Kind allergisch voor mijn katten

Navragen

Ik zou denken, het ligt er aan hoe allergisch hij is voor katten. Ik heb een vriendin, zij is een beetje allergisch, maar heeft nota bene zelf katten gehad in huis. Ze moest ze alleen niet te veel aaien en dan aan haar gezicht komen, want dan kreeg ze rode ogen, verder was het wel te doen voor haar. (anders zou ze die katten niet gehouden hebben) Ik zou dus geen overhaaste beslissingen nemen en inderdaad, misschien kan je het zo praktisch mogelijk aanpakken, vaste plekjes waar de katten liggen op dekentjes, waar je zoon niet aan komt, ze komen al niet boven en als je ze buiten borstelt, dan beperk je de last voor hem misschien tot een minimum?

Hmm

ik ben ook voor een heleboel allergisch, veel voeding moet ik niet te veel en te vaak eten en ik was blij dat de kerstboom er na 2 weken weer uit ging, straks ook weer hooikoorts, de cavia's staan in de winter op zolder, in de woonkamer kan niet want ik word er beroerd van, s'zomers zijn ze buiten. Er komt hier ook geen nieuwe cavia meer in, misschien wel weer een hamster. En ik doe die cavia's niet weg, zo is het prima te doen.

En ik ben ZOOO blij dat ik niet allergisch ben voor de poes !

Ik heb geen idee of kinderen antihistamine mogen slikken en of dat dus bijwerkingen heeft maar dat slik ik als ik ergens te veel last van heb.

Als hij voor heel veel allergisch is (huisstofmijt etc etc) dan kan het nog best zo zijn dat ales je dat aanpakt die poezen wel zullen vallen. Want als hij zo allergisch is dan zal je je hele huis moeten aanpakken, gladde vloerbedekking overal, stoffen meubels en gordijnen de deur uit etc.

Als de poezen dan de hele dag boven blijven en niet op zijn kamer komen dan kan dat misschien nog wel beter werken dan de poezen beneden laten. Als je dan zijn kamer dicht laat en wel elke dag even dweilt dan moet het wel te doen zijn.

Hier een poes die in rap tempo bejaard wordt, als het mee zit haalt ze net volgend jaar nog (hopelijk zal de lente en zomer haar goed doen) en die gaat er niet uit, ook als er een kind allergisch zal zijn, dan zoek ik wel een manier.

ik heb een goede vriendin met meerdere allergieen, waaronder katten. Katten is vrij heftig bij haar helaas. Ze heeft het ooit eens geprobeert twee katten in huis te nemen maar heeft die echt moeten wegdoen. Die periode dat ze die katten had heeft haar een maand ziekenhuis opgeleverd had omdat haar eczeem zo extreem was geworden dat ze open wonden ervan had gekregen.

Wij hebben een kat maar bij ons zijn houdt ze ook maar korte tijd uit.

Katten weg

Hoe hard het ook klinkt, en met mijn ervaring, zeg ik: echt, doe ze weg, hoe zeer jou dat ook aan je hart gaat.
Ook ik ben jaren erg allergisch geweest voor heel veel dingen, waaronder ook katten. Manlief had een kat, al voordat hij mij 'had' waar hij zeer gesteld op was. Ik besloot dan ook dat hij de kat niet weg hoefde te doen (ik had niets met het beest). Jarenlang had ik chronische bronchitis, gebruikte ik verschillende pufjes, had soms longontsteking, en toen ging de kat dood (op mijn verjaardag). Ik had me geen beter kado kunnen wensen, want na een half jaar was ik van alle medicatie af. Soms, bij verkoudheden, staken de klachten nog wel eens in veel mindere mate de kop op, maar een paar weken pufjes was dan voldoende om er weer vanaf te komen.
Ik heb dus 10 jaar van mijn leven mijn lijf ziek laten maken door de kat...........en echt, wat heb ik er spijt van!

Zelfde ervaring als minet

Net als Minet gebruikte ik ook allerlei pufjes, had astma en hoestte de longen uit mijn lijf als een volleerd kettingroker omdat ik ook mijn kat niet weg wilde doen. We hadden altijd katten gehad en ineens op mijn 25e kreeg ik er vreselijk last van. En ons huis was al behoorlijk gesaneerd. Tot wij op een gegeven moment een maand op vakantie gingen en de kat bij mijn moeder logeerde en ik binnen een paar weken van mijn klachten af was. Na de vakantie vertelde mijn moeder me dat ze het zo gezellig vond met de kat en toen heb ik aangeboden dat ze hem mocht houden. Binnen 2 maanden was ik helemaal van alle medicijnen en puffertjes af en heb ik alleen nog een beetje last van inspanningsastma (vooral als het koud is). Ik ben zelden meer verkouden, heb nooit meer bronchitis gehad.
Ik heb me dus net als Minet een flink aantal jaren ziek laten zijn door de kat. Maar ik heb er geen spijt van, maar ik kon als volwassene zelf de beslissing nemen om de kat te houden en de concequenties te dragen. Jij bent die verantwoording naar je kind toe schuldig en als ik zie wat voor ernstige problemen jullie mannetje heeft en wat voor zware medicijnen hij daar al voor moet gebruiken dan zou ik zeker de katten wegdoen, hoe verdrietig dat ook is. Om te kijken of het echt beter gaat zonder katten zou je kunnen proberen om als je gesaneerd hebt de katten een paar maanden ergens anders onder te brengen en dan te kijken of je zoontje daarvan opknapt.

Sja

da's een nare afweging natuurlijk, je hebt die katten veel langer dan je zoon. Maar aan de andere kant, kattenhaar schijnt erg te blijven 'hangen' in het binnenmilieu, met wat meer borstelen en hen beneden houden ben je er niet vrees ik - want de gezondheidsklachten die je beschrijft zijn nogal intens.

Het is erg verdrietig, maar ja, kiezen tussen katten en een kind - dat kan toch maar één ding betekenen.
Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.
Ze hebben het tien jaar goed bij je gehad, toch? Maar ze kunnen met je goede zorg er nog wel tien jaar bij krijgen en dat is een lange tijd voor je kind.

Toen

die van mij 2 waren, hadden wij ook heel veel last van verkoudheden, eczeem etc en dachten wij ook aan allergie. Maar de kinderarts hield tegen om het te onderzoeken want de uitslag zou ivm nog op te bouwen weerstand etc niet veel zeggend zijn. Wij hebben afgewacht. Maar wat jij schrift klinkt toch heftiger.

Aan de andere kant, 2 sets kennissen hebben goede ervaringen bij een orthomoleculairarts ivm uitzoeken waar de allergie precies in zat. Het is wel vaker zo dat allergie voor melk bijv of suiker zo heftig kan zijn dat het hele systeem over de kop gaat en allergische reacties vertoont voor vanalles. Het aanpakken vna het een, kan rust brengen in het ander (dus weglaten van koeienmelk bijv zorgt dan dat het systeem minder of niet meer allergisch reageert op katten bijv). Zelf geen ervaring mee maar ik heb zoiets van, laat ik het toch maar noemen. Vooral omdat ik hun ervaringen verbluffend vond en heel nuchtere mensen vind.

Mijn 2 centen

Ik zou het bespreken met de arts, maar mijn eerste reactie is ook: kat weg. Zelf ben ik gelukkig niet allergisch maar er zitten in mijn familie veel mensen met allergieën. Mijn nicht bleek in haar kindertijd allergisch voor onze kat. En dat werd steeds erger: eerst kreeg ze klachten na een paar dagen logeren, enkele jaren later was het zo ver dat ze al klachten kreeg als ze bij ons in de woonkamer was, terwijl de bewuste kat zelf heel ergens anders verbleef. Dit hoor je vaker bij kattenallergie. En een kat kan wel 18 worden geloof ik.

Ik zou maar langzaamaan gaan wennen aan het idee van afscheid nemen, vrees ik. Maar nogmaals: bespreek het met de arts, zou ik zeggen.

Sterkte ermee

Temet

Aan wie ben je meer gehecht?

Als ik het zo lees moet er toch één van de twee het huis uit, je kind of de katten.

Klinkt misschien niet aardig, maar als ik zie hoe mijn zoon vroeger onder het eczeem zat na familiebezoekje bij hondenbezitters (waren we weer 3 weken aan het smeren), denk ik alleen maar: dit doe je je kind toch niet aan?

Dus als je geen leuk tehuis voor je zoon kunt vinden, dan toch maar iets zoeken voor de katten.

Zet ze op marktplaats, zoals zoveel mensen doen

Bovenstaande meen ik voor geen meter hoor, ik vind dat als je een huisdier neemt je daar tot z'n dood voor moet zorgen. In jouw geval wordt dat natuurlijk heel moeilijk omdat je kind zo allergisch is.
Opmerkingen als: "Manlief had een kat, al voordat hij mij 'had' waar hij zeer gesteld op was. Ik besloot dan ook dat hij de kat niet weg hoefde te doen (ik had niets met het beest)." (Minet) en "Aan wie ben je meer gehecht?" (dirksmama) erg stekend. Blijkbaar hebben jullie geen er idee van hoeveel je om zo'n beest kunt gaan geven. En Minet, je had er zelf voor kunnen kiezen om niet bij je man te kunnen gaan wonen, dus je hebt het jezelf aangedaan.
Toch denk ik dat je katten best op 10-jarige leeftijd ergens anders kunt laten wonen, mits je dat goed aanpakt. Toen wij gingen verhuizen naar het huis waar we nu in wonen was mijn kat ook 10. Ze vond het inderdaad doodeng en moest langer wennen dan de keer daarvoor (toen was ze 2) maar het ging wel. Nu is ze bijna 18, en zou ik het haar nu niet meer aan willen doen.

Gr. Poezie.

Ik snap het hoor, maar....

Ik snap je aarzeling volledig, vooral als je zorgkatten hebt. Maar als je kind zo ziek wordt als jouw zoon, zou ik toch op zoek gaan naar een ander adres. Desnoods bied je aan om bij te dragen in de kosten. Sommige mensen zijn allergisch voor katten op een niveau dat je met een tabletje al een heel end komt. Maar daar is heir geen sprake van, lijkt mij.

Keuze snel gemaakt

mijn zoon heeft ook kattenallergie.
Gelukkig hadden/hebben we geen katten in huis want bij de minste aanraking met haar zaten zijn ogen helemaal rood en dicht, sorry maar dan kies ik toch voor mijn kind, een dier is nog altijd een dier ook al heb je het 10jr.
Net wat hierboven gezegd wordt, je doet het je kind toch niet aan die 'gewilde'benauwdheid, pufjes, jeuk etc...
Zoon was als 7jarige eens bij een oppas en hij wist dat hij de kat niet mocht aanraken had hij toch gedaan meteen zijn ogen helemaal dik.

Niet te snel...

de katten al wegdoen, niet alle geleerden zijn het er over eens dat dat het beste is eigenlijk, toen mijn kinderen vroeger ook moesten puffen e.d. werd mij dat eigenlijk verteld. Saneren zoveel mogelijk, maar niet altijd alles is nodig. Hier volstond het om de beesten niet op de slaapkamers te laten komen, vaker te stofzuigen beneden enz. Niet gezegd dat dat bij jou ook is, maar je kan het proberen toch?

Kat logeren

Laat je katten ergens logeren en kijk dan eens hoe het met je zoon gaat. Onze arts wees ons erop dat een kat hebben en houden er ook toe leidt dat je kind straks ook niet meer bij mensen met een huisdier op bezoek kan, omdat je een allergie opbouwt.

Het lijkt mij

het lijkt mij dat kikizoon die allergie allang heeft opgebouwd, als je kijkt hoe ziek hij steeds wordt.

Wat naar

voor jullie. Wij hebben ook oudere katten en ze weg doen vanwege allergie lijkt me erg treurig. Ze horen er tenslotte helemaal bij.
Als ze écht weg moeten, dan zou je voor een pleegvorm kunnen kiezen. Misschien zijn mensen wel bereid de zorgenkat in huis te nemen als ze weten dat de kosten niet helemaal op hun schouders terecht komen. Ik zou het dan wel makkelijker vinden in ieder geval. Wil je dat niet dan wordt herplaatsing erg moeilijk vrees ik.

Lastig

Hoi Kiki,

Het lijkt me een lastige beslissing en het is heel vervelend dat je ervoor staat. Ik heb zo geen wetenschappelijke onderbouwing, maar mijn man die in dit vakgebied zit, ziet regelmatig wat langdurige blootstelling aan katten/vogels etc. kan doen met je longen. Zelfs al heb je niet heel veel last, je kunt je longen onherstelbaar beschadigen als je allergisch bent.

Hij is zelf erg allergisch, als we naar mijn ouders gaan heeft hij veel last, ook in de kamers waar de dieren niet komen.

Succes met je beslissing.

Hibiscus

Weg

Ik zou ze echt wegdoen. Wellicht is een tussenvorm als een paar weken uit logeren een optie, dan kun je zien wat het effect is. Maar zeker nu hij voor diverse dingen allergisch blijkt te zijn, waaronder katten, lijkt het me zaak om voor zijn gezondheid zoveel mogelijk triggers te weren.
Hoewel het me bijzonder zou spijten om mijn dierbare huisdieren, zouden ze bij ons weggaan. Onze kat wordt binnenkort 19 en ik heb ook katten 22 en 23 zien worden...

Kiki

Wanneer kan je eigenlijk bij de allergoloog terecht? Is daar al duidelijkheid over?

Groeten,

Temet

O sorry

Niet goed opgelet, ik lees nu je tweede posting weer en zie dat je over anderhalve week al terechtkan. Dat is gelukkig al snel. Hij/zij kan je meer vertellen.

Zou je t.z.t. nog even willen laten weten wat het advies was? Een grote groep - onder wie ikzelf - roept nu dat je katten eruit moeten, maar ik ben benieuwd wat de expert ervan zegt.

Groeten,

Temet

Gehecht aan dieren

Natuurlijk weet ik dat je heel gehecht kunt raken aan een beest, maar jeetje zeg, als je kind ZO ziek wordt! Dan maar liever bot.

Dus (dirksmama)

Jij denkt dat Kiki haar katten boven haar kind stelt? Dat lijkt mij toch niet. Onnodig dus om bot te zijn in deze.

Gr. Poezie.

Kiki

"Kat eruit of kind eruit" zei de dokter vroeger tegen mijn moeder. Het is natuurlijk afwachten wat de expert adviseert, maar je houdt er denk ik terecht rekening mee dat de katten weg moeten.
Ik weet nog wel een adresje in Drenthe waar onze oude kater z'n laatste jaren heeft doorgebracht, een soort kattenbejaardentehuis voor katten die niemand mee kan en wil hebben. Als je geinteresseerd bent kan ik je dit adres geven. Het duurt inderdaad maanden of misschien wel een jaar voordat alle 'poezenpollen' uit je huis zijn, dus even logeren is geen optie.
Op allergiewinkel.nl kan je misschien nog eea aanschaffen.

Advies specialist

Als hij voor een heleboel dingen allergisch is, zou ik overleggen met de specialist of het een idee is de katten 3-4 weken in pension doen, vreselijk goed schoon te maken en kijken hoe het dan gaat. Er zijn zoveel factoren die allergische reacties kunnen geven die je niet uit kan sluiten, misschien maken die katten niet eens zoveel uit. Volgens mij zijn de kattenallergenen toch wel sneller weg te krijgen dan na een jaar.
Mijn zoon rochelde enorm toen hij klein was en ik heb ik weet niet hoevaak moeten horen dat we de honden weg moesten doen (van de stuurlui die aan wal stonden). Later bleek hij overgevoelig te zijn voor lactose.Toendertijd werd er nog niet getest, want er werd gezegd dat het voor de leeftijd van 4 niet betrouwbaar was. Is dat veranderd? Zo niet, dan zou ik al helemaal de katten niet meteen wegdoen.

Pension zou ik niet doen

Dat overleeft die ene kat met een hartprobleem zéker niet. In zo'n pension zitten heel veel katten tegelijk, en (ook daar) zitten pestkoppen tussen. Dus als de beslissing genomen wordt om de katten ergens anders heen te doen moeten ze toch wel meteen een vast adres hebben. Anders is het echt zielig voor die beesten.

Gr. Poezie.

Dank jullie wel voor jullie reacties

ik weet het om eerlijk te zijn nog niet, maar het is fijn om jullie te hebben om een weloverwogen beslissing te maken.

Een kattenbejaardenhuis in Drenthe is heel leuk, maar dat is ruim twee uur rijden van mijn huis vandaan en onze kat is dan al van de stress overleden. Ik overdrijf namelijk niet als ik zeg dat mijn kat honderden euro's per jaar kost en lastig is.

Hij heeft twee hartaanvallen gehad, hij heeft zware hartritmestoornissen. Hij heeft een soort van aanvallen, waar zijn hart als een bezetene te keer gaat bij stress en hij dus een soort van hartstilstand krijgt.
Meerdere malen hebben we op het punt gestaan hem in te laten slapen, omdat we (dierenarts) twijfelde aan zijn kwaliteit van leven. Oud zal hij niet worden in ieder geval, het kan morgen afgelopen zijn of volgende week of over twee jaar, maar op een dag wordt hij niet wakker.

Nu gaat het weer een tijdje goed, maar ik stel momenteel zelfs verhuisplannen uit (hoewel hard nodig), omdat ik bang ben (lees zeker weet) dat hij de verhuizing niet overleefd.

Ik ga in ieder geval de allergoloog afwachten, ik weet de waardes eigenlijk niet. De hebben alleen verteld wat eruit kwam en me doorverwezen.
Ondertussen heb ik wel de filter voor de stofzuiger gekocht en wat andere dingen. Zuigen deed ik al elke dag, ik zorg gewoon dat de katten niet in de kamer zijn als de kinderen er zijn (dat is niet zo moeilijk, dat willen ze zelf niet)

Poezie

Het blijft zielig, maar ook heel zielig voor het zoontje van Kiki. Maar als het moet, moet het..
Het pension waar ik het over had kan katten ook apart houden en soms wordt er nog een nieuw huis gevonden. Het is heel naar dat niemand een 'oude kat' wil hebben, terwijl die ook voordelen hebben (gordijnen blijven heel)

Ik heb toch echt begrepen van de huisarts dat het heel erg lang duurt voordat de allergenen uit het huis zijn.

Sterkte kiki, ik ben benieuwd wat de deskundige adviseert.

Stofzuigen

Ik ben ook allergisch voor katten en stofzuigen helpt daar vrijwel niet tegen hoor. Het maakt ook niet of ze in dezelfde ruimte zijn of niet. Ik vind het echt heel zielig voor zo'n klein kind dat hij met die katten zit opgescheept. Misschien voelt hij zich daardoor wel nooit echt lekker. DAt zou ik mijn geval van allergie zeker zo zijn.

Zeker gezien jullie twijfel aan de kwaliteit van het kattenleven lijkt de keus me snel gemaakt. Maar ja, ik ben dan ook geen kattenliefhebber.

Je kat is heel belangrijk voor je

dat is wel duidelijk.

-Hij kost je honderden euro's (!) per jaar.
-Je stelt een noodzakelijke verhuizing uit vanwege de kat.
-Je kind heeft gezondheidsproblemen maar die schuif je nog even voor je uit.

De kat gaat voor.

Gaan jullie eigenlijk wel op vakantie?

Tja Kiki, ik kan me niet genoeg inleven, ik ben niet in deze mate dierenliefhebber. Het is geleidelijk zo gegaan, als je alles van tevoren wist was je vast niet aan deze bewerkelijke en dure kat begonnen.