Veilig Thuis, hulp vol.2

Andere woorden, andere ervaring

Met woorden bepaal je ook de ervaring die eronder ligt.
AnneJ, jij zegt bijvoorbeeld: 'Liza heeft binnenkort weer zo'n onnodig bedreigend bezoekje te verwachten. Wat is dat voor een machtsmisbruik? Doe maar of het niets te betekenen heeft Tsjor. Het is gewoon een intimiderende en ja traumatiserende manier van 'hulpverlenen'.' Het gesprek is dus bedreigend, traumatiserend, machtsmisbruik, intimiderend.
Je kunt ook zeggen: 'Binnenkort heeft Liza haar afrondende gesprek en zal de hele kwestie klaar zijn'. Dat kan dan nog gepaard gaan met gevoelens van onzekerheid of angst, maar het geeft in elk geval ook hoop dat het daarmee klaar is. en dus niet traumatiserend, intimiderend etc.
Met de keuze van de woorden creëer je zelf het trauma en bevestig je de angsten, zonder enige hoop, ook zonder de realiteit dat het ook afgerond kan worden. Terwijl dat laatste zeer waarschijnlijk is.

Tsjor

Realistisch Tsjor

Ik geef toe dat het wat fors geformuleerd is maar het lijkt me ook niet realistisch om te spreken van een 'afrondend' gesprek. Was het maar waar, maar je hebt er helemaal geen greep op. Dit kan nog jaren zo door gaan. Tenzij je het risico neemt om ze voor de rechter te brengen of ze hun interesse verliezen. Je hebt er weinig greep op.

Het is een onzekere situatie. Waarvan niet duidelijk is wanneer het ophoudt.

Zo dus

Dus als het niet stopt ligt het aan Liza zelf? Omdat ze grote verhalen houdt die sommigen niet kunnen of willen volgen? Of omdat ze een terug naar de natuur verhaal houdt met een licht verwijt naar de stad?

Natuurlijk zou het handig zijn als Liza nu eens eindelijk begrijpt dat je tegen de stasi niet praat, elm, maar dat zegt toch niets over haar opvoedingsvaardigheden? Of dat ze haar kind mishandelt?

Het probleem is gewoon de onzekerheid waar je weinig invloed op kunt hebben. Ja, je mond houden. Maar ook dan is er nog geen 'kindermishandeling' aan de hand maar grenzeloze bemoeidwang.

AnneJ

Ik denk dat je zelf echt wel enige invloed hebt. Bijvoorbeeld: als er een verdenking is dat je je kind noodzakelijke medische zorg onthoudt of niet goed weet te geven, dan moet je zorgen dat je daarover betrouwbaar bent. Dus ze kan haar hele riedel over vaccinaties beter voor zich houden.
Als je vindt dat je woonomgeving slecht is voor een kind (niet de opmerking van VT, maar je eigen opmerkingen), dan is de vraag: wat doe je daarmee? Als ouder moet jij zorgen voor goede zorg voor je kind. De meeste ouders trekken weg uit de randstad als ze jongen kinderen hebben. Niet dat dat moet van VT, maar de vraag is wel: wat doe jij als ouder om zo goed mogelijk voor je kind te zorgen. Alleen maar kankeren op de omgeving?
Wat Liza doet is de woonomgeving van haar vader vergelijken met de randstad. Ik vermoed dat haar vader niet in Riga woont. En heel Nederland bestaat niet uit de randstad. Door steeds vergelijkingen te maken tussen de woonomgeving van haar vader en de randstad, zonder in te zien dat ze twee ongelijkwaardige grootheden vergelijkt geeft Liza er geen blijk van dat ze goed beseft wat de gevolgen van haar eigen keuzes zijn voor haar kind. En dat mag je wel verwachten van een ouder. dus ze kan haar hele riedel over de randstad beter voor zich houden.
Dus ja, ze heeft zeker invloed op het vervolg van het traject. Een vergelijking met de stasi slaat nergens op.
Jij verzet je tegen elke overheidsbemoeienis als het gaat om de relatie tussen ouders en kinderen. Maar je gaat daarin te ver. Als je eruit wil komen moet je je inspannen om de zorgen die er zijn te snappen, ook al ben je het er niet mee eens (geen enkele ouder is het er ooit mee eens), en duidelijk te maken dat die zorgen onterecht zijn. En ja, dan moet je ook begrijpen welke informatie van belang is en welke informatie niet.

Tsjor

Twijfel

Je gaat te ver Tsjor. Het kan goed overkomen dat je ingaat op de zogenaamde zorgen van een VT medewerker. Maar het kan je ook in grotere problemen brengen want daarmee legitimeer je namelijk wat zij doen en dat geeft de burger moed, ze hebben je, je werkt mee, je bent het zelfs met ze eens.

Nou heb ik niet in die situatie gezeten, het was van het begin aan duidelijk dat ik het niet met ze eens kon zijn, maar ik heb het helaas 'begrijpelijke' zorgen genoemd. Dat heeft echt niet geholpen.

Je wordt ingezogen. Of je nu wel of niet tegemoet komt aan zorgen, er kan altijd weer wat anders verzonnen worden.

Om sterk te staan kun je beter duidelijk zijn: nee, het is niet aan VT om zich bezig te houden met vaccinaties, daar is de ouder vrij in. Je mag kritiek uiten op de stad en je voorkeur voor een meer natuurlijke levenswijze laten zien.

Dat rechtvaardigt op geen enkele manier doorgaande bemoeienis.

Liza heeft geen psychiatrische diagnose, al had ze er een, en dan kun je op grond van jou twijfelende observaties of Liza wel redelijk denkt, hoe kom je erbij om dat als criterium te gebruiken?, je niet blijven bemoeien met een gezin. Dan vergeet je hoe belastend jou zogenaamde hulpverlening is. Je kunt Liza nog wel zoveel stress bezorgen dat ze juist meer op haar strepen gaat staan om te proberen jou te overtuigen of zichzelf te rechtvaardigen. Dat is juist onverstandig maar ik begrijp die reflex wel.

Liza heeft bevestiging nodig dat ze niet gek aan het worden is, en dan blijf jij twijfelen aan haar? Toxisch is dat.

Nee hoor, je herkent je niet in de zorgen laat staan dat je daar ook nog iets mee zou kunnen? Wat dan?

Niet elke overheidsbemoeienis

Ik kan het echt wel billijken als er sprake is van ernstige verslaving die goed genoeg zorg voor een kind onmogelijk maakt of vergelijkbaar een verstandelijke beperking waarmee mensen al niet zelfstandig voor zichzelf kunnen zorgen met wat ondersteuning. Ook dan is het uitkijken dat je zaken niet ernstiger maakt dan noodzakelijk juist door jou inmenging.

Als er aantoonbaar ernstige zaken zijn als mishandeling of misbruik. Kan ik billijken. Niet als er onenigheid ontstaat over vaccinaties of een leefwijze die niet helemaal mainstream is. Men heeft blijkbaar geen prioriteitenlijstje. Afijn, hele andere discussie.

Loslaten is een kunst. Eenmaal in de handen van deze lui ben je blijkbaar toegevoegd aan hun meubilair. Dat kan toch niet waar zijn. En dan doen of je door daar in mee te gaan nog wat tegenwicht kunt bieden. Ik vermoed dat je dan juist nog meer bemoeienis over je afroept. En dan is de zogenaamde hulpverlening zelfs nog van mening dat ze 'vrijwillig' hulp verlenen, hoe kan dat nou een probleem zijn? Terwijl de stress na een tijdje uit je oren komt.

aan tsjor Andere woorden, andere ervaring

Wat is er een machtmisbruik? Heb een goeie voorbeeld: er wordt nu tussendoor af en toe in media besproken over economische criminelen. Dat de zakemannen degene soms belasting of subsidies oplichten moeten aangepakt worden omdat ze jatten flinke aantallen. Nou. en maatregelen voor ze. (Nl is een belastingparadijs, ook in oostblok hebben ze een gewoonte om bedrijf laten zinken in plaats van belasting af betalen.) En maatregelen? Er is een sprake van, of het mag dan zon verdachtes te volgen. En er wordt nog steeds geen vervolging geimplementeerd met het argument dat "bij economische diefstallen duurt het jaren voor iets eigenlijk gaat gebeuren." Het moet dus "achtervolgd worden om precies weten, wat er gebeurt, hoe gebeurt en door wie." Alleen om te verklaren dat er iets crimineels is moet bewijsd worden. Maar de probleem, zon lange onderzoeken over onschuldige mensen kan niet gemaakt worden. Het is (ik citeer nu van hoofd een van radio interview wat net daarover hoorde) "Het is zeer stressgevend voor mensen om achtergevolgd worden." Als ze niet zelfs weten waarom, wat voor of wat zijn consequenties. Het beinvloedt het levensqualiteit. Bij ons geval, hoe heeft deze onderzoek op onze levenskwaliteit gewerkt: a. mijn man heeft meer begonnen om te werken, meer thuis geworden niet een mens maar een "handtje van een jeugdzorg degene checkt of we nu eigenlijk alles zo doen hoe dat moet", hun stressniveau is omhoog gegaan, hij heeft opgegeven om familielid te zijn en is een strenge boze iemand geworden degene allen "kijkt of we nu alles op zo doet hoe VT of JZ of wie dan ook wil." Kortom, hij is door VT controles- en besprekken iemand worden met wie je niet wil samen wonen. (Zou je willen bed delen met meneer Jeugdzorg?) Ook bij mij is de stressniveau flink omhoog gegaan. Ik heb moeten veel extra vrijwilligersuren besteden aan leestochten over beleid, algemene theorie om snel overzicht te happen om te kunnen een beetje snappen wat speelt hier af. Het is zeker zeer slecht aan onze kind gewerkt omdat zij verliest mogelikheid om een leuke gezin te hebben. In plaats van heeft zij pro-jeugdzorg, pro-kraamzorgbedrijven, pro-rijksvaccinatieprogramma, pro-instintutionele-maatregel gebaseerde samenleving-vader en anti-rijksvaccinatieprogramma, zat met maatregelen, zeer zat met kraamzorg, dwingende Consultatiebureau- moeder. Verder alles prima. Maar kind zou kunnen toch op 1ste paar levensjaar genieten van thuis blijven, even leuk met mama papa samen zijn niet zitten en luisteren zijn lange saaie discussies over of nu we de film over HPV-vaccine slachtoffers gaan afkijken of laten we dat staan en toch prik geven.

ernstige verslavingen...

Heb nu vaker van links of rechts gehoord via via "Ah, Maria, had ook met haar kinderen VT in huis, zij heeft een acoholprobleem, weetjewel" of "jaa, zij blowt, dus kreeg ze VT..." Neem aan, eri seen sprake over meldcode: "Je ziet een ouder degene drinkt, blowt of rookt, het kan melding gemaakt worden aan VT." (Ouderschap en verslavingen zitten op hetselfde steepje dus.) Er is nu een rookvrij straat gemaakt in Amsterdam. En ziekenhuizen worden rookvrij. Neem ik aan dat VT wordt een paard waarme deze veranderingen door krijgen. https://www.parool.nl/amsterdam/dokters-willen-alle-ziekenhuizen-in-de-stad-rookvrij~a4570238/ Niks direct mis mee. Beleid is beleid. Maar vind wel dat dan zou ouders eerlijk daarvoor ook gewarschuwd worden.

Een waarschuwing

Liza, je hebt echt nog niet het hele veld van jeugdzorg over je heen gehad. Er was een risicovolle situatie (ook naar jouw mening) die niet direct inzichtelijk was (voor de ambulancemedewerkers). Daaruit is een melding voortgekomen. Op basis van die melding is er een huisbezoek gekomen en zijn er enkele zorgpunten aangegeven.
Die zorgpunten moet je wel kennen. Wat AnneJ ook zegt. Je hoeft het er niet mee eens te zijn (zeg ik bij herhaling), maar als je er snel uit wil komen moet je ze kennen en weten wat je kunt doen om je eraan te onttrekken.
En dat kan volgens mij vrij eenvoudig in jouw situatie. Ik heb het eerder al aangegeven. Je man heeft er hard aan gewerkt toen jij in Letland was. Het past niet om hem nu een trap na te geven (meneer jeugdzorg). Hij heeft begrepen wat er moet gebeuren om alles weer tot rust te laten komen. Ik hoop dat het hem lukt.

Tsjor

Zorgpunten

Ik zou het heel concreet houden. Welke zorgpunten zijn er nu nog? Zonodig vraag je dat nog eens exact na. En dan beoordeel je zelf of dat realistisch is of niet.
En vraag je man of hij dat realistisch vind. In alle gevallen probeer je te voorkomen dat er steeds meer stofwolken ontstaan door hele argumentaties op te bouwen met jeugdzorg mensen die daar echt niet voor open staan.
Je gaat niet in discussie met mensen die van plan zijn jou te veroordelen, dan geef je ze alleen maar meer voer.
Je houdt het kort, neutraal en concreet.

Je krijgt echt geen gelijk en ze zijn ook niet gevoelig voor argumenten. Dus stoppen met verhalen vertellen. Houd het kort en houd de contacten zo minimaal mogelijk.

reacties van facebook

Heb tussendoor ook onze verhaal op fb forums gepubliceerd om te horen, krijgen wel eens vaker mensen met VT te maken of zijn we een "aparte geval."'Wat ik als reactie krijg post hieronder. Geeft het ook een beeld van: (Heb namen van gecommenteerderde verwijderd.)

„Blijf lekker in het buitenland Liza, doe je goed “'
„Mijn partner heeft jaren in een vt traject gezeten voor zn kinderen.
Terwijl er van alles thuis gebeurde bij de moeder. Dit werd ook erkend door jz...maar niets mee gedaan. En daar ging t wel wat anders dan alleen maR op de muur kleuren.
Wij doen dat ook. Met zn alle... “ En deze mens heb een mooie foto gepost over hoe haar kinderen hebben ook muren beschilderd.

„Probleem is dat ze geld krijgen per adres. Dus hoe meer adressen hoe meer geld. Ik had geluk dat CB ertussen sprong anders zat ik nu ook nog met ze aan tafel. Ergste was nog dat ik voor zoontje oppas moest regelen. Ze kwamen om het voor hem te controleren. Maar hij moest het huis uit, tot 3x toe en zijn 4x geweest “ en „Dit vertelde CB mij, veilig thuis krijgt geld per behandeling per periode. Dus zullen zolang mogelijk bij je blijven. De melding ging om zijn veiligheid, vuile luiers onder bed bijvoorbeeld. En dat er geschreeuwd werd in huis. En toch wilden ze dat ik oppas regelde zodat hij niet thuis was bij hun bezoek 3x “

„Dat is hun opgedragen. Kijk eens: http://www.euro.who.int/en/health-topics/disease-prevention/vaccines-and-immunization/publications/2014/european-vaccine-action-plan-20152020-2014/video-european-vaccine-action-plan-20152020“

„veel herkenning, ik hier na ruzie met kinderarts , hier onlangs deel van verhaal in groep reeds gedeeld, ook opgeroepen en ook thuis controles gahad, van wat men hier noemt °vertrouwenscentrum°, voor verwaarloosde en mishandelde kinderen, totaal onterecht en idd, ook hier was het een probleem dat de kindjes op de koelkast tekenden, dat is vuil, ook speelgoed op de grond, onleefbaar in hun ogen, maar heb me er gelukkig in kunnen bewijzen dat hun komst onnodig was, mits steun van oa mn vaste vroedvouw, het is ongelooflijk hoe jij je moet voelen zo onder druk gezet te worden, ik heb veel van je verhaal gelezen en vind het dapper dat je ondanks je taal je zo probeert te uiten en dit deelde; Hier ook tweeltalige opvoeding Btw. Ik wens je rust en hoop dat ze je snel met rust laten, enige tip die ik heb is geef niet op, sta sterk in je schoenen, je doet duidelijk erg je best voor je kindje x “

„Dit is precies zelfde bij me nichtje krijg kippenvel is 14 dagen geleden gebeurt “4

nog een: „het is niet helemaal gek toch? Er zijn gewoon bepaalde standaard indicatoren voor verwaarlozing en onder andere rommel, viezigheid, ongelukjes die kinderen in het ziekenhuis doen belanden, etc., maken dat er gereageerd kan worden door overheidsinstanties. Niet om je te pesten, maar om te voorkomen dat een kindje in een onveilige situatie zit. Het gebeurt nog te vaak dat een kind ongezien door overheidsinstanties jong overlijdt door mishandeling of verwaarlozing en men probeert hier op in te springen. Of ze dat adequaat doen is natuurlijk den andere vraag ?.

Natuurlijk kunnen kinderen in perfect schone en nette huizen ook verwaarloosd worden en ook ik vind een perfect keurig huis geen vereiste, maar er zijn nu eenmaal signalen die vaker gelinkt kunnen worden aan problemen. Ik denk dat een controle niet erg is, uiteindelijk is het de bedoeling te voorkomen dat kinderen ongezien zijn.

Wat wel beter kan soms is de opvolging en echt objectieve blik. „

Risicovolle situatie

"Er was een risicovolle situatie (ook naar jouw mening)"

Ik ga er vanuit dat je hier bedoeld dat de dochter door een te makkelijke sluiting mogelijk iets van kaliumpermanganaat binnen heeft gekregen. Tenminste dat was de zorg van Liza.
Dat was naar de mening van Liza zeker een risicovolle situatie. Waarna ze per direct actie ondernomen heeft.

De manier waarop je het hier formuleert Tsjor suggereert dat Liza inmenging zou moeten kunnen begrijpen omdat het een risicovolle situatie was.

En dat is nu juist niet het geval. Liza handelde per direct en heeft juist geen toezicht nodig, ze meldt zich al. Dan hoor je de regie niet van mensen af te pakken. Dat is een glijdende schaal waarvan het einde zoek is. Het hele leven zit vol risico's, ziekte en kleinere en grotere ongevallen. Het is juist dat je nu merkt dat in toenemende mate hulpverleners vinden dat zij daar iets van moeten vinden. En ze zijn juist gevraagd om ouders bij te staan om ze daarbij te 'helpen' met een deskundigheid die ouders niet hebben en zij wel. Hoop je.

mee eens

ja, lijkt zo van partij trekken, maar ik wilde toch even melden dat de duidelijkheid van AnneJ mij heel erg op zijn plek lijkt.

AnneJ

Met je bericht #102 ben ik het helemaal eens: houd het kort en duidelijk.

Tsjor

Beeldvorming

Sommige vraagtekens worden beantwoord door de beeldvorming. Dus niet zo zeer op wat ze zien of wat je geregeld en aangepast hebt, maar door de wijze hoe kalm en 'wijs' je over komt bij anderen; beeldvorming.
Beeldvorming heeft niets te maken met de vraag of de ouder goed voor een kind zorgt en tegelijkertijd heeft beeldvorming alles te maken met de vraag of een ouder wel in staat is om goed voor een kind te zorgen.

Dus als VT je een bezoek komt brengen, wees dan bewust van de wijze hoe je overkomt al is het maar om zo gauw mogelijk dat boek te kunnen sluiten.

Zo schreef een school dat een ouder snel emotioneel was. Tijdens overleg heeft de ouder geen traan gelaten om zo het beeld te ontkrachten.
Een ' wijs ' persoon laat ook een ander uitspreken en laat niet het achterste van de tong zien.
Een 'wijs' iemand geeft beknopt antwoord op vragen, en meer niet. Extra informatie kan leiden tot extra vragen.
Het is misschien moeilijk om niet relevante zaken erbuiten te laten, maar hou het doel voor ogen en hou de informatie beperkt.

Mocht je een vraag hebben over een zorg, beoordeel dan of de zorgvraag terecht is als het bezoek weer de deur uit is.. Zo voorkom je dat je alsnog in een discussie belandt.

Ps.
Vaak zegt lichaamstaal ( toon, sneer) iets over de sfeer in huis. Deze secundaire informatie wordt in het algemeen snel opgepikt. Let zodoende ook op jullie onderlinge verstandhouding.
Je wilt van ze af, vergeet dat niet.

Terecht Flanagan

Het zou geen verschil moeten maken maar presentatie is heel belangrijk. Hopelijk heeft Liza wat aan de adviezen.

Het is alleen ook niet makkelijk om een eenmaal gevestigd beeld te ontkrachten maar alle beetjes helpen.

Beeldvorming aan Anne, Flanagan en Tsjor

Beeldvorming. "Wat you see is what you get?" is dat wat bedoelen jullie?
Dat ouders moeten in het algemeen meer bewust zijn over eigene imago?

AnneJ

Het is te hopen dat Liza zich dat ook realiseert.
Gezien de postings van Liza, heb ik daar eerlijk gezegd wel een hard hoofd in.

Nu het zijn maar postings, irl kan Liza wel eens heel anders overkomen dan ik vermoed.
Wie weet biedt ze hen een kop koffie aan, met een oerhollandse stroopwafel. ( Alle kleine beetjes helpen.)
Als blijk van volledige integratie

Toneel Liza

Het is natuurlijk te dol voor woorden maar inderdaad 'imago' is heel belangrijk. Ook wel een beetje logisch want ze kennen je natuurlijk niet echt dus gaan ze af op de buitenkant en wat ze wel van je zien.

tsjor Een waarschuwing

Nouja. Denk je heeft best goede overzicht over werkelikheid. Of dat we werkelikheid ervaren niet altijd op identitieke manier. Dat maakt de discussie mogelijk. Anders zou we altijd metl elkaar mee eens zijn en functioneren zoals foutelooze robots. Heb zelf gemerkt dat in laatste maand heb niet alle links wat jullie hebben hier gedeeld naukeurig doorgelezen. Maar ben al bezig.

Uiterlijke schijn

Hang je diploma's aan de muur in het zicht. Laat sporen zien van het werk dat je doet, laat je computer aanstaan bij een website die je hebt gemaakt voor een opdrachtgever of zoiets. Zorg dat je huis naar soep, koffie en appeltaart ruikt. Doe je best om elk laatste vlekje weg te werken voor de visite komt.
Dweil de gang van het portiek en zet een plantje neer of hang een bloemenkrans (kunstbloemen) aan de deur.

Heb je een balkon hang daar dan bloembakken op met bloemen.
Presenteer je of je op bezoek gaat bij een klant ook al ben je thuis en doe je dan normaal een legging en een paar slippers aan. Soepele zakelijke kleding, je moet er nog wel in voor je kind kunnen zorgen.

Voor we bezoek kregen kwam mijn familie om me te helpen het huis spic en span te maken. Ik vroeg de werkster een keer extra.

Denk na over de opstelling, waar iedereen gaat zitten. Bedenk waar je zelf wil gaan zitten, ergens aan de rand van de groep het dichtste bij de keuken zodat je ook snel een goede gastvrouw kunt zijn.

Je man in de groep dichtbij de kamerdeur zodat hij zonodig snel met je dochter even naar het toilet kan of zoiets.

De gasten met het (beperkte) zicht op alleen maar goede dingen en niet met het zicht op een rommelige kast waarvan de deur ineens openwaait.

Zicht op jou balkon met verse bloemen in bakken bijvoorbeeld.

Details kunnen belangrijk zijn.

Liza

'Dat ouders in het algemeen meer bewust moeten zijn van hun imago.'

Nou, nee, niet in het algemeen, maar wel in dit geval om zo niet langer geconfronteerd te worden met de bezorgdheid van niet VT.

Je kan flink tegen hun schenen aan schoppen, maar het helpt je niet.
Als je denkt in je eentje iets te kunnen bereiken door films te maken of je nek uit te steken voor anderen, dan steek je inderdaad je nek uit. Deze strijd kan je beter niet aangaan. Focus op je kind en je gezin.

over ratten

Over beeld en houdingen...en voorgeprogrammeerde imago. Behaviouristen (vroege) had een boel van experimenten om te beschrijven hoe wij mensen situaties beoordelen. (Weilig-onweilig, zorgwekken-probleemloos, hoe beoordelen eigenschappen van besprekspartner, etc.) Er zijn 2 groepen studenden uitgenodigd. Aan eerste groep wordt er een doos met ratten gegeven. En wordt verteld dat ze zeer leuke en bijzondere laboratorische ratten zijn degene van bijzondere labarotorische ratten-familie komen. Dus de dieren degene echt goedgekeurd en nette dieren zijn. En er wordt studenten gevraagd om experiment te vieren. Met 10 dagen moeten ze ratten instrueren hoe ze door de labyrint kunnen komen. Wat in de kooi is gebouwd. Er is ook andere groep studenden. Er wordt voor ze ook een doos met ratten gegeven. Maar er wordt ook voor ze verteld, dat er zeer gewone dorpsratten zijn, in dat doos. Dat de ratten bij afkomst niks bijzonders zijn. Ze hebben van meelfabriek gebracht. Dat zeer waarschijnlijk gaan deze ratten niet veel leren vanwege zijn afkomst. En er wordt ook een labyrinth gegeven met vraag om ratten laten zien hoe ze de puzzel kunnen oplossen. Als er een datum komt, wanneer beide groepen studenten komen om eigene ratten en zijn labyrint te presenteren, schijnt dat de eerste groep degene met ratten werkte degene van "bijzondere ras" zijn geweest, waren trots, goed gemotiveerd, ze had flink wat extra tijd in dat project gestoken en zijn ratten kon inderdaad door hele kooi-labyrint door klimmen. Het ging dus goed. Studenten waren overtuigd dat ratten kon goed door de labyrinth vooral door zijn ras-soort. Terwijl andere groep, studenten met "dorpsratten van een meelfabriek" waren niet echt gemotiveerd en ze had niet veel tijd besteden aan dieren. Terwil blijkte dat ratten niet echt door de labyrint kunnen komen had ze een excuus: deze ratten hebben duidelijk slechte leervermogens. Er werd pas in einde van de test bekend gemaakt, dat er was geen "speciale ratten" en "dorpsratten". De ratten waren allemaal hetselfde. De achtergrontinformatie wat over ze gegeven werd, bepaalde, of studenten met ze aan de slag wou gaan of niet. Heb soms gevoel, we zijn de ratten. Of dat in leven vergelijkbare experimenten onstaan. Bijvoorbeeld bij het constanteren: "Er is grotere kans voor herhalende onderzoek van VT als er van te voren meerdere keer melding is onstaan of gesignjaleerd werd." (Stel je bent een zorgmedewerker. Je wenst kindermishandeling te opsporen. Zou je focusen op een ouders degene nog niet melding hebben gekrijgen of zou je nogal zeer oplettend worden als er een ouder binnen komt degene al is onder onderzoek geweest?)

Aan Flanagan

"Je kan flink tegen hun schenen aan schoppen, maar het helpt je niet."
Denk wat ons als mensen helpt, in het algemeen, is meer om eigene ervaringen te delen. En ook niet vast blijven in een taken en rollen en voorschrijvingen. Onduidelikheid levert angsten en kan misbruik-situaties levern. En bepaalde wijze, wat betreft onderzoeken. Bij natuurkunde, wetenschapper onderzoekt een kikker, dan kikker is een object en wetenschapper wordt niet slechter of beter wetenschapper daardoor. Bij dat soort van onderzoeken: we zijn geen kikkers. Het lijkt logisch dat ik probeer ook terecht een beetje onderzoeken of het minst vragen, wat er dan afspeelt.

Onderzoek

Natuurlijk kan men een kokervisie krijgen en eerder zorgelijk op gaan letten als men weet dat er al van een melding sprake is geweest.

Toch, hoe men ook overal bij kan in de dossiers, mijn ervaring is dat, behalve degenen die direct bij dit verhaal betrokken waren, de rest de moeite niet neemt om dossiers te lezen. Dus het is verstandig om daar zelf niet over te beginnen. Behalve met je huisarts natuurlijk.

Ook dan geldt: houd het klein. Begin er niet over of maak een neutrale opmerking.

hout het klein...

... het blijkt overal passende universele advies...

Liza

Je hebt genoeg adviezen gekregen om je probleem te stoppen. Het is aan jou of je er iets mee doet.
Als je kiest voor de aanval, dan zul je hoogstwaarschijnlijk op de blaren gaan zitten.

Tsjor gaf al aan dat je nog aan het begin staat. Een situatie die nog 'gemakkelijk' te keren is. Als je de verhalen lees van Sven ( dark horse), iemand die de pen oppakte, kan je lezen dat het nog erger kan.
Ik snap zodoende werkelijk niet waarom je dat risico opzoekt.

----
Je leest veel om zo beslagen te ijs te gaan. Misschien heb je meer aan het lezen van juridische uitspraken in Nederland dan aan het lezen van artikelen. Een hulpverlenende instantie is best gevoelig voor gerechterlijke procedures. Wetenschappelijke onderzoeken negeren ze. Ken je tegenstander, als je denkt dat jou werkwijze je gaat helpen.

flanagan

Hmmm... het lijkt dat we gewoon verschillend kijken aan hele verhaal. Wat ik nu doe, is om door narratieven uittekenen, hoe en welk vervolg zon Veilig Thuis onderzoeken hebben. Er zijn bijvoorbeeld zeer interessante ontwikkelingen geweest momenteel in de samenleving. De serie Luizenmoeder degene openbaar vertelt met welk verwachtingen zijn ouders geconfroteerd. Radioprogramma "Opgejaagd" vertelt ook vooral, welk reactie wekt opvoeding-mogelikheiden in het gezin. (Mensen degene ervoor kansen hebben denken over verhuizen naar een andere land.)In forums wordt vaker besproken door ouders dene VT melding hebben gekrijgen. Ze doen dat niet omdat ze veel veel vrije tijd hebben. Ze doen dat omdat ze zorgen maken over sterk geinstitutioneerde en hard genormeerde zorg. Het goude woorden wat heb nu duizend en duizend keer gehoord "kind staat centraal" heb ik niet gezien gebeuren. Het is moeite waard om daarover te schrijven. Het is zeer respectdienend dat mensen eigene privacy af geven en over eigene ervaringen schrijven. Bij onze geval, onze gezin is al kapot door zijn onderzoek en onze meningverschillen. We zijn al nu dwang-gemigreerd naar andere land. Ik heb al moeten hele eigene leven overrichten. Vind niet erg als nu VT nog wil ook dat Letse kinderbescherming hier komt. Astublieft. Waarover dat gaat, of ouders van kind zelf mogen bepalen of en hoe zijn kind gevaccineerd is. En mogen ze zelf bepalen wanneer zijn kind naar kinderdagverblijf gaat. Of moet daarvoor een ambtenaar in mijn huis om dat mij dicteren. Het laatst wat Jeugdzorg had ons aangeboden was, ze komen 1 keer per week op onze bankstel zitten en nog kind ook voorlezen. Destijds is wijk vol van lege gebouwen. Maar destijds is er geen enkele normale ruimte waar ouders met kinderen zou kunnen in een wijk vergaderen. Dat soort van organisatorische fenomenen. Allemaal sprake waard.

Terug naar Zweden?

https://www.nporadio1.nl/radio-doc

De derde aflevering over een mix Zweeds-Nederlandse familie.
Terug naar Zweden willen omdat je het systeem hier veel te strict vind, in de uitzending het kleuteronderwijs dat niet meer gericht is op de ontwikkeling van kleuters maar op de prestatiesamenleving. Juf Linda legt uit. Sineke Goorhuis, gepensioneerd orthopedagogisch hoogleraar en taalwetenschapper, legt uit.