Wat is jouw opvoedingsstijl?
Als je mij out of the blue zou vragen wat mijn opvoedingsstijl is zou ik daarop iets zeggen in de trant van "Nou gewoon, net als iedereen" ofzo. Van de week was er een akkefietje met de vriendinnen van mijn dochter waarbij het mij ineens opviel dat andere ouders toch heel anders opvoeden. Ik ben wel benieuwd hoe de OOL-ouders hun manier van opvoeden zouden omschrijven en wat de accenten zijn in hun opvoeding (en hoe oud de bijbehorende kinderen zijn 
Om een aftrap te geven. De term die het beste bij ons past is van een bekend pedagogen echtpaar geleend en is "liefdevolle verwaarlozing". Ik geloof sterk in het aanleren van eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid (zelf grenzen ontdekken) in een veilige en liefdevolle omgeving
Josephine*
(kids van 7 tot 17)
O ja
Roerend eens met Tirza en Bastet. Ik struikel op school over de leerlingen met een verschrikkelijk negatief zelfbeeld. Ik hoop zo dat dat onze dochter bespaard zal blijven. Ze hoeft er niet in door te slaan en een onuitstaanbaar verwaand krengetje te worden, maar een beetje zelfvertrouwen en wat stevigheid is onmisbaar. Misschien nog wel meer voor meisjes dan voor jongens (in mijn ogen is de gelijkwaardigheid van man en vrouw nog niet goed doorgevoerd in onze samenleving).
Groetjes
Massi
Hee massi nissa (o.t.)
Hoe is het verder gegaan met die leerling over wie je met ons in gesprek ging? Gaat het wat beter met hem?
Tonny (en massi)
Dat was volgens mij onder een nick. Natuurlijk wisten we wel om wie het ging, maar het was anoniem.
Massi
Achteraf kijken, dat is inderdaad een goeie. Maar als je in de tussentijd de indruk hebt dat het niet aankomt, ook al is het onterecht, kun je in de verleiding komen er bovenop te zitten (ik althans). Haha, ik denk dat zoon maar eens wat vaker uit logeren moet gaan 
.
Fijn trouwens he, als je je eigen opvoeding als inspiratiebron kunt gebruiken! Spreekt niet vanzelf.
Haha tonny
Ik zal eraan denken dat ik de volgende keer dat ik weer een gelegenheidsnick neem, mezelf ook een totaal andere schrijfstijl aanmeet. Met de leerling gaat het beter. Hij zet kleine stapjes onder goede externe begeleiding (die bestaat dus, even voor de ongelovigen, haha). Bij hem thuis gaat het juist zwaar knudde, maar hij lijkt zich er ietwat aan te kunnen onttrekken. Ik ben trots op hem. Lief dat je ernaar vroeg.
Groetjes
Massi
Asa
"Haha, ik denk dat zoon maar eens wat vaker uit logeren moet gaan ." Lijkt mij ook. Je vrienden van vorige zomer vonden het toch ook een geweldig mannetje? Of haal ik nu twee posters door elkaar?
En wat betreft dat niet aankomen: ik denk altijd maar, hij/zij is pas .... (vul leeftijd onder de 18 in). Tijd genoeg om het nog te leren. Ik was zelf trouwens een enorm apart kind. Pas toen ik volwassen werd, trok ik een beetje bij. Het kan nog alle kanten op (hihi, niet altijd een even geruststellende gedachte natuurlijk).
Ja, heel fijn dat ik veel elementen uit mijn eigen opvoeding naadloos kan overnemen. Ik sprak toevallig pas een vriendin die ook uit een warm nest komt, ouders al veertig jaar samen, goed contact met de broers en zussen etc. We beseften dat we enorm geluk hebben gehad.
Groetjes
Massi
Asa
"Vanachter de oranje paginaatjes"...
Die houden we erin!
groeten, Maw.
Humor
Ik weet niet of het echt een opvoedstijl is, maar zelf probeer ik wel wat humor in het opvoeden te brengen. Relativeren van zowel je eigen gedrag als dat van je kinderen kan de scherpe kantjes van ergernissen doen afnemen. Zeker in de omgang met pubers vind ik dat geen overbodige luxe.
n@nny
Nanny
Inderdaad,humor doet wonderen en kan echt een gespannen sfeer verhelpen.We lachen hier veel!
bastet
