Als atheist naar christelijke school?
Ow wat lastig is dit. Dochter uit groep 8 heeft VMBOt advies; voorlopig, maar de meest geschikte school met dit niveau die ook nog redelijk in de buurt is is nogal christelijk.
En wij doen van huis uit niks aan het geloof. Sterker nog ik ben tegen religies in de huidige vormen. Vooral gezien de recente ontwikkelingen rondom verschillende opvattingen over wie of wat god is.
En dit bespreek ik dus ook met mijn kinderen.
Maar de school die naar mijn smaak qua VMBOt het beste uit de bus komt is echt behoorlijk christelijk. Eigenlijk mag je daar niet echt uitkomen voor een atheïstische opvatting.
Er is ook een openbare school.
Nadelen van de openbare school ten opzichte van de christelijke zijn vooral sfeer. En op de openbare school is er geen kamp, geen feest of kerstgala (dat was er wel op de havo-vwo) en de scores zijn iets lager.
Dochter zelf wil liever naar de openbare school omdat ze perse geen godsdienst wil. Op de christelijke school er is ook een kerkdienst (verplicht) met kerst en pasen (in de aula).
En iedere ochtend gebed.
Als deze school wat minder het geloof zou uitdragen zou het onze keuze zijn.
Ik heb al eerder voor dit blok gestaan met de basisschool dat was of Katholiek of 4 kilometer fietsen. Dat is katholiek geworden, maar ook mede omdat geloven niet verplicht was op deze school. Ook was het geen punt dat we niks aan het geloof doen.
Maar na gesprekjes op de open dagen op de middelbare liep ik bij het christelijke scholengemeenschap toch tegen dit punt aan. Niet geloven mag, maar tegen het geloof, zoals wij thuis eigenlijk, zijn is niet de bedoeling. Ze kunnen mijn kind daarom zelfs weren.
Eigenlijk vind ik dat best raar dat een school zo een religie uit mag dragen en daarmee ook mensen buiten kan sluiten. Hoe is dat eigenlijk in andere regio's en landen? Ik heb me zelf namelijk altijd nogal verbaasd over dat al die merken religie ook terug te vinden is op scholen en dat je daardoor juist beperkt wordt in je keuze voor een school.
En wat is nu wijsheid met mijn kind?
Lees de blog van Teunie
"Eenvoudig leven" leuke blog van een reformatorische moeder van 13 kinderen. Daarvan hebben er minstens 2 ADHD. Verder ken ik uit mijn omgeving een jongen uit een reformatorisch gezin met PDD-NOS en eentje met flinke dyslectie. Dus het komt gewoon voor hoor daar.
Leren en presteren is in reformatorische kringen ook wel erg belangrijk denk ik, vooral voor de jongens die later toch vaak kostwinner moeten zijn, ze moeten dus een baan waar je behoorlijk mee kan verdienen. Bovendien is de droom van ieder ouderpaar dat er tenminste een zoon theologie gaat studeren, die moet dus naar het gymnasium.
O nee
Ze heeft 10 kinderen, nou ja, nog een hele hoop.
Te hard van stapel
#79 ik denk niet dat ze dat bedoelde. In de link van RTL4 is namelijk te lezen "Verder valt op dat drie reformatorische scholen in de top-10 staan, terwijl reformatorische scholen gemiddeld net zo goed scoren als andere scholen. Op de Don Boscoschool in Dordrecht na, lag bij alle scholen in de top-10 het aantal leerlingen dat deelnam aan de eindtoets boven het landelijk gemiddelde."
De wilde sprong die in deze draad nu gemaakt wordt, alsof reformatorische scholen het uitzonderlijk goed zouden doen, is dus niet juist.
Sterker nog: met 3 scholen in de top 10 en toch maar een gemiddelde score over het geheel, moeten er een aantal scholen die het maar zeer matig doen.
Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon
Een ‘enkeltje hemel’ regelen voor jezelf en je medestanders ; de rest van de mensheid slechts wanhoop latend? Dat (narcistische) kunstje is al zo vaak vertoond. Nuchter beschouwd is de wereldgeschiedenis nog altijd kletsnat van het bloedvergieten om het ware geloof.
Hier in ons kikkerlandje hebben we nog maar betrekkelijk kort geleden kans gezien om schoon schip te maken. Vandaag de dag proberen extremistische moslims ons vreedzaam samenleven te saboteren.
Is het een wonder, dat vanuit atheïstische hoek stemmen opgaan die pleiten voor een nog striktere scheiding van kerk en staat door het afschaffen van het bijzonder onderwijs? En geeft de ontkerkelijking daar niet ook gerede aanleiding toe? “ Openbaar onderwijs voor iedereen! ”, klinkt het dan ook retorisch in bepaalde hoofden en uit hun kelen.
Het opheffen van het bijzonder onderwijs lijkt misschien een logische stap richting een moderne toekomst, maar dat is het bepaald niet. In tegendeel! Het zou een terugkeer betekenen naar de tijd van vóór de schoolstrijd.
Het uniforme, op liberaal-christelijke leest geschoeide openbare onderwijs beviel toen zowel (bepaalde) katholieken als (bepaalde) protestanten dermate slecht, dat zij afdwongen eigen (bijzondere) scholen te mogen oprichten. Allicht vreesden de tegenstanders hiervan, dat deze scholen zouden ontaarden in kweekvijvers voor godsdienstfanatici, met alle denkbare gevolgen van dien voor de stabiliteit van de samenleving. Achteraf bezien kunnen we constateren, dat dit schrikbeeld ongegrond bleek.
Ons pluriforme onderwijsstelsel heeft juist pacificerend uitgepakt. En als klap op de vuurpijl heeft het als een vehikel gefungeerd voor de emancipatie van achtergebleven groepen. Het bijzonder onderwijs bleek de fameuze werking van de maatschappelijke krachten niet in de weg te staan. Tegen een achtergrond van lasterlijke vooroordelen hebben groepen als de katholieken en ‘kleine luyden’ zich via hun eigen scholen zoveel mogelijk positief waar gemaakt.
In plaats van een horrorscenario zogeheten ‘verheffing’ van het volk, maatschappelijke integratie en sociale rust! De moderne democratie ten voeten uit.
Inmiddels is de omgang tussen de vanouds onderling rivaliserende bevolkingsgroepen zelfs zo harmonieus, dat ouders uit de verschillende groepen hun kinderen met een gerust hart naar elkaars scholen laten gaan. Ongetwijfeld handelt men daarbij vanuit het besef, dat narcistische, kwaadaardige, door machtswellust gedreven raddraaiers zich in elke groep kunnen voordoen; en dat het dan aan de meerderheid van goed bedoelende mensen is om hun, desnoods met inschakeling van de Nederlandse overheid, tot de orde te roepen.
Stilstand is achteruitgang, zeggen sommigen onheilspellend. Noem me eigenwijs, maar ik zeg: soms ook niet. Een goed recept is goud waard.
Rode krullenbol
