Honden

Yvan

nou, die kant gaat mevrouw met haar exemplaren wel op ja als ze door blijft gaan met haar “ik laat ze gewoon los”.
Beesten staan op de lijst ‘hoogrisico honden’. Is gewoon afwachten tot het echt goed mis gaat. Dan worden ze vanzelf in beslag genomen en/of afgemaakt.

Honden

Wij hebben altijd honden gehad. Ik ben ook echt dol op honden. Wel vind ik het enorm vervelend dat sommige baasjes slordig omgaan met hun agressieve honden. Dan wandel je niet helemaal rustig. Heel vervelend van die honden die grommen naar andere honden en die zelfs aanvallen. Ik snap al niet dat mensen kiezen voor honden die een agressief karakter hebben, zeker niet als ze in een omgeving wonen met veel andere honden en kleine kinderen. Maar kies je voor zo'n hond hou hem dan in elk geval onder controle.

Het gaat er goed op vooruit...

https://www.hln.be/wetenschap-planeet/dieren/groter-sterker-zwaarder-megahondenras-steeds-populairder-experts-slaan-alarm~ae2ee6b6

Kyana

Wij hebben net als Kaaskopje een zg reactieve hond. Vanuit angst/onzekerheid blaft en gromt hij naar (sommige)andere honden. En bij een enkeling klinkt dat echt heel gevaarlijk. Maar het is naar mensen toe en thuis de zachtaardigste hond die je bedenken kunt.
Wij hebben hem wegens omstandigheden overgenomen van een familielid.
In jouw bericht lees ik een verwijt dat ik op straat soms ook voel. Niet bij iedereen, maar bij sommige mensen voel ik dat wel. Ik vind zijn gedrag op straat ook niet leuk, loop soms slalommend door de wijk om bepaalde honden te ontwijken maar het is nu eenmaal wat het is. Met onder controle houden heeft het niets te maken. ja, ik heb hem fysiek onder controle, dat wel. Hij kan niet bij de ander komen.

Moeilijk is dat he

Als je hond al voor dat er iets gebeurt al uitvalt of snauwt. Onze hond is een aantal keer flink gebeten( flink wat hechtingen)Vanachteren aan gevallen en daardoor fel geworden als een vreemde hond maar in de buurt kwam. Steeds als ik haar weer wat afgeleerd had dat ze nit hoefde t snauwen was ze weer de pineut. Een keer schoot er zelfs een hond onze tiin in en greep dr. Ik had schrik om te lopen op dat moment hoor. Constant op je hoede zijn is niet fijn.
Bekende honden was geen probleem,dat ging prima. Ik kon t dus wel zien aan komen. Ze beet niet,maar ze snauwde zo hard/lang dat je echt dacht dat ze de ander opvrat. Dit heeft echt jaren geduurd, ik lijnde haar steevast aan als ik in de verte een vreemde hond zag.We wonen aan een loopgebied dus t is hier druk met honden,fietsers etc.
Meestal was ik op tijd met reageren en kon ik dr wel uit t gedrag halen maar t bleef zo opletten.. Het heeft me 2 jaar trainen gekost om t er weer (zo goed als helemaal) uit te krijgen. Nu liepen we met 2 pups van vrienden erbij en die kregen steeds koekjes. Ik had nooit koekjes of zo bij maar dat ben ik toen wel gaan doen als we de gezamelijke uitlaatplek op zochten. Ze had door dat als ze,als ze niet snauwde, ze iets kon verdienen. Ik ben de tijd van het koekje weer uitgaan breiden en nu gaat t bijna altijd goed. Ik blijf wel altijd alert en roep haar bij me als er een vreemde hond aan komt. T rare is dat andere honden haar altijd verschrikkelijk leuk vinden,dus ze zal zelf toch wel een verwarrende boodschap uit stralen. Ze is nu 10 en speelt vaak mee, ik weet net wat ik zie want ze was eigenlijk een einzelganger. Iedereen speelde en zij liep ergens te snuffelen.

idd dat is rot

"T rare is dat andere honden haar altijd verschrikkelijk leuk vinden,dus ze zal zelf toch wel een verwarrende boodschap uit stralen."

Hier ook zo eentje. Eigen soort prima, is het groter en dus te indrukwekkend dat is het gerochel door grommen precies als een oude man. Mensen denken dat hij vals is, dat is hij niet, hij is snel geintimideerd. Hij straalt het aan alle kanten uit, hij geeft alle kalmeringssignalen af die er zijn, maar teveel honden zijn opgevoed met commando's en zijn "honds" een beetje verleerd.
Grote kans dat jouw hond bol staat van de kalmeringssignalen doordat sommige honden niet goed "honds" spreken en daardoor de signalen van jouw hond over het hoofd zien en doorgaan.
Die signalen worden soms al op een afstand van 50-100 mtr gegeven door de hond, maar vaak over het hoofd gezien.
Langzamer lopen, zitten, hoofd wegdraaien, hele lijf wegdraaien, achteruit lopen, langzamer lopen, op de platte buik liggen, tongelen, hijgen, enz. Mijn hond curved ook naar elke hond, want hij spreekt het honds heel goed. Andere mensen vinden: ja tuurlijk loop maar met een boog om me heen!
Nee, wij curven, dat is honds, fris je kennis op

Verwarrende signalen

Ja, onze hond kan ook de boel in de war brengen. Dan gaat ze plat op de grond liggen, zoals honden doen als ze uit willen stralen dat ze geen kwaad in de zin hebben en willen spelen, maar als de andere hond dan vlakbij komt wordt er toch gesnauwd. Ik kan er daardoor niet vanuit gaan dat zo'n ontmoeting goed gaat, eerst zien dan geloven dus.

"een zg reactieve hond"...

Dat is wat we hier "een angstbijter" noemen?
Zo'n hond met "wat te weinig zelfvertrouwen", die daardoor constant wat angstig is en dus vlug uithaalt als hij zich bedreigt voelt (wat hij vrijwel continu voelt)?
Is het dat?

Klopt Yvan

Alleen dan heeft hij waarschijnlijk al heel wat signalen uitgezonden, die (soms logischerwijs) gemist zijn door andere hond/eigenaar.
Ik neem mensen die boos worden dat uiteraard niet kwalijk en leg altijd uit dat mijn hond gewoon niet zo zelfverzekerd is.
Daar wordt wel hard aan getraind met een gedragsdeskundige die ook hondentrainingen geeft. Maar dat kost een inzet van waarschijnlijk jaren. Dat heb ik er voor over en verplicht ik mezelf ook. Hij heeft dan daarnaast ook verlatingsangst en kan niet alleen blijven en ik woon alleen. Ook daar train ik me suf op, maar dat gaat maar met miniscule stapjes. Moeilijk om soms het positieve te blijven zien hoor, want het gaat om kleiner dan kleine verbeteringen.

Woef

Dat trainen is idd jaren, onze hond wildetoen alleen maar vluchten, als er een hond op dr af rende. Na t laatste bijtincident waarbij ze behoorlijk gewond werd toen ze wegrende is ze heel fel geworden en liep niet meer weg. Ze maakte zich op voorhand al groot,lip ging omhoog,staart ook en als de hond dan nog kwam gromde ze.
Als ik haar dan eruit tikte(even aantikken was alvoldoende) of riep,zakte t weer...als de hond ging. Ik legde t dan wel uit maar ze moest er wel op leren vertrouwen dat honden t ook goed konden menen.
Het ging eigenlijk pas echt goed toen ik met vrienden van ons die een pup kregen ging lopen. Ik moest wel opletten, ze snauwde m niet weg maar mocht ook andere honden niet wegsnauwen als hij daar mee wilde spelen. Het leek wel of ze daarmee weer leerde hoe t moest. Ik blijf wel altijd alert,ik heb dr altijd in de picture. Gewoon omdat ik weet dat ze kan snauwen. Maar er is dus hoop Haha.

Heb er ook ooit zo eentje gehad...

Spoiler alert: neen, ik heb hem niet afgeschoten.

Het was een Duitse Herder die we uit het asiel gehaald hadden. Al erg snel werd duidelijk dat het beest wellicht behoorlijk wat slaag gekregen had in een vorig leven.

We zijn daar toen (ik zeg het niet graag: slecht voor mijn imago van "tough guy") mee naar een "hondenpsycholoog" geweest.
Die was vooral bezig met ons, natuurlijk ("hoe voelen jullie je in een gezelschap waarin jullie niemand kennen?").
Op zijn advies zijn we ermee naar een "deftige" hondenschool gegaan (er zijn hier ook veel cowboys...).
Daar zijn we twee jaar mee bezig geweest. Hondje aan de leiband, baasje/roedelleider strikt corrigerend indien nodig.
Het bleef altijd wel uiterst alert zijn. Het is niet "de leukste hond die ik ooit gehad heb".
Er zijn een paar bijtincidenten geweest, gelukkig zonder veel erg.
Tot een echte forse "beet" is het nooit gekomen. Ik was er altijd wel tijdig bij.
De aanloop naar zo'n "echte" beet werd altijd gevormd door verschillende, lichte ... ik noem dat "waarschuwingsbeten".
Veel "agressie" sprak er niet uit het gedrag, wel angst. U kent dat wel: staart hoog opgetrokken tegen de buik en zo.

Yvan

Een reactieve hond is niet automatisch een angstbijter. Maar ik probeer het liever niet uit, dat wel.

Ja, het is onzekerheid, zo zie ik het toch wel. Ze is niet constant angstig, maar Hond vindt bepaalde situaties soms 'vreemd', een verkeerde verwachting ook wel eens. Zo begon ze net te blaffen, omdat ze twee mensen zag wandelen en ze fantaseerde daar volgens mij al een hond bij, maar die was er helemaal niet.

Het gaat regelmatig om bepaalde honden, in ons geval dan. Labradors, herdershonden en zo nog een aantal. Heeft ze eenmaal vriendschap met een hond gesloten dan is dat voor het leven. Dat kunnen ook soortgenoten van vriendjes zijn, omdat dat ras kennelijk 'oké' is. Ze wil ook gewoon geen polonaise aan haar lijf. Opdringerig gedrag wordt afgesnauwd. Daardoor is het soms ook wat aftasten.

Nogmaals Yvan

We zijn daar toen (ik zeg het niet graag: slecht voor mijn imago van "tough guy") mee naar een "hondenpsycholoog" geweest.===

Je hoeft jezelf nooit in te leiden als je iets sympathieks gaat vertellen. Dat is gewoon... sympathiek .

We overwegen ook om naar een therapeut te gaan. Het zou fijn zijn als we de rest van het leven van Hond niet altijd de straat hoeven te 'scannen' op mogelijk vervelende confrontaties. (waarvoor ik dus de straat oversteek, of een ander straatje in ga)

Reacties

Lilian: geweldig dat je zover bent gekomen en dat met een pup in het gezelschap buiten.
Ik heb wel eens gedacht om een tweede erbij te nemen die ouder is, maar het kan elkaar ook tegenwerken... mijn oppassen worden ook ouder enz angst is vreselijk, onzekerheid en stress ook.

Yvan: ja zodra je de hond gaat begrijpen leef je als baas veel. Ik heb me met mijn vorige honden ook suf gelezen maar er is zoveel veranderd dat ik weer overnieuw mocht beginnen. Ergens goed, want laksheid sluipt er zo in. Het is idd wel inspannend dat altijd alert moeten zijn. Wat dat betreft kon ik met mijn vorige honden lezen schrijven. Met deze ook inmiddels ( nu 9 mnd) maar de onzekerheid is nieuw voor me.

Kaaskopje: ik vind het een aanrader. Wij lopen ook Social Walks. Maximaal 4 honden en de afstand is de hele tijd 25-50 meter. De honden ruiken en communiceren dus op afstand en worden daarbij weer afgeleid door de luchtjes uit het nieuwe wandelgebied. Zo leren honden zonder spanning weer onder soortgenoten zijn. Op het tempo van de hond kan in de loop van de tijd de afstand verkleind worden. Ondertussen wat snuffelend en ze zijn zo moe als een hond.

Woef

Dat moe zijn herken ik zo....als er een andere hond meeloopt in ons groepje is onze 10jarige daarna heel de dag knock-out out. Gewoon van..t opletten of zo?

Ik moest met de pups wel goed opletten idd. Ze snauwde ze wel wat weg als ie aan dr lip ging hangen etc maar hield ze toch goed in de gaten. Wat ze deden,waar ze waren. De pups mochten best spelen met andere volwassen honden maar dan lijnde ik haar even aan en maakte duidelijk dat ik t toestonddat ze speelden. Ik zou dr zelf niet zo gauw een pup bij nemen. Een paar uur week was voor haar genoeg. Eigenlijk zo als jij. U loopt in social Wales hebben we t gedaan. Nu springen ze dr soms ondersteboven in hun spel en ze reageert dan niet eens.
Ondertussen zijn we 3 jaar verder en ze gaat nu een andere reu afleiden die de reu die wij bij hebben(de pup vN toen) wil wegjagen. Zo grappig om te zien hoe ze m afleidt totdat onze reu snel voor bij is gerend en dan keurt ze de andere reu geen blik waardig meer. Heel vreemd om te zien in t begin.

Sara

Het is ook wel een verwijt. Niet naar jou persoonlijk maar in het algemeen is het gewoon heel onaangenaam om tijdens het wandelen geconfronteerd te worden met aan agressieve hond. Een beetje blaffen/grommen is niet erg. Als bijvoorbeeld mijn hond dicht in de buurt komt van een andere hond en die gromt wat dan gaat mijn hond gewoon weg. Echter een hond die uitvalt of echt agressief gromt is heel vervelend. Ik wil gewoon rustig kunnen wandelen met mijn honden zonder constant op te moeten letten of er andere honden aankomen.
En in de praktijk valt het wel mee, verreweg de meeste honden die ik tegenkom zijn leuk en sociaal of zijn op zichzelf zonder agressief te zijn. Alleen af en toe kom ik wel een hond tegen die agressief reageert en lang niet elke eigenaar heeft die hond goed onder controle.

Triggeren

Ik merk bij mijn hond sterk hoe een andere hond hem kan triggeren. Hij flipt bij die ene herdershond, gaat onderdanig liggen bij de retriever en is helemaal blij bij de labradoodle. Bij de herder is het dus voertjes en hem afleiden.

En over moe krijgen, de workshop neuswerk vonden we beiden geweldig. Hij was ook uitgeteld na de tijd. Hij ruikt voornamelijk met zijn bek, schuim staat hem dan echt om zijn bek. Je khnt gewoon zien dat hij het naar de zin heeft. Zo geweldig!

Ja neuswerk/lilian

Opletten, indrukken, impulsbeheersing, concentratie kost veel energie, evenals het neuswerk van 40er.
Ik heb laatst gespeurd op les en dat was echt fantastisch.
Verder doe ik binnen ( ik werk niet fulltime dus het kan ook) heel veel hersenweefsel en ook wel detectie speuren. Nu nog met gerookte kipfilet maar daarna het betere werk.

Voorbeeldjes: sok oprollen en snoepjes tussen stoppen. Eerst makkelijk anders raakt de hond gefrustreerd. Daarna steeds moeilijker.

Verzamel losse en oude sokken, draag er eentje of rol die door je handen, onder oksel of voet en verstop die met een biertje tussen de andere sokken

Toiletrollen dichtmaken met een prop papier en dan snoepjes er in verstoppen.

Snuffelmat ( zelf maken)

Divers leeg knutselmateriaal zoal eierdozen, theedoos. Dichtdoen met snoepjes erin

Lege frisdrankfles ( wel herrie dus in tuin?) Met gaten erin waar snoepjes doorheen kunnen

Of leg een plakje salami in een eierdoosje. Hond op de gang, doosje verstoppen en hond laten zoeken

Ik doe zelfs bekertje bekertje met hem waarbij hij het bekertje moet omgooien waaronder het snoepje zit.

Voertjes in het gras strooien is heel kalmerend, natuurlijk gedrag en heeft ook al alle genoemde voordelen.

In het park voertjes op kapotte boomstammen leggen. Zelfvertrouwen, beenspieren, balans en al het andere als voordeel

En een hond die nadenkt wordt moe en zo moe jij niet na een uur fietsen met je hond alweer op pad omdat hij een te goede conditie heeft gekregen en inmiddels een marathon nodig heeft

Buiten speuren moet met z'n tweeën, dus dat doe ik op les.

Facebook

Op Facebook heb je een hele leuke groep, spelideeën voor honden! Staan verschillende dingen om zelf te maken voor je hond.
Geweldig om te zien hoe ze zich er mee bezig kunnen houden. Ik doe het vooral graag voor we visite krijgen, dan is hij al mooi moe en dus rustiger.

40er

Ja dat doe ik heel veel, t grappige is als ik de hond de vraag stel zoeken of eten dat ze dan wegdraait bij de voorbak en voor de deur gaat staan. Dan gaat haar voer met een grote zwaai de tuin in en is ze helemaal happy. Bijna al haar eten gaat zo. Ook de snuffelmat is een groot succes. Kant en klare zoekspelltjes heeft ze na 1 x door. Bv die waar bij ze klepjes omhoog moet doen met dr neus...rond draaien met met je neus in 1 klepje gaat veeeel sneller Haha. De schuifjes en dopjes die ze op moet lichten vond ze wel leuk.
Maar t allerbeste werkt hier... naar de dijk en tussen de konijnenholen gaan staan. Snuiven e snuffelen kan ze wel een kwartier dan daar op een klein stukje. Laatst kwam er een man langs gefietst die riep...zo wordt ze niet moe. Nou moet je eens opletten dacht ik.
Een biertje in eensok heb ik nog nooit gedaan whahha. Krijg je een zatte hond van. ( fijn he die autocorrectie)
Onze hond wordt nu ouder en steeds meer gefocust op eten. Had ze vroeger nooit. Schooit ook sneller, wat helaas voor haar niet mag. Geef dr wel extra rijst om een wat voller gevoel te geven. Dat scheelt wel.

Kyana

Wij willen allebei hetzelfde. Voor onszelf en voor onze honden. Gewoon lekker wandelen.
Ik ben wel benieuwd wat jij verstaat onder 'onder controle houden'. Als je daarmee bedoelt dat de hond aan de lijn zit en niet bij de jouwe kan komen dan ben ik het met je eens. Als je bedoelt dat hij het gedrag niet meer laat zien dan wordt het een lastig verhaal. Dat is niet iets wat onder controle te houden is.
Wat wij doen om controle te houden is gaan wandelen op plekken waar de honden aangelijnd moeten zijn. Heel vervelend als er dan toch honden loslopen die op onze hond afstormen. Ik kan niet voorzien wanneer dat wel en wanneer dat niet goed gaat. Ik merk dan weinig begrip als ik de eigenaren er op aanspreek. Ja echt, altijd op vriendelijke toon , met uitleg waarom het voor ons zo lastig is als zij, daar waar het niet mag, toch hun hond los laten lopen.

sara

ik snap je wel. jij houdt je hond vast en dr stormt van alles op af, want die van ons doet niks...nee maar de mijne is daar niet van gediend.... Het vergt echt heel heel veel trainen om dat er weer uit te krijgen en dan moet je nog steeds alert blijven. Onze hond loopt bijna altijd los( wonen aan losloopgebied en ik doe haar geen plezier met aan de lijn wandelen in het dorp): ik versta onder controle met een losse hond dat ze luistert en ben daar streng in . Stop is acuut stoppen waar je staat want anders is er gevaar. Zitten en komen moeten ook meteen opgevolgd worden omdat er bij ons ook veel mountainbikers onder de dijk rondracen. Verder mag ze echt veel hoor,haha, heerlijk snuffelen,rennen enz. Maar voor t gevaar vind ik t belangrijk dat ze luistert.
Onder controle met een hond aan de lijn is voor mij dat ze een ander hond niet kunnen pakken maar nog liever dat ze niet uitvallen. En dat is heel moeilijk af te leren als t er in geslopen is.
Mijn trucje:Zou je iets heel lekkers in je zak kunnen doen en van te voren aan je vingers de geur doen. Voor dat de andere hond nadert dan laat je je hond eraan ruiken en zeg je kijk eens? op vragende toon en biedt meteen t lekkers aan. Focus van de andere hond af? Nog een keer een stukje( ik had minikaasjes echt flintertjes maar t was genoeg) elke keer als er een hond aan komt weer aanbieden. Na een poosje kijk eens zeggen even wachten met de focus verleggen naar t koekje en dan aanbieden. Zo ging t hier langzaam aan steeds beter.
Als onze hond los aan t snuffelen is en dr stormt een hond op dr af roep ik altijd let op. Dan weet ze dat ze wat kan verwachten en snauwt ze eigenlijk niet,dat doet ze wel als ze schrikt.Niet bijten maar sneppen

@Lilian

Ja, de truc met het lekkers doen we hier ook. En we merken wel dat er heel langzaamaan vooruitgang in zit. Het gaat hier om een hond die al 9 is en pas een half jaar wegens omstandigheden bij ons is. We hebben zelf dus even moeten zoeken.
Bij ons in de wijk kent hij nu de meeste honden en bij de meesten gaat het nu goed. Hij heeft nog een paar 'vijanden'. En eigenlijk kunnen we nu concluderen dat dat deels te maken heeft met dat wij in het begin, uit onwetendheid, boos werden toen hij uitviel. Veel te veel een stresstoestand werd het. We zijn nu beter in staat af te leiden en in te schatten.
Het blijft een zoektocht.

Lekkers

Mijn man heeft een oude waxjas die speciaal voor de grote wandeling gebruikt wordt. Hij ziet er niet uit en ik zou er ook geen microscoop op loslaten, maar goed, in de jaszakken zitten zelfgedroogde vleesbrokjes en daar wil Hond graag voor luisteren. Wat spelletjes betreft is het een beetje 'domme' hond. Ze snapt er niet veel van. Maar het is geen domme hond, we moeten alles gewoon goed consequent aanpakken, dan leert ze best vlot wat de bedoeling is. Zo was het zindelijk maken met een maand klaar. Wachten bij de stoeprand, dat soort zaken, ging ook best vlot. Man is ook heel duidelijk bezig met belonen voor niet grommen en blaffen en Hond weet dat heel goed. Vroeger zei ik wel eens dat ik jaloers was op mensen die een hond hadden die vol overgave naar hun baas opkeken tijdens het wandelen, want dat deden onze honden niet zo overduidelijk. Ze waren echt wel merkbaar blij met ons, maar die blik van volle aandacht schuin omhoog tijdens het lopen, dat zat er kennelijk niet in. Maar deze hond doet dat wel en dat is leuk om te zien. Dus als ze door heeft dat ze het goed gedaan heeft, hup kop omhoog 'nu heb ik wat verdiend toch?' Bij deze hond is het herhalen, herhalen, herhalen... en dan zit het er op een gegeven moment wel in. Een hond die we tot 2006 hadden kwam bij mensen vandaan die fanatiek met hem op cursussen gezeten hadden. Ze zaten in de clubwereld van dat ras, de andere hond was een dekreu, onze was daarvoor 'afgekeurd', daarom 'mocht' hij weg. Ze waren erg goed voor de honden, maar het is zo niet mijn stijl om op die manier met honden om te gaan. We zijn met de boxer en later met een kruising naar een jonge hondendag geweest en een bastaarddag en de bastaard-dag was zoveel leuker dan de rashonden-dag. Iedereen zat er lekker ontspannen bij, geen gedoe van 'ons kent ons' en 'oh de keurmeester kent die fokkers en dan is het niet objectief' e.d.. Onze boxerpup bleek een 'broek' te hebben, wij als leken hadden geen idee wat dat inhield, maar dat waren langere haren rond de billen en achterpoten, die hadden we eraf moeten scheren. Bij een kortharige boxer... scheren... werkelijk? Nou, die broek was amper te zien en mocht ze lekker aanhouden van ons . Mijn zus heeft ook lang in die wereld vertoefd en haar verhalen hebben mijn tegenzin aan de raswereld alleen maar bevestigd, maar goed, ieder zijn 'ding'.

Oh ja

Ik kwam op de laatste hond, omdat deze hond door de trainingen wel erg goed afgericht al bij ons kwam, dat was een 'mazzeltje'. Een andere 'tweedehands' hond was de keeshond, waar ik het eerder over heb gehad en dat was een drama. Van beide hebben we wel geleerd dat we toch liever met een pup beginnen. Dan wordt het meer 'ons hondje'.

Ik geloof niet zo in "agressieve rassen"

maar het blijft natuurlijk wel een feit, dat sommige rassen, veel meer dan andere, door gerichte fok en selectie, veel meer aangepast zijn aan efficiënte agressie dan andere.

Ik weet niet hoe dat in NL zit, maar in B mag je nauwelijks nog een goudvis of een grasparkiet verkopen, als particulier.

Nochtans bulken de gekende zoekertjessites van advertenties van "dierenvrienden" die wat pups te koop hebben.

Vooral de als agressief bekend staande rassen gaan blijkbaar graag van bil en zorgen voor overvloedig nageslacht...

De pups worden aangeboden aan nogal stevige prijzen, "gechipt en getatoueerd", "met papieren".

Ik heb de afgelopen dagen aan een tiental van die hondenliefhebbers die dat slag "patserhonden" aanboden, gelijk verdeeld over B en NL, gevraagd of dat niet kon zonder dat papieren, tatouering- en chipgedoe.
Ze hebben allemaal geantwoord en geen enkele heeft "nee" gezegd.

Het zegt iets...

Yvan

Ik geloof je meteen.

Wat het probleem van 'risicohonden' ook is, is dat ze wat ze beet hebben echt klemvast hebben. Ze gaan zichzelf daarbij ook voorbij, zou je kunnen zeggen. Ik neem direct aan dat de meeste honden die hieronder vallen uitstekende gezinshonden zullen zijn, maar toch blijf ik mij verbazen over de keus voor deze rassen. De vraag 'wat wil je bewijzen?' komt toch wel eens bij mij op.

Ook de meest vervaarlijke honden hebben een achillespees:

de zijwand van de schedel is betrekkelijk dun en zwak. Altijd.
Een pen, schroevendraaier of potlood, met enige kracht in een oor geramd, breekt de schedelwand en dringt diep in de hersenen door.
De dood treedt onmiddellijk in, wat "koteren" in de hersenmassa versnelt het proces nog. Door de daarmee gepaard gaande spierverslapping lost de beet.
Een tip voor omstaanders, als zo'n incident zich zou voordoen.
Ik zou er niet lang over moeten nadenken...

Vanavond

Ik loop met een buurvrouw een ronde met onze beider kleine hondjes.
Komen een tengere kleine vrouw tegen met een hond die ze amper kan houden en die , helaas, helemaal opgewonden raakt van de kleine honden.
Dat kan, maar dan loop je door en haalt je hond uit de situatie.
Ze hing in de riem en ik zeg dat wij haar voor laten gaan en wel even wachten.
Ze maakt onmiddellijk haar hond los ( geen losloopgebied) en haar hond maakt rechtsomkeert naar de mijne.
De mijne zond zo ongeveer alle kalmeringssignalen uit die er zijn maar de hond, een Argentijnse mastiff, boog zich over mijne heen. Ik zei de vrouw haar hond te roepen, zijn voorlijke houding beviel me niet.
Ze bleef doorlopen en floot de hond, die niet kwam.
Ik zag de hond bevriezen en hoorde een dieper dan diep gegrom.
Ben tussen de honden in gaan staan en heb geroepen dat ze de hond moest komen halen. Ze riep en godzijdank vertrok hij toen.
Mijn vriendin zei dat ik mijn hond had moeten optillen zoals zij, waarop ik haar vroeg of zij naast de honden ook graag bijtwonden in haar gezicht had gewild.
In elk geval: ik begrijp het niet.
Waarom een hond nemen die je lichamelijk al niet aankan.
Waarom de signalen niet zien?
Waarom loslaten in 1. Een gebied waar ze aangelijnd horen en 2. De situatie vraagt om aangelijnd honden.
Waarom het gevaar voor een ander creëeren?
Waarom risico's nemen?
Ongelofelijk , zulke mensen en juist dat type kiest vaak zo'n hond. Niet altijd, vaak.