Druk, druk, druk Is dat nou echt?

Druk zit in je hoofd

Voor een deel, tenminste. De een kan ook meer hebben dan de ander. Ik ken iemand die bijna elk weekend drie dingen heeft, en toch ´ja leuk´ zegt als je voorstelt dat ze even langskomt. En iemand die strikt vasthoudt aan 1 enkele activiteit per weekend, anders loopt haar hoofd om en komt ze niet aan haar rust toe. Waarschijnlijk zeggen die allebei dat ze het druk hebben, de een met een glimlach, de ander met een zucht. En als antwoord voor jezelf kun je het houden op ´lekker druk´.
Ik zou het hoe dan ook niet op mezelf betrekken als iemand drie maanden vooruit wil plannen. Het is moeilijk in andermans hoofd te kijken, dus kun je maar het beste geloven wat mensen over zichzelf zeggen.

Schuldig

.. ik ben zo iemand, die het altijd 'druk' heeft.

Dat komt doordat ik veel dingen op mijn pad heb, die ik allemaal elke keer aandacht moet geven, omdat het anders misgaat. En daarnaast nog mijn baan (ja, sorry, hobbywerk maar ook zwaar werk dat zowel lichamelijk als psychische druk geeft)

Ik voel met altijd als iemand die aan het jongleren is met ballonnen. Elke keer komt er wel eentje naar beneden. En dan geef ik die een zetje en dan komt de volgende alweer.

Mijn eigen karakter is, dat ik veel moet denken over dingen. Als ik veel lees en lege tijd heb in mijn eentje, voel ik me psychisch beter. Maar die lege tijd is er te weinig. Vandaar het 'druk druk druk' gevoel.

Ik probeer prioriteiten te leggen bij de juiste zaken. Maar mensen vragen makkelijk dingen aan mij. En ik zeg moeilijk nee. Als ik assertiever en harder zou zijn, zou het makkelijker zijn. Maar dat ben ik niet. Ik probeer het wel. Gelukkig mag je je hele leven door gaan met leren en veranderen.

nee en ja

Er zijn weken dat er elke dag wel verplichtingen zijn naast werk en het gewone leven, maar ook dagen die ik bewust inplan om te niksen, waarbij ik dan soms meer voor elkaar krijg dan wanneer dat verplicht zou zijn/op schema zou staan.
Er zijn ook mensen die 10 ballen in de lucht kunnen houden omdat ze de vitaliteit hebben, de gezondheid hebben, geestelijk wat ontspannender en flexibeler zijn en zeer slecht zijn in ontspannen.
Dat is niets om jaloers op te zijn, want ontspanning is nodig voor je gezondheid. Ik ken iemand die niet meer kan ontspannen, die kijkt op het puntje van de bank een film en staat elke reclame op, want stilzitten zonder iets te doen is nutteloos. Die willen alles uit het leven halen, maar worden soms niet eens oud genoeg om dat te doen; ben je wel uit een vliegtuig gesprongen maar leer je nooit je kleinkinderen kennen, dat soort werk.
En ja, er zijn ook mensen die graag in superlatieven spreken, dingen nog wat aandikken en zo razende Roeltje lijken. Líjken.

ook druk

Soms komen er dingen op je pad waar je niet om gevraagd hebt en dat heb je het inderdaad te druk, ook al vinden anderen dat je nog best wat tijd kan geven. Bijvoorbeeld school: "als jij niet kan rijden, gaat het niet door!" Tja, dan gaat het maar niet door. Zij weten niet wat er in mijn famile allemaal gebeurt en ik wil me niet gek laten maken.

Maar ook in normale tijden bescherm ik mezelf. Niet teveel afspreken of beloven. Dat een ander dat wel allemaal kan bovenop kinderen, werk en mantelzorg, is fijn voor die ander, maar ik doe het niet. Dus eigenlijk roep je juist "druk" om te voorkomen dat je het (te) druk krijgt.

en ik....

Ik heb het ZOOOO druk!!!!! GEEn tijd om te reageren..... ☺

Druk maar niet te druk

Ik heb het objectief best druk. Ik heb zelden een dag zonder enige verplichting. Toch heb ik niet het gevoel dat ik het te druk heb. Er zijn altijd wel mogelijkheden om een sociale afspraak in te plannen of nog iets erbij te doen. Het is vaak toch ook een kwestie van organiseren en een beetje flexibel zijn.
Bij van die mensen die heel heel druk zijn is het soms gewoon dat ze interessant willen doen, soms dat ze weinig aankunnen en alles al druk vinden en sommigen zullen het echt dusdanog druk hebben dat ze echt geen tijd meer hebben voor andere zaken.
Als iemand tegen mij in september zou zeggen dat ze pas in januari af kunnen spreken dan zou ik er ook flauw van zijn. Dat heeft meestal niks te maken met dat ze het objectief te druk hebben maar dat ze gewoon geen echte interesse voor je hebben.
Het maakt mij verder niks uit of iemand het wel of niet druk heeft maar gebruik druk zijn niet als een smoes om uit te komen onder andere verplichtingen of als excuus dat je niet met iemand af kan spreken. Dan is het bij mij vlug afgelopen en dan ga ik ook verder geen moeite meer doen.

Ja, druk

Ik ben tamelijk introvert. Sociale activiteiten vind ik hartstikke leuk, maar heel vermoeiend. Na een avond bezoek wil ik dolgraag een avond alleen zijn. In een weekend spreek ik bij voorkeur één sociale activiteit af, twee vind ik zwaar. Leuk, maar vermoeiend.

Dus ja, ik vind het vrij snel druk. Als ik de komende maand alle weekenden iets heb, dan spreek ik bij voorkeur pas daarna iets af. Soms gaat het niet anders, maar dan wil ik dat elders compenseren.

Heb ik piekbelasting op het werk, dan kan ik er weinig naast hebben. Als ik 50-60 uur per week werk, dan spreek ik daarnaast zelden iets af. Gelukkig heb ik ook rustiger perioden, dan haal ik de sociale contacten weer in.

Als je met mij wil afspreken kan het zomaar gebeuren dat ik zeg 'nu even niet, maar in maart wil ik graag iets afspreken'. Dan kom ik er wél zelf op terug, om te laten zien dat ik je echt wel graag wil zien.

Mijn vrienden accepteren dat. Ik accepteer van anderen ook bepaalde eigenaardigheden.

Yep

Ik dacht vanmiddag nog over dit draadje na en kreeg er eigenlijk een vervelend gevoel van.

Alsof het niet te geloven is, dat mensen hun leven als druk ervaren. Dat zij zich aanstellen, niet flink genoeg zijn, slecht georganiseerd zijn, of liegen (?!) om onder hun verantwoordelijkheden en verplichting uit te komen.

Dat is allemaal nogal veroordelend, niet? Je kunt toch niet in het hoofd van een ander kijken? Wie ben jij om te zeggen wat een ander moet voelen/doen?

Ik vind de laatste zin van Theekopje mooi.
'Mijn vrienden accepteren dat. Ik accepteer van anderen ook bepaalde eigenaardigheden.'

Ik wil het ook wel omdraaien, als mensen het niet accepteren/geloven, dan zijn het misschien wel helemaal geen vrienden.

Wat is druk?

Druk zijn zit vaak in je hoofd. Als ik een gevulde week heb die lekker verloopt ben ik zeer ontspannen en geniet van mijn drukke bezigheden. Soms heb ik een rustige week met veel onverwacht gezeur en tegenslagen en zaken die in mijn hoofd een druk gevoel veroorzaken. Dus als ik roep dat ik druk ben zit ik gewoon niet lekker in mijn vel en heeft het weinig te maken met mijn bezigheden. Dat je een kop koffie met je nicht bij voorbaat 4 maanden moet uitstellen kan ik me niets bij voorstellen. Ook niet de opmerking:"Bel me dan maar eens". Ze mag zelf contact opnemen wanneer het haar uitkomt, het klinkt mij erg ongeïnteresseerd en oppervlakkig in de oren. Haar druk zijn zou ik ook met een korreltje zout nemen.

Tja, wat zijn verplichtingen??

Man is veel van huis, ik werk sinds 1 1/2 jaar weer, officieel 24 uur, maar als onervaren docent zijn dat er zeker 32, 3 pubers thuis, die ook nog steeds best wat aandacht vergen, en dan ook nog wat hobbies en zo. Ik vind dat ik druk ben. Ik heb doordeweeks zelden tijd om een hele avond voor de buis te hangen of een boek te lezen. Ben altijd wel bezig met kinderen, werk, boodschappen, klussen. Maar het zit ook in mijn aard denk ik. Ook toen ik niet werkte was ik altijd bezig. Maar ik heb lol. Vind alles leuk wat ik doe. Toch is dit wel een goed draadje....want ik ren mezelf ook wel eens voorbij, en dan merk ik dat ik puur uit routine toch gewoon blijf doorgaan. Met alle gevolgen van dien ( slecht slapen, kort lontje, you name it)

Dus ook voor mij geldt dat af en toe even pas op de plaats ook wel nodig is. Idd, met een boek of zo. Heerlijk.

Lange termijn afspraken (maart?) daar word ik trouwens zenuwachtig van. Zo lang vooruit plannen levert mij het gevoel op al hartstikke druk te zijn. Liever op het moment zelf bedenken of je zin hebt. Dat voelt veel vrijblijvender, en gezelliger....

Ingrid

Trots

Ik begrijp Zennie wel een beetje. Hoewel ik mensen wel gewoon geloof op hun woord. Als ze het druk hebben, dan is dat zo. Maar waar ik wel eens last van heb is het idee dat 'het druk hebben' iets is waar je trots op mag zijn. Als je het niet druk hebt, voel je die trots van de ander en lukt het niet erg om zelf ook trots te zijn op hoe je je dagen indeelt.

Overigens zou ik het graag wat drukker willen hebben, ik werk voor mezelf en er kan best wat bij, maar ondertussen geniet ik er ook ontzettend van, die zeeën van tijd.

trots?

Ik ken echt niemand die 'trots' lijkt, omdat ze het druk hebben. De mensen die ik spreek die het druk hebben, balen ervan. Zouden meer tijd en energie willen hebben voor leuke dingen.

Ik ben er zeker niet trots op. Ik voel het eerder nog als een falen. Ik zou willen dat ik mijn leven anders in kon delen, dat ik zorgen meer los zou kunnen laten, dat ik assertiever was, dat ik beter prioriteiten zou stellen.

Maar op de een of andere manier lopen die goede voornemens steeds weer in het honderd.

Het bijzondere trouwens van assertief zijn, is, dat iedereen vindt dat je het meer zou moeten zijn, maar dan niet tegen henzelf. Dan krijg je de wind van voren omdat je niet aan hun verwachtingspatroon voldoet. Een soort van Not In My Back Yard.

diplomatiek assertief . ..

dat is inderdaad de kunst. Als iemand in de herfst zegt, "goh weet je, voor het eind van het jaar lukt het me echt niet om een dag met je op stap te gaan, laten we een datum in januari of februari prikken dan weet ik zeker dat ik alle tijd heb om te genieten van ons dagje naar de sauna" dan klinkt het heel anders dan: "nee sorry nu niet echt véél te druk. Over een paar maanden"
gr Angela

Ook druk

Meestal kan ik alles aardig plannen maar door omstandigheden werk ik sinds januari méér dan fulltime. Terwijl de psychiater, orthopedagoog, HIA, ziekenhuisbezoeken ook gewoon door gaan + natuurlijk mijn kinderen die echt de nodige aandacht verdienen en heel hard nodig hebben. Dus ja, ik vind dat ik het momenteel érg druk heb en het zijn allemaal 'moet' dingen waar weinig in valt te schuiven.
Normaal zijn mijn dagen al goed gevuld en ik trek het echt niet om allerlei sociale dingen er bij te doen, daar word ik oprecht moe van. Nu heb ik alle sociale dingen even in de koelkast gezet, ben blij als de er schone kleding is en de koelkast gevuld.
Vandaag heb ik jongste alleen bij het ontbijt gezien, ben net thuis en kind ligt uiteraard al te slapen.

Nachtuil

Dat is fijn om te lezen! Ik zie 'het druk hebben' misschien te veel als statussymbool. Bij anderen dan, want voor mezelf zie ik dat niet zo en ik zou het ook niet willen. Maar ik lees hier dat anderen er ook niet van genieten en dat er zeker (uiteraard) een grens aan zit aan hoe leuk het is om het druk te hebben. Het is dus wellicht meer mijn eigen gevoel dat anderen er trots op zijn dan dat dat echt zo is.

vriendschap

mijn fijnste vriendschappen zijn die waarbij het niet uitmaakt of je elkaar vaak of een tijd weinig ziet, er geen al dan niet uitgesproken verwijten zijn, weinig verwachtingen en veel acceptatie, en het altijd meteen als vanouds is als je elkaar wel ziet.

Het was helemaal niet rottig bedoeld

Zeker niet voor de mensen die gewoon echt meer te doen hebben dan ze aankunnen.
Allen heb ik bij veel mensen het gevoel dat ze "het druk hebben" als statussymbool zien, en het er bij mij inwrijven als ik mijn (broodnodige) rust neem, en ze me dan treffen...
Dat was eigenlijk de aanleiding.

Overigens die tante waar ik het over had heeft het druk met heel veel leuke vrijetijdsdingen. Zo tennist ze 2 keer per week, en heeft een twee-wekelijkse crea- dag met vriendinnen. Dat gun ik haar van harte, maar mijn gevoel is dat ze er niet van geniet, omdat ze het als verplichting lijkt te ervaren (dan kan ik niet want ik moet tennissen!)
Daarnaast heeft ze ook een deeltijdbaan en is oppas oma.
Maar zij is degene die dan steeds roept "we moeten weer eens afspreken!" en vervolgens heeft ze nooit tijd.

En helaas heb ik nog een paar (ex) vriendinnen die ik nauwelijks meer zie omdat ze het toch te druk hebben. Een afspraak maken lukt nog, maar die worden dan op het laatste moment afgezegd wegens "te druk".
Ach nouja vriendschappen verwateren nu eenmaal. Genoeg vriendinnen over die wel tijd voor me maken (en ik voor hen). Maar toch..

En natuurlijk zijn er heel veel omstandigheden te bedenken waarom je een afspraak af kunt zeggen zonder dat ik me gepasseerd voel. Maar "te druk" voelt zo flauw, zeker als het al maanden staat gepland, en ik er dus wel tijd voor vrij heb gehouden. Een keer had ik zelfs al een hele maaltijd klaargemaakt.... En er werd afgebeld met de reden: ik heb het zo druk de hele week, dus ik kom niet.

En omdat ik me nooit druk voel en er dus op aan werd gesproken alsof ik in overtreding was ging het bij mijn knagen...
Heb ik iets gemist? Doe ik iets wat sociaal niet gepast is?
Is het erg om een dag(deel) helemaal niks te doen te hebben, en daar ook voor uit te komen? Om lekker te niksen.
Dat vooral bedoel ik.

En ik ben vrij makkelijk in Nee zeggen. School vraagt me vaak genoeg, maar ik ga me niet steeds onbetaald laten inzetten. Ik heb geen pedagogisch talent, dus een voorleesles of een presentatie over mijn werk; ik begin er niet aan. Heb ik een keer gedaan en de klas werd zo'n zooi! (wist ik veel dat de juf gewoon weg zou lopen).

En omdat ik geen auto heb (man wel maar die gebruikt hem) rijd ik ook nooit voor school.

Ik vind het vervelend voor de mensen die hier posten dat ze het weldegelijk erg druk hebben. Tja soms kies je er niet voor en gebeurt het gewoon. Het was niet mijn bedoeling om dat te veroordelen, echt oprecht sorry ervoor!
Ik voel me eigenlijk gewoon zelf nogal veroordeeld, maar dat gebeurde in real life.

Maar toch als je wel tijd hebt om hier te lezen en te posten, hoe druk ben je dan echt?
Het is wel ook een pauze, tenminste daar gebruik ik het forum voor, maar uit ervaring weet ik dat dit ook als lapswanzerij wordt gezien

Contact

Als mensen nooit tijd voor mij hebben of af willen spreken dan vraag ik me inderdaad af hoe echt die vriendschap is. Natuurlijk kan iemand het een bepaalde periode druk hebben maar als iemand het altijd druk heeft dan is het toch ook vaak een kwestie van prioriteiten stellen en je tijd goed idnelen. Objectief gezien heb ik het ook heel druk en hebben de meeste mensen het heel druk en meer dan genoeg te doen. Toch lukt het mij en ook anderen wel om tijd opzij te zetten voor vrienden en familie. Zij zijn tenslotte ook zeer belangrijk voor mij. Als iemand niet bereid is om tijd vrij te maken om mij te zien dan ben ik blijkbaar niet heel belangrijk voor die persoon. Dat geeft helemaal niet maar dan kwalificeer ik dat niet als een echte vriendschap maar gewoon als een kennis. Leuk als je ze af en toe ziet maar geen probleem om dat niet te doen.

En als je eenmaal een afspraak hebt gemaakt of dat nou sociaal is of werk is of wat dan ook dan is drukte wel een heel flauw excuus om het af te zeggen. Er zijn genoeg redenen waarom een afspraak een keer niet door kan gaan maar bij drukte is het gelijk duidelijk dat de prioriteit niet bij jou ligt.Dan heeft die persoon er waarschijnlijk gewoon niet zoveel zin in.

Als ik overal ja op zou zeggen...

Dan zou ik het onmenselijk druk hebben. Ik wil het niet druk hebben, dus om mijn maximum aan drukte niet te overschrijden zeg ik weleens dat ik iets niet doe. Te druk. Maar eigenlijk heb ik het dan niet druk, haha.,

Hoe die Max ligt is voor iedereen anders. Drie kinderen die allemaal minimaal drie keer per week sporten en daar niet zelfstandig naar toe kunnen, dertig uur werken en bijna ieder weekend wel een verjaardag, etentje of borrel, MR en biebouder op school plus nog wat huishoudelijke taken. Ja, ik zeg wel eens een feestje van vage bekenden af.

Knap

Ik doe eigenlijk weinig sociaals. Mijn goede voornemen voor 2013 was om vaker af te spreken met (potentiële) vriendinnen. Het is er vorig jaar welgeteld twee keer van gekomen. In november heb ik met een collega (potentiële vriendin) afgesproken om na 16 december af te spreken omdat we het op dat moment beide 'druk' hadden. Inmiddels is het al dik januari en ik moet haar nog bellen (of zij mij .
Ik vind het dus wel knap als mensen naast een grote werkweek, kinderen en huishouden, ook nog elke week (of meerdere keren per week) kunnen afspreken met iemand buiten hun huishouden. Bij mij is het echt geen desinteresse in mensen, maar natuurlijk wel een beetje een prioriteitskwestie. Die sociale dingen kosten me best veel energie, en ik krijg per definitie geen energie van menselijke interactie. Bij anderen werkt dat blijkbaar anders.

Toch wel opvallend

Dat dan ook hier veel mensen laat weten hoe druk men het heeft.
Blijkbaar is dit toch sociaal het meest geaccepteerd. "Luiheid is des duivels oorkussen" zei mijn moeder vroeger vaak.

Het gaat me erom dat het mag; niks te doen hebben.
Het lijkt er heel erg op dat mensen van alles doen om te bewijzen dat ze 24-7 nuttig bezig zijn.
Dat kan helemaal niet eens....

hier meestal niet druk

en verder maak ik me niet zo druk, dat scheelt misschien ook nog wel. Ik werk parttime en leg de lat in mijn huishouden niet bepaald hoog wat poetsen betreft. Voor belangrijke zaken maak ik tijd en ook om te sporten of het bezoeken van een vriendin of ouders. Natuurlijk heb ik ook weken waarin alles tegelijkertijd lijkt te komen maar dat is gelukkig niet wekelijks.

Maar ik ken ook mensen die het ook altijd steendruk lijken te hebben (oh, wat heb ik het druk, totaal geen tijd voor mezelf en meer van zulk soort uitspraken). Maar in hun spaarzame vrije tijd vliegen ze ook van hot naar her dus ja.

Zennie

Ik denk dat ik het in vergelijking met anderen vast wel minder druk heb. Ik werk fulltime dus heb doordeweeks al helemaal geen tijd om kinderen heen en weer te rijden naar sportclubjes e.d. De enige 'vrije' middag die ik heb, gaat op aan boodschappen en de therapie voor mijn dochter. 's avonds heb ik, afgezien van wat koken, opruimen, wasjes, geen bal te doen. Maar dan ook niet meer de zin om iets actiefs of buiten de deur te gaan doen, waarvoor ik dan weer oppas zou moeten regelen e.d. Ik doe heel vaak 'niets', en misschien noem ik dat ook wel druk omdat ik dan wel weer druk ben met 'dingetjes'.
Noemen jullie dat ook druk, als je bezig bent met 'dingetjes' (forummen, koekjes bakken, keertje afstoffen, schroefjes uitzoeken, boek lezen, helpen met huiswerk)?

druk

Druk is bij mij dat er twee of meer dingen binnen een bepaalde tijd achter elkaar moeten gebeuren. Zoals gisteren na school koken, eten, en naar de zwemles. Dat omschrijf ik dan als 'te druk om jou ook nog van een speelafspraakje te halen'.
De rest van de dag zat ik lekker te lummelen, dus het zijn echt maar heel plaatselijke drukke buitjes. Maar ik moet zeggen ik plan het ook niet in. Ik ga niet als ik de hele ochtend niets te doen heb, allerlei dingen plannen buiten de deur omdát ik niets te doen heb. Dan kies ik de meest noodzakelijke, als die er al is. Mijn zus bijvoorbeeld kan zichzelf niet vermaken, dus die moet wel allerlei dingen gaan doen. Ik kan prima achter de computer zitten en af en toe eens een pan afwassen of een wasmand uitruimen.

Ja hoor

Ik doe ook wel eens niets. Daar heb ik ook helemaal geen bezwaar tegen. Ik lees graag bijvoorbeeld.

Daar heb ik minder tijd voor dan ik zou willen maar doordat je minder tijd hebt dan je zou willen geniet je des te meer van je vrije tijd. Van te veel niks tijd zou ik me inderdaad gaan vervelen.
Ik heb een fulltime baan en daarnaast natuurlijk nog de kinderen en mijn eigen moeder die tijd en aandacht vragen.

Maar goed verder blijft er heus nog wel tijd voor vrienden en zelfs voor niks doen.
Vrienden zijn toch ook onderdeel van ontspanning? Voor mij althans wel.

Hierboven schrijft iemand dat ze in een jaar twee sociale afspraken heeft met vriendinnen. Daar kan ik me dus niks bij voorstellen. Ik zie meerdere keren per week vriendinnen.
Daar hoef je toch ook niet perse een oppas voor te regelen? Vriendinnen kunnen toch ook komen eten en de avond doorbrengen?
Zelf combineer ik vaak dingen. Eten moet ik toch dus dan ga ik lunchen met vriendinnen of ik nodig ze 's avonds bij ons thuis uit. Of we regelen eens een uitje en dan gaan de kinderen ook mee. In de zomer gaan we vaak naar het strand met vriendinnen en wie kinderen heeft neemt ze gewoon mee.

Maar goed iedereen moet het zelf zo indelen als ze willen. Ik weet alleen wel dat als mensen nooit tijd voor mij hebben ik blijkbaar niet belangrijk voor ze ben en dan ga ik er verder ook geen tijd en energie meer insteken om te proberen een afspraak te maken.

hier posten en lezen

staat voor mij gelijk aan niks doen. Lui op de bank met laptopje op schoot en t.v. aan, of in mijn werkpauze. Kost niet veel tijd (ik typ zo 5 reacties in luttele minuten, typdiploma!) of energie en ontspant, juist als ik het druk heb. Dat is wat heel anders dan buiten de deur afspreken.

relatief

Wat druk is is natuurlijk relatief. Ik moet er niet aan denken standaard meerdere keren per week met vrienden/vriendinnen op te trekken. Ik heb echt behoefte aan rust. Als ik toevallig een paar weken heb dat ik 4-5 avonden iets heb ben ik gesloopt.

voor mij is 2 sociale afspraken in de week (naast de eigen sport en vrijwilligers werk) echt een drukke week.

Druk

Ik ervaar een werkweek als 'druk'. Ik ben na het werk te moe om nog eens lekker sociaal te doen. Mijn vriendin en ik hebben daardoor een probleem. Zij werkt juist in het weekend. Samen hebben we het te druk om iets af te spreken.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik mensen er ook wel eens van verdenk om 'druk, druk' te roepen omdat dat nu eenmaal iets interessanter overkomt. Druk zijn heb je niet altijd in de hand, maar ik denk dat je in veel gevallen zo druk bent als je zelf kiest en dus niet als wat je overkomt.

Ja, ik ben druk, heel druk

Vind ik zelf. Drie kinderen, man, ouder in de buurt waarvoor gemantelzorgd moet worden. Ik werk zelf officieel 32 uur (vaak meer) en man heeft drukke baan. Mijn man doet echt heel veel in de dingen die moeten gebeuren en we zijn in staat veel hulp te betalen en dat doen we dan ook.

Toch ervaar ik druk omdat we veel moeten taxiën voor de kinderen (hoewel we hun activiteiten best wel aan banden leggen).
Qua werk zit ik in een 'tak van sport' waar ik iedere keer boven het maaiveld uit moet komen om mijn vak voor het oog van leidinggevenden relevant te houden. Anders dreigen we wegbezuinigd te worden. Nu werk ik heel erg graag en heb ik een prachtig vak, dus daar wil ik niet over klagen, maar de druk relevant te blijven drukt wel.
Ook de mantelzorg vind ik zwaar, niet eens omdat het me doorgaans direct zo veel tijd kost, maar meer omdat ik de confrontatie met een steeds meer aftakelende ouder geestelijk zwaar vind. Maar er wordt steeds meer hierin van ons verwacht, dus dat is wel weer een soort van zwaard van Damocles.
Verder zijn sociale contacten belangrijk voor ons en vinden we het daarin belangrijk trouw te zijn. Dus ook daar gaat tijd in zitten.

Ik probeer prioriteiten goed vast te houden, maar vind het wel moeilijk.

Aagje