Huis, Tuin en Keuken Huis, Tuin en Keuken

Huis, Tuin en Keuken

Op latere leeftijd verhuizen van randstad naar oosten?


Het gaat niet over of het wel of niet mag.

Ik heb op verschillende plekken gewoond in Nederland (en daarbuiten), maar wel altijd aan de oostkant. Zeg maar over de Veluwe heen.

Tsjor

Laat ik het dan zo formuleren: Leeft dit sentiment ook jegens terugkerenden? En hoe lang mag je wegblijven (zonder dat er sentiment ontstaat)?

Nee, het leeft niet tegen personen, het leeft tegen een bepaalde ontwikkeling. Tsjor

Welke ontwikkeling dan? Toestroom van pensionado's, scheve bevolkingsgroei, vrijetijdspark voor de randstad? Maar een individuele pensionado kan veilig, zonder angst voor sentimenten, naar het oosten. Dat is fijn voor ts, die bovendien nog geen pensionado is en uit het oosten komt. Ik herken het ook niet in mijn niet-randstedelijke deel van het land.

Even inhakend op het huisvestingsprobleem; binnen een jaar tijd zijn de huizen vanaf Veenendaal en oostelijker flink in prijs gestegen. Vrienden aldaar verkochten vorig jaar hun huis; jaar later gingen die huizen voor een ton meer van eigenaar. Hun kinderen krijgen het als starters moeilijk, met dank aan de randstadontvluchters. Nederlanders, waar dan ook, zijn over het algemeen hulpvaardige en vriendelijke mensen. Als ze het maar niet in hun portemonnee gaan voelen.

Sociaal netwerk

Alsof het sociale netwerk in je woonplaats zo uniek is; door de Corona- regels is die best mager geworden. Mensen bellen met elkaar of komen met z’n tweeën op de koffie als de lokatie Corona-proof is. De gezelligheid van een groep vrienden of familie is zo verminderd dat het niet uitmaakt of je in het Oosten van Nederland woont, (waar je met nieuwe buren te maken hebt) of dat je op je oude stekkie blijft.

Vroeger hebben we een paar jaar in het buitenland gewoond. Mensen konden horen dat we geen lokalen waren, toch hadden we snel een sociaal netwerk. Het maakt niet uit of je daar vroeger opgegroeid bent of niet, het gaat erom hoe je op dat moment je naar een ander opstelt. Want als je respect toont voor een ander, krijg je respect terug.

Kwestie van belangstelling tonen in de mensen die op je pad komen.

Flanagan schreef op 01-04-2021 om 09:40:

Vroeger hebben we een paar jaar in het buitenland gewoond. Mensen konden horen dat we geen lokalen waren, toch hadden we snel een sociaal netwerk. Het maakt niet uit of je daar vroeger opgegroeid bent of niet, het gaat erom hoe je op dat moment je naar een ander opstelt. Want als je respect toont voor een ander, krijg je respect terug.

Kwestie van belangstelling tonen in de mensen die op je pad komen.

Precies. Ik heb jaren in een dorp in Zeeland gewoond, en daar vond ik sneller mijn draai dan nu na de verhuizing in coronatijd in de randstad.

'Als ze het maar niet in hun portemonnee gaan voelen.' Dat is een beetje een understatement, want eigenlijk bedoel je: als het maar niet betekent dat hun kinderen geen plek meer hebben om te wonen. 

Naast huisvesting is een ander wrijvingspunt de beleving van 'de natuur' en het boerenleven. Ik zag ooit een prachtig boerderijtje, dat duidelijk aan de 'natuur' was overgeleverd. Of ik daar kon wonen? De boer hield dat tegen: als in dat huisje burgers (zoals ik) komen wonen, en ze gaan klagen over stankoverlast, dan moet de boer ophouden met zijn bedrijf (geurcirkel). 

Tsjor

tsjor schreef op 01-04-2021 om 10:55:

'Als ze het maar niet in hun portemonnee gaan voelen.' Dat is een beetje een understatement, want eigenlijk bedoel je: als het maar niet betekent dat hun kinderen geen plek meer hebben om te wonen.

Naast huisvesting is een ander wrijvingspunt de beleving van 'de natuur' en het boerenleven. Ik zag ooit een prachtig boerderijtje, dat duidelijk aan de 'natuur' was overgeleverd. Of ik daar kon wonen? De boer hield dat tegen: als in dat huisje burgers (zoals ik) komen wonen, en ze gaan klagen over stankoverlast, dan moet de boer ophouden met zijn bedrijf (geurcirkel).

Tsjor

want iedereen in het oosten van het land is boer ...

Poezie

Poezie

01-04-2021 om 11:13 Topicstarter

tsjor schreef op 01-04-2021 om 10:55:

'Als ze het maar niet in hun portemonnee gaan voelen.' Dat is een beetje een understatement, want eigenlijk bedoel je: als het maar niet betekent dat hun kinderen geen plek meer hebben om te wonen.

Naast huisvesting is een ander wrijvingspunt de beleving van 'de natuur' en het boerenleven. Ik zag ooit een prachtig boerderijtje, dat duidelijk aan de 'natuur' was overgeleverd. Of ik daar kon wonen? De boer hield dat tegen: als in dat huisje burgers (zoals ik) komen wonen, en ze gaan klagen over stankoverlast, dan moet de boer ophouden met zijn bedrijf (geurcirkel).

Tsjor

Jouw verhaal gaat over op het platteland wonen als "stadse geutendrieter". Daar gaat mijn verhaal niet over.

De huisvesting is (bijna) overal in Nederland een probleem. Nederland is klein genoeg dat als er een te kort is aan huizen in een gedeelte, dat ook voelbaar wordt in de rest van het land want mensen kunnen (bijna) overal in het land gaan wonen en toch nog binnen en paar uur rijden van hun werk zitten. Dat is geen ideale situatie maar als je geen huis dichterbij kan krijgen dan trek je verder weg. 

Hetzelfde fenomeen zie je ook binnen grote steden waarbij de niet geliefde buurten en achterstandswijken ook steeds duurder en populairder worden omdat je elders geen huis kan krijgen. De oorspronkelijke bewoners uit die buurten hebben dan het nakijken. Hun kinderen kunnen ook geen huis daar betalen.

Zo zullen mensen ook steeds meer naar de periferie trekken. Er is gewoon een tekort aan huizen. Pas als dat tekort is opgelost zal de woningmarkt minder overspannen worden en zullen ook starters weer makkelijk een woning vinden.

Maar ik heb echt nog nooit meegemaakt dat als je individu daar op aangekeken wordt, misschien als je in een echt heel klein dorp gaat wonen waar ze sowieso tegen alle import zijn.

Huizenmarkt

Ik weet niet of in het rechterdeel van Nederland te weinig huizen zijn dat je kan spreken over tekort voor de starters. De huizen waren eerst een stuk goedkoper zodat ze naast ruimte ook op financieel gebied een aantrekingswaarde hadden voor de randstadontvluchters. De prijzen zijn door het overbieden zo sterk gestegen dat de geboren en getogen starters het niet meer kunnen betalen.

zo was vroeger Vancouver (Canada) een leuke stad. Maar een toestroom van rijke Aziaten deed de huizenmarkt onbetaalbaar worden. Het heeft de volgende generatie Vancouver uitgejaagd. En daar zijn de Vancouveraren niet blij mee. Ze zijn hun geboorteplaats kwijt en weten drommels goed hoe dat is gekomen.

Ik ben ook nieuwsgierig naar ervaringen. En zeker van mensen die dat als alleenstaande 'op leeftijd' hebben gedaan. Want wat dat laatste betreft, heb ik wel gemerkt dat het als midden 60er erg moeilijk is om nwe vriendschappen op te doen. Gewoon omdat - op enkele uitzondering na-iedereen op die leeftijd gesetteld is en zijn tijd vaak al vol heeft aan werk, gezin en  bestaande contacten. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.