Is het echt 2 voor twaalf in nederland?

Geen oplossing

Pluk, nu doe je alsof toevoegingen het priveprobleem van Ooievaar zijn.
De kwestie is nu juist dat toevoegingen bijdragen aan problemen als overgewicht. Neem die cornflakes. Het staat er toch maar mooi op dat er extra ijzer in zit. Maar het doet niks, dus je hebt er niks aan. Er is niets aan cornflakes waar je wel wat aan hebt.
Zitten er weer duizenden braaf een ontbijtadvies op te volgen dat alleen maar zinloze caloriën oplevert. Mensen worden dik van dat soort gedrag. Dit nog los van die mogelijke andere bijwerking, dat al die koolhydraten nog hongeriger maken. Dat vind Kellog's leuk. Maar jij toch niet?
Groet,
Miriam Lavell

Mee eens dus

Ik ben het dus inderdaad in deze met Miriam eens en niet met lieden die vinden dat vitaminen in margarine wel kan. Heb je goed gezien.
Een aantal jaren geleden bleek nog eens hoe teratogeen een overdosis vitamine A is. Een aantal zwangeren kreeg er teveel van binnen, namelijk via hun eten, via vitaminesupplementen en via huidcrème waar het aan was toegevoegd. Met miskramen tot gevolg. Nou zal dat volgens jou hun eigen schuld wel weer zijn geweest, maar ik vind het nogal wat om van een consument te verwachten dat die op kan tellen hoeveel men van iets binnen krijgt via eten, pillen en zalf bij elkaar. Men was er gewoon niet op verdacht met hele nare gevolgen.
Nu wordt er uitgebreid gewaarschuwd tegen een overdosis vitamine A bij zwangerschap maar toen nog niet.

Verkeerde vraag

Pluk:"nu ben ik geen liefhebber van Kellogs, maar waarin is dat slechter dan brood?"
Dat is de verkeerde vraag. Zoek uit wat het brengt (dat is vooral koolhydraten en suikers), of je dat nodig hebt (nee dus) en of je dat wat je wel zou kunnen gebruiken (er zit een beetje vezel in) niet efficiënter (met minder suiker bijvoorbeeld), elders kunt halen. Jawel, dat kan. Neem een bruine boterham.
Pluk:"En Katan spreekt zich niet uit over de noodzakelijkheid, maar geeft wel aan dat het ijzer in Kellogs een bijdrage kan leveren aan de ijzerbehoefte."
Nee. Hij vergiste zich. Hij wist niet dat er wel 10 soorten toevoegconsumptie-ijzer zijn. Hij wist dus niet dat juist Kellogs een van die 9 gebruikt die niet werkt.
Pluk:"Dat het dan direct ook een risico kan zijn voor ijzerstapeling staat niet in zijn column. "
Dat is het wel als het wel werkt, niet als het niet werkt.
Groet,
Miriam Lavell

Hennah's plan

) Geen btw op groente en fruit. Daarbij er zorg voor dragen dat de prijzen ook daadwerkelijk omlaag gaan en dat het niet verdwijnt als winst voor de supermarkten. '

Leuk idee.
Daarnaast moeten veel mensen (gewend aan Knorrs wereldgerechten en consorten, afhaal/diepvriespizza's, de frituurpan etcetera) opnieuw leren koken, dus graag véél leuke demonstraties in de supermarkt!! Heel heel veel. Geen filmpjes, maar echte en aanstekelijke mensen.

2) Gratis beschikbaar stellen van makkelijke en lekkere recepten om de verschillende (minder bekende) groentes klaar te maken. Bijv. blaadjes of boekjes op de groente-afdeling, die je bij de aangeschafte groente krijgt.

Zie punt 1. Bij veel mensen werkt zien beter dan lezen. Recepten krijg je nu ook al in alle supermarktbladen. Sommigen gaan daar heerlijk mee aan de slag, anderen laten ze voor wat het is.

3) Verbod op de verkoop van snoep, koek en frisdrank op scholen.

Jaaa! Meteen doen! Ogenblikkelijk. Alleen gezonde dingen op school. waarmee de discussie meteen weer losbarst wat gezond is, want daar hebben we het hier op OO nu al dagen over!

4) Verbod op reclame gericht op minderjarigen (in het algemeen! maar dat is een andere discussie...)

Geen reclame meer.
Voor wat allemaal niet?
Dat wordt een enorme slag in de media. TV Radio Internet. Is dat haalbaar?

5) Verplichting om alle ingrediënten in groot lettertype op de verpakking te zetten (zodat men dit zonder leesbril voor aankoop kan lezen). Als je ziet wat er allemaal in zit vergaat je vaak de lust tot eten/kopen... De huidige kleine lettertjes vallen echter niet op en zijn onleesbaar voor mensen van boven de 40-45 jaar. Voor mijn moeder bijv. is dit echt een probleem, die voelt zich vaak "bekocht" omdat er toch iets anders inzit dan ze dacht.

Ja, graag!!! De lettertjes zijn inderdaad érg klein!

6) Verbod om reclame te maken met gezondheidsclaims voor etenswaar.

Oke!

7) Verbod om vitaminen, "medicijnen" e.d. aan voedsel toe te voegen (bijv. cholestrolremmers). Dergelijk zaken moet men als pilletjes/poeders tot zich nemen, aangeschaft in de apotheek of drogist. Zo worden overdosering, ongewenste neveneffecten en over-eten voorkomen.

Heel goed!

Bewegen

Ik mis een beetje het belang van bewegen. Je kan nog zo supergezond eten, als je als een zoutzak op de bank of achter de computer zit schiet je je doel alsnog voorbij. Dus hup laat die kids lekker buiten spelen; beperk computer/nintendo/tv; meer gym/sportles op school en meer jeugdsportstimulering in combinatie met vergoeding voor de minima voor sport. Geef zelf het goede voorbeeld en doe de auto weg of gebruik hem alleen als het echt niet anders kan. Maak tijd om te sporten/bewegen. Hou het leuk. Doe het samen! Het is de combi die het hem doet; niet of-of maar en-en. Een gezonde levensstijl moet je je eigen maken en je moet leren wat bij jou als individu past. En ja, ook al wandel je maar drie keer in de week een half uurtje dan ben je al heel gezond bezig; of een uurtje dansles per week. Je hoeft je echt niet meteen vier keer in de week een uur af te matten in zo'n fitnesszaal *gruwelt bij de herinnering*

Maatregelen

Nog een keer: Ik ben niet voor overheidsverboden en geboden. De negatieve effecten ervan zijn nauwelijks te voorspellen. Nog een keer: ook de toevoeging van ijzer aan cornflakes is het gevolg van een overheidsmaatregel.
Los van het feit dat dat in dit concrete geval een gezond gewaande hap suiker tot gevolg heeft, is er ook nog eens dat effect op de perceptie. Van hoog tot laag, van ongeschoold tot en met specialisten als Katan, wordt voetstoots aangenomen dat het wel goed zal zijn, anders was het wel verboden.
Lees http://www.foodlog.nl/vandaag/bericht/katan_en_de_keuringdienst/
De Deense overheid staat het niet toe en dat voelt even als een soort van opluchting. Het kan kennelijk, dat verbieden. Maar hier zit je in een eindeloze loop, want juist omdat het kan en omdat de overheden dat soms ook doen, is er de verwachting dat overheden ons per definitie zullen behoeden tegen dit soort narigheid.
En dat is dus niet het geval.
Het ei verhaal van Katan (zie verwijzing Pixel) beschrijft aardig hoe dat werkt. Statistisch onderzoek legt 'ei' bloot als boosdoener, maar zodra de aandacht verslapt omdat er nieuwe en grotere problemen blijken, ziet de markt en de volksmond de kans weer schoon om het ei weer op de menukaart te krijgen.
Dit nog helemaal los van de vraag of dat advies uit 1968, max 3 eieren per week, wel correct is.
Het negatieve effect van dit soort verschuiving van aandacht, is op zijn minst dat wat tinus beschrijft over voorlichting "Maar een deel van de mensen, haken juist af als het te simpel is. En die mensen gaan dan zelf op zoek, en gaan op internet eindeloos in fora met elkaar in discussie. Waarbij de boodschap dat 'de voorlichter' iig te simplistisch (en dus fout) bezig is, zich snel en effectief verspreid. Waarna de voorlichter (inmiddels bijgenaamd voorlieger) geen enkele indruk meer maakt. "
In de praktijk is het (relatief) nieuwe probleem van overgewicht het directe gevolg van dit soort processen. Voor een deel omdat er meer overgewicht is (extremen), maar voor het belangrijkste deel omdat het ei als boosdoener is verruild voor overgewicht.
Over 40 jaar is het onderwerp misschien weer uit de media. En dan misschien niet eens omdat er collectief gewicht verloren is, maar omdat de focus zich op iets anders richt.
Groet,
Miriam Lavell

Hihi miriam

Waar een meubeltransport al niet tot leuke vondsten kan leiden Het klopt hoor wat daar gezegd wordt. Er bestaat geen algemeen ideaal gewicht en geen algemeen normaal gewicht. En wat ik aan den lijve heb ondervonden in al die contacten met al dan niet extreem dunne en "dikke" mensen is dat onze voorstelling van ons "ideaal" of streefgewicht vaak vele kilo's minder is dan ons individuele "normaal" of gezonde gewicht. Maar dat is geen nieuw gegeven, dat is al langere tijd zo; vooral gevoed door al die dunne pop- en filmsterren. Waarbij we voor het gemak even vergeten dat die in het algemeen 5 danwel 10 kilo lichter zijn dan wenselijk omdat zo'n beeldbuis genadeloos vele kilo's dikker maakt. Plus de norm van wat als "mooi" gevonden wordt. Mooi is in wezen ongezond en lelijk zou best wat gezonder kunnen zijn. Dat "common sense" eten heb ik dus geleerd en zo ben ik weer genieten van eten en ben ik langzaam afgevallen naar mijn ideale en normale gewicht en daar zit ik alweer 16 jaar op zonder enige moeite. Ja, voor de mooiheid zou ik best nog een 2 kilo eraf willen zien maar die kilo's heb ik dus kennelijk nodig en trouwens, die gaan er toch niet af. Misschien met extreem lijnen maar daar geloof ik dus godzijdank niet meer in. Dieten werkt niet en je lichaam gaat daarop altijd in de defensie. Klaar. Het beste "dieet" is "common sense" eten in bescheiden porties. Je niets ontzeggen (tenzij je ergens intolerant of allergisch voor bent natuurlijk of om gezondheids- danwel religieuze redenen iets niet mag eten) maar verstandig en bewust omgaan met wat je in je mond stopt. Ook wel genoemd het EDH dieet. "Eet De Helft". Begin daar nou eens mee want je oog is vele malen groter dan je maag en ik ben ervan overtuigd dat vele mensen en kinderen met overgewicht werkelijk geen idee hebben hoeveel ze eten en echt geloven dat ze niet te veel eten. In onze kliniek hadden ze bijzonder confronterende tests die absoluut een eye-opener waren. Onze perceptie klopt vaak niet. Of we willen het niet geloven. En hoe kan je dat nou op zo brede schaal, mondiaal aan het verstand brengen? Ik heb geen idee. Maar wat mij betreft mogen we best wel terug naar het ideaalbeeld van Rubens hoor. Lekker ook wat meer vlees om te knuffelen;-0

Grappig

Toen ik zwanger was van de oudste kwam ik in rap tempo heel veel aan. Iedereen was ongerust, behalve de begeleidende huisarts. Je bent altijd veel te mager geweest, je lichaam grijpt zijn kans.
Tóendertijd was de norm trouwens je lengte min een meter. En voor het mooi/mager-ideaal nog eens min tien procent. Daar zat ik standaard 10 kg onder. Nu niet meer trouwens hoor.

Tirza

Common sense

Dat komt omdat wij verleerd zijn met gezond verstand te eten en te luisteren naar ons lichaam. Omdat wij ook niet meer weten wat "honger" en wat "trek" is. Gewoon je niks ontzeggen en van alles (onverzadigde vetten, ongeraffineerde koolhydraten, eiwitten, fruit & groente) wat eten. Niet totdat je propvol zit maar luister naar je lichaam. Het werkt echt. De bijna 30 kilo die ik te zwaar was op een gegeven moment zijn er zo in ongeveer anderhalf jaar tijd afgegaan (en afgebleven) op een natuurlijke manier; zonder honger, zonder stress. Had ik op een gegeven moment trek in biefstuk, dan nam ik biefstuk. Mijn lijf gaf dan gewoon op dat moment aan dat ik biefstuk nodig had. Idem met broccoli, paprika, vis, pizza en noem maar op. Ontzettende behoefde aan chocola, dan nam ik zonder schuldgevoelens een paar stukjes (geen hele reep!) chocola (wat trouwens echt niet ongezond is; zeker niet de pure variant). En dan bleek achteraf dat ik rond mijn menstruatie periode zat. De hulp van een dietiste/voedingsdeskundige kan bij dit proces helpen. Natuurlijk schommelt mijn gewicht rond dat ideale normaal gewicht maar dat is logisch. Soms houdt je lichaam meer vocht vast dan anders en ook in de winter heeft je lijf de neiging om wat extra vetreserves op te bouwen. Vandaar dat ik in de winter graag toegeef aan stamppot met worst en op zijn tijd een lekkere kop warme chocolademelk met slagroom Trouwens toen ik zwanger was ben ik ook enorm aangekomen. En niet omdat ik nou zoveel meer at. Waarschijnlijk wat Tirza zegt had mijn lichaam dat nodig na al die jaren roofbouw plegen door de anorexia en boulimia. Ik heb me er nooit druk over gemaakt en ging ervan uit dat dat extra gewicht er ook vanzelf wel weer zou afgaan na de bevalling. Is ook gebeurd. Oh en gooi alsjeblieft die weegschaal de deur uit. Heb je niet nodig en maakt alleen dat je weer geobsedeerd raakt. Je merkt vanzelf wel aan je lijf en/of je kleding of je ietsje zwaarder/lichter bent. En dan nog: spieren wegen zwaarder dan vet dus als je meer aan spierontwikkeling doet door sommige sporten geeft een weegschaal een vertekend beeld dus weg met dat ding. Als je hem zonodig moet gebruiken, weeg je dan max. 1 keer per week op een vaste dag en een vaste tijd. Meer niet. Je merkt vanzelf wanneer je op dat ideale gezonde gewicht zit want je valt niet meer (gemakkelijk) af en komt niet meer zo snel aan. Eea is natuurlijk nog steeds afhankelijk van je leeftijd, je mate van activiteit, gezondheid, dieethistorie etc. Maar ik ben ervan overtuigd dat als je naar je lichaam luistert je je ideale normale gezonde gewicht kan bereiken zonder te hoeven grijpen naar drastische (dieet) maatregelen. Vooropgesteld dat je geen psychische eetverslaving hebt en dat je geduld hebt. Maximaal 2kg per maand is een realistisch effectief gewichtsverlies. Meer betekent dat je je lichaam compromitteert en/of is vooral vocht dus ineffectief gewichtsverlies. Maar goed, zo simpel als het klinkt is het natuurlijk niet En het kost tijd. Dan kan ik best begrijpen dat mensen naar zakjes, pillen en poeders en dieet X of Y grijpen (he, heb ik ook 100 keer gedaan) maar het werkt niet. Dieten zijn niet effectief, zeker niet op de langere termijn. En dan kun je hoog en laag springen wat je wilt, ze zijn zeker op de langere termijn niet gezond. Zat bewijzen voor. Waarom is dat ei van Columbus anders dan al lang niet uitgevonden? Omdat het niet bestaat. Terwijl de beste manier om af te vallen/aan te komen gewoon voor de hand ligt. Je eigen lijf en je gezonde verstand en je zintuigen. Maar dit zijn we verleerd. En we willen te snel, te veel. Opgejut door de maatschappij. Of we zijn te bang voor bepaald voedsel. Misschien met zijn allen even naar de Farm of Fussy Eaters? Geweldige reality-show trouwens.

In de war

Anna:"En wat is dan precies \'common sense\' eetgedrag?"
Als die collumn iets bevestigt, dan is dat juist dat 'common sense' in de war is. Niet alleen bij gewone burgers (is cornflakes nou goed of niet?), maar ook bij deskundigen. "In de wetenschap wordt dit de Obesity Paradox genoemd. Wat is er paradoxaal ? Wel, aangezien de medische wetenschap er 100% zeker van is dat dik ongezond is, maar alle onderzoeken uitwijzen dat het tegenovergestelde waar is noemen ze het een paradox. Een ieder ander zou inzien dat de hypothese niet deugt en deze aanpassen aan de cijfers, maar hier noemt men het een paradox."
Common sense in dit verband is dus juist niet wat de goegemeente doet of denkt (angst voor dik worden en tegelijkertijd angst voor tekorten), maar terug naar wat je op je vingers na kunt tellen.
Daarbij is het best mogelijk dat 70 kilo te zwaar minder risico's levert dan 10 kg te licht, maar 'gewoon' (niet te zwaar of te licht) zal toch wel het beste zijn, al is het prettig om te weten dat dat niet op vijf kilo aan komt.
Het is daarmee 'gezond verstand' om op je gewicht te willen letten al zullen de parameters wat anders moeten zijn dan BMI of 'mooi'. Het gaat veel meer om dat lichaam waar je goed in functioneert en wat op dat gewicht het meest stabiel blijft, ook al vertelt de spiegel je dagelijks dat je niet doorgaat voor de volgende ronde 'next top model'.
Bovendien blijft dat er bij ziekte (diabetes, hart- en vaatziekten) geen remedie (medicijn) is die grotere effecten heeft dan afvallen. Maar die effecten zijn al te bereiken met 5 of 10 kilo afvallen.
Afvallen is geen middel om ziekte te voorkomen. Al is het nog steeds goed mogelijk dat ons collectief zwaarder worden een gezamelijke factor heeft met het toenemen van bepaalde ziekten. Misschien wel: de een wordt er dik van, de ander wordt er ziek van en sommigen worden er dik en ziek van.
Maar of die gezamelijke factor iets is wat we eten (steeds meer koolhydraten, of steeds meer feesten, of steeds meer vrij verstrekte medicijnen van paracetamol tot de pil), of dat het vooral een demografische factor is (de geboortegolf wordt grijs), of een combinatie van die, weten we kennelijk niet.
Maar als het common sense is om op je gewicht te willen letten, dan kun je wel afgaan op een ander bekend fenomeen en dat beschreef Katan al en ook Elissa refereert er aan. De meeste mensen weten helemaal niet wat (hoe veel) ze eten.
Dat blijkt ook uit dat onderzoek van de Diet Plate. Geef mensen dat bord met als enige opdracht het te gebruiken voor de maaltijd, zonder verder iets te doen aan lijnen, en ze vallen af.
Kennelijk hebben mensen een referentie nodig om zichzelf te matigen tot 'voldoende'. Dat is niet zo gek, want ook (huis)dieren eten wat ze wordt voorgezet en als dat te veel is, dan worden ze dik. Er is kennelijk geen natuurlijke rem. Er is alleen maar schaarste gewisseld door overvloed en ondertussen de broodnijd van groepsgenoten.
Common sense is dus om je te bedienen van eenvoudige hulpmiddelen die je ogen net zo groot maken als je maag. Maar omdat je niet overal terecht kunt met een eetmeter, zul je je buitenshuis (op visite, uit eten, etc.) moeten bedienen van een andere beperker.
"Neem geen koolhydraten" is daarvoor een eenvoudige en uitvoerbare. De koolhydraathypothese is sterker dan de obesitas paradox en vooral: overal wordt al op vet gelet (dat is de huidige common sense), dus daar hoef je buitenshuis zelf dan weer niet zo op te letten.
Bovenstaande is geen recept voor afvallen, hoewel het mogelijk is dat je ervan afvalt. Als dat zo is, dan hoor je tot de gewone mensen die niet weet wat ie eet en afvalt omdat je het nu wel weet.
Het is wel een recept om niet ontiegelijk veel aan te komen. Tenzij je ziek bent. Of tenzij je 10 kilo of meer onder je genetische gewicht bent, wat dat dan ook moge zijn. Dan kom je aan. Totdat je op dat gewicht bent.
Groet,
Miriam Lavell

Koolhydraatarm eenvoudig?

Dat vind ik dus helemaal niet.
De eerste collega is er al weer mee gestopt, met koolhydraatarm eten.
Hij vond het te ingewikkeld om van alles mee naar kantoor te nemen, want wij lunchen met brood.
Ik ontbijt graag met een geroosterde boterham, en ja, dat is nu 1 boterham ipv jarenlang 2, zo blijf ik op gewicht.
Het kost mij veel minder moeite om kleinere hoeveelheden te eten, dan om mijn voedingspatroon om te gooien.

Koolhydraten

Een normaal gezond mens heeft koolhydraten nodig dus koolhydraatarm eten is voor mij niet gelijk aan gezond eten. Tuurlijk kunnen de meeste "gewone" mensen best met iets minder koolhydraten toe dan ze naar binnen werken; met name de geraffineerde koolhydraten mogen best wat meer vermeden worden maar om nou pertinent weer iets uit een normaal voedingspatroon schrappen/te verbieden of het nou eiwit, koolhydraten of vetten zijn is in mijn ervaring niet de aangewezen manier. Je hebt van alles wat nodig. Ga een beetje intensief sporten en je lichaam heeft meer koolhydraten nodig. Idem met mensen met serotonine deficiency disorder. Die eten vaak meer koolhydraten omdat hun lichaam die extra koolhydraten nodig heeft. Ik laat het wel uit mijn hoofd om zoals vroeger koolhydraatarm te eten onder het mom van afvallen/gezond eten want ik werd er letterlijk doodziek en depressief van. Nee, die boterhammen, pasta, couscous en rijst horen erbij net zoals eiwitten, vetten, groente en fruit. Gewoon van alles wat maar nogmaals, in bescheiden hoeveelheden. Als ik meer honger heb dan neem ik wel ipv een extra portie koolhydraten extra groente of eiwitten maar de koolhydraten zijn voor mij de basis. Ik heb al die dieten geprobeerd inclusief dat onzinnige "dit mag je niet combineren met dat" en het eindigde er altijd mee dat ik continu honger had of ziek werd en weer binnen no-time (als ik al afviel) aankwam. Het wordt natuurlijk een heel ander verhaal als je glucose-intolerant bent oid maar een normaal gezond mens hoeft niet bang te zijn voor koolhydraten. We doen net alsof low-carb de heilige graal is en koolhydraten des duivels. De gulden middenweg, die moet je zien te vinden. Te veel van alles is niet goed; te weinig ook niet. Of het nou om carbs, proteine of vetten gaat. Het "eet van alles de helft" principe vind ik persoonlijk nog steeds het beste uitgangspunt. Vandaar uit kun je experimenteren en kijken wat het beste bij jou past in jouw situatie. Eet eens ipv van een groot dinerbord van een ontbijtbord; neem geen grote schaal vla maar een bescheiden schaaltje. Snij die baguette door de helft. Neem eens een kwart stuk pizza ipv een halve. Geniet lekker van dat ijsje maar neem 1 bolletje ipv 2 of 3. Een handje chips ipv die hele zak. Echt, het werkt. Bij mij en bij vele anderen die behoorlijk wat overgewicht hadden. Het duurde dan wel wat langer voordat we afvielen maar het kostte na de omslag en de klik in ons hoofd nauwelijks moeite, we bleven ons fit voelen en het gewicht bleef eraf. Iets verbieden maakt trouwens toch dat je er alleen maar meer naar verlangt. Geestelijk en lichamelijk. Dat is toch ook "common sense"?

Ik doe het nu (koolhydraatarm dieet)

Hoi,

Sinds de start van dit draadje ben ik maar weer eens begonnen. Ik ben 1.70 lang en zag ineens de 70 kg op de weegschaal staan. Dat is mijn grens! Zwaarder dan dat wil ik beslist niet worden en wilde graag terug naar 65 kilo (voor de mooi). Ik ben bezig met een eigen verzonnen dieet (wat combi's van andere dieeten o.a. atkins of southbeach) ik eet heel weinig koolhydraten, veel groente, sla en mijd zoveel mogelijk zoetigheid (deed ik al, ik ben geen zoetekauw). En ik ben in 3 weken 3 kilo kwijt. Wat eigenlijk verschilt met hoe ik vroeger at is dat ik nu nog maar een klein bordje macaroni of spagetti neem (vroeger 1 groot bord, soms nog wel een) en ik neem een tweede bordje met alleen nog wat saus en sla. Brood eet ik niet (hou ik ook gewoon niet zo van, ik eet nu beschuit als ontbijt en lunch, vind ik lekker en er zitten maar heel weinig koolhydraten in. Ik at ook nog wel eens chips in de avond, nu niet meer. Soms neem ik een stuk komkommer met een dipsausje van mayonaise of cherrytomaatjes. Ik heb in ieder geval geen honger en ook niet zo sterk het gevoel op dieet te zijn, ik eet vanalles (ook wel eens bij de borrel een bitterbal (mag van atkins, die bitterbal dan, een wijntje niet) maar goed, ik hoef nog maar 2 kilo dus heb geen haast met afvallen.

Maxime

Ik vind het ook eenvoudig

maar ik ben ook geen eter van aardappelen, pasta en rijst. Daarom past minder koolhydraten prima bij mij.
Met koken zorgen we dat we de niet-koolhydraten zo klaarmaken dat er geen papperige saus ontstaat. Dus liever wat gegrild vlees, gegrilde groente en tomatensaus dan een vaag prutje met alles erin.
Lunch is salade met vlees/kaas die ik meeneem naar mijn werk of voor het gemak een maaltijdreep van Atkins als dat voor die dag handiger is, met een bakje tomaatjes. Ik bak ook wel een pannenkoekjes zonder koolhydraten waar ik ham of kaas in stop. Die neem ik dan kant en klaar mee uit de vriezer.

Verzin een beperker

Saskia en Elise, jullie missen de crux. Ik schreef "Maar omdat je niet overal terecht kunt met een eetmeter, zul je je _buitenshuis_ (op visite, uit eten, etc.) moeten bedienen van een andere beperker. "Neem geen koolhydraten" is daarvoor een eenvoudige en uitvoerbare."
Ik had het niet eens over altijd en overal. Aleen maar over buitenshuis.
Bestel een broodje gezond, eet het gezond, maar niet het broodje. Neem bij de bedrijfsborrel wel de worst of de kaas, niet de bitterbal of quiche. Zelfs bij de snackbar is er keuze: wel de frikandel, niet de patat.
Dus ja, het is eenvoudig voor buitenshuis.
saksia:"Hij vond het te ingewikkeld om van alles mee naar kantoor te nemen, want wij lunchen met brood. "
Ja, we leven in een koolhydratenmaatschappij. Dat is een van de redenen dat het zo moeilijk is voor mensen om dat lijnen vol te houden. Jammer dat het kennelijk te ingewikkeld gevonden wordt om tomaat, geitenkaas, komkommer en plakjes ham op tafel te zetten (waarom eigenlijk?).
Saskia:"Het kost mij veel minder moeite om kleinere hoeveelheden te eten, dan om mijn voedingspatroon om te gooien. "
Dan is er niks aan de hand.
In zijn algemeenheid, dat hoeft niet op jou te slaan, blijkt het in de praktijk niet waar. Veel mensen denken dat ze zichzelf kunnen beperken en zelfs dat ze dat ook doen, maar in werkelijkheid is het altijd meer dan ze dachten.
Mijn schoondochter heeft een andere beperker van huis meegekregen die ook werkt. Ze eet nooit 2 x in de week hetzelfde. Daar is ze bijzonder strikt in. Ze was jarig, dus ik vroeg wat ze wilde eten. Wat haar lievelingseten was. "Pizza" zei ze, maar direct daarna "maar dat kan niet, want dat heb ik eergisteren la gegeten"
Ik viel van mijn stoel van verbazing. Maar ondertussen bespaarde ze zich er wel een tweede caloriebom in die week mee. Beperkingen verzinnen is niet onverstandig. Het maakt eigenlijk niet uit welke dat zijn.
Elisa:"Een normaal gezond mens heeft koolhydraten nodig "
Die discussie hebben we al gehad. Het is niet waar. Koolhydraten leveren niets wat je niet ook uit eiwitten, vetten of groenten kunt halen (energie). Ze leveren bovendien ook niets anders dan dat (energie, geen vitamine).
Common sense is dat voedsel kiezen waar je efficient uit haalt wat je nodig hebt. Koolhydraatbommen zijn niet goed in het leveren van gewenste bijproducten. Zie de voedingsmiddelentabel. Je kunt ze risicoloos overslaan.
Eliza:"Het "eet van alles de helft" principe vind ik persoonlijk nog steeds het beste uitgangspunt."
Dat is het ook. De vraag is: de helft van wat? Juist de maat houden blijkt het meest ingewikkeld.
"Eet geen koolhydraten" levert vooral buitenshuis vanzelf 'eet de helft' op. Je mag de helft niet hebben. Je blijft er gewoon helemaal af. Je kiest het kaasplankje van de dessertkaart en niet het grand dessert. Niet eens een beetje. He-le-maal-niet. Dat is makkelijker.
Groet,
Miriam Lavell

Koolhydraatverslaving

Sorry dat ik je even moet hebben Elisa. Je schreef:"Idem met mensen met serotonine deficiency disorder. Die eten vaak meer koolhydraten omdat hun lichaam die extra koolhydraten nodig heeft."
En waarom dan wel, dacht ik. Hoe zat dat ook alweer met die serotinine.
Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Tryptofaan "Tryptofaan speelt een rol bij de productie van de neurotransmitter serotonine." en "Tryptofaan komt in de meeste eiwitrijke voeding voor."
Zie ook het tabelletje.
Ik vond diverse wat zweverige links over serotinine. Eentje noemt koolhydraatverslaving als bijwerking van een tekort. Maar dat betekent niet dat het lichaam koolhydraten nodig heeft. Eiwitten doen het ook (juist) in die gevallen beter.
Vooropgesteld natuurlijk dat er iets bestaat als een serotinine tekort en dat dat te beinvloeden is met het innemen van voedsel.
Groet,
Miriam Lavell

Koolhydraatarm

Is al goed hoor Miriam, ik vind het interessante materie en sta zeker open om meer te leren van een goede discussie Ik ben me ook maar pas sinds kort aan het verdiepen in het hele koolhydraat/serotonine/tryptofaan gebeuren. Hoe en wat precies is idd nog vrij onduidelijk maar tekort/opnamestoornis van serotonine/tryptofaan (wat een van de vele aminozuren/eiwitten is) lijkt hand in hand te gaan met eetstoornissen en andere verslavingen, rusteloos gedrag, slaapstoornissen, depressies etc. Ik vind dat wel interessant om verder uit te zoeken. De link lijkt mij gezien mijn ervaringen alsook die van anderen best logisch. Zowel mijn moeder, mijn zus als ik ook zijn psychiatrisch gediagnosticeerd met chronisch serotoninetekort vandaar ons gevecht tegen chronische depressies, eetstoornissen, andere verslavingen, slaapstoornissen en vandaar dat wij allemaal waarschijnlijk levenslang aan de ad zitten. Daar valt met een banaan en een glas melk niet tegenop te eten/drinken. Idem met mijn zoontje, die ADHD heeft en zonder melatonine niet kan slapen. Mijn zus heeft trouwens ook ADD. Het is ook grotendeels erfelijk bepaald; simpelweg een stoornis in de de hersenen. Serotoninetekort bestaat, net als tryptofaanhydroxylase deficientie. Idem zijn er zat andere aminozuur/eiwitopname stoornissen. Dan is ook de link met depressies/eetstoornissen (die ongelooflijk vaak samengaan en niet alleen vanwege de geestelijke component). Dat koolhydraatarm eten, tja, ik ben (nog) niet overtuigd. Voor mijzelf weet ik althans dat ik niet zonder koolhydraten (ik heb het dan over onbewerkte, niet over bewerkte) kan. Geen idee hoeveel procent deze uitmaken van mijn voeding maar het zal niet weinig zijn en ook niet veel. Ik let er zeker ook op dat ik genoeg eiwitten binnenkrijg maar ook niet overdreven veel. Te veel is zeker niet goed, maar te weinig koolhydraten ook niet lijkt mij. Ik neig dan toch sterk naar wat bijv. het Voedingscentrum hierover zegt: "Te weinig koolhydraten is ook niet goed. Het zou wel kunnen, want vetten en eiwitten geven ook energie. Het menselijk lichaam zou zelfs alle energie kunnen halen uit vetten en eiwitten. Het lichaam heeft dus eigenlijk maar weinig of geen koolhydraten nodig. Toch zou dit niet goed zijn voor het lichaam, omdat dan de spieren (spiereiwitten) moeten worden afgebroken om aan energie te komen.
Een voeding met weinig koolhydraten is vaak erg populair, zoals het Atkins-dieet. Maar het nadeel van zo’n voeding is dat er niet genoeg van alle gezonde voedingsstoffen (vitamines, mineralen, vezels) in zit. Bovendien kan de kans op hart- en vaatziekten groter worden." Dan zet je er veel meer eiwitten tegenover maar dan heb je weer risico op nierfalen, nierstenen etc. Het Voedingscentrum staat hier niet alleen in en ik vraag me dan af hoe dat dan bijv. met sporters zit? Kinderen in de groei? Mensen die behoorlijke fysieke arbeid verrichten? Hoe voorkom je dat die te weinig energie uit eiwitten en vetten halen, niet aan genoeg B-vitamines, ijzer, chroom, zink etc. komen zonder dat hun spierweefsel wordt aangetast? Toen ik nog enorm fanatiek sportte had ik dat niet kunnen volhouden op alleen overwegend eiwitten, vetten, groente en fruit. Hoe zit het met glycerol, vetzuren en glycogeen? Het hele verteringsproces van koolhydraten is nogal ingewikkeld maar vooralsnog en als ik spreek voor mijzelf geloof ik nog steeds niet in een koolhydraatarm dieet. Niet om af te vallen en ook niet om op gewicht te blijven. Voor "normale" gezonde mensen dan. Maar ook waar diabetici vroeger alle koolhydraten simpelweg moesten vermijden zijn ze daar ook van teruggekomen toch?. Ik geloof trouwens ook weer niet in een koolhydraatrijk voedingspatroon hoor; hou het maar weer op die gulden middenweg... Kortom, ik hou me aanbevolen om weer wat nieuws te leren onder het genot van een rijstwafel met kaas en een glas melk Het is raar dat ik nu weer meer ga stilstaan bij wat ik eet; dat was ik al niet meer gewend=P

Aanvulling

Een belangrijke aanvulling: ik was gestopt met de ad en langzaam doch zeker kwamen alle eerder genoemde bijverschijnselen weer terug inclusief die enorme behoefte aan nog meer koolhydraten/snoepen. Maar op een andere manier dan toen ik boulimia had. He, lastig uit te leggen. Geen geestelijke verslaving maar iets lichamelijks. Ik slik nu tryptofaan en ik voel me weer senang, slaap beter, ben rustiger en heb niet meer die trek in zoetigheid. Maar wat nu precies de kip of het ei is, ik ben er nog niet uit. Veel ex-patienten in de eetkliniek knapten trouwens zienderogen op met ad. Ik denk zelf dat er dan toch zowel een geestelijke/emotionele kant alsook een lichamelijke kant aan zit. Ik probeer maar wat te beredeneren hoor. Niet dat iedereen die wil afvallen danwel van zijn suikerverslaving maar aan de ad moet gaan, alsjeblieft niet maar er is voorzover ik weet ook een directe link tussen alcoholverslaving, koolhydraten en serotonine/tryptofaantekort danwel opnamestoornis. Alcohol is natuurlijk ook een bom suiker.

Waar ik bang voor ben

is dat een koolhydraatarm dieet voor vele mensen, zoals mijn collega, toch een "dieet" is, waardoor ze na verloop van tijd weer in hun oude voedingspatroon vallen met een paar kilo erbij.
Op zich heb ik helemaal niets tegen koolhydraatarm eten, mijn kennis van voedingsleer is zeer beperkt.
Mijn vriendin is helemaal in de gloria, 5 kilo kwijt en dat is natuurlijk fantastisch. Maar ik heb al teveel vriendinnen in de gloria gezien, met 3 verschillende kledingmaten in de kast.
Net als Maxime, ik ben 1.72 en was jarenlang 65 kilo. Na mijn 40e elk jaar een pondje erbij en opeens stond de weegschaal op 68. Met balansdagen kan ik het weer op 65 houden.
Nogmaals, niets tegen koolhydraatarm op zichzelf, maar ben bang dat het een modeverschijnsel is waar mensen enthousiast aan beginnen en het niet vol kunnen houden.

Trieste gedachte

Het was al interessant, maar het wordt nog interessanter. Ik ben van mening dat er (al dan niet expres) de verkeerde woorden gebruikt worden in voorlichting.
Elisa, je gaf zelf al aan dat de sessies die jullie over hoeveelheden gehad hebben, echte eye openers waren.
Dat kan niet anders dan komen door het feit dat er verwarring over veel of weinig en genoeg bestaat.
Die verwarring vind je terug in bijvoorbeeld de informatie van het voedingscentrum.
Over koolhydraten zegt men:"Koolhydraten zijn een belangrijke bron van energie voor het lichaam. Als u gezond eet, komt tussen de 40 en 70 procent van de energie uit koolhydraten."
Het waarom staat er niet bij. Behalve dan dit "Daarnaast zitten er B-vitamines in en belangrijke mineralen, zoals ijzer, magnesium, chroom en zink. "
Ik weet niet precies op welke koolhydraatrijke voedingsmiddelen men doelt, maar in pasta vind je dat allemaal niet. Ook rijst en aardappel en brood zijn geen topleveranciers. Toch zijn dat wel de producten waar consumenten aan denken. Common sense: als het je te doen is om vitamine B of ijzer, magnesium of chroom, kies dan die voedingsmiddelen die dat ook in een behoorlijke dosis bevatten.
Vezels zijn een kwestie, hoewel ook daar betere leveranciers van zijn te vinden dan brood of aardappel. Het voedingscentrum spreekt dat helemaal niet tegen trouwens want peulvruchten zijn inmiddels in de groep 'koolhydraten' geslopen. Niet bij de consument. Die heeft de peulvruchten nog steeds bij de groente zitten en de koolhydraten in een ander vak.
Het voedingscentrum zegt:"Als u koolhydraten eet, wordt de kans dat u daardoor een chronische ziekte krijgt niet groter of kleiner."
En dat is waar. Maar dat is ineens wel een omgekeerde motivatie aan al die andere adviezen. Als je te weinig ijzer eet, word je ziek. Kennelijk gaat dat niet op voor koolhydraten.
En dan staat er dit "Maar als u te veel koolhydraten eet, kan dat wel betekenen dat u te weinig eiwitten of vetten eet."
En zo is dat en dat is precies ook de veroorzaker van koolhydraatverslaving. Te weinig eiwitten eten leidt tot een tekort aan trypofaan en dat weer tot een tekort aan serotinine dat in een adem genoemd wordt met koolhydraatverslaving.
En dan zeg jij, (ex)koolhydraatverslaafde "Te veel is zeker niet goed, maar te weinig koolhydraten ook niet lijkt mij. Ik neig dan toch sterk naar wat bijv. het Voedingscentrum hierover zegt: "Te weinig koolhydraten is ook niet goed."
En dan denk jij aan rijst, brood, aardappel, pasta. Het voedingscentrum spreekt dat onvoldoende tegen. Men heeft het in te bedekte termen ook over sperciebonen, peultjes en wortel, als het over koolhydraten gaat.
Pas deze verschuiving toe, en je zit bij Atkins of dokter Frank. Als je wil afvallen: Haal bij de chilli con carne niet de carne (het vlees, bang voor vet) weg, maar de rijst. Haal bij de hamburger niet de mayo weg (alle kans dat die af fabriek al ontdaan is van het verzadigde), maar het broodje. Bestel wel een uitsmijter, maar laat het brood liggen. Eet niet pasta met rooie saus, maar een salade (desnoods rijk aan peultjes) met rooie saus.
Je wil namelijk wel energie inname verminderen, maar toch genoeg mineralen, vitamine en vetten binnenkrijgen.
Het voedingscentrum waarschuwt voor Atkins, zonder feitelijk iets negatiefs te zeggen over dat dieet. Er staat alleen maar "Toch is het niet zo dat u van koolhydraten zélf overgewicht kunt krijgen. Het gaat erom hoeveel calorieën uw eten en drinken in totaal levert. Een gram koolhydraten levert 4 kilocalorieën (17 kJ): dat is minder dan vet (9 kilocalorieën) en evenveel als eiwit."
En daarmee kom je makkelijk op het idee dat een eiwitdieet (of koolhydraten mijden) je makkelijk teveel energie zal leveren. Maar dat klopt niet. Zie de voedingsadviezen van het voedingscentrum zelf. Ze advieseren wel 200 gram aardappel per dag (de peultjes horen in dit soort adviezen ineens weer wel tot de groente en niet tot de koolhydraten) en ook nog eens 200 gram brood.
Probeer maar eens 400 gram vlees (eiwit) te eten per dag. Of 200 gram vet. Dat krijg je niet weg.
In de praktijk zit juist in koolhydraten het overschot omdat het makkelijk weg eet en het ook in koek, snoep, chips en lekkere drankjes zit. We eten geen stokvissnippers bij de buis. Het zit bovendien ook nog extra in fabrieksworst, sauzen en in lightproducten.
Kortom: je kunt koolhydraatkampioenen als aardappel, pasta, rijst, brood, chips, snoep, gevaarloos in de kast laten staan. Daarmee heb je geen koolhydraatloos bestaan (het zit ook in peultjes, wortel, etc.) maar neem je het grootste risico op overeten wel weg zonder de inname van mineralen en vitamine te verminderen.
Elisa:"Toch zou dit niet goed zijn voor het lichaam, omdat dan de spieren (spiereiwitten) moeten worden afgebroken om aan energie te komen. "
Dat is het risico van afvallen. Afvallen is niet gezond. Je moet het eigenlijk alleen maar doen als het je direct gezondheidswinst oplevert. Dat is bijvoorbeeld zo als je suikerziekte hebt. Of gewrichtsklachten. Voor de mooi afvallen is eigenlijk onverstandig.
Elisa:"Maar het nadeel van zo’n voeding is dat er niet genoeg van alle gezonde voedingsstoffen (vitamines, mineralen, vezels) in zit."
Dat is alleen maar waar als je het nu ineens over peultjes of sperciebonen hebt. Koolhydraatarme dieten hebben het daar niet over. Ze hebben het over brood, aardappel, rijst, pasta, koek, snoep, zoete dranken, chips, etc. Allemaal producten die wel koolhydraatkampioen zijn, maar verder nauwelijks wat leveren.
Elisa:"Bovendien kan de kans op hart- en vaatziekten groter worden.""
Nee. Te veel koolhydraten leveren dat risico, zegt ook het voedingscentrum "Ook zijn te veel koolhydraten misschien niet goed voor het serum-triglyceridengehalte, dat is een soort vet in het bloed. De kans op hart- en vaatziekten wordt daardoor groter."
Ik moet je eerlijk zeggen dat ik het triest vind dat iemand als jij die kennelijk al zoveel meegemaakt heeft, nog steeds zo in informatieverwarring verkeert. Ik meen dat als er al een probleem is met voeding en overeten, dat dat vooral daar zit.
Je schreef:"Hoe en wat precies is idd nog vrij onduidelijk maar tekort/opnamestoornis van serotonine/tryptofaan (wat een van de vele aminozuren/eiwitten is) lijkt hand in hand te gaan met eetstoornissen en andere verslavingen"
Dat zou best kunnen. Maar wat ook kan is dat willen afvallen voor de mooi gecombineerd met het vertrouwen in koolhydraten als vast bestanddeel van de voeding, heeft geleid tot een tekort aan eiwitten in het menu. Dat je op het verkeerde (eiwit/vet) bespaard hebt waarmee een tekort aan trypofaan is ontstaan. Dat je als koolhydraatverslaafde gedwongen (adviezen) bent geweest toch dagelijks koolhydraatbommen als brood, aardappel, pasta of rijst te eten.
Ik vind dat een trieste gedachte.
Groet,
Miriam Lavell

20 kilo zwaarder mag ook

saskia"is dat een koolhydraatarm dieet voor vele mensen, zoals mijn collega, toch een "dieet" is, waardoor ze na verloop van tijd weer in hun oude voedingspatroon vallen met een paar kilo erbij."
Het is een dieet ten opzichte van de norm. Dat komt vooral omdat de norm is dat er koolhydraten aan de maaltijd toegevoegd moeten worden. Niemand weet waarom.
Saskikia:"Net als Maxime, ik ben 1.72 en was jarenlang 65 kilo. Na mijn 40e elk jaar een pondje erbij en opeens stond de weegschaal op 68. Met balansdagen kan ik het weer op 65 houden. "
Je kunt gevaarloos 88 wegen, dus dit 'probleem' valt een beetje buiten de discussie. Hoewel... dat gedrukmaak om kilotjes voor de mooi levert wel verwarring op. Over koolhydraten bijvoorbeeld. Dat kan het begin van heel veel aankomen zijn. Zeker als de toepassing 'van alles minder' ertoe leidt dat je teveel bespaart op eiwitten en vetten. Daarmee doe je tekorten op die mogelijk tot depressie en koolhydraatverslaving kunnen leiden.
Zie Elisa.
Groet,
Miriam Lavell

Laat ik het dan zo stellen

balansen gaat niet om de paar kilootjes voor "de mooi", maar om te voorkomen dat het vanzelf richting 20 kilo zwaarder wordt. Lijkt me niet fijn voor mijn lichaam, mijn knieen bv zullen daar niet blij mee zijn.
Ik wil niet teveel in herhalingen vervallen, maar een dr Frank of Atkins is nou eenmaal een dieet en voor veel mensen werkt een dieet vaak averechts.
Mirjam, je weet er heel veel van, ik trek je kennis over koolhydraatarm ook helemaal niet in twijfel, Maar ik vraag me af of de gemiddelde Nederlander het volhoudt.

Gevaarloos 88 wegen

Ik neem aan dat hier met 'gevaar' gedoeld wordt op levensbedreigende situaties. Maar iemand die 88 kilo weegt en niet meteen levengevaar loopt is natuurlijk gewoon wel veel te zwaar en komt niet meer in aanmerking voor de kwalifiatie 'gedrukmaak om kilootjes voor de mooi'. Bij die kwalificatie zie ik meer mijn collega voor me met maatje 38, die na de vakantie ineens haar broekband voelt zitten.

'volhouden'

Ik denk dat als je bewust bent van koolhydraten het niet zozeer een kwestie van volhouden is, maar meer dat je bewust blijft dat je koolhydraten (alleen eigenlijk brood,pasta,rijst en aardappelen) best kan missen. Zeker als je wel gewoon alle groenten en vlees blijft eten. Dus het is geen kwestie van ineens stoppen met je dieet, maar meer dat je je blijvend bewust blijft van het feit dat je koolhydraten best kan blijven mijden. Ik heb het ook laten vieren toen ik een paar jaar geleden ook eens koolhydraten had gemeden, ben toen niet veel en veel zwaarder dan ooit geworden, maar wel weer aangekomen. Maar zo gek is dat niet als je 2 borden pasta eet per maaltijd of op een andere dag 2 borden risotto. Of 's avonds een hele zak paprika chips.
Ik weet dondersgoed dat ik dat niet moet doen, of tenminste, niet al die dingen in één week.
Nu wil ik weer graag op gewicht komen (nog 2 kilo eraf) en blijven, en ik weet dat dat na de 40 jaar wat moeilijker gaat, dus ik ga hier op blijven letten. Als ik straks 65 weeg, denk ik dat ik best een keer weer eens chips ga eten, maar uiteraard niet iedere dag, alleen in het weekend bijvoorbeeld. En ik zal ook wel weer eens een bord risotto nemen, misschien ook wel eens twee. Alleen dan ga ik de rest van de week strak. Volgens mij ga ik dat wel volhouden, zeker omdat je volop van groente (mijn favoriet) en vlees kan eten.

Maxime

Twee borden?

Ik snap ook wel dat je aankomt van koolhydraten als je twee porties neemt in plaats van één. Matig eten plus *bewegen* is volgens mij het belangrijkst om op een gezond gewicht te blijven. Verder geloof ik niet dat je chips en groente op één lijn kunt stellen als je het over koolhydraten en de 'gevaren' daarvan hebt.

Overigens vind ik het idee om bij een koolhydraatarm dieet dan maar meer vlees te gaan eten niet getuigen van veel milieubewustzijn.

Chris

Miriam

Miriam, ik vind jouw bijdragen bijzonder interessant en prettig. Al schrijvend probeer ik mijn gedachten te ordenen en mijn ideeen te ventileren. Ik wil ook niet teveel uitweiden over mijn eigen voorgeschiedenis/ervaringen maar die spelen natuurlijk wel een belangrijke rol in dezen. Kijk, ik ben natuurlijk laten we het nog aardig zeggen behoorlijk verknipt geweest in mijn denken over voedsel tijdens mijn anorexia- en boulimiaperiode, alsook in mijn (extreme) dieetperiodes. En iedereen weet wel dat anorexia-patienten alles proberen te weten/leren over wat er in voedsel zit en hoe alles werkt. Maar die kennis dan vals toepassen onder de verkeerde voorwendselen.
Als ik diep graaf zal ook een rol spelen dat mijn moeder zelf ook behoorlijk geobsedeerd bezig was met eten/afvallen en bijzonder tegen suikers was/is. "Dik zijn" is in haar ogen met uitzondering van sommige gezondheidsproblemen niet nodig en je eigen schuld want: "ieder pondje gaat door het mondje". Ik denk dat je haar met "orthorexia" goed kan beschrijven. Gelukkig is ze daar wat op teruggekomen maar die gedachten zijn ons (zus en ik) met de paplepel ingegeven. Voeg daar dan nog een vader aan toe die vond dat je alles gewoon moest eten en vooral opeten (je kon een klap krijgen als je iets niet lustte danwel je volgeschepte bord niet leegat) en er ligt al een aardige basis voor het ontwikkelen van een eetstoornis, los van de fysieke aanleg (vooropgesteld dat die idd bestaat).
Ik weet dat peulvruchten, bepaalde groente etc. ook een belangrijke bron van koolhydraten vormen. Die eet ik ook naar mijn idee genoeg. En ik heb altijd genoeg eiwitten/vetten gegeten meen ik. Doe ik nog steeds. En ik heb echt wel geprobeerd om brood, pasta, rijst etc. (zoveel mogelijk) te laten staan. Dus dan wel die vlees of vis met boontjes. Ik kan dat niet; ik word hongerig en slap. Ook al gooi ik mijn hele (ontbijt)bord vol met peultjes, gecombineerd met een lekker stuk zalm gebakken in olijfolie. Een schaaltje kwark met diksap en lijnzaad toe. Dus die ene lepel (volkoren) pasta of die twee aardappelen heb ik nodig. Net zoals die twee boterhammen op een dag. Chips, frisdrank, snoep etc. heb ik niet meer nodig maar ik vermijd ze niet obsessief. Als ik trek heb daarin neem ik het maar niet in grote hoeveelheden. Een glaasje fris in het weekend en dat is het wel. Chips vind ik soweiso niet lekker en snoep, daar taal ik eigenlijk niet meer naar. Een stukje taart sla ik ook liever af want itt tot vroeger doet het me niks meer. Dat soort bewerkte koolhydraten eet ik dus nauwelijks meer; niet omdat ik ze perse wil vermijden, maar omdat ze me niks meer doen.
Ik besef heel goed dat informatieverwarring een belangrijke, zo niet de belangrijkste, rol speelt. Ik probeer daar ook zeker niet blind op te varen en bovendien haal ik die enorme hoeveelheden die ze daar noemen toch niet; zou ik dat wel doen, zou ik dichtgroeien. Ik luister naar mijn lichaam, ontzeg me niets en geniet van eten. In bescheiden hoeveelheden. Inclusief koolhydraten. Koolhydraatarm werkt niet voor mij als je het hebt over ook de "goede, onbewerkte" koolhydraten minimaliseren/weglaten. Ik vind het gezien mijn verleden al een enorme prestatie dat ik zonder enige moeite de bewerkte koolhydraten kan laten staan danwel er met mate in de zin van tractatie kan genieten. Het enige trouwens wat ik helemaal heb uitgebannen is alcohol. Dat was funest voor mij en ook daarin ging ik aardig de richting op van een verslaving. Dus dat heb ik wel helemaal verbannen want die richting wil ik niet op en bovendien heeft een mens absoluut geen alcohol nodig.
Waar het om gaat voor mij persoonlijk is dat ik ergens een knop heb kunnen omzetten waardoor ik twee ernstige eetstoornissen heb kunnen overwinnen en weer 'normaal' kan (genieten) van eten. Dat ergens daarin ook een formule zit die je in het algemeen zou kunnen toepassen op mensen bewust leren omgaan met eten zodat ze kunnen afvallen indien nodig lijkt mij evident. Welke knop dat precies is, is ook voor mij niet geheel duidelijk en dat vind ik jammer want ik zou graag anderen willen helpen vanuit mijn ervaringen. Want ik weet hoe ontzettend vervelend het is om te dik te zijn en jarenlang gefrustreerd proberen af te vallen zonder resultaat; integendeel. En ik vind het heel erg met name voor die jonge kinderen die al zo obese zijn en zelfs diabetes ontwikkelen.
Maar ik word dus tegelijkertijd niet goed van dieet zus en dieet zo; dieetgoeroe die en dieetgoeroe deze. Het zijn voor mij allemaal variaties op eenzelfde thema en dat thema is fout. Goedbedoeld wellicht maar verkeerd. En vooral gebaseerd op commercie en niet op het algeheel welzijn van mensen. Dat blijkt ook want volgens mij is er slechts een zeer gering aantal mensen dat met succes is afgevallen met een van deze dieten en dan ook nog zonder enige moeite op gewicht is gebleven alsook zijn gezondheid heeft behouden. Anders zou die hele wereld met pillen, poeders, Dr. zus en Dr. zo toch niet meer nodig zijn? Zou er toch niet ieder jaar weer een heel arsenaal aan hype-dieten ontstaan? Dr. Frank heeft het slim bekeken. Het is niets nieuws wat hij propageert. Oh, het is zeker op de korte termijn effectief maar wat men vergeet is dat bodybuilders die zulke hoeveelheden eiwitten (whey) innemen en vet verliezen danwel spiermassa kweken (bulken/crunchen) zodra ze weer gewoon gaan eten als een plumpudding in elkaar zakken en bovendien is het op de langere termijn helemaal niet gezond. Er zijn schrikbarend veel (ex)body builders die kampen met hart- en vaatproblemen als gevolg van jarenlang overmatig eiwitten/te weinig koolhydraten innemen. Nou is het bodybuilding-dieet extreem uiteraard en het commerciele dieet een zwakke afgeleide daarvan maar toch vind ik dat idolate gedoe helemaal niet terecht. Als het al iets doet kan het omdat zo'n dieet een aanzetje geeft tot bewuster met voeding omgaan en bewuster om te gaan met hoeveelheiden maar dat kan je van iedere dieetgoeroe zeggen. En het hoeft al helemaal niet zoveel geld te kosten. Zodra je geld moet gaan uitgeven om af te vallen ben je naar mijn idee al verkeerd bezig. Zodra het op wilkracht moet gaan om van een verslaving af te komen is het uitgangspunt al verkeerd. De meest effectieve verslavingstherapieen gaan om inzicht in jezelf zodat je je levenspatroon kan veranderen (12stappen-programma); niet om wilskracht en dingen koste wat kost vermijden. Dat is bij voorbaat gedoemd te mislukken. Inzicht en (zelf)kennis; kritisch naar jezelf en naar anderen kijken en niet zomaar klakkeloos alles aannemen. Of het nou om alcohol, drugs of eten gaat. Naar mijn mening is dat de essentie. Oftewel in de context van eten: neem wat je kunt gebruiken/nodig hebt en laat de rest moeiteloos liggen. Letterlijk en figuurlijk

Chris?

Hallo Chris,

Ik neem aan dat je refereert aan het stukje wat ik vanochtend heb geschreven? Ik heb nergens geschreven dat ik meer vlees ben gaan eten namelijk. Ik eet net zoveel vlees als mijn medebewoners, alleen zij eten er wel rijst of pasta of aardappelen bij en ik sla en/of een schepje meer groente. En snap eigenlijk niet wat je met deze zin bedoelt:

Verder geloof ik niet dat je chips en groente op één lijn kunt stellen als je het over koolhydraten en de \'gevaren\' daarvan hebt.
kan je eens uitleggen?

Maxime

2 borden?

Is dat niet goed dan? Doe ik regelmatig.