Update zwangerschap
Kom hier even weer terug om mijn verhaal te vertellen.
Weten jullie nog? 44 Jaar en ongepland zwanger maar wel heel blij..
Maar nu is het over..
Vanochtend zijn we naar de gynacoloog geweest en er bleek geen zwangerschap meer aanwezig te zijn.
Eerst werd nog aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gedacht en is het zwangerschapshormoon in mijn bloed getest. Als dat hoog was, moest ik vandaag meteen geopereerd worden. Anderhalf uur in spanning zitten wachten op de uitslag. Ik was helemaal overstuur dat ik niet zwanger meer was. "Gelukkig" was het zwangerschapshormoon niet meer in mijn bloed aanwezig dus hoefde ik niet geopereerd. Waarschijnlijk heb ik een vroege miskraam gehad, alleen nog geen bloedverlies, dat zit er allemaal nog en het wachten is tot ik dat ga verliezen, met het weefsel wat mijn baarmoeder aangemaakt heeft.
Ik ben er kapot van, voel me leeg en stil, verdrietig omdat we ons toch verheugd hadden op ons kindje..
Ik zou het liefst ondanks mijn leeftijd weer opnieuw zwanger worden, al hadden we dat eigenlijk al helemaal achter ons gelaten..
Had zelfs al een voelboekje gekocht voor de baby..
Wat verdrietig
Wat naar zeg! Heel veel sterkte!
Ach
Wat naar! Sterkte
Ach meid
Wat een verdriet. Knuffel voor jou.
Groetjes
Massi
Ik weet niet wat te zeggen
Ik voel (uit medeleven en ervaring) helemaal mee hoe erg dit voor je moet zijn. Heel veel sterkte. En hoewel ik het echt heel goed begrijp als je hier ergens ook boos om zult zijn en misschien zelfs een poosje gevoelens van ontevredenheid zult hebben omdat je gezin 'niet af' voelt, hoop ik dat je toch weer de rust zult vinden in de trots op het gezin wat je al hebt.
Ach gossie
Wat naar nou toch. Veel sterkte voor jullie.
Tirza
Sjonge nonnie
Hier ook ervaringsdeskundige dus bij je eerste postings speelde deze kans ook al door mijn hoofd.
Weet, dat je je een welkomende moeder bent geweest voor zolang als het geduurd heeft. Neem afscheid en probeer te voelen hoe je er ook voor dit kind geweest bent. Als je er niets mee kunt, met mijn gewauwel, laat dit dan vooral allemaal schieten.
Loslaten, het moeilijkste wat er is.
Sterkte!
Och nonnie
wat ontzettend naar voor je, bah! Heel veel sterkte.
wat een naar bericht. Heel veel sterkte! Een miskraam is gewoon vreselijk 
Nonnie
Wat ontzettend rot. Zorg goed voor jezelf. Sterkte!
Sterkte
woorden schieten te kort, ik weet niks anders te zeggen dan: sterkte
Ach, wat naar zeg
Ik had je eerdere draadje ook gelezen en nu dit bericht. Heel veel sterkte.
Wat verdrietig
en wat lastig, al die gevoelens en gedachten die over elkaar heen buitelen. Ineens ziet het leven er opnieuw heel anders uit. Het kost tijd daar vrede mee te sluiten.
Sterkte
Een miskraam is echt vreselijk. Heel veel sterkte de komende tijd! En aarzel niet hier te komen "praten". Ik vond dat het vervelendste, dat op een gegeven moment mensen me het gevoel gaven dat het over was, en ik er eigenlijk niet meer over moest praten, terwijl ik het wel heel erg nodig had! Zelfs mijn man vond het moeilijk zich echt in te leven. Voor hem bestaat een baby pas echt als die eruit komt, zeg maar.
Sterkte!
Wat verdrietig voor jullie. Heel veel sterkte.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Och nonnie
Wat naar nou.
Ik herken wel wat van wat dc zegt. Dus als de buitenwereld doorgaat met zijn leven en jij daar nog niet aan toe bent gewoon hier je verhaal blijven doen. Hier zijn mensen die wten hoe het voelt.
Wat enorm rot voor jullie, veel sterkte!!
Wat naar
je was volgens mij net helemaal blij van het idee nog een baby te krijgen, ook al was het ook spannend zo met die leeftijd.
sterkte met dit verlies !
Wat erg
Wat erg, ik ben er stil van. Dikke knuf voor jullie allemaal.
Gecondoleerd
Veel sterkte!
Vera
Vandaag
is het weer heel onwezenlijk, je gaat er mee naar bed en het is het eerste waar je aan denkt als je wakker wordt.
Manda, ik was idd net heel blij met het feit dat er nog een baby kwam..
Idd, een heen en weer geslinger van emoties de laatste weken, eerst de schrik van het zwanger zijn, dan er voorzichtig toch wel blij mee zijn maar o wat heb ik een zorgen gehad omtrent mijn leeftijd! En dan uiteindelijk ga je naar babydingetjes kijken, kleertjes, andere baby's, kinderwagen etc.. We hadden al een knuffeltje gekocht voor het kindje..
De afspraak met de gynacoloog daar zag ik dus heel erg tegenop want ik had al een naar voorgevoel dat het niet goed zou zijn.. Toch wist mijn man dat gevoel uit mijn hoofd te praten. Toen was op de echo niets te zien, een vaginale echo waarop dan een soort leeg zakje te zien was.. Het vruchtje was al weg, opgelost..
In het ziekenhuis waren ze trouwens superlief, we mochten in een aparte kamer zitten en er kwam daar iemand langs om bloed te prikken zodat ik niet gewoon in de wachtkamer hoefde zitten. Een verpleegkundige kwam regelmatig kijken hoe het was, echt super! Dat doet je dan zo goed.
Bedankt voor alle lieve reacties hier, ook dat vind ik superlief en hartverwarmend
Da's inderdaad lief
Ik kreeg aardig droog te horen bij de 3 maanden echo dat de foetus al een paar weken dood was, en ik een afspraak met de gynaecoloog moest maken voor een curatele als het niet binnen een paar dagen spontaan op gang zou komen. En toen werd ik de kamer uitgebonjourd. Niets even tijd om van de schok te bekomen ofzo. Ben blij dat mijn man erbij was, ik had echt niet kunnen rijden bijvoorbeeld.
Het voelde (en voelt) voor mij echt alsof ik een kindje verloren had. En zelfs al heb ik er nog 2 na gehad, dat kindje is er niet bij. Raar hè? (Hoewel het natuurlijk niet te vergelijken is met een geboren kindje kwijt te raken of later in de zwangerschap).
Sterkte de komende dagen/weken/maanden
Na 17 zwangerschappen (4 kinderen) kan ik je vertellen dat het nooit went. Je weet wanneer je uitgerekent zou zijn, je denkt regelmatig aan hoe ver je zou zijn, je ziet kinderen in je buurt opgroeien die even oud geweest zouden zijn. Het went nooit, maar blijf praten, gewoon met je man of vriendinnen, als ik dat niet gedaan had zou ik in het verdriet gestikt zijn.
Eira
Wat afschuwelijk, wat lijkt me dat ontzettend leeg voelen inderdaad. Heel veel sterkte.
Dc en fransien
Dc, wat erg dat men in het ziekenhuis zo koeltjes reageerde bij jou.. Veel mensen denken maar dat het nog niet zoveel voorstelt omdat het nog niet een 'echt kindje' is, maar voor jou voelt dat wel zo. Ik heb ook echt de ziel van het kindje gevoeld, die was heel sterk bij mij..
Inderdaad is het niet te vergelijken met een zwangerschap die verder gevorderd is of een doodgeboren baby, dat is nog veel erger..
Fransien, je hebt dus 13 keer een miskraam gehad.. Wat vreselijk zeg. Ik zei gister nog tegen mijn man dat als ik me nu al zo voelde wat vrouwen dan wel niet moeten voelen die keer op keer een miskraam krijgen. Dat is bijna niet voor te stellen hoe erg.
Voor ons is dit een rouwproces maar we hebben gelukkig al wel drie gezonde kinderen en dat beseffen we nu des te meer. Het doet je ook even weer duidelijk stil staan met wat er nu echt telt in het leven.
Ik hoop wel dat ik nu snel ongesteld zal worden en niet gecuretteerd moet worden.
Heel
erg veel sterkte....heb even geen woorden....enkel een hele dikke knuffel....
Wat jammer
Sterkte
Jeetje
Wat een verdrietige ontwikkeling. Ik wens je heel veel sterkte toe om dit te kunnen verwerken. Blijf inderdaad praten.
Eira,
Wat verdrietig. Al die dromen en plaatjes in je hoofd, en dan dit. En wat een emotinele achtbaan voor je. Eerst de schrik, de twijfel en dan de ongerustheid én blijdschap en verlangen. Ik wens je heel veel sterkte toe. Ik ben ook onverwacht zwanger geweest. En ook ik had veel moeite het te accepteren. Toen ik het geaccepteerd had, bleek het mis te gaan en kreeg ik een miskraam. Het heeft me troost gegeven dat ik dit kindje aanvaard had voor dat het me weer verliet. Ik hoop dat dat jou ook troost kan bieden.
Eira
Heel veel sterkte, ik hoop dat je niet gecuretteerd hoeft te worden. Bij mij scheelde het overigens dat er een reden voor de miskramen gevonden werd, irregulaire antistoffen, oftewel de bloedgroepen van mijn man en mij pasten niet zo goed bij elkaar. Je kunt er niets aan doen en je had werkelijk niets kunnen doen om het te voorkomen anders dan een andere man nemen, maar leuk blijft anders.
Wat erg
Oh jee wat erg om mee te maken. Veel sterkte toegewenst.
