Het forum van Ouders.nl is een online community waar iedereen respectvol met elkaar omgaat. Het forum is er voor ouders met vragen over opvoeding, ouderschap, ontwikkeling, gezondheid, school en alle andere dingen die je als ouder tegenkomt in het leven.
02-10-2014 om 12:08
Even een vraagje om herkenning (of juist niet).
Ik loop me de afgelopen dagen ontzettend op te winden over het huishouden wat er bij blijft omdat ik ziek ben. Ondanks de koorts en de pijn van de gruwelijke keelontsteking waar ik mee rond loop, vind ik ruimte me op te winden over het huishouden.
Wij zijn geen keurig stel. wat nodig is doen we en de rest komt als 1 van ons zich er aan gaat storen (meestal ben ik dat).
Verder zit ik in de ww, ben ik net hersteld van een overspannenheid die een half jaar heeft geduurd.
Mijn partner werkt om de week vier, en dan vijf dagen.
Hij heeft zo goed en zo kwaad als het gaat veel opgevangen de afgelopen dagen. De kinderen naar school gebracht, oppas geregeld toen het echt niet ging, eten koken, de kinderen naar bed etc.
Maar voor de rest, alle dingen die ik normaal doe, blijven liggen. Ook zijn eigen taken doet hij nu met een extreme Franse slag. (we hebben standaard de verdeling dat hij de keuken doet en ik de woonkamer als de kids liggen). De rest van het huishouden doe ik.
Het resulteert erin dat ik me zo druk maak over de zwijnenstal die het na vijf dagen ziek zijn is geworden, dat ik over mijn grenzen toch in de keuken sta te boenen en de was aan het wegwerken ben, de woonkamervloer loop aan te vegen met koorts.
Reactie van partner als hij me bezig ziet savonds: ik ben moe, ik ga maar vroeg naar bed...
Enerzijds denk ik,; ik moet me in mijn handen wrijven met zo'n partner die zonder enig protest de kinderen over neemt (dat moet ook ivm besmettingsrisico). Anderzijds vind ik het zooooo lastig dat hij het niet oppikt. Hij zegt dan: "je moet het wel rustig aan doen hoor". Maar dan denk ik oké. Snap je dan niet dat als ik zeg dat ik koortsdromen heb over de viezigheid in de keuken, dat er iets aan de hand is. (Ja, hij zei: als je beter bent kunnen we samen een grote schoonmaak houden).
Dat ik het niet wil benoemen (dat zou natuurlijk het duidelijkste zijn) is omdat ik hem niet het gevoel van ondankbaarheid wil geven en misschien is het wel echt te veel allemaal voor hem. Hij heeft wel lange dagen.
Ik ben even benieuwd op hoe dat bij anderen thuis gaat als mama ziek is...
Verwacht ik te veel? Moet ik gewoon maar ff accepteren zoals het is? Hoe kijken jullie er tegenaan?
Groetjes Lunamaya
06-10-2014 om 10:55
Lunamaya - ot
Super gedaan - zo moet je zoiets aanpakken! Helpt veel beter dan een avondje uit of zo
06-10-2014 om 16:26
Bromvlieg
Dank je Bromvlieg, t geeft een heel goed gevoel. Grappig hoe je elkaar toch nog steeds beter leert kennen en lezen, ook nog na 9 jaar samen (En hoe je je soms nog blijft verbazen).
Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.