Ex gaat in buitenland werken

MargjeV schreef op 22-08-2024 om 14:40:

[..]

Wat een gedoe ook zeg. En idd wat jij ook beschrijft het is ook een verschil van hoe je naar dingen kijkt. Wat de een vindt kunnen vindt de ander not done. En dan komen we op mijn vraag uit de 1e post. Wat als ik nee zeg en hij vraagt vervangende toestemming aan de rechter om met ze te reizen in zijn weekend wanneer ze dus onder zijn zorg en verantwoording vallen. Krijgt hij die dan? Daar zijj de meningen dus over verdeeld.

In de familierechtspraak hangt het nogal eens af van de rechter die je zaak behandelt. Dus ik denk dat je deze vraag voor zou moeten leggen aan een familierechtadvocaat. Ik ben geneigd te denken dat er geen rechter die bij zijn volle verstand is met een plan als dit in zou stemmen. Het is NIET in het belang van jonge kinderen om elke 14 dagen naar Noorwegen te vliegen. Al dan niet in gezelschap van hun vader. En inderdaad, hoe lang houdt hij dat zelf vol? Ik denk dat we met zijn allen wel kunnen voorspellen dat dat al heel snel teveel gedoe wordt. Maar goed, daarom dus mijn advies om het te bespreken met een advocaat met verstand van zaken.

MargjeV schreef op 22-08-2024 om 14:40:

[..]

Wat een gedoe ook zeg. En idd wat jij ook beschrijft het is ook een verschil van hoe je naar dingen kijkt. Wat de een vindt kunnen vindt de ander not done. En dan komen we op mijn vraag uit de 1e post. Wat als ik nee zeg en hij vraagt vervangende toestemming aan de rechter om met ze te reizen in zijn weekend wanneer ze dus onder zijn zorg en verantwoording vallen. Krijgt hij die dan? Daar zijj de meningen dus over verdeeld.

Of hij die toestemming zou krijgen daar kun je alleen maar achter komen als hij werkelijk vervangende toestemming gaat aanvragen want de rechter beslist dan.

Een rechter beslist op basis van " in het belang van het kind"

Alleen een advocaat zou kunnen inschatten of een rechter met zo'n verzoek akkoord gaat. 

Ik zie zelf geen enkel " in het belang van het kind" voor zo'n weekend op en neer naar het buitenland dus ik zou dan als moeder zijnde voor een nee gaan en als je ex vervangende toestemming aan gaat vragen word het dan ook juridisch wel helder.

Jonagold schreef op 22-08-2024 om 14:43:

[..]

In de familierechtspraak hangt het nogal eens af van de rechter die je zaak behandelt. Dus ik denk dat je deze vraag voor zou moeten leggen aan een familierechtadvocaat. Ik ben geneigd te denken dat er geen rechter die bij zijn volle verstand is met een plan als dit in zou stemmen. Het is NIET in het belang van jonge kinderen om elke 14 dagen naar Noorwegen te vliegen. Al dan niet in gezelschap van hun vader. En inderdaad, hoe lang houdt hij dat zelf vol? Ik denk dat we met zijn allen wel kunnen voorspellen dat dat al heel snel teveel gedoe wordt. Maar goed, daarom dus mijn advies om het te bespreken met een advocaat met verstand van zaken.

Mee eens.

Aanvulling op het bovenstaande: ga praten met een advocaat die zaken doet bij de rechtbank die de zaak tzt zal behandelen, als het tot een zaak komt. De rechtbank van het arrondissement waar de woonplaats van de kinderen onder valt is hier de bevoegde rechtbank.

Ik denk dat het belangrijk is dat er contact is tussen vader en de kinderen. Voor jou is het je ex, voor de kindjes hun vader. Laat het hem maar doen. Hij komt er snel genoeg achter dat het allemaal mijl op 7 is; hij wordt het zelf zat en de kinderen worden het zat, gaan klagen en dwars liggen (mag je hopen). Dan komt hij vast tot het besef dat dit zo niet gaat en heeft hij jou niets te verwijten. 
De kans dat het contact gaat verwateren met de kinderen is toch al aanwezig als hij in Noorwegen zit. IK zou het daarom niet dwarsbomen maar laten gebeuren.
Zo kunnen de kinderen jou later ook niet verwijten dat je het contact in de weg hebt gestaan.
En inderdaad: laat hem maar extra betalen voor alimentatie nu hij zoveel bij jou laat. Het gaat hem allemaal nog een hoop geld kosten, maar zo ziet hij de gevolgen van zijn eigen keuzes en is het niet zijn valse ex die hem bij de kinderen weg houdt.

Ik vind het wel een goed idee om hem een plan te laten maken hoe hij dit voor zich ziet. Erg realistisch klinkt het niet. Ik vermoed dat een rechter om de week of maandelijks een weekendje Noorwegen niet in het belang van de kinderen acht. De kinderen hebben geen binding met het land of familie daar. Hun vader kan dan beter een weekend in Nederland met ze doorbrengen. Er hoeft maar een keer vertraging te zijn en ze komen op maandag te laat op school of met veel te weinig slaap.

In principe bepaalt vader in zijn tijd wat hij met de kinderen doet, maar er zijn wel grenzen. Contact met vader zou ik zeker wel belangrijk vinden en ook willen faciliteren, maar niet tegen elke prijs. Als vader toch naar Nederland moet komen om ze op te halen, dan kan hij beter hier blijven met de kinderen i.p.v. weer terug te vliegen en op zondag nog een keer. Wat een waanzin ook, vier vluchten binnen één weekend, nog los van of hij het wel of niet zelf betaalt. Het gaat ook om de kwaliteit van het contact.

Wat een bizar voorstel. Weinig inlevingsvermogen in kinderen straalt het uit.
Maargoed, gemopperd zal je zelf ook wel hebben.
Mijn ex is er een van het rare soort. Hij vond (en vindt) dat je kinderen makkelijk 10 dagen in een camper op kan vangen als verblijfplaats. De kinderen zelf trokken dat een stuk minder goed.

Toch vond de rechter dat een prima plan. Mijn ervaring is dat het heel moeilijk in te schatten is hoe een rechter het beoordeeld. Contact met vader hebben ze echter wel in een heel hoog vaandel staan. Beter slecht / niet ideaal contact dan geen contact. Ze hebben een vader en ze hebben recht op contact met hun vader en aan iedereen om dat te bewerkstelligen.

Daarin tegen lees ik ook dat ex het nogal eens af laat weten. Zou dat ook kunnen gebeuren met zijn plannen? Dat hij het druk druk heeft met vanalles en er weinig terecht komt van contact met zijn kinderen?

In dat geval kan het juist averechts werken als hij merkt dat jij op je strepen gaat staan. Dan opeens komen zijn rechten om de kinderen te zien in het gedrang en gaat hij ook op zijn strepen staan. De leeftijd van 4 en 6 is ook dat kinderen handzamer en makkelijker worden. Dat zal hij ook ervaren en ze gewoon maar meenemen. Al is het maar om jou je zin niet te geven.
Dit zou ik wel meenemen in je afwegingen.

In het eerste bericht staat: 'Wat hij ook wil is de mogelijkheid om ze regelmatig een weekend mee naar noorwegen te nemen. Met regelmatig bedoelt hij rustig 1x per maand een weekend op en neer vliegen. Voor hem is dat hetzelfde als in de trein
stappen.'
Inmiddels lijkt het al alsof zijn voorstel is om ze elk weekend mee naar Noorwegen te nemen. De invulling van hoe hij 'met regelmaat' bedoelt komt van TO, het is haar angst en haar inschatting van haar ex uit de tijd toen hij nog geen ex was.
Plan op papier laten zetten lijkt me slim. Om de twee weken een weekend, prima. Ik zou voorstellen dat het reizen vooral rond vakanties gebeurt. En ik zou hem de vraag stellen: wat gebeurt er als je dat werk niet aanneemt.
En dan maar zien hoe het loopt. Misschien vinden de kinderen Noorwegen wel geweldig.

Tsjor

De rechter kan wel weigeren om de zorgregeling aan te passen, maar het is echt heel lastig om een vader die niet wil zorgen te dwingen om dat wel te doen. Dus ik zou vooral onderhandelen over de voorwaarden waaronder.
In elk geval dat hij om het weekend voor de kinderen zorgt, dat hij eventueel een groter deel van de vakanties doet (als jij dat tenminste wilt), dat hij zorgt voor het halen en brengen. Dat de kinderen alleen vliegen als hij bij ze is (dat je ze dus niet laat begeleiden door vreemden).

Dat ze op zondag uiterlijk om x tijd weer thuis zijn (vul een tijdstip in minimaal een of twee uur voor hun bedtijd).