... en nu een rapport over de meester/juf

Je kan natuurlijk prima feedback geven, ook als er niet officieel om gevraagd wordt. 

Ik word persoonlijk trouwens bijzonder narrig van al die verzoeken om feedback waarmee je voortdurend om de oren wordt geslagen. Als ik iets bestel wil ik er geen huiswerk bij! Ik negeer die verzoeken dan ook, een hoogstenkele uitzondering daargelaten en ik hoop dat iedereen dat gaat doen zodat het gestalk een keer stopt. 

Groeten, 

Temet

'Jammer dat een leerkracht die zoiets schrijft niet in de gaten heeft hoe destructief geschreven woorden kunnen aankomen.' Maar dat kan iemand toch alleen maar in de gaten krijgen als je het hem/haar vertelt? Om dt te kunnen vertellen hoeven we toch geen landelijke rapportage-toestand uit te schrijven? Je heb twaarschijnlijk een uitnodiging erbij gekregen voor een rapportbespreking. Prima moment om het dan te vertellen.

Tsjor

Ik vroeg altijd gewoon een gesprek aan als ik echt iets te verhapstukken had met een basisschoolleerkracht. En één keer was het zo erg dat ik maar meteen een gesprek met de directie aanvroeg, onder dreiging van een klacht bij de inspectie. Aan de andere kant heb ik ook wel eens zo maar een complimentje uitgedeeld aan een leerkracht. En ik zie niet in waarom dat allemaal geïnstitutionaliseerd zou moeten worden.

Wilgenkatje- schreef op 07-07-2021 om 20:23:

Je hebt gelijk Julali, ouders zitten niet in de klas. Ouders lezen wel de rapporten en hoe een en ander daar verwoord wordt. Ouders horen wel wat voor opdrachten kinderen krijgen. Maar inderdaad, ouders van basisschoolkinderen beleven weinig 'live' mee - mijn vergelijking klopt niet.

Goed als leerlingen op het VO om feedback wordt gevraagd. In vertrouwen, zonder dat anderen meelezen/meeluisteren. Niemand heeft er wat aan om leraren af te branden, maar leerlingen/ouders kunnen wel feedback geven die tot verbetering kan leiden.

(aanleiding voor deze topic was een schoolrapport waarin alleen stond wat er mis was en tegenviel, en letterlijk niets opbouwends/positiefs over de leerling. Over zo'n manier van rapporteren zou ik feedback willen geven. Jammer dat een leerkracht die zoiets schrijft niet in de gaten heeft hoe destructief geschreven woorden kunnen aankomen.)

Ik heb naar aanleiding van een dergelijk rapport de directeur een keer hierover gemaild en aangegeven dat ik de inhoud en wijze waarop rapporten worden vormgegeven niet prettig vind. Daar kreeg ik reactie op van de directeur dat dit in het team besproken zou worden. De rapporten zijn niet veranderd, maar deze specifieke leerkracht had de keer erop wel ook wat positieve dingen te melden over mijn kind dus ik ga er vanuit dat de boodschap (deels) is aangekomen. Het format van het rapport vind ik jaren later nog steeds een gemiste kans.

Sorry, eerste bericht hier en ik heb het quoten nog niet zo goed door 😊

Als ik iets te melden heb dan maak ik een (Zoom)afspraak. Zo'n enquête hebben wij één keer ontvangen van zoons basisschool maar die heb ik geweigerd in te vullen (voorzien van mail waarom). Wat iemand al eerder schreef: als mijn kind geen 'klik' heeft met die leerkracht wil dat niet zeggen dat die leerkracht zijn/haar werk niet kan uitvoeren. Ik heb geen zicht op het groepsproces of de lessen an sich. Ik kan daar niets zinnigs over zeggen. 

Op mijn school (VO) werken we wel met leerlingenenquetes. En met oudertevredenheidsonderzoeken (1x per jaar, algemeen van opzet).

AnnaNiem, hoe zou het dan moeten? Ik vraag het omdat ik de omgekeerde ervaring heb. Pleegdochter werd de hemel ingeprezen (alle problematische dingen werden verklaard door haar afkomst) en had een rapport met prachtige cijfers. Voor een goede lezing moest je de bijlage openen, waarin de duiding van de niveaus stond. Maar dat doet een kind niet. Gevolg: ze had eigenlijk geen goed zicht op haar eigen capaciteiten en begreep dus ook niet waarom haar broertje wel naar de HAVO mocht en zij niet. Ik vond dat ernstig: geen goed beeld geven aan een kind.

Tsjor

Tsjor, je kunt het ook niet benoemen. Of iets zeggen als: " gym en schrijven zijn lastig voor je, maar ik zie dat je wel goed je best doet".
En dan zou bij gym er een onvoldoende kunnen staan voor uitvoering, maar wel een voldoende of goed voor inzet.

Danz it het verschil in: 'is duidelijk niet je ding' (wat ik overigens een platvloerse omschrijving vind) en 'is lastig voor je'. De voldoende voor inzet etc. dat lijkt mij vanzelfsprekend, als dat apart genoteerd wordt.

Tsjor

Bij dit soort dingen is woordkeus zo belangrijk. 
Dit stond op mijn rapport in de eerste klas:

Haaknaald zingt en hard en meestal is het ook nog vals.

Haaknaald doet enthousiast mee met muziek maar als ze wat zachter zou zingen kan ze misschien vaker op de juiste toon zingen klinkt wat meer opbouwend en betekent bijna hetzelfde. 

AnnaNiem schreef op 13-07-2021 om 07:47:

[..]

Oh dat is nog steeds. Een kind met een mogelijke motorische ontwikkelingsstoornis heeft niets aan opmerkingen als "gym is duidelijk niet je ding" en er dan ook nog een onvoldoende voor geven. Op hetzelfde rapport stond ook te lezen dat handvaardigheid en tekenen wat eenvoudig oogt en ook de opmerking dat het schrijven wel wat netter kan, valt niet uit te leggen. De juf weet dat het kind in onderzoek is voor die stoornis en fysiotherapie heeft. Het kind zat in groep 5/6 en leest dat rapport ook. Dat het kind ook nog een mindsettraining heeft gehad met de ib'r, wist juf ook. De voortgang is om de 6 weken met juf en ib'r besproken. Echt ik ben nog nooit zo boos geweest. Juf er op aangesproken en haar commentaar; ze is er toch ook niet goed in? En de rest van haar rapport is toch schitterend.... Zucht.

Het is niet eerlijk om een kind te beoordelen als het middenin allerlei onderzoeken zit op motorisch gebied (of dyslexie, of wat dan ook). De leerkracht of de ib'er of de school als geheel moeten op zo'n moment een beoordeling achterwege laten en dat bespreken met ouders en leerling. Daar is namelijk al een andere professional mee bezig. Als er behandeling plaatsvindt en er is ook maar iets zichtbaar van op school kun je een beoordeling maken, en dan wel een waarin je de voortgang beschrijft en de leerling complimenteert. Sport is niet je ding, kom op zeg

Haaknaald schreef op 07-07-2021 om 10:40:

Voor het voortgezet onderwijs moest ik tot nu toe iedere 2 jaar en oudertevredenheidspeiling invullen.

In feite is dat een beoordeling van de school als geheel maar meestal zijn er ook wel een paar open vragen die je kunt beantwoorden op een manier waar en beoordeling van een docent uit op te maken valt. Deze beoordelingen gebeuren anoniem maat alleen vermelding van het jaar waar je kind zit. Na zo'n peiling hebben we wel eens mail gekregen dat veel ouders ontevreden waren over de manier waarop vak x gegeven werd een dat ze er mee aan de slag gingen. Waardevolle tips konden dan gemaild worden aan het hoofd van de vakgroep.

Op de school waar mijn kinderen zaten konden ze ook zelf ieder jaar een evaluatie invullen waarbij ze ook afbijten direct feedback konden geven aan docenten. Vooral mijn oudste heeft enkele docenten voorzien van raak commentaar. Sommige docenten pakten dat goed op een deden er wat mee, anderen hadden meer de houding van ik doe het al jaren zo dus waarom zou ik iets veranderen.

Echt persoonlijk een docent beoordelen als ouder kan niet objectief zijn. Je was er zelf niet bij als ze les gaven en verhalen van je kinderen zijn gekleurd met hun beleving en zeker van pubers is dat niet altijd juist.

Hoewel ik wel gemerkt heb dat sommige docenten 2 gezichten hebben. Naar de kinderen streng en niet flexibel en als je je er als ouder me gaat bemoeien kan er ineens heel veel. In die 6 en 5 jaar dat mijn kinderen nu op het VO zitten pas 1 docent leren kennen die ik absoluut ongeschikt vind om met pubers en ouders te werken. Heb medelijden met de pubers en ouders die nu met haar te maken hebben.

Je hebt inderdaad de oudertevredenheidsenquetes, maar bij je beoordelings- en functioneringsgesprekken komen ook leerlingenquetes. Ik krijg elke 2 jaar een rapport door leerlingen dus. 

tsjor schreef op 13-07-2021 om 08:14:

AnnaNiem, hoe zou het dan moeten? Ik vraag het omdat ik de omgekeerde ervaring heb. Pleegdochter werd de hemel ingeprezen (alle problematische dingen werden verklaard door haar afkomst) en had een rapport met prachtige cijfers. Voor een goede lezing moest je de bijlage openen, waarin de duiding van de niveaus stond. Maar dat doet een kind niet. Gevolg: ze had eigenlijk geen goed zicht op haar eigen capaciteiten en begreep dus ook niet waarom haar broertje wel naar de HAVO mocht en zij niet. Ik vond dat ernstig: geen goed beeld geven aan een kind.

Tsjor

Positief formuleren, opbouwend etc. zodat een kind zich veilig voelt om wat te proberen.  Je schrijft bij een kind dat moeilijk leest toch ook niet dat het boek wat te eenvoudig is voor de betreffende groep? Wees blij dat het leest en bouw dat uit. En als het echt niet goed is, bespreek het dan met de ouders over wat er aan gedaan kan worden. Mijn dochter heeft haar rapport met die misplaatste opmerkingen niet aan oma willen laten zien. En dan schiet je het doel voorbij. De huidige juf schrijft; "Je bent een goede scheidsrechter en tegenwoordig snel met omkleden". Want ook aankleden is een dingetje en daar heeft de ergotherapeut zich mee bezig gehouden. Juf weet dat en benoemt het resultaat. Ze geeft het kind nog steeds een onvoldoende als beoordeling voor uitvoering, maar een ruim voldoende voor inzet. Kind blij. De juf ziet dat ze haar best doet en dat is genoeg.