Leven tussen aanhalingstekens, een update
Het liefste zou ik schrijven dat het hier zo goed gaat, dat we de boel op de rit hebben. Zoiets hadden we onszelf immers ook beloofd, de tijd van de Mattheuspassion is aangebroken, en dan zouden we veel procentjes 'gewoon leven' herwonnen hebben.
Maar dat is niet zo. Het lijkt alleen maar beroerder te gaan. Bas heeft steeds zwaardere medicatie nodig tegen de pijn. Komende week wordt er een scan gemaakt, voor de zekerheid, om te kijken of er niet opnieuw gruwelijke dingen aan de hand zijn. Het zou z'n klachten wel verklaren, maar tegelijkertijd was er gelukkig wel een arts die het zich niet voor kon stellen dat het opnieuw foute boel zou zijn.
Het is moeilijk nu de lichtpuntjes te zien, het is moeilijk om moed te houden. Bij mij is de energie eigenlijk wel diep onder het nulpunt gezakt.
Zoiets gaat het dus, ik had echt een ander berichtje willen plaatsen.
Margje
Ik ben zo onderhand wel benieuwd in welk koor jij zingt 
De enige muzikale anekdote die ik van Bas heb is dat hij vaak zonder het te weten het lijdend voorwerp was van het flauwe grapje wat we altijd maakten als we met onze bassectie naar een (vanwege te grote traceerbaarheid geskipt door forumbeheer) gingen ('je kan beter Bas heten en cello spelen dan bas spelen en Cello heten, har har har'. Ja, het toppunt van hilariteit, bassisten staan dan ook bekend om hun verfijnde en intelligente gevoel voor humor).
En ja, hij is goed. Heel erg goed. Er zullen veel mensen zijn die door zijn muziek geraakt zijn en aan hem zullen denken zonder dat ze weten wie hij is of dat hij nooit meer zal spelen.
anne
Lieve familie heksenvet
Nog niet eerder gereageerd, wel meegelezen en ben iedere keer ontroerd, door jullie, maar ook door Ouders Online, wat een geweldige groep mensen!!
Hoorde vandaag een nummer van Volumia op de radio, moest aan jullie denken. Misschien dat de tekst hier al eerder genoemd is, maar wil hem toch graag plaatsen..
*******
Heb ik al gezegd dat ik moet gaan
Het lot vraagt me mee op reis ver hier vandaan
De toekomst wil geen tijd meer geven dus
Geef me nog een kus, geef me nog een kus
Er is geen kans dat ik het win
Van de verslagenheid dus schelden heeft geen zin
We kunnen niet meer lang genieten dus
Geef me nog een kus, geef me nog een kus
Ga door met leven, als ik straks verdwijn
We zullen in gedachte samen zijn
Want ik neem je liefde mee
En laat de mijne achter, voor jou alleen
Hoe lang heb ik te leven
Hoe lang heb ik te gaan
Hoe vaak kan ik nog bij je liggen
Of even naast je staan
Hoe lang kan ik nog geven
Wat ik altijd heb gedaan
Kruip nog even dicht tegen me aan
*******
Ken jullie niet persoonlijk, maar ben ik gedachten bij jullie. Heel veel sterkte!!
Denaja
Margje,
waardevol jouw verhaal. Of het zo heeft moeten zijn dat je het pas gisteren hebt ontdekt
Muziek aan
Heb gisteren en vandaag regelmatig de muziek van Bas aan. Zo ie zo is het mooie muziek, maar nu kan het bijna niet droog blijven bij me. Vreselijk om zo te moeten lijden en te liggen wachten op je sterven. Hoop dat vanavond het met het orkest nog goede momenten mogen zijn.
Ik hoop dat Kathelijne en de kinderen de kracht krijgen om verder te gaan. Nu nog in de laatste strijd van het lichaam van Bas, maar ook als de strijd hier op aarde gestreden is.
Familie heksenvet
Heel veel sterkte op deze bijzondere dag gewenst...
Gedragen door de muziek.... uitvliegen.... slik
Veel liefde om jullie heen, hier en IRL.
Liefs,
Susan
Mijn hemel
Margje. Dit is zo....ik weet niet hoe ik het noemen moet, maar ik voel opeens de tranen weer.
Ik ben blij dat je het verhaal verteld hebt. Het is een waardevolle, mooie herinnering.
Het lijkt me voor jou ook idd kippenvel om te beseffen dat je Bas echt gekend hebt.
Heel bijzonder
Wat een bijzonder verhaal Margje.... Zo raken twee levensdraadjes elkaar even kort maar intens....
....
Wat Cecile schreef (en misschien nog meer met haar) daar moet ik ook heel de tijd aan denken.
Heksenvetjes jullie zijn veel in mijn gedachten.
Margje
Dit draadje is absoluut niet op sensatie belust. Ik denk juist dat deze anekdote heel veel voor ons heksevetje zal betekenen.
Lieve familie
Als je leven zo verbonden is met muziek, hoe zal het dan vandaag voor jullie zijn? Hoe kun je loslaten waar je zo van houdt?
Ik hoop op een onuitwisbaar mooie ervaring voor jullie. Dat Bas (en jullie allemaal) de liefde zal voelen van die laatste groet van zijn orkest.
Hermione
@Margje: wat een mooie herinnering. Zo waardevol om het op te schrijven zodat het gedeeld kan worden en niet vergeten wordt!
Tjonge
Wat veel reacties op mijn verhaal! Wat ben ik dan inderdaad blij dat i khet heb opgeschreven. Ik was bang dat het de aandacht zou verleggen van Kaatje en Bas naar ons koor en bijbehorende perikelen, maar ik geloof bij nader inzien ook wel dat het desondanks over de kracht en de impact van een musicus als Bas (sterker nog: van Bas zelf) gaat.
Wat voor mij de huiveringen nog sterker maakt is dat de rest van wat we die dag zongen zo heftig past bij deze situatie. We zongen onder andere de madrigaalcyclus "Sestina" van Monteverdi, die hij in 1611 schreef ter gelegenheid van het overlijden van zijn talentvolle 18-jarige leerlinge Corinna Martinelli (zangeres). Hoewel het pas in 1611 is geschreven en je zo'n emotionele impact nog niet verwacht van zulke oude muziek is het werkelijk hartverscheurend, de tekst, maar ook de muziek. De geliefde van Corinna huilt bij haar graf, hij wordt haast waanzinnig van verdriet, omklemt de grafsteen alsof het de borst van Corinna is, de hemel en de aarde en de rivieren huilen met hem mee, en op het laatst roept hij haar naam en op dat moment gillen onze sopranen dat haast uit op een manier dat het je door merg en been gaat. (Niet voor niets is Monteverdi achteraf benoemd als de eerste opera-componist).
Er was een stukje in de Sestina waar we het moeilijk zuiver konden houden (het is een heel moeilijk stuk om te zingen), en onze dirigent vroeg aan Bas of hij bij bepaalde lijntjes een liggende cello-toon wilde meespelen. Dat is een noodgreep natuurlijk, want het staat niet in de compositie en je moet het zonder kunnen. Maar aan die toon hadden wij houvast en konden we het beter zingen. Bas heeft dus mijn zijn lange, dragende toon ons door dat stuk heen geholpen.
Ook de rest van het programma was heel toepasselijk, maar laat ik nu maar weer ophouden.
Margje
Boeb (ot)
gedaan.
........
Ook hier heel veel hoop dat het vandaag een hele bijzondere dag zal zijn. een dag waar Kaatje en Bas samen van kunnen genieten, ondanks alle verdriet, pijn, machteloosheid.
Mooi, Margje ....
Meer herinneringen...
Heel wat jaren geleden bezocht ik de weekenden die Kaatje organiseerde. Op een van die weekenden vertelde ze me dat haar vriend ook zou komen. Wat waren ze verliefd... Op het slotconcert speelden ze samen de sterren van de hemel. Ik was diep onder de indruk, niet alleen van hun muziek, maar vooral van hun chemie. Het was meer dan alleen de muziek, het was het opgaan in elkaar, het samenspel zonder woorden. Er was heel veel publiek, maar het was van hen samen...
Lieve Bas en Kaat, ik weet helemaal niet meer wat ik moet zeggen, maar ik denk dagelijks aan jullie...
Stil...
Ik reageer niet vaak, maar lees en leef echt mee.
Ik sluit me aan bij iedereen.....
Dat de muziek en liefde jullie mag dragen
Liefs Christine
Wauw, harpje
Dat is ook echt een mooi verhaal. Ik kan het me levendig voorstellen. Een bijzondere combinatie zijn ze.
Margje
Mooi
Mooi om te lezen die herinneringen van jullie!
Ik hoop dat vandaag een prachtige herinneringen wordt voor de heksevetten. Ben er heel de dag in gedachten mee bezig.
Roos
Muziek en margje
Wat een mooi verhaal, Margje!! En zo zal Bas altijd blijven bestaan, mede door zijn muziek zal hij nooit vergeten worden. Ik vind het erg spijtig dat ik nooit de kans heb gehad om met Bas te spelen, collegas van mij kennen hem wel. Wat dat betreft is de barok wereld zo klein. Maar ik weet zeker dat ik nooit meer de Mattheus Passion zal kunnen spelen zonder aan Bas te moeten denken.
Bas en Kaatje, ik hoop dat vandaag een bijzondere herinering zal achter laten en dat Bas het nog heel bewust heeft kunnen meemaken. Jullie zijn altijd in mijn gedachten.
O shit
er staat weer een ambulance voor de deur.
......
....... Er gaat na dit bericht zoveel door me heen. Tegenstrijdige gevoelens voor mensen die ik eigenlijk niet ken maar zoveel gun.
Ik weet even niet meer wat ik ze moet wensen. Iig hoop ik dat jullie intens met elkaar van de muziek hebben kunnen genieten.
Pfffffff
Het berichtje van Boeb was nog niet binnen.
Goed teken dus. Jullie zijn bij het concert geweest.
Gelukkig!
hopelijk was het een mooi concert!
Fijn
Het is gelukt,een concert voor Bas.Jongens,wat goed.
liefs,Bastet
...ik vroeg me ook al af
...hoe ze een heel orkest in dat huisje wilden proppen 
anne
Nikus
mooi gezegd!
Heerlijk
gelukt! ik hoop dat het hun stoutste verwachtingen heeft overtroffen.
Purk
Wat fijn...
....dat Bas het concert heeft kunnen beluisteren.
Nikus, dat heb je mooi gezegd
Alle liefs en kracht toegewenst!
Pfff...
Zo ongeveer de halve week m'n adem ingehouden, hopende dat het concert goed zou gaan. Eindelijk iets dat geen akelig staartje heeft gekregen.
Maar houd Murphy voor alle zekerheid nog maar even op water en brood, 't lijkt te werken.
S.
Fijn
dat de Fam. Heksenvet heeft kunnen genieten van hun orkest! Er werd toegeleefd naar deze vrijdag en het is fijn te lezen dat de dag uniek en bijzonder was.
Kippevel
Ik krijg kippevel van het verhaal van Margje. En een warm gevoel van binnen dat Bas zo intens heeft kunnen genieten van zijn orkest.
Liefs, nathalie
