Wanneer geef je niet het goede voorbeeld?

Beeldschermtijd

"Je kijkt te veel tv en zit te vaak te gamen".
"Maar mamma, jij zit altijd achter de computer."

Vloeken

Ik vloek veel, heel erg. En als ik gestressed ben snauw ik tegen de kinderen.
Maar als ze dat tegen elkaar doen zeg ik heel belerend dat ze dat ook wel op een aardige manier kunnen zeggen...

Snoepen voor het eten

Tja, de titel zegt 't al. Ik kan moeilijk zelf wel een dropje (of tig) pakken om vijf uur en tegen de kinderen zeggen "we gaan zo eten!".

En soms betrap ik me er ook op dat ik iets onaardigs zeg over iemand als er iets is voorgevallen (bijvoorbeeld een lomp iemand in de supermarkt ofzo) en dan denk ik ook wel eens dat ze dat misschien beter net even níet hadden kunnen horen.

Maar verder ben ik ook maar een mens en dat maakt het ook juist weer leuk. "Oh, mama! Jij zei tuk-andersom" zegt mijn dochter van zeven dan met een grote grijns wel eens tegen me .

Laat naar bed gaan

Maar... mijn vader begon ermee)
Nee echt, het lijkt een familiekwaal. Mijn vader en mijn moeder, mijn zussen, ik en nu ook mijn dochters zijn besmet met het 'te laat naar bed'-virus. Ik neem me wéér voor om vanaf vanavond (vakantie is voorbij) eerder naar bed te gaan. Ik spreek mezelf nu al streng toe...
Ik ben niet in alles maar toch in een aantal zaken chaotisch en omdat ik weet hoe vervelend dat kan zijn of uitpakken geef ik mijn dochters advies hun zaakjes goed te regelen. Oudste is het meest bijdehand hiermee door te reageren dat ik dan ook wel eens '....' mag doen. Ze heeft gelijk, maar óh wat is dat irritant!

Hier

Te laat naar bed gaan en te veel snoepen doe ik allebei. Schelden en schreeuwen doe ik zelf ook nooit. Ik kan daar ook niet tegen als anderen het doen. Er zijn vast nog meer dingen maar die weet ik zo niet. Even nadenken...

All of the above.

En ze leven nog, zien er redelijk gelukkig uit en kopieren slechts in beperkte mate. Pfjew. Schreeuwen werd overigens minder naarmate ze ouder werden, hun oren werden schijnbaar beter. Maar in de beginjaren van ons huwelijk (toen hadden wij veel te verhapstukken) leek het hier soms net een Italiaanse film.

Tirza

Oh jee

Uhm gelukkig doe ik heel veel wel goed, maar als ik na een glas cola een enorme boer voel opkomen dan kan ik het niet laten deze hard te laten. Gelukkig is dat niet zo vaak, maar mijn kinderen weten inmiddels dat dat alleen mag als we onder ons viertjes zijn, ons geheimpje zeg maar

Hier

- Ik schreeuw.
- Ik bijt op mijn nagels bij een spannend boek.
- Ik scheld (niet vaak, maar dochter onthoudt elk woord dat ik dan bezig).
- Ik mopper min of meer continu in het luchtledige, vooral als ik moe ben ("Hoe is het toch in godesnaam mogelijk om in minder dan 24 uur zoveel vuile was te maken met maar vier personen in huis", dat werk, heel saai voor iedereen binnen gehoorsafstand en nergens goed voor, maar het moet blijkbaar).
- Ik snoep (veelal hartige dingen, maar het is gewoon snacken).
- Ik zeg steeds hoe dom je wordt van veel tv kijken en zit zelf vervolgens uren achter de computer.
- Ik lust eigenlijk geen fruit.
- Ik beloof optimistisch dingen die ik dan niet doe.
Groetjes
Massi
PS: De lijst is nog veel langer, maar ik moet koken.

Ik schreeuw niet, maar verder...

Schreeuwen heb ik in mijn leven helaas teveel meegemaakt, ik kan er heel slecht tegen en doe het dan zelf ook niet. Ik vind het al erg genoeg als ik een redeloos woedende puber met een scherp "stóp!" tot de orde moet roepen. Het indimiderende dat er van schreeuwen uit kan gaan zit er te diep in bij mij, en toch, een enkele keer, moet ik wel, om een neerwaardse spiraal kort en krachtig (dat wel) te onderbreken.

Tot grote ergernis van de kinderen wil ik nog wel eens het laatste restje fris of water zó uit de fles drinken terwijl ik hen verbied uit de fles te drinken. Slim als ik ben heb ik toen de regel "het laatste beetje mag er zó uit" (inclusief hoevéél dat laatste beetje dan ongeveer is, want dat is vooral voor pubers een rekbaar begrip als dat zo uitkomt ).
Verder roep ik altijd "hé!!!" als één van de kinderen er eentje laat vliegen, maar zelf ben ik minstens zo erg (en vervolgens geef ik de hond de schuld).
En eerlijk is eerlijk, als het om krachttermen gaat span ik de kroon... Ik vind, mits gedoseerd en op de juiste plek, een krachtterm zo op zijn tijd lekker opluchten (eigenlijk net als een wind), mits er geen kanker in voorkomt. En ik kan ook stevig mopperen, maar als er een kind onterecht slachtoffer van wordt, ben ik wel zo flink mijn excuses aan te bieden. Dat dan weer wel...!
Verder heeft jongste van zijn begeleider truukjes geleerd dingen vaste plekken te geven. Dat doet hij heel consequent. Vooral met zijn huissleutel! Maar raad eens wie eeuwig haar sleutel kwijt is en al járen roept dat ze voor zichzelf ook een sleutelspijker in de muur moet rammen...? Guilty as sin...
En verder word ik beschaafd-furieus (wel met krachttermen) als ze zonder toestemming aan mijn spullen komen, maar jongste was (terecht) laatst behoorlijk boos op mij toen ik zonder te vragen zijn vlakgom had "geleend"...

Voorbeeld

In de categorie niet zo belangrijk, maar het zou beter zijn als ik het ook niet deed: te vaak de lift nemen van de kelder naar de begane grond van de flat. Neuspeuteren. Winden laten in gezelschap (niet expres overigens maar toch). Slechte eetmanieren zoals te vaak al beginnen met eten terwijl de rest nog niet heeft.
Daarnaast helaas ook het echte werk: ineens en onredelijk boos worden, iets wat me bij zoon enorm stoort (goh van wie zou hij dat toch hebben?). Met bijbehorend schreeuwen en vloeken, inderdaad, ook hier...
Het snoepen en snacken vind ik belangrijk genoeg om het alleen maar stiekem te doen .

Ter compensatie

geef ik dan weer het goede voorbeeld door excuses te maken na een boze uitval, en er voortdurend aan te werken dat dit verbetert, met als resultaat gelukkig wel een enigszins stijgende lijn (als ik mezelf niet voor de gek houd althans).

Alles kwijt zijn en geen vaste plek voor mijn spullen hebben

ik ben voortdurend alles kwijt en loop als een kip zonder kop door het huis op zoek naar mijn huissleutels, autosleutels en telefoon.
Maar tegen zoon "hoe bedoel je, je kan je schoenen niet vinden. Je hebt niet eens gezocht, waar heb je ze het laatste aangehad? En kijk ook eens echt op de grond in plaats van dat je in de lucht zit te staren"

Rommelig zijn en dan klagen dat de jongens niets opruimen waar ze mee spelen

Klagen op mijn medeweggebruikers in de auto "rij nou eens door, wat doet hij nou?!? Jeetje wil je dood ofzo"

Ja, ik ook

Klagen over medeweggebruikers waar de kinderen bij zijn en ongeduldig doen tegen de kinderen als ik moe ben en soms klagen over Tangoman waar de kinderen bij zijn of bijv. over de juf op school, ook niet altijd handig als kinderoren het kunnen horen. Te lang achter de computer zitten ook. Vloeken doe ik zelden en we zijn hard bezig met vaker de fiets pakken.

Oh heel makkelijk

schreeuwen en vloeken, oh ja en over onderwerpen praten waar de kinderen eigenlijk niets over hoeven te weten, zoals
- "fuck, hoeveel zei je nou, jezus man, 3000 euro voor 1 simpele vakantie van 2 weekjes ???".
- mama, hebben we nu geen geld meer ?
" jawel hoor maar nu wel wat minder dan mama dacht, niets aan de hand hoore" (ai....

Nu gaat het niet-schreeuwen laatste tijd beter, door iets heel prettigs als antidepressiva, ik ben mijn extreme woede en angsten in 1 klap kwijt geraakt. Ja even een spontane openhartige bijdrage hier, ik slik sinds een tijdje antidepressiva, echt geweldig, jammer dat ik het nu pas ontdekt heb.

Kaaskopje (ot)

Omdat we "hier" een uur achterlopen, kom ik jou dus 's avonds laat op OO nog tegen met verse postings.

Shonagh

Ah, dat is ook zo!

Eigenlijk alles wat jullie opnoemen wel eens

Ach ja, ik ben ook maar een mens, toch? Dus laat ik wel eens (per ongeluk) een wind en ontken het dan natuurlijk dat ik dat was en vloek wel eens, met name in de auto waar ik andere 'weggebruikers' niet kan volgen wat ze in hemelsnaam aan het doen zijn (rotonde 2 keer rond b.v. een oude man gisteren) en schrik van hun weggedrag en daarom dus krachttermen laat ontsnappen of in grote haast uit de fles drinken omdat ik nog 1 slokje wil en eigenlijk al te laat ben.
De laatste tijd is hier hot-item het 'lege verpakkingen gedoe' zoals ik het noem. Onze pubermeiden zijn er sterren in om lege verpakkingen te laten staan waar ze staan. Gewoon omdat ze geen zin hebben om een nieuwe te pakken of omdat ze geen zin hebben het bewuste pak in de container/plastic-afvalzak te gooien. Dus na het zoveelste toiletbezoek waar ik na gebruik alleen lege rollen aantref ben ik ontploft! Dát vind ik zó irritant! En dan moet je maar net geluk hebben dat er nog iemand in de buurt is die jouw een toiletrol wil aanreiken (naast toilet zit voordeur mét ráámpje). Eigenlijk hoort er een bescheiden toiletrolvoorraadje op de w.c. te staan (stuk of 4/5) én natuurlijk 1 aan de rol.
Dus ben ik pasgeleden flink uitgevallen over het lege-pakken gedoe én de lege-toiletrol gedoe. Als ik er 1 aantref rust ik niet totdat ik diegene heb gevonden die er het laatste uitgedronken heeft
Maar gisteren was de toiletrol leeg terwijl oudste erop zat.....en wie was het laatste naar de w.c. geweest????
Juist ja.......ahum.
Maar écht ik kon er niks aan doen, terwijl ik het laatste stukje gebruikte en constateerde dat het op was....en nog bedacht dat ik nieuwe moest pakken ging de telefoon, dus haast haast haast, broek omhoog en oppakken. Dat was mijn ex-buurvrouw die overigens behoorlijk ernstig ziek is en die ik écht moest aanhoren en toen ik daarmee klaar was ging de deurbel en waren daar de monteurs van de kabel waarmee ik een afspraak had en die moesten natuurlijk van koffie worden voorzien en.....Nou ja jullie snappen het. Toen was ik het vergeten....
groeten albana

Oh heerlijk

tot mijn grote schrik kwam ik er bij het lezen achter dat mijn lijst natuurlijk ook veel groter is dan alleen dat fietsen ha ha ha.

Ik heb zelf een hekel aan restjes. Dus als je nog best 2 boterhammen kunt smeren van de boter in het kuipje dan doe ik dat niet. Ik pak het nieuwe pak. Heel irritant eigenlijk.
Ook laat ik de zooi op het aanrecht staan na het smeren s morgens. En loop vervolgens te klagen dat NOOIT iemand es wat achter zijn kont opruimt.

Ja en winden zijn wij ook goed in. Mag ook bij ons thuis. Dus qua voorbeeld maakt het me niet zo uit. Maar natuurlijk wel met de melding dat ze dat ergens anders niet moeten doen

Lezen tijdens het eten

Ik mag het niet van mezelf, zoons mogen het ook niet, maar we vinden het heel moeilijk, en desnoods lezen we de tekst op het pak hagelslag. Het is een soort verslaving. Lees nu vaak een gedicht of iets leuks uit de krant voor, zodat we er met elkaar over kunnen praten. Dat mag wel.

Oei

Bij het eerste berichtje waande ik mezelf nog Roomser dan de paus, maar bij elk berichtje kwam er weer iets bij op het lijstje... Het goede nieuws: ik scheld en vloek bijna nooit, en al helemaal niet waar Spruit bij is. Het semi-goede nieuws: snoepen doe ik alleen als zoon slaapt. Of in noodgevallen (ongesteldheid) stiekem...

Het slechte nieuws:
- op mijn man mopperen, en soms zelfs afkatten. Ik ben verbaal wat sterker dan hij (NL is niet zijn moedertaal) en dat wil ik nog wel eens misbruiken. Meestal gaat het dan om het huishouden. Erg!
- neuspeuteren (vooral in de winter, als mijn allergieen hoogtij vieren)
- zeuren over rommel, maar zelf de vaat laten staan als ik moe ben
- uitvallen tegen zoon als ik moe ben. Meestal gaat het om een krachtig HEE! als hij niet luistert en in z'n eigen wereldje leeft, maar soms ook "WAT ZEI IK NOU?? LUISTEREN!!" Naar, schreeuwen.
- stiekem met m'n iPhone pielen aan tafel.
- dingen die ik zelf doe en ook dingen die mijn man doet niet goed genoeg vinden. Het arme kind is al zo perfectionistisch... dus dat, en het katten tegen mijn weliswaar rommelige, maar wel heel lieve man, moet echt anders. Daar werk ik ook bewust aan.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Manda!! (ot)

Je bent er weer, en hoe! Wat fijn dat de happy pills werken! Ik heb in het verleden lange periodes van depressie gekend, maar nooit medicijnen gebruikt. Stom eigenlijk, want misschien waren die periodes met pillen wel veel korter gewist. Ben blij voor je dat het je goed doet. En ik ben ook blij je naam weer te zien staan! Was het leuk?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Nog 1

En dan nog 1, die ik nog niet voorbij zag komen. Hier is 'pielen met mobieltjes' onder het eten verboden. Ik wil dat ze de aandacht bij het eten hebben, de aandacht aan ons als gezin besteden en die 2 samen is al meer dan genoeg. Daar passen geen mobieltjes tussendoor.
Ik drijf het zelfs zo ver dat áls er stiekum met de mobiel 'gepield' word ze 'm uit moeten zetten en op het aanrecht leggen.
En uitonderingen zijn er niet........gewoon laten bellen, bellen ze vanzelf terug.
Tot ik laatst onder het eten gebeld werd op de mobiel. Na een lange werkdag greep ik als in automatisme naar mijn mobiel.....gewoon zonder nadenken en keek wie er belde....
Maar toen ik de blik ving van mijn tafelgenoten,propte ik 'm nog net terug in de broekzak.
Fout,fout,fout. 3 wijzende vingers en tafelgenoten die in koor riepen: "Aanrecht!!!!"
ai,ai,ai
En dat was lastig hoor, dat getril op dat aanrecht en ondertussen ikke maar bedenken wie me in hemelsnaam op zo'n ongelukkig moment mobiel zou bellen......
groeten albana

Ontbijt en fruit

Oh zo vaak worden mijn kinderen erop gewezen dat ze het niet in hun hoofd moeten halen het ontbijt over te slaan...waarop ik zelf pas om 10.30 iets nuttig bij mijn koffie....
Zo vaak worden ze gewezen op het feit dat fruit zooo belangrijk is, en bedenk ik dat ik ook een week geleden voor het laatst fruit heb gegeten.....

O ja, fruit

Ook zoiets. De kinderen eten het dagelijks op school. Ikzelf echt zelden. Vind het teveel gedoe om het klaar te maken eigenlijk, maar ja dat is natuurlijk een zeer slappe smoes.

Haha tango

Zo liep ik net braaf te zeulen met een enorme watermeloen...maar ik lust het zelf helemaal niet..

Valkyre

dank voor je belangstelling, het was echt heerlijk !! Ik ben niet echt depressief, ik ben labiel, of misschien is dat wel het zelfde Iig ben ik blij die stap na jaaaren gezet te hebben, de ernstige pieken zijn weg en dat is heel fijn ook voor mijn omgeving, verder helemaal niets veranderd, ik heb nauwelijks bijwerkingen gehad.

hoop dat het met jou ook goed gaat !

Oh ja ontbijten

Ik ontbijt bijna nooit. Ik drink alleen een kop thee. Vaak eet ik een tussendoortje rond 10 uur (koekje) en dan pas om 12 uur lunch. Anderen dagen eet ik pas rond 12 uur voor het eerst. Hele slechte gewoonte maar ik heb 's ochtends echt nooit zin. Meestal krijg ik pas om 11 uur honger en dan heeft het geen zin meer om te ontbijten omdat ik om 12 uur al ga lunchen. Lunch is wel altijd uitgebreid, meestal een warme maaltijd. Tegen de kinderen zeg ik altijd dat ze moeten ontbijten...

Oh ja

Te laat naar bed gaan ja... Getuige het tijdstip van de posting...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Manda (weer ot)

Ja hoor, het gaat goed. Ben alweer moe van het werken (intensieve cursus aan 't geven, bah!) En verder.. Nou ja, je weet wel.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.