In het kader van lekker belangrijk: wat maakt een merk een merk?

Merk...

Er zijn maar weinig merken waar ik veel van koop of dol op ben. Jottum vind ik een mooi merk kwa kinderkleding,maar bij veel merken is het de naam die je betaalt, niet het merk. Vaak is de kwaliteit net zo flut als H&M ofzo.

Inderdaad

Aan een merknaam op zich heb ik helemaal niets, ik vind het alleen wat als de kwaliteit erg goed is en het mooier valt dan goedkoper spul. Ik ben voor baby's bijvoorbeeld helemaal verkocht aan petit bateau. Ik heb nu mijn derde baby in sommige body's en pyjama's en het ziet er nog uit als nieuw. Kijk, daar wil ik nu wel wat extra voor betalen.

Verder vind ik Desigual helemaal geweldig, maar dat is meer voor mezelf, en dat vind ik dan weer te duur. Dan hou ik het maar bij marks en spencer

Mijn idee

Naar mijn idee betaal je bij een merk, voor een stijl en imago. En je betaalt natuurlijk voor de reclame die ze daarvoor moeten maken. Zodat jij in je hippe jas ook dat imago hebt. (zoiets is denk ik de bedoeling?) Bij sommige dure merken vind ik de kwaliteit niet eens beter dan bij goedkopere merken.
Maar soms zie je het toch wel. Ik vind all-star gymen er toch leuker uitzien dan exemplaren van de bristol die er op lijken. Op een of andere manier zie je toch aan de kleuren en afwerking, dat het een iets duurder merk is geweest. Tevens zie je bij sommige wat duurdere merken ook wat meer en specialere details. Net een mooiere rits, nettere stiksels of grappige labeltjes.
Maar goed, soms ook helemaal niet.
Zelf koop ik trouwens meestal bij H&M, zeker de logg stijl van H&M spreekt me aan, het is leuk, tijdloos en goedkoop.

Single lady

ja precies, kijk, als het mooi blijft is het niet zo erg, maar dat is dus niet altijd het geval. En toch is Streetone (ik ken het niet) kennelijk wel een merk. Waarom dan?

ook dat zijn dan weer 2 merken die mij totaal niks zeggen (ik ben echt totaal niet bekend met merken!)

Merel

H&M koop ik inderdaad ook nog weleens, maar is dat ook een merk?

Lol

daarom snap ik het fenomeen merkkleding ook niet zo erg geloof ik...

Sommige merken

hebben gewoon een stijl die je niet bij de zeeman of wibra vind. Mijn peuterzoon heeft het een en ander van Smafolk. Dit is geen bekend merk denk ik, maar ik vind het heel apart en het staat hem goed. Dochter draagt graag bloesjes van Jottum en kleding van zo'n kakmerk ( weet ik even de naam niet meer van). Dit probeer ik wel in de sale te kopen.
ik zie echt wel verschil tussen Zeeman en sommige duurdere merken. Daarbij staat op alle jongensshirtjes van goedkope winkels een cijfer en daar heb ik een hekel aan.
H&M is trouwens niet perse goedkoop, als je kwaliteit van hun wil betaal je ook. En ik vindt Esprit en Hema ook helemaal niet zo goedkoop.

Grappig, ik ben qua rompertjes ook helemaal verslingerd geraakt aan Petit Bateau. Het is heel zacht, elastisch spul (trekt gemakkelijk aan over het kogelhoofd van mijn zoon en zit toch heerlijk dicht op de huid) en het blijft schitterend in de was.
Nog een merk met goede (mooi blijvende) kleding: Imps & Elfs. Ik vind het wel vreemd dat ze het meervoud van Elf (Elves) fout hebben gespeld, maar het is prachtige kleding, net even anders dan wat je bij andere merken vindt en sommige setjes zijn nu al bij het vierde meisje in de familie in gebruik.
Ik koop trouwens vrij weinig kinderkleding zelf en al helemaal zelden merkkleding. Bij ons in de familie wordt alles doorgeschoven. Het enige waar ik wel echt geld aan uitgeef, zijn winterjassen en goede schoenen. Daar heb je echt iets aan.
Wat ik niet leuk vind (let op, persoonlijke mening) is merkkleding waar het merk vanaf schreeuwt. Ik kwam pas een buurmeisje tegen dat van top tot teen in Vingino liep en dat zag je op minstens vijf plekken duidelijk staan. Niet erg subtiel.
Groetjes
Massi

Een merk is een stijl

een imago, een uitstraling. Imps&Elfs is altijd herkenbaar als Imps&Elfs, ook al tonen ze hun nieuwe collectie. De grote ketens maken meer mainstream, gericht op grote omzetten. Dat hebben die merken niet nodig - als die een truitje verkopen zijn ze weer binnen
Merken hebben in de regel ook een héle specifieke doelgroep; sportieve mannen van 25-35 bijvoorbeeld. Of meisjes-meisjes van 7-9. En dáár is dan het hele gedachtegoed van de collectie op gebaseerd.
Als het goed is, kun je merkkleding onderscheiden door de kwaliteit van de gebruikte stoffen en (maar dat is denk ik een prive-dingetje) door de kleuren. Ik vind de kleuren van Zeeman/Hema bijv. altijd verschrikkelijk. Dat heb ik bij C&A en Hema veel minder.

Tirza

Nasha

Dat is marketing, hoe zet je iets in de markt, reclame, imagebuilding. Zeeman is nu zo slim om juist hun combi tussen betaalbaarheid en (soms) redelijke kwaliteit in te zetten als marketingstrategie. Door bijv Bas Kusters ondergoed te laten ontwerpen. Ze nemen de trendgekte op de hak, ze hebben ooit een knalgele Zeemanboxer een limited edition laten zijn door die te alleen verkopen via de site.

Tirza

Ik wou dat het zo simpel was, dat je een merk kunt onderscheiden naar kwaliteit. Er zijn zat merken waarvan ik de kwaliteit slecht vindt, Eager and Beaver bijvoorbeeld. Ik heb een paar jaar 2ehands kinderkleding verkocht in een webshop, en merk zegt lang niet alles helaas.

Merken

NA 11 jaar kleding te hebben gekocht denk ik er wel aardig zicht op te hebben. Merkkleding is vaak wat aparter. Bij de Hema heb ik veel gekocht en de H&M ook toen ze kleiner waren. Meiden kleding bij de Hema is tot maat 128 leuk, daarna niet meer. De roze kleur bij de Hema is altijd dezelfde en die vind ik niet mooi. Van de H&M heb ik hele goede broeken voor de jongens gekocht en stoer. Shirts vind ik daarvan veel minder. Voor meiden vindt ik het wisselen. Wibra heb ik ook een tijd zomer dingen gekocht voor dochter maar dan moet je heel goed zoeken. Tegenwoordig koop ik veel in de uitverkoop en dan wel meestal merken. Zo is Claessen een goed merk voor onderbroeken, zie je echt kwaliteit. Met imps en elfs vind ik vaak dat ze tijdloos zijn (ik had een zomerjas die hebben ze alle drie gedragen (unisex) en kon toen weer door voor een volgende ronde.
Salty Dog heb ik ook goede ervaringen mee en Noppies. Overigens heeft mijn zoon een Vingino broek maar dat merk vind ik eigenlijk niet mooi door de opzichtigheid, gelukkig valt de tekst onder zijn lange t-shirt.
Merkkleding is vaak gewoon aparter, je ziet het minder vaak bij andere kinderen (behalve dan bijv. Vingino).

Nasha

Wel grappig dat je naar een merkenoutlet gaat terwijl merken je niets zeggen. Was je je aan het orienteren

Bijna alles is een merk

Srikt gezien is bijna alles een merk, want maar zeer weinig dingen worden volstrekt naamloos door toevallig beschikbare fabrikanten gemaakt.
Wat hier met 'Merk' wordt bedoeld is het imago van sommige merken. Die worden gevormd door reclame en marketingstrategieën.
Bekendheid is één aspect. Als een merk niet bekend is wordt het niet als 'Merk' ervaren, zie enkele reacties in dit draadje. Om bekendheid te verwerven moet een merk dus een sloot geld uit geven aan reclame en aanwezigheid (sjieke winkel in winkelstraat, service), grafisch design, etc. Met een beetje geluk lukt het om in een bepaalde groep 'in' te zijn, waardoor ook de mond-op-mond reclame bijdraagt aan de bekendheid en goede nominatie van het merk. Merken die veel geld hebben investeren behoorlijk wat in psychologisch onderzoek hoe ze hun produkt het beste aan een bepaalde groep kunnen presenteren (behalve als het bijv. koekjes zijn, die proberen dat gratis te regelen via school).
Met kwaliteit heeft het niet zoveel te maken je hebt bekende merken die echt niet uitblinken in kwaliteit en onbekende merken die juist bijzonder degelijk zijn. De kwaliteit kan wel deel uitmaken van de marketingstrategie door zich hierdoor een 'kwaliteits-garantie' aan te meten. Er zijn echter ook veel merken die liever het geld daarvoor investeren in grootschalige campagnes en gek genoeg heeft dat vaak evenveel effect op de consument en op sommige groepen juist meer. Voor zeer aan mode onderhevige kledingstukken of voor een doelgroep die hard in de groei is, maakt de kwaliteit niet echt veel uit voor de verkoop. Dat is dan een 'loze' investering.
Een groot deel van de uitstraling van het merk wordt ook bepaald door de prijs van het merk. Een hoge prijs wordt alleen als exclusief ervaren als het uiterlijk voor de consument dat gerechtvaardigd. Hierdoor wordt er voor dure merken veel geinvesteerd in verpakkingsmateriaal, exclusieve folders, gepersonalisserde etiketten en prijskaartjes, reclame in duurdere tijdschriften, exclusieve sponsoring en meer diens zij. Dat de prijs van het produkt uiteindelijk meer zit in al de poespas er om heen ipv in het produkt zelf heeft de consument niet door.
Sterker nog als een van gelijkwaardige produkt of zelfs één van betere kwaliteit wordt verkocht in een verpakking en omgeving waarop duidelijk zoveel mogelijk bespaard wordt om de prijs omlaag te krijgen kan het een flop worden vanwege twee mechanismes:
1) De consument heeft al in zijn hoofd wat degelijke kleding zou moeten kosten en concludeert vanwege de prijs dat dit merk van mindere kwaliteit is dan het andere wat zich beter presenteert.
2) De consument is niet in staat om door de goedkope verpakking/ presentatie heen te kijken en vergelijkt het produkt met andere goedkope produkten van mindere kwaliteit in die prijsklasse en concludeert dat het produkt 'te duur' is
Groeten Primavera

Abercrombie

Hier is een tijd Abercrombie & Fitch heel erg 'in' geweest. Waarom? Het ziet er leuk uit, maar heeft iets weg van America Today of een wat hippere variant van H&M (de wat klassiekere stukken). Waarom was het ook zo hip? Het was alleen te koop in de USA (en later ook in de UK) dusss, als je zulke kleding had, dan was je daar dus geweest, of je familie was zo bereisd. Hier op school was het echt een hit, natuurlijk kocht je dan geen truitje met een Abercrombie label in je nek, neeeee, het stond in grote letters op je borst, of bij een joggingbroek op je kont. Trouwens ook volwassenen deden er aan mee, en ik weet dat toen ik hoorde dat mijn vriendin naar NewYork ging ik vroeg een shirtje voor mijn dochter mee te brengen, omdat ze er zo graag eentje wilde (zij was toen 13, dit moet in het jaar 2008 zijn dus). En toen mijn vriendin een half jaar later nog eens mensen sprak op het schoolplein (die waren ook naar NewYork geweest) liepen zij ook van top tot teen gekleed in abercrombie
Ik heb zelf altijd zo'n neiging, dat als iets te hip wordt, dan hoef ik het al niet meer. Daarom draag ik liever meer merkloze dingen, of waar je de merkjes niet van kan zien. En ik hou al helemaal niet van dure spullen (nou ja, ik hou er wel van, maar ben er te krenterig voor) dus zoek mijn kleding in winkels als H&M, daar heb je ook mooie dingen, en nog betaalbaar ook. Desnoods gecombineerd met een wat duurder colbertje of iets wat ik gevonden heb op de waterloopleinmarkt, dat vind ik ook altijd een sport!

Margriet,

tuurlijk ken ik best wat merken, maar ik ga er niet doelbewust naar op zoek. Dit keer zocht ik een uitje met dochter, en Rosada wilde ik al eens een tijdje naartoe. De mannen waren naar een Voetbalmuseum en mijn roze en balletminnende dochter had daar TOTAAL GEEN ZIN in! Dus bedacht ik dat wij wel daarheen konden, ik om gewoon eens te kijken en te struinen en wellicht ook eens een leuk dingetje te scoren waar dan een merkje aanhing...Dochter gewoon gezellig mee. En we hebben wel wat leuke dingen gevonden, meteen voor allemaal een nieuw gymshirt, van Nike weliswaar....maar betaalbaar.

Zo hebben wij hier een winkel, v.d. Ven, daar verkopen ze Persival. Geen idee of het een echt merk is in de zin van merkkleding, maar een aantal dingen die ik daar heb gekocht zijn inderdaad kwalitatief erg goed. 1 rok draagt dochter nog steeds, dankzij haar nog steeds smalle taille en niet zo snel groeiende lichaam. Rok ziet er nog uit alsof hij nieuw is....

Grappig dendy

Dendy zegt:sommige merken hebben gewoon een stijl die je niet bij de zeeman of wibra vind.

maar andersom geldt dat precies zo natuurlijk: Zeeman of wibra hebben gewoon een stijl die je niet bij jottum of Esprit vind.

uiteindelijk hebben alle merken ( en zeeman is ook een merk)een eigen stijl en een eigen prijsklasse en een eigen status.

de een zal kiezen voor de status ,de ander voor de stijl,de derde voor de prijs,de vierde voor kwaliteit.
ik kijk nooit naar merken,ik ga voor leuke kleding met een goede prijs/kwaliteit verhouding.
en dat kan betekenen dat ik een shirt van de zeeman koop waar ik 1 seizoen mee doe of een winterjas van A.R.T waar ik 10 jaar mee doe.

Duur of goedkoop

Bij Zeeman moet je vaker zoeken naar de leuke dingen. Ze hebben namelijk 90% spul met lelijke kleuren en printjes, maar dan ineens zit er een shirt bij, wat zo van Bennetton zou kunnen komen qua stijl. Ik weet dat ik heel leuk vond toen ze nog klein waren. Nu koop ik er nog wel eens bh's en witte shirts voor zoon in maat 170. Prima spul. Maar echt kleding voor volwassenen, ik weet het niet, ik heb daar al een tijd niet naar gezocht daar, dat vind ik gewoon teveel werk en dan ga ik liever meteen naar een winkel met leuker spul. Ik stond dus wel laatst bij de kassa die witte shirts af te rekenen toen een vrouw voor mij een winterjas kocht voor 3,50 ! Was afgeprijsd, misschien zat er een knoopje los ofzo, maar dat is toch super! Zeker als je krap bij kas zit kan je daar een hele outfit bij elkaar kopen. En volgens mij, als je een beetje goed in styling bent (die 'zien' toch meer) dan kan je er best leuk uitzien.

Nasha

petit bateau is een bekend frans merk. Desigual spaans, en daarvan zit een grote winkel op de kalverstraat in amsterdam. Heel veel kleuren!

En desigual

Is ook te koop bij grote V&D filialen.

Zeeman binnen

ik heb mijn zeeman/frank-collectie stukken binnen. Prima hoor, maar het is echt zeemankwaliteit. Ik had er iets meer van verwacht (zoals bijvoorbeeld de ontwerperscollecties van H en M)

Klaver?

waarvandaan dan?

Da's nou weer jammer

dat het maar tot maat 46 loopt...

Mwah

Ik vind er ook weinig moois tussen zitten, en die tops zijn allemaal van polyester/viscose e.d. En dat olijfgroen en kerriegeel vind ik ook echte Zeemankleuren.

Verkrijgbaarheid

Verkrijgbaarheid van een merk is ook zoiets. En wel enigszins te vergelijken met cosmetica. Zo werken de topmerken (neem Chanel bijv.) met maar een heel beperkt aantal winkels, ze hangen niet in warenhuizen - enzovoort. Het segment daar onder wel (Gucci, Armani). Het is een hele rangorde en grotendeels gebaseerd op lucht

Tirza

Dus eigenlijk

is "merk" iets wat tussen de oren zit. Je kan alles merk noemen, alleen halen sommigen dus hun neus op voor het merk Zeeman of Wibra
Kwaliteit is niet altijd een criterium blijkbaar, prijs dus ook niet altijd. Ik blijf maar gewoon doen wat ik altijd doe, kopen wat ik leuk vind en betaalbaar is, of het nu wel of geen merk is...

Blood, sweat and ...

In BNN is in een TV-programma te zien hoe ( o.a. ) kleding wordt gemaakt. Leuk programma, verhelderend en ontnuchterend.

Daar bleek dat een atelier van merkkleding net wat humaner regels voor de werknemers hanteert dan ateliers waar kledingstukken met onbekende labels worden gefabriceerd. Een niet onbelangrijk detail in deze discussie.

Ongetwijfeld bromvlieg

dat geloof ik meteen...