hazeltje/ kaaskopje ed
staat in de vrouw van telegraaf van maandag.
Ik ga stug door. Zegt dat genoeg? Gisteren zat ik er even doorheen en nog steeds maal ik regelmatig waarom ze maar niets aan de feces in zijn buik doen. Het is geïrriteerd zegt man. Nog geen koorts. Dan moet er wel ingegrepen. Doen ze echter liever niet. Zoals verpleging zei: ze moeten wel een hele goede reden hebben om de buik nu niet open te maken. Dat hebben ze.
Kinderen en ik moeten allen nog wennen dat papa weer in zh is. Voorlopig zijn ze veel mee geweest. Zal vanaf volgende week als school weer begint wel anders worden. En anders meld ik ze gewoon ziek. Ze hebben zie ik nu, heel erg hun rust nodig. Ik kan alleen moeilijker de slaap vatten. Ik maal iets te veel. Hopelijk komt dat ook weer als er nog meer duidelijkheid komt.
Wat dat betreft is het jammer dat Rotterdam niet naast de deur ligt. Dan kon je makkelijker even heen en weer. Nu moet je van alles regelen.
Dank voor alle kaarsen en duimen. Ik duim ook mee en zet het lichtpaleis morgen weer aan. Nu eerst naar bed.
morgen hopelijk wat afleiding in het werk. Anders afzeggen. Mijn eigen gezondheid gaat nu voor werk. Zoals man letterlijk zei: als je niet meer naar mij kan komen zonder tussen stop moet je zeker met werk stoppen en wil ik je ook minder vaak zien.
kaars
he urslau wat een vervelend nieuws, dat is een flink aantal stappen weer achteruit terwijl het zo positief leek te gaan. Ik steek ook een mooie kaars op voor je man, wat zal hij balen dat hij weer een tijd in het ziekenhuis moet liggen. en wat moet het voor jou en je kinderen ook een enorme tegenvaller zijn.
fistels zijn rotdingen, die gaan meestal niet zomaar even weg. hopelijk snel die contrastvloeistof en dan actie om ze weg te krijgen. ik duim voor jullie.
dank je Tijgeroog
Gelezen! Inderdaad duidelijk over wie het gaat (voor ons dan).
Urslau, ja dat zegt genoeg. Overlevingsstand lees ik erin... Ik hoop dat jullie snel meer duidelijkheid krijgen. Pas intussen ook maar een beetje op jezelf, ik lees gelukkig dat je man dat ook doet voor jou.
Hier een nacht achter de rug met alleen maar hoesten en rochelen, bleeeegh, zoooo moe en toen stond ik vanmorgen ook nog zo te hoesten dat mijn ontbijt retour ging. Ik zat er daarna echt compleet doorheen. Niet leuk meer zo, ik kom de trap nauwelijks op, zo achter adem ben ik.
Vpk's op de dialyse pikten het gelukkig direct op, beetje troetelzorg is dan wel fijn hoor...
En de nefroloog ondernam ook actie, er is bloed geprikt op ontstekingen en een longfoto, en ik heb codeïne voor de nacht.
Vannacht dus hopelijk lekker slapen.
Welterusten voor nu!
jeminee Urslau!
Wat is dit nou toch weer allemaal!!
Ik was even druk afgelopn week met werk en met een andere rubriek en toen dacht ik hee, hoe zou het hier zijn..... wow zoveel nieuwe berichten betekent of een donor voor Hazeltje of dat er iets niet goed gaat!
Wat had ik graag die eerste optie gelezen, dat Hazeltje een donor had gekregen (Hazeltje ik gun het je zo, jij had gisteren je dag ook niet he!).
Maar ja, Urslau, jij had dat ook liever dan deze ellende weer. Ik heb wel eens gehoord dat fistels heel erg pijnlijk zijn, en wat een gedoe met wel/niet opereren, sondetoestanden, heen en weer gereis en de knauw die het jullie allemaal zal hebben gegeven.
Ook hier een kaars en een duim voor jullie. Oja, en je gaat natuurlijk maar door en door, maar soms is het ook niet meer verantwoord om te werken en moet je je echt even ziek melden. Hoop dat je dat jezelf toestaat. Liefs x
Hazeltje
Inderdaad stand overleven. Dat is vaak eerste reactie en dan reageer ik ook het beste. Als er dan miscommunicatie, vaag beleid of dat soort dingen zijn ben ik helaas niet op mijn best. Iets met kortaf, minder geconcentreerd ed. Ik merkte het ook toen ik gisteren twee uur werkte. Minder geconcentreerd en sneller vol. Ik moet daar weer mijn weg in vinden en kijken waar ik baat bij heb.
Ah bah. Kun je er net bij hebben. Gelukkig heb je alle energie en afweer van de wereld en ben je er vast snel vanaf. NOT 
Helaas is het virus en bacterie seizoen weer begonnen. Hier doen we ook allemaal aan het virale kuch en snotvirus mee. Gelukkig valt het overdag mee, maar in de avond en nacht is het hier net een zeehondencrèche. Van man heb ik en kinderen nu geen last en hij niet van ons (is schrale troost).
Hoop voor jou dat het snel onder controle is. Anders mag je nog geeneens getransplanteerd en dat wil je natuurlijk liever wel.
Beleid iets duidelijker
Wat een lieve reacties. Doet ons goed. Man ook een en ander laten lezen. Jeetje wat een reacties zei hij toen. Hij vindt het wel fijn dat niemand ons eigenlijk kent 
Klopt ook. Ik ga nergens heen en de mensen die ik kon zitten hier niet meer op het forum.
Beleid is nu iets duidelijk omkaderd.
Darmen moeten zo min mogelijk drinken aangeboden krijgen en ze hopen dat met een week of 3 a 4 het gat in de darm zich weer is wezen sluiten. Dat willen ze dan gaan controleren en als dat zo is mag hij voorzichtig weer aan iets anders dan beetje appelsap oid denken. Hij hoopt dat hij dan niet weer een complicatie gaat krijgen. Eerst maar eens hopen dat de artsen inderdaad gelijk hebben en wij een keer "geluk" hebben.
Het zou in ieder geval een operatie schelen. Of hij nog een onderzoek met contrastvloeistof gaat krijgen is nu onduidelijk. Hij heeft wel de leverartsen, maar geen chirurgen de laatste dagen gezien. Vaag.
Vooralsnog heeft hij geen koorts, de diarree is minder (mag alleen heel klein beetje drinken) en de darmkronkels zijn minder en minder heftig. De stank uit zijn wond wordt ook minder. Met een beetje geluk geen gedonder in zijn buikholte. maar zolang wond nog niet dicht is en fistel er is ben ik daar voorzichtig mee. Nu hopen dat er geen problemen met zijn voeding gaat komen. Dat gaat nu de bloedbaan in en heb je liever ook niet.
Al met al nog genoeg om aan te denken en vooral eigenlijk ook niet.
pfoe hee
Urslau ik neem mijn petje voor je af, je klinkt elke keer weer zo nuchter en dan gaat het toch echt over ingewikkelde ongewenste griezelige nare complicaties.
En dat je daarbij dan kortaf en minder geconcentreerd bent, dat nemen ze dan maar even voor lief hoor... jeetje jij hebt je energie keihard nodig dus die gaat dan gewoon naar de hoogstnodige dingen en niet naar de bijzaken en het gezeur. Punt.
Tot zover het advies van tante Mies (ofwel het gebazel van tante Hazel, kies maar 
)
Voor je man neem ik trouwens ook mijn petje af want alleen al dat wachten en die constante appelsap... oef.
Fijn trouwens dat je iets hebt aan de reacties want zo zijn ze ook bedoeld. Lang leve het forum, ik heb er ook veel aan.
Dank lieve reageerders en meelezers!
Mwah, ik had inderdaad mijn dag niet, of zeg maar dagen. Energie is al nul en dit maakt het er niet beter op. Het was donderdag al niet jofel, alles stapelde zich op (dat zere been, hoesten waar je doodmoe van wordt en waardoor ik ook mijn rug steeds voel en dan nog niet slapen en misselijk vanwege het gekokhals door dat hoesten) en ik heb zowel het discofeest van zoonlief als de verjaardag van schoonmoeder moeten skippen dit weekend. Vooral dat klassefeest had ik me op verheugd, man heeft nu mijn rol overgenomen en dat was wel verstandig maar niet leuk om te beslissen.
Gelukkig doet een halfje codeïne wonderen, ik ben wel een paar keer wakker geweest (van mijn eigen gehoest) maar ik had de andere helft niet nodig om toch weer in slaap te sukkelen. Overdag ook nog dutjes gedaan en ook nog naar de fysio geweest, en nu gaat het wel weer wat. Die fysio begint langzaam maar zeker wel iets te helpen gelukkig.
Het maffe is dat juist die transplantatie waarschijnlijk de oplossing is voor die eeuwige hoest, ook mijn longen zitten aardig in de knel. Heb mijn vorige longfoto gezien en dan zit mijn middenrif rechts minstens 10 cm hoger dan links. Trajectje longarts kwam niks uit in mei.
Ik hoop het van harte. Voor zover ik weet kan tx gewoon doorgaan tenzij ik antibiotica slik, in dat geval ben je niet transplantabel.
hee hazeltje
ehm.... wat is tx 
sorry
Geerke
TX is een vertyping van TS, denk ik
Urslau en Hazeltje, soms ben ik er volslagen stil van. Hoezeer het ook tegenzit, jullie moeten maar overeind blijven. Ik zou jullie allebei soms heel graag in een lekkere dot watten leggen en éven vakantie geven van de zorgen en jezelf. Er komen andere tijden, echt. Alleen jammer dat we nog niet weten wanneer...
Genista
Ik sluit me helemaal bij je aan! Soms voelt het zo machteloos aan de andere kant van het scherm....
is transplantatie voor de "leken" onder ons
Hazeltje: ik zal het sterker vertellen. Als de artsen het raadzamer vinden dat jij aan de ab gaat; kun je ook gewoon getransplanteerd worden. Het ligt eraan of het preventief is of tgv een infectie. In het laatste geval is het inderdaad geen tx.
Het gevoel van machteloosheid herken ik ook. Als het kon had ik het zo van mijn man overgenomen. Al dat getouwtrek aan je bed. Daar wordt een mens ook niet vrolijk van. Voor mij is het extra druk en dan de onzekerheid en de stress die erbij komt kijken, maken het tot een extra grote uitdaging. Ik kan alleen maar hopen dat we met de kerst met zijn vieren de verjaardag van mij en mijn man (iets eerder jarig) mogen vieren. Voorlopig hebben we die hoop en kunnen we ons daar aan vasthouden. We moeten het afwachten.
Vandaag kwam er ook een "oudere" chirurg langs. Volgens hem was het wel of niet opereren nog geen uitgemaakte zaak. Hij zag toch wel kans, maar dan moet dit... bla bla en dat bla bla.... en ja kans extra complicaties is aanwezig. We weten niet wat we aantreffen. Oftewel chirurgen zijn het onderling niet eens. Volgens leverartsen kan het dichtgroeien; chirurg van vandaag geloofde daar niet in. Eerder dat het een mooie 2e stoma zou vormen.
Hazeltje: heel goed zijn die codeine tabletten. Gebruikte mijn man op het eind ook heel veel. Heb jij ook last van vocht bij de longen? Alles wordt ook verdrukt en vocht zoekt toch een weg. Trekt jouw man het werk en alles nog wel? En de kinderen? Wel fijn dat je ook wat oudere kinderen hebt. Kunnen deze de jongsten een beetje opvangen als jij iets niet kunt. Sneu is het wel, maar vaak weten ze niet beter en gaan er gewoon voor en genieten van de momenten dat ze zichzelf even kunnen zijn.
Dames: fijn dat jullie zo met ons meeleven. Doet mij zeker goed en Hazeltje ook. Eigenlijk wel jammer dat er niet meer mensen zijn die hier mee willen schrijven. Het is niet anders.
Genista
lief dat je ons op vakantie wenst.
Ik heb maar een wens: allemaal gezond en wel thuis. Dat is bij ons een utopie, maar zolang we niet ieder jaar veel ziekenhuizen hoeven af te lopen gaat het goed genoeg. Dit jaar zetten we maar even in de rij mindere jaren.
Hopelijk gaat jongste daarna geen roet in het eten gooien of man weer last van complicaties krijgen. Ach het is pas oktober. Moet goed komen.
oh, sorry
Dat was idd een staaltje vaktaal, die tx haha. Ltx voor levertransplantatie, ntx voor nier. Geen vertyping dus!
Van die antibiotica wist ik hoor, ik had het inderdaad over een infectie omdat daar dinsdag ook op geprikt is bij mij. Infectie betekent gewoon dat alles wordt afgeblazen en dat is natuurlijk maar goed ook.
Genista, beetje vakantie van mezelf zou best eens lekker zijn ja! Jammer dat het niet kan, maar je wens vind ik heel lief, dank je . En Tabitha ook bedankt natuurlijk.
Oh fijn Urslau, artsen die van mening verschillen. De ene dag zie je ws de ene liever en de andere dag de andere . Maar wat overleg vantevoren zou wel eens fijn zijn.
Ik ga hoe dan ook heel hard duimen voor die kerst van jullie, volgens mij was die van vorig jaar ook al niet helemaal hoe die zijn moest (jullie zijn al vanaf november aan het tobben toch?) dus nu mag het wel eens hoor! En dan een heel saai 2015 er achteraan hopelijk.
Of ik vocht bij mijn longen heb weet ik nu dus niet maar het lijkt er wel op. De kans is ook best groot want alles zit in de knel daar en ik heb ook opgezette voeten dus ergens blijft vocht hangen. Hoor het zaterdag of dinsdag wel weer. Ik hoop niet dat het komt doordat mijn nieren hun vochtafdrijftaak ineens minder serieus nemen... dat kan ook nog zomaar en dan wordt die dialyse toch een stapje minder leuk.
Die codeïne is idd goe poeier, van een halfje slaap ik al best lekker. Overdag hoest ik ook (elke inspanning is genoeg voor een rondje blaffen) maar dan neem ik niks, ik ken mezelf, dat wordt als een zombie op de bank, niet zo'n goed plan. Bovendien mag ik dan niet meer autorijden en dat is soms toch wel eens erg handig. Dus ik bewaar ze voor de nacht.
Jep, man redt het wel goed, die heeft overdag natuurlijk gewoon zijn werk en dus afleiding, en gaat 's avonds of op zondagochtend regelmatig een rondje sportschool doen met sauna. Als ik in het ziekenhuis lig zal hij het wel even wat drukker krijgen denk ik. Hij heeft goede afspraken met de baas en kan dan zelf kijken wat hij wil, bv onder schooltijden werken, of deels thuis.
En hij blijkt nog heel veel vakantiedagen over te hebben tot onze verbazing, komende week is het hier herfstvakantie en dan is ie dus lekker vrij.
Kinders gaan over het algemeen wel goed, alleen de kleinste is af en toe een piekerbolletje, dat vertelde ik al eerder. Moet zeggen dat het wel geholpen heeft dat ze hier en op school gepraat heeft (zo goed dat ze dat durfde!) want ik hoor sindsdien niks meer over buikpijn. Ik zie wel in elke tekening of ander werkstukje hartjes en 'mama' terugkomen
Jongste zoon baalt een beetje dat hij momenteel zo vaak zijn zusje mee moet nemen naar school, maar ik trek die 4x heen en weer echt even niet. Ik haal ze op en ze gaan samen erheen. Goeie tussenoplossing en tja, het is jammer voor hem, maar het moet even zo.
Oudste studeert en is er vaak niet dus daar heb ik weinig hulp van.
En op andere zoon ben ik even heel trots, die had een rot brugklasjaar maar doet het momenteel zo goed, hij groeit enorm in het leren plannen en op sociaal gebied ook. We zijn er nog niet hoor maar hij is heel gemotiveerd om dit jaar goed aan te pakken.
En zelf gedraag ik me maar even of ik een flinke griep ofzo te pakken heb. Veel dutjes, 's morgens nog even terug mijn bed in en zo. Tussendoor lukt het dan warempel ook nog om even boodschappen te doen.
En hoera voor de uitvinder van de codeïne dus.
Over griep gesproken, prik nummer 1 zit erin inmiddels, ik heb nu een zere arm. Over een week of 4 mag ik gewoon binnen stappen voor nummer 2. Maar ik hoop stiekem dat ik die in Rotterdam krijg
Welterusten!
Hee Hazeltje
Volgende week herfstvakantie zeg je. Man lekker vrij.
Lijkt me een heeeeeeel mooi tx moment...!!
meeschrijven
Tja hoe komt het dat hier niet zoveel meer mensen meeschrijven dan eigenlijk? Ben wel superblij dat jullie hier zo goed je ei kwijt kunnen!!
meelezen
Nou, ik voel me aangesproken. Ik lees wel mee, maar ik heb geen verstand van de zaken waar jullie het vaak over hebben. Het is voor mij, gelukkig maar, een ver van mijn bed show. Neemt niet weg dat ik met jullie mee leef en zelf soms de moedeloosheid voel als er weer complicaties zijn. Maar het valt me op dat jullie, zowel Urslau als Hazeltje, zo sterk zijn en de moed erin weten te houden!
Geerke,
Ik lees het draadje elke dag. Maar ik kom maar niet tot reageren. Ik ben zo onder de indruk van wat de gezinnen hier meemaken! Daar kan ik met mijn gepieker over 1 gezond en 1 zorgelijk kind en een hele fitte man niet tegen op. Hoe zou ik van uit mijn luxe positie kunnen reageren op dit? Vorig jaar ben ik na lang wikken en wegen donor geworden. Maar zoiets melden lost de problemen hier niet op. Ik voel me machteloos. En diep onder de indruk van de kracht van Urslau en Hazeltje.
meeschrijvers
fijn dat jullie schrijven!!
Juist onmacht voel ik ook. Ik kom misschien wel sterk over, maar ben dat ook niet altijd hoor. Ik wordt net als mijn man en kinderen ook in de maalstroom meegezogen. We proberen er het beste van te maken; al is dat niet altijd makkelijk. Juist de onmacht bij anderen; dat ze wel iets willen zeggen, maar niet weten wat vind ik ook erg fijn te horen. Voor mijn gevoel ben ik een van de weinigen die zoveel onmacht ervaart.
Dus ook al kan er weinig. Ik hoor graag wat jullie ervan vinden. Dat geeft mij ook weer stof om over na te denken.
Beetje beweging
vandaag in ene zomaar een onderzoek ingepland. Hij wist alleen dat hij naar de röntgen mocht. Bleek het het onderzoek aan zijn fistel te zijn. Op een aantal punten is contrastvloeistof ingespoten. dat gaf weinig zicht; dus door naar CT. Staat hij er gelijk 3d op.
Helaas ervaart hij ook wat meer koorts. Nog 37.7, maar plast ook minder. Hij vreest blaasontsteking Afwachten maar hoe het verder gaat.
Er lijkt in ieder geval beweging te zijn en dat is het belangrijkste. Nu maar hopen dat bijna koorts geen koorts wordt en het van een verkoudheid komt. Ik voel mij ook niet helemaal top. Dus wie weet hij ook niet.
Vanmiddag even zwemmen. Vanmorgen gewerkt en jeetje dat valt niet altijd mee, maar geeft wel wat afleiding en ik wordt uitgedaagd om anders te denken. is ook goed.
Bellefleur
Naast mijn man heb ik ook nog twee kinderen die veel aandacht vragen.
Oudste dyslexie (dus dyslexiebegeleiding), groep 8, niet lekker in zijn vel. Vervolgonderwijs komt eraan, dus keuzes maken en hij heeft nog beetje last van hechtingsproblemen (dus behandelen als iemand met autisme; is eraan verwant). Daarnaast heerlijk prepuberen.
Jongste: speciaal onderwijs, slechthorend, vena porte trombose, vergrote milt en daaraan hangende problemen en daarnaast ook heel veel onmacht laten zien. Oja en nieuwe hoorapparaten komen eraan.
Mogelijk te goed voor speciaal onderwijs en dan weer nieuwe keuzes moeten maken.
Ik hoef mij niet te vervelen en ach vrije tijd is in de avonduren ergens. doe ik even lekker geen huishouden
Waar heeft jouw zorgenkind dan last van? Ik lees wel af en toe in die rubriek, maar merk dat ik daar eigenlijk te weinig tijd voor heb.
Fijn dat je een keuze in wel of niet donor hebt gemaakt. Dat het bij andere mensen bekend is is het allerbelangrijkste. Daar kan geen ja of nee tegen op.
Vandaag ook mooie discussie gezien bij stand (werk in ziekenhuis). heb mij er heel even mee bemoeid. O heerlijk is het dan om die gezichten te zien van degenen die er achter staan. Ik weet van beide kanten hoe het is (zelf door man en vrouw van vriend broer (die overleden)). Bijna alle mensen moesten beamen dat het erover hebben nog belangrijker is dan keuze maken. Het leuke is dat er een hele discussie op gang kwam en bijna iedereen heeft ter plekke ingevuld wat ze wilden. Was fijn om te zien wat het dan met mensen doet.
Voor die mensen was het natuurlijk ook fijn dat ik nog meer vragen kon beantwoorden als degene die erachter stond. Die had weer heel veel geleerd zei hij. Dat is ook wat waard. Wie weet, als het rustig wordt ga ik ook voorlichting op scholen ed geven. Lijkt mij eigenlijk best goed.
Machteloos
Dat heb ik echt wel eens tegen zowel mijn vader als tegen mijn moeder gezegd: kon ik maar een weekje voor je in het ziekenhuis gaan liggen. Dat je éven op krachten kon komen voor de volgende ronde. Maar helaas, dat gaat niet.
Ik ben nu een paar dagen met een vriendin op stap. Onze kinders en echtgenoten blijven lekker thuis. Heerlijk! Maar bij alles wat ik achter mee laat, blijf ik aan jullie toch denken.
ik sluit me aan
... bij Urslau: hoe meer meelezers en reageerders hoe beter, want dat houdt het onderwerp levend.
En sterk, ach. Lang niet altijd hoor! Maar de reacties hier helpen wel om dat vol te houden. Je moet wel, maar een steuntje in de rug is soms ook erg fijn. Dank dus
In 'mijn' ziekenhuis van de week ook een stand van Ja of Nee, helaas was er op het moment dat ik er langs kwam (op de terugweg van de longfoto) niemand aanwezig. En vervolgens belde de taxi alweer dus toen moest ik gaan.
Urslau ik duim voor jullie dat er geen koorts komt en geen ontsteking!
Ik lees ook elke dag mee...
En heb nav jullie verhalen hier mijn donorregistratie nog eens nagekeken. Ik loop wel al sinds 1998 met een donorkaartje in mijn portomonnee maar had geen idee of dat nog een geldige registratie was. Ja dus.
Ik ben echt blij als ik hier positief nieuws lees en leef mee als het eens negatiever is!
Zeker
Natuurlijk lees ik mee en leef ik mee! Ik kan me amper voorstellen hoe het moet zijn voor Urslau. Ze schrijft hier zo dapper en 'feitelijk' maar je moet toch kapot gaan van angst en onzekerheid. Eerst zo lang wachten op een nieuwe lever, en als het er dan is gaat de 'ellende' onverminderd door. Ik vind het heel erg dat het zo moeilijk voor jullie blijft.
En met Hazeltje natuurlijk. Zo onzeker of en wanneer het gaat gebeuren, en of het dan daarna een stijgende lijn wordt.
Ik ben dan alleen niet zo attent als Geerke die altijd weer (heel lief!) iedereen een hart onder de riem steekt.
Ik ook
Ik volg dit draadje al vanaf het begin. Maar ik heb geen idee wat voor nuttigs ik moet schrijven hier, behalve dan sterkte enz.
Maar natuurlijk leef ik mee!!
oh, en Geerke
Inderdaad, een heel goed moment!
Meelezer
Ik lees mee, al een tijdje, maar heb nooit wat geschreven omdat ik niets zinnigs wist te zeggen...
Maar hier dus nog eentje die jullie volgt, met jullie meeleeft en heel hard bidt, duimt en kaarsjes brandt! xxx
Klinkt vreemd
maar juist het samen delen is zo belangrijk. Als iemand alleen iets leest, maar nooit iets schrijft, heb je sneller het idee dat je er alleen voor staat. Al is het maar dat mensen het niet weten. Dat geeft een gevoel van aangehoord worden, schouder om de arm. Soms zijn het juist de kleine dingen die het draaglijker maken.
Vanmiddag ook wezen zwemmen en daarna naar mijn schoonouders gegaan om daar te eten. Jongste mag daar zowaar twee nachten slapen. Ik vind dat ondanks dat ze zelf ook uitgezaaide borstkanker heeft (chemo voor) knap en waardeer het enorm.
Oudste mocht nu lekker op plekje van papa liggen en vermaakt zich best. Hij heeft er wel moeite mee dat broer er nu niet is. Morgen wil hij liever mee naar papa dan naar andere oma en opa (saai alleen). Dan daarna maar wat leuks met hem doen. Zo komen we ook de vakantie door.
er kan nog meer bij
kreeg net te horen dat man nu ook koorts heeft. Er zijn bloedkweken en urinekweken afgenomen. Hij moet ook iedere 5 minuten plassen; wie weet toch blaasontsteking. Is hij weer mooi klaar mee.
Dat betekent dat ze misschien ook de lijn voor voeding eruit gaan halen en hij een nieuwe lijn zou moeten hebben. (En daar wachten ze gerust 2 dagen mee )
Al met al niet helemaal wat we graag zouden hebben. Hij lijkt ook altijd iets te hebben.
Vanmiddag ga ik lekker met de oudste naar papa. Is kijken hoe het hem vergaat en of er nog meer bij komt.
urslau
Het lijkt wel of alles wat tegen kan zitten ook tegen zit. Ik blijf duimen, kaarsen branden en aan jullie denken. En ik wilde maar dat ik meer kon doen. Als ik mij al zo machteloos voel over wat jullie meemaken, hoe moeten jullie je dan voelen. Onmogelijk om voor te stellen.
Ik leef met jullie mee, iedere dag. Heel veel sterkte!!
