Cabin fever (of: ik ben corona-moe)...
Eerst een disclaimer: ik doe niets dat mijn gezondheid of van andere mensen in gevaar kan brengen. Maar... ik begin het zat te worden. Waar ik een week geleden nog enorm kon genieten van de rust, begin ik kriegel te worden. Niet zo zeer van het thuiswerken hoewel ik het heel erg leuk zou vinden om leerlingen weer in het echt te zien. Maar van de sociale distancing, de moeite dat het kost, het nadenken over alles. Voorbeeld: ik ging gisteren naar de winkelstraat van mijn dorp een paar echt nodige dingen te halen: neusdruppels want verstopte neus door hooikoorts, gist (broodbakken) etc. Goed en dan begint het ballet. De meeste mensen doen voorzichtig waardoor een soort van menselijk Tetris ontstaat op de stoep. Jij links ik langs iemand anders rechts... in de winkel heb je duidelijk degene die sch hebben aan de maatregels en door gaan en het arme meisje van 16 die daar werkt gaat er natuurlijk niets van zeggen.
Ik mis mijn vrienden en de activiteiten: bioscoop en pizza met vriendin X elke week in de leuke bioscoop van Haarlem, sportschool en kletsen met vriendin U. Het studeren en samen eten met medecursisten elke donderdag. Ik voel me eenzaam doordat ik geen partner heb en in de weken dat zoon bij zijn vader is zit ik of te videobellen met een paar vrienden of te werken. Maar ik heb er nog geen modus vivendi in gevonden waarin ik me compleet senang voel. En nogmaals het is eenzaam.
Kortom: de eerste weken kwam ik tot rust en nu is het vooral een oefening in zen blijven. Blijkbaar ben ik er niet zo goed in. Hoe ervaren jullie het allemaal, en zijn er nog meer gevallen van cabin fever?
Sini
Dendy
"Serieuze vraag: denk je ook niet dat het voor je kinderen goed zou zijn om weer naar school te gaan?"
Natuurlijk denk ik dat. Maar het is ook een stuk beter voor ze om niet ziek te worden en zeker een stuk beter voor ze als hun ouders niet ziek worden, of dat er een doodgaat.
Op een of andere manier worden dat soort bedenkingen altijd weggewuifd als gezinnen een jaar met de boot op wereldreis gaan en waarschijnlijk terecht. De meeste kinderen kunnen een jaartje weg best hebben. Dit is niet veel anders, alleen ligt de boot stil en zijn de communicatievoorzieningen uitstekend.
Dus je moet dat niet overdrijven.
Nou
Ik zou ook niet een jaar op een boot kunnen zitten zonder af en toe ergens aan te leggen en avonturen te beleven, een probleem op te moeten lossen of gewoon wat sociale interactie buiten mijn eigen gezin te hebben.
Deze 8 weken (hoop ik) zijn best te overzien, maar ik hoop werkelijk op wat beweging na de meivakantie
Pluk
'Je mag toch gewoon drie bezoekers hebben?'
Ja, op 1,5 meter afstand. Wat denk jij, zouden dochter en vriend die aanhouden?
Dendy
Vandaar het duinhuis en het reeds geboekte huis aan het water voor de zomervakantie. Eilandjes in de Covid oceaan...
Egoïstisch
Ouders die en jaar mnet hun kinderen de wereld rond gaan varen/ een camping beginnen in Roemenië/ een BenB beginnen in Spanje vind ik over het algemeen vrij kortzichtig of zo je wilt egoïstisch.
Hij ideaal moet bereikt worden over de ruggen van de kinderen.
Dat je er zelf gelukkig van wordt wil niet zeggen dat je kinderen het ook fijn vinden. Pubers zeker niet maar jongere kinderen ook niet. Ze hebben typisch en eigen leven met vriendjes en hun sport waar ze dagen ruw uit gehaald worden. Ik vind dart je dat er kind niet aan kan doen.
Mijn ene puber trekt de situatie nu beter dan de andere maar ze zullen allebei blij zijn als er een versoepeling van de regels komt.
Werk
Ik heb het onverminderd druk. Man ook. Hij ergert zich groen-en-geel aan uitspraken over 'dingen om te doen als je je verveelt'. Hoezo?
In het begin van dit draadje schreef iemand over mensen die inlogden en uitlogden en de hele dag geen enkel dataverkeer hadden. Geen idee wie die mensen zijn.
Mijn werk (overheid, duurzame energie) gaat gewoon door. Ik bel/skype/teams/app mezelf suf. Nieuwe wetsvoorstellen gaan gewoon door. Ook de bouw gaat gewoon door. Dus ook zonnepanelen/bodemwarmte/windturbines/waterstofprojecten etc. gaan ook allemaal door.
Ik merk wel iets heel anders bij mezelf. Normaal gesproken had ik altijd een best goed geheugen. Terughalen wat er tijdens een bespreking besproken was en wie daar bij waren en wanneer dat was: dat was een eitje. Ik hoefde maar te denken aan de plek waar de vergadering was, en alles kwam terug, inclusief de plek waar elke deelnemer zat.
Nu niet meer. Ik heb ontdekt dat mijn geheugen heel erg ruimtelijk werkt. Als ik iets op moest halen uit mijn geheugen, dan visualiseerde ik dus onbewust de plek waar ik was. Omdat ik qua werk op heel veel verschillende plekken kom, was dat blijkbaar heel makkelijk.
Maar nu ik al 6 weken in hetzelfde kamertje zit te werken, kost me herinneren meer moeite. Ik gooi dingen door elkaar. Met wie besprek ik dat? Wanneer was dat?
Ik maak nu weer fanatiek aantekeningen tijdens overleggen. Want ik onthou het niet meer als vanzelf.
Ik ben heel benieuwd: herkent iemand dit?
Bewegen
Zoon heeft gemerkt dat hij veel beter presteert als hij eerst een uurtje gaat fietsen voor hij aan zijn werk begint.
Zelf voel ik me ook energieker als ik er uit ben geweest voor boodschappen of vrijwilligerswerk.
We proberen thuis ook zoveel mogelijk te luchten. Dat kan nu heel goed met dat mooie weer. Het binnenmilieu, een gebrek aan zuurstof, en dat met bewegen kunnen rondpompen in je lijf, kan een rem op je functioneren zijn?
Dendy
". Na 5 weken nog steeds aan de andere kant van de kamer staan als je eigen kinderen komen vind ik pittig. Na zo’n periode zou er wat berusting in de situatie moeten komen."
Waarom? Er zijn toch juist meer besmettingen dan 5 weken geleden? Ik ben zo iemand: ik sta niet eens aan de andere kant van de kamer, ik ontmoet kind buiten met drie meter er tussen. Ik behoor tot risico groep.
Ja ik merk en hoor ook van mensen dat ze gemakkelijker worden. Waarom is dat? Nu komt het er juist op aan toch?
Tihama
Ja dat geheugen: waarschijnlijk werkt het bij jou zo dat je feiten (linkerhersenhelft) koppelt aan ervaringen (rechterhersenhelft)
Een oplossing is misschien iets wat ik een paar jaar geleden als tip kreeg toen ik een examen moest leren: koppel feiten aan een melodie of een verhaal (zie ze in een kamer of een bos). Het hielp. Ik slaagde met een 10
De reden
Mensen nemen een voorschotje op het relaxen van de regels doordat de discussie daarover nu loopt en er hier en daar nogal stellige meningen zijn.
Dan lijkt het alsof je kunt kiezen welke mening in het openbare debat jij volgt hoe jij je kunt opstellen. Je verliest dan de centrale richting uit het oog.
Dus aan de ene kant vind ik dat prima dat geluiden als die van Jort Kelder, Ebru Umar, hoogleraar Ira Helsloot, en in hun kielzog een groep anderen, die terecht de aandacht vestigen op de economie en de overige gezondheidsproblemen en wat los je nu op en wat maak je erger? Prima, die discussie hoort in de openbaarheid.
Maar ik zou daarbij wel waarschuwen dat het hier een kwestie is van gezamenlijke afspraken en dat je niet zelf gaat besluiten maar rekening houdt.
Ik merkte dat ik die discussie hier thuis ook heb moeten voeren.
Voorschotje inderdaad
Ik denk dat veel mensen in gedachten vast een voorschotje nemen op de verruiming. Er wordt nagedacht en (stevig) gediscussieerd over verruiming, 'dus' zal dinsdag wel gezegd worden dat er verruimd wordt, 'dus' kan ik nu wel vast ...
Doordat de voorzitter van het Veiligheidsberaad oproept om de maatregelen voor jongeren te versoepelen ('Voor jongeren wordt het met de dag moeilijker om zich aan de regels te houden. Die moeten nu al vijf weken thuis blijven. Dat is voor de komende weken niet houdbaar'), vinden veel mensen nu ineens dat langer thuisblijven inderdaad niet houdbaar is. Wat op zich bijzonder is. Jongeren over de hele wereld moeten thuisblijven, maar in Nederland is dat te moeilijk ...
Als je puur naar de maatregelen en de risico's kijkt, is de oproep van Hubert Bruls raar.
AnneJ
"Je verliest dan de centrale richting uit het oog." Ja dat is het. En het voelt of de vrijheid die mensen nemen om makkelijker met de regels om te gaan, mijn vrijheid beperkt op de lange duur. Omdat de kans op besmetting groter wordt.
Natuurlijk dienen ook economische belangen in acht te worden genomen. Maar ik ben het helemaal met je eens: denk nou niet te snel dat jij als individu een voorschotje kunt nemen op te nemen maatregelen.
Overigens denk ik dat dat collectief een voorschotje nemen wel degelijk gevolgen zal hebben: of in meer doden en dat geen probleem vinden of in veel strengere maatregelen. Ik kan me zo voorstellen dat het het eerste wordt.
Sydney
En overal wordt ook de discussie over verruiming voor bepaalde groepen gevoerd. Niet alleen in NL hebben jongeren er meer moeite mee.
In Zweden kiezen ze voor meer ruimte dan hier. Restaurants, bioscopen zijn aangepast open.
In Azië zijn veel restaurants ook tijdens lock-down gewoon open.
Zo kiezen overheden wat bij hun land en cultuur past maar hoor je niet alle discussies die er gevoerd worden.
Temet
De meeste paden hadden een 1 richtingsverkeer gekregen en mensen respecteerden her. Nu niet meer.
Sini
Versoepeling niet ten koste van anderen
Wat ik als een issue zie is dat versoepeling van de maatregelen tem kosten van anderen (kunnen) gaan. Als minder mensen zich aan de regels gaan houden word je min of meer noodgedwongen om zelf te versoepelen of je op te sluiten. Toch?
Sinik
Flavia
Dat weet ik. Zweden is mijn grote voorbeeld, de situatie daar volg ik met veel interesse.
'In Azië zijn veel restaurants ook tijdens lock-down gewoon open.'
Nou, in Wuhan heeft elk gezin sinds begin april een pasje waarmee een iemand maximaal twee uur boodschappen kan doen. Niet echt iets waar je jongeren nou veel plezier mee doet. En daar speelt de lockdown al sinds januari, zonder 'even naar buiten is goed'.
'Niet alleen in NL hebben jongeren er meer moeite mee.'
Dat vraag ik me dus af. Ze zien de noodzaak misschien minder, want jong/gezond/mij overkomt dat niet. Maar ik geloof er niks van dat veertigers dit minder zwaar vinden.
Sini
Goh, wat stom dat ik daar niet aan dacht, eenrichtingverkeer. Trouwens nog stommer dat mijn nabije supermarktmanager daar niet aan gedacht heeft 
. Het zou makkelijk kunnen, maar het is hier geen moment aan de orde geweest. Een andere supermarkt waar ik ook wel eens kom heeft dat trouwens ook niet ingevoerd.
Misschien zijn ze in Haarlem slimmer dan in Amsterdam
Groeten,
Temet
dromen
En in de categorie ' bijverschijnselen van de coronamaatregelen': dromen.
Zowel dochter (11) als ik merkten dat we het zo druk hebben in onze slaap de laatste tijd. Ik had nog geen link met de coronatoestand gelegd, maar die lijkt er wel degelijk te zijn, getuige dit stuk in de Guardian: https://www.theguardian.com/society/2020/apr/19/last-night-i-was-james-bond-the-vivid-world-of-lockdown-dreams
(zo spectaculair zijn mijn dromen dan weer niet, trouwens).
Groeten,
Temet
Wederom een goed NRC overzichts artikel
"Het virus duikt snel weer op, en vier andere lessen uit Azië"
1. Ook als de situatie veilig lijkt, kan het virus snel weer opduiken
2. Zelfs met veel testen en strenge controle wordt niet alles gevonden
3. Zeer strenge grensmaatregelen werken
4. Traceerapp komt in Singapore nog niet van de grond
5. Groepen negeren wreekt zich onmiddellijk
https://www.nrc.nl/nieuws/2020/04/19/exitstrategie-niet-te-snel-het-virus-slaat-terug-a3997212
ter voorbereiding op de aankondigingen van de overheid morgen...
gr Angela
Versoepeling
Ja precies Sini wat ik al zei "En het voelt of de vrijheid die mensen nemen om makkelijker met de regels om te gaan, mijn vrijheid beperken op de lange duur. Omdat de kans op besmetting groter wordt."
Met versoepeling gaan we dus een kant op die recht tegenover het eerder gekozen beleid staat. Want jongeren hebben ouders en grootouders etc.
Versoepeling is misschien eigenlijk een eufemisme voor "we laten de trangenerationele solidariteit varen als mede de solidariteit met mensen die al ziek zijn, we hebben vrijheid nodig en vinden het niet erg als dat slachtoffers vraagt (zolang we het niet zelf zijn)"
Dus ja, dat. Ik redeneer natuurlijk ook vanuit mijn eigen positie. Maar ik vraag me ook af of mensen die vinden dat het wat makkelijker kan beseffen wat ze daarmee doen.
we zullen toch echt
moeten gaan versoepelen en langzaam weer opstarten. Wat is het alternatief? jarenlang op deze manier leven totdat er een medicijn of vaccin is?
In die zin ben ik nu even kwijt wat er zo intelligent is aan deze lockdown? waarom noemen we het uberhaupt zo? zijn andere landen dom?
De mensen in risicogroepen moeten beschermd worden of zichzelf meer beschermen. Verder is de situatie in mijn ogen niet houdbaar op deze manier.
Daarnaast vind ik het zelf ook vrij irreëel om te denken dat je meteen corona hebt als iemand je op 80 cm passeert ipv op 1,5 meter. Die 1,5 meter is voor de nies/hoestdruppels die over het algemeen zo'n grote afstand mogelijkerwijs af kunnen leggen. Niet als je gewoon langsloopt. Je kunt gewoon langslopen op minder dan 1,5 m en dan voor de netheid wend je even je gezicht af ofzo. Het is geen vlo die overspringt. Maar zo gedragen we ons wel een beetje. Ik weet niet maar ik vind dat zelf niet heel intelligent maar goed kan aan mij liggen. Beetje gezond verstand gebruiken.
Hier spelen al weken heel veel kinderen buiten, hutje mutje overal en nergens. Niemand is ziek, ouders ook niet. Kijk nou even wat er gebeurt als je met kinderen weer langzaamaan aan de slag gaat. Je kunt niet zo verdergaan totdat er een medicijn is. Gewoon niet haalbaar. Wat is het perspectief en wat is de doelstelling? want flatten de curve is bereikt, vink. En nu? ik hoop daar morgen meer over te horen. Ik volg met grote interesse Zweden en de uitspraken van de adviseur/viroloog aldaar. En ook daar is publieke druk, maar ze zwichten niet in de politiek. En DAN gaan mensen zich intelligent gedragen want ze denken: he als er geen regels zijn en ik vind dit toch wat spannend dan ga ik zelf nadenken wat wijsheid is. Dat is pas intelligent. Niet onder druk van schreeuwend publiek het land half dichtgooien. Want daarna met vertrouwen weer opengooien is vele malen moeilijker. En ja veel heeft met bevolkingssamenstelling en cultuur etc te maken, maar daarom is het nog wel leerzaam en interessant om te volgen.
guera
"En DAN gaan mensen zich intelligent gedragen want ze denken: he als er geen regels zijn en ik vind dit toch wat spannend dan ga ik zelf nadenken wat wijsheid is."
Dat mis ik hier idd wel een beetje.
Dat alle andere scnadinavische landen het veel beter doen is dan wel weer jammer.
Tegenover?
"Met versoepeling gaan we dus een kant op die recht tegenover het eerder gekozen beleid staat."
De maatregelen hadden 1 centraal doel: flatten the curve.
Een (beperkte) versoepeling lijkt mij daar niet recht tegenover staan. Die boodschap lijkt mij ook glashelder in de persconferenties: kleine stapjes. En als er toch weer te grote druk op de zorg komt, moeten we misschien weer een stapje terug doen.
flatten the curve
om hem daarna weer omhoog te trekken?
Curve
Ja, het is dus wel de bedoeling dat die curve flat blijft he....
Versoepelen, geen goed idee. Maatregelen bedenken waarmee we de 1,5 metermaatschappij goed op gang krijgen, wél een goed idee.
Eerst omlaag dan versoepelen
Je moet de curve natuurlijk eerst verder omlaag duwen voordat je echt kunt gaan versoepelen. In feite is dat wat ze in China hebben gedaan.
Als je met een no redelijk hoog aantal besmettingen weer gaat versoepelen is het reservoir te groot en kan het weer snel omhoog gaan. Als je ziet welke problemen Singapore nu heeft lijkt me dat de conclusie die je moet trekken.
Betekenis versoepelen vs 1.5m
In mijn ogen is 1.5 m opstarten ook een soort van versoepelen. Zoals het nu is kan het onmogelijk blijven.
Scholen moeten weer op 1 of andere manier beginnen bijvoorbeeld. Winkels weer mondjesmaat open met maatregelen.
We zullen ergens moeten ervaren wat voor effect dat heeft.
Want dit virus gaat niet weg. Je kunt niet op slot blijven
Hopelijk is nu ook doorgedrongen bij mensen die altijd stoer doen als ze half ziek op kantoor komen. Dat dat echt niet ok is en zeker niet stoer.
Maro en Chrono
flatten the curve en als het aantal bezette IC-bedden 'acceptabel' is (volgens mij wordt nu aangehouden het aantal IC-bedden dat voor de crisis in 'normale tijden' bezet was) langzaam de teugels weer wat vieren. Loopt het aantal bezette IC-bedden weer op, dan weer bijsturen.
Het is volgens mij niet haalbaar om pas wat te versoepelen als er geen patiënten meer zijn. Als we moeten wachten tot de ziekte is uitgedoofd of er een vaccin is zijn we misschien wel 2 jaar (en een zware wereldwijde economische crisis) verder. Ik verwacht dus morgen wel de aankondiging van een lichte versoepeling. En dat lijkt me heel verstandig. En ja, dat is zuur voor mensen in risicogroepen, want die zullen voor zichzelf wellicht nog wat strenger moeten worden. In ieder geval zullen zij niet mee kunnen doen met die versoepeling waarschijnlijk. Maatwerk blijft denk ik heel belangrijk. En persoonlijke afwegingen. Zo verwacht ik dat mijn ouders zich niet heel anders zullen gaan gedragen voorlopig. Maar mijn kinderen zullen huppelend weer naar hun opleidingen gaan als dat mogelijk wordt. En ik juich met ze mee, en van mij mogen ze. Dat jullie daar anders tegenaan kijken snap ik helemaal. Daarom hoop ik dat scholen mee zullen willen denken als het gaat om kinderen met kwetsbare ouders. Ik hoop ook dat we als maatschappij zullen meedenken en meewerken om het voor kwetsbare mensen draagbaar en leefbaar te houden tot er een vaccin is.
Guera
'Hopelijk is nu ook doorgedrongen bij mensen die altijd stoer doen als ze half ziek op kantoor komen. Dat dat echt niet ok is en zeker niet stoer.'
Dat verwacht je toch niet echt? De hele zorg draait nu op mensen die half ziek naar hun werk gaan. En er is echt geen werkgever die accepteert dat mensen om een snotneus thuis blijven.
Afweer
Is deze wekenlange isolatie niet slecht voor je afweersysteem? Normaal hebben wij in het voorjaar altijd wel een snotneus of verkoudheid, maar nu zijn we al wekenlang topfit. Ik ben er een beetje bank voor dat ik straks alle virussen weer meepak, net als toen mijn eerste kind naar de kinderopvang ging.
En hoe gaat dat straks met de risicogroepen? Moeten die afstand blijven houden totdat er een vaccin is, of de gok nemen?
