Urgentie

Fijn voor jou dat er meer kansen zijn. Hoe ver is die andere regio? Is een omgangsregeling met de vader wel mogelijk/haalbaar?

Decembermamma schreef op 23-09-2022 om 16:16:

[..]

Maar telt dat niet alleen als je een woning achterlaat? De woonduur wordt dus aan 1 van de partners toegekend en dat is de partner die in de woning blijft wonen.

Je staat als persoon ingeschreven, je kunt die inschrijfduur niet overdoen. Ik verliet het koophuis, partner bleef er wonen, ik stnd ingeschreven, partner niet.

Kennis van mij stond ingeschreven, haar partner niet. Die bleef tijdelijk in het huurhuis en moest zich zelf inschrijven. Degene die in het huis blijft heeft geen inschrijving nodig als deze blijft en zal zichzelf moeten inschrijven om aan een andere woning te komen. Hij vond wel dat hij recht had op haar inschrijvingsjaren en vond dat zij dat maar opnieuw moest doen omdat zij wilde scheiden. Dat kon sowieso niet, daar ben je zelf verantwoordelijk voor en hij was "gewaarschuwd" jaren ervoor. 

Ik snap dat je wil scheiden en in je eigen regio zou willen blijven, maar ik weet niet hoe groot regio's zijn en als je bij wijze van spreken van Limburg naar Friesland gaat verhuizen is omgang gewoon ingewikkeld omdat het erg veel tijd kost om er überhaupt te komen. Als het een naburige stad of dorp is, maakt dat de omgang wel makkelijker en flexibeler indien nodig.

Lisa80 schreef op 24-09-2022 om 12:25:

[..]

Dat is iets wat ook heel krom is. Ik heb een laag salaris maar best wat spaargeld. Bij sociale huurwoning kijken ze niet naar je vermogen, alleen naar je salaris.

Juist door dat spaargeld had ik verwacht dat ik hier wel in aanmerking zou komen voor particulier huren. Maar mijn salaris is laag en mijn spaargeld te weinig volgens hun regels. Dus daar kom ik ook niet voor in aanmerking.

Maar was je dat vergeten dan dat je al 10 jaar staat ingeschreven? 

Lisa80 schreef op 24-09-2022 om 10:41:

[..]

Ja dat is wel mogelijk. Maar dan nog is het krom. Ik had namelijk best hier in deze regio willen blijven. Maar dat gaat niet. Je komt er niet tussen. Ook niet in aanmerking voor urgentie. En dan zou je dus niet naar een andere regio kunnen omdat het te ver weg zou zijn. Dan moet je dus samen in een huis blijven zitten met een nare sfeer. Dat is echt niet goed voor kinderen. Heel krom

Krom? Weet je wat krom is: al die mensen die eerst in staat waren om een koophuis te kopen, zo min mogelijk aflossen, dan gaan scheiden en dan denken recht te hebben op een sociaal huurhuis. Wat was er mis met een wat minder duur koophuis, veel aflossen en bedenken welke oplossing er moet komen als je gaat scheiden in plaats van nu weer aanspraak te moeten maken op een sociaal huurhuis zodat mijn kinderen weer langer moeten wachten voor ze het huis uit kunnen? 

Ik vind het oneerlijk dat men zich met 18 kan inschrijven, lekker een koophuis kopen, gaat scheiden en dan net zoveel jaren heeft dat ze weer voordringen op mijn kinderen en die van alle anderen die nu geen koophuis kunnen betalen omdat ze geen relatie hebben. Ze zijn dus nog steeds aangewezen op een appartement voor 1000 euro per maand of meer terwijl een koophuis minder zou kosten per maand. 

Thomass schreef op 24-09-2022 om 14:00:

[..]

Krom? Weet je wat krom is: al die mensen die eerst in staat waren om een koophuis te kopen, zo min mogelijk aflossen, dan gaan scheiden en dan denken recht te hebben op een sociaal huurhuis. Wat was er mis met een wat minder duur koophuis, veel aflossen en bedenken welke oplossing er moet komen als je gaat scheiden in plaats van nu weer aanspraak te moeten maken op een sociaal huurhuis zodat mijn kinderen weer langer moeten wachten voor ze het huis uit kunnen?

Ik vind het oneerlijk dat men zich met 18 kan inschrijven, lekker een koophuis kopen, gaat scheiden en dan net zoveel jaren heeft dat ze weer voordringen op mijn kinderen en die van alle anderen die nu geen koophuis kunnen betalen omdat ze geen relatie hebben. Ze zijn dus nog steeds aangewezen op een appartement voor 1000 euro per maand of meer terwijl een koophuis minder zou kosten per maand.

Je neemt van alles aan over Lisa’s situatie. Het kromme is dat je enerzijds geacht wordt co-ouderschap aan te gaan met je ex terwijl dat in de praktijk onmogelijk is omdat je geen huis kunt vinden in de directe omgeving van de andere ouder. Omdat je om wat voor reden dan ook niet in je eentje kunt kopen of je geen huurhuis kunt vinden. Je kunt zeggen: Had je maar …. maar wat heeft dat voor zin? Achteraf kijk je een koe in de €&@#. Ze is ook niet de enige met dit probleem dus het is erg makkelijk om het als gevolg van een slechte individuele keuze af te doen. Iets is er niet goed gegaan op de woningmarkt, zoveel is duidelijk. Als een individu jaren geleden had geweten dat dit zo zou lopen, had ze misschien, als dat mogelijk was, iets anders gedaan. Maar, ook de overheid heeft kennelijk niet voorzien dat de problemen zo groot zouden worden en stopt al tientallen jaren de kop in het zand. Had je dan als individuele burger moeten snappen welke kant dit zou opgaan? Volgens mij werkt dat zo niet. Dit soort macro-ontwikkelingen onttrekken zich meestal aan onze waarneming. 

Ik denk dat er sowieso geen 'niet krom' bestaat. In mijn straat (90% huurhuizen) wonen meerdere alleenstaanden, in een eensgezinswoning dus. Mijn overbuurvrouw is 68 en haar man is overleden, kinderen zijn het huis uit. Ze kan niet kleiner gaan wonen om ruimte te maken voor een ander gezin, want;
1) er zijn geen kleinere woningen/appartementen hier in de buurt 
2) áls dat wel zo zou zijn, dan is ze duurder uit dan dat ze blijft zitten waar ze zit. 
Ze gaat niet na 68 jaar, naar een ander dorp verhuizen, waar ze dus duurder uit is en niemand kent.  
Het is wel heel vervelend voor andere woningzoekenden, maar met de huidige regelgeving en huurverhogingen maken ze het niet aantrekkelijk voor mensen om te verhuizen.
En mensen met een koopwoning die gaan scheiden doen dat denk ik niet voor de lol. Ik ben ook gescheiden, was niet mijn keuze, maar mijn ex vond iemand anders ineens leuker en weg was hij. (ik ben in het huurhuis gebleven en hij trok bij zijn nieuwe partner in) dus nee, we hebben geen extra huurhuis "ingepikt".
Trouwens niet iedereen kiest voor aflossingsvrij met de gedachte daarachter van 'over een paar jaar ga ik toch scheiden, dus ik geef zo min mogelijk uit aan mijn hypotheek'. Vaak is het een keuze, gebaseerd op hun financiële situatie, vaak ook nog eens geadviseerd door mensen van de bank/hypotheekverstrekker.

1968 schreef op 24-09-2022 om 14:19:

Ik denk dat er sowieso geen 'niet krom' bestaat. In mijn straat (90% huurhuizen) wonen meerdere alleenstaanden, in een eensgezinswoning dus. Mijn overbuurvrouw is 68 en haar man is overleden, kinderen zijn het huis uit. Ze kan niet kleiner gaan wonen om ruimte te maken voor een ander gezin, want;
1) er zijn geen kleinere woningen/appartementen hier in de buurt
2) áls dat wel zo zou zijn, dan is ze duurder uit dan dat ze blijft zitten waar ze zit.
Ze gaat niet na 68 jaar, naar een ander dorp verhuizen, waar ze dus duurder uit is en niemand kent.
Het is wel heel vervelend voor andere woningzoekenden, maar met de huidige regelgeving en huurverhogingen maken ze het niet aantrekkelijk voor mensen om te verhuizen.
En mensen met een koopwoning die gaan scheiden doen dat denk ik niet voor de lol. Ik ben ook gescheiden, was niet mijn keuze, maar mijn ex vond iemand anders ineens leuker en weg was hij. (ik ben in het huurhuis gebleven en hij trok bij zijn nieuwe partner in) dus nee, we hebben geen extra huurhuis "ingepikt".
Trouwens niet iedereen kiest voor aflossingsvrij met de gedachte daarachter van 'over een paar jaar ga ik toch scheiden, dus ik geef zo min mogelijk uit aan mijn hypotheek'. Vaak is het een keuze, gebaseerd op hun financiële situatie, vaak ook nog eens geadviseerd door mensen van de bank/hypotheekverstrekker.

Er is geen land met zoveel sociale huurwoningen als in Nederland. De particuliere huur is mega duur. Misschien juist wel omdat er te weinig particuliere huurwoningen zijn.

Hoe ze het in andere landen doen.. geen idee eerlijk gezegd. In Groot Brittannië gewoond maar niemand van mijn collega's had een huurhuis. Huurhuizen waren er wel.. ook sociale huurwoningen maar die waren lang niet altijd goed en er was wel particuliere huur en niet zo duur maar dat was ook niet geweldig om eerlijk te zijn. Zelf daar ook particulier gehuurd en in een zuster flat gewoond. Dat laatste was een zwijnenstal en het particulier huurhuis was slecht onderhouden... Was blij dat ik op mijn 30e in Nederland een hele redelijk onderhouden flat had voor mijzelf. Zolang heeft het voor mij geduurd dat ik een goede woning had. Soms moet je wat als je niet meer  bij je ouders thuis kunt of wilt wonen..

Verder denk ik dat er niet makkelijk wordt gescheiden maar wel makkelijk relaties aangegaan waar dan ook kinderen uit worden geboren. Misschien moeten we iets meer aan     'relatieonderwijs' doen. Thuis en of op scholen. Maar goed dat is weer een heel ander onderwerp. Het is en blijft een feit dat veel sociale huurwoningen ' bezet' worden door gescheiden mensen. En die gun ik heus wel een huis maar de scheidingen liggen wel een factor 10 hoger... Als je daar je beleid niet op aanpast ..loopt het wel erg vast. 

En ja oudere mensen stromen ook niet makkelijk door, al helemaal niet als ze een huurhuis hebben waar ze al jaren wonen. Vaak veel goedkoper dan hun buren die er net wonen.  En een ander huurhuis is dan ook weer veel duurder Dan was kopen jaren geleden handiger geweest