Bah gezondheidszorg

Ik heb de oplossing

Wij moeten af van dat onnodige beroep dat gedaan wordt op de doktersassistentes. Laten we er een functionaris voorzetten die EERST de telefoon opneemt. Die kijkt dan of het wel nodig is om met de assistente te overleggen. Want het moet afgelopen zijn met dat onnodige gebel. Men houdt de lijnen bezet. En zo'n assistente kost iets per uur hoor, dus geef die mensen een eigen risico. Want dat is natuurlijk de reden dat ze de dokter willen spreken. De assistente is gratis, maar die dokter rekent tenminste een consult. Voortaan betalen als je de assistente belt terwijl je ook gewoon een paracetamol had kunnen nemen zonder te bellen.
Wij kunnen dit systeem doortrekken naar andere sectoren. Neem de supermarkt. 80% van de vragen die daar worden gesteld, zijn onnodig. Als mensen zelf even goed doorzoeken, komen ze heus wel op eigen kracht bij de hagelslag, de dieetprodukten en het zelfrijzend bakmeel terecht. Het is pure gemakzucht, dat gevraag aan de vakkenvullers. Nu gaan ze een supermarktverwijsfunctionaris aanstellen. Die zet mensen in een wachtrij en dan mag je als je aan de beurt bent je vraag stellen. Als die het te druk krijgt, zetten ze daar gewoon weer iemand voor, hebben ze al gezegd.
Het is beroerd dat een hoogleraar juist de veelgeroemde poortwachtersfunctie van de huisarts zo in twijfel trekt. Dat schijnt nu iets te zijn waar ze in het buitenland jaloers naar kijken. Dat wij een huisartsensysteem hebben waar een generalist die als het even kan jou en je gezin kent, beslist of je naar de specialist moet of niet. Het zou kostenbesparend werken. Ik vind het ook prima, zo'n verwijzende huisarts. Maar ik had begrepen dat die er nu juist zit omdat hij mensen gerust kan stellen, kan informeren enz. enz. En dat de hele crux van het systeem nu juist is dat mensen ook met niet-levensbedreigende klachten hier advies kunnen vragen.
Marith, die hoorleraar van jou heeft dat hele systeem dus niet begrepen. En ik ken heel wat hoogleraren die, vooral in de media, over van alles een mening hebben zonder zelf onderzoek te hebben gedaan naar het onderwerp, of zelfs maar andermans onderzoek te citeren. Jouw hoogleraar is het niet eens met de poortwachtersfunctie van de huisarts. Hij wil eigenlijk dat zich daar alleen mensen melden die per definitie iets ernstigs mankeren en/of door moeten naar de specialist. Dat is een idiote eis, het systeem is er nu juist op gebaseerd dat je met ALLE soorten van vragen naar de huisarts kunt. Het gaat niet aan daar nog een tweede en derde poortwachter voor te zetten.

Moeilijk inschatten

"Ik heb één huisarts onder mijn beste vrienden. (...) die mij doen begrijpen dat inschatten wanneer iets serieus is en wanneer niet bijzonder moeilijk kan zijn. "

Wacht even. Dus die huisarts vindt het bijzonder moeilijk om in te schatten wanneer iets serieus is en wanneer niet?

Als dat voor een huisarts, de deskundige dus, al moeilijk is, waarom is het dan
a) kwalijk als patienten die al helemaal van niks weten, met futiliteiten naar de HAP komen en
b) de beoordeling aan telefonistes en doktersassistentes overgelaten wordt en
c) alles tot boetes aan toe uit de kast zou moeten worden gehaald om te voorkomen dat mensen die bezorgd zijn of pijn hebben zich tot de deskundige wenden?

Hetty*

Ehm....dat was niet mijn DBC-kwalificering. Dat is een artikel dat ik geknipt en geplakt heb uit een interview met een hoogleraar gezondheidseconomie. Waarschijnlijk had de desbetreffende journalist van het stuk zijn feitenkennis niet helemaal op een rijtje. Van DBC's zelf heb ik namelijk de ballen verstand behalve dan dat ik ongeveer wel weet wat het inhoudt maar de precieze bedragen zou ik je niet kunnen vertellen uiteraard.

Verder sluit jij overigens naadloos aan bij wat ik al stelde; het enorme gemak waarmee mensen naar de SEH of HAP komen. Wederom iemand uit de praktijk (jij dus) die deze ervaring deelt maar het maakt niet uit welke "bewijzen" hier gedeponeerd worden. Bepaalde mensen houden hoe dan ook aan hun standpunt vast.

Pelle/starry

Serieus? In mijn ogen staat er juist dat de arts het moeilij kvindt. Nou hebben Starry en ik wel vaker dat we elkaars teksten niet goed begrijpen , misschien kan Starry opheldering geven?

Kankersterfte hoog in ons land

Niet alleen baby's. In september dit jaar, kwam in het nieuws dat in Nederland relatief veel mensen sterven aan kanker. Dat komt niet door slechte behandeling, maar -volgens een bevriende oncoloog- omdat het in ons land te laat ontdekt wordt. Mensen gaan niet met vage klachten naar de huisarts, alleen als ze zeker weten dat er iets mis is.
Zo ook met die keelpijn, je mág niet met keelpijn naar de dokter, dat is onzinnig. Je doet dat pas als je zeker weet dat het een forse keelontsteking moet zijn en je een AB-kuur nodig hebt. Maar met wat vage keelpijn en wat last met slikken, ga je niet naar de dokter. Je wilt toch ook niet als hilarisch verhaal op een feestje van artsen eindigen. Maar het kan wel kanker zijn, die dus door onze cultuur te laat ontdekt wordt.

Dominante mening

Pelle:"Nou, misschien uit de link die ik gaf (13:46) over de SEH hier om de hoek (kans op max vier uur wachten)."
Ik heb niet geklaagd over de wachttijd. Je wekte de suggestie dat voor dit principe:"burgers die een arts willen spreken, krijgen die te spreken." een tsunami aan dokters nodig zou zijn.
Dat is een uit de lucht gegrepen veronderstelling zolang helemaal niet duidelijk is hoe veel consulten er 'te veel' zijn. Het gemopper door mensen uit de zorg imponeert me niet. Nogmaals: mopperen over klanten is gewoon. Middenstanders doen dat vaak.
De hoogleraar van Marith laat zien wat er werkelijk aan de hand is. Gezondheidszorg is georganiseerd rond financiering. De beroepsgroep heeft voor dat principe zelf DBC codes in het leven geroepen. Vervolgens klaagt meneer erover dat een keelpijconsult 122,30 kost. Dat heeft die patient niet bedacht. Die patient dacht dat ie kanker had en is alleen maar blij dat dat niet zo is.
De oplossing van het probleem van Wim Groot is een DBC voor keelpijn of snee in vinger invoeren. Nog eenvoudiger misschien: de oplossing is misschien wel een inloopspreekuur op de centrale HAP.
Marith:"Verder sluit jij overigens naadloos aan bij wat ik al stelde; het enorme gemak waarmee mensen naar de SEH of HAP komen. Wederom iemand uit de praktijk (jij dus)"
Je doet iets heel raars. Ten eerste vind je dat jij wel op je buikgevoel af kunt gaan over de zinloosheid van doktersbezoek. Je voelt bevestiging bij het buikgevoel van anderen. Er is geen enkel onderzoek dat er aantallen over geeft.
Tegelijkertijd: Je vindt dat patienten niet af mogen gaan op hun buikgevoel over de noodzaak van doktersbezoek. Zij mogen niet afgaan op wat andere burgers daar over zeggen of doen.
Je maakt het zelfs nog bonter. Je merkt Hetty aan als 'iemand uit de praktijk' en doet daarmee alsof burgers niet in de praktijk voorkomen of daarin niet meetellen.
En dat nu, legt precies de mentaliteitskwestie bloot waar ik het over heb.
Pelle:"Meer huisartsen lijkt me een goed plan. "
Mij ook. Het vervelende is dat het de beroepsgroep zelf is die bepaalt hoe groot de instroom is. Dat doen ze door de numerus fixus voor de opleiding en de beschikbaarheid van stageplaatsen en selectie van sollicitanten daarvoor.
Heel veel artsen blijven basisarts om het simpele feit dat ze geen stageplaats kunnen vinden.
Het gaat om gecreëerde economische schaarste (die natuurlijk voordelen biedt). Het gaat niet om een explosieve en onvoorspelbare groei van vraag.
Pelle:"Een huisarts die vast naast het telefoonteam bij de HAP zit ook (dat betekent dus 1 huisarts per dienst extra,"
Je hoeft dat niet in te vullen. We weten niet wie er de dokter bezoeken en wat daarvan de kenmerken zijn. We weten niet welk deel van hen ook heel tevreden zou zijn met een pleister en een kusje van de zuster.
Dat weten we niet omdat gezondheidszorg niet rond de patient is georganiseerd. Het is rond de beheersbaarheid van kosten georganiseerd en dat in de Nederlandse cultuur die overal bol staat van de angst voor misbruik, dus het weren van grote graaiers.
In werkelijkheid richt die angst voor misbruik zich vooral op de sociale onderklasse. Slecht geinformeerden van wie een deel genoeg heeft aan een half woord om te denken dat er sprake is van hoge nood, terwijl een ander deel helemaal niet naar de dokter gaat.
Die slecht geinformeerden horen er ook bij.
Pelle:"Wat er mis is met de ambulanceverpleegkundige van Ellen begrijp ik werkelijk waar niet (wrs priveomstandigheden ofzo). Ik vind het werkelijk waar heel vreemd, maar toch denk ik dat dat een incident is."
Nee. Het onderbuigevoel van deze ambulanceverpleegkundige, heb je weer zo'n kleinzerige veeleisende patient die onnodig naar de seh wil, is een dominante mening. Ook (niet alleen) in de gezondheidszorg.
Groet,
Miriam Lavell

Caillic

Ik denk dat jij een eigen statistiekje los hebt gelaten op je beweringen want ze kloppen niet. Ja, de kankersterfte in Nederland is relatief hoog vergeleken bij andere Europese landen maar dat heeft een andere reden dan die jij in je bijdrage vermeld. (Zie http://www.rivm.nl/vtv/object_document/o2311n18837.html). Daar staat namelijk precies in uitgelegd over het hoe en waarom ervan en het heeft dus niets te maken met mensen die te laat een huisarts bezoeken.

Kun je dat citeren?

Marith:"Europese landen maar dat heeft een andere reden dan die jij in je bijdrage vermeld. (Zie http://www.rivm.nl/vtv/object_document/o2311n18837.html)."
Kun je even citeren welke tekst je bedoelt?
De mening van de bevriende oncoloog is wellicht een hypothese, maar gek is ie niet. Hij wordt niet tegengesproken door de link die je geeft.
Hoe dan ook: er bestaan twee meningen tegelijk over doktersbezoek in Nederland. De ene is dat burgers veelvuldig misbruik maken van de zorg door voor niks naar de dokter te gaan. De andere is dat te veel burgers te laat naar de dokter gaan.
Groet,
Miriam Lavell

Ik kan het allemaal niet volgen

wat er wordt gezegd en beweerd in deze draad. Maar goed: ik lees iets over triage, ik lees over HAP, ik zie SEH staan, en ja, net als vrijwel iedere andere Nederlander heb ook ik zo mijn ervaringen en ideeën. Dus ik gooi maar wat ervaringen in de groep (en 1 anecdote die ik gemakshalve als feit aanneem) zodat daar op gereageerd kan worden. als ik over reeds platgetreden paden struin, dan gelieve dat door de vingers te zien
HAP: ik weet dat in de HAP waar ik onder val, uitsluitend verpleegkundigen de telefoon opnemen. Dat was een vereiste in de vacature, en dat is meer dan een doktersassistente of een telefoniste. Iemand merkte op dat verpleegkundigen geen diagnose mogen stellen, maar dat moet denk ik genuanceerd worden. Zij mogen geen diagnose VASTstellen en daar een behandeling voor voorschrijven, maar iedereen (ook een leek) mag een diagnose stellen. Toevallig was de huisarts laatst het volkomen eens met mijn eigen diagnose. Ik zei nog: "ik ben geen arts dus ik kan geen diagnose stellen maar ik denk dat het dát is" en hij antwoordde dat iedereen een diagnose kan en mag stellen en dat de mijne een juiste was
Triage: wat ik zo lees is dat er een groep mensen is dat triage lastig vindt, schijnbaar omdat het een poortwachter van de poortwachter lijkt. Wat ik niet begrijp is dat mensen dan niet mondiger zijn: ik zeg heel eenvoudig dat ik het met de dokter persoonlijk wil bespreken. Klaar. Mag niet geweigerd worden. Geldt zowel voor huisarts als HAP als SEH.
HAP: een anecdotisch feit (bestaat dat eigenlijk?): ik weet uit eerste hand, namelijk van de mede-auteur ervan, dat in telefoonprotocollen voor huisartsenposten een target beschreven staat. De hoogte ervan kan per locatie verschillen, maar van 1 HAP weet ik de target: 80% van de telefoontjes moet worden afgehandeld door de verpleegkundige met telefoondienst. Anders gezegd: het streven is om niet meer dan 20% van de zorgvragers naar de HAP te laten komen.

Niet zelf marith

Zoals ik al zei: een bevriende oncoloog...en dan ga ik er maar vanuit dat hij in zijn vak nogal eens te maken heeft met late diagnoses.

Maar miriam

Ik vraag me werkelijk af hoe jij het ziet in de praktijk als we die numerus fixus zouden loslaten. Dat betekent een ongebreidelde stroom richting de opleidingen. Opleidingen die niet eens kunnen voorzien in die toestroom omdat er simpelweg te weinig opleiders zijn (ik denk dat jij dan weer reageert met de opmerking dat dit juist is door die numerus fixus komt, ik ben je maar even voor . Vervolgens ga je zien dat er werkloosheid gaat ontstaan onder afgestudeerde artsen (zonde, gezien het feit dat geneeskunde zo'n beetje (zo niet de duurste opleiding is) die er is. Bij een "overschot" aan artsen zul je waarschijnlijk ook gaan zien dat de zorgverzekeraar een ongezonde vinger in de pap gaat krijgen (wat ze nu al hebben als het gaat om bemoeienissen met bijvoorbeeld het voorschrijfgedrag). Denk aan verschijnselen als het openen van eigen klinieken. Artsen zat die graag willen werken, het alternatief is namelijk werkloos thuiszitten. Deze artsen zullen hun collega's de markt uit gaan prijzen en zorgverzekeraars verwijzen 'hun' patienten naar eigen klinieken. Het zijn allemaal zaken die kunnen gebeuren en die verre van wenselijk zijn (althans naar mijn mening). Overigens ben ik het met Pelle eens (en dus ook met jou) dat er absoluut huisartsen bij moeten komen in Nederland. Ik ben niet voor het loslaten van de numerus fixus. Het zal dus op een andere wijze opgelost moeten worden. Maak inderdaad het beroep huisarts weer aantrekkelijker voor studenten.

Caillic

De ervaring van de oncoloog is een ervaring die voor heel veel oncologen in heel veel andere landen ook geldt. Het is niet typisch Nederlands. Bij longkanker bijvoorbeeld ben je in de meeste gevallen al te laat als de patient een paar weken een raar hoestje heeft.

It takes two

Sancy:"Wat ik niet begrijp is dat mensen dan niet mondiger zijn: ik zeg heel eenvoudig dat ik het met de dokter persoonlijk wil bespreken. Klaar. Mag niet geweigerd worden. Geldt zowel voor huisarts als HAP als SEH. "
Voor die mondigheid zijn twee partijen nodig. Wat jij mondig noemt, noemen anderen 'eisend' en 'inhalig'.
Waar jij, hoe zie je eruit, misschien op je blauwe ogen en zekere toon geloofd wordt, worden anderen afgepoeierd om die 20% te halen.
Waar jij denkt: maar dat is maar een verpleegster, ik wil het met de dokter bespreken, denken anderen dat ze met een deskundige te maken hebben die het wel zal weten.
Hoe dan ook: uit dit soort 'overleg' is heel eenvoudig een ruwe schets te maken van het resultaat. Een bepaald soort mensen krijgt altijd wat ze willen, ook als doktersbezoek niet nodig bleek. Een bepaald soort mensen wordt altijd met wantrouwen benaderd en krijgt niet wat men wil, ook als doktersbezoek wel nodig bleek. Een bepaald soort mensen laat zich eenvoudig wegsturen. Uit angst voor zeurpiet uitgemaakt te worden, of uit diep respect voor iedereen met een witte jas die het wel zal weten.
Hoe je als burger ingeschat wordt, hangt bijzonder af van de persoon die je tegenover je hebt. Maar het vooroordeel van de dokter, zuster of telefoniste, is wel bindend.
Ik bezoek zelden een dokter, maar als ik er een bezoek dan komen we er samen wel uit. Ik heb me nog nooit afgewezen gevoeld, tot deze zomer. Ingewikkeld onderzoekstraject bij heel veel verschillende specialisten. Eentje schatte me meteen in als hysterische aansteller.
Het was een bijzondere ervaring. Mijn mondigheid hielp me geen moer. Die man luisterde gewoon niet.
Groet,
Miriam Lavell

Welnee

Marith, je schetst een doemscenario dat nergens over gaat, behalve over de angst voor verandering.
Het zou al helpen als het aantal stageplaatsen voor huisartsen wordt uitgebreid. Ook dat is eenvoudig: roep een inloopspreekuur bij de centrale hap in het leven. Dan kunnen pleister volop door artsen geplakt worden.
En over de numerus fixus: door het tekort aan stageplaatsen is het nu ook al zo dat heel veel studenten een opleiding tot arts succesvol afronden, maar dat niet worden. Die mensen vinden elders een baan en nemen wat ze geleerd hebben mee.
Groet,
Miriam Lavell

Hypothese overeind

Martih:"De ervaring van de oncoloog is een ervaring die voor heel veel oncologen in heel veel andere landen ook geldt. Het is niet typisch Nederlands."
Het patientenweerstysteem (of eigenlijk de opvatting dat burgers vooral niet moeten denken dat ze recht hebben op hun burgerrechten) is typisch Nederlands. De hypothese van de oncoloog, onze cultuur draagt extra bij aan te laat naar de dokter gaan met kanker, blijft daarom overeind.
Groet,
Miriam Lavell

Slechts 1 reactie

Miriam:"Vervolgens klaagt meneer erover dat een keelpijconsult 122,30 kost. Dat heeft die patient niet bedacht. Die patient dacht dat ie kanker had en is alleen maar blij dat dat niet zo is."
Dus iemand met keelpijn en denkend dat hij kanker heeft, mag naar jouw idee naar de HAP of SEH ? Zullen ze gelijk diezelfde avond, als het kanker zou zijn, met chemo, radiotherapie én een OK beginnen ? Of zou dat nou net iets zijn wat een dag kan wachten, een consult reguliere huisarts verdient en de standaard doorverwijzing protocol.
Ongeacht hoe erg en ingrijpend een eventuele diagnose mag zijn, het rechtvaardigd niet altijd het bezoek aan HAP of SEH. HAP en SEH bezoek zijn voor zaken die niet kunnen wachten tot het reguliere spreekuur, waarbij de SEH als enige de hulp kan bieden die nodig zouden moeten zijn (OK, Röntgen, gips)
Jakiro

Geheime definitie

Jakiro:"Dus iemand met keelpijn en denkend dat hij kanker heeft, mag naar jouw idee naar de HAP of SEH ?"
Ik heb eerder de vraag gesteld hoe ik mij moet gedragen als patient. Ik kreeg hierop geen eenduidig antwoord.
Nog een keer mijn ervaring: ik belde mijn ha voor een afspraak vanwege een knobbel in mijn borst. De assistente vroeg 'heeft het haast?' Ik zou zeggen: lees de publieksinformatie over kanker.
In de wirwar van tegenstrijdige, halve en zelfs ontbrekende informatie heb ik geen antwoord voor je.
Maar kanker heeft haast ja. Spoed.
Ik vrees eigenlijk dat je een wat beroepsdeformatisch idee hebt van de functie van de SEH. Een voor het publiek geheime omschrijving van waar die post voor is. Dat is onderdeel van het probleem. Het publiek weet niet wat men fout doet. Zij hebben andere definities.
Groet,
Miriam Lavell

Tegenvraag

Jakiro, misschien vind jij het ook ingewikkeld om per medische post aan te geven hoe burgers zich daarmee moeten gedragen.
Misschien lukt het je wel per kwaal.
Waar moet iemand met keelpijn die denkt dat ie kanker heeft, wel heen?
Groet,
Miriam Lavell

Verschil van mening

Pelle, ik heb daar volgens mij een goed idee over. Maar ik weet niet in welke mate mijn bezoeken achteraf toch nog als overbodig in de statistieken zijn belandt.
Desondanks geloof ik niet dat _ik_ de oorzaak van de dominante gedachte ben dat er te veel mensen voor niks naar de dokter gaan.
Ik weet wel dat er verschil van mening bestaat. Jij gaat niet met een jaap in de kop naar seh, die andere moeder doet dat wel. Was zij in 'overtreding'? Zo ja, waar staat dat dan? Had zij dat kunnen weten?
Pelle:"SEH staat voor SPOED EISENDE HULP. Zelfs al kom je daar met keelpijn en denken ze aan kanker dan zullen ze je met spoed op de afsprakenlijst voor morgen zetten bij een oncoloog. Maar vol is vol, het kan ook een dagje later worden. "
Dit is op zich al een onbegrijpelijke constructie. Word je overal geconfronteerd met opzwepende teksten die tot haast manen, kom je op een wachtlijst.
Nu zijn die wachtlijsten vanuit de praktijk goed te verklaren, maar daarmee kun je er niet van zeggen dat het 'goed' is, of dat je er vrede mee moet hebben.
Pelle:"Je kunt dus gewoon naar een huisarts"
Ik weet niet precies wat Jakiro bedoelt met de opmerking "Dus iemand met keelpijn en denkend dat hij kanker heeft, mag naar jouw idee naar de HAP of SEH ?"
Ik krijg ervan de indruk dat ze bedoelt dat je met keelpijn bij geen van beide terecht kan. Vandaar mijn vraag. Waar moet je dan wel heen?
Groet,
Miriam Lavell

Raar lijstje

Wanneer gaat u naar de Spoedeisende Hulp?

Deze vraag is lastig te beantwoorden. In principe moet iedere patiënt eerst langs de huisarts, maar soms zijn er situaties waarbij u direct moet worden geholpen. Acute gevallen waarmee u naar de Spoedeisende Hulp zou kunnen gaan, zijn:

* Plotselinge benauwdheid
* Veel bloedverlies wat niet is te stelpen en waarbij u het bewustzijn dreigt te verliezen
* Acute pijn op de borst
* Buiten bewustzijn
* Ernstige ongevallen
* Uitgebreide brandwonden door bijvoorbeeld vuur of heetwater
* Inademing van koolmonoxide en andere als zeer gevaarlijk aangegeven giftige stoffen
* Gebroken armen/benen met een duidelijke, afwijkende stand of waarbij een bot door de huid steekt
* Ernstige pijn tussen de schouderbladen samengaand met een gevoel van onwelbevinden
* Inname van een grote hoeveelheid medicatie los van de door een arts voorgeschreven medicatie

Het is aan te raden eerst zelf in te schatten of u nog naar uw eigen huisarts kan. Dit kan namelijk lange wachttijden bij de Spoedeisende hulp voorkomen. Dit geldt uiteraard niet wanneer u na een 112 melding met de ambulance naar het ziekenhuis worden vervoerd. "
Aha. Ik weet kennelijk toch niet zo goed waar ik heen moet. In de genoemde gevallen zou ik niet naar de SEH gaan, maar 112 bellen.
Ik ga naar de SEH als ervnaar mijn inschatting hulp nodig is die niet bij de ha aanwezig is. Rontgen, gipskamer, hart gedoe met een patient die nog wel kan lopen, etc.
Overigens weet ik niet goed wat er beschikbaar is bij de centrale HAP waar ik op aangewezen ben. Ik weet niet eens waar het is. Ik heb er geen informatie van. Het telefoonnummer krijg ik als ik buiten kantoortijden mijn ha bel.
Je andere link meldt:"Wanneer bel ik met de huisartsenpost Apeldoorn? Als er geen sprake is van een levensbedreigende situatie, maar hebt u het idee dat wel op korte termijn een dokter naar uw medische klachten moet kijken, dan belt u buiten de gewone praktijktijden van uw huisarts met de huisartsenpost."
Ook hiervan heb ik een andere definitie: als ik vind dat er zo snel mogelijk medische controle/behandeling nodig is, dan ga ik naar de SEH. Met dat verschil: als de kwaal tijdens kantooruren is ontstaan en er is al contact over geweest met de ha, dan bel ik de HAP.
Groet,
Miriam Lavell

Acuut aan de chemo kan wel

Ondanks wat Jakiro zegt, ken ik een meisje dat in het weekend met koorts naar de HAP ging. Ze kwakkelde al langer. Diezelfde dag nog kreeg ze haar eerste chemo omdat het om leukemie ging.
Maar 'wij' weten dat niet, patiënten hebben er niet voor doorgeleerd, je voelt je niet goed, weet niet wat het is, en wilt dat er een dokter naar kijkt. Dat moet toch kunnen, ook in het weekend. Ik heb het al eerder gezegd, als je het weekend afschaft, zou dat de medische zorg erg ten goede komen. Gewoon doordraaien, die spreekuren van huisarten en poli's.

Is er een dokter in de zaal?

Ik ben wel benieuwd naar een professionele mening. Zou een van u, dames/heren van het geschoolde artsensoort, burgers adviseren om patienten met deze klachten; Plotselinge benauwdheid* Veel bloedverlies wat niet is te stelpen en waarbij u het bewustzijn dreigt te verliezen * Acute pijn op de borst * Buiten bewustzijn * Ernstige ongevallen * Uitgebreide brandwonden door bijvoorbeeld vuur of heetwater * Inademing van koolmonoxide en andere als zeer gevaarlijk aangegeven giftige stoffen * Gebroken armen/benen met een duidelijke, afwijkende stand of waarbij een bot door de huid steekt * Ernstige pijn tussen de schouderbladen samengaand met een gevoel van onwelbevinden * Inname van een grote hoeveelheid medicatie los van de door een arts voorgeschreven medicatie, in de prive-auto te laden en zonder medische begeleiding naar de SEH post te laten vervoeren?
In mijn denken over ziek zijn past dat niet.
Groet,
Miriam Lavell

(ot) gezondheidsklapper(tje)

leuk project voor een verzekeringsmaatschappij: maak een aantrekkelijk vormgegeven klappertje, A5, losbladig. Met een variabele indeling:
- wie/wat/waar : alle adressen en telefoonnummers, routekaartjes, openingstijden. (plus de gegevens van de web-site waar je de laatste info kunt downloaden en uitprinten)
- handreikingen wie te raadplegen onder varia condities.
- hoofdstukje over EHBO
- hoofdstukjes over "hoe leef ik gezond" etc.
Bij de arts, SEH, HAP kan men dan ook info meegeven op het juiste formaat, wat in het klappertje kan worden opgeborgen.
Als mensen niet weten waar ze in varia-condities naar toe moeten/kunnen, dan moet de voorlichting/informatie verbeterd worden.

Caillic

"Gewoon doordraaien, die spreekuren van huisarten en poli's"

Tuurlijk, gewoon doen joh... Typisch een opmerking van iemand die geen idee heeft. Als je dag in dag uit te maken hebt met slecht nieuwsgesprekken, doodzieke mensen, de gehele dag vragen aan je hoofd krijgt die jij moet oplossen, geloof me, dan ben je blij dat je het weekend hebt om er even los van te komen (afgezien van de diensten dan). In een weekenddienst wordt er overigens wel gewerkt alleen niet de hele dag maar tussen 10.00 en 15.00 uur ongeveer afgezien van calamiteiten waarvoor "in huis" dient te worden gekomen. Overigens heb ik het hier niet over huisartsen maar dunkt me dat ook deze mensen hun weekend best kunnen "gebruiken".

Niet zo ot

Pluk, duidelijke informatieverstrekking is niet zo ot. Het zou zelfs kunnen helpen in de opvattingen van telefonistes, assistenten of ambulancemedewerkers. Zij en burgers gaan nu nog op hol met hun eigen idee.
Maar ik vrees dat eenduidige informatie niet kan, omdat er geen eenduidigheid is. Het ene ziekenhuis voert ander beleid dan het andere. Sommige huisartsen zijn nog steeds niet bij een centrale Hap aangesloten. Sommige centrale Haps hebben wel een röntgenapparaat.
Maar bovendien: voorzover onnodig doktersbezoek in cijfers genoemd wordt, wordt dat gedaan door (soms hooggeleerde) boekhouders die van de diagnose, het is niks of niet zo erg, terugrekenen en het bezoek als zinloos bestempelen.
Daar valt niet tegenop te informeren.
Ondertussen vind ik het wel gek dat ik helemaal geen informatie heb over mijn centrale HAP. Die had zich aan mij wel mogen presenteren met zo'n mapje.
Hoewel, in deze tijd is het ontbreken van een website ook een beetje vreemd. Het bedieningsgebied van deze HAP is enorm.
Dat heeft in mijn geval trouwens ook invloed op mijn gedrag ten opzichte van de chap of seh. De seh is om de hoek. De chap niet. Met een vermoeden van een acute blindedarmontsteking, zou ik meteen naar de seh gaan, terwijl ik daar voorheen de vervangend huisarts voor gebeld heb.
Groet,
Miriam Lavell

Marith

"Overigens heb ik het hier niet over huisartsen maar dunkt me dat ook deze mensen hun weekend best kunnen "gebruiken". "

De oplossing is al meermalen genoemd. Meer studenten en stagiairs geneeskunde toelaten zodat er meer huisartsen komen. Ploegendiensten, klaar. Heb je in het weekend gewerkt, ben je door de week een paar dagen vrij.

Marith

Ik ga jou iets ongelooflijks vertellen. Hou je vast: er zijn landen waar geen numerus fixus is. Serieus!! Het bestaat!! Tweede ontzaglijk onthulling: die landen blijven gewoon bestaan. De samenleving stort niet in. De gezondheidszorg functioneert er. Ook storten daar de opleidingen niet in onder de stormloop van studenten. Het is wat!!

Miriam oa (helaas lang en hak op tak)

Waar in vredesnaam haal jij vandaan dat er HAPs zijn met een röntgenapparaat ?
Wie bedient dat, wie bepaalt wat voor foto ? Wie beoordeelt de foto ? Een huisarts mag (en kan het niet eens) geen diagnose stellen adhv een rö-foto.
En verder; Inderdaad, iemand met keelpijn dat al langer duurt en wat geen infectie is (geen koorts, geen witte stippen in keel) kan best 1 nachtje wachten met medische hulp en hoort niet bij de HAP of de SEH thuis. Uberhaupt de meeste volwassenen met keelpijn (en ook koorts en witte punten) kunnen een nachtje wachten. Voor kinderen onder de 12 jaar vind ik keelpijn met witte punten en een snel stijgende koorts, weer wel een situatie die niet een dag kan wachten. Maar dat is geen SEH-klant, maar een HAP-klant.
Overigens vind ik het erg ongeloofwaardig dat je in het weekend naar de HAP gaat en diezelfde dag nog aan de Chemo ligt, ook al is het een kind. Wat voor leukemie is het ? Acute of Chronische ? Lymfatische of Myeloide ?Is er meer aan de hand ? Is er een genmutatie ? Allemaal zaken die bepalen welke chemo er gegeven wordt.

En verder vind ik het eigenlijk heel makkelijk, om te bepalen waar je heen gaat.
Je hebt een klacht met een eigen vermoedelijke diagnose; dan bel je de huisarts en in overleg met de assistente bepaal je wanneer je langs mag komen. Heb jij als patient het idee dat het vandaag nog moet, dan geef je dat aan. Ga je schoorvoetend akkoord met een afspraak over 6 dagen, dan is het (op wat voor moment dan ook) in ieder geval geen zaak voor een HAP of SEH.
Bij zaken waarvan je 's avonds denkt dat er binnen 8 uur iemand naar moet kijken, bel je de HAP en in overleg bepaal je dat.
Bij ongelukken met lichamelijk letsel of zware, plotselinge onwelwordingen ga je naar de SEH of bel je 112. Al naar gelang je eigen situatie bepaal je de vorm van vervoer. Ik kan met iemand met hartklachten en of zware bloedingen zelf naar de SEH rijden. Ik heb mijn EHBO-diploma en reanimatie diploma, kan tegen bloed, weet waar drukpunten zitten etc. en durf die verantwoording wel aan. Een ander kan dat niet en heeft het recht om 112 te bellen.
En voor de genoemde voorbeelden van bv Miriam: Ja, jouw vader ging gerechtmatigd naar de SEH (met z'n lachincident) en hartstikke verstandig dat de boel is nagekeken. Ja, het knobbeltje in je borst was spoed bij de huisarts, diezelfde reguliere dag moet er naar gekeken worden. Dat is iets voor de mammapoli; in 1 dag alle onderzoeken en uitslag, binnen 1 week na bezoek aan huisarts. Maar zeker geen SEH of HAP bezoek waard.
Of mijn eigen, volgende voorbeeld, die anderen die op dat moment in de WK van de HAP waren zeker overdreven gevonden hadden. Ik zat met een 3-jarige peuter met hevige waterpokken daar. 's Avonds om 22.00 uur.
Ach ieder kind heeft een keer waterpokken, dus waarom zat ik daar in vredesnaam ? Om de eenvoudige reden dat ze voor de 4e dag koorts had, alleen van 39 naar 41 graden binnen een half uur, apatisch werd, zere oren had, ontstoken waterpokken had en er geen enkel plekje vrij was van waterpokken. Ze jeukten ook niet, maar deden pijn. Conclusie; oorontsteking, ontstoken waterpokken, auto-immunologische reactie op de waterpokken en waterpokken in extreme vorm. Gevolg -> AB (tegen de ontstekingen), antihistamine (tegen de allergische reactie), lidocainezalf (verdovend tegen de pijn) en zinkzalfpakkingen (ook tegen de pijn) en de waarschuwing dat alle klachten binnen 12 uur minder moesten zijn anders was het opname op de kinderafdeling van een academisch ziekenhuis.
Die mensen in de wachtkamer konden dit niet zien, weten ook niet alles, maar nemen deze situatie wel mee in een eventuele discussie over de zin en onzin van een HAP. Net zoals dat wij/jullie, als onwetende burgers over een voor ons niet bekende situatie discussieren. Wij weten de cijfers van HAP en/of SEH bezoeken niet, wij weten niet de preciese gang van zaken, de protocollen, de werkwijzen, de fouten of juist niet fouten.
Wij zien iets dat naar ons idee fout is hangen daar gelijk het beeld aan vast dat het helemaal fout is allemaal (Miriam, Caillac, Ellen en nog een paar)
Het is allemaal zo fout niet en als je mondig bent en doorzet, krijg je heus wel dat bezoek aan die arts voor elkaar. Je krijgt heus wel iemand te spreken en als je het idee hebt dat er niemand naar je luistert, ga je alsnog onaangekondigd naar de HAP of de SEH en dan is er echt wel een plek waar je alsnog binnengelaten wordt.
Ja, de kans bestaat dat je 4 uur moet wachten (ga je nog meer heibel maken) of dat je de kosten te hoog vindt.
Er is geen enkele arts die gevraagde hulp botweg weigert en als hij/zij dat wel doet is het geen goede arts. Heel makkelijk. Alleen sommige zaken hoeven niet door een arts opgelost te worden, maar kan een verpleegkundige ook en als mensen dat gaan beseffen en de `door een ander dan de arts` aangeboden hulp gaat aceepteren en daar tevreden over is, zal het allemaal vast weer rustiger worden.
Jakiro

Millenia

Dat wij het in het geheel niet met elkaar eens zijn en het ook nooit eens zullen worden, is een gegeven feit. Maar ik ben met die snerende en neerbuigende toon van jou wel klaar.