Ik ben het er niet mee eens.

BlueHeart schreef op 02-10-2021 om 15:36:

[..]

Dan zou ik mezelf dingen moeten ontzeggen zodat zij daar kan blijven wonen, ik bedoelde meer dat ze meer uren zou gaan werken of een goedkoper huis zoeken,

Nee, dan zou je jezelf dingen moeten ontzeggen zodat je zoon betere, veiligere levensomstandigheden heeft. Zoals vrijwel alle ouders doen. Maar jij ziet alleen maar je eigen slachtofferschap.

Verder is het haar keuze hoe ze haar financiële situatie verbetert. Heb je inderdaad niets over te zeggen. Je kunt niet de alimentatie korten "zodat zij dat of dat gaat doen". Gelukkig niet.

BlueHeart schreef op 02-10-2021 om 15:36:

[..]

Dan zou ik mezelf dingen moeten ontzeggen zodat zij daar kan blijven wonen, ik bedoelde meer dat ze meer uren zou gaan werken of een goedkoper huis zoeken, niet dat ze gaat samenwonen met een beroepscrimineel die zijn eigen kinderen niet meer mag zien. Ik kan mijn kosten ook niet meer delen met iemand dus ik kan haar niet meer geven. Dus ja ik hoop er maar het beste van. En ik hoop maar dat mn zoon er niet teveel mee lijdt.

Dat knellende geldgebrek van jou komt nu als een konijn uit de hoge hoed. Is niet eerder zo benoemd dus daar konden we in onze reacties geen rekening mee houden. De oplossingen die jij voor haar voor ogen had, moeten in de realiteit ook nog mogelijk zijn natuurlijk. Goedkoper wonen binnen anderhalve maand kon je meteen schrappen. Meer werken zou kunnen, als de baas daaraan ook behoefte had gehad. Maar kennelijk is dat niet gelukt of het levert niet voldoende op. Bottom line is: als iemand onder druk staat om op korte termijn een groot financieel/huisvestingsprobleem op te lossen, kun je aan de kwaliteit van die oplossing niet veel eisen stellen natuurlijk. Moeder moet iets om te voorkomen dat ze met kind en al dakloos wordt of schulden gaat opbouwen. Jouw precaire financiële situatie laat kennelijk geen andere oplossing toe. Sneu voor je kind. Maar ja, je kan als ouder nou eenmaal niet altijd voorkomen dat je kinderen lijden onder jouw financiële problemen. 

BlueHeart schreef op 02-10-2021 om 15:36:

[..]

Dan zou ik mezelf dingen moeten ontzeggen zodat zij daar kan blijven wonen, ik bedoelde meer dat ze meer uren zou gaan werken of een goedkoper huis zoeken, niet dat ze gaat samenwonen met een beroepscrimineel die zijn eigen kinderen niet meer mag zien. Ik kan mijn kosten ook niet meer delen met iemand dus ik kan haar niet meer geven. Dus ja ik hoop er maar het beste van. En ik hoop maar dat mn zoon er niet teveel mee lijdt.

Een beroepscrimineel? Drugs? Dat zou geen goede combinatie zijn met de aan alcohol verslaafde moeder van je kind.Zijn er risico's op handel vanuit het huis? Drugs waar je kind bij kan? Gebruik waar je kind bij is?

Wat zijn de risico's die je ziet? Is zelf dichterbij gaan wonen echt geen optie? Dan kun je ook beter een oogje in het zeil houden. En als ik me goed herinner is de afstand tussen jullie niet zover dat meer omgang echt niet zou kunnen. Als je echt risico's ziet dan zou ik eerlijk zijn tegen veilig thuis. Al is dat lastig omdat jullie eerder samen gelogen hebben toch?

BlueHeart schreef op 02-10-2021 om 16:33:

[..]

Eerder kon ik de kosten voor dit huis delen met mn vriendin maar nu zij weg is moet ik ze alleen betalen. En dat lukt me wel maar niet als er zo'n 1000 euro per maand naar kind en zn moeder gaat. Dat betekent dat ik niks meer over heb om te sparen voor later. En nee ik heb geen financieele problemen maar als ik dit zo door moet doen komen die vanzelf wel.

Tja, als er geen ruimte is om wat langer te doen over het afbouwen, omdat jij moet sparen voor later, houdt het op hè. Het ideaalplaatje is niet altijd haalbaar. Een mens moet keuzes maken.

Daglichtlamp schreef op 02-10-2021 om 16:38:

[..]

Een beroepscrimineel? Drugs? Dat zou geen goede combinatie zijn met de aan alcohol verslaafde moeder van je kind.Zijn er risico's op handel vanuit het huis? Drugs waar je kind bij kan? Gebruik waar je kind bij is?

Wat zijn de risico's die je ziet? Is zelf dichterbij gaan wonen echt geen optie? Dan kun je ook beter een oogje in het zeil houden. En als ik me goed herinner is de afstand tussen jullie niet zover dat meer omgang echt niet zou kunnen. Als je echt risico's ziet dan zou ik eerlijk zijn tegen veilig thuis. Al is dat lastig omdat jullie eerder samen gelogen hebben toch?

Dat weet ik niet maar dat zijn wel dingen waar ik me zorgen om maak, dichterbij gaan wonen was een optie in een normale woningmarkt maar op het moment niet helaas, ik heb ze aangeboden dat ze gratis en voor niks bij mij mag wonen, maar dat wil ze niet, ze wil in de stad blijven en vind dit dorp te wit en te klein, vanaf mij naar haar is 32 minuten met de auto. Ik ben vooral bang voor de bijkomende zaken die zich in dat milieu afspelen, ik wil niet dat zij of mn zoon daar slachtoffer van worden. En ik ben inderdaad bang dat haar problemen met middelengebruik nu erger gaan worden. 

Hoe weet je dat de nieuwe partner van jouw ex een beroepscrimineel is?

BlueHeart schreef op 02-10-2021 om 16:49:

[..]

Dat weet ik niet maar dat zijn wel dingen waar ik me zorgen om maak, dichterbij gaan wonen was een optie in een normale woningmarkt maar op het moment niet helaas, ik heb ze aangeboden dat ze gratis en voor niks bij mij mag wonen, maar dat wil ze niet, ze wil in de stad blijven en vind dit dorp te wit en te klein, vanaf mij naar haar is 32 minuten met de auto. Ik ben vooral bang voor de bijkomende zaken die zich in dat milieu afspelen, ik wil niet dat zij of mn zoon daar slachtoffer van worden. En ik ben inderdaad bang dat haar problemen met middelengebruik nu erger gaan worden.

Dan zou ik dat toch maar met veilig thuis bespreken.

BlueHeart schreef op 02-10-2021 om 16:49:

[..]

Dat weet ik niet maar dat zijn wel dingen waar ik me zorgen om maak, dichterbij gaan wonen was een optie in een normale woningmarkt maar op het moment niet helaas, ik heb ze aangeboden dat ze gratis en voor niks bij mij mag wonen, maar dat wil ze niet, ze wil in de stad blijven en vind dit dorp te wit en te klein, vanaf mij naar haar is 32 minuten met de auto. Ik ben vooral bang voor de bijkomende zaken die zich in dat milieu afspelen, ik wil niet dat zij of mn zoon daar slachtoffer van worden. En ik ben inderdaad bang dat haar problemen met middelengebruik nu erger gaan worden.

Dat zou ik ook niet willen. Als je op 30 minuten afstand woont, manipuleer je haar al. Wat gebeurt er als ze een huis met je moet delen?

Geeft het niet te denken dat zij zich kennelijk veiliger voelt bij een (vermeende) beroepscrimineel dan bij jou?

Zelf nooit "middelen" gebruikt?

RodeKrullenbol schreef op 02-10-2021 om 21:04:

Geeft het niet te denken dat zij zich kennelijk veiliger voelt bij een (vermeende) beroepscrimineel dan bij jou?

Zelf nooit "middelen" gebruikt?

Dan moet ze doen wat ze niet laten kan ik trek mn handen ervan af.

Tja. 
Arm kind.

BlueHeart schreef op 03-10-2021 om 10:10:

[..]

Dan moet ze doen wat ze niet laten kan ik trek mn handen ervan af.

Je hebt een zoon met haar. Daar trek je dan ook je handen vanaf? Misschien is mediation toch het overwegen waard. Of een paar relatiegesprekken? Om het evenwicht een beetje terug te vinden. Er is nogal wat gebeurd het afgelopen half jaar. Het is echt heel goed te snappen dat er veel onrust en frustratie is. Maar dat heftige vanuit emotie reageren de hele tijd, gaat de zaak voor je kind en voor jou als vader niet beter maken. Misschien handelt moeder onverantwoordelijk maar wat jij nu doet, heeft ook niks met verantwoordelijkheid te maken. Wat zijn jouw waarden, als vader, als mens? Probeer je eigen rust terug te vinden en daarnaar te handelen. In plaats van uit boosheid (ook je eigen) glazen in te gooien. En je kind zal hoe dan ook het slachtoffer zijn/worden als de twee volwassenen die verantwoordelijk voor hem zijn zo druk zijn met hun eigen emoties dat ze vergeten hem op 1 te zetten. Ja, jij ook. Begin nou bij jezelf. 

Ik zou met VT ook maar opletten. Als jij daar alle vuile was over haar gaat buiten hangen, gaan ze erachter komen dat de meest recente crisis is ontstaan doordat er plotseling een aanzienlijke inkomensachteruitgang is in het huishouden van moeder. En dan gaan ze echt niet applaudisseren voor jou. Dan gaan ze twijfelen aan jouw realiteitszin en verantwoordelijkheidsgevoel. 

Mija schreef op 03-10-2021 om 11:35:

[..]

Je hebt een zoon met haar. Daar trek je dan ook je handen vanaf? Misschien is mediation toch het overwegen waard. Of een paar relatiegesprekken? Om het evenwicht een beetje terug te vinden. Er is nogal wat gebeurd het afgelopen half jaar. Het is echt heel goed te snappen dat er veel onrust en frustratie is. Maar dat heftige vanuit emotie reageren de hele tijd, gaat de zaak voor je kind en voor jou als vader niet beter maken. Misschien handelt moeder onverantwoordelijk maar wat jij nu doet, heeft ook niks met verantwoordelijkheid te maken. Wat zijn jouw waarden, als vader, als mens? Probeer je eigen rust terug te vinden en daarnaar te handelen. In plaats van uit boosheid (ook je eigen) glazen in te gooien. En je kind zal hoe dan ook het slachtoffer zijn/worden als de twee volwassenen die verantwoordelijk voor hem zijn zo druk zijn met hun eigen emoties dat ze vergeten hem op 1 te zetten. Ja, jij ook. Begin nou bij jezelf.

Ik zou met VT ook maar opletten. Als jij daar alle vuile was over haar gaat buiten hangen, gaan ze erachter komen dat de meest recente crisis is ontstaan doordat er plotseling een aanzienlijke inkomensachteruitgang is in het huishouden van moeder. En dan gaan ze echt niet applaudisseren voor jou. Dan gaan ze twijfelen aan jouw realiteitszin en verantwoordelijkheidsgevoel.

Ze heeft zich bedacht gelukkig, ook onder druk van haar familie die dezelfde mening als mij hadden. Nu zoeken naar een betere oplossing.

BlueHeart schreef op 06-10-2021 om 15:40:

[..]

Ze heeft zich bedacht gelukkig, ook onder druk van haar familie die dezelfde mening als mij hadden. Nu zoeken naar een betere oplossing.

Gelukkig maar! Hopelijk komt er inderdaad een betere oplossing.