Twijfels over derde, gaat financieel wel, maar man veel werken en zorg komt dus meer op mij neer
Hier komt een vraag,waarover meerdere mensen twijfelen
we twijfelen nl over een derde,maar mij vriend is veel van huis,want die is zelfstandig ondernemer,dus komt de zorg zoiezo meer op mij neer,op zich klaag ik daar niet over en gaat het goed,maar ik werk 1 week 30 uur en 1 week 22 uur(ik ga als het goed is ook die week van 30 uur, 22 werken of nog wat minder,want het is toch veel 30 uur met 2 kindjes van 3 en 5,maar doordat mijn vriend nog maar anderhalf jaar zelfstandig ondernemer is,wil hij eerst wat zekerheid,daardoor ben ik zoveel blijven werken,wat eigenlijk niet hoeft!
Een derde kindje kan financieel wel,maar doordat mijn schoonmoeder 7 kleinkinderen heeft en er regelmatig 4 op 1 dag heeft(hoewel er tegen die tijd wee naar school gaa)en mijn moeder veel ziek is(ziekte van chron en erge psoreasus)of vooral vaak moe enz. kan ik het haar ook niet aandoen om op 3 kindjes te passen,hoewel natuurlijk we dan aan kinderopvang denken,dat moet het probleem niet zijn!
Maar ik vraag me zelf af,ofdat ik het wel allemaal aankan,ik ben nu echt blij met een huishoudelijke hulp 1 keer in de week,scheelt me echt,vooral,dat ik nu wat meer tijd heb voor de kinderen,dat vind ik zelf echt fijn,want eerst was het vaak werken,kindjes ophalen,poetsen/koken,kindjes in bad(niet iedere dag) en naar bed en nu heb ik net ietsje meer tijd om bijv. een spelletje met ze te doen of te knutselen(heb ik me echt een tijdje schuldig over gevoeld dat ik het gewoon te druk had,om ze even een half uurtje ofzo aandacht te geven)
Nu speelt mijn gezondheid ook een rol bij het wel of niet van een derde,want sinds de geboorte van onze tweede is bij mij (nooit eerder klachten gehad)de ziekte van chron vastgesteld,na darmklachten,ik gebruik nu pentasa,zou het ook nooit willen gebruiken als ik voor zwanger worden ga,wil echt niet dat mijn kindje dan die stoffen binnenkrijgt,hoewel er denk ik bij chron ook meer risico's zijn bij een zwangerschap/bevalling en doordat ik wel eens ontstekingen heb(heb het(nog) niet zo erg als mijn moeder),maar dan dus erg moe kan zijn,weet ik niet ofdat ik de zorg van 3 kindjes wel aankan om eerlijk te zijn!
Ik vind het ook echt vreemd dat een aantal mensen uit mijn omgeving die 3 kinderen hebben(meeste nu in o f na de pubertijdleeftijd)zeggen van moet je niet doen,je hebt er toch van allebei 1,wij wilde graag een meisje na 2 jongens,maar kregen toch een derde jongen,anders waren we nooit aan een derde begonnen(mijn tante zegt zelf wel eens als er 1 kind ergens anders is eten en ze zitten met vieren aan tafel van wat was dat rusig geweest 1 minder),en ander zegt ik heb het nu ze op de middelbare school zitten nog erg druk met oudergesprekken enz(zou denken nu ze wat zelfstandiger zijn,het makkelijker is,na de pubertijd dan!)
Maar mijn schoonmoeder praat makkelijk en zegt onze derde was niet gepland,maar of ik er nu 2 of 3 heb ,dat maakt me niet uit!
Het lijkt me zeker ook gezellig een gezin met 3 kinderen,maar uiteraard ook drukker,wie heeft er 3 en heeft ervaringen?
Ik vind de keuze zo moeilijk ik ben 31 en hoe langer ik wacht des te groter wordt het leeftijdsverschil met de kindjes ook,hoewel het ook voordelen kan hebben een 6 en 8 jarige en een baby,de oudste doen dan mee z'n eigen,denk ik,het lijkt mij drukker om er 3 thuis te hebben die nog geen van allen op de basisschool zitten!
Wie heeft er tips/ervaringen,een vriendin van mij kent onze situatie en zegt eerlijk ik zou er niet voor gaan,omdat mijn vriend vaak van huis is en het meeste toch op mij neerkomt....
Leuk, maar inderdaad drukker
Hoi,
Je hoort soms mensen zeggen; die derde erbij maakt geen verschil. Dat is onzin. Het enige verschil met het krijgen van een derde kindje is dat je overal al wat handiger in bent. En emotioneel gezien maakt het vaak ook wat minder impact. Maar verder komt er gewoon een derde persoontje bij. Dat net zoveel van je tijd en aandacht vraagt als je andere kinderen dat deden. Misschien een beetje minder omdat het bij het karakter van je kindje past.
Maar het kan ook zo zijn dat dit kindje, bijvoorbeeld vanwege gezondheidsredenen, veel meer van je vraagt. Het is niet iedereen gegeven een gezond derde kindje te krijgen. Dat is wel iets wat je ook in je overwegingen mee dient te nemen.
Daarnaast is er natuurlijk ook je eigen gezondheid. Die is nu redelijk stabiel begrijp ik. Maar wat is de prognose?
Maar een derde kindje erbij is heel leuk! Ik zou mijn derde niet meer kunnen missen. Vind het geweldig en geniet enorm van hem. En van de interactie met de andere kids ook. Tussen mijn middelste en de jongste zit 5 jaar. Ideaal! Wanneer ik een zware nacht heb gehad kan ik lekker terug kruipen als de kinderen naar school zijn.
Misschien is dat toch een optie? Een paar jaartjes wachten? Dat wat grotere leeftijdsverschil maakt het niet minder leuk. Het is heel anders. Ik vond het leuker dan met de oudste twee (22 maanden verschil),omdat zij het deze keer heel bewust beleven. Geweldig! Dat is echt superleuk.
Succes met het maken van je afwegingen.
Femke
Hmm
"Je hoort soms mensen zeggen; die derde erbij maakt geen verschil. Dat is onzin. Het enige verschil met het krijgen van een derde kindje..."
Goh, die zin is ook zo krom als een hoepel. Maar je begrijpt wat ik bedoel he 
Dit dus, onder andere. Dat je na een doorwaakte nacht om half zeven gewekt word door twee biologische belhamel-wekkers. En je dus niet geheel uitgeslapen kunt reageren in topics op ouders online. Bijvoorbeeld.
Hier kwam na 5 jaar
Nr 3 er nog bij. Het leeftijds verschil is erg groot. Dat heeft veel extra geregel. Nr3 is niet helemaal gezond. Dat heeft veel extra geregel. Ziekenhuis bezoeken. Enz. Zijn karakter is ook niet makkelijk. Kortom we zijn er druk mee. Maar. Natuurlijk zouden we hem nooit willen missen. Als je een kindje krijgt hou je daar onvoorwaardelijk van en niet alleen maar als alles goed gaat en het gezin lekker loopt. Zelfs al had is van te voren alles geweten was hij er toch gekomen.
Tja
drie is echt veel drukker dan twee - zeker als je de zorg voornamelijk alleen moet doen. Ik herinner me dit nog levendig, ook al is het vele jaren geleden.
Als ik jouw weekprogramma zie en dan die schoonmoeder met zeven (!) oppaskleinkindjes, oef! - dan denk ik dat ik het eens ben met je vriendin. Een mens kan nu eenmaal niet alles tegelijk...
Stel je plannen op dit moment minstens even uit.
Tonny
Doe maar niet joh
Jij zou jezelf een heel andere vraag moeten stellen: waarom zou ik WEL een derde kind laten komen?
Jij noemt 6 tegenargumenten: jouw werkuren, zijn werkuren, overbelaste en zieke oppasoma, tijd en aandacht voor kind 1 en 2, jouw eigen wiebelige gezondheid, jouw terechte angst voor overbelasting. Als argumenten voor een derde kind lees ik: het zou financieel kunnen en het zou best gezellig zijn. Beetje magertjes, toch?!
Doe jezelf een enorm plezier, neem het besluit dat je happy bent met wat al hebt. Klaar! En voel de enorme opluchting dat jij niet meer hoeft dan je nu al doet...
Onyx
Polly
Tuurlijk houd je onvoorwaardelijk van je kindje. In voor en tegenspoed. Maar ondanks dat blijft het natuurlijk wel goed je te realiseren dat je een kindje met een slechte gezondheid kunt krijgen. Voor jullie maakt het niet uit, zeg je. Da's super! Kan ik me ook in vinden. Maar niet elk gezin kan die belasting aan. In dat geval is er klakkeloos vanuit gaan dat je een gezond kindje zult krijgen wel een erg grote gok. Eentje waarvan je je af moet vragen of je die dan wel moet wagen.
Bij de overgang van 2 naar 3
overtreft het aantal kinderen het aantal volwassenen in het gezin. Dat betekent dat ze samen kunnen gaan spannen 
Nee hoor, grapje.
Wat het wel betekent, is dat je niet meer zo automatisch "elk een kind" doet. Ben je met z'n viertjes, dan is er vaak zo'n stramien van: pa pakt de oudste, hijst in jas/das/muts/wantjes/autostoel, ma regelt de jongste. Deur op slot, weg. Heb je er drie - dan staat er dus nog eentje te kijken. Iémand zal die moeten "doen" en dat is vaak iets waar je als ouders enorm op moet leren inspelen.
Drie is een onhandig getal, doe dan vier! Alles is altijd verpakt in vier of zes. Eetkamersets, koekjes, auto's - drie is net precies verkeerd. Het is twee met een aanhangsel, wat altijd op de hoek/punt/in het midden moet zitten.
Tirza
Twee vier of zes
da's altijd het grapje van mijn man als het om kindertallen gaat.
Bij ons kwam het tot vier.
Tot volle tevredenheid.
Tonny
Bij twijfel niet doen
daarvoor is het veel te belangrijk!
tonny
Geld
Ik vind persoonlijk de overweging dat je het kunt betalen een beetje en vreemde overweging om een kind te krijgen.
Voor mijn gevoel verwordt een kind zo tot een commodity, iets dat je kopen kunt, want je kunt het betalen.
Niet
Ik zou het niet doen. De twee die je al hebt hebben recht op aandacht en zorg en je geeft aan dat je dat nu al wel eens teveel vind.
Dendy
Druk
Hoi,
ik heb er ook drie en het is echt wel druk hoor. gelukkig is mijn man regelmatig thuis waardoor ik het niet alleen hoef te doen.
Maar...gezondheid ook hier niet best. dat is echt lastig met drie kinderen,geloof me. Je brengt ze niet zomaar even weg enzo.
Ik kan niet zeggen dat je het niet moet doen,maar als je zo vraagt hoe het is, zwaar! zeker als je gezondheidsproblemen hebt en je man is er vaak niet.
Hier ook idd dat ik graag een meisje wilde na twee jongens anders had er zeker geen derde gekomen.
en nu? ik zou haar niet willen missen,ben heel blij dat ik een meisje heb gekregen, maar als ik opnieuw moest kiezen had ik het niet gedaan.
succes met je keuze.
Pittig
Hier ook 3. En het is af en toe best pittig. De oudsten hebben hun sporten al en de jongste moet over al mee naar toe. Ik heb geen familie in de buurt, dus daar kan ik niet op terug vallen. Ik ben van de week ziek geweest, griep o.i.d En het is vakantie en met 3 kids om je heen dan ben je niet echt blij.. Gelukkig moesten ze nog 2 dagen naar de nso zodat ik die dagen had om ziek te zijn. Verder hebben de twee oudsten adhd en daar moet ik ook regelmatig voor op pad, dan weer dit en dan weer dat. Dan moet je soms voor 3 kids oppas regelen. Of bijv een avondje weg met logeren, de meesten kunnen er wel eentje te logeren hebben, 2 gaat ook nog wel maar 3!! dat gaat niet. Dus moet je ze bij 3 verschillende adressen brengen. Als je die al rond kan krijgen. 3 kinderen is harstikke leuk maar deze rompslomp vind ik soms behoorlijk pittig.
Nu te laat...
Hoi,
Mijn man wordt dit naar 50, ik 40.
Onze jongste is 4. Als we nu samen terug kijken, hadden we graag nog een klein frummeltje gewild. Vind mezelf nu te oud... Dus als je twijffeld, DOEN (zou ik zeggen).
Tuurlijk crohn, wordt je niet vrolijk van, en mijn moeder zei altijd, de derde maakt de drukte in huis, maar toch..
Succes met je keuze
Dat kan niemand je vertellen
Ik las net de andere reacties door en het enige wat mij bekruipt is het gevoel dat niemand jou kan en mág vertellen wat beter is. Als er nog een derde komt staat je man daar achter? Als geld het probleem niet is kun je de kinderen dan niet naar een kinderdagverblijf brengen ipv naar oma? Hoe voel jij je op dit moment aan het eind van de dag en de week? Hoe schat je je eigen gevoelens in als je je even verplaatst in de tijd waarin je geen keus meer hebt. Denk je dat je dan spijt hebt van je keus om het bij twee te laten?
Ik hoop het, tops....
Ik heb er na de vakantie (over tien dagen) twee op de middelbare school en huiswerk is een big issue hier in de VS! Dus ik hoop dat het minder werk is als ze ouder worden, maar moet het eerst nog zien gebeuren.....Hoewel....ik had het niet minder druk vroeger, maar het was wel relaxter met alleen maar kleintjes. We moeten nu veel meer en dat vind ik weleens jammer.
Maar zonder gekheid: meer dan twee is echt wel drukker (wasgoed!!!!! En clubjes enzo, meer vrinedjes over de vloer, meer opruimen en schoonmaken) maar ik vind het ook erg leuk. Het belangrijkste argument is of je het echt wilt, wat voel je in je buik als je aan wel of niet meer kinderen denkt. Wil je nog een kind, of specifiek een jongen of een meisje. Nou ja, geen hulp dus van mij....
Angie
Taboe
dirksmama:
"Ik vind persoonlijk de overweging dat je het kunt betalen een beetje en vreemde overweging om een kind te krijgen."
Fijn dat je dit taboe even herbevestigt. Uit sociologisch/antropologisch onderzoek blijkt dat de kosten van kinderen in alle culturen een zwaarwegende rol spelen bij deze overweging.
Dat geldt zeker in 'primitieve' ulturen, die mss geen geld hebben maar waar de kosten direct voelbaar zijn in voedsel en/of arbeid die extra nodig is.
Tirza
Tirza:
"Drie is een onhandig getal, doe dan vier! Alles is altijd verpakt in vier of zes. Eetkamersets, koekjes, auto's - drie is net precies verkeerd. Het is twee met een aanhangsel, wat altijd op de hoek/punt/in het midden moet zitten."
De meeste auto's zijn berekend op 5 personen; 2 volwassenen en 3 kinderen. Met 4 kindeen kom je snel uit bij Chrysler Voyagers en dat soort bakbeesten. Ook hebben de meeste huizen onvoldoende slaapkamers.
Tja. die auto...
het scheelt in hoeverre de auto een rol speelt in je dagelijks leven, Tinus.
In de bus/trein/metro/fastferry is twee/vier/zes een heel handig aantal 
Tonny
3 of 4 kinderen
Ik ben het wel met Tinus eens, 5 is toch meer algemeen. Kijk naar appartementen op vakantie, vlees/koekaanbiedingen (hoevaak ik niet het vlees moet verdelen met 2 volw., 4 kinderen en 5 hamburgers...). Ook het huis betekent inderdaad 2 op 1 kamer en de auto is ook een groterd...
Nee, ik wil niet ruilen, ik ben ontzettend blij met mijn 4 kinderen, maar het is niet altijd handig
Jons
Interactie
Met elk kind dat erbij komt wordt het aantal verschillende combinaties van 2 in een gezin veel groter. En met dat in het achterhoofd is een gezin met 3 kinderen een heel stuk dynamischer dan een gezin met 2 kinderen.
Oftewel:
- als er 2 ouders met 2 kinderen zijn, zijn er 6 verschillende combinaties-van-2 mogelijk. (Ouders met elkaar, kinderen met elkaar, Pa met kind 1, Pa met kind 2, Ma met kind 1, Ma met kind 2). Er is maar één combinatie van alleen kinderen mogelijk.
- als er 2 ouders met 3 kinderen zijn, zijn er opeens 10 combinaties-van-2: Pa met Ma, Pa met kind 1, Pa met kind 2, Pa met kind 3, Ma met kind 1, Ma met kind 2, Ma met kind 3, Kind 1 met Kind 2, Kind 1 met kind 3, kind 2 met kind 3. De kinderen hebben onderling ook keus.
En daarnaast zijn er ook nog meer combinaties van 3 mogelijk.
Het is een beetje een wiskundige benadering, maar ik wil maar zeggen dat één kind extra veel meer leven in de brouwerij brengt. De kinderen onderling hebben ineens keus met welk zusje/broertje ze iets bespreken, het is niet langer altijd dezelfde.
Natuurlijk heeft het voor- en nadelen, want dat betekent ook dat er meer kans op uitsluiting is (kind 1 is altijd met kind 2 en kind 3 hangt er altijd wat bij).
Ik kom zelf uit een gezin met 3 kinderen, en ik heb zelf ook 3 kinderen. In de praktijk blijkt dat je soms wel een tijdje vaste combinaties hebt, maar dat dat wisselt door de jaren heen.
Ik vind het zelf wel waardevol, dat er voor de kinderen meer is dan alleen maar 1-op-1.
Hoe meer kinderen je hebt, hoe groter de interactie, maar het effect is dus bij 3 kinderen al merkbaar.
En natuurlijk zijn er nog ontzettend veel meer overwegingen dan alleen deze, ik vind zelf het argument van 'kamers in het huis' en zelfs 'plaatsen op de achterbank' ook best heel relevant.
Voor mezelf zou ik voornamelijk geen vierde willen omdat ik echt niet nog een keer zwanger wil zijn.
In jouw geval denk ik dat je je gezondheid ook zwaar mee mag nemen, en dat dat een hele legitieme reden is om niet aan nog meer kinderen te beginnen.
Margje
Margje
Hoi Margje,
Jeetje hee, wat een tomeloze energie heb jij, om al die combi's helemaal op te schrijven. Geweldig!
Zelf ben ik opgegroeid als jongste van drie kinderen en dat is inderdaad erg gezellig en levendig!
Liora
Dank je voor de fijne reacties
Bedankt voor de fijne reacties!
We hebben het er regelmatig over,mijn vriend en ik,maar ik denk nu na het denken ook ,dat het beter is dat ik het voorlopig achter me laat!
Veel mensen in mijn omgeving hebben 2 kinderen en waarom?
Het is toch niet niks opvoeden,financien enz,neem aan dat deze punten daarin meespelen,dat er toch een meerderheid in mijn mgeving het bij 2 houdt!
Ik heb vorige week met een vriendin gesproken die ook zo twijfeld,maar die zei,stel dat ik er een verlies ,dan heb ik er nog 2,dat is precies waar ik ook aandenk,maar niet echt zeg,want dat slaat eigenlijk op niets,want ook al heb je 10 kinderen,het etgste wat je kan overkomen is een kind verliezen!
Soms denk ik hoe deden ze het vroeger oa mijn oma's met 5 of 7 kinderen,maar die vertelde me laatst dat ze vroeger vaak aan het huilen was in de box enz,omdat ze het niet meer trok,want manlief was vaak weg enz,hoewel het vroeger allemaal anders was,en nu de meeste beide moeten werken,vond ik het toch wel goed dat ze dit eerlijk vertelde!
Maar ik voel dat ik niet klaar ben voor een derde,omdat ik zelf bang ben dat ik het niet aankan,vooral dat iedere dag de zorg meer op mij neerkomt!
Ik zie het bij mijn schoonzus zij heeft in Oktober de derde gekregen en praat er heel makkelijk over,is zelf ook makkelijk met alles oa het huishouden enz. dat scheelt,maar haar man vindt het wel degelijk drukker,die zegt eerst hoefde ik er maar 2 aan te kleden en klaar,nu komt er nog een kleine bij die meemoet,ze gaan bijna 3 weken naar Spanje en hij heeft nu ook echt het gevoel dat het een andere vakantie gaat worden dan vorig jaar,toen hij alleen een 5 en 3 jarige bijhad(je moet overal rekenijn meehouden enz!
(haar man is ook veel thuis s'avonds en soms overdag)
En nog 1 ding,mijn nicht heeft er 3 en praat ook mooi,hoewel ze toegeeft dat het druk kan zijn,als ze ze s'ochtends alledrie aan moet kleden enz(maar haar man
is ook regelmatig overdag thuis en s'avonds veel)
en toch had haar moeder gezegd dat zij soms even moest invallen omdat ... zo moe was,dus dat bedoel ik nou(heeft ze niet tegen mij gezegd)
en mijn nicht werkt 2,5 dagen als lerares,dus minder dan ik!
Het lijkt allemaal mooi misschien,maar ik houd erg van sporten en moet dit nu met 2 kinderen al beperken ivm avonddiensten werken,vriend is veel weg enz, dus als mijn jongste in Oktober naar school is,kijk ik alweer uit om s'ochtends te kunnen gaan sporten als jullie begrijpen wat ik bedoel,dus nee op dit moment is het goed zo en hoewel ik nu hard roep van een te groot leeftijdsverschil wil ik niet,toch kan ik nu nog niet zeggen het is mooi zo,we houden het definitef bij 2!
Janneke/te laat....
Toen onze jongste werd geboren was ik 39 en mijn latvriend 47. We hadden ieder al een dochter van 7 resp 8 uit een eerder huwelijk. Gedurende mijn (onverwachte) zwangerschap vond vriendlief zich te oud en dacht ook dat er financieel en mentaal bij hem weinig ruimte zou zijn voor nog een kindje erbij... Ik heb toen het besluit genomen dat het kindje wat mij betreft welkom was en vriendlief zich dus maar moest zien als een onbewuste zaaddonor oid.
Toen de baby er eenmaal was is vriendlief totaal de andere kant op gaan denken: tot over zijn oren verliefd op 'zijn' dochtertje. Hij verklaarde haar 'met terugwerkende kracht' zeer gewenst. En dat is tot op heden zo gebleven - ze wordt morgen 12 jaar.
Overigens vond ik de 'financiele ruimte' daarvoor al een rotsmoes, van hem dan. Hij verdiende heel goed. Ik wat minder, maar nog steeds boven modaal. Dus daar konden we best nog een kindje meer van verzorgen!
Liora
Hahaha, en weet je hoe het komt: ik zit precies dit te doen op mijn werk (aantal interacties tellen per deelnemende partner). Oersaai natuurlijk
En gelukkig typ ik sneller dan ik kan denken dus het is handiger om het uit te typen dan om te tellen.
(Hoewel je het ook gewoon kunt uitrekenen: n * n-1 / 2).
Maar goed, mijn punt is hopelijk wel duidelijk: het is niet een béétje meer maar heel veel meer leven, wat een extra kind er bij brengt.
Margje
Drie kinderen
Wij hebben ook drie kinderen. Twee keer met 1,5 jaar leeftijdsverschil dus behoorlijk dicht op elkaar.
Ik vind het heel erg gezellig en zou het zeker weer zo doen als ik de keus had maar ik kan niet zeggen dat het niet druk is. Mijn leven staat behoorlijk in het teken van de kinderen en ik geniet daar echt met volle teugen van maar heel veel tijd voor mezelf blijft er niet over. Ik mis dit niet en geniet heel erg van alle leuke dingen die we met de kinderen doen maar als je wel veel behoefte hebt aan eigen tijd dan kan ik me voorstellen dat een derde je vooral de eerste jaren daarin toch wel belemmerd.
Wat de vermoeidheid betreft vond ik vooral het eerst half jaar zwaar. De zorg voor twee jonge kinderen + een baby die nog veel voedingen nodig heeft is dan behoorlijk vermoeiend. Ook vond ik het lastig weer rekening te moeten houden met de vele slaapjes. Na een maand of 6 werd dit echter snel minder en nu (jongste is bijna een jaar) vind ik het niet veel vermoeiender meer als toen er maar twee waren. Wel weer een stukje gezelliger.
Ook kosten eel dingen toch gewoon meer tijd met drie kinderen. Overdag en 's avond maakt me dat niet uit maar 's morgens als ik moet werken (3 dagen) is het best hectisch als je met drie kinderen om half acht weg moet zijn. Het is zoals je al schrijft toch een kind meer die aangekleed en gevoed moet worden.
De uiteindelijke beslissing moet je helemaal zelf maken maar dit is zoals ik het tot nu toe ervaar met drie kinderen.
Taboe tinus?
Hoezo taboe?
Ik zeg dat ik 'we kunnen het betalen DUS we krijgen een kind' een rare reden vind. Volgens mij zit er achter de wens kinderen te willen doorgaans een andere drijfveer dat puur 'het kunnen betalen'.
Dat mensen om financiele redenen soms [b]afzien[/b] van kinderen is me dunkt toch iets heel anders als kinderen krijgen omdat je er het geld voor hebt.
Zorg inkopen
Als je genoeg geld hebt, graag wil werken, man wil niet meezorgen, drie kinderen veel zijn, kun je ook overwegen om zorg in te kopen. Je hoeft niet alles zelf te doen, toch?
Het is een volwassen afweging van keuze's.
Tsjor
Dirksmama
Dirksmama:
"Ik zeg dat ik 'we kunnen het betalen DUS we krijgen een kind' een rare reden vind. Volgens mij zit er achter de wens kinderen te willen doorgaans een andere drijfveer dat puur 'het kunnen betalen'."
LOL. Als je hierover nadenkt, geeft het een leuk inkijkje. Iemand die zeg't 'we willen een derde want we kunnen het betalen' vindt het zo vanzelfsprekend dat je veel (of iig 3) kinderen wil, dat alleen dit soort praktische argumenten nog voor discussie zorgen.
Hé tinus
Wat een ontzettend leuke manier van benaderen laat je daar zien! Leuk inkijkje inderdaad. Goeie stelling!!
Moest ik zomaar ff kwijt. Heb ik wel vaker
