Voorleesboekjes voor enig kind

Bijtje82 schreef op 28-10-2022 om 10:04:

[..]

Hebben ze jou geen boekje voorgelezen om je voor te bereiden dan? 😁

Nee, ff serieus. Herken dat wel. Toen mijn moeder met mijn zusje thuis kwam heb ik gezegd dat het mijn zusje niet is. Die band is ook nooit meer goed gekomen, al dagen we elkaar tegenwoordig wel.

Mijn oudste broer en ik waren gewoon heel hecht. Zelfs toen we uit elkaar werden gehaald toen ik 6 was en hem daarna op mijn 18e weer zag was het direct goed.

Ooh dat zal het zijn. Ze zijn gewoon vergeten mij een boekje ter voorbereiding te geven. 😂.

Ik wilde vroeger graag nóg een zusje. Zodat als ik ruzie had met de ene dat ik dan nog met de andere kon spelen. 

Mijn oma was zo dik dat je niet zag dat ze zwanger was. De jongste was een nakomertje. Op een middag werden de mijn moeder en haar broertje en zussen naar hun oma gestuurd en toen ze thuis kwamen hadden ze er opeens nog een broertje bij. Dat lijkt me ook zoiets geks. Toch vonden ze het vooral leuk. 

Tegen je kind zeggen 'ik moet niet denken aan nog een kind, eentje is meer dan genoeg' komt op mij ook wel over alsof dat kind eigenlijk al te veel is. Hoewel mijn moeder er eigenlijk drie wilde, maar na mijn zus vond ze twee toch ook wel genoeg en dat zei ze ook gewoon.

MamaE schreef op 28-10-2022 om 10:13:

Tegen je kind zeggen 'ik moet niet denken aan nog een kind, eentje is meer dan genoeg' komt op mij ook wel over alsof dat kind eigenlijk al te veel is. Hoewel mijn moeder er eigenlijk drie wilde, maar na mijn zus vond ze twee toch ook wel genoeg en dat zei ze ook gewoon.

Wij zeggen dat natuurlijk niet zo tegen dochter. Soms vragen mensen, wat al brutaal is eigenlijk, en dan zeg ik zit wel eens. Misschien dat ze het wel een hoort. 

Speelafspraken gefaciliteerd door ouders was geen sprake van in mijn tijd. Je sprak gewoon af met iemand uit de buurt of later met een klasgenootje op woensdagmiddag. Moeders waren gewoon thuis dus je kon in en uit lopen. En wilde ik rust kon ik lekker op mn kamer hangen of in de tuin zonder druktemaker om me heen.

Gingergirl schreef op 28-10-2022 om 10:16:

[..]

Het is natuurlijk ook heel persoonlijk hoe je dingen ervaart. Ik ben voor jou blij dat jij het zo ervaren hebt. Jouw ouders hebben meer rekening gehouden met jouw behoeftes. Jij schreef al eerder dat je andere kinderen niet trok, dan pastte de situatie prima bij jou. Ik ben echt een gezelligheidsdier dus voor mij was het erg eenzaam vooral door hoe mijn ouders zaken in de praktijk invulde.

Ik vond vakanties juist verschrikkelijk, in je uppie op de achterbank: ronduit saai en in je uppie in een hotelkamer zat ik niet ik moest bij mijn ouders op de kamer, kun je ook niet echt je gang gaan. Een vriendinnetje meenemen op vakantie, nee zeg schei eens uit 1 kind mee is al meer dan genoeg daar begonnen ze niet aan. Altijd dan maar hopen dat er op locatie andere kinderen waren.

Meer aandacht...mijn ouders waren altijd aan het werk " want dat was zo makkelijk te combineren met maar 1 kind". Eenmaal thuis waren ze moe en werd er verwacht dat ik me zelf moest vermaken. Dus meer aandacht, nee dat was bij ons niet aan de orde. Financieel merkte ik wel dat wij naar luxere locaties gingen op vakantie en ik meer speelgoed kreeg. Maar ja wat heb je aan veel speelgoed als je niet samen kunt spelen, ook niet zoveel. Mijn ouders waren ook niet zo van speelafspraken regelen.

Niks hoeven delen met een ander is niet perse positief, leer je ook weer van. Bij meerdere kinderen wil echt niet zeggen dat er altijd ruzie is of dat ze in elkaars kamer zitten, maak je afspraken over.

Ooh dit klinkt wel heel erg sneu. Een knuffel voor het kleine gingergirl meisje in jou. Dochter mag wel een vriendinnetje mee op vakantieals ze dat wil, juist omdat we ook wel snappen dat ze graag een leeftijdsgenootje mee wil. Ze gaat naar de bso, waar ik werk, en ze gaat regelmatig spelen. 

PinkFlower schreef op 28-10-2022 om 09:57:

[..]

Wij zeggen ook wel eens dat we niet weer naar de baby fase willen. Tja sorry maar ik ben blij dat we uit de poepluiers zijn. En ja wij vinden 1 ook meer dan genoeg. Maar dat betekend niet dat we ons kind niet leuk vinden. Ik denk eerder dat jouw ouders niet gezien hebben dat jij eigenlijk meer of betere uitleg nodig had en niet gezien hebben dat jij deze opmerkingen anders hebt opgenomen (als zijnde kwetsend naar jou toe).

Ik vind het verdrietig om te lezen dat jij enig kind zijn zo ervaren hebt en eenzaam was. Maar zelfs al kreeg je een broer of zus dan zou het niet betekenen dat je dan niet meer eenzaam bent. Ik heb een broer en ik heb regelmatig gewenst dat opeens mensen op de stoep zouden staan die hem op kwamen halen omdat hij eigenlijk hun kind was. En nu nog weinig contact met hem. Ik wou graag enig kind zijn, dat mijn ouders er nog 1 wilden vond ik stom, ze hadden mij toch?

Nee hoor dat ben ik volledig met je eens, het hebben van een broer of zus is ook niet zaligmakend en als je meer kinderen krijgt weet je van te voren ook niet of ze het met elkaar kunnen vinden. Toch zie ik in mijn omgeving dat de mensen die problemen hebben met hun sibling de uitzondering zijn en de meesten een leuke band hebben. Mijn kinderen kunnen het nu gelukkig ook goed met elkaar vinden en hebben veel aan elkaar. Of dat zo blijft weet ik niet en of ze later als volwassenen nog met elkaar om gaan zullen we dan zien. Ze hebben in ieder geval een keus daarin en daar ben ik dankbaar voor.

redbulletje schreef op 28-10-2022 om 10:23:

Speelafspraken gefaciliteerd door ouders was geen sprake van in mijn tijd. Je sprak gewoon af met iemand uit de buurt of later met een klasgenootje op woensdagmiddag. Moeders waren gewoon thuis dus je kon in en uit lopen. En wilde ik rust kon ik lekker op mn kamer hangen of in de tuin zonder druktemaker om me heen.

Je sprak gewoon af...mijn ouders werkte veel dus dat kon niet en ze zaten er ook niet op te wachten vonden het vaak te druk. En wat krijg je als je zelden tot nooit iemand te spelen vraagt, dan wordt je zelf ook niet meer zo vaak gevraagd. Mijn ouders waren zo gefocust op het materialistische dat ze de andere kant het sociaal emotionele uit het oog verloren. 

Een sibling hoeft ook niet perse een druktemaker te zijn.

Battle-Royale schreef op 28-10-2022 om 10:05:

[..]

En leggen ouders ook aan hun kinderen uit waarom er wel een broertje of zusje bij komt? Volgens mij niet.

Als ze daar naar vragen leg je dat natuurlijk ook uit.

MamaE schreef op 28-10-2022 om 10:35:

Een kind op de wereld zetten maar vervolgens er geen tijd voor hebben, denken dat het zichzelf wel opvoedt en er niet in investeren qua aandacht, sociale omgang met andere kinderen etc. dat snap ik niet.
Ons meisje is ook sociaal, speelt graag met andere kinderen. Spreekt regelmatig af, gaat naar de bso, gaat zelfs in de vakantie altijd een dag naar de bso terwijl dat niet nodig is en zit op meerdere clubjes waar ze contact heeft met leeftijdsgenoten.
Alleen kindjes meenemen op vakanties en dagjes uit doen we nog niet zo. We gaan wel naar parken waar veel gezinnen komen, dan komt ze altijd wel kindjes tegen om mee te spelen. Of we vragen een ander gezin mee op een dagje uit. Ligt denk ik ook wel aan de leeftijd. Bij oudere kinderen lijkt me dat toch makkelijker.

Op zich investeerde mijn ouders wel in de sociale omgang met anderen in de zin van clubjes, toen ik opgroeide zat ik op wel 3 clubjes en dat was leuk. Maar het vermaak moest wel altijd elders gezocht worden wat ook wel weer pittig was en een vriendinnetje op turnen hebben is toch anders dan een sibling. Als kinderen ouder worden regelen ze het meer zelf. Vanaf mijn 12e was ik amper nog thuis.

Gingergirl schreef op 28-10-2022 om 10:48:

[..]

Als ze daar naar vragen leg je dat natuurlijk ook uit.

Je bespreekt je kinderwens vooraf met de kinderen die je al hebt? 

Battle-Royale schreef op 28-10-2022 om 12:41:

[..]

Je bespreekt je kinderwens vooraf met de kinderen die je al hebt?

Nee natuurlijk niet. Maar kinderen hebben ook de waarom-fase. Als je tegen een kind zegt dat mama een baby in de buik heeft en dat ze een broertje/zusje krijgen en kind vraagt 'waarom', dan kun je zeggen dat jullie graag nog een kindje wilden. Daar kun je dan best een paar voordelen bij noemen (en ja, die zijn er, ook al zie jij ze misschien niet zo).

Gingergirl schreef op 28-10-2022 om 11:41:

[..]

Op zich investeerde mijn ouders wel in de sociale omgang met anderen in de zin van clubjes, toen ik opgroeide zat ik op wel 3 clubjes en dat was leuk. Maar het vermaak moest wel altijd elders gezocht worden wat ook wel weer pittig was en een vriendinnetje op turnen hebben is toch anders dan een sibling. Als kinderen ouder worden regelen ze het meer zelf. Vanaf mijn 12e was ik amper nog thuis.

Ja klopt, dat is zeker anders. Vooral omdat er veelal buiten school afgesproken werd en als dat dan nooit kan, kan ik me voorstellen dat je dat jammer vond en daardoor buiten de boot viel. Voor ons zijn de meerdere clubjes een soort van second best. Als een broertje/zusje niet gegeven is, dan maak je er het beste van, bijvoorbeeld door clubjes, ruimte voor afspreken, vakantie bso, logeerpartijtjes etc. Ik heb gelukkig niet het idee dat mijn kind eenzaam is.

MamaE schreef op 28-10-2022 om 12:56:

[..]

Nee natuurlijk niet. Maar kinderen hebben ook de waarom-fase. Als je tegen een kind zegt dat mama een baby in de buik heeft en dat ze een broertje/zusje krijgen en kind vraagt 'waarom', dan kun je zeggen dat jullie graag nog een kindje wilden. Daar kun je dan best een paar voordelen bij noemen (en ja, die zijn er, ook al zie jij ze misschien niet zo).

Ja dat werkt toch ook de andere kant op? Als de moeder geen baby in haar buik wil kan ze toch ook zeggen dat ze 1 genoeg vind, en daar een paar voordelen bij benoemen? Zeggen dat jullie graag nog een kindje wilden  is net zo nietszeggend als zeggen dat je er maar 1 wil. Uiteindelijk draait het om wat de ouders willen.