'van kinderen word je niet gelukkiger'
nee, zelfs een beetje minder gelukkig. Zie wetenschapsbijlage NRC van vandaag.
Wat vinden jullie?
Of gaat het niet om 'gelukkig'?
Illusie
nou dat snap ik niet, leg uit (stuk nog niet gelezen).
Vandaag is het gebeurd, mandarijntje loopt helemaal los, en nu meer dan een halve vallende stap, met van die dikke kromme pootjes en uitgestrekte klauwtjes, bos haar en grote glimlach.
Ze zijn leuk omdat elke vooruitgang voor je neus gebeurd, daar haal ik dan simpel geluk uit, blijheid. Die zelfde blijheid had ik ook wel maar toch in minder mate toen ik geen kind had maar een kleine kitten uit het asiel haalde, dan stond ik blij een traan weg te pinken toen ze via mijn panty op mijn hoofd klom. Ja het deed wel een beetje pijn maar dan heb je ook wat.
He gadver ik klink nu wel die altijd lachende man van de eo, dan heb ik wel eens de neiging te roepen "g*dver man, de wereld ligt in puin en jij lacht altijd".
