Ex gaat in buitenland werken
mijn ex gaat in het buitenland werken, Noorwegen.
Hij wil om het weekend terug komen en daarom naar een om het weekend regeling. Wat hij ook wil is de mogelijkheid om ze regelmatig een weekend mee naar noorwegen te nemen. Met regelmatig bedoelt hij rustig 1x per maand een weekend op en neer vliegen. Voor hem is dat hetzelfde als in de trein stappen.
Ik ben van mening dat iedere maand een weekend op en neer vliegen voor 2 kinderen van 4 en 6 veel te hectisch en onrustig is.
Heb ik een poot om op te staan als ik daarvoor toestemming weiger in zijn weekenden? Of mag zal hij vervangende toestemming en gelijk krijgen als hij ze in zijn weekenden maandelijks mee naar Noorwegen op en neer neemt?
Mijn ex verhuisde naar Duitsland toen ons kind 13 was. Hij kwam elke twee weken terug om een weekend voor het kind te zorgen (had hier nog een huis). En in vakanties en sommige weekenden ging kind ook naar Duitsland. Het was allemaal idioot stressvol voor vader en daardoor ook voor kind. Het dwong mij ook nog meer een veilig thuis te bieden maar daarnaast ook alle dingetjes als tandarts schoolgesprekken te doen benevens alles wat samenhing met de geboorteafwijking van kind: artsen, psychologen, specialisten ziekenhuisopnames. Dus het gaf mij ook meer druk.
Maar afgezien daarvan: Vliegen? De hele tijd heen en weer vliegen? Als je om je kinderen geeft, probeer je voor de aarde te zorgen. Wat lakse houding daaromtrent.
Waarschijnlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat je weinig anders kunt doen dan dit een beetje los laten. Als je ex echt die kant op wil gaan, zul je hem niet kunnen tegen houden. Fijn dat hij de weekenden met de kinderen hier wel door wil zetten, hopen dat hij dat volhoudt en dat hij daarvoor ook echt zijn eigen huis of een huisje ofzo heeft, maar ook daar heb jij geen invloed op. Zo heb je ook weinig invloed of en hoe vaak hij die kinderen mee gaat nemen naar Noorwegen.
Ja, je kunt weigeren het toestemmingsformulier te tekenen. Wat denk je dat hij doet in dat geval? Is hij een type dat dan eigenwijs toch gaat vliegen en hoopt niet gecontroleerd te worden? Of zou hij het op een rechtszaak aan laten komen? Als je dit meteen al gaat weigeren, lijkt het mij een nadeel dat je meteen al strijd hebt, maar aan de andere kant creëer je wel ook snel duidelijkheid voor beiden.
Je zou er ook voor kunnen kiezen om in eerste instantie dat formulier wel te tekenen, maar dan weigert op de momenten dat je merkt dat het je kinderen teveel wordt. Op die manier geef je een kans om te kijken hoe het gaat en bewaar je de strijd voor de momenten waarop het volgens jou het hardst nodig is.
In je openingspost schrijft je dat hij ze ook regelmatig een weekend mee wil nemen die kant op. Daar zeg je dat dat misschien zelfs maandelijks is. Later schrijf je dat het misschien ook wel vaker dan één keer per maand kan zijn. Heb je het daar al met hem over gehad? Of zijn dit verwachtingen van je zelf? Zou je niet bijvoorbeeld aankunnen spreken dat hij dit met name doet rondom de vakanties ofzo? Vaak hebben ze toch na een week of 7 alweer vakantie en dan is het iets minder gecompliceerd. Of valt er echt niette praten?
Overigens zat mijn jongste rond die leeftijd in een voetbalteam met een zoontje van een bekende profvoetballer. Ook de ouders van dat jochie waren gescheiden, moeder woonde hier in de regio en vader voetbalde aan de andere kant van Europa. Dat jongetje was ook best regelmatig een weekend weg, omdat hij naar zijn vader was. Werd hier op het vliegtuig gezet, onder begeleiding en daar weer afgehaald. Niet ideaal, maar het gebeurt dus wel vaker. Natuurlujk heb je daar niets aan, maar het is dus niet sowieso een nee. Ik hoop dat het allemaal los loopt en niet te nadelig uitpakt voor je kinderen.
Temet schreef op 22-08-2024 om 09:56:
Kunnen zulke jonge kinderen eigenlijk wel zonde begeleiding vliegen? Of is hij van plan ze op te komen halen en terug te brengen?
Hij haalt ze op en vliegt mee heen en terug. Al heb ik hem ook weleens in het verleden iets horen zeggen over klm begeleiding bij kinderen. Goed dat je het zegt dat punt mag ik niet vergeten. Dat zou ik echt niet willen
Lexus schreef op 22-08-2024 om 11:29:
Mijn ex verhuisde naar Duitsland toen ons kind 13 was. Hij kwam elke twee weken terug om een weekend voor het kind te zorgen (had hier nog een huis). En in vakanties en sommige weekenden ging kind ook naar Duitsland. Het was allemaal idioot stressvol voor vader en daardoor ook voor kind. Het dwong mij ook nog meer een veilig thuis te bieden maar daarnaast ook alle dingetjes als tandarts schoolgesprekken te doen benevens alles wat samenhing met de geboorteafwijking van kind: artsen, psychologen, specialisten ziekenhuisopnames. Dus het gaf mij ook meer druk.
Maar afgezien daarvan: Vliegen? De hele tijd heen en weer vliegen? Als je om je kinderen geeft, probeer je voor de aarde te zorgen. Wat lakse houding daaromtrent.
Nou precies dat.... lekker makkelijk allemaal. Hoe is dat afgelopen toen? Is hij ermee gestopt toen het te stressvol bleek. En tja.... rijden of fietsen is helemaal geen doen natuurlijk 
Anoniemst schreef op 22-08-2024 om 11:39:
Waarschijnlijk gemakkelijker gezegd dan gedaan, maar ik denk dat je weinig anders kunt doen dan dit een beetje los laten. Als je ex echt die kant op wil gaan, zul je hem niet kunnen tegen houden. Fijn dat hij de weekenden met de kinderen hier wel door wil zetten, hopen dat hij dat volhoudt en dat hij daarvoor ook echt zijn eigen huis of een huisje ofzo heeft, maar ook daar heb jij geen invloed op. Zo heb je ook weinig invloed of en hoe vaak hij die kinderen mee gaat nemen naar Noorwegen.
Ja, je kunt weigeren het toestemmingsformulier te tekenen. Wat denk je dat hij doet in dat geval? Is hij een type dat dan eigenwijs toch gaat vliegen en hoopt niet gecontroleerd te worden? Of zou hij het op een rechtszaak aan laten komen? Als je dit meteen al gaat weigeren, lijkt het mij een nadeel dat je meteen al strijd hebt, maar aan de andere kant creëer je wel ook snel duidelijkheid voor beiden.
Je zou er ook voor kunnen kiezen om in eerste instantie dat formulier wel te tekenen, maar dan weigert op de momenten dat je merkt dat het je kinderen teveel wordt. Op die manier geef je een kans om te kijken hoe het gaat en bewaar je de strijd voor de momenten waarop het volgens jou het hardst nodig is.
In je openingspost schrijft je dat hij ze ook regelmatig een weekend mee wil nemen die kant op. Daar zeg je dat dat misschien zelfs maandelijks is. Later schrijf je dat het misschien ook wel vaker dan één keer per maand kan zijn. Heb je het daar al met hem over gehad? Of zijn dit verwachtingen van je zelf? Zou je niet bijvoorbeeld aankunnen spreken dat hij dit met name doet rondom de vakanties ofzo? Vaak hebben ze toch na een week of 7 alweer vakantie en dan is het iets minder gecompliceerd. Of valt er echt niette praten?
Overigens zat mijn jongste rond die leeftijd in een voetbalteam met een zoontje van een bekende profvoetballer. Ook de ouders van dat jochie waren gescheiden, moeder woonde hier in de regio en vader voetbalde aan de andere kant van Europa. Dat jongetje was ook best regelmatig een weekend weg, omdat hij naar zijn vader was. Werd hier op het vliegtuig gezet, onder begeleiding en daar weer afgehaald. Niet ideaal, maar het gebeurt dus wel vaker. Natuurlujk heb je daar niets aan, maar het is dus niet sowieso een nee. Ik hoop dat het allemaal los loopt en niet te nadelig uitpakt voor je kinderen.
Dus... een vader met 50 % gezag, kan zomaar een omgangsregeling wijzigen, naar eigen wens, naar slechts een om het weekend regeling, en gaan en staan waar hij wil wanneer hij wil met wie hij wil. En daar kun je niks aan doen. Waarom bestaat het 1e bekrachtigde ouderschapsplan dan. Dat kun je volgens mij enkel met een goede reden wijzgen. Nu is een verhuizing naar het buitenland op zich natuurlijk een reden, maar hij kan dan dus zonder pardon zeggen ze zijn daarom voortaan 12 dagen voor jou, succes ermee? Maar fijn dat hij iig die weekenden nog wil doen.... juist....Het zijn ook zijn kinderen he. Volgens mij werkt het zo niet helemaal
Je kan met deze man afspraken maken en praten tot je een ons weegt, maar doet toch wat hij zelf wil en goed vindt. Hij zou denk ik vliegen zonder toestemming en afwachten of ik dan naar de rechter stap. Of het accepteer.
Hij is idd erg vaag over het hoe vaak en hoe precies. Onder het mom: gaat je niks aan wat ik in mijn weekend doe. Ik zorg dan voor ze
TineWinkel schreef op 22-08-2024 om 09:38:
en dat brengen naar en halen van Schiphol ligt dan bij jou? En dat zie jij ook zitten cq is vergelijkbaar met wat je nu aan brengen/halen doet? Of krijg jij er gewoon extra werk bij? Want dat je ex blijkbaar over het hekje springt om een vliegtuig te halen - als JIJ de kinderen naar Schiphol moet brengen, dan kost het jou dus meer tijd, want jij wilt er WEL gewoon op tijd zijn.
Nee daarvoor is hij zelf verantwoordelijk. Tenminste dat zou ik dan op zijn minst willen laten vastleggen
TineWinkel schreef op 22-08-2024 om 09:38:
en dat brengen naar en halen van Schiphol ligt dan bij jou? En dat zie jij ook zitten cq is vergelijkbaar met wat je nu aan brengen/halen doet? Of krijg jij er gewoon extra werk bij? Want dat je ex blijkbaar over het hekje springt om een vliegtuig te halen - als JIJ de kinderen naar Schiphol moet brengen, dan kost het jou dus meer tijd, want jij wilt er WEL gewoon op tijd zijn.
Nee dat is zijn verantwoording. Tenminsfe als het ouderschapsplan aangepast gaat worren zou ik dat erin willen.
TineWinkel schreef op 22-08-2024 om 09:38:
en dat brengen naar en halen van Schiphol ligt dan bij jou? En dat zie jij ook zitten cq is vergelijkbaar met wat je nu aan brengen/halen doet? Of krijg jij er gewoon extra werk bij? Want dat je ex blijkbaar over het hekje springt om een vliegtuig te halen - als JIJ de kinderen naar Schiphol moet brengen, dan kost het jou dus meer tijd, want jij wilt er WEL gewoon op tijd zijn.
Nee, dat is dan zijn verantwoording. Tenminste, als het ouderschapsplan gewijzigd wordt zou ik dat er op zijn minst in willen. Ik doe dan de overige 12 dagen ALLES he
Temet schreef op 22-08-2024 om 10:03:
Zie op de site v KLM dat het alleen reizen met begeleiding (extra bij te boeken) ook pas kan vanaf 5 jaar. Zal per maatschappij misschien verschillen trouwens.
Wordt behalve veel gedoe ook een hele dure grap voor ex: twee retourtjes voor hemzelf en een voor beide kinderen per maand. Dat wordt tussen de 500 en 1000 euro per maand gok ik zo
Dat onderhandelt hij gewoon bij het contract. Dat betaalt hij niet zelf. Zo doen ze dat, die hoge mannen....
Daglichtlamp schreef op 22-08-2024 om 10:55:
Allemaal heel terechte overwegingen MamaE, maar de vader van de kinderen schrijft hier niet. Dus ik vermoed dat praktische problemen snel duidelijk worden als topicstarter een beetje meebeweegt. In de praktijk zie ik dit niet elke maand gebeuren, zeker niet voor een vader die zijn kinderen toch al geen prioriteit gaf.
Klopt, hij zal ze zeker geen school laten missen of er vrij voor vragen. Het is geen domme man. Zijn grenzen van wat " normaal" is liggen gewoon net wat hoger dan bij een doorsnee persoon. De kinderen zijn hier tm groep 8 elke vrijdag om 12.30 uit.
Wat je schrijft heb ik ook al aan gedacht. Hoe vaak zou hij het daadwerkelijk gaan doen. Bij de scheiding riep hij dat hij bijna co ouderschap wilde ( 60/40) toen dacht ik al hoe dan?! Dat werd in de praktijk als hij een gaatje in zijn agenda had. Nu wil hij dan om het weekend en ze mee kunnen nemen. Staat dat ook mooi op papier of gaat hij het idd echt doen. En zo ja voor hoe lang. mijn hart bloedt voor de meisjes. Je snapt het niet.
linn19 schreef op 22-08-2024 om 11:21:
[..]
Dan is het voor jou toch een uitgemaakte zaak om resoluut nee te zeggen tegen zijn idee van zo''n weekend? Als jij nee zegt en hij wil vervangende toestemming aanvragen doet hij dat maar, dan zie je wel wat de rechter ervan vind.
Te hectisch en te onrustig lijken mij echt wel valide redenen. Het zijn jonge schoolgaande kinderen.
Ik zou zeker met de leeftijd van je kinderen ook geen toestemming geven hiervoor.
Of je een poot hebt om op te staan zou je bij een goede advocaat kunnen navragen. Waarom twijfel je om nu al nee te zeggen?
Omdat soms een middenweg vinden en een beetje meebewegen beter werkt bij deze man. Vooral voor de kinderen wil ik uit de strijd blijven. Deze man heeft het geld en de middelen en gaat tot het gaatje zonder op enig moment te bedenken hey, deze vrouw is wel de moeder van mijn kinderen. Haar geluk= ook hun geluk. Wil ik haar " afmaken" geld status en zijn eigen belang is wat telt.
Aan de andere kant wil ik niet verder meebewegen en accepteren dan wat goed is voor de kinderen
Je zult moeten kiezen. Als hij ook gezag heeft, en daar ga ik vanuit, mag hij niet zo maar verhuizen zonder jouw toestemming. Doet hij dat toch, dan zit hij fout. Dus je kan gewoon weigeren. Je kan toestemming geven voor de verhuizing onder voorwaarde dat hij veel meer alimentatie gaat betalen omdat hij nu minder gaat zorgen. Je kan toestemming geven voor de verhuizing maar niet voor het vliegen. En dan afwachten wat hij doet. Je kunt ook op voorhand meebewegen, maar dat zit je duidelijk ook niet lekker. Dan moet je dat misschien ook maar gewoon niet doen.
Ik zou met hem gaan praten over hoe hij het allemaal voor zich ziet, zonder ja of nee ye zeggen. En dan een eenmalig gesprek met een advocaat aanvragen zodat je je positie kan bepalen. Daarna deel jr hem dan jouw standpunt mee.
Je kan trouwens ook nakoming van de afgesproken zorgregeling eisen. Op straffe van een dwangsom, voor zover ik weet. In principe kan een ouder in zijn/haar tijd de kinderen ook aan anderen toevertrouwen, maar ik betwijfel of dat zover gaat dat iemand gewoon de hele week weg is, en dat structureel.
Dus zijn idee dat hij zomaar in Noorwegen kan gaan werken zonder jouw instemming lijkt mij niet zomaar houdbaar
MargjeV schreef op 22-08-2024 om 13:46:
[..]
Omdat soms een middenweg vinden en een beetje meebewegen beter werkt bij deze man. Vooral voor de kinderen wil ik uit de strijd blijven. Deze man heeft het geld en de middelen en gaat tot het gaatje zonder op enig moment te bedenken hey, deze vrouw is wel de moeder van mijn kinderen. Haar geluk= ook hun geluk. Wil ik haar " afmaken" geld status en zijn eigen belang is wat telt.
Aan de andere kant wil ik niet verder meebewegen en accepteren dan wat goed is voor de kinderen
Ik herken wat je schrijft maar je kunt het niet altijd beide hebben ( wat goed is voor de kinderen en meebewegen) soms zul je moeten kiezen voor een keiharde grens.
Ook ik heb op dat dunne draadje gelopen met mijn ex en continu een afweging moeten maken van beweeg ik mee of zet ik hier een keiharde grens.
Toen mijn ex met een auto vol mensen voor de deur kwam en het idee had om dochter maar bij iemand op schoot te zetten in de auto....keiharde grens, je krijgt dochter niet mee.
Reisverzekeringen voor de kinderen vond mijn ex maar onzin als hij ze meenam op vakantie naar het buitenland. Dus sloot ik die maar af voor hen.
Mijn ex noemde mij altijd overdreven. Dat slaat een fatsoenlijk gesprek sowieso al dood. Dan maar een overdreven moeder. Als mijn ex niet nadenkt doe ik het wel.
Je kunt van te voren nu al voorspellen dat zo'n weekend niks gaat worden voor je kinderen. Kies dan nu voor je kinderen met een keiharde nee voor nu.
Als je nu meebeweegt word zo'n weekend hectisch en onrustig voor je kinderen, dan heb je wel geen strijd met je ex maar je kinderen leveren het offer daarvoor.
Je kunt hem best tegemoet komen door te zeggen dat een vakantie bv best eens te proberen valt zodat de kinderen meer tijd hebben om zich aan te passen aan ander ritme en tijd hebben om bij te komen omdat ze geen school hebben maar dat weekenden echt een no go zijn nu.
Ik zei altijd tegen ex: "Maak maar een plan op papier. Dan kijken we er samen naar." Negen van de tien keer kwam dat plan er nooit. De tiende keer had je iets op papier waarover je kon onderhandelen. Stond het niet op papier, dan veranderden de voorwaarden per week.