Zitten ze weer hier te spelen
hoe komt het toch dat als ik dochter op haal van school (ik moet volgende week bevallen dus ben duidelijk zwanger) en er afgesproken wordt er direct vanuit gegaan wordt dat het dan bij mij is ? Ik heb dus nu weer een speelkind hier "want de oudste moet nu naar tennisles".
JA NOU EN ! Maar dat zeg ik dan niet, want dochter vindt het leuk als dat meisje weer mee gaat. EN natuurlijk is ook weer het half inwonende dominante buurtkind net weer binnen gelaten via de poort (dochter is gek op haar).
Vorige week werd mij zelfs gevraagd door een moeder waarvan haar zoon al 4x hier heeft gespeeld en dochter nooit daar of hij weer eens mee kon. En toen heb ik dus wel nee gezegd en gewezen op mijn dikke buik en op het andere speelkind wat al mee ging.
En op zich vind ik het ook wel prettig want dochter vermaakt zich uitstekend nu (ik heb de tuinslang opgehangen dus er is nu 1 groot waterpret gebeuren buiten gaande) maar ik voel mij gewoon gebruikt via mijn dochter en dat is dus mijn eigen schuld.
En normaal ben ik dus heel assertief maar ik vind het ook lullig voor dochter als er minder gespeeld wordt. Maar goed, ook mijn vriend snapt niet dat ik nu met 3 kinderen in deze hitte zit en weer over mezelf heen heb laten lopen.
Komt het omdat ik de verkeerde signalen af geef, ben ik redelijk als ik zeg dat ik voortaan alleen nog maar kinderen mee wil nemen waar dochter ook wordt uitgenodigd ? En zijn er gewoon in elke klas wel ouders die hun kinderen graag bij een ander dumpen maar zelf nooit eentje meenemen ?
Duidelijk zeggen als het je niet uitkomt
Over het algemeen houden ouders van vriendjes en wijzelf het evenwicht in de gaten.
Uitzonderingen daar gelaten. Sinds vorig jaar werk ik niet meer. En dat is handig als je je kind kwijt moet. En als een ouder dat gewoon vraagt en het komt mij uit is dat ook nooit een pobleem. Maar ik word ook pissig als het sneaky gespeeld wordt. Een oppervlakkig vriendinnetje van dochter wilde komen spelen, op dinsdag . Prima. Toevallig al een paar weken achtereen. Op school hebben ze vaak mot en kijken ze niet naar elkaar om. Bleek het vriendinnetje mee te moeten naar zwemles van broertje; dan wilde ze nog wel liever bij m'n dochter spelen. Ja, daaaag. Ik heb gezegd dat ze alle dagen van de week met dochterlief spelen mag maar niet meer op dinsdag omdat ik het gevoel had gebruikt te worden(door vriendinnetje of moeder , dat weet ik niet precies). Sindsdien is het spelen helemaal over. Andere moeder was vergeten dat er een roostervrije dag was. Ze had inmiddels snel oppas kunnen regelen maar haar zoontje speelde liever bij mij (belde om 8.00 's morgens en dan graag tot 18.00 's avonds). Ik vertelde dat ik met 5 kinderen(heb er zelf 4) naar het zwembad zou gaan. "O, dat is leuk, daar houdt hij zo van". jammer voor moeder en zoon maar ik nam 'm toch echt niet mee. 2 van de 5 kunnen niet zwemmen en ik had er geen zin in. Ik zeg het dan maar duidelijk. Dan zal ik wel een haaibaai zijn maar dat is dan pech. Als ouders gewoon overleggen of eens omhoog zitten zal ik nooit moeilijk doen en kan er veel maar ik laat mij niet gebruiken als onbetaalde oppas. Het zijn ook meestal de ouders die zo vreselijk druk zijn met 1 of 2 kinderen waar weinig kan maar die wel graag gebruik van mij maken. "want ja, kindlief vindt het zo gezellig bij jullie met zoveel kinderen over de vloer".
Maar goed in onze nabije omgeving loopt het meestal makkelijk over en weer. En is het geen probleem als het evenwicht soms anders ligt.
Ik moet er wel om lachen Manda dat jou dit gebeurt. In je postings kom je op mij altijd bijzonder assertief over.(zacht uitgedrukt) En dat jij dit laat gebeuren. Ik vond het trouwens aan het eind van m'n zwangerschap wel fijn als kinderen hier speelde dan hoefde ik er tenminste niet meer uit om ze weer ergens op te halen. En dan konden ze mooi na de bevalling weer eens ergens anders spelen. Maar het is nu ook geen weer om hoogzwanger te zijn. Alhoewel een plakkerig kraambed nu ook niet alles is. Succes gewenst met je laatste loodjes!
Liedewij
Margje
Margje, je kunt dat meisje van die maandagafspraak wellicht een keer in het weekend te spelen vragen? Speelafspraken zijn bij ons niet alleen door de week, in het weekend gaat dat gewoon door...
De geniepige manier....
...daar heb ik een pesthekel aan. Gruwel.
Voorbeeld, paar weken terug. Vaag klasgenootje van jongste komt vragen of ze volgende week maandag met K. Mag spelen. Nog een hele week weg of zo. K. knikt dat dat vast wel leuk is, en ik mompel iets in de geest van 'nou, dat spreken we nog wel even af dan' (we plannen hier normaliter nooit zo vooruit, moeder van het m,eisje was in geen velden of wegen te bekennen, dus nou ja,)
paar dagen later, vrijdag uit, komt moeder van dat meisje bij me aan de deur, zonder dochter. 'Ja, ik liet net de hond uit, maarre, Truusje zou toch as maandag met K spelen? Kan ze gelijk mee uit school?? Dochter staat naast me en roept blij 'oh ja! dat was ook zo'. Dus de afspraak staat.
Ondertussen ben ik er 99 % van overtuigd dat truusjes moeder truusje erg nodig kwijt moet op maandag.
En dat blijkt ook, want als het maandag is meldt truusje opgewekt dat 'mama een cursus van haar werk heeft' en daarom extra laat terug is.
Bah. Zo sneaky. Als ze gewoon op me afgestapt was met de mededeling dat ze volgende week erg omhoog zat, en dat het heel fijn zou zijn als truusje bij ons mocht spelen, dan had ik het 9al is het maar een vaag vriendinnetje) geen enkel probleem gevonden. maar op deze manier voel ik me echt misbruikt als gratis kinderopvang. Een volgend afspraakje treed ik uiterst argwanend tegemoet denk ik.
Overigens...ben ik de enige moeder die het heerlijk vind als alle vriendjes hier komen? Zolang er nog gehaald en gebracht moet worden vind ik het eerlijk gezegd gemakkelijker als kinderen hier spelen. Geen last van over het algemeen, en je hoeft in de drukke avondspitstijd niet nog eens extra de deur uit.
overigens zijn de meeste ouders hier van de praktische. Dingen als pianioles, of sportclubjes worden altijd aangegrepen om dingen handig te combineren. En meestal is dat aardig in balans (en wederom, ik ken die 'last' van spelende kinderen niet zo. ik vind het oha weinig moeite er een paar meer in huis te hebben)_Ik drop vaak een bij ons spelend kind thuis af omdat ik toch nog op pad moet naar een sportclubje met een andere koter. Of we ruilen een broertje en zusje, Of we hebben maandenlange vaste afspraakjes op een bepaalde middag omdat dat zo fiin combineert met zwemmen. Noem maar op.
Ingrid
Ook liever hier
Ik heb ook liever dat ze hier spelen zodat ik er niet weer uit hoef en broertje en zusje op de fiets moet zetten om dochter of zoon op te halen.
Broertje en zusje ruilen doen we hier ook vaak. Vind ik helemaal handig. Heb weinig last van spelende kinderen, bij mooi weer (geen regen) gaan ze lekker naar buiten.Het loopt allemaal wel. Maar ik ga ze niet vermaken ofzo. Zoon van 5 ghoudt ik nog een beetje in de smiezen met vriendjes, dochter van 7 en zoon van 9 redden zich wel als ze vriendjes hebben. De jongste van 2 mag altijd wel met iemand meespelen dus daar heb ik dan ook weinig omkijken naar. Meestal ga ik na schooltijd strijken.
Liedewij
Nog een gedachte...
de ouders die hier wat gepikeerd reageren op de 'oh maar truusje moet naar pianoles' of 'pietje moet basketballen' opmerkingen....
Zitten jullie nog erg in de kleuters en jonger??
'die van mij' zijn nu tussen de 7-12, en er is praktisch geen club-loze doordeweekse dag meer. Een jaar of 5-6 geleden had ik werkelijk geen benul dat je met 3 kinderen zoveel naschoolse activiteiten zou hebben. Het is natuurlijk geen reden om je kinderen el;ders te 'dumpen', maar wel een extra reden om af en toe op puur praktische gronden te bepalen waar er gespeeld wordt, en niet alleen omdat truusje vandaag liever bij miepje met de barbies wil.
Zitten volgens mij normaliter weing slechte gedachten achter.
(en nog even over Manda...een hoogzwangere vrouw zadel je natuurlijk NOOIT op met extra koters of haal en breng werk, tenzij ze er expliciet om zeurt. Dus die moeder(s) in jouw omgeving hebben een gaatje in hun hoofd)
Ingrid
Liedewij
ja gek is dat want ik ben verder dus wel inderdaad assertief in de zin dat ik mijn mening geef als die er toe doet 
Maar met mijn kind is het blijkbaar echt anders, misschien zeg ik gewoon niet zo snel nee tegen kinderen.
Kijk, mijn vriend komt net terug van school, zonder kind... en hij is niet eens zwanger. Waarom lukt dat bij mij niet ?
Mwoh ingridt
'die van mij\' zijn nu tussen de 7-12, en er is praktisch geen club-loze doordeweekse dag meer
Tja, dat is gewoon een keuze die je maakt hoor. Jij bent degene die de contributie moet betalen en voor taxichauffeur speelt. Krijg je 't een of 't ander niet rond, dan dus geen clubjes. Of zie ik dat nu te simpel? Ik begrijp het nooit zo als iemand zich een slag in de rondte rent om ieder kind tenminste op twee sporten, een culturele activiteit én muziek te krijgen. Klaag dan ook niet denk ik dan (niet dat ik jou hoor klagen, Ingridt, integendeel, maar zo in 't algemeen).
Manda en ingridt/silone
Manda: "... en hij is niet eens zwanger. Waarom lukt mij dat niet?".
Je bent te aaibaar Ik denk dat iedereen makkelijk met jou aanpapt, of niet? Je vriend straalt misschien iets afstandelijkers uit.
En Silone: ik ben het wel met IngridT eens dat je voor je het weet allerlei activiteiten hebt, en natuurlijk heb je gelijk dat dat je eigen keus is. Maar als ik zie wat allemaal NIET mijn eigen keus is en waar ik ook nog voor moet regelen: oudergesprekken op school, oudergesprekken op de BSO (alleen daar ligt nu al mijn halve week van overhoop), musical groep 8 op een onhandige avond, kind dat met de klas naar de opnamen van een TV-programma gaat en pas om half 7 thuis is, wat in conflict is met iets anders, etcetera.
Het is mijn ervaring dat het toch altijd meer is dan waar ik voor gekozen had
Margje
PS Overigens kunnen mijn kinderen ook bijna alles op de fiets af en valt halen/brengen best mee.
Alle anderen
Bedankt voor de bevestiging dat ik vooralsnog niet tot de categorie ontaarde asociale moeders hoor
(Hoewel, bij het stoplichtdraadje weet ik niet of ik de finale wel haal).
Margje
Silone...
nee, ik klaag niet, en ik krijg alles prima rond..
Maar 3 kinderen die alledrie 'alleen maar' een muziekding doen en 1 sport, en dan nog af en toe eens een othodontist of zo ertussendoor en je bent al een heel eind hoor....Ik geloof dat ik niet zo overdreven ben. En ik hoef lang niet iedereen overal heen te brengen, maar toch zijn er regelmatig momenten dat het handiger is dat er hier geen kinderen spelen (want pianoles aan huis) of juist dat er hier gespeeld wordt (want er worden sportende kinderen opgehaald door andere moeder, en ik ben liever thuis zodat ik nog wat boterhammen naar binnen kan proppen her en der, en zorgen dat ze met de goede spullen de deur uitgaan) Of we moeten vroeg eten wegens training om 1/2 6, en daarom heb ik geen trek om dochter bij vriendinnmetje uit naburig dorp te moeten halen om 5 uur (dan speelt ze bij ons, of toch daar en wordt thuisgebracht)
Allemaal hele praktische redenen waarom het soms beter uitkomt hier, en soms beter daar. En veel andere ouders hebben soortgelijke dingen. En 99 van de 100 keer wordt er in volle tevredenheid iets afgesproken, met medeneming van pianoles/sport/ofwatdanookvoorredenen.
Op een enkele uitzondering na (zoals ik hierboven schreef) herken ik dat 'dumpgedrag' eigenlijk helemaal niet. Gelukkig maar.
Ingrid
Clubjes
Ik weet niet hoe het bij jullie met zwemles zit, maar dat is hier sowieso al twee keer in de week. En dan niet in het weekend. Met een beetje mazzel heb je er 2 tegelijk op zwemles op verschillende dagen. Ben je fíjn 4 avonden rond etenstijd onder de pannen.
Ik heb de vlag uitgestoken toen ik niet meer hoefde, wat had ik er toch een pesthekel aan.
Tirza
Selectief geheugen
Die zwemlessen heb ik uit mijn geheugen gewist blijkbaar. Nu is het ook al ruim 3 jaar geleden dat de laatste zijn b-diploma haalden.
O, en wat pas echt erg is: toen moest ik er 5 km voor fietsen en sinds onze verhuizing vorig jaar woon ik er schuin tegenover...
Blijft toch lastig
met clubjes en nso en kinderen die net weer een andere dag opvang hebben. Maar ik merk inderdaad met twee kinderen die allebei op één sport (wel allebei een ander) zitten dat de week al aardig gevuld raakt.
Twee dagen kunnen ze al niet bij ons spelen vanwege NSO (kunnen wel als ik het van te voren weer ergens spelen). Een dag eten we vroeg vanwege trainen dochter , dan kan er wel bij ons gespeeld worden als er weer op tijd wordt opgehaald (vijf uur dus). Woensdag kan er bij ons of ergens anders gespeeld worden maar tot 15.30 ivm voetbaltrainen van zoon , dochter kan dan wel ergens anders blijven tot 17.15. Vrijdag is er weer voetbal trainen (en 's middags gewoon school tot 15.00 uur) dus dan kan er niet gespeeld worden door zoon, dochter kan eventueel ergens anders spelen tot 17.15.
Dus ondanks máár allebei 1 sport en máár twee dagen NSO toch alle dagen schipperen en uitkienen. Vooral als dan de vriendjes weer net andere dagen sporten of naar opvang gaan.
Regeren is vooruitzien
Manda, ik zie opeens een parallel met jouw draadje van een tijdje terug over dat gezeur aan je kop in de middag. Even kort door de bocht geformuleerd.
Als je eerst meer binnenhaalt dan je aankunt, komen ze daarna ver over je grens heen.
Dus, niet vervelend bedoeld allemaal, ik denk dat het idd zinnig zou zijn om aan de voorkant wat assertiever te zijn dan je je voelt - kom even niet op de goede woorden, dus nogmaals, het is allemaal goed bedoeld - dan kan je daarna juist wat meer van ze hebben. Die schatjes!
Ja rodebeuk
er is iets met mij en kinderen wat niet helemaal gaat zoals ik wil. Ik ga er eens over nadenken waarom dat eigenlijk zo is.
Bijvoorbeeld, ik heb de gordijnen dicht want ik lig even op de bank. Dan klopt het 'halfinwonende-buurtkind' toch op het raam. Waarom komt mijn boodschap die ik telkens moet herhalen "als de gordijnen dicht zijn of als de bel het niet doet dan wil ik niet gestoord worden" niet aan ?
Ik straal indd volgens mij totaal de verkeerde dingen uit. Of ik laat het te ver komen totdat ik echt heel gestresst en geergerd reageer en dan 'de gekke moeder van/buurvrouw' word.
Nou ja, ik moet sowieso straks een nieuw evenwicht gaan vinden want dan is er ook een baby hier (schijnt zo te gaan, dat er een baby komt als je klaar bent met zwanger zijn, zo onwerkelijk dat ik volgende week een baby mee naar huis krijg...)
Hib moet het ook nog leren
Het heeft immers altijd gewerkt? Hib kwam met wat volhouden toch wel binnen, zo is de ervaring van hib. Hib moet dus nu leren dat het niet meer lukt. Volhouden dus, hoe geïrriteerd je er ook van raakt - en oh, wat kan ik me die irritatie voorstellen! Sterkte met je laatste loodjes en misbruik straks gewoon die baby maar voor "nee, nu kan het niet."
Verstoppen!
Ha, ja, dat is lang geleden dat we op OO het goede oude verstoppen-bij-ophalen hebben besproken
Ik hoor van een niet werkende vriendin ook verhalen over sneaky oppasverzoeken, maar ook gewoon vragen als: "Jij werkt niet, dus kun jij X-je even meenemen na schooltijd, dan haal ik haar na de vergadering om zeven uur wel weer op..."
Persoonlijk vind ik hier spelen best, maar twee regels: ik entertain niet en géén gezeik bij het ophalen. Verstoppen betekent een week geen speelafspraakjes. Ik verafschuw verstoppen, dat dient in de kiem gesmoord te worden. Kinderen die steeds hier spelen vind ik prima, hoef ik niemand op te halen en mijn ervaring is dat de andere ouder die tegen heug en meug een kind te spelen heeft niet de leukste plek is om te zijn voor mijn kind. Eerlijke verdeling maakt mij dus niet uit. Maar als ik om wat voor onbelangrijke reden dan ook geen zin heb zeg ik dat tegenwoordig meteen. Sorry, vandaag geen zin/tijd. Gewoon een keer doen Manda, voor je het weet het je er lol in om nee te zeggen, echt waar
Afspreken
Cobi, kan het ook zijn dat het vroeger gewoon wat losser ging dan nu? Mijn ouders hielden echt niet in de gaten waar ik allemaal heenging als ik buiten was. Ik weet ook werkelijk niet of mijn moeder een oogje in het zeil hield als ik buiten was. Dus als ik bij iemand binnen speelde kreeg ze pas te horen als ik weer thuis was. De reden waarom ik met sommigen wel afsprak was omdat ze een aantal wegen moesten oversteken die voor een kleuter minder veilig waren. Dan moet je wel vind ik, maar als het gewoon veilig te belopen viel ben ik daar zo snel mogelijk mee gestopt. Misschien hebben ouders tegenwoordig ook het gevoel dat het hun morele plicht is om kind overal heen te zeulen, bang om voor onverantwoordelijk versleten te worden als kindlief alleen op pad wordt gestuurd.
Niet duidelijk
Ik schakelde halverwege over naar mijn eigen gezin
Weekendafspraakjes....
Aan echte weekend 'afspraakjes' heb ik de pest.Doen we dus ook niet. De kinderen mogen wat mij betreft van alles doen met iedereen die op op zelf-loop-fiets-afstand woont, maar in het weekend weiger ik om 'haal-en-breng' afspraakjes te maken. Het is doordeweeks al druk genoeg met allerlei geplande dingen, op zaterdag en zondag wil ik kunnen gaan en staan waar ik wil, en niet gebonden zijn aan 'truusje die om 3 uur wordt (of moet worden) opgehaald'
Ik heb bij een aantal vriendjes wel het idee dat onze benadering in deze soms niet helemaal de hunne is, maar dat is dan jammer.
Ingrid
Vroeger
moest ik het melden als ik ergens naar binnen ging en ik moest naar huis als de lantaarnpalen aangingen (in de winter).
en hier moet dochter het dus ook melden als ze ergens naar binnen gaat, verder mag ze niet oversteken hier in de straat omdat ze dat nog niet veilig kan. Het kleine autoluwe straatje mag inmiddels wel, daar kan ze het goed zien.
Weekendafspraakjes
gebeurt hier wel, niet heel vaak eens in de 2 maanden denk ik. Dat gaat dan op afspraak met 3 kinderen waar ze goed bevriend mee is (wij zijn vrienden/goede kennissen met de ouders) maar waarmee ze niet mee op school zit.
Het hibje
het gaat nu wel al beter hoor, hib'je is soms ook een week hier niet, toen we nieuwe overburen kregen was het stil want zat ze altijd daar, maar daar hebben ze aan de overkant een eind aan gemaakt want ze zit weer veel hier.
Indd ik zal hib'je weer kort en krachtig uitleggen hoe de gordijn-dicht-bel-uit regel ook al weer ging en dan hup de deur weer dicht. Anders zit hib'jes voet weer tussen de deur en heeft ze in no time weer een vraag gesteld 'wanneer mag het wel, komt x'je zo thuis, ben je alleen thuis, wat gaan jullie eten, moet je niet boodschappen doen mag ik dan mee ?'.
zo ik moet naar het schoolplein. Ik heb nu van te voren tegen dochter gezegd dat ze mag spelen maar niet bij ons.
Ehh
afspreken dus. Mijn eigen kind mag hier thuis wel spelen
Hardnekkig hibje
Manda: "Anders zit hib'jes voet weer tussen de deur en heeft ze in no time weer een vraag gesteld 'wanneer mag het wel, komt x'je zo thuis, ben je alleen thuis, wat gaan jullie eten, moet je niet boodschappen doen mag ik dan mee ?'."
Heel bekend. Geen antwoord geven, maar stug herhalen: "nee, de gordijnen zijn dicht, dus niet storen." Voorál niet ingaan op die vragen, want dan geef je weer een aanknopingspunt om "gezellig" te blijven praten en misschien (zo denkt hibje) ben ik straks dan toch weer binnen.
Pelle
hibje is 9,5 en tussen de middag thuis en gaat niet naar opvang. Als dochter er niet is (bij iemand aan het spelen, met vriend naar bieb/supermarkt) dan vraagt ze wanneer x thuiskomt.
Hib is net weer een half uur hier geweest, dochter liet zich omlullen bij de deur, hib wou het liefste van mij leren breien wat niet doorging daarna dook ze met een tijdschrift van dochter de tuin in ging niet spelen met dochter dus ik heb hib weer buiten gezet.
Hib schijnt mij trouwens erg streng te vinden (uit het roddelcircuit).
Manda
"Hib schijnt mij trouwens erg streng te vinden (uit het roddelcircuit). " En toch blijft hib maar terugkomen... Het is blijkbaar toch leuk bij jullie thuis Prima gedaan joh, volhouden hoor!
Weekendafspraakjes
Hoi,
Hier wel regelmatig weekendafspraken. Mijn zoon gaat vier dagen naar de naschoolse en zit ook op judo, dus het moet wel! Omgekeerd hebben andere kinderen vaak ook meer tijd in het weekend.
Ik vind het heel leuk een speelafspraakje in het weekend, niks mis mee.
Liora
Cobi
Wat jij schrijft:
Moeder van J, wat is dat? Mag ik dat meenemen? Heb je wat lekkers? Mogen we nog een snoepje
Dat komt mij toch zo bekend voor! Alleen dan wel van leeftijdgenootjes van mijn zoon (6 a 7 jaar). Gek word ik er soms van. Die aan- en opmerkingen: wat ligt daar op de grond, hé wat gek er ligt een onderbroek op de bank, er liggen wat druppels water op de grond, mag ik een ijsje, hier ligt zand onder de tafel, wat eten jullie vanavond, mag ik mee eten.
Ga weg! denk ik dan heel vaak. Ik heb wel een nieuwe regel, kinderen mogen hier naar binnen als ze ook met mijn kinderen spelen en zich niet met mijn huishouden bemoeien. Voel me af en toe een slons namelijk door mijn 7-jarige buurmeisje die een erg opruimerige moeder heeft 
Cobi
Maar Cobi, als je geen zin hebt om om 3 uur én om 5 uur op en neer te crossen, deels voor niets, dan kun je toch ook zorgen dat de afspraken 's morgens al gemaakt worden? Dan weet je vooraf of je om 3 uur aan de poort moet staan (of niet). Wel met de vader/moeder afspreken, want bij kinderen loop je de kans dat ze om 3 uur toch opeens liever een ander kind mee naar huis nemen dan ze 's morgens in hun enthousiasme hadden bedacht.
