Veilig Thuis, hulp vol.2

Lente en Tsjor

" Nu ben ik getriggerd over dat korte rokje
Aan zo iemand zou ik zeggen:
- de wereld ziet dat anders dan jij
- zorg dat je de wereld snapt, zodat je weet hoe je daarop moet reageren.
- laat zien dat jij meer bent dan een kort rokje
- zorg dat je zelfvertrouwen uitstraalt
- ken de technieken om aanvallen te pareren, zowel psychisch als fysiek
- leer van anderen die deze wereld kennen"

Mensen mogen dus niet zomaar in korte rokjes lopen? Je moet eerst een weerbaarheidstraining doorlopen. Je ook verdiepen in de verschillende soorten gevaarlijke mannen die er in de wereld rondlopen? Doe je dat allemaal niet eerst dan is het wel je eigen schuld als er iets gebeurt?

Tsjor, jij hebt iets buitengewoons gedaan, dat is mooi! Het kan ook leerzaam zijn. Voor wie in staat zal zijn het ook te kunnen. Want het is immers nogal buitengewoon.

Zoals ik bijvoorbeeld ook iets buitengewoons doe. Samenleven met een bij tijden zeer problematische man. Dat kan ik niet omdat ik zo lijdzaam ben, dat kan ik omdat ik mij proactief op kan stellen. Omdat ik mij daarin geoefend heb. Ik had er heel veel oefening voor over. Zoveel, dat ik niet van anderen in vergelijkbare situatie kan zeggen: dat zij het niet volhouden komt omdat zij zich als slachtoffer op stellen. Dat kan ik niet zeggen omdat ze slachtoffer zijn! Ze zijn geen slachtoffer omdat ze zich zo opstellen, ze zijn het omdat ieder normaal mens zich bedreigd voelt in die omstandigheden. En als je hen wilt leren om zich toch, door min of meer buitengewoon gedrag te ontdoen van dat slachtofferschap dan kun je niet de stap overslaan van de erkenning van het zich legitiem slachtoffer voelen

Zij meldt dat haar het ergste der ergste is overkomen wat betreft jeugdzorg. Maar eigenlijk is het een storm in een glas water. Een storm die zij zelf heeft laten overstromen, bewust of onbewust

Stukje vergeten weg te halen in bovenstaande bericht

Sorry voor mijn slordigheid

aan Tsjor

hoe weet je over gesloten jeugdzorginstellingen? Wat zijn ze eigenlijk? Jeugdgevangenissen? Met tijdelijk personeel??? Echt?

Tsjor over tweedetaalverwerving

wat jij schrijft:

"...als je je verdiept hebt in de ontwikkeling van tweetaligheid, dan weet je ook dat alleen een schoolaanbod vanaf het vierde (of vijfde, want dan is het pas verplicht) levensjaar al onmiddellijk een achterstand oplevert, die fors doorwerkt."

Dit is een veralgemenisering die als zodanig niet juist is, want gaat totaal niet op voor iedereen.

Een kind wat zijn eigen moedertaal goed leert, dus de ouders zijn proficient, er wordt gelezen, verteld, gesproken enz. enz., krijgt een goede basis in zijn eigen taal en kan daarom ook snel en goed een tweede taal leren, ook vanaf het vierde levensjaar. Verder is de vader in dit geval Nederlands, ik vermoed dat Liza OPOL toepaste (one parent one language) en dat is een prima manier om een kind meteen tweetalig op te voeden. Daarnaast is het prima om een kind met een tweede taal vertrouwd te maken via tv, boekjes, andere kindjes, maar is het weer niet zo slim als de ouder dat doet van wie het niet de moedertaal is. Dat kan overigens ook prima vanaf de kleuterklas plaatsvinden. De scheiding moedertaal thuis en tweede taal op school is ook prima, en niet te laat hoor.

In het Engels is er veel meer over te vinden, maar in het Nederlands vond ik dit:

https://www.trouw.nl/home/basisschool-slechte-tijd-om-tweede-taal-te-leren~ad7bc8d9/
Dit is een artikel van 1999 waarin wordt gesteld: tweede taal of heel jong leren of pas vanaf het tiende jaar.

https://openaccess.leidenuniv.nl/bitstream/handle/1887/42268/thesis%20final%20version.pdf?sequence=1
Dit is een Engelstalig maar Nederlands proefschrift van 2016 wat zich richt op migrantenkinderen, dus kinderen van wie beide ouders geen Nederlands praten.
Niet de situatie van Liza, maar wel interessant, omdat na onderzoek vooral blijkt dat kinderen die ook op school een tweetalig programma volgen (in de moedertaal en in het Nederlands) en die ook op school hun moedertaal onderling mogen praten, veel beter (gaan) presteren in het Nederlands.

Verder wordt gesteld dat vooral literacy, kunnen lezen en schrijven, IN DE MOEDERTAAL erg belangrijk is. En juist dat is iets waar we bij Liza helemaal niet bang voor hoefden te zijn. Over de verwerving van het Nederlands van haar kind maakte ik me op basis van hoe Liza zichzelf schilderde echt totaal geen zorgen.

De situatie die jij presenteert is echt hooguit waar voor mensen die zelf nauwelijks of niet kunnen lezen en schrijven, die niet of nauwelijks boekjes met hun kinderen lezen. en van wie het kind volledig in een eigen taalomgeving opgroeit, vaak met geen of nauwelijks Nederlandse invloeden.
Maar als een kind wordt blootgesteld aan meerdere taalinvloeden, op jonge leeftijd, er wordt gelezen, gesproken, gezongen, tv gekeken, dan is er echt geen probleem.

Nogmaals, het is van belang dat de mensen in de jeugdzorg zich meer gaan verdiepen in de culturele achtergronden van nieuwe Nederlanders. Bij wetenschappers gebeurt dat blijkbaar ook, maar ik vrees dat veel jeugdzorgers uitgaan van veralgemeniseringen.

aan Tsjor

jess. de techniek wat je juist beschreef is de classieke troubleshooting van computerspelletjes. De speel of de code is geprogrammeerd. Je bent de nieuwe gebruiker degene niet de wijze weet hoe dat geprogrammeerd is en probleerd eigene waarnemingen te gaan gebruiken. Dus probeer ik dan volgens eigene logica. De user-interfaces van matrix zijn niet flexibiel. Ze hebben vaste stappen. Gebruiker mag alleen 1 of soms 3 opties hebben. En actionscript- tiep van programmeren stelt, dat elke gebruiker pas na elke genomen stap weer geevalueerd wordt. Wat jij adviseert is: keep calm en weet dat je in een computer-programma van iemand zit. En probeer je gedrag volgens de verwachtingen van programma te gaan corrigeren! So wordt de "burger xp home edition ontworpen van zelfstandig denkende mens"! Het lijkt heel erg wat hier nu momenteel gebeurt. Voornamelijk in de regio waar we wonen zijn zijn altijd veel en veel grote bossen en natuurgebieden geweest. Dus de Bosbeheer kwam op met een unieke programma, degene rekent uit, hoe veel bos kan elke jaar gekapt worden. So dat het duurzaam nog is. Nou de probleem is, ze kappen volgens deze module-programma maar de aantallen zijn groot en er is niet veel bos meer over. Het is ook niet mogelijk om te stoppen omdat de programma herhaalt nog steeds elke jaar "zullen we meer naar zon honderden duizenden hektares gaan clear-cut doen." We wonen hier naast het bos waar word elke jaar 2WW doodsherdenking gevierd. Iets Kamp Vught achtigs. Nou het was grootste doodskamp ter land. En stel nu, die idiote Bosbeheer-programma kwam nu op met informatie, dat ook deze bos waar die doodskamp was moet ook kaal-gekapt worden. Het gaat gebeuren en gewoon mensen aanpassen zich aan werkelikheid. Computers en formules niet... Het allemaal klinkt zeer gevaarlijk.

Op de barricade

Ik snap de behoefte van Liza om op de barricade te gaan staan. Het gevoel van onrechtvaardigheid doet dat met je, als een tijgermoeder.

Haar behoefte om er een rapportage over te maken of een stripboek uit te brengen omdat dat een onrechtvaardige behandeling je zo kwaad maakt,
Haar keuze om te vertrekken om zo onbereikbaar te zijn voor VT.
Ze is niet de eerste die vertrekt. Zo was er jaren geleden een oma die een boek schreef over haar zoon en zijn kind, die naar Amerika zijn vertrokken om het jongetje te beschermen tegen instanties. Een boek over het gemis en hoe dit zo ver heeft moeten gaan.

Persoonlijk denk ik dat timing een belangrijke factor is in het bereiken van een veilige haven voor haar dochter; eerst die veiligheid en rust zodat je kind buiten de schijnwerpers staat en pas daarna je ervaringen bundelen en op de barricade klimmen.
Eigenlijk gelijk aan de werkwijze van Tsjor; eerst rust bereiken en daarna pas een boek schrijven en de vinger op de zere plek leggen. Of AnneJ; eerst de rechtszaak en daarna op een forum over de handelswijze van VT schrijven.. Beiden hebben eerst hun kind(eren) in veiligheid gebracht en zijn daarna andere ouders gaan ‘waarschuwen’.

De aandacht voor tweetaligheid, de strijd tegen vaccinaties of het hele screeningssysteem van een eerste hulp post had liza ook kunnen bewaren voor een later moment. Eerst VT overtuigen zodat ze geen grond meer denkt te hebben om haar kind te volgen. Alleen ging Liza de discussies al aan terwijl het verstandiger geweest was om daarmee te wachten. Nu lees ik alleen maar verliezers.

Timing

Na de melding heb ik in mijn eigen omgeving de zaak direct opengegooid. Natuurlijk vergroot je daarmee de kans op stigma. Maar het heeft me ook waardevolle contacten opgeleverd van lotgenoten waarvan de informatie me heeft geholpen bij mijn verweer. Ook het delen van het ervaren van de emoties.

Lotgenoten op mijn werk, op de scholen van mijn kinderen, in mijn buurt.

Afgezien van de contacten in mijn eigen netwerk op dit gebied die me konden adviseren over de protocollen van de jeugdbescherming en de plaatselijke instanties.

Je gaat je niet in een hoekje laten piepelen. Andere mensen zijn je veiligheid.

Bovendien

Dreigde er acute uithuisplaatsing van mijn kinderen. Hoe ga je dat onder de pet houden dan.

In een hoekje

Ik geef niet aan dat je je in een hoekje moet laten piepelen. Ik heb het over een kind uit de schijnwerper halen.
Door te lezen en met lotgenoten te praten, jezelf te verrijken aan kennis, kan je een plan maken hoe die veiligheid proberen na te streven om zo zoveel mogelijk ongeschonden uit de strijd te komen.

Ja maar

ik denk dat jullie vergeten dat er ook nog meespeelt dat Liza uit een ander land komt, en dus op een heel andere manier kan reageren.
Zij kan denken: wát, gaat dat hier zó, nou dan ga ik weg...

Ik kan me nogmaals zo goed voorstellen dat je je kapot schrikt als dit je overkomt, en zeker als er dan een uitwijkmogelijkheid is omdat je gewoon ook een andere nationaliteit hebt en kunt terugverhuizen, omdat je kunt vergelijken met een land waar dit niet of veel minder speelt. Wij zijn er langzaam in mee gegroeid dat er een soort lange arm is van de overheid die zich bemoeit, waar je voor moet uitkijken, die recht heeft om zich op een ingrijpende wijze in jouw privéleven te mengen.

Ik was afgelopen week in het ziekenhuis op bezoek, en wat zag ik daar liggen: een glossy, werkelijk waar, gericht op kindermishandeling, voorkomen, de MELDCODE, enz enzo. Ja hoor, de hoge cijfers worden hier gewoon herhaald en aangehaald, en als verpleegkundige is het je morele plicht om kinderen te redden van de ouders die ziek, zwak en misselijk en als potentiële kindermishandelaar in het ziekenhuis liggen of daar behandeld worden.

Enfin, jullie reageren vanuit een situatie waarin je ervan uit moet gaan dat het is zoals het is, en dat je er het beste van moet maken.
Liza daarentegen, zo heb ik het althans altijd geïnterpreteerd, wilde met argumenten de mensen van Jeugdzorg ed. overtuigen waarom het nergens op sloeg wat er gebeurde, waaorm ze geen gelijk hadden, dat ze juist heel erg bezig was met de opvoeding, met de invulling van de dag van haar dochter, dat ze juist heel bewust met haar speelde en zong...

Maar jeugdzorg ziet dat natuurlijk helemaal niet zo, die wil inkaderen, die gaat afvinken en ziet een potentieel zorgelijke situatie (tweetalig gezin, niet-Nederlands sprekende moeder, enz. enz...).

Voor ons is dit blijkbaar normaal, maar mensen die van verre komen zien in één oogopslag het dystopische ervan...

Als ik in de situatie van Liza had gezeten, was ik ook teruggegaan naar mijn thuisland...

Ik luister nu weer naar Opgejaagd, via de link van AnneJ in een ander draadje. En ook daar zijn het 'buitenlanders' die de Nederlandse situatie heel anders bezien...

Mirreke

Teveel dingen op een hoop.
Het was me niet ontgaan dat Liza uit een ander land kwam. Zoals jij nu in een ander land woont en ik dat ook heb gedaan. en dan verbaas je je soms, erger je je soms en wordt je soms heel erg ongerust: gaat dat hier zo? Hoe ga je daar dan mee om?
'Enfin, jullie reageren vanuit een situatie waarin je ervan uit moet gaan dat het is zoals het is, en dat je er het beste van moet maken.' Ik heb een hele lange lijst van acitviteiten opgenoemd, waarin i heb laten zien juist niet te accepteren dat het is zoals het is en juist wel dingen te willen veranderen. Maar ik wil dan wel echt dingen veranderen, daar zet ik me voor in, of heb dat gedaan.
Het is alleen iets anders als je er middenin zit. Dan moet je de situatie goed onder ogen zien en kijken wat de snelste uitweg is. als je midden in een mijnenveld staat heeft het geen zin om te gaan roepen dat de mijnen er niet hadden moeten zijn. Ze zijn er. en je moet dat mijnenveld uit. Daarna kun je gaan protesteren tegen de mijnenleggers etc.
'Liza daarentegen, zo heb ik het althans altijd geïnterpreteerd, wilde met argumenten de mensen van Jeugdzorg ed. overtuigen waarom het nergens op sloeg wat er gebeurde, waaorm ze geen gelijk hadden,' Het woordje 'daarentegen' is grappig. Aan wie is dit tegenovergesteld? Laat ik een gok wagen: ik denk dat 100% van de ouders die geconfronteerd worden met zo'n situatie met argumenten willen gaan uitleggen, waarom de 'bezorgden' ongelijk hebben.
'Maar jeugdzorg ziet dat natuurlijk helemaal niet zo, ' Als ze dat echt niet zo hadden gezien hadden ze ingegrepen, want dan was er een moeder die haar kind vergiftigt (zwaarste verdenking).

Tsjor

Argumenten

Iedereen die onterecht te maken heeft met VT, heeft genoeg argumenten om de beschuldiging te ontkrachten. Maar je kan er maar beter van uit gaan dat daar geen gehoor aan gegeven wordt omdat je geen deskundige bent. Vanaf het begin is Liza in dit draadje daar op gewezen.

VT wilt zekerheid om fouten zoals in het verleden, waar ze flink voor door het stof gingen, te voorkomen. VT is net als een school; het imago is vaak belangrijker dan de kwaliteit van hun werk. Ze willen niet op een negatieve manier de media halen, en gaan in een ‘veilige stand’ gezinnen tegemoet. Al moeten de gezinnen met een onterechte melding hier onder lijden.

Nu ben ik wel van mening dat in gezinnen waar kinderen wel degelijk in grote problemen zitten, de hulp vanuit familie of buren ( sociale vlak) het ook vaak laten afweten, zodat het dan goed is dat er een VT bestaat die niet hun handen er van aftrekken. Maar dat terzijde.

Ja maar, ja maar

dat is precies wat ik bedoel: jullie geven tips om BINNEN HET KADER van deze vt-bemoeienis er onder uit te komen, om mee te buigen (en onderwijl toch je eigen gang te gaan), om VT deels tegemoet te komen, deels toneel te spelen, dan maar een bezoekje voor lief te nemen enz. enz.
Wat Liza overigens ook deed: ze zijn verhuisd, ze is bezig geweest met het zoeken naar en psz, een andere huisarts, driftig schoonmaken, het huis kindveiliger maken...

Maar ondertussen dacht ze volgens mij dat ze gek werd, omdat ze dit helemaal zo niet kende, omdat ze blijkbaar zichzelf niet mocht zijn. Juist omdat je een heel ander referentiekader hebt, kun je ook zien hoe bizar het eigenlijk is.

Het waren voor Liza ook teveel dingen op een hoop. Het zijn ook gewoon veel dingen op een hoop...

Flanagan, ook jij zegt precies wat ik bedoel: ' je kunt er maar beter van uit gaan...'
Maar als het je referentiekader niet is, als dit er bij jou gewoon niet in komt, dan is dat maar moeilijk te accepteren, ook al krijg je die raad van iedereen...

"Nu ben ik wel van mening dat in gezinnen waar kinderen wel degelijk in grote problemen zitten, de hulp vanuit familie of buren ( sociale vlak) het ook vaak laten afweten, zodat het dan goed is dat er een VT bestaat die niet hun handen er van aftrekken. Maar dat terzijde."

Als er dan ook echte hulp geboden wordt, tja, wat zou daar op tegen zijn. Het wordt echter steeds duidelijker dat er meestal geen echte hulp geboden wordt, en dat de stress alleen maar erger wordt, en dat er trauma's worden gecreëerd als kinderen uit huis worden gehaald.

Hulp bij problemen is mi: financiële hulp, hulp bij het zoeken naar een geschikte woning (met bv. urgentie), begeleiding op school en thuis, hulp bij het zoeken naar werk. Dat soort dingen.

Het laatste

Mirreke, je laatste alinea is precies de reden waarom jeugdhulpverlening bij de gemeente terecht gekomen is. Nu komen de signalen dat het niet werkt, dat er toch een grote toename is naar de zwaardere vormen van jeugdzorg. Ja, daar moet zeker naar gekeken worden en wat aan gedaan.

Tsjor

Waarschuwing aan ouders

https://wagenaaradvocaten.nl/column/wat-moeten-ouders-doen-om-niet-onnodig-en-ongewenst-in-aanraking-te-komen-met-jeugdzorg/

Ik weet niet of er nu nog ouders zijn die de waarschuwingen niet hebben meegekregen. Maar er zijn ook vast wel ouders die het gewoon niet kunnen geloven.

Maar er zijn tips om zo goed mogelijk VT buiten de deur te houden.

"Wat moeten ouders doen om niet onnodig en ongewenst in aanraking te komen met jeugdzorg."

"Bijna alle beroepsbeoefenaren: artsen; school; de politie; het consultatiebureau, hebben te maken met een meldcode. Is er een vermoeden van (vul maar in…….) bestaat er een meldingsplicht. Om het zekere voor het onzekere te nemen wordt er veel gemeld. Stel er is iets aan de hand en ”ik”, beroepsbeoefenaar, heb niet gemeld. Dus liever de verantwoordelijkheid doorschuiven."

En inderdaad, hulp is het niet, het is toezicht en maatregelen als OTS en UHP waarbij soms aanwijzingen gegeven worden voor hulp maar het is maar de vraag of dat ergens toe leid omdat er niet per se met echte gekwalificeerde deskundigen gewerkt wordt. Het wijkteam is ook een zogenaamde deskundige. Daar kunnen natuurlijk goede mensen tussen zitten.
Maar liever zoek je zelf hulp. En helaas kun je bij veel hulp ook een risico op inmenging krijgen.
Daarom adviseert deze advocaat om terughoudend te zijn in het zoeken naar hulp. Als uiterste nood, als het echt niet anders kan, dan moet je wel. Maar je loopt altijd een risico.

En helaas is het niet als je niets te verbergen hebt. Daar komt je dan vaak nog wel achter.

Referentiekader

Als je niet in staat bent om te snappen dat een andere cultuur een ander referentiekader kan hebben, ja, dan wordt het lastig. Zoals Liza steeds Nederland en Letland vergelijkt, terwijl de vergelijking ook steeds gaat over stad en platteland. Ik heb dat al zo vaak gezegd tegen haar: 'kijk eens iets verder, Nederland is groter dan de randstad, er zijn plekken waar je huizen kunt krijgen met grond eromheen, waar je kleertjes kunt maken, honing zelf kunt winnen, aardbeien kunt plukken etc. , maar het slaat niet aan.Dat is jammer, omdat het haar de mogelijkheid ontneemt om te bedenken hoe ze hier met kind en echtgenoot op een prettigere manier had kunnen leven.

Tsjor

Iets meer

Wagenaars: In de eerste plaats het volgende (niet) doen!

Onvoldoende openheid - en onvoldoende medewerking geven. Dat betekent niet “te veel praten” maar ook niet de indruk wekken iets te verbergen hebben of onwilligheid uitstralen.

In andere woorden is deze waarschuwing in alle toonaarden aan Liza gegeven.

Tsjor

Tja Tsjor

Die slinksheid is ook niet iedereen gegeven. Vooral niet als je emotioneel uit je doen raakt door zo'n beschuldiging en niet beseft, of dat je dat gewoon niet kan, dat je dat voor je houdt.

Eerst maar wat acteerlessen nemen dan.

Nodig

Wagenaar: 'niet teveel praten, maar ook niet de indruk wekken dat je iets te verbergen hebt of onwilligheid uitstralen.' Heb je daarvoor acteerlessen nodig?

Tsjor

Wat denk je zelf Tsjor. Als je zo'n beschuldiging krijgt raak je makkelijk over je kookwater. Je dan te beheersen kan voor sommige mensen echt wel lastig zijn. Vast niet voor iedereen. Je kunt ook niet zo snel geloven wat je overkomt. Of bent verontwaardigd wat men van je meent te vinden. Niet wetend, beseffend, dat het er echt toe doet hoe jij je nu opstelt. En zelfs dat geeft je nog geen zekerheid.

En sommige mensen hebben wat meer extroverte gewoontes en reageren wat kleurrijker dan anderen.

Nou ja, ik snap het wel.

Maar ja, ik heb zelf dan ook in mijn jeugd aan toneel en theater gedaan..

Van de kook

Je beheersen kan voor sommige mensen moeilijk zijn als e van de kook zijn. Dat klopt.

Ik heb wel afgevragd hoe iemand de tijd had om zoveel artikelen te lezen en epistels te schrijven om haar argumenten gewicht te geven, en zo bleef vast houden aan haar aanpak. Het gaf mij het gevoel alleen te willen lezen wat in haar straatje komt.

Ik denk dat die ‘karaktertrek’ waar je ook gaat wonen, tegen je gaat werken.

Iedereen

Ik denk dat iedereen van slag af is als zoiets gebeurt. De vaardigheid om dan goede informatie op te zoeken, adviezen in te winnen (zie advocaat Wagenaar), je hoofd koel te houden, de juiste beslissingen te nemen is voor ouders erg belangrijk: dat beschermt hun kinderen namelijk.

Tsjor

wens fijne midzomer aan iedereen!

Hopelijk zitten jullie met alle gezinnen rond het kamvuur om vegetarische vorstjes te grillen... onder het maan en sterren. Het is wel nu rustig, iedereen is op vakantie. Enige nieuws, er is een lobby begonnen dat de Baltische landen zou de "Nederlandse kinder-zorg-systeem" over gaan nemen. Als een presentatie-praat klinkt het so soepel en fijn! Economische voordelen en overtuiging dat van verhoogte aandacht aan kinderen ("zetten ze eenmaal centraal") garantie biedt, dat statistisch gezien landjes waar al meer dan 50% bevolking hoog opgeleid is toch nog beter gaa scoren. (Dat het in context van kolonialisme niet uit maakt, wat de scores van testen zijn komt nog niet door...) Er is ook een aspect van arbeidsstatestiek wat het aantrekkelijk maakt. (Het wordt gezien als een manier om meer werkplaatsen te creëren voor alle die hoogopgeleidende degene in het kader van industriele revolutie niet veel kunnen doen.) Ook thuisveiligheidsmaatregelen. Wat het interessant maakt, toen ik dan als een tegenwoord in forums begon over J.Pettersson en haar "Opgejaagd" vpro programma... of episodes van Tegenlicht over VT, werd het mogelijk om die geexporteerde fenomeen van zorgindustrie ook met geexporteerde critiek te laten aan spreken... Dank god dat internet bestaat en vertalen mogelijk is... Op gisteren zag ook toevallig uiteindelijk (voor het eerst pas na aankomst) mensen in een trein degene tegen zijn honden nederlands sprak en ze lijkte van NL tezijn. Zou erg leuk als hier zou nederlandstalige dorp ergens komen... als iemand interesse heeft, contact op nemen... voor kind maakt het echt uit of de zomer in een natuurgebied wordt besteden of in het midden van de stad... Afgezien dat hier appartemente en huisjes nog steeds voor prijs zoals 1- 5000 eur worden verkocht... nog 2000km afstand tuurlijk...

Ach ja

Het kind centraal is een smoesje om het kind los te zingen van het gezin. Ouders zijn verwaarloosbaar, het gaat om het kind. Maar wat gaat de overheid een kind dan bieden? Instelingen en pleegouders? En ondermaatse zorg? En een verpestte schoolopleiding? En als ze eruit gegooid worden zijn ze hulpeloos en belanden in de criminaliteit en in de prostitutie. Kijk wat er met kinderen van Indianen en andere minderheidsgroepen is gebeurd die van hun ouders werden gescheiden.
En wat de uitkomsten zijn van kinderen die hier uit het jeugdzorg systeem komen.

Maar de reclamepraatjes zullen prima zijn. Werk voor hogeropgeleiden, maar dramas voor gezinnen en voor kinderen.

Het is gewoon een verdienmodel.

Je helpt kinderen en gezinnen door ze services te bieden. Goede scholing, gezondheidszorg, armoedebestrijding. Niet door ze voor mishandelaar uit te maken.

Nederland gidsland

Nederland is geen gidsland. Er zijn weer meer kinderen, zonder perspectief op behandeling, door wachtlijsten, door te lang wachten op echte deskundige hulp, opgesloten in instellingen. Nederland is kampioen uithuisplaatsing, we gaan nog steeds verder in het maltraiteren van families omdat het kan.

Wie dat nu nog gaat invoeren is immoreel bezig. Je kunt weten, als overheid, als hulpverlening, dat dit een doodlopende weg is die je niet in moet slaan.
Wie dit nu nog propageert maakt vuile handen.

Laatste wapenfeit

https://www.change.org/p/julie-bishop-please-free-australian-expat-child-from-forced-adoption-in-amsterdam-holland

Op grond van praatjes expats ontdoen van hun jonge kind dat zou nu hier moeten opgroeien terwijl zijn ouders, zijn familie, zijn geschiedenis, zijn taal, alles van die jongen is in Australie.

Anne J smoesje

jap. Dat ervaarde vanaf dag 1 pas na bevallen:
Medische personeel degene binnen loopt en niet vraagt: "hoe gaat het met jullie" maar direct aanwijst, dat ze nu zorgdienst geven aan dat kleine mens... Er was geen "die horen samen" nogal "er is een kleine mens en die is (tijdelijk?) bij moeder, we gaan er vaak mogelijk heen nog even chekken. " Ook deze positioneren is makkelijkste manier om niet hoeven luisteren wat moeder or ouders denken-willen-wensen. "Het kind centraal is een smoesje om het kind los te zingen van het gezin", precies. Maar terugluisterend bf. hoe Cristen Unie jaar 5-10 geleden ook het onderwerp aan sprak... klonk het ook allemaal mooi. Voor het vergelijking, als ik bf hier vertel dat de ziekenhuizen vol van videocameras zijn en dat ziekinhuis ziet uit als videobewakingscentrum, geloven ze het niet.

Rouvoet: het een zeggen het ander doen

https://www.christenunie.nl/k/news/view/199242/143303/ingrijpen-in-gezin-moet-gericht-zijn-op-herstel.html

Zelf dacht ik, goed dat Rouvoet minister van jeugd en gezin wordt. In de christelijke traditie heeft de overheid een beschermende taak maar de integriteit van het gezin staat hoog genoteerd.

"Infrastructuur
Ik zie het als de hoofdtaak van de staat om de publieke gerechtigheid te bevorderen. Dit betekent dat de overheid een schild moet zijn voor de zwakken en het onrecht moet bestrijden. Daarnaast heeft zij een voorwaardenscheppende taak: het ontwikkelen van een infrastructuur, zodat andere verbanden zich naar hun eigen aard kunnen ontwikkelen en tot hun recht kunnen komen."

Echter onder Rouvoet is de 'beschermingsindustrie' helaas geexplodeerd. sociale gerechtigheid is tegenwoordig een onbetaalbaar kwaliteitsartikel.