Druk, druk, druk Is dat nou echt?

Lezen is niet niksdoen

Lezen kan je opladen, nieuwe inzichten geven, plezier, ontspanning. Lezen is heel wat anders dan nietsdoen.
Wandelen is ook geen nietsdoen, je laat je gedachten gaan, bent lekker in beweging in de buitenlucht.

Bestaat niets doen eigenlijk wel ?

Helaas ook echt druk

Ik zou nu naar bed moeten, maar volg dit draadje al een tijdje tussen de bedrijven door (op het toilet, in de rij en zo, dat zijn mijn rustmomenten !).

Ik ben ook echt druk.

Enerzijds echt druk met veel dingen doen: drukke baan (32 uur, meestal 18 uur thuis), veel geregel rond de kinderen (schoolkeuze, speelafspraken, clubjes), tenminste 2x pw sporten (moet voor mijn gezondheid), huishouden (man doet echt heel weinig).

Maar als ik eerlijk ben: ik voel de druk het meest door mijn minder goede relatie, regelmatig strijd met mijn man, niet gewaardeerd voelen, veel dingen die heel veel extra tijd kosten om het tactisch/op het goed moment/op de goede manier te brengen - en we moeten nogal eens dingen overleggen (over de kinderen, over vakantie, over afspraken). Dat kost dus heel veel tijd, heel veel energie en legt een enorme psychische druk op mij.

Ik hecht erg aan sociale contacten, en kan gelukkig sommige vriendinnen af en toe met de lunch zien, maar heel veel andere niet, en moet het dan doen met whatsappjes, sms'jes, mailtjes. Echt verdrietig kan ik ervan worden (zij het dat zij vaak ook erg druk zijn, dat is een troost).

Ik denk dat er wel mensen zijn die echt (te) druk zijn (en daar erg van balen) en mensen die "druk druk" roepen als excuus. Maar ik denk ook dat je snel genoeg merkt aan hoe iemand reageert of die echt wel wil afspreken (maar niet eerder kan) of dat iemand toch meer ongeinteresseerd overkomt. Hoewel, ook dat kan misschien anders zijn dan het lijkt.

NB Ik ben jaloers op mensen die tijd over hebben. Ik heb geen tijd en rust om boeken te lezen (alleen in de vakantie). Ik zou me als je wel je rust kunt pakken en tijd over hebt er vooral heel blij mee zijn en van genieten.

Ik ga nu maar naar bed, alweer te laat.

80 uur werken

Overigens zijn er maar weinig mensen die werkelijk 80 uur of zelfs maar 60 uur werken. Dat wordt heel makkelijk geroepen maar als men echt zijn uren bijhoudt en opschrijft valt het nog tegen (of mee, is maar hoe je het bekijkt). Als ik in een heel drukke week gemiddeld zo'n 10 a 11 uur per dag werk (en dat is echt lang, in werkelijkheid, dan zit ik van 9.00 tot 20.00 achter m'n bureau met 1x pauze. Of ik ga wel om 18.00 naar huis maar werk na het eten nog 2 of 3 uur), kom je nog maar aan 50 uur, wat weekend werk erbij en het is krapjes aan 60 uur. Geen 80. En toch lijkt het alsof je dag en nacht werkt in zo'n week. Mensen overschatten enorm hoeveel ze werken volgens mij.

nou...

als je huishouden, koken en kinderen achter de broek zitten meerekent, dan kom je wel op 14 uur werk op een doordeweekse werkdag. Zelfs als je eventuele pauzes aftrekt is het nog 12 uur per dag. In het weekend is er dan meer tijd, als je dat tenminste zo inricht, maar toch altijd nog wel een aantal uren werk per dag.

ja maar

dat had ik niet meegerekend hoor Evanlyn. Het ging me even om het betaald werken. Vooral mannen willen dan nog wel eens beweren dat ze altijd 80 uur of meer werken, dat kan gewoon niet kloppen bij sommigen (die ik de hele zondag langs het hockeyveld zie staan bijvoorbeeld).

Koken

Dat is een hobby van me. Ik ben momenteel een stoofpot aan het maken, dus ik ben al 3 uur aan het werk .

Zennie

"Dat dan ook hier veel mensen laat weten hoe druk men het heeft.
Blijkbaar is dit toch sociaal het meest geaccepteerd. "Luiheid is des duivels oorkussen" zei mijn moeder vroeger vaak. "

Dan lees je iets anders dan ik.

Ik lees dat veel mensen af en toe tijd voor zichzelf nodig hebben, om bij te tanken. Ik lees diverse mensen waaronder ikzelf, die zeggen "ik ben niet fulltime bezig, maar het is me teveel om elke avond afspraken of verplichtingen te hebben, dat is me te veel".

Ik heb net een weekend vol met afspraken gehad en moet nu even een avondje in mijn "hamster ball" (zie http://themetapicture.com/how-to-interact-with-the-introverted/) zitten.

Als iemand nu wil afspreken en ik zeg dat ik geen tijd heb, dan betekent dat dus niet "kijk mij eens druk en belangrijk zijn". Het betekent "als ik nu niet een avond stilte heb ga ik gillen, dus laat me alsjeblieft even met rust". Alleen is dat laatste iets wat mensen zich al snel persoonlijk aantrekken ("hoezo, vind je mij geen leuk gezelschap dan?").

ook

Dat heb je mooi verwoord, theekopje (wel een gezelligheid uitstralende nick!). Zo heb ik het ook. Soms, misschien zelfs wel tamelijk vaak, kan ik het gewoon nietnhebben na al die mensen op mijn werk e.d., dan 's avonds of in het weekend nog sociale contacten. Tijd voor mezelf alleen nodig of met mn eigen gezin. Dan zeg ik ook dat ik geen tijd heb of dat het niet uitkomt ofzo.

"Alleen is dat laatste iets wat mensen zich al snel persoonlijk aantrekken ("hoezo, vind je mij geen leuk gezelschap dan?")."

Ja, dat is jammer. Vooral als ze gelijk gepikeerd afhaken dan.
Tijdens mijn studententijd at ik ongeveer 1x per week samen met iemand. Na een tijd kreeg ik het verwijt dat ik nooit het initiatief nam om iets af te spreken - terwijl we die ene afspraak al hadden staan en het voor mij echt meer dan genoeg was om 1x per week iets te hebben.
Nu spreek ik nooit meer af, dus ik neem aan dat ik volgens de definitie geen vriendinnen heb, hoewel ik het met heel veel mensen goed kan vinden en het ook heel gezellig is op de andere gelegenheden waar we elkaar al ontmoeten. Ik heb geen idee of iemand daar iets van vindt; dat merk ik niet en het boeit me eigenlijk ook niet meer.

Wat bedoelt iemand met druk?

Als ik zeg dat ik druk ben, betekent het dat ik niet echt tijd over heb om uitgebreid af te spreken. Dus dat er zoveel losse dingen zijn die logistiek in elkaar geschoven zijn, dan ik niet 'zomaar even' af kan spreken en uitgebreid de tijd voor iemand kan nemen. Want als ik een afspraak met iemand maak, dan maak ik daar echt tijd voor.
Vrije tijd tussendoor heb ik genoeg! 's Avonds vanaf half 9 heb ik bijna altijd vrij en op de 2 dagen door de week dat ik thuis ben (waaronder vandaag ben ik normaal gesproken ook niet achter elkaar door aan het vliegen.
Als je echter een dagje met mij wil shoppen, dan moet ik wel mijn agenda trekken omdat mijn vrije tijd versnipperd is. Bel je op of je NU langs kunt komen voor een kop koffie, dan kan dat vaak weer wel.

Dus als je mij vraagt: ben je druk? Ja, ik ben erg druk, maar vooral in mijn hoofd (logistiek; wie is wanneer waar, wanneer kunnen we eten (wanneer kan ik koken), wat gaan we eten, wie brengt de kinderen waar naar toe etc), maar dat betekent niet dat ik nergens vrije tijd heb. Voor mij is dat druk in mijn hoofd, waarbij een relaxter iemand misschien gewoon 'go with the flow' doet.

En ik houd ook tijd vrij, waar andere mensen misschien anders mee omgaan. Op zaterdag ben ik altijd de hele dag bij het sporten van onze kinderen. Dus wel 'vrij', maar ook bezig.

Om nu te stellen dat je niet mag zeggen dat je het druk hebt, als je tijd hebt om op OO te komen, dat lijkt me een beetje sterk. Wat voor criteria zijn er voor druk? Dat je 24/7 bezig bent?
En Facebooken kun je ook vanaf het toilet

Afspraken afzeggen omdat je te druk bent, dat vind ik dus eigenlijk niet kunnen, ik ben dus niet zo relaxt, maar dat komt ook omdat ik mij strak hou aan afspraken en (te) veel rekening hou met anderen. Het leven zou een stuk minder druk zijn als ik me meer met mezelf zou bezig houden (zonder meer te doen).

Ik heb toch het idee dat ik niet begrepen wordt

Ik zeg niet dat ik het afkeur als je een drukke agenda hebt. Ik heb het gevoel dat mensen "druk zijn" als excuus gebruiken om interessant te doen: kijk eens hoe onmisbaar/belangrijk ik ben!

En dat mensen in mijn omgeving op mij neer kijken omdat ik er openlijk voor uit kom dat ik gewoon tijd heb om te wandelen of te lezen (niks doen volgens deze mensen).
Het is ook een beetje omdat ik zo in elkaar zit; als ik die rust niet neem, functioneer ik helemaal niet meer.

Dit heb ik tijdens mijn schooltijd al ontdekt; ik kan niet 8 uur per dag achter elkaar leren/werken en dan goede cijfers halen/ goed werk leveren.
En dat geldt ook voor mijn werk nu. Nou collega's kunnen er niet mee leven als je dan in de lunchpauze een wandeling maakt (meegemaakt, lunch was er ook voor overleg blijkbaar dus moest ik op mijn werk blijven).

En ik begin me steeds meer te storen aan mensen in mijn omgeving die mij raar lijken te vinden omdat ik zeg het niet druk te hebben. Ze keuren het openlijk af! Eisen dat ik kom helpen op school (jij hebt toch verder niks te doen!)
En dat snap ik gewoon niet. Ik maak misschien egoïstische keuzes. Maar op school iets doen waar ik het nut niet van inzie; ik pas ervoor. Overigens doe ik best vaak wel iets op school, maar zeg nee bij thema versieren. Waarom moet de school in winter/herfst/lentesfeer?

Misschien ben ik zo goed in plannen en delegeren/ nee zeggen dat ze daar jaloers op zijn?

Ik heb het gevoel dat ik sociaal minder meetel omdat ik niet steeds roep dat ik zo druk ben. En wie gaat het wat aan hoe druk ik ben?

Ik vind het ook moeilijk onder woorden te brengen hoor. Maar als ik nu veel reacties krijg met zo druk ben ik: en dan alle activiteiten, krijg ik nog steeds het gevoel dat ik hier totaal niet begrepen wordt.

Zo'n lijstje kan ik ook maken; voilà ik ben druk!

Maar dat wil ik helemaal niet. En ik maak gewoon minimaal 2x per week tijd voor een wandeling. Een ander gaat shoppen, met vriendinnen naar de film of tennissen. En die roept dat ze druk is (en belt mij af). Is dat anders? Overigens zal ik om de wandeling niemand afbellen.

Druk zit ook in je hoofd.
En natuurlijk als je naast een volle baan, (moeilijke) kinderen een drukke man en mantelzorg hebt roept dat je het zo druk hebt ga ik dat niet ontkennen. Dat vind ik serieus rottig voor je.
Maar ben ik dan minder omdat ik die druk niet ervaar?
Ik heb makkelijke kinderen, mijn (schoon) ouders zorgen nog voor zichzelf en mijn man doet ongeveer net zoveel in huis als ik. Dat is natuurlijk ook gewoon veel geluk hebben.

Ik denk dat de grootste druk van de ketel gaat

als je je instelling veranderd.

Ik heb jaren geleden het werkwoord "moeten" uit mijn woordenboek geschrapt. Verplichtingen die MOETEN brengen die drukte.

Ik wil graag zus of zo....
Ik ben blij dat ik werk heb, dus ik doe het met liefde...
Ik ben een verplichting aangegaan en vind het leuk om....
Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen sporten, dus ik ga graag...
Ik ben graag goed geinformeerd over de schoolresultaten, dus ik ga graag naar ouderavonden...

...en ik ben gestopt om dingen van anderen te verwachten, alles wat ze doen is een meevaller....wat ze laten is goed...

Leef NU, go with the flow, relax, je krijgt nooit meer in 1 dag aangeboden dan wat je op 1 dag aankan.

En nu ga ik lekker douchen, wat tuttelen, en daarna een lekker bakkie.

Jasam

Dat dacht ik vroeger ook. Tot ik een baan voor de broodnodige inkomsten, zelf een wat mindere gezondheid, een moeder in het verpleeghuis, een rouwende en steeds minder zelfredzame vader thuis, en een autistisch kind voor de kiezen kreeg. Dan heb je het echt, heus, druk en daar kun je niets aan doen. Natuurlijk zijn er voor sommige zaken wel (tijdelijke en/of dure) oplossingen te verzinnen, maar ergens houdt het op. Ik heb zelfs een tijd lang iemand betaald om een paar avonden per week te komen koken. En dan nog had ik het te druk.

Gelukkig heb ik begripvolle vrienden en nu heb ik het minder druk, vooral omdat mijn moeder dood is. Tja.

Zennie

Het klinkt of je in de luxe positie verkeerd dat je veel vrije tijd hebt, geen 'moeilijke' kinderen, geen mantelzorg, een man die veel doet... En dat je daarbij snel 'nee' zegt wanneer je gevraagd wordt iets te doen (bijv.op school). Dat is uiteraard je goed recht, maar wellicht dat mensen die het wèl druk hebben (omdat ze wat minder geluk hebben gehad en/of in andere omstandigheden zitten) daar niet altijd begripvol op reageren.

Je bent niet 'minder', maar wellicht heb je het wel gemakkelijker dan veel andere mensen. En misschien dat als je daar begrip voor toont (ipv af te geven op mensen die aangeven dat ze het druk hebben) dat ze dan ook wat begripvoller op jou reageren.

@Evanlyn

Tja, het loopje naar mijn vader is ook vorige week weggevallen.... gelukkig heb ik mijn moeder nog...

Jouw gevoel

Jij voelt je minderwaardig omdat je niet zegt dat je het druk hebt. Maar misschien is dat jouw beeld?

Je begon volgens mij over een tante die het te druk had om af te spreken en mensen die afspraken afzeggen omdat ze het te druk hebben. Dat is iets anders dan denken dat je 'minder' bent omdat jij jezelf niet druk noemt.

Druk zit voor mij in mijn hoofd. Wat heerlijk toch dat jij daar geen last van hebt? (Eerlijk, geen sarcasme). Geniet ervan, ipv je te ergeren aan dat andere mensen zeggen dat ze druk zijn, of ze dat nu ook echt zijn of niet.

Maar...

bedankt voor je bericht hier. Interessant om te zien hoe iemand anders denkt!

Ah zou het toch afgunst zijn dan?

Veel mensen in mijn omgeving hebben ook niet al die problemen van veel mantelzorg en moeilijke kinderen. En juist die roepen erg vaak dat ze het zo druk hebben.

Degene die ik ken die het wel hebben, zeuren er ook niet over. Ik heb een poosje een autistische jongen begeleid die ook nog een probleem zusje heeft. Dit deed ik gewoon omdat ik hier het nut van in zag.
Die moeder heb ik werkelijk nooit horen klagen over het te druk hebben, en zij respecteert mij ook gewoon. En ik geloof echt dat zij veel drukker is met haar verplichtingen.
Ik ben wel blij dat ik dat gezin heb kunnen helpen (en nog steeds sporadisch). Op dit soort vragen zou ik ook echt geen nee zeggen. En ik vond het voor mezelf ook een heel goede ervaring.

En een man die veel doet; je runt toch samen een gezin? Is het niet logisch dat de taken eerlijk verdeeld zijn?
Wij vinden van wel, maar ik zie om me heen dat meestal de vrouwen (vaak naast een baan) bijna volledig voor het huishouden opdraaien.
Tja. Ik zou dat echt niet willen. Dus heb ik dit ook altijd met mijn man overlegd.

En mantelzorgen hoeft dan niet voor mijn (schoon) ouders, maar dat wil ook niet zeggen dat we nooit iets voor ze doen. Mijn ouders zijn nogal digibeet. Dus ik ben er regelmatig om de pc op te lappen en uit te leggen hoe het werkt.
En ik verstel nogal eens kleding voor mijn vader, omdat mijn moeder niet meer zo goed met de naaimachine overweg kan (ogen worden slecht). Maar dit is nog geen mantelzorg te noemen. Mijn moeder maakt regelmatig heerlijke soep voor me. Gewoon omdat ik deze zo lekker vind en zij deze graag maakt, maar met zijn tweetjes eten ze het niet op.

Iets wat ik totaal niet snap is het versieren van de school, voor ieder seizoen en iedere feestdag. En dat dat die ouderraad ouders zich daar zo druk mee maken. Dat gebeurt hier op school. Kinderboekenweek, Halloween, sinterklaas, Kerst, winter, lente carnaval, Pasen, Pinksteren en zomer. Allemaal een reden om weer op de site te melden : help! En om moeders aan te spreken op het plein (en onder druk te zetten).
De meesten zijn TBM vrouwen. En die roepen om de haverklap dat ze zo druk zijn, want de school moet versierd, kinderen geschminkt en er moet een fancy fair worden georganiseerd. Een dans aangeleerd.
Er moet iets georganiseerd worden voor de jarige juf en voor meester en juffen dag. En een sponsorloop en en en. Tja dan ben je druk. En hier ga ik niet in mee.
En dan krijg ik het wel te horen ja. Zeker als je dan wordt "betrapt" tijdens een wandeling (en je had geen tijd om...!!!)
Dit is dus meerdere keren gebeurd, de laatste was vorige week (jarige juf, of ik met spelletjes kon helpen). Nou die vrouw (klassemoeder) reageerde zo idioot... Ze werd echt een soort woest dat ik wel kon wandelen maar niet de kinderen bij een spel wilde begeleiden.

En dat snap ik gewoon niet.
Nog steeds niet.

Ik ben wel 2-3x per week op school om met de overblijf te helpen overigens, maar dat vind ik wel nuttig. Maar dat vind ik superleuk om te doen, dus ik ervaar dit niet als extra drukte.

Jippox

Volgens mij geeft Zennie niet af op mensen die het wel druk hebben, toch? Ze eist alleen het recht op haar vrije tijd zelf in te delen. Dat doe ik ook hoor, nu ik weer wat tijd heb. En wie weet hoe het haar in het verleden is vergaan, of wat haar nog te wachten staat. Ik vind de mensen die van haar eisen dat ze komt versieren op school pas egoïstisch. Laat dat toch over aan de mensen die het heerlijk vinden om wat te knutselen en te beppen (zoals ik in betere tijden). En als die mensen er niet zijn, dan wordt de school maar niet versierd. Is nog nooit iemand aan doodgegaan.

Ik heb alle begrip voor mensen met veel vrije tijd, maar niet voor mensen die vinden dat het aan jezelf ligt dat je het te druk hebt. Het is een beetje blaming the victim: "ik heb het niet druk omdat ik het zo goed doe." In plaats van: "ik heb het niet druk omdat ik geluk heb gehad, en daar ook van wens te genieten." Lijkt me niks mis mee. En er zijn inderdaad mensen die gewoon snel overprikkeld raken en een beetje rust harder nodig hebben dan anderen. Ook niks mis mee. Gewoon niet over elkaar oordelen.

@Zennie

* Zeker als je dan wordt "betrapt" tijdens een wandeling (en je had geen tijd om...!!!)*

Waarom zeg je dan niet eerlijk, ik zie het nut er niet van in, en heb geen zin om daar tijd in te steken, dan ben je toch klaar?

Maatje we typten tegelijk

Het kwam een beetje door en een tante die steeds te druk is, en een vriendin die inderdaad steeds op het laatste moment afzegt wegens te druk.
Maar vooral om die klassenmoeder die ik net beschreef.

Ik krijg van anderen in mijn omgeving echt het gevoel dat ik iets helemaal fout doe. dat ik misbruik maak van iets ofzo.

En daar zit ik inderdaad wel mee ja.

Jasam en Evanlyn

Jasam: Helemaal gelijk... Maar bij zoiets weet ik altijd precies wat ik moet zeggen als ik weer thuis ben...

Evanlyn: Inderdaad mensen die het erg druk hebben, ik benijd ze niet. Maar het is ook vaak iets waar je helemaal niks aan kunt doen.

Ik heb het vooral over mensen die steeds _roepen_ dat ze het zo druk hebben. En dat zijn hier ook die ouders op school die zich erg druk maken om in mijn ogen onbelangrijke dingen.

@Zennie

Dan zeg je voortaan eerst standaard, hier wil ik even over nadenken, je krijgt zo snel mogelijk een antwoord van me.

Zo ben ik ook begonnen met rust creeren, en het werkt!

Jasam

Dank voor de tip. Die ga ik zeker gebruiken!

Aha

Het gaat dus eigenlijk helemaal niet om druk of niet druk, maar om het feit dat jij niet echt achter je eigen 'nee' staat. Blijkbaar heb je het gevoel dat je zo'n 'nee' moet verantwoorden.
Ik denk dat je teveel bezig bent met wat anderen denken en vinden. En dan dus vooral wat jij denkt dat anderen denken en vinden. Niet doen! Je hoeft je helemaal niet te verantwoorden en mag nee zeggen tegen wat je maar wilt. Het is jouw leven. En als een ander daar dan al moeite mee heeft, dan is dat het probleem van die ander, niet van jou.

Jippox

Zou heel goed kunnen die redenatie.
Ik heb op zich best veel moeite als anderen mijn gedrag niet accepteren.
Ik ben best verdrietig om de reactie van de klassenmoeder.

Ga ik zeker iets mee doen.

overly attached klassenmoeder

Dat zijn enge types inderdaad.

Vrijwilligers die zich de benen uit het lijf lopen voor hun 'doel'. (dat kan de school zijn, de kerk, of een sportclub ofzo) En dan de hele tijd klagen: 'Het zijn ook altijd dezelfde die het moeten doen'. 'Het komt allemaal op mij neer.' Ik denk dan altijd: als je het zo erg vindt allemaal, stop er dan mee!

Dat zijn vaak de mensen die denken dat zij de baas kunnen zijn over jouw agenda. Hahaha! Ik dacht het niet.

Ik doe dan altijd net of ik mijn man ben. (die kan dat namelijk heel goed). Dus dan ga ik heel zakelijk kijken. En dan zeg ik: 'Ik heb hier geen tijd voor.' En dan géén redenen opgeven. Want dan gaan ze de redenen aanvechten. Geen excuses. Niet zeggen wát je dan gaat doen. Altijd gewoon zeggen: 'Ik heb er geen tijd voor.' Of: 'Ik kan niet.'

Dat werkt echt veel beter. Ik maakte vroeger altijd de fout dat ik ging uitleggen wat ik allemaal ging doen en zo. Maar dan kom je zwak over. Alsof je smoesjes aan het verzinnen bent. Niet doen dus.

En als ze dan begint over dat wandelen ( dat vind ik echt verschrikkelijk onfatsoenlijk), zou ik geloof ik mijn wenkbrauwen optrekken en zeggen: 'Voor mij is wandelen heel belangrijk.' En dan verder ook niet uitleggen van waarom of zo. Onfatsoenlijk gedrag moet je zo veel mogelijk negeren.

Ken je de film 'Alles is liefde'? Daar gaat het ook over zo'n overspannen klassenouder. Op een gegeven moment zegt haar man tegen haar: 'Mens, ontspan nu toch eens!' Hihihi

herkenbaar

Ik heb ook van die drukke vrienden...vind ik wel eens jammer. Ik kan eigenlijk altijd wel afspreken of ben te porren voor iets leuks. Maar de anderen kunnen zelden of nooit, want druk,druk,druk. Dus ik heb heel veel tijd over. En dan doe ik nog mantelzorg, werk deeltijd, doe het gehele huishouden en heb twee pubers, maar tijd genoeg over om op de bank te hangen, op de computer te rommelen of af te spreken (als een van mijn vrienden eens een keertje tijd heeft )

Jasmijn

Helaas zul je dat moeten accepteren. Misschien hebben je vrienden het gewoon zwaarder, of zijn ze om wat voor reden ook minder belastbaar.

Maar ergens heb je geluk, want je kan dus meer vrienden "onderhouden" dan de meeste mensen. Doe er je voordeel mee, zoek er een paar vrienden of leuke activiteiten bij!