Zoon ernstig ziek
Al jarenlang volg ik dit forum, hoe lang geleden ik voor het eerst heb gepost, ik weet het niet, maar meer dan 10 jaar terug. Bij grote en kleine kinderproblemen kon ik zien wat andere ouders deden en zag ik herkenning.
Kleine kinderen worden groot, en mijn zoon vierde onlangs zijn twintigste verjaardag en heel mooi om te zien hoe hij en z'n twee jaar oudere zus volwassen, verantwoordelijke mensen zijn geworden.
Helaas wordt dit gelukkige plaatje nu verstoord: plotseling blijkt mijn zoon ernstig ziek te zijn. Na wekenlang hoesten en tevergeefse medicatie heeft de huisarts hem naar het ziekenhuis gestuurd voor een longfoto en blijkt hij een gezwel in zijn borstholte te hebben. Wat voor een gezwel moet nog verder onderzocht worden. We zijn volkomen verrast hierdoor, want afgezien van het hoesten en wat vermoeider zijn, voelt hij zich niet heel ziek.
Zoon gaat de medische molen in en hopen op het beste. Duimen jullie met ons mee?
oh,oh,oh
Wat een schrijf- en spelfouten. Negeren maar.
hier ook niet gerageerd
omdat je post te dichtbij kwam Moedermop. Ook onze zoon is ernstig ziek geweest op 18 jarige leeftijd. Een heel ander proces; kort (weken) en levensbedreigend maar daarna gelukkig weer vrij vlot hersteld. Het is nu bijna 2 jaar terug; en nog kan de angst mij naar de keel grijpen. Dat je kind ineens zo bedreigd wordt. Het heeft mij overdreven alert gemaakt. Ik ben nog steeds erg bezorgd als hij anders dan anders is. Terwijl er geen enkele reden tot zorg is. Ik heb het idee dat m'n stess systeem te snel op tilt is. Daarom nam ik me voor je posting te negeren. En toch lukt dat blijkbaar niet. Jullie zitten in m'n hoofd.
Ik denk veel aan jullie en hoop zo dat 't goedaardig gaat zijn. Dat het met een sisser af gaat lopen. Want zolang je de uitslag van het biopt nog niet hebt kan dat nog: we hebben in de familie meegemaakt dat een jongen van 28 jaar een gezwel in de borstkas had. Deze bleek uiteindelijk goedaardig te zijn. Wel geopereerd en daarna was het klaar.
Ik hoop uit de grond van m'n hart dat het bij jullie zoon ook zo gaat.
De schrijffouten zijn me niet opgevallen
Maar het verhaal des te meer. Heftig.
We zijn hier ook nog de rust zelve, omdat het nog onwerkelijk is. Maar toch herken ik het deels. Mijn man heeft heel af en toe een epilepsie-aanval, er kunnen jaren tussen aanvallen zitten. Maar als hij alleen een eind gaat fietsen, ben ik altijd weer blij wanneer hij terug is. Of als hij laat van zijn werk komt zonder het te melden, word ik ook pissig van omdat ik me dan zorgen maak. En nu kan ik me dus ook zorgen gaan maken over mijn zoon.
Of mijn gezonde dochter niet van paard valt als ze rijles heeft...
Eigenlijk is onbezorgd zijn een niet-natuurlijke toestand vanaf het moment dat je vader of moeder wordt.
Heel veel sterkte!
MoederMop, wat zullen jullie en jullie zoon geschrokken zijn. Als je denkt aan een onschuldige verkoudheid en het ernstiger blijkt te zijn. Hopelijk heb je snel meer duidelijkheid, want die onzekerheid lijkt mij heel moeilijk. Ik duim voor je dat het mee mag vallen!
Hoe zoon zich voelt
Gisterennacht zaten we samen om twee uur 's nachts tv te kijken omdat het hoesten maar niet stopte.
Vannacht niets gehoord en ben vanmorgen om negen uur maar eens om het hoekje gaan kijken omdat ik niets hoorde. Ik voelde me weer net de moeder met jonge baby "ademt-ie nog wel?", maar zoon had gelukkig een hele rustige nacht achter de rug.
Ook nog gelukkig waardeerde zoon het dat ik even kwam kijken. Toen hij een jaar of 15 was een zorgzame moeder vooral strontvervelend (ik heb me flink getraind in "loslaten"!), maar nu vindt hij het heel prettig.
Moedermop
Wat fijn dat je vannacht met je zoon tv bent gaan kijken en dat je vanmorgen even zijn kamer in bent gegaan. Dat is zo waardevol.
Ik heb maanden met mijn zoon in de woonkamer geslapen. Hij op een logeerbed en ik op onze (wel lekkere) bank. Zo kon ik hem helpen als hij erg beroerd was van de behandelingen. Konden we samen thee drinken, Netflixen en soms een potje huilen als hij erg verdrietig was, zonder dat de rest van het gezin wakker werd door krakende trappen en een doortrekkend toilet in de badkamer. Dat terwijl onze zoon, net als die van jou, tot die tijd het liefst op zijn eigen kamer zat.
Je vroeg hoe het nu is met de bezorgdheid. Ik heb sinds de ziekte van onze zoon altijd een soort onrust in me, maar misschien dat dat nog moet slijten. Ik merk dat de tijd is aangebroken dat ik mijn bezorgdheid niet meer teveel aan mijn zoon moet laten merken. Het grote loslaten is opnieuw begonnen en het valt me zwaar. Gelukkig wordt hij doot een fantastisch team behandelaars op de voet gevolgd.
Ik hoop dat jullie snel duidelijkheid hebben en dat de uitslag meevalt. Die onzekerheid is slopend. Nogmaals heel veel sterkte.
Moedermop....hoe is het nu?
Ik moet aan je denken af en toe. Wat jullie allemaal meemaken deze weken, en of er al wat dingen duidelijker worden....ik hoop zo voor jullie allemaal dat de berichten een beetje meevallen......
Ingrid
veel sterkte
in deze onzekere tijd!
Vrijdag gesprek met oncoloog
Een gesprek met uitslagen van de onderzoeken. Dus we blijven nog even in onzekerheid.
De ene dag gaat heel goed, vandaag is hij zelfs nog naar z'n opleiding geweest maar eergisteren nacht had hij de hele nacht een angstaanjagende hoest en de hele dag erg moe. Dus de ene dag zijn we optimistisch, de andere, vooral nacht, zijn we vol zorgen over wat hem boven het hoofd hangt.
sterkte moedermop
Ik ga aan jullie denken en voor jullie duimen vrijdag (nee, nee, vanaf nu natuurlijk!) dat de oncoloog jullie een zo positief mogelijk bericht gaat geven: dat het om iets gaat wat goed behandelbaar is, iets tijdelijks, dat straks weer over is.
Duimduimduim... Hou vol!
Sterkte
gewenst en heel veel succes vrijdag met alleen maar goed nieuws. Ik duim voor jullie
Dank u voor het duimen!
Ik laat het hier ook weten. Ik voel me erg gesteund. Gelukkig op mijn werk ook.
Sterkte!
Hier wordt ook hard meegeduimd
Ja!!!
Heel veel sterkte en kracht gewenst deze dagen. Hoop zo op een uitslag die meevalt 🔥
Ik duim ook mee.
En hoop op de best mogelijke berichten.
Ingrid
duim
Ik duim ook mee, dat de behandeling snel kan beginnen en dat alles voorspoedig gaat.
Moedermop
Heel veel sterkte. Wat een vreselijk bericht!
Sterkte voor jullie
En ik duim voor een goede uitslag!
Vandaag
Vandaag gesprek met de oncoloog toch? Jullie verhaal blijft in mijn hoofd zitten. Heel veel sterkte! Hoop erg op gunstige uitslag.
Sterkte vandaag
Veel sterkte, ook wel fijn om straks meer te weten.
Sterkte
Sterkte vandaag en komende periode. Kan je wel een beetje slapen? Hoop dat je dan niet alleen maar ligt te piekeren.
Voor jou, je zoon en rest van gezin/familie veel kracht gewenst.
Moedermop
Sterkte vandaag en ik hoop op een goede behandeling.
Moedermop
Heel veel sterkte vandaag. Ik ga door met duimen.
Ik denk ook aan jullie
ik wens jullie toe dat het meevalt. Ik ben benieuwd.
Ik denk ook aan jullie
Kaarsje van hoop en licht aangestoken.
Veel sterkte
Ik denk aan jullie en hoop op goed nieuws.
Heel veel sterkte
We duimen extra hard en kaarsje aangestoken als lichtje
Vandaag de uitslag
Vandaag gesproken met de arts over de uitslagen van de onderzoeken, de CT scan, de PET scan en de punctie. Het blijkt dat het gezwel het gevolg is van lymfeklierkanker, non-Hodgkin lymfoom. Een lichtpuntje is dat dit type kanker goed te bestrijden is met chemotherapie en dat zware traject gaat mijn zoon nu in. Zes behandelingen met tussenpozen van twee weken, dus de komende drie maanden worden spannend. Ook zal hij zijn mooie haardos moeten gaan missen, dus daar heb ik nu nog maar eens mijn handen door gehaald. Gelukkig vond mijn zoon dat goed.
Ook het medeleven hier doet mij goed.
zwaar traject de komende maanden
Dat zal echt pittig worden!
Maar gelukkig is het goed te behandelen. Wat een opluchting.
Wat een angstige situatie als behandelbare kanker
het goede scenario is! En wat ben ik blij voor jullie dat dat het scenario is... Heel veel sterkte de komende maanden. Ik wens jullie lichtpuntjes in de letterlijk en figuurlijke donkere maanden!
Liefs Mijk
