Zoon ernstig ziek
Al jarenlang volg ik dit forum, hoe lang geleden ik voor het eerst heb gepost, ik weet het niet, maar meer dan 10 jaar terug. Bij grote en kleine kinderproblemen kon ik zien wat andere ouders deden en zag ik herkenning.
Kleine kinderen worden groot, en mijn zoon vierde onlangs zijn twintigste verjaardag en heel mooi om te zien hoe hij en z'n twee jaar oudere zus volwassen, verantwoordelijke mensen zijn geworden.
Helaas wordt dit gelukkige plaatje nu verstoord: plotseling blijkt mijn zoon ernstig ziek te zijn. Na wekenlang hoesten en tevergeefse medicatie heeft de huisarts hem naar het ziekenhuis gestuurd voor een longfoto en blijkt hij een gezwel in zijn borstholte te hebben. Wat voor een gezwel moet nog verder onderzocht worden. We zijn volkomen verrast hierdoor, want afgezien van het hoesten en wat vermoeider zijn, voelt hij zich niet heel ziek.
Zoon gaat de medische molen in en hopen op het beste. Duimen jullie met ons mee?
Kaaskopje en Mirreke
Jeetje, wat een zorgen. Ik zal voor jullie en jullie kinderen duimen dat het niks is. Heel veel sterkte
Alison
Dank je wel.
Ik maak me stiekem wel zorgen
Gelukkig heeft dochter nu net een afspraak kunnen maken in een ziekenhuis dat op dit vlak uitstekend bekend staat.
Internet heeft z'n voordelen, maar soms ook z'n nadelen. Afwijkingen in de hormoonhuishouding zijn soms erg lastig te vinden en vaak ook slecht of niet goed te behandelen. En dan heb je nog de oorzaak. Die kan ook heel naar zijn.
Kaaskopje. Sterkte. Ik hoop dat jullie snel duidelijkheid krijgen en dat het meevalt!
Google en het lijden dat men vreest
Zodra ik wat informatie had over waar het gezwel van zoon zat en nog geen info over het type gezwel heb ik Google gebruikt en direct weer afgesloten, want de eerste hit ging over iets ongeneeslijks. De oncologe wilde verder op dat moment geen verdere informatie geven omdat nog niet duidelijk was wat hij had, behalve dat er een gewel zat.
Dus op dat moment zou Google voor meer paniek hebben gezorgd dan nodig..
Toen bekend bleek wat zoon had, kreeg hij een pakket mee met informatie waar ook informatie over aanverwante types stond.
Zoon bleek de gemakkelijkst te behandelen type te hebben. Van die andere types in het informatiepakket werden we ook niet vrolijk. Hoe je dan als je pech hebt, toch nog het gevoel kan krijgen geluk te hebben!
Kaaskopje, Mirreke, ik hoop dat het ook voor jullie meevalt bij alles wat tegen zit.
MoederMop
Dat gevoel van 'het valt bij ons dan nog ontzettend mee!' heb ik al heel snel. Met die houding moet je soms ook uitkijken. Je mag je eigen situatie gewoon erg vinden. Dat het bij een ander duizend maal erger is, dat is dan maar even zo. Als alles dan weer zo goed op zijn pootjes terecht komt, is natuurlijk geweldig fijn. Dat mag alle ruimte krijgen. Je hoeft het niet te onderwaarderen omdat het bij een ander erger kan zijn 
.
Positieve instelling
Wat een geweldig nieuws, MoederMop.
"Zoon bleek de gemakkelijkst te behandelen type te hebben. Van die andere types in het informatiepakket werden we ook niet vrolijk. Hoe je dan als je pech hebt, toch nog het gevoel kan krijgen geluk te hebben!"
Ik herken het (gelukkig). Het is een teken van een positieve instelling.
Sommigen weten het misschien nog: onze dochter kreeg ruim 10 jaar geleden een zeer agressieve bacteriële hersenvliesontsteking. Ze heeft 2 weken op het randje op de IC gelegen. Volgens de artsen was er 25% kans op overlijden, 25% kans dat ze er als een plantje uit zou komen, 25% kans op een geestelijke en/of lichamelijk handicap en 25% kans op volledig herstel. Ze kwam er doorheen, maar bleek doof te zijn geworden. Natuurlijk schrik je dan, maar onmiddellijk prees ik mezelf gelukkig: we zaten bij de goede helft! Doof is vervelend, maar verder is alles in orde. Ze is ontzettend slim. Ze gaat naar een gewoon gymnasium en behoort tot de besten van haar klas. Lange neus naar die stomme bacteriën!
En mensen, laat je kind inenten tegen meningokokken!! Dochter was ingeënt, maar kreeg helaas een agressieve stam die destijds nog niet in het vaccin zat. Dat is pech. Desondanks wass het aantal bacteriële hersenvliesontstekingen 10 jaar geleden al met ruim 50% teruggelopen sinds kinderen ingeënt werden. Het scheelde toen al meer dan 100 doden en gehandicapten per jaar, in Nederland alleen al. Nu het vaccin verbeterd is, zal het nog wel meer levens redden.
Echt, ik wens niemand toe wat wij hebben moeten meemaken. Het is in ons geval na een lange, zware weg weer redelijk goed gekomen, maar het kwartje had zomaar de andere kant op kunnen vallen.
Kaaskopje
Ik reken maar zo, je eigen situatie niet erg mogen vinden omdat anderen er erger aan toe zijn, betekent ook dat je nooit superblij mag zijn omdat er anderen wellicht meer reden tot geluk hebben dan jij.
MariaV, toen zoon met een slechte weerstand rondliep, kruiste ik mijn vingers voor alle bacteriën en virussen die rondwaren. Nu vraag ik me ook af of hij niet die nieuwste meningokokken-vaccinatie zou moeten hebben.
Moedermop
Ik heb dat wel gedaan met mijn nu 19 jarige. Meningokokken Zijn historie speelde zeker mee in mijn afweging. . T zal toch niet zo zijn dat hij een heel jaar vol chemotherapie, bestralingen en andere toestanden doorstaan heeft om dan een paar jaar later geveld te worden door iets waarvoor ie gewoon was ingeënt als hij een jaar jonger was geweest.
Volstrekt irreeel, ik weet het, er zijn genoeg andere dingen die je wel kunnen overkomen qua ellende, maar het voelt meer dan prima dat hij die prik gehad heeft.
Nog gefeliciteerd trouwens met het goede nieuws.....heerlijk!
Ingrid
MoederMop (toch nog een inbraakje op jouw draadje)
Het is nog steeds niet 100 procent duidelijk wat mijn dochter heeft. Men denkt nu aan een laterale cyste, die moet dan operatief verwijderd worden. Maar waar de ene arts zich min of meer geruststellend uit liet, deed de arts waar ze deze week was dat toch niet. Ze krijgt nu een mri en een punctie van wat (hopelijk) een onschuldige cyste kán zijn. Mijn vraag aan jou: hoeveel tijd zat er zo'n beetje tussen bij jullie van het moment dat je zoon voor onderzoek werd doorgestuurd tot de definitieve diagnose?
Kaaskopje
Ben niet moedermop maar kan je vraag wel beantwoorden denk ik.
De tijd tussen doorsturen en diagnose was bij ons minder dan vijf minuten omdat er op de long en buikfoto allerlei uitzaaiingen te zien waren.
Die tijd is echt per soort aandoening heel verschillend,
Maar na de chemo kuren is zoon twee keer geopereerd, en de uitslag van dat weefsel onderzoek duurde twee a drie weken. Als het weefsel niet kwaadaardig maar vocht is, dan is de uitslag vaak sneller bekend. Er hoeft dan niet gekeken te worden wat voor cellen het zijn. Maar wel krijg je vaak een afspraak voor over een ruime tijd, zodat de uitslag zeker binnen is. Na de scan kunnen ze vaak wel een inschatting geven van de kans op wel of niet kwaadaardig. Is het duidelijk een bal die met een steeltje ergens aan vast zit, dan is dat gunstig. Zijn de randen slecht begrenst, dan is dat niet zo’n gunstig teken. Een goedaardige tumor duwt weefsel weg, een kwaadaardige tumor “vreet” in weefsel. Dit laatste weet ik overigens niet van mijn zoon, maar een aantal jaren geleden is er bij mij zelf een cyste weggehaald.
Heel herkenbaar
Het bloed van mijn zoon gaf al een heel duidelijke richting waarin gezocht moest worden. Om er zeker van te zijn moest een CT scan en een biopt genomen worden om te zoeken naar bepaalde eiwitten om zo het type lymfeklierkanker te kunnen bepalen. Tussen biopt en uitslag zat anderhalve week.
Overigens....
Gaat het heel goed met mijn zoon!
Hij is heel hard aan de slag gegaan met leren voor tentamens na de goede scan uitslagen en heeft nu alles van de derde periode gehaald. En dat heeft hij in krap twee weken voor elkaar gekregen.
Hij moet nu alleen vakken voor de tweede periode nog doen.
Dus Kaaskopje, ik hoop dat je dochter ook snel afdoende behandeld kan worden en ook weer snel het leven weer kan oppaken.
Duidelijk
In zekere zin positief dat ze bij dochter niet meteen allerlei alarmbellen lieten afgaan, haal ik uit jullie woorden. Toch vind ik het maar niks dat de laatste arts toch weer meer onderzoek wil om erger dan de cyste uit te kunnen sluiten. Uiteraard héél fijn dat ze het zo grondig doen!
En MoederMop
Wat een opluchting voor jullie dat het goed is afgelopen. Of afgelopen... jullie zullen misschien nog een paar keer stress hebben rond controles, dat is vervelend, maar toch ook weer fijn dat het in de gaten gehouden wordt. Ik neem tenminste aan dat dat zo gaat.
De volgende controle
is over drie maanden, het bloed wordt dan weer getest. En dan komen de controles regelmatig terug.
meningokokken
Ik zou hem toch maar die prik laten halen. Een bevriende kinderarts heeft alledrie zijn pubers en jong volwassenen laten prikken. Het zou toch zuur zijn nu het net goed gaat..
De stress blijft wel een tijd en natuurlijk moet dit allemaal nog een plek krijgen. Hopelijk steeds minder controles!
Update: het gaat ondertussen prima!
Het is zo wonderlijk hoe normaal het leven inmiddels weer is. Zoon heeft bijna alle vakken ingehaald met hoge cijfers, is begonnen met een bijbaan en heeft voor komend jaar een stage geregeld.
Zijn haar is teruggegroeid, zijn conditie is weer redelijk, en gisteren met de controle was ook alles in orde. Hij zorgt goed voor zichzelf, als het wat teveel wordt geeft hij dat op school aan en neemt hij even gas terug, maar dat hoeft dus niet vaak.
Het lijkt net alsof het een nachtmerrie is geweest, we zijn weer wakker en dat was het dan. Tenminste, zolang hij niet hoest, dus ik hoop dat die venijnige verkoudheid die mijn man en dochter afgelopen week hadden mijn zoon voorbijgaan!
MoederMop
Wat heerlijk om te lezen dat het goed gaat!
Maar ik begrijp ook goed dat de ongerustheid weer toeslaat bij het eerste beste hoestje...
zo fijn
Wat ontzettend fijn om te lezen en wat een opluchting. Ik duim gewoon verder dat alle uitslagen goed blijven en het ooit een nachtmerrie uit een heel ver verleden is
MoederMop
Wat goed om te lezen! En het lijkt me ook vreemd (en fijn natuurlijk) dat zoiets ingrijpends door het gewone leven al weer ingehaald is. Hoop net als iedereen hier dat het steeds verder verleden wordt.
Nachtmerries
Als dit kun je missen als kiespijn, maar heel dubbel klinkt het misschien als ik zeg dat het ook waardevolle herinneringen kunnen worden of al zijn. Hoe je als gezin en familie functioneert blijkt soms pas goed tijdens dit soort "rampen".
Verder ontzettend fijn, nee geweldig, dat alles zo vlot alweer zijn gangetje gaat. Lekker de zomervakantie in!
Goed bericht!
Fijn om te lezen, bijzonder hoe het leven dan weer zijn gewone gangetje gaat.
