je kind helpen

Mirakel

"Brood smeren, aankleden, banden pompen en plakken; ik leer ze hoe het moet en dan: zelf doen! Kom op hé, straks wonen ze op zichzelf en kunnen ze niks. Ik vind mannen die hun brood niet zelf smeren helemaal sneu..."

Als ouder/moeder zijnde mag je ook nog gewoon zorgen hoor. Dat ik met liefde brood smeer voor mijn kinderen én man wil niet zeggen dat ze het niet zelf kunnen. Net zo goed als ik heus wel in staat ben om met een boormachine te werken, maar mijn man doet met liefde dat soort klusjes voor mij.
Ik geef mijn kinderen graag mee dat we op de wereld zijn om elkaar te helpen en voor elkaar te zorgen. Ik vind dat een heel belangrijke les.

Trias

Dat wiskunde (was het geloof ik) huiswerk dat jij schrijft en laat dicteren door je kind vind ik van andere orde dan het werkstuk/spreekbeurt voor je kind maken. Je helpt je kind zo goed mogelijk om al het huiswerk op tijd af te krijgen.
Vorige week heb ik ook voor mijn kind getypt. Ze moest van diverse, bij elkaar horende, moeilijke woorden de betekenis opzoeken in een woordenboek, noteren in een word bestand en dan met die woorden een samenhangend verhaaltje maken. Dat schema met woorden en betekenissen heb ik getypt. Zij zocht een woord op, wees aan welke betekenis ik moest typen en dan ging zij het volgende woord opzoeken. Echte fysieke woordenboeken en online woordenboeken gebruikt. Heeft haar even wat tijdswinst opgeleverd en kon ze toch op tijd gaan slapen. Die nachtrust vind ik voor een brugklasser die elke dag ruim 20 kilometer fietst belangrijker dan zelf die opdracht typen. Zo maken wij samen afwegingen wat ze echt zelf moet doen en waarbij mama of papa een handje toesteekt. Bij een woord heb ik ook gewoon de foute betekenis overgetypt, zij zei het dus het was haar antwoord.

mirakel

Mijn gezin is een team. Dat betekent dat ieder zijn eigen persoonlijke taken heeft, zoals werk, buitenshuis, school, sport of hobby buitenshuis. Dat moet je echt zelf doen.
Verder zijn er een heleboel dingen in huis te organiseren en te regelen die een beetje verdeeld kunnen worden. Wij als ouders doen het meest, hebben het overzicht. Verder is het zo dat ieder wat doet. Ook voor elkaar.
Mijn man smeert bijvoorbeeld elke ochtend brood om mee te nemen voor iedereen die dat wil. Heerlijk toch? dat wil niet zeggen dat mijn kinderen dat niet kunnen. Dat is gewoon lief van hem.
Fietsbanden plakken kunnen we allemaal, maar zal mijn man doen als het nodig is. Mijn dochter kookt liever, alhoewel mijn man dat ook best kan.
Dingen doen voor elkaar is gewoon aardig. En aan aardig zijn is soms gebrek in de huidige samenleving, ieder moet zichzelf maar redden.

priscilla en mirakel

' Plannen heeft ze inderdaad niet op de basisschool geleerd, pas op de middelbare school.'

Geen enkel kind leert plannen op de basisschool. Dat is onmogelijk omdat op de basisschool geen onverwacht huiswerk komt, geen onverwachte grote opdrachten etc en het huiswerk vaak veel te weinig is.

Mirakel: jouw kinderen maken dus ook het avondeten, schrobben de wc, de badkamer en lappen de ramen, doen alle was en stofzuigen en stoffen alles nog even? Waarom hoort broodsmeren opeens niet bij dat rijtje? Omdat het voor hun zelf is? (overigens smeren mijn kinderen zelf hun brood en doe ik hun bedden).

Jahoor lekker kort door de bocht weer

Maar wat had ik anders verwacht...

Ze koken inderdaad wel eens, en ja ze helpen ook mee met schoonmaken, zelfs de wc.
Hun eigen kamer doen ze helemaal zelf.
Ramen zemen doen we zelf ook nooit, dus nee dat dan weer niet.

Ze zitten nog in een leerproces. En ik en hub vader helpen ze daarbij. En ik hoop toch wel dat ze op hun 18e zo'n beetje alles zelf kunnen. Ook het regelen van dingen.
Opvoeden heet dat toch?

Barveaux

Plannen is hier toch echt een wezenlijk onderdeel van het onderwijs.(Freinet onderwijs)
Ze krijgen dan wel geen onverwacht werk op, maar ze zullen de taken toch echt over de week moeten verdelen. Zodat ze aan het eind van de week alles af hebben.

Dat heet het werkplan binnen het Freinetonderwijs. Dat begint al in de onderbouw groep 1 en 2 met het maken van een dagplan en resulteert in groep 8 in een jaarplan.

Ze moeten inschatten hoeveel tijd ze ergens aan denken te besteden en later invullen hoeveel tijd het gekost heeft.
In de klas heet de tijd die ze zelf moeten indelen werkplantijd. In die tijd kunnen ze werken aan een werkstuk, lezen of een project doen maar ook hun andere taken afmaken. Ze krijgen op vrijdag op wat er de volgende week moet gebeuren en moeten dat plannen.
In groep 7 en 8 komt daar een maand en jaar overzicht bij.

Denken

Hier doet zich de situatie voor dat puber er een week of 6 met de pet naar heeft gegooid. Cijfers dus allemaal net boven of net onder het randje. Nog op te halen mits puber ervoor gaat. Dat is nu gaande. Flink aan de bak. Maar, er is werk blijven liggen dat nu ingehaald moet worden. Bovenop de nieuwe, pittige opdrachten. Praktisch gezien betekent dat, dat het niet haalbaar is mits puber geholpen wordt. In deze laatste week voor de vakantie dagelijks leren tot half elf, elf uur 's avonds. Afgemeld bij sporttraining, direct na school naar huis. Ik heb er nu voor gekozen om het lay out deel van een verslag voor hem te doen. Hij levert inhoud, afbeeldingen etc. aan, ik maak er een verslag van (ik schrijf dus niet de teksten maar ik kopieer zijn teksten in de vereiste opmaak, ik maak de inhoudsopgave, juiste lettertype, dat soort zaken) dat voldoet aan de voorwaarden. Ook geef ik puber de opdracht: nu een samenvatting schrijven. Half A4. Deze punten moeten erin.
Zouden jullie dat (echt) niet doen? Jammer dan, een 1. Dan weet je nu al voor kerst dat je voor dat vak eigenlijk geen voldoende meer kan halen?

Dalton onderwijs leert ook plannen

Kinderen op daltononderwijs leren ook plannen. Aan het eind van de week moet je werk af zijn.
Huiswerk moet ook gepland worden. Het is niet veel maar op dag x moet taal af zijn op dag y rekenen. Over 8 weken je werkstuk en over 2 weken je surprise. Dat moet je ook plannen, niet veel maar je moet er als kind over nadenken.

plannen

Kinderen die op de basisschool levelwerk krijgen moeten ook plannen. Als de school het goed doet, krijgen deze kinderen per kwartaal een hoeveelheid werk op die ze zelf indelen in weektaken.
Is het werk niet af, dan moest het mee naar huis. Dat is hier precies 1x gebeurd dus
Maar echt leren plannen hebben mijn oudste 2 daarvan toch niet...

Karin: in het geval dat jij beschrijft zou ik ook helpen. Maar ik zie dat ook als (mee) helpen, je neemt het niet van hem over. En het is nodig om hem weer op de rit te krijgen. Als je kind overal voldoende voor stond, zou je dit dan ook doen?

zucht.....

Je roept iets en iedereen maakt er weer van dat je niets voor je kinderen mag doen.....opvoeden is langzamerhand je kind zelf verantwoordelijk maken voor zijn leven. Het verbaast bij op dit forum altijd wel hoeveel ouders willen bepalen voor hun kinderen - tuurlijk heb je een adviserende rol, je hebt meer levenservaring en je kunt dingen beter overzien dan het kind; maar

Als een kind niet leert zelf verantwoordelijkheid te nemen, alles uit handen genomen wordt, dan wordt het een heel ongelukkige verongelijkte volwassene. Of iemand die alles eng vindt en zelf niks onderneemt. Ik zie het om me heen bij sommige kinderen en volwassenen en ook bij mezelf op bepaalde gebieden. Een kind van 10 dat zelf niet even naar de supermarkt durft te fietsen voor haar moeder, want ze werd tot voor kort altijd overal naartoe gebracht (met de auto), een (overigens hoogbegaafd) kind dat straks maar in de eigen woonplaats een hbo-opleiding gaat doen omdat ze dan bij papa en mama kan blijven wonen. Eigenlijk niet een studie die ze echt leuk vindt, maar ze weet niks anders en wil vooral niet op kamers. En ikzelf stel altijd dingen eindeloos uit, als ik het niet leuk vind om ze te doen. Vroeger deed mijn moeder het dan wel.

creabea

Eens. Ik snap ook niet dat sommigen mensen dat dan ook nog 'helpen' of 'zorgen voor' noemen, wanneer ze kinderen allerlei ervaringen ontzeggen.
Kinderen groeien enorm van alles wat ze zelf kunnen en mogen en doen. Een kind daarin steunen en begeleiden zie ik meer als 'zorgen en helpen' dan dingen van ze overnemen of uit handen nemen.

karin

Nouja, in dit geval ligt het er aan. Je helpt ook alleen in logistieke zin zeg maar, en je schrijft niet de stukken voor hem. Jullie hebben ook andere dingen afgezegd, dus dat zal best een les voor je zoon zijn. Ik kan me zo voorstellen dat als mijn oudste met zijn 11 jaar naar het vo gaat en het overkomt hem dan een keer, dat ik wel zou helpen, maar in de bovenbouw niet meer. En ook of het vaker gebeurt.

Zou je je zoon de volgende keer dat hij er met de pet naar gooit en dreigt te blijven zitten nog een keer uit de brand helpen?

Barveaux

je bent nogal stellig: "Geen enkel kind leert plannen op de basisschool"

Dalton onderwijs zijn best veel scholen in Nederland, Freinet wat minder idd maar ik weet dat de reguliere katholieke school die naast onze Freinetschool staat de Freinetmethode voor plannen heeft overgenomen.
Het vergt best veel van de docent die voor de klas staat, want je weet ook niet wat je elke dag in je na-kijk-bak aantreft. Want daar moeten ze ook zelf voor zorgen dat het optijd nagekeken is zodat ze verder kunnen.

Ik denk dat er meer kinderen leren plannen op de basisschool dan je denkt.

poldep

wat post 220 betreft: daar gaat het om een kind dat achterop is geraakt en dat nu even alles op alles moet zetten om weer bij te komen. Al zijn andere activiteiten zijn even geschrapt en met heel hard werken en wat hulp kan hij het dan hopelijk nog redden.
Vind je dat echt vergelijkbaar met een kind dat het prima doet maar 1 keertje te laat is begonnen aan een boekverslag, waarna dit meteen maar volledig wordt overgenomen?
Zou je dochter blijven zitten als ze hier een onvoldoende voor had gehaald? Of is ze haar status als beste van de klas dan kwijt, en is dat het punt?

Hulp op niveau

Een dyslect help je met het maken van een voor anderen leesbaar stuk tekst. Een ADDer help je met gericht werken aan de taak zonder afgeleid te worden. Mijn kleurenblinde kind help ik in onze kleurige wereld met het vinden en leesbaar maken van de informatie.
Een kind dat achterop is geraakt, helpen om weer bij te komen met de juiste vorm van het werkstuk voor hem doen is mijns inziens acceptabel.
Mijn kind dat er voor frans goed voor staat maar te laat ging leren aan haar so heeft een onvoldoende moeten incasseren. Ik ga dan niet de geschiedenis vragen maken om haar meer leertijd te geven.
Ook van fouten maken leren kinderen heel veel.

Poldep en Jippox

Ik snap niet helemaal je verontwaardiging Poldep naar Jippox toe.
Ik zou mijn kind ook wel uit de brand helpen, maar wellicht niet in de mate van Jippox. Mijn kinderen hebben nog nooit in zo'n soort situatie gezeten dus lastig te zeggen.

Heb wel een keer mijn jongste niet geholpen met haar spreekbeurt die thuis nog totaal nergens op leek. Ze was veel te laat begonnen en sloeg mijn adviezen de wind in. Ik was best bezorgd op de dag zelf, dochter niet
Maar ter plekke had ze alles bij elkaar geïmproviseerd en haalde gewoon een ruim voldoende. Zorgen om niks dus.
Heb ik dus van geleerd, voorbereiding hoeft heus niet zo uitgebreid als ik zou doen.

Wel heb ik boterhammen gesmeerd toen dochter 1 zich had verslapen. Net zo goed als ze mij uit de brand helpen als ik iets stoms doe; rijst vergeten te kopen als ik nasi ga maken bijvoorbeeld, dan gaan ze voor mij best even naar de winkel.

Een gezin run je samen. Dus niet alleen mama, zoals ik wel veel om me heen zie gebeuren, en zo was het bij mij thuis vroeger niet anders.

eh Mirakel

I"k zou mijn kind ook wel uit de brand helpen, maar wellicht niet in de mate van Jippox"

Ik geef alleen aan dat in een geval als Karin ik ook zou helpen zoals zij dat doet. We hebben dat hier nog niet bij de hand gehad. Mijn 2 kinderen op het VO halen wel af en toe onvoldoendes maar staan er verder goed voor. De hulp die ik hier geef beperk zich tot helpen plannen (dus samen in magister en agenda kijken en lijstjes maken met wat er wanneer gedaan moet worden) en aanmoedigen

Ow sorry Jippox

Bij plannen wil ik ook nogal eens een adviserende rol spelen.

vreemd

Ik vind het vreemd dat jij het verschil niet ziet tussen helpen en overnemen.
Als je overneemt leert een kind niets, als je helpt wel. In het geval van jouw dochter had ze een waardevolle les kunnen leren, zoals ik al eerder schreef, die heb je haar in mijn ogen ontnomen. Ze had wel hulp nodig (namelijk iemand die haar vertelt dat falen mag, dan een onvoldoende halen niet erg is, dan je soms moet kiezen wat je wel of niet doet, dat je eventueel met een docent kunt overleggen enz.enz), maar díe hulp heeft ze niet gekregen.

amk

Jij hebt het over plannen van schoolwerk in de klas, ik heb het over plannen van huiswerk thuis. Ik geloof niet dat je die twee kunt vergelijken.

Barveauxe

het huiswerk hoort bij die zelfde planning.
Het totaal pakket moet aan het eind van de week af zijn. De kinderen zijn vrij om te bepalen of ze dingen thuis doen of op school. Werkstuk uitwerken zal vaak thuis gebeuren bv. Je spreekbeurt voorbereiden ook. Je kunt er ook voor kiezen het op school te doen, maar dan zal je bv je rekenen thuis doen of op de bso.

toch

Toch heb je echt hele andere problemen op de middelbare die je niet krijgt op de basisschool en dat kan het allemaal toch heel erg in de war schoppen.

Ik noem maar: lange en korte dagen, op sommige dagen huiswerk voor de dag erna (en dan ook nog eens een lange dag), leerkrachten die ziek worden waardoor huiswerk verschuift, grote en kleine toetsen die overal maar tussendoor gaan, veel verschillende vakken op maandag waar je pas dan het huiswerk voor de rest van de week krijgt zodat je in het weekend niet goed kan voorwerken en ga zo maar door.

Het is allemaal veel te overzichtelijk op de basisschool om echt te leren plannen.

Helemaal met barbaux eens

Ik vind huiswerk op een basisschool sowieso flauwelkul.
Plannen leer je pas als het ook echt noodzakelijk is. Dus op VO.
Op de basisschool moet de juf door een goede planning van haar zijde zorgen dat huiswerk niet nodig is. Op school is tijd genoeg

het grote verschil

Het grote verschil is dat Poldep het probleem van kind zelf oplost (ook zodat het tijd heeft voor hobby's) terwijl het niet noodzakelijk is (zou zonder hulp minimaal een 8 halen en is de beste van de klas) en zelfs overneemt, zonder dat kind iets van haar fout leert en dat in het geval van Karen het kind alles heeft afgezegd, het begeleid wordt en er zelf ook aan werkt en dat moeder het zeker niet overneemt. Het is een tijdelijk oplossing. In het geval van een dyslectisch kind is het zo dat (vermoedelijk) zonder hulp de slechtste van de klas is. Het werk wordt niet overgenomen, het kind wordt begeleid en helaas is dat structureel nodig. Mijn adhd'er begeleid ik ook in het planproces maar ik neem het niet over en de laatste maanden lijkt het hem best aardig af te gaan zonder hulp.
Jippox heeft het verder ook erg duidelijk uitgelegd.

aha, poldep

maar dan is het werkelijke probleem dat je dochter niet slaapt en depressief is, als ik dat mag opmaken uit je reactie #233. Ik neem aan dat je daar al hulp voor hebt gezocht? Maar zoals eerder gezegd, misschien moet je niet zo de nadruk leggen op de vermogens van je kinderen, dat stoort en is m.i. niet relevant in deze discussie (nu zeg je alwéér dat je dochter hoogbegaafd is).

(En waarom openen mensen toch altijd een topic met een dubieus probleem, en pas als veel mensen kritiek hebben, blijkt er iets anders achter te zitten, vraag ik mij af?)

plannen, de basis kan gelegd worden op de basisschool

Mijn dochter heeft Daltononderwijs gevolgd en daar goed geleerd hoe ze haar werk (vooral op school) maar ook thuis moet plannen. Ze weet heel goed met haar tijd om te gaan. Als de leerkracht op de basisschool zei dat ze 45 minuten taaktijd hadden en dat naar eigen inzicht mochten gebruiken voor een of meerdere vakken werd er serieus gewerkt, soms ook samen met andere kinderen.
Nu in brugklas VWO heeft ze daar profijt van. Er worden groepjes gevormd voor een bepaalde opdracht en ze krijgen 20 minuten de tijd om taken te verdelen. Als de meiden dan beginnen over de hockeytraining roept mijn dochter ze tot de orde en gaan ze aan de slag. Overigens zijn niet alle andere kinderen daar gecharmeerd van, die willen liever kloojen en giechelen, zetten haar weg als "de baas". Ze heeft al diverse keren moeten uitleggen waarom ze dat doet. Zo van: wij krijgen nu 20 minuten de tijd en als we dat verknoeien door te kletsen moeten we het na schooltijd doen en daar heb ik geen zin in. Ze kent haar verantwoordelijkheid voor de haar gegeven taken en weet dat tot een succes te maken.
Haar inzet en werkhouding worden door de meeste docenten goed beoordeeld.