Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Onwezenlijk
wat zal het onwezenlijk zijn vandaag Kaatje, weer opstaan, samen met je kinderen, en op een of andere manier verder gaan.
Ik denk aan je!
tonny
Vandaag
Gisteren was ik bij een andere uitvaart, daar zong een meisje met gitaar 'The rose' voor haar opa, en ik moest intussen even heel erg aan jou en Mayte denken, met jullie gezinnen. Wat een indrukwekkend afscheid voor Bas is het geweest.
Nu is het echt voorbij, het vele zorgen en regelen van alles rondom Bas. Vanaf vandaag begint het pas. Nu is het stil, en ik kom even mee stil zijn.
Liefs, Mick
Stilte....
Bij jullie is het nu echt voorbij, het leven moet weer opgepakt.... Vanmorgen stond ik buiten, zag de zon en was even stil met jullie in mijn gedachten...
Heel veel sterkte vandaag...
Susan
En nu...
Kaatje, ik hoop dat je de kracht vindt om ook vandaag weer op te staan en aan de dag en, inderdaad, de rest van je leven te beginnen. Ik hoop dat je in deze onmetelijke leegte kunt bouwen op je herinneringen, op jullie leven samen dat het fundament is van je gezin. Ik hoop dat je Bas op onverwachte momenten tegen zult komen...
Ik moet ook steeds denken aan je kinderen, die nu ook ineens met een bons op aarde komen...
Wandeling
Zoals de anderen al zeiden, het binnendragen van de kist was misschien wel het mooiste en droevigste moment.
Maar ook de wandeling door het dorp naar het kerkhof (zo'n 20 minuten) was heel bijzonder, en op een vreemde manier ontspannend. Een lange stoet over straat waar de auto's even voor wachtten: De levenden hebben gelukkig even tijd voor de dode..
Kaatje
Even laten weten dat ik ook vandaag aan je denk... Als ik de woorden van o.a. Margje lees, moet het een prachtige dienst zijn geweest. Ik heb gisterochtend nog last-minute getracht iets te regelen voor mijn kinderen zodat ik er toch nog bij kon zijn maar het is me helaas niet gelukt.
liefs Marith
Indrukwekkend
Het afscheid was indrukwekkend, de muziek was zo prachtig (Margje had het niet beter kunnen omschrijven)
Diep, diep onder de indruk. Het was heel mooi, heftig, bijzonder, zeer emotioneel.
Kaatje, wat vond ik het prachtig dat Merlijn bij jou op schoot zat. Hij kroop bijna in je. En samen luisterden jullie naar die prachtige muziek..
Het was een waardig afscheid Kaatje, dank dat wij daarbij aanwezig mochten zijn.
Sterkte en een knuffel,
Piedjee.
Vandaag
weet je dat het allemaal echt gebeurd is, weet je dat het niet een film is waar je naar kijkt of een droom.
Margje heeft het mooi omschreven, ik kreeg het er koud van het moet heel indrukwekkend zijn geweest.
Sterkte voor jou en je kinderen,ik denk aan jullie
Lieve kaatje
wat ben ik blij dat de uitvaart zooo mooi was en dat alles is gegaan zoals jullie graag wilden.
Hou vol en ook aan de kinderen; alle sterkte van deze wereld. Weet dat Bas en papa elke zonnestraal die nu schijnt speciaal naar beneden stuurt voor jullie.
Ik ben en blijf er voor jullie, nu en over 10 jaar.
Liefs Rian
Wat fijn
Dat het zo groot was en het verdriet zo gedeeld. Hopelijk blijven jullie steun vinden bij familie en vrienden... alle sterkte met het ongelofelijke gemis.
Lieve kaatje en kinderen
Wat moet het vreselijk moeilijk zijn om te beseffen dat Bas nu écht weg is. De tijd van afscheid nemen, regelen en plannen is voorbij. Dat 'hoogtepunt' (wat een raar woord op deze plek, maar ik weet zo gauw niets anders) is nu voorbij, nu moeten jullie de draad van het leven weer op zien te pakken. Zonder Bas. Ik wens jullie daar onnoemelijk veel sterkte bij.
Zo te lezen is gisteren zo mooi geworden als iedereen gehoopt had. Een dag om in je hart te bewaren en weer te beleven op moeilijke momenten.
Lieverds, heel veel sterkte. Dikke knuffel van mij.
Engeltje, die ook haar plekje in de kring weer inneemt...
Kaatje en kinderen
Het klinkt als een heel mooi afscheid met veel emotie. Mag dat altijd een (mooie) herinnering blijven in jullie harten.
Vera*
Kaatje en kids
een dikke knuffel voor jullie, de eerste dag zonder jullie geliefde Bas...
Leven
Ons leven stond al zo'n poos stil, was zo intens en was zo zwaar. Echt hoor, iedere dag was als een heel jaar. Steeds verder teruggetrokken, steeds meer ondergronds om te kunnen doen wat we moesten doen, afscheid nemen, een basis leggen om verder te kunnen. Dat kon omdat we ons gesteund voelden door alle lieve mensen over heel de wereld. En we zijn dankbaar dat de meesten het respect hadden om ons die intimiteit te gunnen die we zo hard nodig hadden. Dat stukje pakt niemand ons meer af.
Omdat het toch moest, was gisteren de beste manier voor een laatste eerbetoon, het had niet beter gekund, op een klein puntje na: ik had hagel en sneeuwjachten of onweer met felle bliksem besteld. Maar ik zag dat veel mensen wel blij waren met het zonnetje, dus ach, het was niet anders.
Tja, Bas is dood...hartstikke dood, en toch zat ik vanochtend te wachten op een sms van hem, nu lang genoeg weggeweest zonder iets te laten horen...
Het is wel heerlijk het huis weer te vullen met luidruchtig vrolijk gekwebbel, de piano is weer een muziekinstrument in plaats van medicijntafel en het is alsof wij nu weer mogen gaan leven. Dat geeft voor dit moment de kracht om ons nieuwe leven echt aan te gaan, we gaan ervoor, we hebben elkaar beloofd er wat van te gaan maken. Iedere dag opnieuw, en ook als het even niet lukt.
Met z'n viertjes zijn we echt een goed team en onze levenslust geeft mij vertrouwen in onze toekomst, ondanks de schrijnende harde pijn en het intens diepe verdriet.
Kaatje
Wat mooi geschreven. Veel kracht en liefde van deze kant gewenst!
Mijn petje af
Kaatje voor hoe je dit schrijft. Jullie mogen weer leven... en dat ga je ook doen. Bas zou het denk ik niet anders hebben willen zien.
Hele dikke knuf,
Mick
Lieve kaatje
Wat lief dat je weer even zelf iets van je laat horen. Ik kan me heel goed voorstellen dat na de zware tijd nu ook een vorm van opluchting heerst. Het vacuüm waarin je leefde is weg, de sfeer die rond een zwaar zieke hangt is weg... het leven gaat weer door. Gelukkig hebben jullie elkaar, maar dan nog zal het vaak niet meevallen. Hopelijk kun je steun blijven putten uit al het medeleven en de hulp die je krijgt.
M.
Ach kaatje..
"Tja, Bas is dood...hartstikke dood, en toch zat ik vanochtend te wachten op een sms van hem, nu lang genoeg weggeweest zonder iets te laten horen..."
Och meis, wat hartverscheurend en herkenbaar! Toen mijn moeder overleden was, heb ik dit ook gevoeld: nú is het genoeg, het is mooi geweest, het is klaar, het heeft nu lang genoeg geduurd, NU moet het afgelopen zijn, ik wil je weer zien en spreken en vasthouden!
Liefs, Wieke
Voor kaatje,
Toen mijn zus was gestorven, was ik blij. Intens blij dat het over was voor haar. En ook voor ons. Het was zo zwaar geweest haar te zien lijden. Bij de begrafenis was ik blij verrast door alle mensen die kwamen. Ik straalde. Waarop een familielid tegen me zei ´ja, ja. Je lacht nu wel, maar hoe voel je je echt? Ik was verbaasd, en realiseerde me een minuutje later pas dat ze had verwacht dat ik intens verdrietig zou zijn. Dat intense verdriet kwam later wel weer, maar op dat moment was ik gelukkig. Kaatje, lach en zing als dat goed voor je voelt, en wees verdrietig op die momenten waarop je verdrietig bent. Ik wens je heel veel sterkte toe. Bellefleur
Kaatje
Wat fijn van je te lezen.
Margje
Boeb
Ik heb het niet gezien, dat hij dat deed. Maar het maakt het nog mooier!
Margje
Verder
Dag Kaatje - fijn dat je er weer bent. Hopelijk pakt jouw lijf ook de draad weer op.
Lieve kaatje...
wat een enorme bewondering voor jou en je gezin. Hoe jij er doorslaat en hoe je toch even hier persoonlijk komt vertellen hoe het met je gaat.
De zin over het sms-je kan ik me zooo voorstellen!
Geniet van de muziek en van elkaar en alle sterkte van deze wereld toegewenst.
Liefs Rian
Kaatje
we gaan ervoor, we hebben elkaar beloofd er wat van te gaan maken....
Goed meid,Bas zou niet anders willen.Maar vergeet niet,nu,straks,en over tien jaar...je verdriet mag er ook zijn,en laat nooit iemand je wijs maken dat dat er niet mag zijn.
Veel liefs,bastet
En nu
nu voel ik ineens hoe moe ik ben! Dat wordt gelijk met de kinderen naar bed!
En ik kom nog wel vertellen in dat andere draadje over de betekenis van de kring, emo-forum, relzin en podiumdrang. Andere keer. Tot later lieve mensen.
Welterusten!
Wat kan ik me dàt voorstellen, dat je nu ineens zo moe bent. Een oprecht welterusten.
Tot
Tot later, lieve Kaatje, ik hoop dat je kunt uitrusten. Na alle emoties, na de dag van gister en de maanden ervoor moet je óp zijn.
Lieve kaatje
Zo te lezen was het een heel fijn afscheid van Bas. Ik wil je nog even heel veel sterkte toewensen, want het echte verwerken zal waarschijnlijk nu pas komen.
Liefs van Ya
Truste meis!
rust uit, het is een lange weg geweest.
Goed voor jezelf zorgen hoor!
Kaatje
Zorg goed voor jezelf!
Hopelijk heb je een goede nacht.
Liefs Roos
