Tips om niet te schreeuwen maar rustig te blijven tegen kids!
Helaas kan ik vooral rond mijn menstruatietijd wel eens schreeuwen tegen de kinderen,ik probeer het sinds enkele dagen niet meer te doen,want het is beter om iets rustig te zeggen(volgens manlief gaan ze dan zelf ook schreeuwen en idd soms merk ik dat al),niet dat hij zelf altijd rustig blijft als ze niet luisteren,maar hij zegt als jij zo schreeuwt luisteren ze toch niet minder en dan worden ze alleen nog maar vervelender.
Dit heb ik niet van een vreemde,want mijn moeder deed dit vroeger ook tegen ons!
Ik wil het echt proberen af te leren,volgens mij horen de buren me wel eens zelfs!
Hoewel ik in een winkel ook wel eens ouders tekeer zie gaan tegen hun kinddus ik ben niet de enige,maar er is een knop in mijn hoofd omgegaan dat ik gewoon af wil van dat schreeuwen,iemand tips of zit dat gewoon in je?
Inderdaad muizemeis
Ben het helemaal met je eens.
En ik wil met nadruk nogmaals stellen dat ik het schreeuwen niet wil goedpraten, maar dat je jezelf niet keihard moet gaan zitten veroordelen als je het toch wel eens doet. Bovendien is er schreeuwen en schreeuwen.
Mijn nachtmerriegezin is trouwens niet alleen een gezin waarin de hele dag alleen maar schreeuwend wordt gecommuniceerd, maar ook zo'n gezin waarin iedereen de hele dag alleen maar keurig en beleefd tegen elkaar zit te doen en alles met de mantel der liefde wordt bedekt. Dan liever een gezin met af en toe links en rechts een explosie, en het daarna uitspreken.
De rust zelve
Ik heb ook wel eens tegen mijn kinderen geschreeuwd, er heeft er zelfs wel eens een een tik gekregen. Dat ga ik niet goedpraten, maar wat kunnen ze het me soms moeilijk maken. Met mijn puber (hoewel ze net begint te puberen, kan ze er wat van) gaat het nog wel. Daar kun je nog op rationele manier een preek afsteken waar het kind nog wat van opsteekt ook, en soms zelfs spontaan excuses maakt. Mijn kleuter kan me af en toe het bloed onder de nagels vandaan halen. Meestal kom ik dan wel waar ik wil als ik het op een leuke manier aanpak, oftewel jezelf compleet voor schut zetten met een soort acteerspel ('ik ga je pakken, hup de trap op, je pyjama gaat je pakken!'). Maar soms gaat de kont tegen de krib, stribbelt ze tegen, gaat slaan en schoppen. Probeer dan maar eens de rust zelve te blijven. Maar goed, vanavond is het weer gelukt. Morgenochtend zal ze me wel komen vertellen dat er geen kerstboom uit haar oren is gegroeid, ondanks dat ze me geslagen heeft 
Wij werden wel eens geslagen
Onderling hadden we daar dan wel lol om, mijn moeder sloeg toch nooit hard. Het was pure frustratie en dat voelden wij heel goed aan. We gingen dan ook wel dimmen, maar meer zo van: ach, dat mens kan het niet helpen, misschien moeten we het haar wat makkelijker maken. Draakjes waren we. En nu heb ik in mijn oudste ook zo'n draakje: "Geduld is niet je sterkste kant, he mama?"
We hebben samen besloten dat we een beschavingsoffensief gingen starten: ik zou proberen niet meer te schreeuwen, zij zou proberen beter te luisteren. Dat ging heel goed tot vanochtend: zij ging mij totaal negeren, ik schreeuwen. Vakantie he...we moeten maar weer opnieuw beginnen als de school weer begint.
Moek
Grinnik,
mijn zoon riep toen hij klein was eens. He mam, take a break, take a kitkat!
Schreeuwen
Schreeuwen is een teken van onmacht en oververmoeidheid. Schreeuwen lost niets op, het maakt enkel dat je een verkeerde jeugdherinnering in het hoofd van je kind plant. Ik waarschuw de mannen altijd. Pas op, ik ben moe dus als ik schreeuw, uitval of zanik ligt het niet aan jullie!
Kortom, ik val heus wel eens uit, ben ook maar een mens maar ik geef van te voren de boodschap dat het mijn probleem is en niet dat van hun!
Het is geen rechtvaardiging maar haalt wel de lading ervan af!
Trouwens anoniempje, mijn zoon is 13 en de vloer van de badkamer veranderd nog steeds in een zwembad. Maak je niet druk! Heeft geen zin. Gewoon bij de badbeurt incalculeren! Scheelt veel stress.
Ik word nog steeds geslagen
door mijn jongste van bijna 1,5. Die krijgt dan niet wat ze wil, dan rent ze naar mij toe en geeft mij een flink aantal tikken. Ook de oudste krijgt regelmatig van haar zusje klappen.
En als we het negeren kijkt ze boos en gaat dan alles wat op haar hoogte staat op de grond gooien. En als ook daar niet op gereageerd wordt gaat ze op de grond zitten en klagerig huilen, handjes theatraal op haar gezichtje. Haha kleine draak.
Guinevere
Ondanks alle goede voornemens gaat het hier ook weleens mis, en dan denk ik ook, okee volgende keer even iets eerder ingrijpen. Je kunt even schreeuwen: Nu is het afgelopen............... Of je kunt je kind helemaal afbranden en daar is wel een verschil tussen.
Arrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrgggggggggggggggggggg de mantel der leifde.............. nee dat is ook niet goed.
Muizemeis
