Gezondheid
Tineke
29-02-2008 om 11:59
Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Mariska B.
18-04-2008 om 08:18
Familie heksenvet
Een mooi afscheid van Bas... een mooie dag. Zo ver je van een mooie dag kunt spreken, in dit geval. Afscheid van een leven, maar ook levens die verder gaan. De afspraak, om er wat van te gaan maken, met zijn vieren. Ik wens jullie véél kracht toe!
Mariska
Mayte*
18-04-2008 om 10:42
Synchroon
Lieve Kaatje,
Onze levens liepen inderdaad akelig synchroon de afgelopen tijd en zullen ook nog wel een tijd synchroon blijven lopen. Wat fijn dat je je gezin als een echt team ervaart en dat je kan genieten van het vrolijke gepraat dat het huis nu weer mag vullen. Ook daarin lopen we gelijk. Intens verdriet, opluchting, gemis, genieten van het leven wat er nu weer kan zijn; het is er allemaal en ook allemaal gelijkertijd.
Wij denken veel aan jullie en voelen ons heel dichtbij jullie staan.
Lieve groet, Mayte
kuzco
18-04-2008 om 10:53
Kaatje
Wat fijn dat het afscheid was zoals jullie het in gedachten hadden. En het is ook fijn dat jullie zo dicht bij elkaar staan als gezin en elkaar zo kunnen steunen.
Liesf Kuzco
Nathalievdp
18-04-2008 om 15:13
In gedachten
Lieve Kaatje,
Wij denken dagelijks aan jou en de kinderen. We wensen jullie dagelijks alle kracht en liefde toe om zonder Bas een weg in dit leven te gaan vinden.
Ook vandaag willen wij weer laten weten dat wij aan jullie denken.
Nathalie
Angelique vreeburg
18-04-2008 om 16:24
Dat is schrikken
Jeetje door omstandigheden heb ik een tijd niet op ool gezeten, maar de laatste berichten die ik las waren positief.
Kaatje heel veel sterkte meid...fijn dat je Bas in zijn laatste dagen zo goed hebt kunnen bijstaan en dat hij zijn geliefde concert nog heeft mogen meemaken.
Niet gek dat je moe bent...men wat hebben jullie zo al niet moeten doorstaan zeg..
Geef maar lekker toe aan de vermoeidheid..en sterkte voor jou en de kids....
sluit me uiteraard graag aan in de kring
angel
Maatje
18-04-2008 om 19:52
Zonder bas
Lieve Kaatje en kids, jullie zijn al weer uren, bijna dagen zonder Bas, zonder papa. Lijkt me heeeeel moeilijk, al is het goed dat het leven doorgaat, dat de zorg, die van minuut tot minuut zorg, niet op jullie drukt... Jullie zullen 'm wel heel erg missen, denk ik. Liefs jullie kant op! Maatje.
Manda Rijn
18-04-2008 om 23:39
Onverteerbaar moeilijk
lijkt mij, het is voor altijd, je kan niet sms'en inderdaad, wat onuitstaanbaar dat er geen luikje is waar je elkaar dan toch even door heen kan zien en met elkaar rl kan praten en even aanraken.
Ik gun jullie veel momenten dat jullie hem voelen, ervaren en dat je dan toch even moet glimlachen en even weer dichtbij hem zijn.
Tineke
19-04-2008 om 11:25
Ja, onverteerbaar moeilijk
Ik wil nog zoveel napraten, met Bas alleen. Ik wil nog zoveel delen, met Bas alleen. Ik wil nog een mening over alles waar ik nu voor sta, van Bas alleen. Ik wil hulp, van Bas alleen. Ik wil troost, van Bas alleen.
Dus ben ik zo alleen, terwijl ik echt samen had willen zijn. Samen huilen, samen verder, samen, samen-samen.
Ik geloof ook eigenlijk dat ik niet zo heel geschikt ben voor alleen.
Jo65
19-04-2008 om 11:41
Kaatje
Kan me goed voorstellen wat je voelt. Ook al zijn er zo ontzettend veel lieve mensen die met je meeleven en je in gedachten steunen. Niemand kan Bas vervangen. Heel veel sterkte. Groetjes Jo
WiekeB
19-04-2008 om 12:21
Och kaatje
Ik zou willen dat we allemaal een stukje van dat alleen konden overnemen voor je.....
(((((knuf)))))
Wieke
tonny
19-04-2008 om 12:56
Ach lieve schat
we zijn geen van allen geschikt voor 'alleen'.
Daarom zijn we hier.
En ondertussen kunnen we geen van allen écht voelen wat jij voelt, want in die zin is een mens wel degelijk alleen...
Tonny
leetje
19-04-2008 om 13:02
Kaatje
Ach lieverd toch, ik heb de tranen in mijn ogen staan....Ik voel jouw angst en verdriet. Maar vergeet niet, thuis voel jij je alleen met al jouw verdriet, maar hier op OOL ben je niet alleen. Al kunnen wij lijfelijk weinig voor jou betekenen, hier op OOL bieden wij jou een luisterend oor. Ik wens je heel veel sterkte lieverd!!
Groetjes,Lea
Tinus_p
19-04-2008 om 13:28
Alleen
Kaatje:
"Ik geloof ook eigenlijk dat ik niet zo heel geschikt ben voor alleen."
Ik geloof dat niemand dat echt is...
mopke
19-04-2008 om 16:09
Nooit meer
Lieve Kaatje,
Ik heb je verhaal en de berichten vanaf het begin meegelezen maar nooit gereageerd. Simpelweg omdat het me veel te dichtbij kwam, ik wist gewoon niet wat ik je moest zeggen...
Maar je laatste bericht dat het onverteerbaar moeilijk is omdat je nog zoveel had gewild, met je man alleen, dat raakte me tot op het bot. Je bent niet alleen omdat er mensen om je heen zijn die van je houden, omdat je je kinderen hebt en familie en vrienden. Maar die wetenschap helpt nu niet - althans, zo voel ik het nog steeds. Bas was jouw maatje, met hem had je oud willen worden en je leven willen delen.
Toen mijn man overleed (6 jaar geleden) schreef ik hem elke dag een brief. Soms wel 2x per dag. Ik wilde mijn gevoelens niet met anderen delen, ik wilde hem erover vertellen. Over de leuke dingen die ik toch nog deed met onze zoon en over het verdriet en het gemis. Het hielp me niet om daar met anderen over te praten maar door zo'n brief had ik het gevoel dat ik hem nog echt iets kon vertellen - dingen die ik ook niet wilde delen met anderen. Inmiddels schrijf ik haast nooit meer maar ik heb zeker zes dikke schriften vol met brieven...
Dus ja, ik begrijp hoe je je voelt Kaatje.
Heel erg veel sterkte - ik hoop dat je ook een manier vindt om met jullie gemis om te gaan.
Liefs, Esther
MRI
19-04-2008 om 18:06
Kaatje
Ach wat herken ik dat, alles nog willen bespreken met hem, alles nog willen delen, geamputeerd zijn, één grote open wond waarvan je niet het gevoel hebt dat die ooit zal genezen. Het belachelijk vinden dat hij er niet is om die ene rare verkeerde zakelijke beslissing mee te delen.
Die eerste weken na de dood van mijn man wilde ik alleen maar rust, ik was zooo moe van alles. Nu kon ik dat, ik had geen kinderen, maar jij moet door zoals dat dan heet.
Ik hoop heel erg dat je kan vinden wat je nodig hebt, of dat nu rust en bezinning of afleiding en schreeuwen als een gewond dier is.
Het is zo onbevattelijk dat die ander er niet meer is. Zo onverteerbaar. Maar het stomme is dat het ooit zal wennen. Er is geen verkeerde manier van rouwen, anything goes, eigenlijk is het soms alleen maar uitzitten en de pijn er laten zijn.
Voor nu is allemaal gewoon ongelooflijk rot. Sterkte.
MariaRosa
Mien*
19-04-2008 om 20:36
Alleen
ja, dat lijkt me verd*md moeilijk, alleen! Natuurlijk zullen er mensen om je heen staan IRL en virtueel, maar uiteindelijk moet je het wel alleen doen..
Het besef wat langzaam doorsijpelt of als een donderslag je raakt, alle emoties, al die momenten waarop je ´normaal´..
Hartstikke moeilijk, hartstikke zwaar, hartstikke (nog zoveel !) Ik hoop dat je je weg vindt, dat je een manier vindt om door te gaan, voor de kinderen, voor Bas, maar vooral ook voor jezelf! Zo te lezen heeft je uitdrukkingsvaardigheid niet ingeboet, dat is fijn omdat verwoorden, opschrijven zo kan helpen (ik spreek maar uit eigen ervaring)!
Sterkte meis, het valt niet mee (understatement!)
Mien
Petra-
19-04-2008 om 23:13
Och kaatje
ja helemaal alleen.... je stukje raakt me tot op het bot..... ik geef je een dikke knuffel!
Ma_Ma
20-04-2008 om 01:00
Lieve kaat
Ik snap zo goed wat je bedoelt....iedereen snapt wat je bedoelt.
Maar bedenk je.....
Dat na zoveel regen....echt zonneschijn komt.
Een stralende zon zelfs......echt !
Probeer je daar op te richten.....daar naar toe te leven....
En ik weet...dat duurt,duurt,duurt.....
Maar als je dan ineens klaar bent voor " de zon "...dan schijnt ie.....recht in je gezicht.Dan kun je weer genieten...weer lachen,weer...samen zijn.
Alleen zijn...........daar is namelijk NIEMAND geschikt voor !
Vecht je dus door deze moeilijke tijd heen...door steeds te denken dat het echt beter wordt ! Iedere dag is een overwinning......echt iedere dag kom je namelijk een stukje dichterbij " nieuw geluk ".....
Kom op.....vecht voor jezelf,en voor je lieve kinderen !
Sterkte !
Muis80
20-04-2008 om 22:26
Lieve kaatje...
ik kan het me enorm goed voorstellen, samen willen zijn met de man van je leven....en dat is ineens ruw verstoord...
Hou vol meid en je bent niet helemaal alleen.
Liefs Rian
mirreke
20-04-2008 om 23:34
Kaatje
Ik was dit weekend weg en heb veel aan je gedacht. Ik las daarnet je berichtje hierboven... ja, je lief is dood maar je liefde voor hem en je verlangen naar hem niet... dat doet zo'n zeer...
dikke knuffel,
Mirjam
Tineke
21-04-2008 om 20:23
Gespijbeld
Terwijl ik eigenlijk geldzooi moest regelen vandaag, ben ik een dagje gaan achtbanen (letterlijk). Een vriend haalde me over en echt, ik kan het iedereen aanbevelen die het moeilijk heeft om welke reden dan ook. Een achtbaan is goed voor lijf en hoofd, én je mag lekker gillen, doet toch iedereen.
Wat een heerlijke dag in de zon.
IngridT
21-04-2008 om 21:13
Rare deja vu
Toen mijn schoonvader een jaar of 20 geleden vrij jong overleed zijn we met schoonmoeder, kinderen en aanhang de dag na de begrafenis naar een of ander attractiepark geweest. Dat voelde ook heel raar, maar het was op een of andere manier heel fijn om even iets 'luchtigs' te doen met zijn allen.
Fijn dat het je goed heeft gedaan!
Ingrid
Anna :-)
21-04-2008 om 21:42
Wij ook
twee dagen na de begrafenis van mijn moeder gingen wij 3 dagen naar Slagharen. Ook vreemd, maar ook fijn.
Mickey
21-04-2008 om 22:30
Heerlijk kaatje
Ik ben blij dat het je zo goed heeft gedaan. En die zon was inderdaad zalig vandaag!
Liefs, Mick
Bastet
22-04-2008 om 07:40
De zon
Ik wens je heel veel zon,Kaatje,in alle opzichten.Ik ben blij dat je een fijne dag hebt gehad!
liefs,Bastet
Jo65
22-04-2008 om 09:02
Geweldig idee
Wat een geweldig idee van die vriend van je Kaatje. Daar zou ik nooit opgekomen zijn. Maar lekker gillen in een achtbaan werkt zeker ontspannend. Ik krijg altijd de slappe lach van de zenuwen in een achtbaan, maar het voelt zeker goed. Fijn om te lezen dat je een fijne dag hebt gehad.
Groetjes Jo
Dozenschuiver
22-04-2008 om 11:07
Ondertussen
Er is afgelopen vrijdag weer een doos jullie richting opgegaan, Kaatje. Morgen zal er opnieuw een verstuurd worden. We hebben beloofd dat we er voor je zullen zijn Kaatje, en we weten dat het nog een tijdje nodig zal zijn. Regel jij de 'geldzooi' maar in je eigen tempo, we gunnen je allemaal die zonnestralen zo erg. Die zijn niet in een doos te stoppen!