Dillema aanvaarden huurwoning
Zoals de titel het al zegt. Ik heb een dillema. Ik ben zeer recent gescheiden. Nu had ik heel onverwachts een appartement in de buurt waar ik al woonde. Deze huur ik nu al bijna 2.5 maand. Ik woon er nu denk ik 2 maanden.
In de buurt voel ik me thuis en veilig. Ook het appartement voelt goed. Echter ik huur het particulier. Huur is maximaal tot huursubsidie. Dus het is goed op te brengen.
Het appartement telt 2 slaapkamers. Voor nu heb ik een deel van de woonkamer opgeofferd en een slaaphoek voor mezelf gecreëerd. Ziet er superleuk uit en ik slaap er heerlijk. Woonkamer is hierdoor iets kleiner geworden maar leefbaar. Het belangrijkste vind ik dat de kinderen een eigen slaapkamer hebben. Gezien hun leeftijd.
Nu heb ik een aanbod gekregen van de huurvereniging. Het betreft een appartement met 4 slaapkamers. Groot dakterras 5 meter bij 3.5 en het is 200 euro goedkoper.
Alleen...de buurt is iets minder voor mijn gevoel. Ik ben geen held in het donker en waar het appartement staat heeft allemaal gangetjes. Maar de ruimte...
En het feit dat mijn zoon over een half een studie gaat doen waardoor ik minder huursubsidie krijg. Begrijpelijk hoor maar 200 euro in de maand is best een hoop geld. Nu red ik het allemaal prima en hou zelfs nog wat over om leuke dingen te doen.
Mensen om me heen zeggen...niet doen. Maar het is mijn laatste kans om zoiets ruims te krijgen in verband met leeftijd kinderen en dat ik zo hoog sta met punten voor zoveel ruimte.
Dus mijn vraag. Zijn er mensen die ervaring hebben met een keuze als deze.
Meer ruimte in een mindere buurt. ( en goedkoper) Of zoals nu minder ruimte maar de buurt is veilig en vertrouwd.
Het financiële aspect zou ik niet meerekenen, aangezien je zegt dat je je huur nu prima kunt betalen.
Er zijn heel wat vragen die wel meespelen:
Hoe oud zijn de kinderen en hoe lang verwacht je dat ze nog thuis wonen?
Zijn ze er (bijna) altijd, of de helft van de tijd bij hun andere ouder?
Zijn beide huizen even goed afgewerkt en geïsoleerd?
Ben je een uithuizig type en kom je regelmatig in het donker thuis?
Is dat onveilige gevoel vooral jouw gevoel of is het ook echt een gevaarlijke wijk?
Hoe is vanaf beide locaties de afstand naar je werk, je vrienden/sociale netwerk, winkels, huisarts en zorg?
En ook: Als je deze grotere woning laat lopen, krijg je dan over een tijdje weer wat aangeboden? Misschien in een fijnere buurt? Zelfs al is dat misschien een huis met "maar" 3 slaapkamers?
IMI-x2 schreef op 13-03-2025 om 12:03:
Het financiële aspect zou ik niet meerekenen, aangezien je zegt dat je je huur nu prima kunt betalen.
Er zijn heel wat vragen die wel meespelen:
Hoe oud zijn de kinderen en hoe lang verwacht je dat ze nog thuis wonen?
Zijn ze er (bijna) altijd, of de helft van de tijd bij hun andere ouder?
Zijn beide huizen even goed afgewerkt en geïsoleerd?
Ben je een uithuizig type en kom je regelmatig in het donker thuis?
Is dat onveilige gevoel vooral jouw gevoel of is het ook echt een gevaarlijke wijk?
Hoe is vanaf beide locaties de afstand naar je werk, je vrienden/sociale netwerk, winkels, huisarts en zorg?
En ook: Als je deze grotere woning laat lopen, krijg je dan over een tijdje weer wat aangeboden? Misschien in een fijnere buurt? Zelfs al is dat misschien een huis met "maar" 3 slaapkamers?
Bedankt voor je reactie. Goede vragen die je daar stelt.
Voor nu kan ik de huur prima betalen. Ik kan ook zuinig leven. Maar straks als zoon 18 is en andere studie gaat doen krijg ik behoorlijk minder huursubsidie. Dus dan zou die goedkopere huur dat verlies van inkomen compenseren.
Kinderen zijn voorlopig nog wel inwonend vooral deze tijd. Nu woon ik om de hoek waar mijn ex man woont. Dus ze lopen regelmatig even binnen wat een winst is. Ze zijn 22 en 17. Zoon woont bij mij maar ook regelmatig bij vader. Is ook voor hen eengroot voordeel. Ze kunnen gewoon heen en weer lopen
Als dochter 23 is dan veranderen voor mij de regels en het aanbod veranderd dan. Dus vandaar mijn dillema. Anders had ik nog wel een jaar gewacht ook in verband met dat ik hier net woon en het verwerken van de scheiding.
3 slaapkamers ook helemaal prima maar denk dat dat voor mij dan pas over 5 jaar zal zijn. Gezien het vraag en aanbod verhaal. De prijsklasse waar ik op kan reageren. Tja..daar zijn er met mij nog meer. En de regels veranderen iedere keer. Waar ik 4 jaar geleden nog op elk huis kon reageren kan ok nu nog maar tot een bepaalde prijsklasse.
Afwerking waar ik nu woon is geweldig. Supermooie flat met mooie keuken en vloer erin. Gestucte muren etc. Dus dat is geheel mijn smaak. Maar ik vind het heel leuk om een huis eigen te maken dus daar ben ik niet zo bang voor. Qua werk etc zelfde afstand. Nu kan ik wel parkeren voor de deur. Geen problemen met plek en aardige mensen in mijn trappenhuis. Allemaal even vriendelijk met gedag zeggen.
Dus ja..ik ga nog maar even goed nadenken dit weekend🤔
Zo te horen woon je momenteel wel vrij ideaal, dat is veel waard. Je dochter is al 23, die zal binnenkort wel eens uitvliegen. Met 2 fulltime-bewoners is je huidige woning al een stuk prettiger.
Het is een echt dilemma. 😉
Wat denk je verder over de andere buurt: is die echt gevaarlijk, of is dat vooral jouw gevoel?
Maar hoe kan de studie van je zoon je 200 euro aan huurtoeslag kosten? Gaat hij dan geld verdienen? Voor achtienjarige telt het inkomen alleen mee als hij meer dan 6042 euro per jaar gaat verdienen (en studiefinanciering telt helemaal niet mee).
https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/prive/toeslagen/huurtoeslag/uw-inkomen-is-niet-te-hoog-voor-de-huurtoeslag/ik-heb-thuiswonende-kinderen-met-inkomen
Wat vinden je kinderen ervan? Gezien hun leeftijd zou ik hun mening ook meewegen.
Daglichtlamp schreef op 13-03-2025 om 13:00:
Wat vinden je kinderen ervan? Gezien hun leeftijd zou ik hun mening ook meewegen.
Over een paar jaar zijn ze uitgevlogen. Ik zou kijken of je er de komende paar jaar enigszins prettig kunt wonen en of je daarna, wanneer je (een veel langere periode!) alleen woont, echt op je plek zit.
Mijn zoon wil een studie gaan waar hij een salaris krijgt. Vandaar dat het me dan huursubsidie kost. Best een groot bedrag . Bijna 290 wat ik dan minder krijg. Dus dan een huur van 200 euro goedkoper is dan mooi mee genomen.
Mijn dochter staat er anders in. Die denkt meer met mij mee. Gisteren wel even laat in de avond er langs gelopen. En ze zei toen we thuis waren. Ik weet niet of ik dan naar jou toe kom als ik uit geweest ben. Ze voelde zich niet fijn toen we door dat straatje liepen naar het appartement toe.
Mijn zoon is meteen heel stellig. Dan ga ik niet meer naar jou toe. Nu weet ik dat dat zijn eerste reactie kan zijn en dat hij daarin ook wel weer bij draait. De kinderen voelden zich hier heel snel thuis.
En idd..de kinderen vliegen straks uit en ik blijf dan alleen over.
Net even met de woning vereniging gebeld. En haar eerlijk de vraag gesteld. Zou jij er gaan wonen. Haar persoonlijke mening was nee. Gezegd dat ik die niet zou delen verder. En ook dat mensen het als vervelend ervaren al die hofjes. En onder buren en dan nog naast je.
Appartement wat ik nu heb is even iets minder dan 60 vierkante meter. En dat andere appartement is 87 vierkante meter.
Ik denk dat ik wel een bezichtiging ga doen en van daaruit mijn besluit ga maken. En dit weekend even in de avond een wandeling ga maken door de wijk. Alleen. Dan kan ik het ook voelen.
De buurt waar ik nu woon. Is een van de weinige buurten waar ik gewoon in het donker kan lopen zonder een ( bij mij) onveilig gevoel)
Forever53 schreef op 13-03-2025 om 13:24:
Mijn zoon wil een studie gaan waar hij een salaris krijgt. Vandaar dat het me dan huursubsidie kost. Best een groot bedrag . Bijna 290 wat ik dan minder krijg. Dus dan een huur van 200 euro goedkoper is dan mooi mee genomen.
Maar heb je dan ook rekening gehouden met de vrijstelling die er is voor zijn salaris? Maar goed als hij ruim gaat verdienen kan hij wellicht ook meebetalen zolang hij thuis woont. (Andere optie is als hij toch fifty-fifty bij beide ouders woont is dat hij zich inschrijft bij zijn vader).
Forever53 schreef op 13-03-2025 om 13:24:
Mijn zoon wil een studie gaan waar hij een salaris krijgt. Vandaar dat het me dan huursubsidie kost. Best een groot bedrag . Bijna 290 wat ik dan minder krijg. Dus dan een huur van 200 euro goedkoper is dan mooi mee genomen.
Mijn dochter staat er anders in. Die denkt meer met mij mee. Gisteren wel even laat in de avond er langs gelopen. En ze zei toen we thuis waren. Ik weet niet of ik dan naar jou toe kom als ik uit geweest ben. Ze voelde zich niet fijn toen we door dat straatje liepen naar het appartement toe.
Mijn zoon is meteen heel stellig. Dan ga ik niet meer naar jou toe. Nu weet ik dat dat zijn eerste reactie kan zijn en dat hij daarin ook wel weer bij draait. De kinderen voelden zich hier heel snel thuis.
En idd..de kinderen vliegen straks uit en ik blijf dan alleen over.
Net even met de woning vereniging gebeld. En haar eerlijk de vraag gesteld. Zou jij er gaan wonen. Haar persoonlijke mening was nee. Gezegd dat ik die niet zou delen verder. En ook dat mensen het als vervelend ervaren al die hofjes. En onder buren en dan nog naast je.
Appartement wat ik nu heb is even iets minder dan 60 vierkante meter. En dat andere appartement is 87 vierkante meter.
Ik denk dat ik wel een bezichtiging ga doen en van daaruit mijn besluit ga maken. En dit weekend even in de avond een wandeling ga maken door de wijk. Alleen. Dan kan ik het ook voelen.
De buurt waar ik nu woon. Is een van de weinige buurten waar ik gewoon in het donker kan lopen zonder een ( bij mij) onveilig gevoel)
Zolang je zoon werkt en bij je woont, kan hij wat kostgeld betalen en dus de financiële druk wat verlichten.
Ik zou niet in een wijk gaan wonen waar ik me niet prettig zou voelen, tenzij het écht niet anders kan.
Ik neig naar "niet doen".
Groter wonen in een buurt die minder bevalt terwijl de kinderen juist binnenkort het huis gaan verlaten klinkt niet zo logisch. Zeker als zij niet enthousiast zijn over de andere woning. De kosten zijn misschien een ding, maar daar is inderdaad een oplossing voor zolang zoon nog thuis woont (op kostgeld) en vergeet niet dat verhuizen ook kosten met zich meebrengt.
Op basis van wat je beschrijft, zou ik ook neigen naar: blijven waar je zit.
Jouw zoon krijgt een salaris geef je aan. Het lijkt mij volkomen normaal dat hij kostgeld gaat betalen. Dan compenseer je hiermee het verschil.
Een veilige en fijne omgeving is heel belangrijk. Gaat dochter niet binnenkort zelfstandig wonen met 23?
Izza schreef op 13-03-2025 om 16:44:
Een veilige en fijne omgeving is heel belangrijk. Gaat dochter niet binnenkort zelfstandig wonen met 23?
Ik lees dit meerdere keren, maar vergeet iedereen gemakshalve de vreselijk krappe woningmarkt ofzo? Deze is nl niet te vergelijken met toen wij 23 waren en je al een woning toegewezen kreeg op je 19e.
Zoals eerder genoemd kunnen de kinderen kostgeld betalen zodra zij inkomen hebben, leren zij meteen dat wonen geld kost. Of inderdaad inschrijven bij vader? Vind het persoonlijk best egoïstisch en manipulatief om te zeggen “dan ga ik niet meer naar jou toe”, prima, maar dan ga je maar bijdragen aan jouw eigen woongenot.
Forever53 schreef op 13-03-2025 om 13:24:
Mijn dochter staat er anders in. Die denkt meer met mij mee. Gisteren wel even laat in de avond er langs gelopen. En ze zei toen we thuis waren. Ik weet niet of ik dan naar jou toe kom als ik uit geweest ben. Ze voelde zich niet fijn toen we door dat straatje liepen naar het appartement toe.
Mijn zoon is meteen heel stellig. Dan ga ik niet meer naar jou toe. Nu weet ik dat dat zijn eerste reactie kan zijn en dat hij daarin ook wel weer bij draait. De kinderen voelden zich hier heel snel thuis.
Denk eens over vijf jaar. Waar wil je dan wonen? Daarop zou ik de beslissing nemen. Je kinderen blijven niet eeuwig bij je, ook niet in deze krappe arbeidsmarkt
Bedankt allen voor de antwoorden en het mee denken.
Mijn zoon kan idd manipulerend zijn in zijn uitspraken als hij het ergens niet mee eens is. Zijn reactie komt doordat hij heeft gehoord dat er daar ergens een crack huis zit. En dat daar allemaal junks hangen. Zijn verhaal wat hij heeft gehoord. Dateert al van eerder dat hij dit verteld heeft. Normaal gesproken druk ik dat meteen de kop in bij hem en wijs ik hem daarop. Voor nu heb ik het ook nog niet met hem gedeeld dt ik het appartement zou kunnen krijgen omdat ik wilde dat het geheel mijn eigen beslissing zou zijn zonder beïnvloeding van anderen.
En ja..ik heb vanmiddag weer eens rondgelopen. Ik krijg er geen blij gevoel van. Ziet er mistroostig uit. Ook gelet op de huizen en tuintjes erom heen.
Goede tip..waar sta ik over 5 jaar. Heb me nu voorgenomen dat ik hier ongeveer 2 jaar blijf wonen. Dan maar wat minder ruimte. Maar wel een buurt waar ik blij van wordt en niet geheel onbelangrijk me veilig voel. En financieel kan ik dat wel rekken. Over 2 jaar kijken voor iets anders via de woning bouw. Heb ik ook wat meer punten. En dan in een betere buurt.
Iedereen bedankt voor het meedenken. Denk dat mijn gevoel hier belangrijker is dan het financiële en de ruimte. Voor nu blijf ik voorlopig in mijn vakantie huisje. Zo noem ik het vaak en zo voelt het af en toe ook..
Uiteindelijk bepaal jij waar jij gaat wonen. Niet je kinderen. Die mogen straks hun eigen woonplek uitzoeken. Je kunt hun mening meenemen maar neemt zelf de eindbeslissing. Dat heb je nu gedaan op basis van je eigen gevoel. Een onveilige, mistroostige omgeving is erg onprettig. En zoon mag je op deze leeftijd echt aanspreken. Hij heeft geen zeggenschap over jou. En mag straks (net als dochter) gewoon een bijdrage leveren.
