Zeg maar dag tegen je kind(eren) (over ouderverstoting)
Een scheiding is al erg genoeg, maar als je daardoor het contact met je kinderen verliest, is het natuurlijk helemaal een drama. De SP en D66 willen ouderverstoting, want zo heet dat, aanpakken. Bij ons is familierechter Cees van Leuven, die in zijn werk al 30 jaar ervaring heeft met scheidingen,vechtscheidingen en ouderverstoting.
https://www.nporadio1.nl/nieuwsweekend/onderwerpen/522816-zeg-maar-dag-tegen-je-kind-eren
Daarom dus
Daarom dus. Dat verhaal van Kaaskopje.
Een verstoorde relatie tussen een kind en ouder is in eerste instantie een zaak tussen het kind en die ouder. De andere ouder moet daar niet zonder bewijs voor gestraft worden (benadeeld in de rechtspraak etc.), en het kind ook niet (in de zin van: serieuze beschuldigingen door het kind worden zonder onderzoek weggewuifd en kind krijgt het gevoel dat er nooit naar hem geluisterd wordt).
Stopzetten van de omgang is een ingewikkeldere zaak. Daar denk ik dat je het wel kunt omdraaien: omgang hetstellen, tenzij er overtuigend bewijs is dat het stopzetten van de omgang vanuit een tienerleeftijd-kind zelf komt en niet vanuit de andere ouder.
Maar ook niet verder gaan dan dat (dus het herstellen van de omgang). Als niet voldoende duidelijk is welke van de 3 partijen verantwoordelijk is voor het stoppen van de omgang, moet niet automatisch de verzorgende ouder daarop afgestraft worden.
Niet zo ingewikkeld
Doenja "er is veel te weinig kennis van de rol van psychische problematiek/aandoening en/of lichamelijk of psychisch geweld in vechtscheidingen."
Mogelijk. Maar dat de kinderen daar geen partij in willen zijn en zich dus voegen naar de ouder bij wie ze feitelijk wonen, is een voorspelbaar en bijzonder menselijk gevolg.
Liever thuis blijven dan naar papa of mama en nieuwe geliefde gaan, is trouwens ook heel gewoon.
Poeh!
Ik heb ervaring als kind van gevechtscheiden ouders... Wij moesten om het weekend een weekend naar onze vader, we woonden bij moeder. Beide ouders praatten over elkaar, niet positief. Op een gegeven moment hebben we ze beide verzocht niet meer over de ander te praten, maar het leed was al geschied. Ik heb lange tijd gedacht dat ik half mens- half Satan was... Dit valt gelukkig allemaal best mee 
Ik heb nu een kind, papa en ik zijn gewoon getrouwd en geenszins van plan uit elkaar te gaan. Gezapig, maar ook gezellig zijn we.
Ons kind zit op de basisschool en ik denk dat tachtig procent van de ouders gescheiden zijn... Ik heb kennelijk een vertrouwenwekkend gezicht want ik ken wat verhalen van moeders. Ik praat daar niet over met anderen en raad ze altijd 1 ding aan: praat niet over de ander met je kinderen. It's not rocket science
Herkenning
Ik lees herkenbare verhalen. Ik zit in een crux waar ik al jaren niet uitkom. Ik heb een jaar (zelf om gevraagd) via jeugdzorg in een hulpaanvraag traject gezeten om thuisbegeleiding en coaching te krijgen, maar doordat expartner geen toestemming geeft, krijgen wij dat niet. Instanties (lees: jeugdzorg, VT, psycholoog, huisarts) doen niets hiertegen. Ik hou het contact tussen vader en kind in stand, omdat kind leidend is (lees loyaal). Spanningen lopen thuis hoog op hierdoor. Als kind (7 jr) met vader mee is (paar uur per week omgang), dan wordt mij geweigerd te zeggen door vader waar dat is, omdat er geen huis is bij vader. Aan de andere kant verwijt expartner mij dat hij zijn kind niet mag zien, spant rechtzaken tegen instanties en artsen aan. Heeft geen huis, inkomen is in beslag genomen. Ik stimuleer de omgang voor mijn kind, maar heb geen goed woord over voor expartner. Expartner maakt valse beschuldigingen naar mij toe en ik probeer mijn kind te beschermen omdat veiligheid niet gegarandeerd is. Ik sterf wekelijks 1000 doden als ik kind moet meegeven; ben blij als er een blij gezicht terugkomt, ben machteloos als er onrechtmatigheden hebben plaatsgevonden. Uit angst voor herkenbaarheid laat ik cruciale details weg..
Kind zit psychisch klem, strijd de frustratie thuis (bij mij) uit, maar wil haar vader blijven zien, wat ik ook kan begrijpen, het is haar weg te gaan, maar het moet wel in de basis veilig zijn.
