Ouders en School Ouders en School

Ouders en School

Lees ook op

Ontwikkelingsvoorsprong en/of HB topic


op school van dochter startte de plusklas voor groep 2/3 net. Die was er daarvoor ook nog niet. Weet niet vanaf welke klas die er wel was.

Ik heb niet alles gelezen, maar mijn kinderen hebben altijd voorop gelopen, in die zin dat ze aan de bovenkant van het niveau in de klas op de basisschool zaten. Tijdens hun basisschool tijd heb ik veel gesprekken gevoerd met diverse juffen en meester, maar de rode lijn voor mij was dat het vaak toch lastig was om over te brengen waar het probleem mijns inziens zat. Beide kinderen zijn braaf en werken goed mee. Ze liepen dus niet tegen problemen aan in de klas, maar ik zag ook wel leermogelijkheden die niet benut werden. Het leren leren, het doorzetten bij dingen die wat lastiger waren, dat soort dingen leerden ze nooit. Allebei in een plusklas gezet, voor de één wat nuttiger dan voor de andere. Nu zitten ze allebei op de middelbare school, doen ze allebei gymnasium en zitten ze prima op hun plek. De jongste zei zelfs dat ze blij was om niet meer de slimste te zijn in de klas. Want op de basisschool was er vaak niemand die haar ergens mee kon helpen, behalve de juf. 

Mugske schreef op 13-02-2024 om 16:05:

Je kunt in gesprek vragen wat er in de plusklas gedaan wordt en met welke doelen. Ga ik zeker doen.

Mijn dochter vertelde in groep 2 ook niks over school. Maar toen ze naar de plusklas ging hele verhalen. Ik vraag me dus ook af hoe dit werkt bij mijn dochter. Vertelt ze niets omdat ze het toch wat saai vindt (hoewel ze dus niet klaagt) of is ze gewoon niet zo'n verteller?

Zijn er dingen die je dochter lastig(er) vindt? Die zal ze wellicht niet noemen als iets dat ze wil leren, maar misschien zit daar een aanknopingspunt. Die heb ik nog niet echt ontdekt. Ze is ook echt een doorbijtertje, als iets niet lukt net zo lang proberen tot het wel lukt. Voorbeeld is het veterstrikken. Op een dag had ze bedacht dat ze wilde leren. Ze heeft een paar uur aaneengesloten op de bank gezeten en toen kon ze het.

En ook genoeg tijd en ruimte laten om te spelen en te ontdekken. Mijn dochter speelde graag in de bouwhoek en autohoek. (Is meer een beta-kind). Dit is deels mijn vraag ook. Moet je een kind dat het naar haar zin heeft op school en zich prima vermaakt in alle hoeken extra werk/uitdaging geven?

Bij dochter op school wordt er ook over de klassen heen samengewerkt. Bijv kleuter maakt tekening, bovenbouwer schrijft verhaaltje erbij. Misschien vindt je dochter het leuk om een nieuwe kleuter te helpen, geeft haar wellicht ook zelfvertrouwen. Deze ga ik ook bespreken met de leerkracht.

Dank voor je tips!

Bellebelle schreef op 13-02-2024 om 22:09:

Ik heb niet alles gelezen, maar mijn kinderen hebben altijd voorop gelopen, in die zin dat ze aan de bovenkant van het niveau in de klas op de basisschool zaten. Tijdens hun basisschool tijd heb ik veel gesprekken gevoerd met diverse juffen en meester, maar de rode lijn voor mij was dat het vaak toch lastig was om over te brengen waar het probleem mijns inziens zat. Beide kinderen zijn braaf en werken goed mee. Ze liepen dus niet tegen problemen aan in de klas, maar ik zag ook wel leermogelijkheden die niet benut werden. Het leren leren, het doorzetten bij dingen die wat lastiger waren, dat soort dingen leerden ze nooit. Allebei in een plusklas gezet, voor de één wat nuttiger dan voor de andere. Nu zitten ze allebei op de middelbare school, doen ze allebei gymnasium en zitten ze prima op hun plek. De jongste zei zelfs dat ze blij was om niet meer de slimste te zijn in de klas. Want op de basisschool was er vaak niemand die haar ergens mee kon helpen, behalve de juf.

Dit herken ik bij mijn beide kinderen. Vrees ook wel dat ze daar in het voortgezet onderwijs tegenaan gaan lopen.

Mijn oudste is 8 en krijgt ook extra werk, maar is erg braaf en doet ook goed mee. De leerkracht concludeert dan al snel dat het lekker loopt. Terwijl ik thuis een kind heb dat niet weet hoe ze iets nieuws moet leren. Ze raakt ontzettend gefrustreerd als ze iets niet kan of in haar ogen niet goed genoeg kan. Het leek ons goed om haar op muziekles te doen, want hiervoor moet je oefenen om het te kunnen. Dit leek haar ook wel wat, dus ze zit nu op gitaarles (haar eigen keuze). Als het huiswerk na 1x spelen niet lukt dan wil ze stoppen met oefenen, omdat ze het niet kan. Wij geven dan aan dat ze het kan leren door te oefenen, maar dat mondt altijd uit in discussie en een chagrijnige dochter die met heel veel tegenzin oefent. Zij zit overigens op school wel in een plusgroepje en heeft voor een deel ander werk dan haar klasgenoten. School heeft geen echte plusklas.

HumpieDumpie schreef op 14-02-2024 om 12:05:

[..]

Dit herken ik bij mijn beide kinderen. Vrees ook wel dat ze daar in het voortgezet onderwijs tegenaan gaan lopen.

Mijn oudste is 8 en krijgt ook extra werk, maar is erg braaf en doet ook goed mee. De leerkracht concludeert dan al snel dat het lekker loopt. Terwijl ik thuis een kind heb dat niet weet hoe ze iets nieuws moet leren. Ze raakt ontzettend gefrustreerd als ze iets niet kan of in haar ogen niet goed genoeg kan. Het leek ons goed om haar op muziekles te doen, want hiervoor moet je oefenen om het te kunnen. Dit leek haar ook wel wat, dus ze zit nu op gitaarles (haar eigen keuze). Als het huiswerk na 1x spelen niet lukt dan wil ze stoppen met oefenen, omdat ze het niet kan. Wij geven dan aan dat ze het kan leren door te oefenen, maar dat mondt altijd uit in discussie en een chagrijnige dochter die met heel veel tegenzin oefent. Zij zit overigens op school wel in een plusgroepje en heeft voor een deel ander werk dan haar klasgenoten. School heeft geen echte plusklas.

Oh herkenbaar, mijn dochter wilde ook muziekles. Prima. Ze wilde viool of ukelele. Viool is veel moeilijker en je krijgt er niet meteen echt muziek uit. Dus is het de ukelele geworden. Ze vond het leuk, maar soms drama met oefenen. Nu is ze gestopt met les, want ze wilde meer tijd voor sport en andere activiteiten.


 

@HumpieDumpie: misschien is de conclusie dat er voor nu niks extra moet, maar dat ouders en leerkrachten dit blijven volgen, zodat als er later wel iets nodig is, dat snel in beeld komt. 

Ik leerde zelf ook zo veterstrikken: ik wil het en blijf net zolang oefenen tot ik het kan. Bij mijn dochter werkt dat anders: het lukt niet, dus ik ga het ook niet meer proberen. (Ze is bijna 11 en kan het nog steeds niet, want ze vindt het zelf nog steeds niet nodig).  

O ja, herkenbaar, niet willen oefenen. Wat ik ouders van jonge kinderen vooral mee probeerde te geven is dat de tijd sommige problemen voor mijn kinderen opgelost heeft.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.