Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
((((kaatje)))
een dikke knuffel van mij. Ik zou zo veel meer willen doen, maar niets voelt goed genoeg. Weet dat je in mijn gedachten bent.
Liefs van Purk
Kaatje
Ik kwam iets van 3 weken geleden even kijken op gezondheid, en las toen je bericht over je vakantie in de sneeuw met je kinderen en hoe jullie met stenen hadden geschreven. Toen klikte ik het 1e bericht van jou aan, en ben gaan lezen. Het heeft me 3 dagen gekost om alles te lezen en ik wilde je eigenlijk gewoon even een hele dikke knuffel geven. Toen ik het las al, maar ik was echt overdonderd van de intimiteit en steun van alle ool-ers dat het bijna een inbreuk van je privacy voelde... Lieverd, wat is het snel gegaan! En wat ben je sterk! En een mooi wezen! Natuurlijk kennen we elkaar niet en zit ik ook nog eens aan de andere kant van de oceaan, maar het feit dat je het allemaal hebt durven delen, aan de ene kant in anonimiteit, aan de andere kant zo en publique, daar ben ik stil van.
Toen mijn opa overleed toen ik 9 was heb ik een gedicht geschreven en ik kan me nu eigenlijk alleen het 1e deel herinneren...
De stoet was langer dan zijn leven,
de tranen nòg groter dan zijn lach...
Ik hoop dat het ok met je gaat, met je dagelijkse leven, met het herstructureren van de dingen die allemaal overhoop zijn geraakt door zijn ziekte en laatste reis. Met je lieverds, die het ook allemaal op hun eigen manier moeten verwerken... Lieve Kaat...carpe diem.
liefs Olief
Goed?
Hoe kan iemand nu aan je vragen of het 'eindelijk goed met je gaat'?
Pfff.
Wat is 'goed'.
Lieve Kaatje, we leven allemaal met je mee, zo goed en kwaad als dat lukt...
Je kinderen zijn weer naar school denk ik, bij jullie is de zomervakantie om - of op het VO nog niet misschien, dan is er nog een weekje speling. Sterkte bij de start van een nieuw seizoen.
tonny
Survival
Beste Kaatje, wat een verdriet. Je bent bezig met een enorme survivaltocht. Letterlijk overleven is je rouwproces. Heel veel sterkte! En mensen die vragen of "het eindelijk goed met je gaat?"Die bedoelen het vast niet zo. De ene mens zegt niets, durft niets, negeert je bijna. Bang voor de confrontatie. De ander zegt van de zenuwen iets raars. Geef ze toch een kans en praat over je verdriet. Niemand kan je echt helpen met je verdriet. Uiteindelijk doe je het alleen, hoeveel warmte er ook om je heen is. Je wordt steeds op je zelf teruggeworpen. Sterkte!
Lieve kaatje
Ik ben een aantal maanden 'uit' dit (en ook andere) draadjes geweest en heb dus helemaal gemist wat er gebeurd is... Gisteren een mailtje van Boeb gekregen en toen las ik pas dat Bas niet meer leeft. Lieve, lieve Kaat, van afstand houd ik je heel stevig vast en knuffel je en troost je. Niemand kan je echt helpen om dit verdriet aan te kunnen, alleen jijzelf. Maar weet dat er mensen zijn die weten wat verlies is en wat het met je doet en die al hun kracht en energie jouw kant opsturen. Ook al kennen we elkaar niet persoonlijk, weet dat ik mijn hart meehuil om jullie verlies. Hele dikke kus en ik denk aan je, xx ML
Kaatje
Ik lees veel mee, heb niet altijd wat te zeggen, maar denk veel aan jullie.
Sophie
Kaatje
de woorden zijn op... maar ik zal niet stil zijn! Ik denk veel aan jullie en wens je héél veel kracht op dit moeilijke pad...
Ook vandaag
Ook vandaag weer gaan mijn gedachten weer naar jullie uit. Ik probeer iets zinvols op te schrijven, iets waar je echt iets aan hebt.
Maar het lukt me niet 
Kaatje
Ik weet niets te schrijven waar je iets aan hebt, maar wil je wel even zeggen dat ik veel aan jullie denk.
Kaatje
Gewoon een dikke knuffel voor jullie!
Even weg
Lieve kaatje en kinderen,
Wij zijn er even 2 weken tussenuit en ik weet niet of ik online kom de komende weken. Nu dus een een lieve groet voor jullie allemaal en weet dat ik aan jullie denk!
Liefs, Wieke
Een kort berichtje
Een kort berichtje om jullie te laten weten dat wij aan jullie denken.
Nathalie
Ook hier
denken we nog steeds aan jullie. Ik lees vaak je berichten, maar weet niet wat ik moet zeggen. Niemand die jullie grote verdriet minder kan maken.
Liefs Kuzco
Trouwdag
Vandaag onze trouwdag, en het is zwaar naar vandaag...
Och kaatje
nog weer wat zwaarder... wat moet ik tegen je zeggen? Ik weet het niet, wil je laten weten dat ik aan je denk, aan jou, je kinderen en Bas.....
Kaatje
Ik denk aan jou, en aan je kindjes. Sterkte vandaag, en alle dagen. Niet te doen, zo'n dag. Hij is bijna voorbij...
Liefs van Maatje
Even laten weten
Ik wil je even laten weten dat ik aan je denk. Wat een verdriet.
Groeten Lieuwkje.
Een knuffel
Meissie toch, al die "eerste keren zonder Bas", een zomer vol "eerste keren zonder Bas". Natuurlijk heb je het vandaag zwaar. Ik hoop dat je al slaapt op het moment dat ik dit tik, maar mocht het niet zo zijn, dan krijg je een dikke knuf van me.
Ik ben net terug van een korte vakantie en ik zag een kaart die me direct aan je deed denken. Een heel mooie. Hij komt eraan, komende week.
Dag lieverd.
Van mij ook een knuf
Op the day after... en een kaarsje voor Bas.
Liefs, Mick
Vaak sluip je me gedachten binnen
Ach Kaatje,
Af en toe lees ik hier eens wat mee, maar nog vaker sluip je me gedachten binnen. Niks bijzonders, maar gewoon bij de dingen van alle dag, dan flitst het door me heen dat er nog iemand zo gelukkig getrouwd was en deze dingen nu moet missen. Het idee alleen al doet pijn.
Het is zo verschrikkelijk oneerlijk. Je moet door, het verdriet zal heel langzaam steeds een stukje slijten, je kinderen hebben je nodig, maar bovenal denk ik dat je nog heel veel te genieten hebt in je leven, alleen is het ontzettend moeilijk om te leren dat zonder Bas te doen.
Liefs Jessica
Regelmatig
kom ik in het ziekenhuis, langs die poli. Regelmatig denk ik aan jullie, hoe het was, hoe het nu is.
Onwerkelijk, dat er zoveel kan gebeuren in 1 jaar tijd!
Toch is het jullie werkelijkheid, leeg, ontheemd, zonder Bas. Juist op bijzondere dagen wordt dat nog eens extra (ook al denk je dat het niet erger kan)..
Sterkte, kracht en warmte gewenst, voor elke dag, voor elk uur, voor elke minuut!
Mien
Kleine stapjes
Gisteren was echt heftig rot, en dat gevoel suddert vandaag nog na. Maar ondertussen sta ik niet stil, er zit beweging in het proces.
Vanaf morgen de kinderen weer naar school en mijn dagen gevuld met niks lokken me niet aan. Daarom heb ik vandaag voor vrijwilligerswerk gezorgd, bij visueel-gehandicapte kleintjes. Van het idee alleen al word ik een heel klein beetje blij, een klein stapje in de maatschappij zetten, nieuwe mensen leren kennen, iets nuttigs doen en mijn zorgzaamheid en gevoeligheid inzetten voor deze kinderen.
Wie weet lukt het me, zo een nieuwe toekomst op te bouwen.
Kaatje
Misschien voelt het voor jou niet zo, maar je bent een sterk mens. Een lief mens bovendien.
Kaatje
Wow! Alleen maar: wow!
Je dwingt bewondering, respect (en tranen) af hiero.
Klein....
Wat je klein noemt...je richt je blik naar buiten,op een heel mooie manier.
liefs,Bastet
Kaatje!
hé man, wat goed, jezus zeg wat dapper. Ja wat ben je toch ook een dappere strijder en wat een mooi stuk werk wat je wil gaan doen zeg !
En gewoon maar kijken of het gaat hè, niet te zwaar gaan tillen.
Wat goed van je
Allereerst wens ik je kinderen een prettige eerste schooldag.
En ik vind het zo ontzettend goed van je, dat je vrijwilligerswerk gaat doen. Zeker bij kleintjes met een handicap. Een glimlach van een kind is zo'n groot geschenk. Ik hoop dat deze lieve kleine kindjes ook een kleine bijdrage kunnen leveren aan het ontwikkelen van een nieuw groot en warm zonnetje in jullie leven.
Nathalie
"een nieuwe toekomst"
Dat schrijf je. Dat je maar een klein beetje zo kunt denken, al is het maar een moment. Het is niet alleen een plan, je gaat het echt doen. Een enorme stap.Een eerste stap naar "een nieuwe toekomst". Fijn om te lezen.
Bijzonder
Bijzonder Kaatje! Deze stap op deze dag, nu de kinderen weer naar school gaan... Ik hoop dat het je veel goeds mag brengen.
tonny
Mooi haiku
De toekomst
Golven die komen
nemen het water op
van golven die gaan
