Zondagavond op de huisartsenpost

Codes

Nou Wikke
Ik heb niet zo veel vertrouwen in die codes.
Paar jaar geleden is onze 17 jarige tijdens zijn werk gestoken door een drugsverslaafde.
Hij had een kleine wond. Volgende dag op advies van de wijkagent de HAP gebeld.
Zij zeiden inenten niet nodig.
De volgende dag bij de huisarts bleek dat hij wel ingeënt had moeten worden.
Dit kon nu niet meert omdat het incident lager dan 24 uur geleden was gebeurd.
Wat bleek: in de draaiboeken staat de vraag of de patient een verhoogd risicoprofiel heeft.
Had zoon niet, maar de vraag had moeten zijn of hij of degene van wie het mes was een verhoogd risico had. Klein verschil grote gevolgen, zoon uitgebreid gecontroleerd, veel boeldonderzoek, jaar onzekerheid gelukkig uiteindelijk goed afgelopen.

Overigens is later nadat wij een klacht hadden ingediend de vraagstelling veranderd., en hebben wij een excuusbrief gehad.

griep

Duidelijk Vesper, dan zou ik idd ook naar de HAP gaan.

Een paar jaar geleden zat ik ook nog regelmatig bij de HAP. zeker bij griepgolven, met benauwde en koortsige babies en peuters. Nu zijn ze ouder, heeft een griep minder impact, kunnen ze beter vertellen hoe ze zich voelen en heb ik meer vertrouwen in hun weerstand. Pseudokroep-aanvallen komen ook al jaren niet meer voor.
Maar de nieuwe babies en peuters kunnen toch voor een hoop drukte zorgen als er een griepgolf is. Bejaarden ook trouwens, als mijn vader ziek wordt is het toch fijn als hij snel behandeld wordt, om een ziekenhuisopname te voorkomen.

Frequentie

We zitten gelukkig niet wekelijks bij de Hap/EH. Echter komt het elk jaar wel een paar keer voor. Een van onze kinderen is wat onhandig maar wel van het uitproberen dus die heeft regelmatig een ongelukje. De andere kinderen hebben ook wel eens wat. Met de kinderen ga ik ook sneller dan zelf.
Toen we nog babies/peuters hadden helemaal want dan kan je het minder goed inschatten.
En zelf heb ik astma en ben daarvoor ook wel eens gegaan om extra medicijnen te halen omdat mijn eigen medicijnen niet goed genoeg hielpen.
Mijn man heeft ook een paar keer een flinke wond gehad die echt gehecht moest worden. Dus al met al komen we er toch wel een aantal keer per jaar.

toch herken ik dit allemaal niet

Misschien toch een grotere hap of iets dergelijks maar wij hoeven nooit lang te wachten en nee we gaan niet voor elk wissewasje daarheen. Je mag ook niet zomaar daarheen, je moet eerst een afspraak krijgen en ze zullen je niet uitnodigen als ze zeker weten dat het kan wachten.

Ik vermoed dat ze bij de drukke happen fouten maken in de triage: spoedgevallen moeten naar de seh. Verder zitten er ook veel mensen fout bij de seh die beter naar de hap hadden gekund. Mijn zoon liep eens tegen een paal bij een sporttraining: scheur in voorhoofd. Iemand zei: je moet naar de seh gaan, dan sta je met een uur weer buiten. Ik vond dat idioot, ik belde de hap, mocht meteen komen en drie kwartier later zaten we thuis te eten.

De hap zat eerst 2 km van het zkh, nu in hetzelfde pand en straks naast elkaar. Ideaal lijkt me dat.

Ja dat is ook ideaal

Toch neemt niet de HAP echt de functie van de huisarts over. Enkel bij echte acute nood kom je via 112 en een ambulance op de SEH. Anders is het echt met eigen vervoer en via de HAP.

Ik heb wel vertrouwen in de Triage hier dus, ik neem die past minuten extra wel voor lief.

ginny

de SEH is gewoon toegankelijk, vaak zegt de hap hier dat je meteen naar de seh kunt gaan. Daar kom je echt niet alleen met een ambulance. De keer dat mijn zoon zijn been vermoedelijk had gebroken en dat was echt niet te zien konden we meteen naar de seh.

Gelukkig niet vaak gezeten

Wij hebben de huisartsenpost tot nu toe alleen nodig gehad voor dingen als gat in het hoofd, snee die gehecht moest worden, hersenschudding waarbij zoonlief erg verward was en onsamenhangend sprak, gebroken arm, baby met astma en blauwe lipjes.
De SEH was stukken minder vlot met gipsen, dat duurde 5 uur.

SEH

De SEH is wel gewoon toegankelijk als je maar betaalt. Ga je eerst langs de HAP en word je doorverwezen dan krijg je het vergoed.
Bij gillende spoed is het inderdaad beter. Ben je met de ambulance dan word je meteen geholpen, een klein kind met brandwonden ook. Dan mag je met de auto doorrijden tot de ingang. Een gat in de hand met zichtbaar bot en peesverwonding is ook eentje waarbij je snel wordt geholpen. De dag erna volgt dan nog wel een operatie, maar het is SEH. Als de patiënt ademt en het bloed er niet meer uitstroomt is het goed.
Maar goed, dat zijn mijn ervaringen. Ik heb zeer ondernemende kinderen en zit redelijk vaak op zowel de HAP als de SEH. Eten mee, deken mee (in zo'n behandelkamertje waar je niet wordt behandeld maar uren wacht is het koud), drinken mee en iets te lezen of in het geval van de kinderen een telefoon. En geld/pasjes voor de parkeerplaats.

Klopt

Wat Juno zegt, treffende conclusie over het beleid van de SEH 'als de patient ademt en het bloed er niet meer uitstroomt'. Toen mijn dochter daarheen werd gebracht, met ambulance, hebben ze allerlei testjes gedaan, fotootjes gemaakt, en uren later kwam ze op de verpleegafdeling. Daar werd ze nog een keer bekeken door de arts en kwamen we er pas achter dat ze enorme schaafwonden en blauwe plekken had. Die waren voor de SEH-arts niet vermeldenswaardig.
Volgende keer neem ik idd eten en drinken mee, en stel ik me in op een dagbesteding.

eenl loket

Hier is een loket voor zowel de HAP als de SEH.
Daar wordt bepaald of je naar de ene of naar de andere wacht en behandel ruimte gaat.
Dit werkt voor zover ik gehoord heb altijd goed.
Soms weet je het zelf niet zo goed; zoals de keer dat onze zoon zijn schouder uit de kom had.

hier ooit

het is alweer zo'n 5 jaar geleden, maar hier hebben wij ooit op zondag(middag) de HAP gebeld wegens peuter met opeens heel erge pijn aan de (onbruikbaar geworden) arm. Boodschap toen: maak hier maar een afspraak, als u naar de SEH gaat zit u lang te wachten, als u hier op de afspraak komt en er moet alsnog een foto gemaakt oid verwijzen we direct intern door en gaat dat sneller.

Aldus geschiedde. Netjes rond afgesproken tijd geholpen; bleek een zondagsarmpje, dat door de huisarts zelf kon worden verholpen. Maar dat was dus veel prettiger dan met kind uren op de SEH te zitten. Dit was de HAP van het LucasAndreas in Amsterdam.

En trouwens, we zijn met dochter wel eens eerder naar de HAP geweest bedenk ik me nu en ook toen werden we keurig op de afgesproken tijd geholpen. Ik zou alleen al om die reden bij twijfel altijd kiezen voor de HAP boven de SEH, maar ik begrijp nu dat dat niet overal zo werkt.

Groeten,

Temet

bellen en overleg

Ik bel altijd en overleg over de urgentie en het tijdstip. Ik weet natuurlijk wel dat je dan niet meteen aan de beurt bent maar de HAP kan soms wel aardig inschatten of het een drukke avond wordt, of niet. Voorheen moesten we voor de HAP naar de binnenstad, eindeloos zoeken naar een parkeerplek aan de grachten. Het was altijd een enorme onderneming om er te komen. SEH zit om de hoek maar -toen je nog zonder kosten naar de SEH kon gaan- kwam ik er achter dat het daar pas echt lang wachten is. Uuren! Zeker op donderdag of in het weekend, met kermende mensen waarvan je zelf ook zoiets had, laat die ajb voorgaan.

Ik heb het een keer anders gehad, iemand die met bloedverdunners die was gevallen en een hele lelijke beenwond had. Meteen op weg en onderwijl bellen dat er iemand met een flinke wond aan kwam. Die moest toch naar de HAP (itt SEH) maar die waren blij want dat scheelt heel veel bloed, rotzooi en onhygiënische praktijken) dus die dame was gelijk aan de buurt.

Anderhalf uur wachten op de HAP is niets, zeker in het weekend niet. Zelf wacht ik liever tot mijn eigen huisarts er weer is maar met kinderen, wacht je doorgaans liever niet. En soms heb je geluk en tref je iemand die de wachttijd in liet gaan toen je belde of is de wachtkamer volledig leeg.

En als je iets wil oplopen moet je vooral in een wachtruimte zitten van een hap, ziekenhuis of huisarts. Daarom: alleen als het niet anders kan, naar de HAP.

Voorkomen

Je kunt ook, bij zaken die je aan ziet komen, tijdig voor het weekend even langs de huisarts gaan.

dat klopt maar

Een groot deel van die dingen komt altijd net voor het weekend, net zoals met zieke kinderen, zieke dieren.
De HAP lapt je in feite op tot je maandag weer verder naar je eigen huisarts kunt. Een patient van ons kreeg dus ook precies genoeg medicatie mee tot de maandag en daarna namen wij het weer over. Je wordt gered tot waar nodig. Bij de SEH in feite dito. Je wordt gestabiliseerd waarna je naar een meer specialistischer hulp wordt verwezen of naar huis kunt.(na de gipskamer bv)

Goede ervaringen

Ik kom met enige regelmaat bij de HAP en heb over het algemeen goede ervaringen. Soms moet je wat langer wachten, soms ben je direct aan de beurt. Ik vind over het algemeen dat ze het aan de telefoon goed kunnen inschatten.

Zo kon ik met verschillende klachten ofwel meteen terecht, of een paar uur later. En in een extreem geval werd ik inderdaad meteen geholpen en doorverwezen naar de eerste hulp.

Je kan als patient niet inschatten wat andere wachtenden mankeren en waarom je soms moet wachten.

Op de eerste hulp moet je soms wel héél lang wachten trouwens. Zeker als je een breuk of zoiets hebt. Daar moeten ze wel wat mee, maar echt acuut is het ook weer niet. Daar heb ik regelmatig drie uur of zo moeten doorbrengen. Begrijpelijk, maar wel vervelend soms. Zeker als je nogal brekerige kinderen hebt en het een paar keer per jaar voorkomt...

Onhandig

Wij (kom er vaker voor mijn zoon dan voor mezelf) worden altijd vrij snel geholpen. Het enige onhandige is dat de HAP 5 km de ene kant, en het zkh/SEH 8 km de andere kant op is. Het wil nog weleens voorkomen dat ze je eerst naar de HAP willen laten komen, terwijl je al vrij zeker weet dat je daarna door kan naar de SEH. Zonder auto is dat echt niet handig. Gelukkig kan er sinds kort ook op onze HAP verneveld worden.

Hier

De HAP redelijk vlakbij is wegbezuinigd. Het is nu als alles meezit in het verkeer 25 minuten rijden. OV weet ik niet maar als ik naar de HAP zou moeten ga ik niet met de bus. Als dit ziekenhuis zou sluiten moet ik nog verder rijden. Gelukkig heb ik ooit bij de padvinders EHBO gedaan en heeft man bedrijfshulpverlening gedaan. We komen een heel eind, ook door ervaring helaas.

Hier

Ik kom gelukkig zelden op de HAP maar de keren dat ik er ben geweest werden we vrijwel meteen geholpen op de tijd dat afgesproken was. Rechtstreeks naar de EH ben ik (of een van mijn familieleden) nog nooit rechtstreeks geweest, altijd doorverwezen via huisarts of HAP maar daar zaten we per definitie wel gemiddeld een uur of langer te wachten.

Nooit last van

Bij ons is het wel een beetje dat ze kijken hoe een spoed het heeft, en ik vermoed ook wel een beetje dat ze de "veel komers" ook wel kennen.

Mijn schoonzus klaagt altijd dat het zo lang duurt, maar ik weet ook dat ze altijd al minstens een paar dagen (buiten het weekend) klachten heeft gehad.

Wij hebben 3 keer een afspraak gehad ofzo op die post, een keer dat ikzelf last had van mijn oog als ik hem dicht deed, tja dat merk je overdag niet, dus kon direct doorlopen. Een andere keer dat de kleine man een arm uit de kom had, toen zat de wachtkamer vol maar konden we zo doorlopen (scheelt ook dat het binnen 10 seconden opgelost was), en weer een andere keer dat de kleine man ziek was maar ook helemaal niets anders deed dan liggen en hangen en dat waren we niet van hem gewend ook toen mochten ook langs de wachtrij.

Mijn ervaring is

dat je bij de HAP (die bij ons gelukkig in het ziekenhuis zit) sneller aan de beurt bent dan op de SEH, maar bij beide soms flink lang moet wachten.

Bij de SEH is het eerder regel dan standaard dat wanneer er gegipst moet worden (wij hebben blijkbaar net als N@nny een breekbaar kind) je daar minimaal 3 uur voor uit moet trekken. Hier gaat dus ook altijd wat te eten en drinken mee (wat ze natuurlijk pas krijgt als zeker is dat ze niet geopereerd hoeft te worden), en de oplader van de telefoon! Heel vervelend als je mensen op de hoogte wilt houden en je batterij is leeg.

Mijn ervaring is

dat het inderdaad erg wisselend gaat. Met oudste 1 keer naar de HAP geweest. We hadden een afspraak en pas 3 uur later geholpen.

Man moet naar verder weg gelegen academisch ziekenhuis en mocht daar voor opname mogelijke transplantatie via de SEH. Daar mochten we eerst bijna 2 uur in de wachtkamer wachten. Daarna 2 uur in een kamertje, alvorens naar de juiste afdeling te gaan. Dat alles, omdat het vroeg in de ochtend was. Helaas toen niet door gegaan.

Jongste heeft een keer midden in de nacht een totale uitval van zijn arm gekregen. HAP opgebeld en we mochten komen. Was die beste man uit zijn bed gebeld en boos op ons, omdat we hem voor iets "simpels" op hadden gebeld. Helaas had hij het verkeerd en mocht zoon met gezwinde spoed in het zh worden opgenomen en dag later naar academisch zh.
Toen we een jaar later voor iets anders met hem moesten overdag, kregen we toevallig dezelfde arts. Eerst 1 uur gewacht. Arts verontschuldigde zich en gaf aan dat we bij opbellen een urgentie, vanwege zijn ziekte, mee moesten geven. Hij had nl dood kunnen bloeden. Ondanks lange wachten toch blij dat we geweest zijn.

Nu al bijna 2 jaar niet meer naar de SEH of HAP geweest. Voor nu ondanks soms lange wachten wel tevreden over de behandelwijze.

ik blijf het vreemd vinden

Een huisarts uit bed bellen? Dat kan hier helemaal niet, er zijn er gewoon drie bezig volgens mij en dan nog: de assistente maakt de beslissing om jou te laten komen en hem uit bed te bellen!

Ik herken echt helemaal niets van al deze verhalen. Vreemd hoor. Het lijkt wel of jullie hap als een seh werkt?

tja verschillen he

Het is natuurlijk een groot verschil of je in een grote stad of in een kleinere stad of dorp bij een HAP komt. De HAP bij mijn familie in de stad bestaat gewoon uit een van de huisartsen van de omliggende dorpen, deze hebben om de beurt dienst en hebben echt niet elke nacht een oproep.
De HAP bij mij in de stad heeft 2 of 3 artsen waarvan er altijd wel een onderweg is naar patiënten aan huis.

Nachtdienst bij HAP

is vaak slaapdienst en opgeroepen worden bij calamiteit.
Onze HAP staat in een dependance van een ziekenhuis (alleen overdag zorg). Dan komt een huisarts uit een slaapvertrek en is echt niet de hele tijd bezig. Die beste mensen hebben ook hun nachtrust nodig

Urslau

Onze hap is bemand met 3 artsen, ook toen ik om 2 uur snachts langs was er een arts bezig en een andere arts stapte net in de hap ambulance.

Ik denk toch zeker wel dat deze artsen nachtdiensten werken, de rust pakken ze dan overdag net zoals andere mensen in continudienst.

Mijn ervaringen

De meeste keren dat ik bij onze HAP was is alweer jaren geleden gelukkig. En vrijwel allemaal goede ervaringen, telefonisch aangemeld, afspraak met tijdstip, soms rustig thuis een (paar) uur wachten. Liever thuis wachten dan in een wachtkamer... En dan meestal snel geholpen, soms alleen door een verpleegkundige (kind met brandwond), vaak door arts. Een enkele keer doorgestuurd naar de SEH voor een rontgenfoto. Gelukkig zat de SEH toen nog in hetzelfde ZH, nu zou het eerst bijna een half uur rijden zijn naar de HAP (wij zitten helemaal aan de rand van het verzorgingsgebied) en dan weer een 20 min naar SEH (in andere vestiging van ZH in andere plaats) als dat nodig zou blijken. Ook enkele keren alleen telefonisch contact gehad, dan konden ze me advies geven waarmee ik het weekend door kon.

Onze HAP is bij mijn weten bemand met 2 artsen die echt gewoon dienst draaien, één voor patientenbezoek (met chauffeur) en één op de HAP. Alleen buiten kantoortijden open natuurlijk, tijdens normale werktijden moet je gewoon je eigen HA bellen. Heb ik ook vorig jaar gedaan op een vrijdag eind vd middag, en gelukkig konden we daar gelijk terecht. Hij stuurde ons ook gelijk door naar het ZH (was ook echt wel alarmerend, zoon met flinke maagbloeding).

Eén keer wel een vervelende ervaring gehad, op de SEH. Zoon had pink gebroken, maar dat hadden wij verkeerd ingeschat en dus niets aan gedaan. Na een week toch maar naar de HA. Die stuurde ons door naar de SEH voor een foto. Alleen... in het verkeerde ZH, dus om de gebroken pink te laten zetten moesten we weer naar de andere SEH en daar uren wachten. Wij waren inderdaad geen spoed, sterker nog we hadden gewoon best een dag (of 2) kunnen wachten. Foutje van de HA.

Gaat niet altijd goed

Heel blij ben ik met de HAP die tegenwoordig bij de SEH is. Niet te ver bij ons vandaan. En alles bij elkaar, zelfs de apotheek.
Vroeger moest ik weleens met een stikbenauwd kind achterop fietsend door die achterstandsbuurt waar we woonden en zich s' nachts ook geen taxi waagde naar de huisartsenpost die dienst had. Die scheepte ons af met een paar pilletjes waarvoor ik weer een buurt verderop bij de apotheek terecht kon. Nog dagen benauwd geweest. De SEH was dan weer een marathon verderop. 's Maandag van de huisarts geleerd hoe ik dochter extra pufjes kon geven met de toeters die ze als peuter gebruikte en die ik nog had. Blijkbaar had niet elke huisartsenpost meer een vernevelaar.

Urslau

Ja ze hebben hun rust nodig maar die pakken ze wel de dag erna, zo vaak hebben ze niet dienst.

Hier een gebied van meer dan 140.000 inwoners dus dan heb je echt geen tijd om de halve nacht in bed te gaan liggen.

Jamie

je hebt te maken met een maximale aanrijd tijd. Daar kunnen best heel weinig mensen bij horen.
Denk bv Schiermonnikoog, die arts gaat rustig slapen en zal echt niet elke dag wakker gebeld worden, maar heeft wel altijd dienst.

Zo ook midden in de polder: lange aanrij tijden, maar weinig mensen. Ook die arts die slaapt zo veel mogelijk omdat hij/zij de volgende dag gewoon zijn eigen praktijk moet draaien op een door de weekse dag. Er zijn ook nog veel 1 man/vrouw praktijken waarbij het team de dienst niet kan opvangen.