(gezellig) co-ouderschap na overspel

Ik hoor al een jaar niks. Uh heb jij wel wat laten horen dan?
neem initiatief; nodig jezelf uit.
En ja, voor een deel zul je een nieuw sociaal leven op moeten bouwen. Zie dat gewoon als een leuk nieuw begin! Ga niet in de slachtofferrol zitten.

Je boosheid over het gebeuren kun je niet meer bij haar kwijt. Probeer dat gewoon niet meer; doe dat ergens anders of probeer er op een andere manier mee om te gaan.

"Vadertje en moedertje spelen; die kans heeft ze verspeeld"... Uh nee. Je kinderen hebben helemaal niets verspeeld en die hebben recht op hun vader en moeder en op zoveel van hun oude leventje als hun ouders kunnen opbrengen. 
Hoeveel fouten ze ook gemaakt heeft: dit is een goed punt, voor de kinderen is het het beste om inderdaad dat soort dingen te doen als dat enigszins lukt. Probeer je meer op je kinderen te focussen. Zo praat je minder met elkaar. En begin zeker niet over het gedoe en je boosheid. Cijfer je zelf weg.

Pippeltje schreef op 01-02-2025 om 23:00:

Ik hoor al een jaar niks. Uh heb jij wel wat laten horen dan?
neem initiatief; nodig jezelf uit.
En ja, voor een deel zul je een nieuw sociaal leven op moeten bouwen. Zie dat gewoon als een leuk nieuw begin! Ga niet in de slachtofferrol zitten.

Je boosheid over het gebeuren kun je niet meer bij haar kwijt. Probeer dat gewoon niet meer; doe dat ergens anders of probeer er op een andere manier mee om te gaan.

"Vadertje en moedertje spelen; die kans heeft ze verspeeld"... Uh nee. Je kinderen hebben helemaal niets verspeeld en die hebben recht op hun vader en moeder en op zoveel van hun oude leventje als hun ouders kunnen opbrengen.
Hoeveel fouten ze ook gemaakt heeft: dit is een goed punt, voor de kinderen is het het beste om inderdaad dat soort dingen te doen als dat enigszins lukt. Probeer je meer op je kinderen te focussen. Zo praat je minder met elkaar. En begin zeker niet over het gedoe en je boosheid. Cijfer je zelf weg.

Een bericht vol slechte adviezen. Hoe krijg je het je toetsenbord uit? Is je empathie op, ofzo? 

Wat een klote situatie, TO. Ik denk dat het belangrijk is om je eigen grenzen te bewaken. Het is voor de kinderen belangrijk dat jullie relatie zo goed als mogelijk blijft, maar je hoeft echt niet tegen je zin in meerdere keren per week dingen met je ex te ondernemen. Zorg voor een stabiel co-ouderschap en blijf respectvol ten opzichte van je kinderen over je ex. Maar dit is ook het moment om ervoor te zorgen dat jij ook weer een beetje je leven op gaat bouwen.

En bovenal, de breuk en ontrouw een plekje te geven. En een fijn nieuw thuis te maken voor jouw kinderen en jezelf.

Ik zou wel zelf het initiatief nemen richting vrienden en kennissen. Daar heb je straks ook weer tijd en ruimte voor als de kinderen bij je ex zijn. 

Heel veel sterkte! Dit is een hele moeilijke fase, maar het biedt ook weer nieuwe kansen voor de toekomst. 

Mijn ervaring na enkele jaren en een goed contact. Bedenk dat jullie beiden moeten loskomen van elkaar. Leg jezelf dus niet vast in afspraken die moeten. Jullie hebben beiden je eigen leven. En dat mag je zelf indelen. Een keer samen eten is prima (als het uitkomt). Maar niet standaard 2x per week (tenzij jij dat heel graag wilt). Jouw agenda moet zich vullen met je eigen leven en activiteiten. En dan wil en kan je niet vastzitten aan dit soort afspraken. Maandelijkse gezinsactiviteit hetzelfde. Echt heel erg veel lijkt mij. Jij kunt straks eigen activiteiten ondernemen met de kinderen. Dingen die bij jou passen en die je zelf mag bepalen (denk aan tijd, geld, soort activiteit). En daar is zij geen onderdeel van want jullie zijn gescheiden. Ik zou duidelijk aangeven dat jij best eens iets wilt afspreken maar dat jij de vrijheid hebt om zelf te bepalen wat je wanneer wilt doen. Bedenk ook dat er ooit nieuwe partners komen en alles ook weer kan veranderen. Jullie zijn geen gezin meer. En eigen tijd met je kinderen is belangrijk. 

Natuurlijk ga je kijken bij sportwedstrijden van de kinderen. En samen naar schoolagspraken. Maar ook hier. Jij of zij is niets verplicht. Je reist op eigen gelegenheid en het kan voorkomen dat jij een keer niet kunt. Jij bepaalt jouw leven!

Dweedledee schreef op 01-02-2025 om 23:40:

[..]

Een bericht vol slechte adviezen. Hoe krijg je het je toetsenbord uit? Is je empathie op, ofzo?

Wat een klote situatie, TO. Ik denk dat het belangrijk is om je eigen grenzen te bewaken. Het is voor de kinderen belangrijk dat jullie relatie zo goed als mogelijk blijft, maar je hoeft echt niet tegen je zin in meerdere keren per week dingen met je ex te ondernemen. Zorg voor een stabiel co-ouderschap en blijf respectvol ten opzichte van je kinderen over je ex. Maar dit is ook het moment om ervoor te zorgen dat jij ook weer een beetje je leven op gaat bouwen.

En bovenal, de breuk en ontrouw een plekje te geven. En een fijn nieuw thuis te maken voor jouw kinderen en jezelf.

Ik zou wel zelf het initiatief nemen richting vrienden en kennissen. Daar heb je straks ook weer tijd en ruimte voor als de kinderen bij je ex zijn.

Heel veel sterkte! Dit is een hele moeilijke fase, maar het biedt ook weer nieuwe kansen voor de toekomst.

Nou inderdaad! 

Wat betreft een sociaal leven. Daarin moet jij ook weer wat opbouwen. Spreek zelf actief af. Als de kinderen er niet zijn heb jij straks alle tijd voor borrels of om te gaan fietsen. Vraag je groep van buren of school gewoon en zeg dat je mee wilt doen. Zit je nog in de app groep? Heb het niet over je ex. Vragen daarover beantwoord je alleen individueel (bij echt geïnteresseerden die betrouwbaar zijn). Tegen de algemene groep gaat het "prima" of "zijn gangetje". En dan vraag je gericht hoe het nu met de anderen gaat. Geen details over ex of scheiding. Anderen willen vaak sensatie of je wordt gezien als sneu. Beiden kan je beter wegblijven. 

Je kunt ook lid worden van een wielerclub of andere dingen die jouw interesse hebben (denk aan een sportclub of fitness als je aan je gezondheid wilt werken). Er zijn ook talloze online groepen om nieuwe mensen te leren kennen meet5 en nmlk apps (geen dating). Haal oude contacten ook weer aan. 

Er zullen vrienden gaat afvallen vanwege de scheiding. Maar de echte vrienden blijven wel. Stel je positief op. En werk actief aan een nieuw leven. Onderneem ook dingen alleen. 

samen eten, gezinsuitjes? Het 'gezin' bestaat niet meer dus dit zou ik niet doen en al helemaal niet in de voorgestelde frequentie.

Als het handig is qua timing omdat je ver uit elkaar woont en samen naar een school of andere verplichting moet,  ja, dan wel. Maar dat is ook niet zo vaak.

Je kunt wel tegelijk naar een sportwedstrijd van de kinderen, maar tegelijk is iets anders dan samen.

Ysenda schreef op 02-02-2025 om 10:42:

samen eten, gezinsuitjes? Het 'gezin' bestaat niet meer dus dit zou ik niet doen en al helemaal niet in de voorgestelde frequentie.

Als het handig is qua timing omdat je ver uit elkaar woont en samen naar een school of andere verplichting moet, ja, dan wel. Maar dat is ook niet zo vaak.

Je kunt wel tegelijk naar een sportwedstrijd van de kinderen, maar tegelijk is iets anders dan samen.

Helemaal mee eens. Af en toe samen naar de speeltuin en/of een ijsje halen is mooi zat.

Wij aten alleen een keer samen op/rondom de verjaardagen van de kinderen. Maar dat deed ik dus enkel en alleen voor de kinderen. Ik beet dan de halve avond op mijn tong om maar niet tegen zijn domme uitspraken in te gaan en het gezellig te houden. Het was echt geen pretje voor mij, een avond toneelspelen. Ik was blij toen de jongste 18 werd en dat niet meer hoefde. 😉

Wat gezamenlijke vrienden betreft, ben ik er altijd van uitgegaan dat de mensen die alleen naar de onzin van mijn ex luisterden en niet naar mijn versie van het verhaal vroegen of luisterden, mijn vriendschap niet waard waren.

Je mag best duidelijk zijn naar je vrienden toe, dat je liever niet altijd maar over je scheiding/ellende praat, maar behoefte hebt aan normale gezelligheid. Als je het gevoel hebt dat je wordt buitengesloten van borrels en feestjes dan kun je best eens tegen een van je vrienden zeggen dat je die mist en graag weer eens zou meedoen. Als ze denken dat het een probleem is dat je ex soms ook komt, dan kunnen jullie misschien om en om gaan?

Izza schreef op 02-02-2025 om 11:16:

Ik denk dat ex nog niet goed beseft dat er heel veel gaat veranderen. Jullie gaan niet zomaar uit elkaar. Bij beiden moet het besef komen dat je niets! Meer te zeggen hebt over de ander of zijn of haar leven. Je kunt op een normale manier met elkaar omgaan. Maar jij moet leren grenzen aangeven. Zij kan niet meer jouw leven of agenda bepalen. Je moet niet voor niets grenzen leren aangeven en hebt zelfs therapie nodig. Dat zal een reden hebben toch?

Door al die verplichte contacten blijft er zeggenschap en continu contact. En discussies over waar jij blijft of waarom jij niet X of Y doet of wilt. En wat doe je tzt met nieuwe partners? Of jij hebt een feestje en kunt niet komen. Moet jij dan verantwoording afleggen? Wees heel helder. "Ik wil geen momenten vastleggen". We spreken wel af wanneer we kunnen eten.

Eens met Izza. Ik ben ook voor écht gaan scheiden, duidelijkheid, ook voor de kinderen. Je wilt natuurlijk de zaken voor ze verzachten heel logisch maar ze moeten weten dat de ouders echt uit elkaar. Daarom is gezellig doen (behalve verjaardagen en miss één keer per maand samen eten, maar dat is ook twijfelachtig) een soort van zachte heelmeesters, stinkende wonden. Dus eigenlijk zo weinig mogelijk gezellig bij elkaar zijn met de kinderen erbij. Want dat wel doen voedt hoop en uiteindelijk is dat juist heel moeilijk voor ze.

En voor jullie zelf geldt: je bent uit elkaar, wees ook uit elkaar. Je bent exen geen vrienden. En om ooit nog vriendschappelijk met elkaar om te gaan is nu duidelijk handelen paramount. Duidelijkheid voor alle partijen is op de lange duur het meest helend

Ik vind het wel bijzonder dat jij eerst hebt geïnvesteerd in de relatie dmv relatie therapie. Zij er blijkbaar geen heil in ziet en met een ander er vandoor gaat, maar dan, als jij je grens aangeeft, er ergens een soort spijt(?) gevoel is bij haar waardoor ze het gezin nog compleet wil houden.

Het klinkt een beetje als van twee walletjes eten. Of ze moet zich op jou richten en het gezin, of scheiden. Dat is dus scheiden geworden en nu opeens heeft zij zich aan te passen. Zo te lezen is ze dat misschien wel niet zo gewend en had ze hier niet op gerekend. 
Tijd voor een nieuw normaal zou ik denken. En dat zal schakelen voor haar zijn, want dat is ze niet gewend. En dat hoeft niet perse heel gezellig te zijn. Zo gezellig is vreemdgaan en scheiden nu eenmaal niet.

Geef aan dat je graag je eigen leven wilt opbouwen en je graag op de kinderen wilt richten. Samen vanalles doen kan ook verwarring bij de kinderen veroorzaken. Jullie zijn immers uit elkaar.
Leg een duidelijke omgangsregeling vast, regel daarbij ook de vakanties. Laat zo weinig mogelijk ruimte in de zin van overleggen iedere keer. 
En daarnaast zo min mogelijk afspraken over voetbal / verjaardagen / gezinsuitjes enzovoorts. Dat gaat echt voor veel discussie zorgen.

Ze zal er aan moeten wennen dat een scheiding consequenties met zich mee brengt. Soms mis je dingen van de kinderen en je zal zelf vorm moeten geven aan een nieuwe gezinssituatie.

Sociaal gezien heeft het tijd nodig denk ik. Neem de uitnodigingen aan om te wandelen. Als er een omgangsregeling is, ben je ook dagen zonder kinderen en heb je tijd genoeg om te borrelen.
Qua vakantie zou je ook aan een eenouder vakantie kunnen denken als het met je bestaande vrienden lastig is.
Dat komt wel, eerst maar eens rust en een eigen plek. Dan pas kunnen jullie echt los van elkaar komen. En dat zal vast wrijving geven, maar dat geeft niet.

Nee joh, gescheiden is gescheiden, dan ga je niet constant gezinsdingen doen. Prima als beiden dat zien zitten, maar anders niet. 
Wij doen één keer per jaar een uitje op de verjaardag van onze dochter. 
En af en toe wat extra's als dat zo uitkomt, zoals een lunch, vooral ook als we ergens over moeten overleggen. Maar zeker niks structureels. 
Oh en schoolafspraken wel zoveel mogelijk gezamenlijk. 

Houding vrienden en bekenden: 

Mijn ervaring is dat mensen erg voorzichtig zijn als een stel scheidingsplannen heeft. Ze willen geen partij kiezen. Anderen denken dat ze moeten gaan kiezen. 
Ze horen graag dat jullie gezamenlijk het proces doorlopen en dat het geen vechtscheiding is of wordt. 

Ben jij degene die in het huidige huis blijft wonen? Zoiets kun je op een neutrale manier aan je buren/vrienden vertellen. 

To, volgens mij hoeft dat voor anderen niet lastig te zijn hoor. Geef bij buren aan dat jullie goed uit elkaar gaan (wat jou betreft). En dat ze geen partij hoeven kiezen voor jou of tegen haar. Waarschijnlijk zal het contact met de vertrekkende persoon wat verwateren. Die zien en spreken mensen minder. Ex is geen onderdeel meer van buurtactiviteiten als jij daar blijft. Zij woont daar niet meer en kan in de eigen buurt nieuwe contacten opbouwen. Hou je nu op de vlakte ivm de afronding en geen conflicten. Maar als ze straks is vertrokken kan je duidelijker zijn. Het staat buren zelf natuurlijk vrij haar individueel uit te nodigen. Spreek nooit negatief over je ex naar buren. En beperk de informatie en details. Probeer weer aan te sluiten bij borrels en het fietsen als je kinderen er niet zijn. En geef ook aan bij buren dat jij graag mee wilt blijven doen.