Als atheist naar christelijke school?

maar bieb

Wat voor last hebben die serieuze vmbo-t'ers en dan van? Op de school van mijn jongste (basis) zijn ze heel erg streng. Binnen drie weken had hij een klein deel van zijn huiswerk Engels niet gedaan en moest nablijven. Het is daarna nooit meer gebeurd en hij heeft er ook geen last van als anderen wel een straf krijgen.

Nou

Ik zou mijn kind niet zo vlug laten gaan naar een school waar ze een bepaalde levensovertuiging aanhangen die echt tegen mijn principes in zou gaan.
Als je niet gelovig bent dan kan een christelijke school best een optie zijn maar als je anti-geloof bent dan zou ik het zelf niet doen. Dan ga je alleen maar je enorm ergeren aan alle geloofszaken. Je dochter staat er ook niet positief tegenover dus die begint al met tegenzin op de school. Dat lijkt me ook niet bevorderlijk.
De aanwezigheid van een kamp/gala zou ik geen rol laten spelen in mijn beslissing. Dat zijn leuke zaken voor veel kinderen (niet eens voor alle kinderen) maar het gaat uiteindelijk maar om enkele momenten op de hele school carriere.

Joodse school

Creabea (#25), als je niet joods bent dan word je absoluut niet aangenomen op de joodse school. In Amsterdam zijn er twee middelbare, de ene strenger dan de andere, maar t zijn net sektes. Als niet-jood mag je er niet heen. Lijkt me ook geen pretje om er op te zitten want godsdienst en het joods zijn speelt er een heel grote rol, dus als niet-jood heb je een grote achterstand in kennis daarvan.
Dus als je ernaast woont is het makkelijk: je hoeft t niet eens te overwegen.

Wat ook nog speelt

Ik had het tot nu toe niet meegenomen, maar mijn man vindt dus dat dochter veel beter naar de christelijke school gaat. Hij wil eigenlijk helemaal niet dat ze naar de openbare VMBO gaat. We hadden er gisteravond een nogal pittig gesprek hierover. Hij wil zelfs zover gaan dat we dochter niet laten kiezen.

En hij vindt dat ik mijn mening erover teveel laat weten aan dochter.

We zitten hier totaal niet op een lijn dus. En nu weet ik helemaal niet meer wat het beste is.

Overigens zijn ze op het christelijke VMBO ook veel strenger dan op het HAVO VWO heb ik me laten vertellen (een moeder die twee kinderen heeft een op HAVO een op VMBO). Want volgens die moeder hebben VMBO kinderen nu eenmaal meer sturing nodig....
Nou ik denk dat mijn dochter wel wat ruimte kan gebruiken, want zij is juist extreem braaf.

bieb

En wat deden al die mondige, streetwise, gemiddeld oudere mavisten daar aan? Slikken en stikken?

hier

Ik heb vroeger op een Christelijke MAVO gezeten. Moest iedere dag zeker 10 km fietsen. Het was een kleine en best een strenge school (hooguit 300 leerlingen). Nu waren wij niet bewust atheïst, maar gelovig ben ik niet opgevoed.
Ik heb de schooltijd als heel prettig ervaren. De godsdienstlessen waren juist heel interessant. We discussieerden vee en het zet je toch tot nadenken over veel dingen.
En ach, het bidden bij iedere eerste les van de ochtend was niet erg; dat hoorde er gewoon bij. Volgens mij was niemand in mijn klas echt gelovig; misschien op een paar na.

Ook leerden we Christelijke liedjes die best leuk waren en die 2x naar de kerk was ook best te overzien en best interessant met Kerst. Ik heb er veel van geleerd en heb het zeker niet als een last ervaren.

Mijn ouders hebben bovenal voor deze school gekozen omdat het strenger was dan andere MAVO's; een beetje van de oude stempel zegmaar, maar wel een hele goede.

Ik heb de tijd daar als zeer prettig ervaren. Iedereen wist wie je was. Van de directeur tot aan de schoonmaker. Ik heb het in ieder geval niet als een belasting ervaren, maar juist als een extra verrijking. Ik ben later naar een Christelijke HAVO gegaan en daarna HEAO gedaan (weer niet Christelijk).

Ik zou zeker mijn kinderen naar een dergelijke school sturen hoewel ik nog steeds niet bewust praktiserend gelovige ben.

en ietsisme

Ik was ook een zeer brave, volgzame leerling. Toch was het ook voor mij fijn om binnen die toch wel strakke regelgeving van de school te zijn. Je leert je verantwoordelijkheden en grenzen goed kennen omdat het voorbeeld al gegeven wordt. Wees niet bang dat je dochter het als een last gaat zien. Ze zal er echt haar draai vinden en een prettige tijd hebben; juist omdat alles duidelijk is.

Ik denk dat veel middelbare scholen daar wel een voorbeeld aan kunnen nemen.

Op de HAVO was het bijvoorbeeld al iets minder (ook omdat daar zeker 1500 leerlingen zaten waaronder kinderen die zeer zeker niet gelovig waren en dat ook hardop kenbaar maakten), maar ook daar golden toch dezelfde normen en waarden en werden de 'roeptoeters' op het matje geroepen van de conrector en kregen een preek over respect, normen en waarden.

Ik zou gewoon met man en dochter naar een informatieavond van die christelijke VMBO gaan. Je zult merken dat het contact ook veel persoonlijker is. Ik weet niet hoe groot die school is? Het gaat om je dochter, maar zoals ik het zelf op die MAVO en later ook op die HAVO heb gemerkt, zien je ze daar echt als persoon en niet als één van de velen. Je hoeft niet gelovig te zijn, discussiëren mag, maar gewoon respect tonen en de geldende normen en waarden respecteren. Ik denk dat je dochter daar geen enkele moeite mee heeft. Laat ze gewoon naar die kerk gaan, laat ze de godsdienstlessen volgen. Het zal haar alleen maar verrijken en na laten denken over allerlei zaken. Je hoeft niet bang te zijn dat ze ineens bekeerd wordt ofzo

Die overgang begrijp ik niet

Ietsisme, je schetst een dilemma: zelf ben je anti-religieus, maar de beste school is uitgesproken protestants-christelijk. Een duivels dilemma, zou ik zeggen. Dat snap ik. Maar ik begrijp je waarom je dan de sprong maakt naar: 'Eigenlijk vind ik dat best raar dat een school zo een religie uit mag dragen en daarmee ook mensen buiten kan sluiten.' Het is bijna alsof je zegt: ik zit in een dilemma, en dat komt omdat die school beter is, dus het dilemma zou opgelost zijn als die school niet zou bestaan.
Het 'betere' zou wel eens samen kunnen hangen met de kleur van de school. Die zit namelijk niet alleen in het ochtendgebed en de kerstviering (die je volgens mij wel weer graag wil, maar dat snap ik dan ook weer niet). Er wordt heel veel nagedacht over de kleur van een school en de betekenis daarvan voor het leven op school, en dat gaat zeker niet alleen maar over de uitgesproken religieuze activiteiten.

Een tweede opmerking is iets wat lang geleden hier al eens aan de orde kwam: ouders die hun kinderen willen laten kiezen en zelf daarom niet voorop willen lopen in een bepaalde richting. Daar zitten twee problemen aan: het eerste probleem is, dat er dan wel mensen moeten zijn die een bepaalde richting vorm geven, de gelovigen zeg maar. Want anders kunnen ze nooit kiezen. Het tweede probleem is, dat een zingevingskader niet iets is wat je 'kiest' zoals je een maaltijd bestelt in een restaurant. Vaak zie je dat mensen die van buitenaf naar een bepaalde religieuze of levensbeschouwelijke stroming kijken daar de meest karikaturale voorstelling van willen zien, omdat dat beantwoordt aan de eigen karikatuur. Mensen die binnen een levensbeschouwelijke stroming leven kennen veel beter de nuances, discussies, de ruimtes voor eigen interpretatie etc.

Ik zou zelf niet voor een protestants-christelijke school kiezen, omdat ik katholiek ben en daar liggen werelden van verschil tussen en een keuze die ik maakt (en gelukkig kan maken) voor de opvoeding van mijn kinderen.

Maar nu zijn er drie: jij, je kind (dat volgens jou op jouw lijn zit) en je man. Ik zou zeggen: ga samen de twee scholen bezoeken. Laat je man het voortouw nemen op de protstants-christelijke school, zodat hij zijn enthousiasme kan laten spreken; neem jij het voortouw op de openbare school, zodat jij de voordelen ervan kunt benoemen; kijk hoe je dochter reageert, bespreek dat na met haar, maar maak wel duidelijk dat jullie als ouders een keuze maken. Dat laatste om te voorkomen dat er onenigheid tussen jullie zou kunnen ontstaan en dat de keuze van je dochter daar min of meer de oorzaak van zou kunnen zijn. Uiteraard kunnen jullie in je beslissing wel meenemen hoe zij reageerde en waar zij tegenaan liep. In die zin heeft ze inspraak. Maar het gaat om jullie opvoeding, dus jullie zullen er samen achter moeten staan, wat de keuze ook mag worden.

Tsjor

Tsor en anna

Hoe kom je er eigenlijk op dat ik voorkeur geef aan het ochtendgebed. Dat staat me juist tegen namelijk?
We zijn nu al bij 2 scholen geweest maar beide dus de HAVO-VWO afdelingen van de scholen waar ik tussen twijfel en die gaan het hoogstwaarschijnlijk niet worden omdat het voorlopige advies VMBOt is (maar wel bijna HAVO).

Nu viel me op dat juist op de christelijke school alles veel onpersoonlijker overkwam. Dus waar haalt anna het idee vandaan dat een christelijke school persoonlijker is? Is dat een vooroordeel of alleen gebaseerd op eigen ervaring? Mijn oude school was ook groot en onpersoonlijk (zo heb ik dat ervaren) en christelijk.

Alle scholen zijn hier trouwens groot alle 4 (in 2 gemeenschappen) 1000+. Voor een kleinschaliger school moet je met de trein (of 20+ km fietsen). Maar die school is volgens de inspectie zwak-matig dus of dat nou een goed idee is.

De openbare HAVO-VWO is hier juist heel open en toegankelijk. Mijn oudste zit er al op en dat gaat heel goed. Ligt ook aan het kind natuurlijk. Maar op de open dag heb ik meerdere gesprekken gehad met docenten, ook over hun VMBO broertje en de mogelijkheden tot opstromen. Het kan maar je begint dan op het VMBO gebouw.
Op het christelijke HAVO-VWO lukte een gesprek bijna niet. Als je naar een docent toeliep keken ze zelfs weg! Ik heb echt mijn best moeten doen om iets te vragen. Ook over opstromen waren ze nogal kortaf, alsof dat een rare vraag was. Maar het kan zijn dat ik net pech had hoor.
Er waren ook kraampjes, daar stonden leerlingen en ouders achter. Uiteindelijk heb ik de meeste info daar vandaan.
Dus mocht ze HAVO advies krijgen; naar die school gaat ze sowieso niet, daar is mijn man het in ieder geval wel mee eens.

Maar ze heeft dus geen HAVO advies maar VMBOt. Voorlopig. Kan nog wel HAVO worden. Maar met zo'n advies wordt je op de christelijke HAVO sowieso in een VMBOt/HAVO brugklas geplaatst. Dat is dus op die HAVO locatie; die al niet leuk is. En die man ook niet aanspreekt.
En bij die openbare school werkt het zowat andersom. Maar als je volmondig HAVO advies hebt kom je in de HAVO-VWO brugklas en dat is wellicht net te moeilijk voor dochter. Deze en volgende week in ieder geval open dag op beide VMBO scholen. En nog een paar verder op. Maar ik moet man en kind nog over halen om in ieder geval te gaan kijken buiten de gemeentegrenzen.

Overigens wordt je daar ook niet zomaar toegelaten als je niet uit die gemeente komt; voorrang voor mensen uit de buurt. Dus mochten we verder weg willen; geen idee of dat ook gaat lukken.

Je man

Je schrijft dat je man een groot voorstander is van de Christelijke school. Waarom is dat dan precies? Wat denkt hij dat deze school heeft wat de andere school niet heeft? Is het alleen de iets betere resultaten of ook een andere reden?
Dat is ook iets om serieus naar te kijken.
Ik vind wel dat de mening van je dochter ook mee moet tellen. Misschien niet doorslaggevend maar wel belangrijk want uiteindelijk moet zij toch op die school rondlopen.

hoho

'Maar als je volmondig HAVO advies hebt kom je in de HAVO-VWO brugklas en dat is wellicht net te moeilijk voor dochter.'

Je moet vragen hoe ze dat inrichten. Veel scholen geven bijv les op VWO niveau met HAVO cijfers, of ze krijgen dubbele cijfers (voor havo en vwo dus) en sommige scholen geven gewoon les op havoniveau. Als jouw dochter naar de havo kan, kan ze ook naar een havo/vwo klas. Juist kinderen met een mavoadvies gaan naar een mavo/havo brugklas. Daar ga je niet heen met een havoadvies als er iets te kiezen valt.

Godsdienstles is natuurlijk een ding. Dat is inderdaad ook voor atheisten best interessant. Maar de hele sfeer op school en de verhouding praktiserend christelijke leerlingen en niet christelijke leerlingen lijkt me wel belangrijk voor het thuisvoelen op de school. Als er vooral christelijke leerlingen op school zitten voelt je dochter zich misschien minder goed thuis. Of als het geloof bijvoorbeeld ook bij andere lessen veel aan bod komt. Het kan bijvoorbeeld ook een rol spelen binnen de muziek les, binnen literatuur (welke boeken worden er gezamelijk gelezen), geschiedenis, maatschappijleer, biologie...Dat soort zaken lijkt me belangrijker dan een uurtje Godsdienst in de week omdat dit meer invloed zal hebben op hoe thuis je dochter zich er zal voelen. Samenstelling van personeel kan dus ook interessant zijn om naar te kijken.

In tegenstelling to Tsjor zou ik zelf niet zo veel moeite hebben met een praktiserende PC school ook al ben ik katholiek. Maar het is toch hetzelfde geloof dus dat is niet zo problematisch voor mij. Als het zou gaan om een school die echt heel anders dan ik in het leven zou staan dan zou ik er meer moeite mee hebben. En mijn kinderen zouden zich ook thuis moeten voelen op de school.

Mijn kinderen hebben op openbare scholen/katholieke scholen/christelijke scholen gezeten maar allemaal erg mainstream scholen. Ik zou prima voor een streng christelijk school kunnen kiezen (maar ik weet niet of mijn kinderen en man dat zouden willen) maar een strenge school van een andere geloofsovertuiging zou ik niet zo vlug doen.

Mijn ervaring is dat het bij veel scholen nauwelijks uitmaakt of ze officieel religieus zijn of niet. En mijn voorkeur gaat uit naar een openbare school boven een katholieke of christelijke school waar ze niks aan het geloof doen. Hoewel ik dan wel weer zo hypocriet ben om voor de school met het beste onderwijs te kiezen.

Ik zou in jullie geval proberen om zo veel mogelijk informatie over beide scholen te verzamelen en te kijken of je misschien al kinderen kent op deze scholen.

Onze ervaring

Zelf heb ik op een Prot. Christelijke middelbare school gezeten. We verhuisden midden in het schooljaar, en de enige andere was een openbare scholengemeenschap die niet zo goed bekend stond. Een jaar later ging mijn broer daar dus wel naar toe, omdat mijn ouders inmiddels inzagen dat dat toch de beter keus was. Ik bleef waar ik was en heb er niets aan overgehouden, anders dan de herinneringen aan de biologieles waar de docent de voortplanting van mensen maar overliet aan de ouders, en de godsdienstlessen waar ik gelukkig niet heel veel last van had. Het moge duidelijk zijn dat wij thuis niet-kerkelijk waren, mijn moeder is nog wel kerkelijk opgevoed mijn vader helemaal niet (mijn opa was overtuigd humanist en anti-religieus).

Onze zoons hebben wel weer op een Prot. Christelijke BS gezeten, de enige andere in het dorp was katholiek, openbaar is er in de wijde omtrek niet. Tsja, toen hij na de zwemles het onze vader begon te zingen voelden we ons wel een beetje 'in ons hemd' staan... maar de kerstviering was wel weer heel leuk en mooi. En ach, van een wekelijks gebed 's ochtends krijgen ze ook niets.

Nu zitten ze op een Katholieke scholengemeenschap, waar ze GEEN godsdienstles krijgen. Wel levensbeschouwing, alle leerjaren één uur per week, volgens een zelf ontwikkelde methode. Echt geweldig zoals ze dat opgezet hebben, alle wereldgodsdiensten komen aan bod, en het omvat ook onderwerpen die andere scholen in een keuzevak filosofie stoppen. Nadenken over het leven, 4x per jaar een 'levensbeschouwelijk dagboek' schrijven (1 A4-tje) en nu bijvoorbeeld een opdracht over 'de dood' in 3-tallen.

Ik ben het met veel anderen eens dat het belangrijkste is hoe je dochter zich zelf voelt bij de school waar zij tenslotte de komende 4 of 5 jaar haar dagen moet doorbrengen. Uiteraard kan je wel wat sturen in die keuze, dat hebben wij ook gedaan, en we zijn nog steeds alle 4 heel erg tevreden. De afstand van 10 km zou ik absoluut niet als bezwaar willen zien, hier is de dichtstbijzijnde middelbare school op 8 km afstand en bijna iedereen fietst. 'Onze' school is 17 km fietsen, en bij slecht weer gaan ze wel met de bus (in de brugklas de hele winter). Dus ja het is wel heel fijn als er een busverbinding is, als backup als je eens niet kan fietsen of gewoon bij slecht weer als je niet wil fietsen. Met de bus zijn ze bij ons overigens net zo lang onderweg (inclusief lopen van/naar halte en wachten), en juist bij slecht weer is de bus helemaal niet echt fijn want overvol.

Barvaux

Nou gewoon slikken en mee terug naar school.

Gesprek gehad

Met iemand van het bestuur van de christelijke school. Ik vroeg hem op de man af hoe het nu zit met het geloof op school.
Nou ze zijn er heel trots op. Het protestants-christelijke geloof is onderdeel van hun identiteit. Ze hebben iedere dag een dagopening (tijdens het eerste lesuur dus minder lestijd lijkt me). En twee lesuren godsdienst per week waar vooral de bijbel het uitgangspunt is.
En ze zijn trots dat ze tweemaal per jaar een kerkdienst hebben (wij zijn de enige school in de regio die dat zo mooi doen!).

Maar toen ik vertelde dat wij thuis niet veel met het geloof doen en dat ik er ook niet veel waarde aan hechtte, ging hij ineens vertellen dat het allemaal wel meeviel met het uitdragen van het geloof en dat alle kinderen welkom zijn.

Nouja dat vind ik nou hypocriet....

Ook wordt het geloof bijna niet besproken in de schoolgids, maar op de open dagen lag het er bij het ouder deel heel dik bovenop. Kinderen volgden een lesje waar hier niks over werd gezegd.

Ik heb mede door dit gesprek ook het idee dat mijn man nu ook liever voor openbaar onderwijs gaat. Dus gelukkig meer op een lijn. We kijken ook nog in de regio, maar die is 25 km verder (hebben we even op Google maps bekeken). Is dat nog te fietsen???
Ook dochter wil liever niet naar de christelijke school, maar hier zijn meer/andere factoren dan het geloof. Kinderen baseren hun keuzes op vreemde dingen (ze vindt de digiborden op de openbare school beter... En het gebouw is mooier. Tja)
Van de week hebben we nog een extra gesprek met de juf van groep 8 omdat een groot deel van haar keuze afhangt van het uiteindelijke advies. We willen weten waar we aan toe zijn.

Loslaten.

Het zit je enorm dwars, de gelovige kant van deze school. Misschien kan je het loslaten? De christelijke school wordt het niet, klaar. Ze bieden goed onderwijs, maar je kind wilde er direct al niet heen.

25 km. Fietsen is een behoorlijk stuk, heb je dat zelf al eens gefietst? Ook in weer en wind, regen en donker. Bergje op, bergje af, althans, waar wij wonen. Dus bus/trein moet een alternatief zijn, naast een goed regenpak.

Mijn zoon heeft de keuze van zijn school genomen op gevoel. De sfeer, de openheid van docenten en ook de uitstraling van het gebouw. School kwam er bij de onderwijsinspectie ook goed uit, niet als beste, maar voldoende.

Je hebt nog even de tijd toch. Wanneer moet je dochter definitief inschrijven? Met het eindadvies op zak wordt de keuze misschien eenvoudiger.

ietsisme

Ik heb op een kleine Christelijke Mavo gezeten met slechts 300 leerlingen. We hadden daar heel persoonlijk contact.

Je zegt: " Ik vroeg hem op de man af hoe het nu zit met het geloof op school".

Zo lust ik er nog wel een paar zeg. Als je de vraag zo stelt kun je van iedere Christelijke school een dergelijk antwoord verwachten; ja,ook op de school waar ik heb gezeten.
Wat had je dan verwacht dat ze gingen vertellen? "Ja, we zijn wel een Christelijke school, maar we doen er eigenlijk niets aan?!". Het is niets voor niets een Christelijke school.

Maar het is duidelijk: Je wilt het niet en staat er ook absoluut niet voor open, anders had je de vraag wel anders gesteld. Bijv. "Legt u me nu eens uit waarom ik voor uw school zou moeten kiezen". Dan had je een heel ander antwoord gekregen.

Ga dan lekker op zoek naar een Openbare Basisschool.

Wil 40

Nou zeg ik vind je wel vrij kattig reageren. Ik zit er gewoon mee, dus ik leg het hier voor. Kun je wel emmeren dat ik niet zo moet mekkeren, maar dit is een openbaar forum, dus ik kaart hier een in mijn ogen relevante kwestie aan.

Inmiddels heb ik het ook wel losgelaten, alleen vind ik het wrang dat de in mijn ogen qua onderwijs best geschikte school niet in aanmerking komt omdat ze hun geloof zo uitdragen.
Toevallig ben ik heel erg voor scheiding van religie en school; al jaren. Juist omdat mensen dan tegen hun zin op een school terechtkomen waar ze verplicht aan religieuze diensten moeten deelnemen. Heb ik zelf niet zo goede ervaring mee. Ik ken meerdere mensen die in dat schuitje zitten en ik verbaas me erover dat mensen er zich zo makkelijk bij neerleggen eigenlijk. Die vinden dat twee uur godsdienst en iedere dag bidden geen kwaad kan. Nou dat vind ik dus wel.

Ik heb zelf een poos 17 kilometer naar mijn werk gefietst. Slecht ov en nog geen rijbewijs.Dus ik kan me wel iets bij 25 kilometer voorstellen. En dat is nog verder. Dan ben je sowieso per dag wel 2-3 aan het fietsen denk ik. Niet erg fijn.
Er is wel een treinstation redelijk in de buurt, maar dan is de route 3,5 kilometer fiets; trein en dan nog bijna 2 kilometer fiets of lopen. Is ook te doen, maar als de treinen al stoppen met dat beetje sneeuw van afgelopen weekend zie ik dat ook niet zo heel erg zitten.

Over het eindadvies maakgeen illusies. Ik denk dat het VMBOt wordt en dat zal voor dochter wel even huilen worden. Ze wil echt naar de HAVO. Ik denk dat ze daarvoor net te laat is begonnen met school serieus nemen. Die c's en d's uit groep 6-7 staan en tellen mee....Helaas.
Zelf geef ik de voorkeur aan VMBOt want ik ben bang dat ze met HAVO het net niet gaat redden. En juist die openbare school heeft daar een aanvullend lesprogramma voor op de VMBOt dus dat is nog een goede reden om daarvoor te gaan.

Anna

Sorry hoor, hoe weet jij hoe ik mijn vraag heb geformuleerd? Ik geef een korte samenvatting van mijn visie van het gesprek. Ik vond het gewoon raar dat die man zo met me meepraatte. Ik snap dat ze veel aanmeldingen willen, maar dan is dit toch niet de manier.

Ik sta best open voor het christendom, maar ik heb juist het gevoel dat je als anders-gelovige niet zo welkom bent in kerken en scholen die een bepaald merk geloof uitdragen.
Ik heb heel wat meegemaakt met de familie van mijn ouders waarvan vooral die van mijn moeder streng gelovig waren. En op die christelijke basisschool waar de meester de kinderen aanmoedigde mij te pesten omdat ik ongelovig was!

Dus kom bij mij alsjeblieft niet aan over openheid!

hmm

25 km fietsen ga je serieus overwegen? Kom op zeg... 15 km vind ik al enorm en als het alternatief de trein is met twee keer fietsen is dat ook geen alternatief vind ik.

Barvaux niet heel serieus

Maar stel nu dat deze school echt iets fantastisch te bieden heeft? Is het dan nog niet de moeite waard? Heb wel een paar goede verhalen gehoord over die school. En er zijn zelfs een aantal plaatsgenoten die hun kind daar ook op hebben. Die reizen dat dus.

Gebouw is mooier

Een mooier gebouw vind ik wel belangrijk. Omdat het niet alleen iets zegt over de bouwstijl van het gebouw zelf, maar ook over de inrichting, en over sfeer en thuisvoelen. En thuisvoelen vind ik wel heel belangrijk voor een plek waar je zoveel tijd door gaat brengen.

25km fietsen vind ik heel ver, en ik ben niet flauw van een stuk fietsen. Maar dit gaat haar zoveel tijd kosten, tijd waarin ze andere dingen kan doen. Huiswerk, iets met vriendinnen, een hobby. Dan zou die school wel heel veel extra's moeten bieden, om de mindere vrije tijd (4 jaar, 2,5 uur per dag: dat is 2000 uur!) te compenseren. Als je dochter heel graag naar die andere school zou willen zou je het kunnen overwegen, maar omdat ze al graag naar de openbare school in de buurt wil zou ik niet meer verder gaan kijken.

reis

Wat kost die reis in tijd met de trein dan? Kun je zo zien met 9292ov en met google kun je berekenen wat de fietstijd is. Ik vind, als het over het uur enkele reis gaat op de fiets, en dat gaat het, echt te ver als er een andere school veel dichterbij staat.

Kattig?

Ik heb mijn reactie nog eens gelezen en mijn excuus als jij die kattig vindt. Maar wederom verval je weer in een reactie dat school en religie niet samengaan en dat 2 kerkdiensten en bidden je kind kwaad doen. En ik bedoelde met loslaten letterlijk loslaten. Je hangt erg in je eigen ervaringen met geloof en christelijk onderwijs. Ik vind die ervaringen er niet toe doen. Het is nu 2015, je kind gaat een keuze maken en zij wil er niet naar toe.

Je doet dat ook bij het fietsen. Jij hebt een poos 17 km. naar je werk gefietst. Geen rijbewijs, slecht ov en volwassen. Het gaat nu om je dochter, schoolleeftijd, jaar of 13, in ieder geval geen volwassene. Zie je haar 4 jaar lang iedere dag 50 km. fietsen door weer en wind? s'Morgens rond 6 uur vertrekken, hier beginnen de scholen 8.00 uiterlijk 8.30 uur.

Ik vind je niet realistisch, jij vindt dat kattig. De waarheid is hard, het wordt waarschijnlijk de openbare dichtbij. Zijn er nog andere opties binnen een schaal van 10/15 km? Ik reageer serieus en zit echt mee te denken, dat een schoolkeuze lastig kan zijn weet ik ook.

Barvaux

Als je stevig fietst is het gemiddeld 20 km. per uur. Met wat oversteken, stoplichten en bergje op is 25 km.een trip van 1,5 uur.

ietsisme

"Sorry hoor, hoe weet jij hoe ik mijn vraag heb geformuleerd? Ik geef een korte samenvatting van mijn visie van het gesprek. Ik vond het gewoon raar dat die man zo met me meepraatte. Ik snap dat ze veel aanmeldingen willen, maar dan is dit toch niet de manier."

Je zegt: " Ik vroeg hem op de man af hoe het nu zit met het geloof op school".

Vervolgens ben je min of meer verontwaardigd als die man dan antwoord geeft. Dat het niet strookt met jou ideeën is een tweede. Maar wat had je dan verwacht?

"Ik sta best open voor het christendom, maar ik heb juist het gevoel dat je als anders-gelovige niet zo welkom bent in kerken en scholen die een bepaald merk geloof uitdragen."

Dan zit je niet bij de juiste. Wat je nu doet is generaliseren alsof alle kerken en scholen zo zijn. Niets is minder waar. Ik vind het heel erg wat jou als kind is overkomen en ontzettend fout van die basisschool om je zo te behandelen. Jeetje en die leraren deden mee? Die hebben duidelijk niets meegekregen van 'heb je naasten lief'. Ontzettend fout. Dat zou bij mij ook erg verkeerd vallen. Sommige mensen roeptoeteren wel dat ze Christelijk zijn, maar snappen de essentie nog niet zullen we maar zeggen….

Ik snap nu ook waarom je sceptisch bent, maar met 'ervoor open staan' bedoel ik dus dat je er blanco in moet staan. Maar goed. Als jij het gevoel hebt dat het niet goed zit, moet je het gewoon niet doen.
Je hebt dan niet de goede school.

Sorry wil

Ik vatte denk ik ten oprechte op dat je kattig reageerde. Komt denk ik dat ik er best erg mee zit. En ook de heftige discussies thuis erover.
Maar had ik al laten weten dat die school op 25 km niet heel serieus is? Maar dat we er over denken om eventueel naar de open dag te gaan? En dan wie weet?
Verder is er een school op 10 km maar die school gaat tot niveau VMBOk.
Lijkt me geen goed idee als je VMBOt-HAVO advies hebt.

Ja die openbare dichtbij staat niet goed aangeschreven wat VMBO betreft. Maar ik moet zeggen dat die school op de open dag juist best goed overkwam. Veel ouders praten elkaar na.
Ik vertelde nog aan een collega-moeder dat dochter misschien ernaartoe gaat en die moeder reageerde echt bijna geschokt. En toen ik doorvroeg bleek ze eigenlijk niemand te kennen die erop zat! Dus....

En tja ik heb een vriendin die op het punt stond haar kind van die school te halen. Zit nu in de 2e. Dat vind ik ook lastig om zo van dichtbij te zien hoe ze een kind niet goed kunnen begeleiden blijkbaar. Maar dit is een individueel geval...

Uiteindelijk vind ik toch belangrijk dat mijn dochter zelf een keuze maakt en ze neigt nu gewoon heel erg naar de openbare, maar het liefst HAVO (omdat ze anders niks kan worden, denkt ze!)

Anna

Ik vind het heel vervelend als mensen je naar je mond praten. Ik vind dat zeer niet geloofwaardig overkomen, en ik krijg dan ook het gevoel dat men niet eerlijk is.
Dat is toch niet zo raar?

Ik vind "blanco erin staan" inderdaad erg moeilijk. Daar heb je wel een punt. Maar ik heb nogal een rottige bagage meegekregen wat religie betreft, en tja daar heb ik in dit geval gewoon last van.

Ik besef ook dat ik daardoor en deze kwestie een beetje fel uit de hoek kan komen.

Maar het gaat om mijn kind, en haar toekomst en ik wil het beste voor haar.