Ontwikkelingsvoorsprong en/of HB topic
Hierbij een topic om te kletsen over HB of een ontwikkelingsvoorsprong.
TO trapt af; zoon okt 2015 moest groep 1 over doen ivm speelsheid tot verbazing van ons. Na aandringen toch april dit jaar getoetst door IBer en blijkt ruim boven de groep 2 lijn te zitten. Heeft een ontwikkeling voorsprong en gaat straks naar groep 3. Ook daar zal hij met extra uitdaging moeten starten omdat hij de meeste stof al grotendeels beheerst.
Waar kan ik als ouder opletten en waar lopen jullie tegen aan?
Hallo allemaal! Mag ik ook meeschrijven? Ik ben zelf (u) HB en mijn vriend ook. En heb twee kinderen oudste in augustus 4 en jongste is dan 2.5. Hoewel ik het hem niet toewens, denk ik zeker dat mijn oudste ook HB/uhb is. Jongste is zeker ook heel slim maar ik zie bij haar gelukkig nog niet de struggles die ik bij mijn oudste zie. Hij gaat dus starten in groep 1 vanaf het nieuwe schooljaar. Ik vind het rete spannend. Heb zelf niet echt een leuke schooltijd gehad.
Herkenbaar over dat speelgoed niet leuk is. Onze oudste is al van baby af aan pittig. Snel verveeld, zoekt continue prikkels. Was ook een huilbaby. Het zelf spelen gaat wel steeds beter, maar hij komt vooral tot bloei als hij samen met oudere kindjes kan spelen. Op kdv is hij helaas al enige tijd de oudste en hij is al aan het onderpresteren, om maar net zo te zijn als de rest. Dus bijvoorbeeld z'n spraak gaat daardoor achteruit. We hebben hem nu wel uitgelegd dat als hij graag met oudere kindjes wilt spelen, hij dan niet als een baby moet praten want dan willen ze niet met hem spelen. Dit blijkt goede motivatie om niet dingen te zeggen als 'ik eten' maar 'mam ik heb honger mag wat ik weten.'
De faalangst herken ik ook heel erg. Al is hij nu wel getriggerd doordat hij nu door oefenen geleerd heeft vader jacob te spelen op een keyboard. Dus dat heeft hem inderdaad inzicht gegeven in het feit dat je alles niet in een keer kan en dat oefenen zinvol. Op andere vlakken is het lastig. Hij werkt graag in die werkboeken vindt dat echt leuk, maar haakt ook snel af omdat hij dan vindt dat zijn lijnen van de ene letter naar de andere niet recht of strak genoeg zijn. Hij wil graag goed kunnen tekenen en z'n hoofd loopt over van wat hij op papier wilt krijgen. Maar zijn fijne motoriek is nog niet zo snel als z'n koppie. Dus tekenen of een kleurplaat inkleuren is frustrerend omdat het hem niet lukt zoals hij voor ogen heeft. Gevolg is dat hij het nauwelijks doet en er dus ook niet beter in wordt.
We hebben nu wel ontdekt dat lego in de smaak valt. Hij bouwt moeiteloos de boekjes na en dat is natuurlijk wel heel goed voor de fijne motoriek en geeft hem een boost dat hij dat dus kan.
Op dit moment is hij buitengewoon geïnteresseerd in insecten, duizendpoten in het bijzonder. Dus ik lees Wikipedia aan hem voor, we kijken filmpjes over duizendpoten enz. Ontzettend leuk.
Tegelijkertijd zie ik naast zijn moeilijkheden ook zoveel mooie kanten. Hij is ontzettend sociaal (en durft nu ook zelf op kindjes af te stappen). Je kunt goed afspraken met hem maken. Zelden hebben wij gedoe als we een speeltuin verlaten. Omdat we dus zo goede afspraken met hem kunnen maken én hij het belangrijk vindt dat alle partijen zich daar aan houden. Heerlijk vind ik dat!
Vandaag smolt ik toen zijn zusje op de trap van een glijbaan werd ingehaald door twee oudere kindjes (jaar of 9?). Dat is onrecht, dan ben je bij hem aan het foute adres. HEE! dat is mijn kleine zusje, jullie mogen haar niet plagen!!!!! En dat die twee kinderen dan ook nog sorry zeiden. Mijn stoere kerel 
herkenbaar dat alle letters perfect mooi moeten zijn. Dochter zat ook steeds gefrustreerd te gummen. Toen heeft ze met de juf afgesproken dat ze niet meer gumt, maar een zonnetje mag zetten bij de letter die het beste gelukt is. Scheelde frustratie en werk kwam af.
@blossom: komt je oudste in een groep 1 of in een combiklas 1-2? In combiklas zijn ook oudere kinderen en kan hij eventueel meedoen met groep 2 activiteiten.
In het andere hb-topic ook al eens geschreven maar dat gaat voor mijn gevoel meer over als volwassene zelf hb zijn. Waarschijnlijk ben ik dat ook, net als de vader van mijn kinderen.
Onze oudste is inmiddels hb getest (hij is net 5). Eigenlijk al van baby af aan idee dat hij anders was, zijn hele eerste jaar was hij gefrustreerd. Vanaf 2,5 op het KDV al gaan onderpresteren en dat heeft zich op school doorgezet. School zag dan ook geen enkele aanwijzing tot voorlopen of hb, ondanks onze verhalen van thuis. Thuis zei hij: op school ga ik niet lezen want ik zit in groep 1 dus dat hoort niet.
We hebben lang in een soort afwachtende modus gezeten met school want wilden niet ‘die ouders die hun kind zo geweldig vinden’ zijn. Maar thuis raakte hij steeds gefrustreerder, op school was hij ‘afwezig’ tijdens bijv de kring en ging kattenkwaad uithalen en zat steeds vaker met straf op de gang (ja, een kleuter van 4). Toen hebben wij hem laten testen. Daar kwam een TIQ van 141 uit ‘op een slechte dag’ aldus de onderzoeker, dus ga maar uit van hoger. Daarop zei school; dat is zo hoog, dat kunnen we niet begeleiden.
Vlak voor de vakantie is hij van school gewisseld. En andere reguliere school, met meer kennis van hb en een andere aanpak. Meer top down onderwijs, projectmatig werken, werken in niveau in plaats van jaargroepen. En verbreden met bijvoorbeeld Spaans en wiskunde. In anderhalve week tijd bloeide hij op, sliep beter, werd rustiger.
Na de zomer gaat hij naar groep 3, met extra uitdaging. Qua lezen en rekenen zit hij namelijk al ergens eind groep 3 is de inschatting. Hij vliegt vooruit, de afgelopen 3 weken is hij heel veel beter gaan lezen en hij leest inmiddels ook echt lastige woorden en schrijft nu ook.
Ouders van vriendjes kwamen er overigens zelf mee, dat hij daar zat te lezen en of dat wel klopte want hun kind deed dat niet. Of dat hij zoveel weet, kennis heeft. Hij slaat alles op, heel vermoeiend soms. Zijn geheugen is fenomenaal, hij is gevoelig en zorgzaam. Wat hij ziet maakt hij zich zo eigen. Zo keek hij een paar dagen basketbal filmpjes en opeens stond hij gewoon 30-40 keer zelf die bal te stuiteren. Vanuit het niks zo ongeveer.
Als ouders hebben wij nooit leren leren en kunnen wij hem daar dus ook moeilijk in begeleiden. Ook spellingregels en rekenregels hebben wij nooit geautomatiseerd, dat doen we beiden op gevoel.
Ik gun hem dat hij leert leren, fouten maken, doorzetten. Ik heb inmiddels best een strategie om dingen uit de weg te gaan die wellicht lastig zijn. En ik gun hem dat hij dat soort dingen wél gewoon gaat doen.
We hebben nog 3 kinderen. De tweeling is 2 en daar zie ik geen aanwijzingen voor hb. De jongste is 10 maanden en hoewel hij niet de huilbaby was/is als de oudste, zie ik veel herkenbare trekken en zou het me niet verbazen als ook hij hb is.
Waar ik nog wel tegen aan loop zijn dingen als hoe gaan we om met die enorme emoties die hij heeft, maar ook met de buitenwereld die ‘iets’ vindt van hb. Of dat nou positief is ‘lekker makkelijk!’ of negatief ‘je zal wel overdrijven, die van mij kent ook al wat letters’.
En ook wel wat we kunnen aanbieden om die enorme leer honger te voeden zonder dat hij steeds verder voor gaat lopen (dus verbreding), en hem helpen met leren leren.
Schaken en muziek instrument zag ik al eerder voorbij komen, daar willen we iets mee gaan doen.
Zullen we hier dan een kindertopic 0-12 van maken en de andere een 12+ topic?
SuzyQFive schreef op 25-07-2021 om 13:30:
Zullen we hier dan een kindertopic 0-12 van maken en de andere een 12+ topic?
In dat geval ga ik hier meeschrijven en kom ik over een tijdje weer bij het andere topic schrijven.
We hebben onze oudste waarvan de leerkracht in groep 3 zei dat ze trekken zag van hb. De oudste doet het goed, inmiddels groep 6, sociaal en cognitief gezien. Kind loopt alleen tegen het onrecht aan. De wereld is niet eerlijk wordt er al gezegd.
Bij de jongste, inmiddels groep 4, hebben we zelf aan de bel getrokken. Zij leert door te observeren. In groep 2 werd dat als lui en niets doen bestempeld. De leerkracht leek ook niet door te hebben dat leren door observeren voor dit kind erg belangrijk is. In groep 3 bij dezelfde leerkracht als bij de oudste gaf deze aan dat het langer duurde voordat ze het herkende. Waarschijnlijk doordat dochter alleen dat op school laat zien waarvan ze 100% zeker weet dat ze het kan. De leerkuil doorlopen doet ze liever niet, eroverheen is toch veel makkelijker dan de frustratie van de leerkuil door te moeten?
Waar we tegen aan lopen bij de oudste zijn vooral de emoties en het gevoel van onrecht (ik weet dat het behoorlijk oneerlijk is in de wereld, maar ik gun mijn kinderen een onbezorgde jeugd en dat heeft de oudste nu niet doordat ze zich van alles aantrekt). Bij de jongste lopen we vooral tegen haar vasthoudendheid aan in combinatie met haar manier van leren. Daarnaast dat ze geen enkele sport leuk vindt omdat ze het niet gelijk perfect kan.
Dat perfectionisme herken ik heel erg bij mezelf, alleen niet op het gebied van sport.
Mijn zoon heeft ook een iq test gedaan en daar kwam iets hoogs uit.Op de basisschool heeft hij niks gedaan. Nu op de middelbare school loopt hij nog steeds voor maar er is veel meer uitdaging. Het scheelt ook dat de leraren op de middelbare school natuurlijk echt een vak hebben gestudeerd en daar ook vaak dol op zijn. Dus die vinden het alleen maar leuk als zo'n jongen echt interesse heeft in wiskunde, latijn of geschiedenis. Wat dat betreft krijgt hij nu betere ondersteuning, vaak raden ze hem extra boeken aan of geven hem ander materiaal. Hij geniet ook echt van die extra aandacht en dergelijke. De basisschool was wat dat betreft lastiger. Ze begrepen hem vaak niet zo goed. Gelukkig houd hij van tekenen en lezen. Zo is hij de basisschool wel doorgekomen.
We zijn een paar keer verhuisd en hij heeft op verschillende scholen gezeten daardoor en er was ook wel echt verschil per school. Een school werkte echt niet goed (vandaar de iq test) en daarna hebben we gekeken bij hb onderwijs maar dat ook niet echt heel fijn. Daarna een ok school. Uiteindelijk na een verhuizing op een andere school terecht gekomen waar het een stuk beter ging. Hij had een goede klink met de leerkrachten van groep 7 en 8. Dus dat scheelde enorm.
Qua spelen en hobbies is er nooit eigenlijk een probleem geweest. Hij is altijd enorm dol geweest op lego, tekenen, knutselen, modelbouw en lezen. Hobbies waren/zijn paardrijden, muziekinstrument (eerst piano nu cello) en zeilen.
SuzyQFive schreef op 25-07-2021 om 13:30:
Zullen we hier dan een kindertopic 0-12 van maken en de andere een 12+ topic?
Goed idee.
Nummer schreef op 24-07-2021 om 11:45:
[..]
Van spelletjes kunnen ze ontzettend veel leren: maak een account op boardgamearena. Ruim 300 online spellen. Je kunt ze ook time based spelen, dan doe je 1-4 zetten per dag. Prima als je een spel nog moet leren, kun je tussendoor de spelregels opzoeken. Je kunt zoeken op simpele en moeilijke spellen, er staan ook spelregels op, laat het ze lekker zelf uitzoeken. Toch weer iets anders dan mario of minecraft. Het is ook goed voor het frustratiegebeuren en je kunt hem tussendoor wellicht helpen met een goede zet.
Ik heb er vandaag even op gekeken en ik vind dat toch lastig. Je moet bij het inloggen aangeven dat je ouder bent dan 15 en dat vind ik dan gewoon echt geen gepaste omgeving voor een kind van 6. Het heeft me wel op het idee gebracht om online schaken te gaan introduceren, dus ik heb hem aangemeld bij lichess.org, waar je ook een kindermodus kan inschakelen. Schaken vindt hij echt heel leuk, maar ja, de vriendjes natuurlijk niet. Hopelijk heeft hij straks op de nieuwe school wat vriendjes die ook van schaken houden. En mocht iemand nog een kindersite weten voor het spelen van bordspelletjes, dan hou ik me aanbevolen.
En iemand had het over kinderen die perfectionistisch zijn in het schrijven. Oh zo herkenbaar! Zoon kreeg in de lockdown huiswerk van groep 3 en groep 4 mee, maar heeft de motoriek van groep 2. Hele drama's dat de 9 die hij schreef teveel op een g leek.. Ik heb uiteindelijk de juf medegedeeld dat ik stopte met dat huiswerk (en gaf ze ons gelijk in), want het gaf meer strijd dan dat hij er van profiteerde. Puur alleen maar om het schrijfwerk. Zo sneu!
Slapen jullie kinderen eigenlijk ook zo kort? Ik vroeg me af of dit samenhangt met zijn HB of gewoon een persoonlijk trekje. Zoon van 6 gaat om 19.30 uur naar bed, maar ligt standaard tot 21.00/21.30 uur in zijn bed te lezen. In het weekend mag hij ook opblijven en hij haalt moeiteloos de 22.00 uur. Soms vertelt hij de volgende dag dat hij ook daarna nog een heel boek heeft liggen uitlezen. Hij lijkt er totaal geen last van te hebben dat hij korte nachten maakt.
Mugske schreef op 25-07-2021 om 09:53:
herkenbaar dat alle letters perfect mooi moeten zijn. Dochter zat ook steeds gefrustreerd te gummen. Toen heeft ze met de juf afgesproken dat ze niet meer gumt, maar een zonnetje mag zetten bij de letter die het beste gelukt is. Scheelde frustratie en werk kwam af.
@blossom: komt je oudste in een groep 1 of in een combiklas 1-2? In combiklas zijn ook oudere kinderen en kan hij eventueel meedoen met groep 2 activiteiten.
Onze zoon komt in een 1-2 klas! Dus dat is fijn. Vandaag heeft hij geoefend met tekenen met een YouTube filmpje. Dat ging verrassend goed. Goed voor z'n zelfvertrouwen.
Phil Dunphy: onze kinderen stoppen relatief vroeg met overdag slapen, maar slapen nu gelukkig nog wel redelijk het klokje rond, van 19/20 tot 7/8 de volgende ochtend. Soms wat uitschieters, inde zin eerder wakker of later naar bed.
Zelf sliep ik als kind al snel weinig. Omdat mijn ouders ook nog wel wat tijd samen wilden en mijn eeuwige gevraag ook wel eens beu waren (ik snap dat zo goed haha! Ik moet nu dus de hele dag vragen beantwoorden over duizendpoten). De afspraak was (ook vanaf een jaar of 6 volgens mij al) dat ik wel om 21u naar bed ging en dan nog mocht lezen. Ik kreeg al snel een tv op mijn kamer zodat ik 's avonds daar een film kon kijken, maar om 22u kwamen ze dan wel de kabel halen. Ik ging dan lezen. Ik sliep wel al vrij vroeg uit.
mijn dochter heeft haar slaap echt nodig. Ze gaat dus op tijd naar bed. Ze is wel een meisje dat altijd bezig is met vanalles en die hersens registreren alles en ze wil niks missen. Als kleuter had ze geen tijd om haar eigen lunch te eten, maar ze wist wel precies wie wat op z'n brood had 😊 meestal gaat ze niet meteen slapen, maar lezen en dat is helemaal prima.
Mijn insteek met dit topic was ook meer op kinderen gericht dus fijn dat dit topic mag blijven.
Hier ook korte nachten. Meestal gaat hij tussen 19.00-20.00 naar bed maar is vaak om 21.30 nog wakker (blijft wel op zijn kamer)
Om 6.00 meldt hij zich weer met uiteraard gelijk volop praten.
Oh, wat een herkenbaar topic. Mijn oudste zoon van 6 heeft ook een voorsprong, en hebben we op sociaal-emotioneel gebied de nodige uitdagingen. Hij gaat na de zomervakantie naar groep 4. Ik herken het perfectionistische schrijven en het late slapen. Hij maakte toen hij net twee was puzzels met 100 stukjes, nu hij 6 is vindt hij onder de 500 niet meer leuk, vooral die van 1000 zijn favoriet.
Verder hadden we enorm veel problemen met het thuisonderwijs. Enorme drama's met het verplichte rekenwerk, hij knapte enorm af met alle herhaling. Voorlaatste week van school ook nog een klein drama gehad met echt niet naar school willen (aan alles vasthouden etc, uiteindelijk heeft juf met hem gepraat en hoeft hij minder werk te doen). Na de zomervakantie starten we met een kindercoach, ik ben benieuwd hoe dat gaat... Hij loopt ontzettend vast in het schoolsysteem.
Jongste loopt ook voor, maar heeft sociaal-emotioneel minder uitdagingen, loopt ook minder vast. Is al wel bezig met vermenigvuldigen...
Hier heeft de oudste beduidend minder slaap nodig dan de jongste. Verder zie ik daar geen verbanden met hb.
Hoe is het bij jullie met de school en het omgaan met hb? Ik merk hier dat toen ze het door hadden, school erg mee denkt en probeert om alle kinderen (hoort sowieso bij de uitgangspunten van de school) op individuele lijnen te begeleiden. Uiteraard binnen bepaalde kaders, maar herhaling geven wordt hier maar weinig gedaan en groepsoverstijgend werken gebeurd regelmatig.
Onze oude school had een samenwerking met een Leonardo school, dus er is veel kennis over HB in huis. School signaleerde zelf de voorsprong, heeft hem eigen materiaal aangeboden, regelde een schaakleraar voor hem en liet hem materiaal (zoals boekjes) bij andere klassen halen. Ze hebben hem ook doorgetoetst en dan niet alleen op resultaat, maar ook op strategie. Om zo ook alle hiaten in kennis naar boven te krijgen en in te kunnen schatten of versnellen zinvol is of niet.
Uiteindelijk heeft school wel aangeraden de overstap naar die Leonardo school te maken, zodat we daar gebruik kunnen maken van de plusklas, van een speciale leerkracht voor al het verrijking- en verdiepingsmateriaal, van leerkrachten in vreemde talen/schaken/filosofie (etc), en er meer kans is op 'soortgenoten'. Dus die overstap gaan we na de vakantie maken.
Ik prijs me erg gelukkig met onze school, als ik soms lees hoe anderen moeten strijden voor erkenning. Het lijkt me heel vervelend als men niet wil aannemen wat je kind nodig heeft.
fijn topic!
Wij lopen net onze oudste aan tegen vermoedens (van onze kant) en problemen ( vooral op school). Ik werk zelf in het vo en heb me lang stilgehouden tegen school, omdat ik niet de moeder wil zijn die het wel weet.
Nu heb ik toch maar een gesprek gevraagd voor na de zomer. Ze start dan in groep 3, met 2 nieuwe juffen. In groep 1/2 had ze dezelfde juf, en die was erg lief maar inhoudelijk niet zo prettig. Gesprekken daarmee zijn op niets uitgelopen. Dochter bloeit helemaal op in de vakantie, best sneu.
Onze middelste van 2 gaat na de zomer starten bij een peuterspeelzaal. Ze is met veel dingen wel vroeg ( los lopen met 9 mnd, los fietsen met 16 mnd, praat erg goed en leest al wat). Ik ben wel benieuwd wat ze daarvan gaat vinden.
We hebben qua opvang een nanny aan huis , met pabo en kindercoach diploma wat wel superfijn is.
Mag ik vragen waar jullie je kind hebben laten testen of is dat allemaal via school gegaan?
