taboes
naar aanleiding van het opgehaalde draadje over luierdragende tieners, misschien is het leuk/zinvol om naar buiten te komen met je taboes? Dingen die je kinderen nog doen, maar die je eigenlijk liever niet vertelt aan andere mensen, uit angst voor negatieve reacties?
Ik zal ermee beginnen: Ik geef mijn zoon van 4 nog borstvoeding. Wie weet er nog zo een?
rijbewijs
Maat als het een man is die geen rijbewijs heeft wordt er toch best raar tegenaan gekeken. Net als Moedermop heb ik de ervaring (man heeft ook geen rijbewijs, nooit gehad, gewoon nooit aan begonnen zelfs) dat mensen er soms van schrikken. Denken dat het ingenomen is ofzo.
INmiddels heb ik gemerkt dat het onder de meer nerdy-academici (wiskundigen, biologen, etc) helemaal niet zo'n uitzondering is. Gelukkig valt man ook in die categorie.
Verder doe ik ook neuspeuteren (alleen thuis), iets te vaak schreeuwen toen kind jonger en zeer moeilijk was, en vind ik dat ik meer sociale contacten zou moeten hebben cq er meer tijd in zou moeten investeren terwijl ik daar eigenlijk helemaal geen zin in heb en liever 's avonds alleen op de bank zit.
Rijbewijs
Ik heb een mannelijke collega die geen rijbewijs heeft. Zijn vrouw wel en die verdient ook ongeveer twee keer zoveel als hij. Ik zal maar niet zeggen welke grapjes over bepaalde vermeende andere kwaliteiten van die man er gemaakt worden 
Ha, da's de verklaring!
Geen rijbewijs en ik ben een nerdy-academicus, dat klopt 
Mijn man trouwens ook...
Ik ben benieuwd wanneer mijn kinderen een rijbewijs willen halen!
Als er iets mis is met je psychische
Wanneer je psychisch bent ingestort in het verleden vind ik nog steeds een enorme taboe zeker wanneer je zoveel erover leest op het internet en waar dan ook!
Zeker als je dan ook nog eens kids hebt en mensen denken dat je helemaal koekoek bent terwijl je er alles aan doet om er weer boven op te komen!
anoniem
Daarom vind ik die huidige sire reclames zo sterk: http://www.sire.nl/campagnes/doorbreken-van-taboe-op-psychisch-ziek-zijn
Taboes: kunnen fietsen is de normaalste zaak van de wereld?
Ik heb ongeveer 20 jaar mijn rijbewijs en rijd door heel Nederland en steden waar ik nog nooit geweest ben!
Maarrr... ik ben heel erg bang om te fietsen. Zeker in de stad. Ik heb zelf meer dan 30 jaar niet gefietst en was het verleerd. Om mijn balans terug te vinden heb ik eerst op de BMX van mijn zoon mijn evenwicht proberen te krijgen. Dat kon ik makkelijk doen omdat ik op het zadel kon zitten met mijn benen op de grond (ik ben 1,58 m kort). Ik schaamde mezelf om hier in de buurt te oefenen, ben erg bang om uitgelachen te worden. Je ziet helemaal niet in de buurt dat vrouwen leren fietsen! Helaas is die BMX-fiets gejat, ik kan het dus niet meer gebruiken. Ik kon niet fietsen op een standaarddamesfiets omdat het zadel voor mij te hoog was. Daarom heb ik zelf fietslessen gevolgd bij een fietsdocent (zo een die buitenlandse vrouwen les geeft).
Ik kan nu wel fietsen op een damesfiets, maar het op- en afstappen vind ik heel erg moeilijk! Dat probleem komt voor bij een fiets waarvan het zadel voor mij te hoog is. Ook ben ik vrij kort van lengte, waardoor de standaardfietsen voor mij nogal hoog zijn (moet dan op- en afstappen, en als je geen ervaring hebt is dat wel eng als je dat steeds in de drukke stad moet doen). En.. als ik moet opstappen doe ik dat wanneer er niemand in de buurt is...-) Dit omdat ik nogal moeite heb om op te stappen.
Nu fiets ik wel in het park om dit niet meer te verleren, dat durf ik nog net (maar ooooh, dat op- en afstappen!), maar fietsen in de stad?? No way!!
En ik ben jaloers op mijn 16-jarige dochter, die ook met korte lengte (1,53) gewoon op een damesfiets door het centrum van Amsterdam sjeest alsof het niets is! Zij vindt het maar vreemd dat ik dat niet durf, terwijl ik wel gewoon overal kan autorijden!
Toevoeging
O ja, het oefenen op de BMX deed ik 's-avonds op een bedrijventerrein waar niemand mij kon zien! Ik deed het achterin mijn auto en reed daar naar toe.
Monique D*
Je ziet hier regelmatig mensen op een step, is dat misschien iets voor je?
Nog een aantal taboes
Ik ben zelf geen knuffeldier en ook niet lijfelijk ingesteld. Met mijn kinderen ligt het wel anders!
Iemand vertelde dat seks haar niet zo boeide. Bij mij wel, maar ben geen fan van standjes! Teveel werk en gymnastische oefeningen! Mijn partner meldde dat ik wel hield van "lazy seks" Dat klopt wel!
Monique D
Voor mijn erg kleine dochter heb ik ook gezocht naar lage frames. Giant fietsen hebben een framemaat S, dat is een framehoogte van 45 cm. Daar moet jij ook gemakkelijk opkunnen. Als je er niet eentje hebt met een " dubbele" diagonale buis heb je ook een lage instap.
Monique
Ik heb in de schuur nog een beach cruiser staan, die heeft wel grote wielen maar een laag frame. Ik doe er niks mee, hij heeft dan ook twee lege (poreuze) banden van het stilstaan, maar als jij hem wil hebben mag je hem zo af komen halen.
skik
ja, standjes
Daar heb ik ook niks mee. Wel krijg ik het idee dat ik langzamerhand een dinosaurier ben geworden omdat ik van gewone recht-toe-recht aan sex houd. Geen gedoe. Dat is eigenlijk wel weer een echt taboe, geloof ik?!
Fietsen en standjes
Oké, nu durf ik ook.
Ook ik ben bang op de fiets. 38 Jaar geleden heb ik bij een ongeluk op de fiets mijn dijbeen gebroken. Na mijn genezing merkte ik dat ik bang was geworden. Ik maak mij daarmee een gevaar op de weg. Ik slinger zowat naar elke inhaler toe van pure angst. Die inhaler kan van alles op wielen zijn. Zelfs tijdens een tochtje door de bossen ben ik angstig. Elke hobbel, zandstuiving, modder etc. maakt mij bang om te vallen. Een stevige wandelaar zou mij zo voorbij kunnen lopen, zo langzaam rij ik. Ik fiets dus bijna nooit, al moet ik eerlijk zeggen dat ik geen moeite heb met het fietsen op zich. Ik ben het niet verleerd.
En standjes daar heb ik niets mee. Als ik een andere positie moet innemen dan gewoon onder voel ik me onhandig. Weet ik niks meer van beweging en ritme, floept hij eruit en dergelijke. Op mijn rug vind ik het fijnste. Als het er al van komt want zoals eerder al verteld heb ik een hele lage drive en heb ik niet zoveel met seks.
Skik: beach cruiser
Ik heb wel interesse. Wat is de framemaat? Het zou op zijn minst 40 tot 45 cm moeten zijn. Het zou jammer zijn als die fiets toch nog te hoog voor mij is.
Zo had ik ook een "lage" fiets van iemand overgenomen, maar ik kan toch niet op het zadel zitten met mijn benen op de grond, ook al was dat zadel op zijn allerlaagst ingesteld. Het lijkt wel alsof de fietsen zijn ingesteld op iemand met de lengte van 1,70 m. Ik vraag mij af hoe groot de fietsen in China zijn, die mensen zijn net zo kort als ik.
Nee, een step vind ik niet fijn. Alsmaar steppen en steppen.. ik zou erg blij zijn met een lage fiets, vooral in de drukke stad waar je snel moet kunnen reageren op plotselinge verkeerssituaties.. dat betekent dat op- en afstappen geen probleem moet zijn. Voor mij is het beste dat ik met mijn voeten op de grond moet kunnen komen terwijl ik op het zadel zit. Het het lijkt wel alsof die fietsen niet bestaan!
Het is inderdaad alsof lage fietsen niet bestaan
Ik heb in meerdere fietsenzaken gekeken naar fietsen met een laag frame (dus een frame van 40 tot 45 cm), maar ik kan ze niet vinden!
Een Giantfiets met framemaat S lijkt mij ook wel wat, maar helaas heb ik op dit moment geen geld om een nieuwe fiets te kopen..
kinderfiets
Monique, en een kinderfiets? En op marktplaats?
Ik heb zelf een kleine maat Giant, fietst goed.
maar
Wat is er mis met een 26 inch fiets?
Gazelle Maxinette
Wellicht is een Gazelle Maxinette wat voor je?
Dalarna
Inderdaad, ik heb ook een 26 inch, gaat prima.
Monique
Ik ga hem morgen als het licht is opmeten, dan laat ik het je weten.
skik
Plaatje gevonden
Het is er zo één: http://www.marktplaats.nl/a/fietsen-en-brommers/fietsen-dames-damesfietsen/m739981488-beachcruiser.html?c=be2da871b0d84f75c3056cc6db858f31&previousPage=lr
skik
een flinke meid...?
Ik ben absoluut geen watje en ik ben heel stoer en zelfstandig, maar ik merk onder mijn alleenstaande vriendinnen dat het eigenlijk best taboe is als je als vrouw niet kan doe-het-zelven. Ik heb veel talenten, maar dat zit er echt niet bij. Zelfs de schroef in de muur wordt een drama (één keer geprobeerd).
Mijn getrouwde vriendinnen doen daar gelukkig nooit moeilijk over, als ik vraag of zij (of hun man) even willen helpen.
Ben ook geen doe-het-zelver
Ik ben zelf super onhandig!
Spijkers in de muur slaan.. het lijkt alsof het gelukt is, totdat de foto / klok / schilderij van de muur afdondert.
Laatst moest ik een doos in elkaar vouwen om als pakketje naar het buitenland te versturen. Wat ik ook deed, dit lukte mij niet. Gelukkig is mijn dochter handiger dan ik, zij kon wel die doos in elkaar vouwen.
De beste vriend van mijn broer heeft twee gouden handjes. Gelukkig kan ik hem altijd vragen als er wat in het huis gedaan moet worden. Hij doet dat met plezier. En hij is zelfs ook bereid om een spijker in de muur te slaan, doorgezakte lades van kasten te lijmen, een kast in elkaar te zetten of een wc-bril te vervangen!
Een tijd geleden had ik een kapstok gekocht die in elkaar gezet moet worden. Dat was zo'n paal met van die "S-jes" erboven. Wat wij ook deden, het lukte niet om dit in elkaar te zetten. Uiteindelijk heeft mijn vriendin het voor mij gedaan..
En nee, ik voel mij niet belachelijk en ik heb niet het idee dat andere mensen het raar van mij vinden dat ik niet kan doe-het-zelven. Wel vermoed ik dat men van jongens of mannen dat wel verwacht. Dat zal mijn zoon, die net zo onhandig is als zijn moeder wel ervaren, denk ik.
Skik, heb belangstelling voor fiets, maar waar woon je?
Ik heb wel belangstelling voor de fiets. Ik vraag mij alleen af waar je woont. Want het hoge noorden, het oosten en het (diepe) zuiden van het land is voor mij echt te ver!
Ik woon zelf in Amsterdam.
Kinderfiets is niet zo handig
Kinderfiets is helaas geen optie... mijn knieën komen dan tegen het stuur aan! Ze zijn wel lekker laag, maar niet geschikt voor mijn beenlengte.
Nog een taboe: geen groepsdier
Ik hou zelf niet van groepen mensen. Ben zelf helemaal geen "groepsdier".
Zo heb ik problemen met:
- met zijn allen (10 tot 14 man) in een vakantiehuisje zijn. Ik kan mij niet terugtrekken (heb dat wel nodig om mijzelf te kunnen opladen)en word er zelf vervelend van om steeds met andere mensen samen te zijn. Gevolg: irritaties, kribbig zijn.
- Ik merk de laatste tijd op dat bij cursussen, opleidingen, etc. de "klas" in groepen wordt verdeeld om stellingen te bespreken / scripties te maken / jezelf te presenteren voor de grote groep. Ik daar een enorme hekel aan. In een groep moet je wel goedgebekt zijn, anders laat je jezelf ondersneeuwen en heb je geen eigen bijdrage geleverd aan de uitwerking van de stelling of werkstuk. Dat heb ik door ervaring wel geleerd, maar toch... ik werk het liefst alleen en presenteren voor de groep hoeft voor mij niet..
- iemand opperde ook hier over recepties op het werk of de kerst- of nieuwjaarsborrel. Ondanks dat ik mijn collega's ken heb ik daar ook moeite mee.. je moet het gesprek laten doorgaan (dus geen stiltes laten vallen) en anders zoek je een andere (groep) collega'(s) op om daarin te mengen of te praten... je bent verplicht om tot een bepaalde tijd daar te zijn, anders ging ik stilletjes naar huis..
Graag alleen zijn met mijzelf is ook een taboe. Je hoort met andere mensen om te kunnen gaan. Helaas vonden mijn ouders dat en zelfs hier op het forum merk ik dat veel ouders een probleem hebben als hun kind geen behoefte heeft aan vriendjes en het liefst lekker in huis is (dus geen horden vriendjes en ravotten en sporten). Dat is jammer.
tijdje niet gelezen, maar...
ik zie een paar herkenbare taboes voorbij komen...
- de klusjes blijven hier ook nogal liggen. Man kan er niks van (heeft de voordeur al geruïneerd bij het schilderen) en ik wil echte klussen eigenlijk liever niet zelf aanpakken, maar het liefst samen. Bijvoorbeeld elektra aanleggen, wil ik best een keer doen, maar heb ik nog nooit gedaan. Man doet wel eens een poging (gevalletje zelfoverschatting) waarna we dikke kortsluiting hadden.
- slaan. Ik probeer het wel te voorkomen, maar ik kan het ook niet eens zijn met mensen die vinden dat je NOOOIT MOET SLAAN. Tuurlijk, je moet nooit je kind een serieuze dreun verkopen. Ik heb mijn kinderen als ze écht écht dwars waren met schoenen aandoen als je al laat bent voor school wel eens een tik gegeven. (is voor de kinderen samen wel op 1 hand te tellen).
ik vind mijn ouders niet leuk
eigenlijk maar vervelende chagrijnige mensen. Beetje xenofoob, ze vinden vanalles niet leuk, moeilijk, ze blijven nooit eens eten, hebben het altijd over geld, maken moeilijk vrienden... Komt nog eens bij dat mijn moeder een koopverslaving heeft en het dus heel genant is om met haar te gaan winkelen. Eigenlijk moet er wat aan gedaan worden, maar hoe ga ik daar wat aan doen? Ik vind het wel heel moeilijk om dat te benoemen bij m'n ouders.
Monique
De framemaat weet ik niet, maar de bovenkant van het zadel is vanaf de grond gemeten 74 cm. De wielmaat is 26 inch. Ik woon in Rotterdam. Ik weet niet of forumbeheer dat nog doet, maar je mag mijn mailadres bij ze opvragen.
skik
