Verbazingwekkend/discriminatie? (lang)
Ik werd op het werk geconfronteerd met een ex-stagaire die zo'n ongeloofelijke verhaal had. Een turkse ex-stagaire voor de duidelijkheid.
En sindsdien maak ik me de hele tijd muizenissen over de maatschappij en is die de laatste tijd niet erg veranderd qua discriminatie en veel minder tolerant en veel meer vooringenomen.
Het verhaal is ong.zo.
Wij hadden zo'n 3 jaar geleden een stagaire. Beroepsopleiding, werd begeleid door mij, voor een beroep waar in het gehele land een ernstig tekort aan is. Hier in de regio valt het tekort nog wel mee...maar andere regio's schreeuwen al tijden moord en brand door het ernstige tekort en er worden zélfs medewerkers uit het buitenland gehaald en hier ' omgeschoold' (lees spoedcurcus ned. taal) om het tekort op te vangen. In de zorg. Héle goede stagaire, de beste die ik begeleid had in járen. Ze had hét in zich....of hoe zeg je dat. Van turkse afkomst, maar net zo hollands verder als jij en ik. Geen hoofddoekje, gewoon normaal netjes gekleed, spreekt/schrijft goed ned. wat geen wonder is want ze is hier geboren. Alleen haar vader is niet in ned. geboren (haar moeder wel, is ook van turkse afkomst). Toen ze bij ons stage liep was ze in haar laatste jaar. Na de stage, toen ze bijna gediplomeerd was (ging laatste jaar in) heeft ze op ons verzoek vakantiewerk bij ons gedaan. En dat gebeurd bijna nooit, zeker niet met nog niet gediplomeerden. Maar zij was zo goéd, dat we dat wel aandurfden. Wij hebben een redelijk grote invalpool en zelden écht gebrek aan vakantie-invalkrachten. Maar omdat ze zo goed was kreeg ze die vraag,ze is nog jong, erg flexibel, geen gezin waar rekening mee moet worden gehouden.
Ook dat vakantiewerk heeft ze naar tevredenheid gedaan.
Afijn, dat was het en ik dacht...die zien we nooit meer terug, die heeft zó vast werk. Want bij ons is inverband met inkrimping van een aantal locaties al 2 jaar een vacature-stop. Alle vacante vacatures worden ingevuld door collega's van andere locaties die dreigen hun baan te verliezen anders (allemaal 1 stichting).
Afgelopen zomer is zij nog benaderd om vakantiewerk te doen, maar zij had van een ander stage-adres een aanbod voor 3 maanden vakantiewerk en wij hadden maar 6 weken voor haar. Dus koos ze voor dat andere stageadres
Tot mijn leidinggevende een week of 2 geleden een aanbod kreeg van een re-intergratiebedrijf. Een ex-stagaire van mij en al 1,5 jaar werkloos! Gediplomeerd, en die en die (leidinggevende laat mij haar naam zien). Ik wist niet wat ik zag! Onze beste stagaire van de laatste jaren kan geen baan vinden????
En eigenlijk kon ik het nog steeds niet helemaal geloven tot ik haar van de week in levende lijve heb gezien. Ik bleef maar denken aan minstens een persoonsverwisseling omdat het mij zo onwaarschijnlijk overkwam dat juist zíj geen baan kon vinden. Maar ze was het! Echt!
Al 1,5 jaar werkeloos, een jonge vrouw, gediplomeerd in een vak waar véél gebrek aan beroepskrachten is, die erg goed in haar werk is. Ik heb haar cijferlijst gezien, prima cijfers, waar de praktijkvakken er zelfs nog uitspringen met 9's en 10-en! De hoogste praktijkeindcijfers van dát schooljaar. Waarvoor ze nog 'gehuldigd'is.
Volgens haar begeleidster (van het UWV) solliciteerd ze zich een ongeluk. Niet alleen in onze regio,maar ook daar vér buiten (waar de tekorten veel ernstiger zijn) en wordt ze nooit, nevver nooit op een gesprek uitgenodigd. Want vacatures zijn er zat. De enige 'werkervaring'die ze tot nu toe heeft opgedaan is die 2 vakantiebaantjes en wat dagen via het uitzendbureau (die ook zelden of nooit wat voor haar hebben). Ik was met stomheid geslagen.
Voelde me zelfs enigzins verantwoordelijk (ik ben toch óók de maatschappij?) schaamde me zelfs plaatsvervangend.
Dit kon toch niet wáár zijn?
En hoewel ik het niet hardop in het gesprek met haar en haar begeleidster gezegd heb, is de enige reden die ik kan bedenken voor haar moeilijke weg qua toegang tot de arbeidsmarkt haar naam. Zowel haar voornaam alsook haar achternaam is wel zó opvallend turks of desnoods marokkaans dat je gewoon wéét dat ze dat is. In het gesprek nam ze het zelf nogal 'luchtig' op,alsof ze het wel gewend was. Ze maakte zelfs nog een grapje dat ze serieus had overwogen om in een rood/wit/blauwe bikini te poseren bij een hollandse molen en daar een foto van op te sturen bij haar sollicitatiebrieven. Ik geloof dat dat grapje ook wel was omdat mijn leidinggevende en ik nog steeds waren bevangen door een ongeloof over deze situatie.
Wat gebeurd er in hemelsnaam met die sollicitatiebrieven? (Heb er 1 gezien, niks mis mee, ik heb véél slechtere gezien) Worden die door hoofden personeelszaken gewoon meteen aan de kant gelegd? Gewoonweg door haar naam??? Haar antecedenten en cijfers zijn tenslotte super...Ze heeft zelfs getuigschriften die er niet om liegen.
Hoe kan zoiets?
Is de maatschappij al zó verrot en vooringenomen dat het zo werkt?
Je ziet ik ben nog steeds boos/verbaasd ook.
In ieder geval komt ze tijdelijk met behoud van uitkering bij ons aan het werk. Maar nog steeds vindt ik het lastig te geloven.
Heeft iemand wel eens zoiets ervaren of meegemaakt?
groeten albana
Bekend verhaal
En het gaat nog veel verder, eenmaal aangenomen met zo'n achternaam ben je er nog lang niet. Ik heb meegemaakt hoe een turkse collega (jong, slim, vrouw) anders werd behandeld dan de andere starters. Het ging om een WO functie bij de rijksoverheid. Het verschil was echt stuitend. Betutteld, niet serieus genomen, afgeserveerd. Speelt 10 jaar geleden. Via heel veel omwegen is uiteindelijk in een branche terecht gekomen waar ze wel om haar kwaliteiten wordt gewaardeerd, maar het was echt stuitend.
Ze kreeg minder begeleiding, vervelende opdrachten/klussen, discriminerend commentaar. Er werd vanuit gegaan dat ze geen eigen mening kon vormen, dat ze door haar familie werd gestuurd, dat ze geen eigen beslissingen kon nemen.
En dat allemaal heel subtiel.
Ik vond het dan ook geweldig dat ze nu zo goed is terecht gekomen. Je ziet ook steedsd meer dat mensen van rond de 30 eieren voor hun geld kiezen en weer verder trekken, naar het land van herkomst of een derde land, waar ze wel serieus genomen worden en waar ze een prima boterham verdienen. Dat kan niet met ieder beroep en het is een enorme stap om weer te ontwortelen, maar je leeft maar 1 keer en je wilt gewoon werken, dus dan kan dat een keus zijn. Ik vind het beschamend voor ons land dat mensen die keus moeten maken en we verliezen er goed opgeleide en gemotiveerde, ja gedreven mensen mee.
Vreselijk
.
Kortgeleden
is er een onderzoek in Belgie geweest naar uitzendbureaus, daarvan waren er een flink aantal die (op verzoek) van bv horecabazen wel degelijk geen allochtonen doorstuurden. Verder weet ik ook dat zoekenden op de huurdersmarkt beter een belgische/nederlandse naam kunnen hebben.
Pure discriminatie
ik zou eigenlijk fijn al die bedrijven een vergelijkbare brief willen sturen met een Nederlandse naam erboven en dan zodra er dan wel uitnodigend gereageerd wordt melding doen.
bah bah bah.
Tegengeluid
ik heb een NL klinkende naam, maar ben half exotisch. Ik heb nog nooit problemen gehad met het vinden van werk of het uitoefenen van mijn werk.
Mijn halfzus en -broer hebben een exotisch klinkende voornaam, maar zijn verder zo blank als blank maar kan zijn. Maar ook met hun zeer aparte voornaam, hebben ze nooit een probleem gehad voor solicitaties of het vinden van werken.
Ik vind mij dus niet zo in wat er in de beginpost is geschreven.
De ene exoot is de andere niet
ik ben aziatisch, ook een Nl'se naam en werkzaam in een sector waar dit geen zichtbaar issue is.
ik hoor van hoofddoekdragende dames andere dingen, echt vreselijk.
Ze zou eigenlijk
Ze zou eigenlijk moeten solliciteren onder een andere naam. Ben benieuwd of ze dan wel uitgenodigd wordt. En dan zou ze ook gewoon moeten gaan, ze wil die baan, de heeft de kwalificaties, alleen denken de mensen dat ze (door haar naam) misschien toch slecht nederlands spreekt of met een hoofddoek ofzo rondloopt. Stom natuurlijk.
Hier ook gezien
Vriend van kinderen, scholier. Oosters uiterlijk, dito naam. Keurig verzorgde jongen, beleefd, rustig, netjes handje geven etc. Weet geen bijbaantjes te krijgen, ze hebben altijd ineens niemand meer nodig als hij solliciteert. Blanke vriendjes komen er direct daarna wel in. Bah.
O ja hoor
Een kennis van mij solliciteert onder de naam van haar man. Onder haar eigen naam (zeer exotisch) wordt ze niet aangenomen. Ja, op dezelfde vacature.
Tirza
Ook met nederlandse naam
Manlief heeft exotischachtig uiterlijk, maar wel een van de Hollandste achternamen die er zijn.
Toch nooit gelukt om in Nederland een baan te vinden, te lang foto op CV gehad, en anders na eerste gesprek geen uitnodiging meer.
Dus wij hebben zoiets van 'verrot maar Nederland, jij hoeft ons niet, wij hoeven jullie niet', met excuses voor de krachtterm.
Bizar
Ik werk gelukkig voor een werkgever die totaal niet discrimineert en de meerwaarde van diversiteit propageert. Ik vind het moeilijk voor te stellen dat er mensen zijn die wel onderscheid maken, maar ik hoor het zo vaak van mensen om me heen. Een vroegere vriendin van mij (blond, Ned. naam, maar geboorteplaats in een exotisch land) werd pas uitgenodigd voor sollicitatiegesprekken toen ze op haar cv 'geboorteplaats: Amsterdam' zette. Ik heb zelf een achternaam die ook veel voorkomt bij mensen met een kleurtje. Er is wel eens verbaasd gereageerd toen ik binnenkwam en men een donkere dame verwachtte. Wie weet ben ik ook wel eens niet uitgenodigd vanwege die verwachting. Tja, dan wil ik bij zo'n bedrijf ook niet werken.
De andere kant wel
Albana, je werkt in de bejaardenzorg, toch?
Van dichtbij heb ik meegemaakt hoe schoonmoeder en haar medebewonders zonder blad voor de mond te nemen personeelsleden met een buitenlands uiterlijk (al is het maar zwart haar) discrimineren.
Schelden, schreeuwen, kleineren en dat in bejaardencollectief.
Let wel, het gaat hier om dementerenden. Daarmee is de ongeremdheid een beetje te verklaren. Maar de afkeer is volgens mij authentiek en hoort bij de generatie (geb jaar 1925 en jonger).
Het leidinggevend personeel deed naar mijn idee helemaal niks om het leed te verhelpen. Geen buitenlanders meer aannemen lijkt voor hen de makkelijkste oplossing.
Groet,
Miriam Lavell
Die naam
Het zit 'm in de naam. Daarvan ben ik overtuigd. Ik heb toevallig (ook niet zolang geleden) nog 2 intermetzo's meegemaakt waarbij ze mijn dochter (excotisch klinkende achternaam) finaal over het hoofd zagen omdat ze alleen op papier haar naam hadden en daar een ander 'beeld' bij hadden. En dus geen struise,grote, zéér hoogblonde en spierwitblanke meid hadden verwacht. Van 1 incident was ikzelf getuige, de andere n.a.l.v. wat dochter vertelde.(ze waren haar aan het 'zoeken' omdat ze een afspraak had aldaar...en zeiden wel 3 keer vriendelijk goeiendag tegen dochter en ondertussen mompelend dat die afspraak maar niet op kwam dagen. Tot dochter de moed vondt om te vragen of ze háár soms zochten.....Waarna ze dat eerst ook nog ontkenden (naam voorlezend) en zij bevestigend moest zeggen dat zij dat toch écht,écht, écht waar was.)
Dat vondt ik al vraagtekens oproepend.......
En nu dit erbij.
Ik vindt het eng. Erg eng.
Moeten wij onze kinderen grootbrengen in zo'n maatschappij? Ik schaam me dood. Voor iedereen met een anders klinkende achternaam en ook voor iedereen die er niet 100% ned. uitziet, ik vindt het schandalig.
Wordt het niet eens tijd voor een sterkte tegenzet? Een partij die zich luidkeels verzet tegen zulke subtiele discriminatie? Die dat als partijpunt 1 op z'n lijst zet? Die voor mij part 'de vrijheid van meningsuiting' eens wat inperkt als het nodig is? (je ziet het zit me écht dwars) Die zware straffen invoert voor belediging of discriminatie van 'groepen' of individuen als het om ras,geloof, naam of wat dan ook gaat? Die daar voor mij part speciale inspecteurs voor gaat opleiden die dat gaan controleren of weet ik wat?
Dit is toch desatreus voor óns áls Nederland?? Of zie ik dat verkeerd?
Een partij die gelijkheid in z'n vaandel heeft en die zowel allochtonen alsook autochtonen aanspreekt?
Dit is toch desatreus voor óns áls Nederland en Nederlanders?? Of zie ik dat verkeerd?
En nu Wilders de komende jaren op zo'n slimme wijze een vinger in de pap heeft gekregen zal het (denk ik) alleen nog maar érger worden. Als het niet al véél te erg is!
is er hier niet iemand lid van een politieke partij? Kunnen wij niet een vuist maken en morren zodat tenminste 1 partij dit serieus neemt? Ik heb mijn 'eigen partij' waarvan ik lid ben al gemaild.En mijn zorgen geuit. Maar ja...1 zo'n mailtje, wat zet dat nu voor zoden aan de dijk? Er moet een 'krachtig' geluid minstens komen..voordat ik dat zie gebeuren.
Of zie ik alles nu te somber in? (is trouwens niks voor mij, ik ben altijd positief ingesteld)
groeten albana
Geen idee miriam
Ik heb eenvoudigweg géén idee of bewoners daar problemen mee hebben. Ik weet wel dat toen zij stage liep er totaal géén problemen van dien aard waren met bewoners. En zij liep óók stage bij dementerenden. Misschien valt dat hier in de omgeving ook wel mee...hier is een groot kamp geweest van mensen met een 'kleurtje' en excotisch klinkende namen en onze dementerenden zijn daar dus van oudsher al aan gewend,die hadden zelf ook buren, kaartclubleden en kenissen met een kleurtje.
Wij hebben ook wel (ook op andere locaties) wel mensen met een kleurtje in dienst, in allerlei functies voorzover ik weet. Wij hebben ook (ook meerdere locaties) bewoners met een kleurtje, waarbij ook dementerende zijn. Het is ook dat ik zo naïef ben dat ik er nog nooit op gelet heb, zowel niet op de kleurtjes alsook op de namen niet. Maar mijn ogen zijn me letterlijk geopend. Misschien heb ik het ook altijd wel óntkend, niet wíllen weten, hoe kán je nu willen weten dat de maatschappij zo verrot aan het worden is? Pas na dit intermetzo ben ik er over gaan nadenken...En ik moest zelfs hard nadenken voordat ik ongeveer wist hoeveel gekleurde bewoners de ene en de andere locatie heeft, zo weinig 'let' ik er normaal op. Voor mij (albana) zijn het gewoon 'bewoners' en blijkbaar registreerd mijn hoofd niet automatisch welke kleur die bewoner is. Dat koppel ik niet. Ik let meer op dingen als waar houd die bewoner van, wat vinden ze leuk, waar kan je ze blij mee maken of wat voor type is dat? Met personeel of stagaires idem dito ongeveer.
Ik kan me ook geen beeld vormen bij al die indelingen die nu zo 'in' zijn bij de politiek. Als ze dan een 'groep mensen' benoemen kan ik daar écht amper iets bij voorstellen. Zelfs 'Wildersaanhangers' kan ik me geen écht beeld bij vormen. Voor mij is iedereen een individu in ergens een groep of groepen. Maar dan denk ik meer aan gróte groepen. Zoals 'de ouderen' of 'de jeugd' of álle nederlanders'ofzo. En dan nog kunnen die individuen vaak bij meerdere groepen ingedeeld worden en ook nog vaak bij wéér andere groepen in verschillende levensfases.
Zo zijn we allemaal ooit kind en misschien als we lang leven een keer oud.Toch?
En ik hoor bij de groep 'getrouwde vrouwen' en bij de groep 'moeders' en bij de groep 'zorgpersoneel' etc.etc.
Maar ergens,érgens moet die sollicitatie door iémand in de la gelegd worden. Ik ben ook van plan om daar bij personeelszaken eens erntig over aan de bel te trekken. Ik ken ons hoofd personeelszaken goed omdat ik toevallig jaren in het kantoor náást haar zat (wij hebben verder qua werk niets met elkaar te maken). En ja, dan maak je met je buren eens een praatje of drink je samen koffie in de pauze. En ik kán me gewoonweg niet voorstellen dat zij dat doet. Het is een erg geëmancipeerde vrouw, altijd fel op 'regeltjes', hoogopgeleid, niet vooringenomen. Voor zover ik weet is de procedure als volgt: Je sollicitatie komt bij p.o. die leggen ze op vacature. Hoofd p.o. bekijkt alle brieven, shift ze zo nodig in een hanteerbaar aantal. Stuur maximaal het dubbelde aantal dat op gesprek kan komen naar hoofd van locatie. Die bekijkt ze en shift ook,vaak in overleg met personeel die op die afd. werken.Dan blijven er 3 of 4 over en die komen op gesprek. En er is dan wel een vacaturestop, maar als er intern niemand is die in aanmerking komt dan wordt er wel een vacature geplaatst (en dat is voor haar functie in die tijd meerdere keren voorgekomen), meestal zijn dat vacatures voor méérdere nieuwe medewerkers tegelijk op verschillende locaties. Ex-stagaire schijnt precies te hebben bijgehouden wanneer en waar ze gesolliciteerd heeft en brengt dat overzicht zodra ze begint mee. Daar zitten dus ook sollicitaties bij onze stichting bij. En het zal w.s. wel onbegonnen werk zijn, maar ik ben zo boos dat ik zal zorgen dat de onderste steen boven komt. En misschien ga ik ook nog bij andere stichtingen maar eens een balletje opgooien, de nodige contacten en mensen op posities die naar me willen luisteren heb ik overal eigenlijk wel.
Met name dat er voor meerdere locaties 1 álgehele vacature staat voor meer mensen, zal het lastig aan te tonen maken. want ergens in die rit zal iemand ze wegmoffelen en ik denk niet dat iemand die zwarte piet toebedeeld wil krijgen.
Maar misschien kan ik zoveel 'roering' veroorzaken dat ze het voorlopig wel uit hun domme hoofd laten!
groeten albana
Nog even........
Ik denk er serieus over na om dochter (en later haar zus) aan te raden om bij afspraken die op naam gaan of andere gerelateerde dingen (solliciatie voor bijbaantje ofzo) en waar ze niet in persoon voor hun neus staat, maar aan te raden om míjn achternaam te gebruiken. Mijn achternaam is hardstikke hollands klinkend en weinig voorkomend. In ieder geval hier ter plaatse. Alleen onze kleine familie heeft die achternaam..(vader,broers en ikke dus). Dus óns (als dichtbijfamilieleden) zal het meteen duidelijk zijn mocht het verwarring zaaien.
Maar ik vindt het erg moeilijk om zoiets naar dochter toe te brengen. Wat moet je zeggen? Ik heb gemerkt dat de maatschappij al zo vreselijk naar de bliksem aan het gaan is dat ik denk dat je beter je eigen achternaam achterwege kan laten en de mijne gebruiken?? Uit voorzorg? Volgens mij gaat dochter niet zo laconiek op zoiets reageren als deze stagaire deed...zo van: 'ach,ja' Die is dat helemaal niet zo 'gewend' en was van die 2 intermetzo's al enigzins van d'r stuk en toen wij zeiden dat het door haar 'naam' kwam kon ze dat niet eens geloven (welnee het was toeval).
Hoe bescherm ik haar daartegen zonder háár vooringenomen te laten worden?
groeten albana
Niet van de laatste tijd
toch is dit fenomeen niet van de laatste tijd. Ik kan me een interview herinneren (jaar of 20 geleden denk ik) over Arnold Vanderlyde (de boxer) die volgens mij het liefste telefonisch solliciteerde. Want als ze hem zagen kreeg hij de baan toch niet. (toen was ie nog niet beroemd als boxer)
Niet van deze tijd
Ook ik ken een verhaal; mijn vader, nederlandse boer met een turks uiterlijk, reed 30 jaar geleden als bijbaantje taxichauffeur. Werd heel vaak teruggestuurd door oude dametjes die niet met een turk meereden. Hij zei dan niets en ging weer terug naar de taxicentrale.
En uit het buitenland (Israel) waar ze er ook wat van kunnen; mijn Arabische vriend nam mij mee als hij op huizenjacht was, want met zijn uiterlijk en achternaam kreeg hij nooit een woning in Haifa, en ik als buitenlander (!) wel.
Klopt miriam
Onlangs in een aflevering van dat puberruil programma van de EO (ben even de naam kwijt). Een Nederlands meisje uit Friesland ging een week logeren in Oeganda en andersom. Dat Oegandese meisje ging ook op bezoek bij opa in Friesland. Wat die man allemaal tegen dat meisje zat uit te kramen. Over hoe donker ze was en hoe raar dat was en hoe vreemd het was dat ze van binnen wel hetzelfde was. Ik zat met gekromde tenen te kijken. En die man was niet aan het dementeren.
O ja hoor
Hier ook. Schoonmama is 90 en licht dement, maar die zegt ook rustig dingen in de categorie: ze zijn toch altijd zo vriendelijk he, die zwartjes. Jaaaaaa, dat moeten ze van hun cultuur natuurlijk. Aaaaaaaargh. Ook positieve dingen (want vriendelijk zijn is goed, toch?) kunnen buitengewoon tenenkrommend zijn.
Toen ze nog zelfstandig woonde, kreeg ze "buitenlandse" buren, twee jonge meiden uit Slovenie ofzoiets. Meiden waar wij met een gerust hart het kleine toeziend burenoogje aan toe vertrouwden, leuke hartelijke grieten type kordaat. Maar o o o, al die hints en hoofdknikjes en knipoogjes over d'r nieuwe "buurvrouwtjes". Ja, je weet wel, van die eh eh eh buitenlandse zal ik maar zeggen - enzovoort. Ze zijn wel erg netjes en schoon he, en dat voor buitenlanders. Je hoort ze nóóit, en dat voor buitenlanders. OOOOOOO geef me geduld.
Tirza
Andere naam
had ex-stagiaire maar een gezellige Nederlandse partner, De Vries, Van der Molen of Jansen of zo, kan ze mooi op zijn achternaam solliciteren. Ze moet die eerste drempel over zodat de werkgever ziet dat ze uitstekend werk levert.
Het is heel waardeloos dat je door je naam niet door de eerste selectie komt. Belachelijk.
Dat hoogbejaarden moeten wennen aan verzorgend personeel van buiten Europa, dat kun je hen niet zo enorm kwalijk nemen; ze hebben hun werkzame leven niet doorgebracht in de multiculturele samenleving die voor ons logisch is. Onbekend maakt onbemind. Maar vervelend en kwetsend is het wel.
Ook schoonmoeder
Nog niet dement of zo, maar toch...! Zij heeft het over 'die zwarten' als ze het over Turkse of Marokkaanse medelanders heeft. Vroeger kon ik haar nog met een grapje 'terecht wijzen', maar ze heeft alle schijn laten varen en discrimineert openlijk. Ze heeft naar eigen zeggen 'een waarschuwingsstem' op Wilders uitgebracht.
Ik deel je zorgen Albana, al langer eerlijk gezegd. Niet alleen over Nederland trouwens, ik vind wat er in België gebeurt ook uitermate zorgelijk. Zelf woon ik in Duitsland, en ook hier worden vooral Turken (Marokkanen wonen hier (vrijwel) niet) maar ook Polen, Kroaten, Russen, toch meestal vrij wit van uiterlijk, enorm gediscrimineerd. Bij banen, bij sollicitaties. Maar het begint al vroeger: kinderen van buitenlanders 'mogen' vrijwel nooit naar het Gymnasium, de hoogste middelbare school van Duitsland. Ik heb nu al meerdere gevallen van dichtbij meegemaakt van kinderen (waaronder mijn eigen zoon) die op de Realschule zwaar onder hun niveau zaten te werken, en na veel aandringen van ouders alsnog naar het gymnasium konden. Meestal zijn dat assertieve, Nederlandse, ouders, veel andere ouders komen uit een veel gedweeëre cultuur, die zullen nooit hun mond opentrekken.
Dit speelt in Nld ook hoor, er zijn nog steeds buitenproportioneel veel Turkse, Marokkaanse, noem maar op kinderen, die VMBO doen terwijl ze met gemak een hogere opleiding kunnen volgen.
Waar ik mij ook ernstig zorgen over maak is waar dat hele Wilders gedoe voor staat: die onhartelijkheid, die koele onmenselijkheid eigenlijk. En om even een verband te trekken (mag dat hier wel?). Ik las laatst een draadje waarin meerdere deelnemers het doodnormaal vinden dat gevangenen slechts een bepaald aantal boterhammen per dag te eten krijgen. Eigen schuld, dikke bult. Ook zoiets vreemds. We blijven toch menselijk? Kennelijk niet.
Al langer
Het is alweer meer dan 4 jaar geleden dat ik op het MBO werkte en jongeren sprak die het niet lukte een stageplek te vinden, ook toen merkten we al dat een buitenlandse naam moeilijkheden oplebverde, ik maakte me er toen al heel boos over en nog steeds!
Ik vind maar een ding verbazingwekkend,
... namelijk dat er nog mensen zijn die het bestaan van dit soort discriminatie stelselmatig ontkennen.
Groetjes
Massi
(Sorry, verder niet zo'n behoefte aan reageren, ik word zo verschrikkelijk moe van Nederland)
Mijn oma ook hoor
die heeft over zwartjes en joodjes. Ze is 95, die verandert echt niet meer.
Maar haar Turkse thuishulp is helemaal geweldig, want oooo ze is zo lief en schoon en gezellig. Helemaal niet wat je zou verwachten van een (stem gaat nu in fluistermodus) islamiet
Ik herken het absoluut, wij zijn lekker multiculti in mijn bedrijf.
Sommige van mijn klanten in de Achterhoek moeten best even slikken als mijn collega langskomt, want oeh een zwarte.
Vervelend voor je collega Albana, maar als ik haar was zou ik me Marietje Jansen noemen en dan kijken of ze wel wordt uitgenodigd.
Hee kiki
Wij weten best dat er donkere mensen bestaan hoor haha
(ben "heul" achterhoeks)
verder vreselijk verhaal zeg! Doet me aan die reclame denken!
Een vriendin
Een vriendin van mij werkt op een uitzendbureau gespecialiseerd in de bouw als intercedente. Zij is Algerijnse. Al de eerste dag vroeg haar werkgeefster haar of ze het vervelend zou vinden om haar (duidelijk Arabische naam) niet te gebruiken in contact met sommige klant aangezien die op dat gebied nogal gevoelig waren. Misschien kon ze een neutrale naam gebruiken? Dat heeft ze gedaan. Ze was allang blij dat ze werk had. Nu werkt ze daar al enige jaren en heeft het op zich heel goed naar haar zin maar regelmatig komt het voor dat ze klanten aan de telefoon heeft die haar een opdracht geven om een aantal mensen te vinden voor een tijdelijk bouwproject er dan bij zeggen dat ze geen Marokkanen/Islamieten/Zwarten/Buitenlanders willen.
Regelmatig komt het ook voor dat als haar klanten de dossiers bekijken om nieuwe medewerkers uit te zoeken ze de buitenlands klinkende namen er uit gooien.
Ik was zelf ook wel verbaasd over hoe openlijk het allemaal gaat. Dat er discriminatie bestaat is een gegeven maar ik verbaas me wel dat mensen er zo openlijk uit voor komen tegenover in dit geval een intercedente dat ze geen mensen van een bepaalde afkomst in hun bedrijf willen hebben.
Maylise
Overheid ed
ik weet dat er in het bedrijf waar ik werk klanten zijn die GEEN mensen met een bijzondere, tropische of afwijkende naam op intakes willen krijgen, er mag niet eens een cv heen. Bij voorbaat al niet, daar kan je over zeggen wat je wilt, maar het gebeurt gewoon. Of deze mensen nu man of vrouw zijn, ervaring, in NL geboren of perfect nederlands spreken, dat maakt simpelweg niet uit.
Ik weet niet waardoor dit komt, alsof deze mensen bij voorbaat problemen maken en/of hebben. En meer dan iemand die Jansen heet. Geen idee
Ik heb zelf jarenlang een collega gehad uit Marokko, deed haar werk goed, had gestudeerd en heeft nooit met iemand problemen gehad, dus zo kan het ook.
Achterhoek
Maar........nu doen jullie hetzelfde! Ik wóon in de Achterhoek en het zal jullie vast verbazen maar hier zijn echt talloze mensen met een kleurtje. Sterker nog ik heb op dit een demente oudere (nou, niet zó oud, zit op afdeling 'jong dementerenden'), alzheimer, 75 jaar die me uitgebreid verteld over haar eerste avonturen op het onderwijspad hier ter plaatse. Zij had namelijk de éérste 'zwarte klas' van heel Nederland met daarbij een naast het onderwijs een extra opdracht integreren!Allemaal kinderen met een kleurtje dus...uit dat 'kamp' wat ik al aangaf. Dus daarom weet ik ook dat de ouderen hier ter plaatse die hier geboren en getogen zijn er allang aan gewend zijn. Later werd deze dame een echte 'kenner'qua onderwijs en intergratie. Die zwarte klas is trouwens geen lang leven beschoren gebleven. Ik heb ook talloze klassefoto's met gekleurde kinderen erbij op gezien van bewoners.
Ik kan me wel enigzins voorstellen dat ouderen die in niet zulke gemeleerde woonplaatsen wonen dat héél anders zien.
De eerste 'gekleurde' grote groep mensen heeft dus hier in de achterhoek z'n eerste weken/maanden/jaren doorgebracht (we hebben het over de jaren net ná de 2de wereldoorlog). Later kregen ze een eigen wijk (het was meer dat het kamp werd opgeheven en die wijk was net gebouwd). En ook dát is allang verleden tijd.Want mensen verhuizen in de loop der jaren nu eenmaal en trouwen etc. etc. Dus die groep die niet naar andere plaatsen is verhuist woont hier nog steeds. Wij hebben ook vaak zat ouderen (verloop is in de ouderenzorg nu eenmaal groot logischerwijs) mét een kleurtje. En ook die mensen zijn afkomstig uit die grote groep mensen met een kleurtje die toendertijd hier onderdak kregen. Die dus zelf in dat kamp hebben gezeten. Dat zijn dus ouderen van rond de 80/90 die al sinds kort na de 2de wereldoorlog hier wonen. En die zitten gewoon tussen de blanke ouderen en ik heb er werkelijk nog nooit een opmerking als bovenstaande over gehoord. Hoogstens wordt er belangstellend geïnformeerd of ze nu Indonesiër,Surinamer of wat anders zijn...Maar dat is (denk ik) meer nieuwschierigheid dan wat anders, want vervolgens zitten ze wel gezellig samen aan de koffie.En die gekleurde medebewoner vraagt op dezelfde belangstellende toon waar die achternaam van die autotone bewoner toch vandaan komt,want geen van origine achterhoekse naam. Zo gaat het ongeveer hier.
Dat bedoel ik. Die zijn daar allang aan gewend. Toen was deze woonplaats ook beduidend kleiner (qua inwoneraantal) en toen was dus ook die grote gekleurde groep qua aandeel voor zo'n kleine plaats wel heel erg groot. Dus elke inwoner kende of ging wel om met iemand uit die gekleurde groep. Als collega, als buurman etc. etc.
En dit alles is toch écht in de Achterhoek.
groeten albana
Inspectie
Ik denk dat het controleren en strafbaar maken wél gaat helpen. Als ik dit voorval nu érgens kon melden en er kwam een inspecteur die dat eens haarfijn ging uitzoeken (wat ik nu dus zelf moet doen, nou niet móet,maar ik voel het wel zo) denk ik dat er een heleboel wel op zouden passen wat ze zeiden of deden.Maar inderdaad gezien het huidige politieke klimaat.
Daarom zeg ik ook...laat 1 politieke partij hier een speerpunt van maken, want ze wauwelen allemaal in enige mate mee met deze stroming. Dan kunnen wij..die dit allemaal vreselijk vinden, die ons zorgen maken, dáárop stemmen. Zodat er een krachtig tegengeluid komt!
groeten albana
Massi
O,nee. Ik ontken het helemaal niet. Ik wist bést dat het bestond. En dat het in Duitsland en België nog een tikkie erger/openlijker gaat was me ook allang duidelijk. Maar het is gewoonweg héél anders als het bewijs opeens klip en klaar voor je neus ligt. En er ook geen andere 'redenen' meer zijn...waarom dit speelt.Als je de ins en outs niet precies weet kan je nog denken...ach die heeft misschien niet zulke goede cijfers/ach die heeft misschien niet zo goed z'n praktijk gedaan, die heeft misschien niet genoeg gesolliciteerd etc.Maar hier zijn gewoonweg géén andere redenen. Ik ben niet van iedereen om me heen (dus ook balnken) zo goed op de hoogte.
Wat ik ook niet begrijp.......Protesteerd er dan niemand openlijk als er gezegd wordt ik wil geen moslim/zwarte/bruine op dit project? Ik ben nu al des duivels en er is nog niet eens iets daadwerkelijk 'gezegd' tegen me. Ik bedoel......ik ga toch ook nu hier werk van maken? Hebben jullie dat dan niet?
groeten albana
