het huishouden als je ziek bent

Limi

Ik heb een dochter en een zoon, dochter is de oudste en die 'sleept' zoon wel mee met 'gezellig maken' want daar is zij inderdaad wel beter in. Hier een man die best 'iets' deed in huis (niet veel) maar daar dan wel aldoor complimentjes over wilde hebben....zoo irritant! Ik ga toch ook niet iedere dag naar complimentjes zitten vissen als ik huishoudelijk werk heb gedaan

Het interesseert me helemaal niet

Ik verwacht alleen dat mijn man de zorg voor de kinderen (voor zover nodig, omdat er geen andere opvang is) overneemt. Het huishouden scheelt mij echt niets als ik ziek ben.
NB voor mij is ziek zijn, dan ook echt ziek zijn, en niet 'niet zo lekker'. En dat gebeurt gelukkig zeer zelden.

jee

moederx dat is wel heel extreem. Ik kan me voorstellen dat jullie hier duidelijk over gesproken hebben, dan het een volgende keer -mocht je een flinke griep oid krijgen- toch echt anders gaat?!

Ik moet straks naar het ziekenhuis voor een operatie, 1 dag daar blijven en dan 4 weken herstellen. ik verwacht de 1e week helemaal niks te kunnen doen. Nu weet ik dit al een paar dagen, dus de was is volledig bijgewerkt, de diepvries ligt vol eten, en het huis is redelijk netjes. Er ligt een briefje klaar voor mijn man met to-do dingen voor het komende weekend (oa de weekendboodschappen), ik hoop me er niet druk om te hoeven maken.
Hij zal de kinderen van/naar school en trainingen brengen, en ook het eten zal simpel zijn maar wel geregeld worden. Wat waarschijnlijk niet goed zal gaan is dat de kinderen toch aandacht willen van mij. ze zijn gewend om alles aan mij te vragen en dat zal niet anders gaan. ik ben van plan om ze toch echt naar man te sturen en als er dingen geregeld moeten worden, het proberen los te laten.

ik denk dat het probleem bij mij zelf gaat liggen: ik moet loslaten. de kinderen, het huishouden, het alles-willen-regelen. als het een weekje iets minder gaat thuis, redden de kinderen het vast wel. toch?

moeders kunnen niet ziek zijn

Ik heb al jaren een chronische ziekte waardoor ik vanuit het WMO hulp krijg (ik ben alleenstaande moeder, anders had mijn man moeten helpen). Dit gaat vanaf 2015 waarschijnlijk verdwijnen vanwege de bezuinigingen en één van mijn kinderen volwassen is geworden.
Vanzelfsprekend ben ik al jaren bezig mijn kinderen huishoudelijke vaardigheden aan te leren, maar dit gaat niet soepel. Het kost me meer kostbare, schaarse energie dan dat het me oplevert, maar ik vind dat ze het toch moeten leren. Daar komt bij dat ze autistisch zijn en daarom kost het me meer moeite dan bij een gemiddelde puber, die ook al niet staat te juichen als er wat gedaan moet worden. De WMO-indicatie was dan ook meer dan welkom.

Ik ben ze nu aan het voorbereiden dat ze nog meer moeten gaan doen. Mijn oudste flipt helemaal. Heeft een drukke opleiding waar alles van hem gevraagd wordt, hij doet het er goed maar hij loopt op zijn tenen. Hij is op zoek naar een bijbaan. En dan ook nog op regelmatige basis meelopen in het huishouden. Niet een incidenteel "wil jij de was ophangen" of "kun je een boodschapje doen", maar echt structureel dagelijks, met zijn broer, waar hij het absoluut niet mee kan vinden.

Wat dit doet met de sfeer in huis en welke invloed dit op mijn gezondheid heeft...

Ik ben echt geen Miep Kraak die zich al ergert als er een kopje op tafel staat, maar mijn kinderen zijn zulke chaoten, ik heb zelf problemen overzicht te houden vanwege mijn drukke leven en mijn eigen gezondheidsproblematiek, en ja, nou komt het voorstel dat ik voor een tientje per uur toch hulp mag hebben. Jammer joh, ik kan dat echt niet missen.

Moeders kunnen gewoon niet ziek worden.

boenbeurt

Hmm, 5 dagen ziek en dan is de keuken aan een grondige boenbeurt toe?! Terwijl je zegt dat je niet zo schoon-schoon typ bent. Dan was het dus al behoorlijk vies (en kan dat dan ook niet nog een paar dagen extra blijven?) òf je bent toch veel meer schoonmaakmiep dan je aangeeft en boen je keuken elke week grondig (in dat geval kan die keuken een weekje niet boenen best hebben)
Hier wordt gewoon niet schoongemaakt bij ziekte. Meestal ben je er toch wel na een paar dagen weer genoeg bovenop. Ik ben al blij als het me lukt om iets te koken en zelfs dat lukt bij een flinke griep niet. Dan kookt zoon pasta. Maar het is wel frustrerend ja, dat als je ziek bent ook echt álles blijft liggen.

oeps

mijn reactie komt een beetje raar na de de reactie van iemand met chronische ziekte. Als je chronisch ziek bent is het een totaal ander verhaal (ook anders dan topicstartster, die aangeeft ziek te zijn door een keelontsteking, wat tijdelijk is). Overigens Lunamaya je klinkt me steeds meer mw Helderder hoor! Hoelang duurt een keelontsteking nou? Een week? En moet nou precies in die week de bedden verschoond worden? Dat kan toch best een week wachten?

Ow alleenstaan en chronisch ziek

Dat lijkt me echt superheftig!
Maar als mannen zich zo gedragen als ik hier lees heb je aan een man vaak ook niet veel.

Maar soms snap ik mannen niet (even generaliserend). Het zijn volwassen mensen. En ik snap niet zo goed dat deze in noodgevallen helemaal geïnstrueerd moeten worden wat betreft het huishouden.
Als vrouwen van tevoren weten dat ze een poosje uit de running gaan zorgen ze voor een volle vriezer met makkelijke kliekjes en dat het huis helemaal in orde is. Ze maken to-do lijstjes.
Eigenlijk best idioot. Zo moeilijk is het toch niet.

Als mijn man een week weg gaat (gebeurt wel eens) dan krijg ik echt geen instructies van hem.
Eigenlijk best vreemd.

En Lunamaya wat rot dat je zo ziek bent! En ik kan me best goed voorstellen dat je er erg mee zit.
En na 5 dagen kan een keuken best heel vies zijn, zeker als er met koken en eten is geknoeid (en niet wordt opgeruimd).
Beterschap.

van schoon naar vuil in 30 minuten

Zet mijn kinderen in de keuken en je herkent die keuken niet meer terug

Lastig

Ik vind het eigenlijk best wonderlijk dat het bij veel stellen toch nog zo lastig ligt dat beide partners hun verantwoordelijkheid nemen. Je kan niet verwachten dat je man het op dezelfde manier doet als je zelf het zou doen maar ik vind wel dat je kan verwachten dat hij er voor zorgt dat de boel gewoon redelijk doorloopt. Als ik voor een week weg ga dan trek ik overigens ook gewoon de deur achter me dicht en laat geen instructies achter behalve als het hele specifieke dingen zijn waar mijn man geen weet van kan hebben (bijvoorbeeld een tandartsafspraak die ik heb gemaakt voor een kind)

keelontsteking

Daar kun je echt lelijk ziek van zijn. Momenteel heerst die ook volgens mij, ik ken twee mensen in mijn omgeving die echt ermee in bed liggen, en dat zijn geen watjes. Het lijkt wel griep, zo beroerd zijn ze, met koorts en overal spierpijn.

Een moeder

Dat is natuurlijk inderdaad een hele heftige situatie. Normaal gesproken lijkt het me inderdaad logisch dat je als chronisch zieke met (bijna) volwassen thuiswonende kinderen geen hulp meer krijgt maar het is natuurlijk een heel ander verhaal als die kinderen een handicap hebben waardoor ze het huishouden niet kunnen doen. Daar zouden ze dan wel rekening mee moeten houden.

mannen...

Wat de mannen betreft: ik ervaar dagelijks problemen met de combinatie moederschap en ziek zijn. Maar als ik eerlijk ben: ik ben daarom blij dat ik dat extra blok aan mijn been er nu niet meer bij heb.

Maar goed, ik ben dan ook niet voor niets gescheiden

jaina

Het definitieve keukentafelgesprek moet nog komen, maar mij is wel verteld dat ik bijvoorbeeld gebruik kan maken van de wasdienst (laat ik die nou niet nodig hebben), en dat ik waarschijnlijk voor 10 euro per uur alsnog iemand in kan huren, dan betaalt de gemeente de rest.

Kleine kanttekening: ik heb een inkomen dat, ook al vanwege mijn ziekte en de zorg voor de kinderen, beneden het minimum ligt. En nee, voor bijzondere bijstand kom ik niet in aanmerking.

Dan maar versmeren.

inderdaad

Een moeder, inderdaad een man voelt voor mij qua huishouden als een derde kind. Als ik er niet ben ziek/weg dan gaat er niets normaal door. Geen was gedraaid, geen maaltijd gekookt. Pas als alle kopjes/borden in de kast op zijn valt het kwartje dat afwassen ook gedaan moet worden. Voor boodaschappen moet ik met mijn zieke hoofd een lijstje maken met alle details er bij geschreven anders komt het niet goed. De kreet mayonaise maakt dat er iets mayonaise achtigs in huis komt maar kan net zo goed cocktailsaus worden als dat aantrekkelijk gepresenteerd staat in de winkel. Dat ik met cocktailsaus geen makreel gerecht kan maken komt niet bij hem op.

Ik geloof dat ik in een andere tijd leef dan de meesten hier

Man en ik zijn samen verantwoordelijk voor het huishouden. Ieder heeft zijn voorkeuren wat te doen.
Is de een ziek, vangt de ander dat op.
Het huishouden draait hier gewoon door bij ziekte, al is het wel op een lager pitje.
Opdrachten geven is niet nodig. Soms een wens uitspreken omdat hij geen gedachten kan lezen.

ja, inderdaad

Ik kom zelf uit een raar huwelijk en mijn kinderen zijn niet zo makkelijk te begeleiden wat dit betreft, omdat ze wegens school al op hun tenen lopen, dus ik weet niet beter.
Maar ik dacht dat een gemiddelde, gewone man anno 2014 echt wel een beetje zijn weg kon vinden in het huishouden. Misschien niet altijd zoals jij het wil (en ik ben er ook eentje die altijd achter de feiten rent), maar dingen als de vaat zo laten oplopen en geen schoon goed meer in de kast hebben, zoiets merk je toch...? Vanwege mijn beperkte mogelijkheden zie ik ook wel eens de bodem van de sokkenla, en dan weet ik: stofzuigen kan ik uitstellen tot morgen, ik ga nu eerst die sokken doen, dat is urgenter.

Zijn mannen daar werkelijk blind voor of hebben wij toevallig net de foute exemplaren gehad?

Verwende mannen?

Als de mannen in kwestie al jaren gewend zijn dat moeder de vrouw altijd het huishouden doet dan komt het niet in hen op dat de karweitjes ook gedaan moeten worden als hun vrouw ziek is. Ze denken dat het allemaal vanzelf gebeurt..

En dan hebben ze geen idee dat er boodschappen gedaan moeten worden, en uiteraard de juiste boodschappen (bijvoorbeeld geen cocktailsaus voor een makreelgerecht), dat er gekookt moet worden, de (af)was moet worden gedaan, de kinderen niet naar training kunnen, etc.
Het is jammer dat men er achterkomt dat de man ook zijn handen moet laten wapperen als zijn vrouw ziek is.

Misschien moeten de mannen meer als volwassenen behandeld worden i.p.v. als kinderen? Als je zo bent verwend dan heb je geen idee dat een groot deel van het huishouden niet gedaan wordt als hun vrouw ziek is.

Ik dacht dat wij in de 21e eeuw leven... veel mannen denken dat vrouwen alleen bestemd zijn voor het huishouden en als zij haar een keer moeten vervangen gaat het helemaal mis..

Ach qua verwende mannen

Ik zie toch vaak dat het zo groeit. Bij een vriendin ook: man heeft dikke, drukke baan, werkt onregelmatig en veel, vriendin is TBM en regelt alles thuis. Net zomin dat zij een idee heeft hoe zijn werk eruit ziet snapt hij het hare . Ze hebben allebei hun specialiteit en dat is hun systeem. En als hij echt ziek wordt en niet meer kan werken hebben ze een probleem en vice versa. Dat risico zijn ze daarmee bewust aangegaan.
Lucky for us hadden wij het anders verdeeld en hoefde mijn man zich niet fleut te zoeken naar de stofzuiger . Alleen heeft mijn man wat andere ideeën over wat schoon en opgeruimd is dan ik .

Ps: het gaat weer goed gelukkig, hopelijk blijft dat zo

eye opener

Ik had van de week een meningsverschil met mijn man. Hij vond dat ik had moeten tanken. Im had dat nog niet gedaan omdat het lampje nog niet brandde, ik nog verder kon rijden en het m.i. dus nog niet nodig was. Hij bleek te vinden dat dat al bij een kwart tank moest.

Snapte ineens dat sommige mannen pas gaan (af)wassen als het laatste bord of de laatste onderbroek gepakt is. Tot die tijd is het strikt genomen inderdaad nog niet nodig.

zag een stukje comedy

over wanneer de was gedaan moest worden: bij vrouwen wanneer de wasmand vol was en bij mannen wanneer de kast leeg was.

Na een bevalling kon ik best van alles zelf doen al kostte het na de tweeling iets meer inspanning (kind van net 3 , kind van anderhalf, een pasgeboren tweeling en zwaar bloedarmoede) en was ik blij dat je na een keizersnede pas na 5 dagen naar huis ging (kind 5). Maar af en toe heb ik zwaar hoofdpijn met overgeven en koude aanvallen, dan kom ik mijn bed niet uit behalve om naar de wc te gaan (of spuugemmer leeg te gooien). Ik zie de link tussen pijngrens en herstellen van een bevalling niet, herken hem ieg niet (gewone bevalling, wel na keizersnee).

Hanne

Dan ben ik vast een man Heb net een groot deel van het servies en bestek weggedaan zodat ik wel moet afwassen bv.

En tanken doe je niet op een kwart maar op de helft! (toevallig altijd net wanneer het crazy donderdag is en de file voor mijn deur staat)

Ik tank altijd pas als ik geen 15 km meer kan rijden

En dan hoop ik stiekem dat in de tussentijd mijn man met mijn auto rijdt (dat gebeurt geregeld) en niet tegen de knipperende lampjes kan.

Emancipatie

In het geval dat Kaatje beschrijft van haar tbm-vriendin die een man met een drukke baan heeft en er een gescheiden taakverdeling op nahouden kan ik me voorstellen dat die man zich geen raad weet als zijn vrouw ziek is en er geen schone onderbroeken meer zijn.

Maar tegenwoordig zijn er toch zo veel stellen die beiden werken. Hoe kan het dat er binnen die groep nog steeds mannen zijn die zowel niet kunnen koken en dus maar friet of chinees halen en het huis echt niet enigszins schoon en opgeruimd kunnen houden?

skik

skik

Omdat het ze het gewoon niet doen. Ze zijn in staat om iets te doen als je het ze vraagt maar je gaat dan toch niet denken dat ze zonder oefening opeens iets zien wat ze nooit hoefden te zien? Dat doe je als werkgever ook niet: als je je tien man personeel elke dag zegt wat ze moeten doen moet je niet vreemd opkijken dat er vijf opeens snappen wat ze moeten doen als jij ziek thuis zit en de andere vijf ook. Zeker niet als ze nooit eens elkaars werk hebben gedaan en zo moet je het zien: de leidinggevende is er niet en het werk is opeens meer geworden en je hebt geen idee wat de andere werknemers doen en hoe ze dat doen en dan komt er nog bij dat ze alleen maar gewerkt hebben op basis van wat de werkgever heeft gezegd dat ze moesten doen.

Ik heb een man die eigenlijk alles in huis doet en het ook ziet maar dan nog gaat het fout omdat hij het niet goed kan handelen en zich zorgen maakt en niet geduldig is met de kinderen. Het huis is het probleem niet maar mijn jongste van 13 heeft er moeite mee dat hij niet rustig kan reageren.