Is Kanjertraining soms schadelijk?
Kanjertraining was iets wat ik als een groot pluspunt van onze school heb gezien toen ik mijn kind inschreef. 'Tot ik de negatieve kanten daarvan had ervaren. Nu weet ik het niet meer zo zeker dat deze huis-tuin-en-keuken
psychologie, waar geen wetenschappelijk onderzoek naar is gedaan over
de effectiviteit en de werking, wel zo goed is.
In groep 0 (voor de kids die in januari al 4 worden) gebeurde het eerst met het
vriendinnetje van mijn dochter en daarna met mijn dochter zelf. Het meisje werd al gauw de beste vriendin van mijn dochter en de meiden speelden heel leuk en op een gelijkwaardig niveau samen. De moeder van het vriendinnetje vertelde dat het meisje last had van haar 1 jaar oudere broertje en ook het meisje klaagde over hem dat hij haar speelgoed afpakte, haar soms een mep verkocht, etc. Kortom, dat hij bazig was. Om het meisje te helpen sterker en zekerder te worden, kreeg ze op school tijdens de Kanjertraining “ik ben de baas”-lesjes. Tegen het einde van dat schooljaar werd het meisje zo bazig over mijn dochter dat mijn oppas die dat meemaakte, een klacht bij mij indiende. Het meisje pestte en kleineerde mijn dochter (en die dag ook de oppas). De oppas waarschuwde mij dat dit echt niet kon. De situatie was dusdanig ernstig dat de meisje in verschillende groepen 1 zijn geplaatst.
Toen mijn dochter,dat nogal verlegen was in de buitenwereld, maar niet op haar mondje gevallen is thuis, deze “ik ben de baas”-lesjes kreeg, gebeurde iets vergelijkbaars. Ze werd thuis brutaal en onhandelbaar en ik moest haar zelfs vaker dan gebruikelijk, time-outs geven. Met de eerder opgedane ervaring met het vriendinnetje, was ik er echter al op voorbereid dat dit niet haar gebruikelijke zelf was. Het effect op de verlegenheid van mijn kind was minimaal (als die er al was), maar de negatieve effecten waren behoorlijk, echter gelukkig tijdelijk.
Een ander groot nadeel van de Kanjertaining is het schuld geven aan het slachtoffer (je bent een bang konijntje en je moet niet zo zielig doen). Ook dit
heeft flink in gehakt op mijn kind, dat dan maar niet meer meldde dat ze gepest werd
Deze “ik ben de baas”-lesjes en “blaming the victim” zijn te simplistisch voor
woorden. Als de oplossing zo simpel lag, dan was niemand meer verlegen of onzeker. Wat een veel grotere rol heeft gespeeld bij mijn dochter, was de lieve en grappige juf in groep 1 die haar veel vrijheid gaf. In groep 2 kwam de lockdown welk onverwacht positief effect had op de verlegenheid van mijn dochter. Ze communiceerde via de tablet met de klas (omdat wij wegens gezondheidsredenen langer thuis waren dan de rest) en iedereen wilde met haar praten. Ze werd vrolijk en veel zekerder in haar contacten met de buitenwereld. Maar toen aan het einde van groep 2 ze weer naar school ging en haar (nieuwe) vriendinnetje mijn dochter bij het spel begon uit te sluiten, had ik genoeg van deze “blaming the victim”- pseudotherapie en heb ik de moeder gemeld dat mijn kind niet meer met haar kind mocht spelen. Dit had direct gewenst effect en alles is weer in orde.
Nu in groep 3 echter, keren de “Ik ben de baas”-lesjes terug, en is het weer
zwaar thuis. Mijn dochter is van mening dat zij de baas is en niet de ouders. En dit keer ben ik degene die gepest wordt. Ik heb mijn dochter voorgelicht dat dit toch echt niet waar is dat zij de baas is en dat kinderen die zich ernstig misdragen soms zelfs uit huis worden geplaatst. Dus dat uiteindelijk dan de Nederlandse staat de baas is. Ik vind het echter jammer dat door deze pseudotherapie mijn kind eerder op het slechte pad dan op de goede pad gebracht wordt. Vooral omdat haar onzekerheid weer op gaat spelen.
Begrijp mij goed, de oefeningen in vertrouwen die de kinderen doen zijn volgens mij prima in orde. Maar wat ik ook niet begrijp is het feit dat de ouders erbuiten worden gehouden. Alsof het effect van wat je doet zich alleen tot de school beperkt en alsof alles wat je doet oneindig goed zou zijn. Zulke wondermiddelen bestaan volgens mij niet. De onzekerheid van
mijn dochter (dat mondjesmaat weer terug begint te komen) wordt
verborgen achter bravoure (dat keiharde kanten begint te krijgen).
Soms dien je een wat bijsturen als het mis dreigt te gaan, is mijn mening. Maar hoewel de Kanjertraining de kinderen “leert” om met kritiek om te gaan (het slachtoffer moet dan een ander speelkameraadje zoeken, de pestkop is dus de baas) is kritiek op onze school uit den boze.
Ik ben heel benieuwd wat andere ouders van dit alles vinden. Naar mijn mening leert de Kanjertraining mijn kind een harteloze en keiharde opstelling aan dat de pestkop de baas is (de vlerk is goed materiaal om daar leiders van
de maken). Het leert mijn kind dat het je eigen schuld is als je slachtoffer bent van iemands vervelende of agressieve gedrag. Tot slot leert het onverschilligheid aan (“ik haal mijn schouders op”: nou en dat je iets vindt) en heeft het verborgen racistische elementen omdat de vlerk de zwarte pet op heeft en de kanjer de witte pet.
Flanagan, en dit is het oordeel over leiderschap:
Een leider / Kanjer zijn
Geel/zwart kan
binnen de aannames van de Kanjertraining nooit leiderschap zijn of
tonen. In de Kanjertraining betekent het namelijk angstig/niet
aangepast gedrag + dominantie en is dus volgens de Kanjertraining
nooit positief leiderschap. Introvert leiderschap bestaat volgens de
Kanjertraining niet, het is daar altijd een uiting van pathologie.
Dus een
kind dat de gele pet op heeft en de ander terechtwijst moet
worden teruggefloten. Het moet zich weer lief gedragen (want geel/ zwart is volgens de Kanjertraining een vlerk).
Het helpt ook niet om de witte pet op te zetten.
Het kan zal dan ook de leiding niet mogen nemen omdat dit als geel/wit = te lief gedragwordt geïnterpreteerd.
Tot slot.
Ook extraverte en of
dominante mensen die aardig lijken begaan misdaden. De
zwarte pet een leider maken en denken dat alle problemen dan de
wereld uit zijn is te simplistisch en lost het probleem vaak niet op.
De Kanjertraining lost het op door dan het slachtoffer aan te spreken
op zijn gedrag, dat de oorzaak zou zijn van het probleem. Dit is
opnieuw een te simplistische denkwijze. En bovendien zend het een
heel verkeerd signaal uit naar de kinderen. Niet de dader wordt
aangepakt maar het slachtoffer.
Specifiek ten aanzien van mijn kind:
De associatie van
zwarte pet met leiderschap kan de reden zijn voor het tijdelijke
extreme gedrag van mijn dochter na “ik ben de baas” lesjes.
Vooral als zij haar ouders als zwarte petten is gaan zien en
daarom het gevoel heeft dat zij daar tegenin moet gaan (leiderschap
tonen). Dit gedrag heeft zich echter (nog) niet permanent gefixeerd.
Ouders die dat gedrag toejuichen zorgen voor permanente fixatie van
het bazige / dominante gedrag wat later tot problemen in het gezin
kan leiden.
De Kanjertraining
creëert group-think. De groep tegenover het vervelende individu, dat
zich vervolgens ingesloten en bedreigd kan gaan voelen. Wij (de groep) zijn
moreel superieur, is de boodschap. De groepsstatus is hier duidelijk
hoger dan de status van het zich misdragende individu. Maar als de
laatste de witte pet erbij opzet kan hij opeens naar de top van de
groep stijgen. Dit kan zeer instabiele gevolgen hebben voor het zich
misdragende individu en een emotionele schommel veroorzaken.
Maar ook het
individuele kind in de groep kan een forse negatieve impact ervaren.
Is dit niet het ultieme meelopen met de groep? En meelopen is iets
dat de Kanjertraining zeer afkeurt. Het individu in de groep kan dit
proberen tegen te gaan door onverschillig te zijn tegenover het
slachtoffer. En dat betreft uiteindelijk, na rehabilitatie van de zwarte
pet, het kind met de gele pet, die het maar niet af kan krijgen.
*Je mist mijn punt; geef de Kanjertraining niet zo’n podium. Al helemaal niet wanneer je merkt dat je kind er nu beter mee om gaat.
* En nu jullie deskundige weet hoe je dochter met de pettenkwestie om gaat, kan ze haar leren hoe er op een gezonde manier mee om te gaan door de petten minder belangrijk te maken. Zo adviseerde een therapeut mijn kind om als een aal overal door heen te glibberen, voor de time being.
Flanagan schreef op 17-02-2022 om 10:10:
*Je mist mijn punt; geef de Kanjertraining niet zo’n podium. Al helemaal niet wanneer je merkt dat je kind er nu beter mee om gaat.
* En nu jullie deskundige weet hoe je dochter met de pettenkwestie om gaat, kan ze haar leren hoe er op een gezonde manier mee om te gaan door de petten minder belangrijk te maken. Zo adviseerde een therapeut mijn kind om als een aal overal door heen te glibberen, voor de time being.
Flanagan, een heel
goed advies en een goed metafoor met de aal welk mijn kind wellicht
meer inzicht kan bieden. Dankjewel. Ik heb de afgelopen dagen
namelijk dit soort gesprekken met mijn dochter gevoerd, maar ik had
moeite om het haar goed duidelijk te maken hoe ze zich zou kunnen
opstellen. Volgende week zal ik de overmatige identificatie met de
gele pet ook met de juf bespreken (als ik enkel op het geval van mijn
dochter inga en niet op de Kanjertraining als geheel, dan heeft het
wellicht een kans van slagen). Ik zie namelijk dat mijn dochter zich
niet goed tegen deze denkwijze kan beschermen. Ze rapporteert de
negatieve gevolgen en ze zijn ook zichtbaar, maar ze vindt de
Kanjertraining (en de groep) in principe leuk, ook al krijgt ze een
negatief predicaat en meent ze opeens dat ze niets kan.
Het is net als een
slechte relatie, de hele familie ziet dat deze niet goed voor je is,
maar jij ziet dat niet omdat je onderdeel ervan bent, ha, ha, ha
(maar stiekem is dit niet zo grappig).
Kanjertraining voor gevorderden?
In hoofdstuk 9 “Kanjerles voor gevorderden” lees ik:
“Opdracht: welke oplossing kiezen je ouders?” Het is de bedoeling
om nu je eigen ouders te gaan beoordelen. Hebben je ouders de zwarte
pet op? Of is het de rode? Of wellicht de gele?
Voorbeeld uit hoofdstuk 9:
“Jullie wonen aan een plein. De buurtjongens voetballen tegen de
muur van jullie huis. Er is veel herrie rond het huis. Als de bal
tegen de muur komt, dan dreunt dat door in het hele huis.”
“Hoe lossen je ouders dat op?”
Er worden vervolgens een viertal situaties geschetst waarop het
kind het gedrag van de ouders moet beoordelen aan de hand van de 4
petten. Ik vraag mij af: als ik het niet goed doe in haar ogen, gaat
ze mij later als ze groot is, dan ook zo aanpakken zoals de school
dat nu met haar doet? Zal ze mij later keihard de gele pet opzetten
en niet helpen? Of wegzetten als de zwarte pet en mij in het geheel
negeren?
Mijn kind is een erg goede leerling…
Een prettig weekend allemaal 
MoederSterretje schreef op 19-02-2022 om 05:08:
Kanjertraining voor gevorderden?
In hoofdstuk 9 “Kanjerles voor gevorderden” lees ik:
“Opdracht: welke oplossing kiezen je ouders?” Het is de bedoeling
om nu je eigen ouders te gaan beoordelen. Hebben je ouders de zwarte
pet op? Of is het de rode? Of wellicht de gele?
Voorbeeld uit hoofdstuk 9:
“Jullie wonen aan een plein. De buurtjongens voetballen tegen de
muur van jullie huis. Er is veel herrie rond het huis. Als de bal
tegen de muur komt, dan dreunt dat door in het hele huis.”
“Hoe lossen je ouders dat op?”
Er worden vervolgens een viertal situaties geschetst waarop het
kind het gedrag van de ouders moet beoordelen aan de hand van de 4
petten. Ik vraag mij af: als ik het niet goed doe in haar ogen, gaat
ze mij later als ze groot is, dan ook zo aanpakken zoals de school
dat nu met haar doet? Zal ze mij later keihard de gele pet opzetten
en niet helpen? Of wegzetten als de zwarte pet en mij in het geheel
negeren?
Mijn kind is een erg goede leerling…
Ik maak mij meer zorgen om jou... Waarom laat jij je zo beheersen door die stomme vragen. Is je partner je klankbord waarmee je je bedenkingen kan delen of anders de deskundige? Maar je kan ook, los van hen, eens gesprek voeren met een coach hoe jij je minder snel op de kast laat jagen, als sterk voorbeeld voor je kind.
Als je er hele dagen met je kind over praat en zelfs een professional inschakelt om er met haar over te praten leg je er wel heel veel nadruk op.
Laat die training thuis gewoon van voor wat het is en leer haar op school mee te doen maar dat ze zich er niet veel van hoeft aan te trekken, zoals die aal dus.
Verder: Laat het los. School gaat niet hun hele systeem omgooien omdat één ouder het er niet mee eens is. Je kunt je dagen vullen met je druk te maken over alles wat in dat boek staat of gewoon andere dingen gaan doen.
Misschien heb ik het jaren geleden allemaal verkeerd opgevat, maar de kanjertraining bestond toch uit petjes (rollen) die een kind kan hebben en dat het de bedoeling is dat de kinderen allemaal het kanjer-petje worden?
In het kanjertraining-werkboek van mijn (bonus) dochter stond wel iets dat ik ongepast wordt: een opdracht met de stelling "ik vind mijzelf sexy".
Claire11 schreef op 20-02-2022 om 15:43:
Misschien heb ik het jaren geleden allemaal verkeerd opgevat, maar de kanjertraining bestond toch uit petjes (rollen) die een kind kan hebben en dat het de bedoeling is dat de kinderen allemaal het kanjer-petje worden?
In het kanjertraining-werkboek van mijn (bonus) dochter stond wel iets dat ik ongepast wordt: een opdracht met de stelling "ik vind mijzelf sexy".
Ik vrees dat jij het helemaal niet zo verkeerd begrepen heb.
Mevrouw75 schreef op 20-02-2022 om 16:59:
[..]
Ik vrees dat jij het helemaal niet zo verkeerd begrepen heb.
Dacht ik ook en daarom verbaas ik mij om sommige berichten in dit topic. Zijn er verschillende kanjercursussen of is die veranderd?
Claire11 schreef op 20-02-2022 om 17:16:
[..]
Dacht ik ook en daarom verbaas ik mij om sommige berichten in dit topic. Zijn er verschillende kanjercursussen of is die veranderd?
Nee hoor, MoederSterretje kan heel creatief lezen en knippen en plakken.
Claire11 schreef op 20-02-2022 om 17:16:
[..]
Dacht ik ook en daarom verbaas ik mij om sommige berichten in dit topic. Zijn er verschillende kanjercursussen of is die veranderd?
Nee, hoor. Je hebt alleen wijze leraren die er niet zo zwaar aan tillen en
het aanpassen omdat de training eigenlijk een hoop lariekoek is, en
je hebt helaas leraren die het naar de letter volgen
Mevruw75 is niet in staat om de Kanjerhandleiding te lezen, maar
meent wel dat ze weet wat er in staat en hoe de juf van mijn kind deze gebruikt
Flanagan schreef op 19-02-2022 om 09:07:
[..]
Ik maak mij meer zorgen om jou... Waarom laat jij je zo beheersen door die stomme vragen. Is je partner je klankbord waarmee je je bedenkingen kan delen of anders de deskundige? Maar je kan ook, los van hen, eens gesprek voeren met een coach hoe jij je minder snel op de kast laat jagen, als sterk voorbeeld voor je kind.
Flanagan, dankjewel voor je advies Heb ik gedaan. Zal nog
moeten blijken wat het effect zal zijn. Ook heb ik de juf gemeld dat
mijn dochter zich met de gele pet identificeert en dat dit geen
positief effect op haar heeft. Het moet nog blijken of dat opgepakt
zal worden Van mijn dochter hoor ik dat het jongetje M zich nu
gedraagt. Dus dat is alvast iets.
Dat hartje is van mij.
