Gezondheid
Tineke
29-02-2008 om 11:59
Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
reina
04-04-2008 om 20:44
Wat fijn
Eindelijk weer een mooie dag voor hen. Dank voor je berichtje, Boeb
Harpje
04-04-2008 om 21:17
Margje
Mooi verhaal, mooi dat je je op dat soort momenten meer herinnert door de muziek.
Ik heb het motet van Bach meteen beluisterd, toevallig(?) kreeg ik net gisteravond een nieuwe cd van het nkk waar dit motet op staat. Hoewel Bas daar natuurlijk niet op speelde zag ik hem wel meteen voor me...
Mickey
04-04-2008 om 21:41
Wat geweldig
... dat dit in elk geval gelukt is, dat het zo mooi was en dat jullie hebben kunnen genieten. Nu rust, en een heel mooie herinnering.
Liefs, Mickey
WiekeB
04-04-2008 om 22:10
Pelle
stuur Murphy maar hier naartoe. Ik stop hem wel in de hondenbench.
Wat fijn dat Bas zijn orkest heeft mogen horen spelen, deze laatste keer! een mooie schakel in een lange rij warme herinneringen...
wieke
margje van dijk
04-04-2008 om 22:13
Super! en enkele rectificaties
Ik ben ook zo blij met het bericht. Wat geweldig.
En even off-topic, ik moet een paar rectificaties plaatsen bij mijn verhaal van vanochtend. Ik heb het vanochtend "heet van de naald" en uit mijn hoofd opgeschreven en ik heb pas net voor het eerst weer naar de CD en het programmaboekje gekeken, en een aantal dingen zijn anders dan ik schreef. Hoewel het nu er totaal niet toe doet en ik zeker de aandacht niet wil afleiden (daarom ook o.t.) ga ik het toch even rechtzetten:
- Er waren geen twee, maar drie continuospelers. Er stonden dus drie namen op het inlegvel. (Ook nog een contrabassist). Wat neemt geheugen dan dus een loopje met je, want ik had net zitten verkondigen dat ik het allemaal nog zo scherp voor me zag. Ik was nu ook al bang dat ik me helemaal niet Bas heb herinnerd, maar de contrabassist. Dat heb ik nog even uitgezocht, maar nee, gelukkig, die contrabassist zag er heel anders uit en ik heb echt wel Bas voor ogen.
- Ik heb de CD beluisterd (ik moest echt huilen trouwens) en ze spelen veel meer dan alleen de begeleiding van Jesu meine Freude, dus gelukkig hebben ze tenminste ook in minuten uitgedrukt wel waar voor hun geld geleverd In muzikale toevoeging hadden ze dat natuurlijk allang ruimschoots gedaan.
- Bas z'n naam prijkt gewoon pontificaal op de CD, die heeft dus de afgelopen drie weken in stapels op mijn bureau gelegen, wat ben ik toch onnozel dat ik niet eens eerder dat inleghoesje heb gelezen en gelezen wat er stond. (Dit is geen rectificatie)
- Ik heb heel goed geluisterd, maar op de opname speelt er niemand mee met de Sestina. Dat was dan blijkbaar tijdens de repetities, dat Bas ons ter ondersteuning bijstreek. Maar tijdens de uitvoering niet, en zo hoort het ook.
- Overigens was dat Pieterskerkconcert het tweede concert, en Arnhem het derde (met meer publiek), en de opname is van Arnhem.
- Ik schreef dat er van het continuo nauwelijks iets te horen is, maar dat was omdat ik er nog nooit bewust naar geluisterd had. (Je luistert bij zo'n eigen CD vooral naar de partij die je zelf zingt, is mijn ervaring). Toen ik net de CD voor het eerst opzette hoorde ik de begeleiding juist heel goed. Op heel veel plaatsen. Het is onbevattelijk nu, voor mij, op dit moment, om mezelf en mijn eigen kamerkoor te horen zingen en daaronder de cello van Bas te horen.
- Tenslotte, het thema van ongeveer alles wat we zongen tijdens dat concert was: het verliezen van een geliefde. Brrrr.
En dan nu weer terug naar Bas en Kaatje.
Margje
Tirza G.
04-04-2008 om 23:16
Onbegrijpelijk
Alles alles vind ik onbegrijpelijk. Normaal zijn woorden mijn wapen, mijn troost, mijn kracht. En mijn zwakte. Ik kan níks vinden om te zeggen. Niet tegen de Heksenvetjes, niet tegen de mensen die dit draadje zo teder volschrijven.
Bas en de jouwen: weet je gedragen.
Tirza
Amarins
05-04-2008 om 00:50
Een zucht
...van opluchting, hoe vreemd ook omdat in deze omstandigheden te zeggen. Ik ben erg blij dat Bas en Kaatje dit nog samen hebben mogen ervaren. Margje, dank voor je verhaal. Bas blijft gehoord worden.
margje van dijk
05-04-2008 om 01:13
Muzieklink (lichtelijk o.t.)
Voor de liefhebber heb ik op de "space" van mijn margje-account twee mp3-bestanden neergezet die ik van de CD geript heb waarop Bas dus mijn koor begeleidt.
Ik heb er opzettelijk geen enkele informatie bij gezet over de uitvoerenden, om de privacy te waarborgen.
Ik heb deze twee geselecteerd omdat Bas hierop goed te horen is en ze toch nog relatief kort zijn En zelf vind ik de tekst ook erg mooi. Die zet ik hieronder even neer, met de vertaling, en de bijbehorende links.
Hopelijk werkt het.
Groeten Margje
- - -
Muziek van Johann Hermann Schein, geschreven in 1623.
track 5)
http://cid-2b94e0e5148bcf95.skydrive.live.com/self.aspx/Public/Track%205.mp3
Da Jakob vollendet hatte
die Gebot an seine Kinder,
tät er seine Füße zusammen aufs Bette
und verschied.
Und ward versammlet zu seinem Volk.
Da fiel Joseph auf seines Vaters Angesicht,
und weinet über ihn, und küsset ihn.
Toen Jacob de geboden aan zijn
kinderen had overgedragen,
legde hij zijn voeten samen op het bed
en stierf.
Zijn volk verzamelde zich.
Joseph boog zich over het gelaat van zijn vader
en huilde om hem, en kuste hem.
track 13)
http://cid-2b94e0e5148bcf95.skydrive.live.com/self.aspx/Public/Track%2013.mp3
Die mit Tränen säen
werden mit Freuden ernten.
Sie gehen hin und weinen
und tragen edlen Samen.
Und kommen mit Freuden,
und bringen ihre Garben.
Die met tranen zaaien
zullen met vreugde oogsten.
Ze gaan heen en huilen
en dragen kostbaar zaad.
En komen met vreugde,
en brengen hun geschenken.
wendelien
05-04-2008 om 07:34
Media-aandacht
Vandaag zelfs de Volkskrantvoorpagina gehaald en zoals aangekondigd het katern Hart en Ziel. De bekende theorieën komen langs: altruïsme en de al dan niet bewuste drijfveren daarvoor. Ik ben blij dat deze afsplitsing van het OOlegioen een jaar lang in alle rust en anonimiteit heeft kunnen opereren
Ik hoop dat niemand zich hierdoor laat afschrikken en dat de Heksenvetjes en de mensen om hen heen de nodige rust gegund wordt. Dat ze in hun eigen tempo kunnen bijkomen en nagenieten van gisteren om zich te gaan voorbereiden op de volgende loodzware fase. Een heel voorzichtige bearhug.
purk
05-04-2008 om 08:58
Heksevetjes
dag dag na het concert. De klanken klinken en dansen nog in jullie hoofd. Jullie zijn in mijn gedachten.
Liefs van Purk
purk
05-04-2008 om 08:59
Ramptourisme
ga er maar vanuit dat hier wel gekeken wordt. Wie weet levert het wel nieuwe hulp op of vanuit een onverwachte hoek. Het kan ook positief zijn!
Groeten Purk
heli
05-04-2008 om 09:07
The day after
beste heksenvetten, 'the day after', prachtig dat jullie dit nog met z'n allen mee hebben mogen maken!
In gedachten bij jullie,
Lin
WiekeB
05-04-2008 om 09:20
Ik hoop
dat jullie de muziek van gisteren in jullie hart hebben, Kaatje en Bas. Wat zal het een beladen concert geweest zijn... ik kan me zo voorstellen dat het technisch niet helemaal perfect is gegaan met alle emoties voor iedereen, maar dat het wél enorm bezielde en gevoelige uitvoering is geweest.
Liefs, Wieke
margje van dijk
05-04-2008 om 09:35
Zou het nou echt
Zou dat artikel in de krant nou echt ramptoerisme opleveren? Ach, ik denk dat er misschien heel veel mensen heel even gaan kijken en dan nooit meer terug komen, want zoveel "ramp" valt er hier nou ook weer niet te genieten. Af en toe een update van Boeb (van een opzichzelf rampzalige situatie) maar voor de rest vooral bladvulling van onszelf, of niet?
Dat past goed in het beeld dat de krant schetst, dat we het allemaal uiteindelijk voor onszelf doen.
Het maakt me allemaal niet uit. Ik denk dat het Kaatje worst zal wezen wat er in de krant staat, die heeft wel wat anders aan haar hoofd, en dat is toch het enige dat telt.
Margje
Emel
05-04-2008 om 09:37
Gisteren
Wat heerlijk dat die grote wens is uitgekomen en Bas het concert bewust heeft kunnen meemaken. En nu....
Ik wens jullie heel veel liefde en rust de komende tijd.
christine visser
05-04-2008 om 09:46
Hart en ziel
hallo lieve dames,
ik snap dat jullie iets wilen doen en niet stil kunnen toekijken naar al dit verdriet. ik wil symbolisch iets overmaken maar moet een woonplaats invullen van de bankrekeninghouder...we meldt me die?
sterkte.
WiekeB
05-04-2008 om 10:10
Christine
je kunt contact opnemen via email met Boeb:
[email protected]
En dank je voor je steun! Dat is geen symbolisch gebaar, dat is daadwerkelijke hulp
Wieke
Mien*
05-04-2008 om 10:23
Hoor net justine op radio 2
Hoezeer het verhaal van Kaatje en Bas indruk maakt, blijkt net weer, ik hoorde Justine op radio 2 over Kaatje, Bas en onze actie.
Een dikke pluim voor iedereen die meehelpt, op welke manier dan ook!
Liefs, Mien
Maatje
05-04-2008 om 11:17
Bas en kaatje
Het doet er niet toe, niet nu en misschien wel nooit, maar weet dat hoe jullie nu leven, hoe jullie leven met een komende dood, hoe jullie kwetsbaar durven zijn, lijken te begrijpen waar het werkelijk om gaat, hoe jullie liefdevol zijn naar elkaar en jullie kinderen, dat alles... een voorbeeld is voor mij. Onbedoeld, ongewild zelfs vrees ik (want liever was je waarschijnlijk een stuk minder 'wijs' op dit vlak, dat kan bijna niet anders, Kaatje), maar desondanks. Ik kan alleen maar lezen, nadenken en zometeen - dankzij een muzieklinkje van Margje, dank je wel! - ook luisteren naar wat jullie beroert, naar wat jullie doormaken. Een pas op de plaats in de rijkdom die leven is. En op die plaats een eeuwig brandend kaarsje voor jullie. Heel, heel veel sterkte, en liefs, Maatje.
Anneja
05-04-2008 om 11:26
Maar ik voel me een beetje een ramptoerist
...ik vertrouw mijn eigen motieven niet. Ben ik de enige die dat heeft?
Ik ken ook alleen Bas zijdelings, en wat er gebeurt vind ik heel erg, maar vrees ik vooral omdat ik me voorstel hoe ik het zou vinden als mijn man op zo'n manier dood zou gaan (en mij met een inadequaat loon voor onze hypotheek en drie kinderen achter zou laten). Ik hoorde hem graag spelen, daar niet van natuurlijk, maar ik vraag me af of mijn medelijden wel helemaal zuiver is en niet een soort 'it could have been worse- it could have been us' gevoel.
En ik vind al die publiciteit maar niks eigenlijk. Zou ik zelf in zo'n situatie geloof ik helemaal niet op zitten te wachten, helemaal niet als ik zo googlebaar ben (want het is echt niet moeilijk om ze met de informatie op het forum te vinden).
Maar ik zou ook niet goed zijn in me laten helpen door zoveel mensen, het is maar goed dat niet iedereen hetzelfde in elkaar zit
anne
margje van dijk
05-04-2008 om 11:44
En qua ramptoerist
Ik voel me geloof ik geen ramptoerist, maar ik denk wel dat de volkskrant een punt heeft dat altruisme een grote component van eigenbelang heeft. Dat je per definitie nooit echt iets zuiver voor een ander doet, maar dat er altijd iets voor jezelf in zit. Een goed gevoel, "zingeving" voor jezelf, dat soort dingen.
Ik merk eerder een soort verslaving bij mezelf, ik kan het haast niet meer loslaten. Daarvan zoek ik de oorzaak ook bij mezelf en niet bij Kaatje en Bas.
Ik heb de goede hoop dat het (zoals ik al zei) Kaatje en Bas op dit moment gewoon absoluut worst is wat iedereen vindt en schrijft.
Ze staan nu even in het middelpunt van nationale belangstelling, maar ze zullen als geen ander weten dat roem tijdelijk is en dat het over een paar maanden weer allemaal helemaal vergeten is (in de media).
Margje
tonny
05-04-2008 om 11:50
Anneja
... ik herken je gevoel...
En ondertussen leef ik mee, ook al schrijf ik hier niet vaak iets.
Tonny
Mien*
05-04-2008 om 11:56
Radio 2
Later via uitzending gemist terug te luisteren, het was in Cappuchinno http://www.radio2.nl/page/uitzendinggemist
Mien*
05-04-2008 om 11:57
Verder zijn mijn gedachten ook vandaag
weer bij jullie, Bas, Kaatje en kinderen
IngridT
05-04-2008 om 12:16
Hoe groter dit allemaal wordt,
hoe meer ik de neiging heb me afzijdig te houden. Ik vind het vreselijk wat er allemaal gebeurt, maar voel me uiterst ongemakkelijk om min of meer ongevraagd onderdeel te worden van een pubiciteits'offensief' (al dan niet gepland, dat weet ik ook niet) dat tot aan de landelijke dagbladen loopt. En ik heb dezelfde angst als Cobi voor SBS-ige toestanden. Daar zit toch niemand op te wachten....
Ingrid
WiekeB
05-04-2008 om 12:29
Ik snap jullie wel, maar
zullen we deze discussie ergens anders voeren? Dan blijft deze draad waarvoor het bedoeld is
Wieke