Alimentatie

M Lavell

"Daar is wat voor te zeggen. In dit geval zou TS ook 3 dagen kunnen gaan werken."
Volgens mij is het je al uitgelegd maar nee dat gaat niet:
- In de meeste gevallen kunnen er dan geen twee huishoudens betaald worden waardoor ook de praktische verzorging van de kinderen in het geding komt, ts schrijft dat zijn ex in het onderwijs werkt en bij fulltime net zoveel verdient als hem waardoor hij zeer waarschijnlijk bij de meerderheid hoort waar dit dus niet gaat.
- Voor de wet is vrijwillige werkloosheid of daling van inkomen geen reden voor verlaging van de alimentatie plicht.

"Oh, je bedoelt evenveel verdienen?"
Ik had bewust het aantal dagen genoemd, de hoeveelheid verdiensten of op zijn minst de verdiencapaciteit meenemen zou natuurlijk helemaal rechtvaardig zijn.

"Er zijn heel veel gevallen waarin de een (meestal vrouw) alleen de zorg heeft terwijl de ander (meestal de man) alleen maar alimentatie betaalt en voor de zorg of zelfs maar de omgang niet komt opdagen.
Los daarvan zie ik alimentatie niet zo goed als "afkoopbedrag".
De normen die er zijn gaan uit van kosten."

Dit gaat allemaal prima zolang de hoofdverzorger het akkoord vindt en het aankan. Wanneer dit niet het geval is en de ander maar tot enige zorg in staat is wordt daar echt wel flinke druk neergelegd en bestaat er nog een kans dat de laatste zelf achter verrekening van alimentatie aan moet. Als de normen uitgaan van kosten zouden er sowieso een aantal dingen moeten veranderen.
Bijv. een minimum norm voordat ouders kinderen mogen krijgen, waarom moeten (vele) kinderen van gescheiden ouders het volgens deze norm beter hebben dan kinderen van bijv. bijstandsouders terwijl de gescheiden ouder volgens de wet niet vrijwillig minder mag gaan verdienen? Het is dan toch juist prijzenswaardig dat de niet verzorgende ouder zich op zijn werk stort en de extra verdiensten tbv de kinderen laat komen?

Niet alleen lusten

Als je kiest om de zorgverdeling te wijzigen dan kies je de financiële consequenties daarvan ook te dragen.

Snap ik het weer niet

"Als je kiest om de zorgverdeling te wijzigen dan kies je de financiële consequenties daarvan ook te dragen."

Ze gaan scheiden.
Dat heeft beslist financieel consequenties.
Voor haar, en voor hem.

Hij komt dus niet weg met het hele gezinsinkomen.

Hoe dat tussen TS en zijn ex met 50/50 co-ouderschap moet terwijl hij full time blijft werken en zij part time werkt, begrijp ik trouwens niet.
Wie zorgt er voor de kinderen als hij werkt?

Wie gaat er met ze naar de dokter?
Wie zwaait ze uit op schoolreis?

Gaat dit wel over co-ouderschap of gaat het over gezag met een omgangsregeling?

Welnee m lavell

'Dat je kunt scheiden en hoe de zaken daarna geregeld zijn, staat ook in de wet.'

Onzin. De wet zegt niets over de omgangsregeling, bij wie de kinderen gaan wonen of hoe hoog de PA of KA zijn. Zelfs niet óf er KA of PA komt, daar kan de ontvangende ouder van af zien.

Huh

'Wie zorgt er voor de kinderen als hij werkt?'

Dezelfde die voor ze zorgt als ZIJ werkt?

fulltime werken

Tuurlijk kun je fulltime werken en voor kinderen zorgen. Alsof ze wekelijks naar de dokter moeten of uitgezwaaid moeten worden op schoolreis.
Veel werkgevers kennen flexibele werktijden, mogelijkheden tot thuiswerken, zorgverlof etc.
En als het niet kan, dan heb ik de afgelopen 10 jaar als alleenstaande ouder iets fout gedaan.

Nogmaals

'Hij (of eigenlijk de veelverdiener) is financieel verantwoordelijk voor haar (of eigenlijk de behoeftige) omdat wij (de maatschappij) in ieder geval niet willen betalen.'
DAt klopt, maar dat is PA, partneralimentatie. En dat kan alleen als eerst voldaan is aan de behoeften van de kinderen (KA). Voor zover er dan nog een resterend bedrag overblijft in de draaglast kan dat gebruikt worden voor PA, partneralimentatie.

'waarom zou een kostwinner tijdens het huwelijk er alles aan doen om te zorgen dat de kinderen het financieel zo goed mogelijk hebben, om ze bij een scheiding naar bijstandsnorm te laten vervallen?' Nogmaals: eerst wordt berekend wat de draagkracht is van iemand, dan wat de behoeften van de kinderen zijn. Daar gaat de kinderalimentatie eerst naartoe. die behoefte wordt mede bepaald door de standaard van het inkomen voor de scheiding.
De kostwinner brengt de kinderen dus niet terug tot bijstandsniveau, maar degene die daarnaast geen inkomen heeft wel.

'Als waar is wat TS beweert dat zij net zoveel zou verdienen als hij bij een voltijdbaan, dan verdient hij minstens 2563 € bruto per maand. Dat is bijna 1000€ hoger dan het minimumloon. Een salaris waarvan velen een gezin onderhouden'
Maar los daarvan maak je dezelfde fout die zo vaak gemaakt wordt: als hij 2500 bruto verdient blijft daar ongeveer 2000 netto van over. Daar gaat dan 300 van af, houd je 1700 over. Van netto loon houd je 1500 over. Van die 200 verschil kun je geen gezin onderhouden. Het probleem is bovendien dat je vanwege hogere brutoloon allerlei toeslagen etc. lager hebt. Per saldo kan het zijn dat je zelfs minder te besteden hebt dan iemand met een nettoloon.
Alimentatie mag je niet aftrekken voor de belastingen (PA wel nog, tot 2020).

Er is al gezegd dat de rechter niet akkoord zal gaan als hij minder gaat werken vanwege de scheiding. Als beiden daartoe instemmen is het wel akkoord.

Tsjor

M Lavell

"Dat lijkt me voor dit geval een ongeldig argument.
Ten eerste hoeft hij zich helemaal niet druk te maken om twee huishoudens. Zij verdient haar eigen geld."
Toch moet hij dat deels wel door € 300,-- te moeten betalen wat minder zou zijn als zij meer gaat werken.

" Ten tweede: Als waar is wat TS beweert dat zij net zoveel zou verdienen als hij bij een voltijdbaan, dan verdient hij minstens 2563 € bruto per maand. Dat is bijna 1000€ hoger dan het minimumloon. Een salaris waarvan velen een gezin onderhouden.
Er is dus ruimte om minder te werken."
Minus de € 300,-- is dat dus nog maar € 700,-- waarbij hij tov een bijstandstrekker minder toeslagen enz krijgt waardoor het verschil nog maar klein is. De oorzaak hiervan is zijn ex die niet meer wilt werken. De € 300,-- zijn ongeveer 3 dagen, met andere woorden hij betaald bijna de helft van haar dagen die ze niet werkt, ik begrijp dat ts dit onrechtvaardig vind en dat dit ook onrechtvaardig is naar de kinderen.

"En terecht. Dat is om te voorkomen dat mensen zich werkloos maken om het betalen van alimentatie te vermijden. Maar daarvan is geen sprake als hij en zijn ex overeenkomen dat ze daadwerkelijk 50% zorgen dus ook evenveel werken.
Ze nemen daar dan beiden de financiele consequenties van."
Het is volgens jou dus wel terecht dat iemand weigert meer te werken als zou kunnen? Zij draagt veel minder consequenties als hem door geld van hem te ontvangen maar te kiezen om minder te werken.

"Daarvoor zal toch eerst de verdiencapaciteit van vrouwen gelijk moeten zijn aan die van mannen. Juist dat is bij vrouwen die tijdens het huwelijk niet hebben gewerkt, niet aan de orde. Bovendien kun je moeilijk iemand verplichten een bepaald salaris te verdienen."
Ik heb het bewust over verdiencapaciteit ipv verdienen waarmee ik bedoel dat er rekening gehouden wordt met jouw factoren.

" Hoe dan? Noem een voorbeeld. Welke procedure is dat?
Kinderen hebben, vanuit het kind gezien, recht op omgang met hun vader en hun moeder. Als een van de twee het af laat weten en er zijn mogelijkheden om die snordrukker van gedachte te doen veranderen, dan zal dat gebeuren. Maar met geld of vergoedingen heeft het niks te maken."
Ik heb er zelf mee te maken, vanuit de scheidingsprocedure, omgangsregeling vastgesteld door de rechter, RvdK, OTS en de hele manipulatieve santekraam. Voor omgang krijg je een zorgkorting, het heeft dus wel degelijk met geld te maken. Iemand die meer kan werken en wanneer de noodzaak er is maar het niet doet kan net zo goed een snordrukker genoemd worden.

"Die laatste, is dat de alimentatieplichtige? Verrekenen waarmee? Verrekenen mag niet."
De betaler inderdaad. Zorgkorting is een verrekening, je levert zorg tegenover minder betalen. Vergelijkbaar met de verzorger die KA aanwendt om (deels) vaste lasten te betalen of minder te werken zoals in dit draadje.

"Maar even een gewetensvraag: waarom zou een kostwinner tijdens het huwelijk er alles aan doen om te zorgen dat de kinderen het financieel zo goed mogelijk hebben, om ze bij een scheiding naar bijstandsnorm te laten vervallen?
Het is maar goed dat de rechter in kan grijpen in die gevallen dat dat gebeurt."
Daar kunnen verschillende redenen voor zijn, soms moet het om alleen de rekeningen te kunnen betalen, huis met voldoende ruimte en kamers enz. In dit draadje is ex degene die de kinderen naar bijstandniveau laat vallen door minder te willen werken als kan maar jammer genoeg kan een rechter daar weer heel weinig tegen doen.

"Nou ja, prijzenswaardig. Dat is een voortzetting van wat hij deed. Ten goede van de kinderen dus, ja. Alimentatie vaak dus ook inderdaad."
Lees mijn draadje aub.

wat dingen

Knurf "De wet zegt niets over de omgangsregeling, bij wie de kinderen gaan wonen of hoe hoog de PA of KA zijn. Zelfs niet óf er KA of PA komt, daar kan de ontvangende ouder van af zien."
De wet zegt dat er gescheiden kan worden en hoe dat moet. Dat er daarbinnen nog vele mogelijkheden zijn doet daar niks aan af.

Knurf "Wie zorgt er voor de kinderen als hij werkt?'
"Dezelfde die voor ze zorgt als ZIJ werkt?"
Precies: hij werkt 5 dagen, zij 3. Zij zorgt 4 dagen, hij 2.

Tuurlijk kun je fulltime werken en voor kinderen zorgen. Alsof ze wekelijks naar de dokter moeten of uitgezwaaid moeten worden op schoolreis.
Ja dat kan. Mijn vraag gaat over de zg 'gelijke verdeling" van zorg in deze situatie. (de een werkt 5 dagen, de ander 3).

tsjor"DAt klopt, maar dat is PA, partneralimentatie"
Nee. Het principe dat de maatschappij niet wil opdraaien gaat juist ook voor de kinderen op. Die kinderen moeten, net als voor heen, op schoolreis kunnen zonder dat er uit de pot bijzondere bijstand gesnoept hoeft te worden.
De veelverdiener moet _dus_ ook een bijdrage leveren aan de kinderen, ook als ze bij de andere ouder al boven bijstandsnorm zitten (daar ging de opmerking van Vader van 3 over). De veelverdiener kan zich niet terugtrekken met de mededeling "niet zeuren, er zijn er kinderen het slechter hebben dan jij"

Jij maakt een rekenfout tsjor.
Alimentatie is aftrekbaar. 2500 bruto - 300 alimentatie levert 1850 netto op. Dat is meer dan het bruto minimumloon.
De claim was dat minder werken te weinig inkomen op zou leveren. 65% werken bij een bruto inkomen van 2500 euro zou het minimumloon opleveren. Dan kan de zorg gelijk verdeeld worden, hoeft de alimentatie niet betaald te worden (als de andere ex het daarover eens is) en kan er gelijk verdeeld gezorgd worden.

https://www.berekenhet.nl/werk-en-inkomen/bruto-netto-salaris.html
"Als beiden daartoe instemmen is het wel akkoord."
Precies en daar is reden toe.
Als zij werkelijk de ambitie hebben om 50/50 co-ouders te zijn, dan is het logisch dat ze hetzelfde aantal dagen werken.

Kinderalimentatie is niet aftrekbaar, PA wel

Zie titel

Het gaat over de kinderen

Vader van 3 "Het is volgens jou dus wel terecht dat iemand weigert meer te werken als zou kunnen? Zij draagt veel minder consequenties als hem door geld van hem te ontvangen maar te kiezen om minder te werken."
Ja, in deze context wel.
De kinderen zijn gewend dat moeder thuis is. Zij is gestopt met werken, voor de kinderen. De ouders hebben daar een mening over en hebben gekozen.
Je kunt aannemen dat moeder nog steeds vindt dat ze eigenlijk thuis hoort te zijn bij de kinderen. In die context is drie dagen gaan werken al een noodgreep.

Als vader nu ineens omdat dat hem beter uitkomt vindt dat kinderen helemaal geen moeder thuis nodig hebben, dan is ie daar gewoon te laat mee. Hij had zich dat eerder moeten bedenken en eerder al zijn vrouw moeten bewegen om te gaan werken.
Hij had dan ook eerder kunnen bedenken dat hij eigenlijk ook wel bij de kinderen had willen zijn. Dan hadden ze nu balletwee 4 dagen gewerkt.

"Zorgkorting is een verrekening, je levert zorg tegenover minder betalen"
Ik zou dat zo niet zeggen zeker omdat verrekenen juist weer niet mag. Ik vind zorgkorting wel een vreselijke term. Maar goed: Er wordt een berekening gemaakt van de alimentatie die hij zou moeten betalen (het hele bedrag) daar wordt in percentages afgetrokken het aantal dagen dat hij zorgt. Ik citeer "Voor 1 dag per week geldt 15%, voor twee dagen per week geldt 25% en voor drie dagen per week geldt 35%. Dit betekent hoe meer de kinderen bij de alimentatieplichtige zijn hoe meer korting deze krijgt op het te betalen bedrag aan kinderalimentatie. "

"In dit draadje is ex degene die de kinderen naar bijstandniveau laat vallen door minder te willen werken als kan "
Welnee. Hij zal alimentatie moeten betalen en zal ze daarmee voor dat bijstandsniveau behoeden.

Mijn fout

"Kinderalimentatie is niet aftrekbaar, PA wel"
Ok.
Mijn fout

M Lavell

"Welnee. Hij zal alimentatie moeten betalen en zal ze daarmee voor dat bijstandsniveau behoeden."
Hier ga ik letterlijk van over mijn nek, natuurlijk is deze vrouw een prinsesje en straks ook nog verbaasd als haar ex helemaal over de zeik gaat en er een knallende vechtscheiding ontstaat.

M Lavell

"Hij had dan ook eerder kunnen bedenken dat hij eigenlijk ook wel bij de kinderen had willen zijn. Dan hadden ze nu balletwee 4 dagen gewerkt."
Misschien heeft hij dat wel voorgesteld, maar gezien je eerdere berichten kon hij dat natuurlijk niet eisen van het prinsesje! Als zij een geweten heeft en in het belang van de kinderen denkt komt zij nu alsnog met dit voorstel. Als jouw reacties enigzins naar waarheid neigen ga ik ervan uit dat ts buiten het praktische blij is van dit prinsesje af te zijn.

Het mooiste voor dit prinsesje is dat zij wanneer de alimentatie afgelopen is alsnog anciënniteit enz. op gaan bouwen terwijl ts dan lekker van zijn geld en pensioen kan genieten. Helaas zal het prinsesje tegen of ruim voor die tijd wel een nieuwe pinautomaat hebben gevonden.

M Lavell

'Precies: hij werkt 5 dagen, zij 3. Zij zorgt 4 dagen, hij 2.'

Nee, beiden zorgen 7 dagen voor de kinderen. Ook op dagen dat je werkt, zorg je voor ze (tenzij je 24-uursdiensten draait).

Nog iets

Uitgaande van de berekeningen van M Lavell, waar inderdaad een grond van waarheid inzit, zit vader al tegen de bijstandsgrens aan. Wanneer hij geen co-ouderschap heeft veranderd er waarschijnlijk weinig aan de te betalen alimentatie vanwege de draagkracht. Misschien is deze berekening wel een mede oorzaak waarom er redelijk wat vaders afhaken.

Kinderalimentatie

kan niet worden afgekocht, maar partner alimentatie wel.

Daarnaast nog een ander punt. Indien het werkelijk om partneralimentatie gaat, dan is het verhaal van de hoeveelheid werken wel ineens anders. Voor partneralimentatie kan er namelijk wel worden geeist dat iemand zijn/haar volledige verdiencapaciteit benut. Indien de kinderen heel klein zijn, kan dat nog als argument worden aangedragen dat het een reden is om niet meer te werken.

Dus gaat het nu om kinderalimentatie of om partneralimentatie?

M. Lavell je doet wel heel veel aannamens over hoe de situatie tijdens het huwlijk was. Het kan namelijk ook zijn dat vader maar akkoord is gegaan om de lieve vrede te bewaren, omwille van de kinderen. Daarnaast kan het ook zo zijn dat moeder wel heel goed de schijn heeft opgehouden heel veel met de kinderen bezig te zijn op die 2 dagen, maar eigenlijk gewoon met haar luie reet de hele dag op de bank soapseries lag te kijken en de kinderen aan hun lot overliet. Daarbij doet het er weinig toe op dit moment. Zodra er een rechter mee gaat kijken heeft vader niet meer de mogelijkheid om minder te gaan werken, of hij moet echt heel veel geld inleveren. Dan is het en die € 300,- aan moeder em 40% minder loon. Als moeder niet meer gaat werken gaat dat dus ten koste van de kinderen.

Persoonlijk vind ik dat er gewoon iets heel erg scheef zit in de regelgeving op dit gebied. Het is namelijk logisch dat kinderen met vader en moeder leuke dingen kunnen doen, ook na een scheiding. Als de behoeftige ouder altijd de hand boven het hoofd wordt gehouden op gebied van kinderalimentatie, zal er altijd iets scheef zijn. De meest verdiende ouder kan nooit minder gaan werken, omdat de behoeftige ouder niet meer hoeft te werken. Waarom kun je als behoeftige ouder niet meer gaan werken om de betalende ouder te onlasten? Zeker bij een 50/50 zorgverdeling, maar in ieder geval zodra het jongste kind naar het voortgezet onderwijs gaat.

KA tot 2020

Dan is ook die niet meer aftrekbaar.

Tsjor

De kinderen

Er wordt eerst een berekening gemaakt van ieders draagkracht. Dan wordt de kinderbehoefte berekend en op basis daarvan ieders bijdrage. Het kan zijn dat die 0 is, bijvoorbeeld omdat de verdeling 50/50 is en beiden een inkomen hebben waarmee zij aan de basisbehoeften van de kinderen kunnen voldoen.

Daarna worden de inkomens over en weer vergeleken, heeft de een meer dan de ander dan wordt dat gelijk getrokken. Dat is partneralimentatie.

Met andere woorden: voor de kinderen wordt gezorgd in de vorm van kinderalimentatie en dat gaat voor. Het is neit zo dat er zomaar voor de partner wordt gezorgd (er wordt geen partnerbehoefte berekend), maar de inkomens worden daarna gelijk getrokken. Dat is partneralimentatie.

' De kinderen zijn gewend dat moeder thuis is. Zij is gestopt met werken, voor de kinderen. De ouders hebben daar een mening over en hebben gekozen.' En nu maar hopen dat de kinderen zich heel lang blijven gedragen als afhankelijke wezentjes die hulp nodig hebben.

Er is wel een voorziening voor mensen die thuis willen blijven om voor d ekinderen te zorgen, dat is niet de alimentatie, maar de uitkering van de sociale dienst; alhoewel daar een verplichting tot werk voor geldt. In die zin is een rijke ex het gunstigste.

Tsjor

@Tsjor

Naar mijn weten wordt er wel gekeken naar de behoefte van de minstverdiendende partner. Het is namelijk niet zo dat er automatisch wordt gekeken naar wat elke ouder onder de streep overhoudt.

Niet huilen

Vader van 3 "Hier ga ik letterlijk van over mijn nek, natuurlijk is deze vrouw een prinsesje en straks ook nog verbaasd als haar ex helemaal over de zeik gaat en er een knallende vechtscheiding ontstaat."
Nee, ze is een vrouw en moeder naar het model dat hem zo aanstond: eentje die thuisblijft voor de kinderen. Ze neemt bovendien voor zichzelf genoegen met het salaris dat ze met 3 dagen werk kan verzamelen.
Zijn kinderen kosten hem na de scheiding minder geld dan daarvoor (zij gaat meewerken en betalen).
Dus wat klaag je nou?
Bovendien: wat in hemelsnaam rechtvaardigt de schade die een vechtscheiding aan de kinderen toebrengt?
ik ""Hij had dan ook eerder kunnen bedenken dat hij eigenlijk ook wel bij de kinderen had willen zijn. Dan hadden ze nu balletwee 4 dagen gewerkt."
Vader van 3 "Misschien heeft hij dat wel voorgesteld, maar gezien je eerdere berichten kon hij dat natuurlijk niet eisen van het prinsesje! "
Dat is geen eis aan haar, maar aan hem. Hij had zich eerder moeten bedenken dat hij ook bij de kinderen wilde zijn. Hij had 4 dagen moeten gaan werken.
Dat zij bereid is om te gaan werken is duidelijk: ze is zonder zeuren van 0 naar 3 dagen gegaan.
Vader van 3 "Als zij een geweten heeft en in het belang van de kinderen denkt komt zij nu alsnog met dit voorstel."
Je vergist je. Dit voorstel gaat over hem. Over de vraag of hij korter wil werken. Het lijkt me dat hij dat voorstel gewoon kan doen. Dat zeg ik al de hele tijd: ga ook 3 dagen werken. En ja, dat moet hij wel overeenkomen met zijn aanstaande ex.
Ik hoop van harte dat hij het op kan brengen om niet zo zuur en rancuneus te doen als jij doet, want dat levert geen medewerking op.
Maar dat hij wat te winnen heeft met het op zich nemen van meer zorg is duidelijk. Het alimentatiebedrag is verminderd door de zorg die hij wel levert, maar er blijft nog 300 euro over.
Vader van 3 "Uitgaande van de berekeningen van M Lavell, waar inderdaad een grond van waarheid inzit, zit vader al tegen de bijstandsgrens aan. "
Natuurlijk niet.
Ik ben uitgegaan van het laagst mogelijk lerarensalaris bij full time. TS heeft zelf gezegd dat hun salarissen op full time basis gelijk zijn. Dat is dan niet tegen bijstandsniveau aan maar juist bruto 1000€ hoger.
Het is echter waarschijnlijker dat het nog hoger is. Het is waarschijnlijk dat ze voordat ze stopte met werken ook voor de klas stond en dat ze dus wel al enige jaren anciënniteit heeft en misschien ook nog wel een extra papiertje van het een of ander.
En misschien jokt ie ook nog een beetje en verdient hij nóg meer.
Deze huilpartij over 300€ gaat helemaal niet over de hoeveelheid maar over het "principe" zie je eigen emoties hierbij.
Ook als 100€ is nog teveel. Je vindt dat zij ook full time moet werken. Waarom in godsnaam? Ga ook parttime werken.
Vader van 3 "Misschien is deze berekening wel een mede oorzaak waarom er redelijk wat vaders afhaken."
Er is niks redelijk aan afhaken van de financiële verantwoordelijkheden voor je kinderen. Redelijke vaders van tegenwoordig hebben voordat het van scheiden komt de rol van ultieme provider (grootverdiener) al ingeruild voor een gelijkwaardige partner en ouder.

bij de mediator

Bij onze mediator werden er twee gelijke lijstjes gemaakt, eentje voor mij en eentje voor ex. Alle inkomsten op een rij, alle vaste lasten op een rij. Daarna werd het verschil bepaald en dat betaalde ex als alimentatie. Een deel kinderalimentatie en een klein stukje partneralimentatie. Het voelde heel eerlijk zo.
Ex vond het een jaar later ineens niet meer zo eerlijk, dus heb hem een paar keer aan het lijstje herinnerd, hij was er toch echt bij geweest en we vonden toen beiden dat het klopte.
Maar ja, de betalende partij vindt toch vaak dat betalen niet zo leuk, snap ik wel, maar het is nota bene voor je kínderen, (mijn ex wilde de kinderalimentatie niet meer betalen omdat de vader van het kind van zijn nieuwe vrouw niet meer betaalde, dus daarom kon hij niet meer voor zijn eigen kinderen betalen, vond hij) waar ik het geld dan vandaan moest toveren (woon nog steeds alleen met kinderen) daar had hij het niet over.

Hun keuze

Tsjor "En nu maar hopen dat de kinderen zich heel lang blijven gedragen als afhankelijke wezentjes die hulp nodig hebben."
Ik weet niet wat thuisblijfouders dromen.
Ik weet wel dat het hun dromen zijn.
Ze hebben er recht op.

Wat ik anders wil doe ik anders.

tsjor "dat is niet de alimentatie, maar de uitkering van de sociale dienst; alhoewel daar een verplichting tot werk voor geldt. "
Dat klopt. Maar zij zal door de sociale dienst nergens toe gedwongen worden. Haar salaris is boven bijstandsniveau.

tjor

KA is al jaren niet meer aftrekbaar, alleen PA is op dit moment nog in het hoogste tarief aftrekbaar.
vanaf 2020 wordt het net als de hypotheekrente aftrek beperkt aftrekbaar.

Het percentage wordt verlaagd naar 37.05% in 2023, het gaat niet naar 0 voorlopig.
Het is dan wel evenwichtiger (lees, de schatkist loopt minder mis) want de ontvanger moet er wel belasting en premies over betalen.

Zo is het nu eenmaal

Paddington "Dus gaat het nu om kinderalimentatie of om partneralimentatie?"
TS zegt dat het om kinderalimentatie gaat.

Paddington "Het kan namelijk ook zijn dat vader maar akkoord is gegaan om de lieve vrede te bewaren, omwille van de kinderen. "
Dat is ook een keus waarvan je toch echt zelf de consequenties moet dragen.

Paddington "Daarnaast kan het ook zo zijn dat moeder wel heel goed de schijn heeft opgehouden heel veel met de kinderen bezig te zijn op die 2 dagen, "
Je beschrijft volgens mij een andere situatie.
In dit geval is de scheiding aan de gang. Het is niet iets uit het verleden.
De berekening van de alimentatie is niet gebaseerd op lui gedrag van moeder.

"Zodra er een rechter mee gaat kijken heeft vader niet meer de mogelijkheid om minder te gaan werken"
Nogmaals: een rechter hoeft helemaal niet. Ze zijn nog in overleg. Ze moeten het eens worden. Dat kan ook zonder rechter.

Paddington "Persoonlijk vind ik dat er gewoon iets heel erg scheef zit in de regelgeving op dit gebied. "
Dat mag.
Maar TS heeft daar niet zoveel aan.
Hij zal het moeten doen met de regels die er zijn.

@M Lavell

Ik reageerde op jouw aannames dat vader zonder problemen akkoord is gegaan met het maar 3 dagen per week werken van moeder. Dat hoeft namelijk niet, het is jouw aanname.

Ik heb nog niet gezien wat TS zegt over welke soort alimentatie. Tot nu toe gaat het over alimentatie.

Klopt TS heeft er niets aan dat ik het niet rechtvaardig vindt. TS heeft ook niets aan alle aannamens die jij doet.

Prinsesje

Mijn man en ik hebben allebei een veeleisende baan op wo- niveau en we zijn allebei een doordeweekse dag thuis om voor de kinderen te zorgen. Ik kan je zeggen dat we die ene zorgdag beiden als de zwaarste dag van de week ervaren. Werken is in heel veel gevallen een stuk relaxter dan thuis zijn met enkele kinderen onder de 4 jaar.

Dus om nou van prinsessengedrag te spreken als een vrouw/ man thuis voor de kinderen zorgt? Ik denk dat wanneer je dit zo zegt, je nooit in je eentje een dag voor meerdere kleine kinderen hebt hoeven zorgen.

gewoon betalen

Ik heb ook co-ouderschap in een volledige 50/50 verdeling en ik betaalde >300 euro in het begin maar wel met de afspraak dat ex-partner alle kosten betaald maar ook alle toeslagen en vergoedingen krijgt. Ik betaal alleen de kosten die ik heb tijdens hun verblijf bij mij (en ik koop ook gewoon schoenen en soms een jurkje als we toevallig in een winkel zijn)

Als je zo in de scheiding zit en je vindt het oneerlijk...zet je ego opzij en wees blij dat je kinderen ook bij je ex genoeg leuke dingen kunnen doen. Wordt je eigen leven ook een stuk leuker van ipv een zure pruim blijven.

Lanza

1 dag thuis is echt 10 keer anders als 7 dagen thuis. In mijn dag dat ik thuis ben doe ik heel veel.huidhouden, bedden verschonen, badkamer en wc poetsen en de woonkamer en slaapkamers stoffen en zuigen. Als je elke dag thuis bent, verdeel je dat over de week, dus ja het is prinsessen gedrag.