Stress bij baby's
Laat ik deze wat lauwe rubriek weer eens ouderwets leven in blazen met een discussie over kinderopvang! 
De aanleiding: Op 22 juni promoveert Esther Albers op een onderzoek naar stress in de kinderopvang. Ze heeft hierbij objectief onderzoek gedaan naar de aanwezige baby's door hun stressniveau te meten in speeksel.
Zo is er ineens een onweerlegbaar verschil gemeten tussen baby's op de creche en baby's bij moeder thuis: die op de creche hebben meer stress.
http://www.nwo.nl/nwohome.nsf/pages/NWOP_85YHFK
Conclusies
De uitkomsten van de vier studies kunnen worden samengevat in de volgende hoofdconclusies:
• Een hoge kwaliteit van zorg door de moeder helpt baby’s bij het reguleren van fysiologische arousal in reactie op een alledaagse stressor.
• De kwaliteit van zorg voor baby’s in de kinderdagverblijven die aan dit onderzoek meededen was over het algemeen matig tijdens de eerste maanden na de start van de baby’s in het kinderdagverblijf. Baby’s met een moeilijk temperament hadden een groter risico op het krijgen van een lage kwaliteit zorg dan kinderen met een makkelijker temperament.
•Omdat de cortisolniveaus van baby’s in het kinderdagverblijf significant hoger waren dan thuis op dagen dat de kinderen niet naar het kinderdagverblijf gingen, lijkt het erop dat het naar een kinderdagverblijf gaan een behoorlijk opgave is voor zeer
jonge kinderen.
• Voor baby’s die op de leeftijd van drie maanden naar een kinderdagverblijf gaan lijkt vooral de eerste maand in het kinderdagverblijf een grote opgave te zijn. Gedurende de eerste vier weken was er een sterke stijging in hun cortisolniveaus waarneembaar.
• De cortisolniveaus van baby’s in het kinderdagverblijf waren niet gerelateerd aan de kwaliteit van de zorg in het kinderdagverblijf. Ze waren echter wel gerelateerd aan de kwaliteit van zorg die het kind thuis van de moeder ontving; in het kinderdagverblijf waren de cortisolniveaus in de ochtend hoger naarmate de kinderen een meer sensitieve moeder hadden.
• Ondanks de lage mate van ontwikkelingsstimulatie in het kinderdagverblijf leverde deze wel een bijdrage aan de cognitieve ontwikkeling van de baby’s gedurende hun
eerste levensjaar.
=====
Gevolg: de wereld is in rep en roer. Ja, de wereld. Ik vond pakkende krantenkoppen in alle voor mij leesbare talen. De creche, dat is niet goed voor baby's.
Ik twijfel geen moment aan de resultaten van de speekselmetingen, al zou de conclusie ook kunnen zijn dat cognitieve ontwikkeling (die kennelijk altijd in hogere mate plaats vindt op de creche) is gebaat bij een verhoogd cortisol.
Wat mij echter het meeste treft is de vergelijking baby thuis onder de hedendaagse omstandigheden en baby op de creche.
De suggestie dat baby thuis beter af is (want rustiger) moet samenhangen met het feit dat er thuis maar één baby is en geen 4. Dat moeder zich op hedendaagse wijze bezighoudt met baby met alle tijd van de wereld, want een wasmachine en een boodschappenservice.
Ik kan mij er alles bij voorstellen dat in onze welvaartsmaatschappij baby's het in termen van rust en weinig stress, veel beter hebben dan menig baby elders of vroeger, toen het thuis nog niet zo rustig was.
Of dat beter is (cognitieve ontwikkeling) is nog maar de vraag. Mijn vraag is eigenlijk of die welvarende rust tot noodzaak uitgeroepen moet worden.
Groet,
Miriam Lavell
Stress
Wat ik in ieder geval wel weet is dat langdurige verhoogde stressniveaus niet goed zijn voor een mens. Als je in je jeugd wordt blootgesteld aan veel stress word je daar juist níet stressbestendiger van, maar loop je op latere leeftijd eerder het risico overspannen te raken.
Chris
Geen idee
Maar mijn gevoel heeft altijd gezegd dat ik mijn kinderen niet naar een kdv moet brengen. Nu heb ik misschien wel erg gevoelige kinderen.(of ben ik zelf overgevoelig) Maar ik zou het echt niet gedaan hebben, waarmee ik niets wil zeggen over andere ouders. Hier hebben we het opgelost met papa en oma, en dat voelde voor mij al niet zo goed. Liefst was ik thuis gebleven, toch zeker 2 jaar. Vader en oma gaven achteraf trouwens wel aan dat onze oudste veel huilde, hetgeen in mijn beleving helemaal niet zo was. Ik vermoed toch dat hij bij hen meer huilde. Ze ´snapten´ hem gewoon minder goed, zeker in het begin. Zeker trekt dat bij, zal bij kdv ook wel gebeuren. Maar als moeder heb je nu eenmaal een voorsprong door die 9 maanden. Ik weet dat het allemaal heel zweverig klinkt maar voor mij wel waar. Overigens had mijn oudste wel degelijk veel behoefte aan prikkels. Maar juist ik kon hem die geven want ik kon zijn nonverbale communicatie veel beter lezen dan anderen. Ik kan dat bij andere baby´s ook helemaal niet goed, hoe leuk ik ze ook vind! Maar het gaat dieper, het ging echt helemaal op gevoel vaak, volgens mij is dat toch iets van die navelstreng die echt niet gelijk weg is bij het knippen, die symbiotische band is niet gelijk weg.
En wat betreft bv, ik vond de combinatie met werken helemaal een ramp. Ik *weet* ook zeker dat het beter voor *mijn* kinderen was geweest als ik langer thuis was geweest. (mijn oudste weigerde de fles, was echt een ramp)
Klinkt misschien stom en zeker niet wetenschappelijk, maar een baby heeft in de eerste plaats toch liefde nodig naar mijn idee. Een kvd leidster kan nog zo lief zijn, ze zal mijn kind echt niet liefhebben.
Samenvatting gelezen
Ik heb net de samenvatting gelezen, en kom tot de volgende conclusies
(1) cortisol metingen tijdens het badritueel laten zien dat als kinderen uit bad worden gehaald dit tot een verhoging van de cortisol niveau's lijdt (=stress)
=> heb even het artikel er bij gezocht: het cortisol niveau stijgt van 6.8 nmol/l naar 9.9nmol/l, een stijging van 45%!
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18181883
(2) Cortisol metingen gedurende de dag (10 en 16 uur) laten zien dat het ochtend cortisol hoger is bij kdv kinderen, maar dat dit daalt totdat de kinderen een jaar zijn (daarna is niet gemeten) Het verschil is 39%.
Helaas is het artikel hierover nog niet klaar.
Wat jammer is is dat er in de hele samenvatting niets wordt gezegd over hoe erg een stijging van 39% is. Ik heb geprobeerd wat referentie waardes te vinden, maar ik kan alleen cortisol curves voor volwassenen vinden. Daar varieert de hoeveelheid cortisol gedurende de dag tussen de 5 en de 20nmol/l, een flinke variatie dus!
De kinderen worden dus niet blootsteld aan een giga hoeveelheid stress. Maar, omdat continue bloostelling aan een geringe hoeveelheid stress ook best schadelijk kan zijn weet ik niet goed hoe ik de resultaten moet interpreteren.
Naar het kdv levert dus stress op (hoewel
Op basis van wat ik ik nu bij elkaar heb weten te sprokkelen over dit onderzoek kan ik dus niet anders concluderen dat naar het KDV stress oplevert (maar minder dan in bad gaan), maar of het schadelijk is voor het kind wordt niet duidelijk gemaakt.
Meer babies
Mirjam zegt het in haar opening al:
er worden babies in een groep vergeleken met babies die alleen thuis zijn met mama.
Wat ik me dan afvraag is: hoe zit het met de cortisol-levels van twee- en drielingen? Hoe zit het met de cortisollevels van de 3-kinderen-in-2-jaar gezinnen?
Hoe zit het met de kinderen in bijvoorbeeld Afrika die gaan moederopvoeding maar een village-opvoeding krijgen?
Ofwel, ligt het aan het KDV of aan het 1-op-1 bij mama zijn?
Of zelfs....
1 op 1 bij _iemand_ zijn.
En is dat nou goed, zo'n monotone gemoedstoestand, of is een beetje prikkeling juist goed?
Groet,
Miriam Lavell
Cognitief betere ontwikkeling
Iemand schrijft hierboven dat er uit het onderzoek blijkt dat baby's zich op het kdv beter ontwikkelen.
Ik haal dat echter niet uit de samenvatting. Volgens mij staat daar dat zelfs met een lage stimulatie, de baby's zich cognitief ontwikkelen.
"Ondanks de lage mate van ontwikkelingsstimulatie in het kinderdagverblijf leverde deze wel een bijdrage aan de cognitieve ontwikkeling van de baby’s gedurende hun
eerste levensjaar."
Dat zegt toch niks over hoe ze het thuis gedaan zouden hebben?
Ander onderzoek
Ik heb nog even zitten googelen, en kwam het volgende onerzoek tegen (op ons eigen OO). Daaruit blijkt juist dat er geen verschil is in cortisol niveaus tussen KDV, thuis en gastouder opvang (fguur 6 op pagina 32).
De relatie tussen naar een kdv gaan en verhoogde stressniveau's is dus niet geheel duidelijk.
Reactie meer babies-dirksmama
Ik kan nergens (niet in de samenvatting van het proefschrift en ook niet in de post van mirjam) lezen dat het gaat op babies alleen thuis met mamma vs babies op het kdv.
Het gaat om een groep kinderen die zowel thuis als op het kdv gemeten is. Over de thuissituatie (nog 3 kinderen er omheen rennend of alleen thuis) wordt verder niets gezegd.
Link ander onderzoek
vergeet ik helemaal de link van het andere onderzoek er bij te zetten
http://www.ouders.nl/pdf/kinderopvang_vergelijking_kdv_gastouders.pdf
Link: how daycare centers change the stress response system
http://www.parentingscience.com/daycare-centers.html
En nog een link. Interessanter kijkt die ook naar de stress levels van kinderen in een minder bevoorrechte thuissituatie: van die kinderen daalt het stress level juist, ook als ze in een minder goed kdv zitten. De link: http://www.earlychildhoodaustralia.org.au/early_childhood_news/april_2008_stress_levels_of_children_in_child_care.html
Bijdrage
Limi"Volgens mij staat daar dat zelfs met een lage stimulatie, de baby\'s zich cognitief ontwikkelen. "
Met een lage stimulatie _op het kdv_. De plus zit 'm kennelijk minder in de stimulatie en meer in de omgeving zelf: meer contacten? Hoger stressniveau?
"Dat zegt toch niks over hoe ze het thuis gedaan zouden hebben? "
Het zegt dat het kdv een bijdrage levert. Een plus dus. Zou die plus er niet zijn, dan zou er staan dat het kdv geen bijdrage levert.
Groet,
Miriam Lavell
Gecontroleerd opgroeien
Hanne en Mirreke, dank voor het aanvullende onderzoek.
Wat bij mij knaagt is niet de uitslag. Ik twijfel niet aan de meting. Ik twijfel aan het meten zelf en of uitslagen van dit soort metingen wel relevante antwoorden geven, of misschien juist nieuwe problemen veroorzaken.
Nou ja, ik zou iedere ouder die strijd te leveren heeft met jeugdzorg om toezicht of uhp van harte aanraden om een speekselonderzoek te laten doen. Laten we wel wezen: als cortisolniveau leidend moet zijn in de keuze van opvoedsituaties, dan kan dat in die gevallen een flink handje helpen om bemoeienis van buiten af te schudden.
Maar omgekeerd kan ook. Die stemming gaat hier al op. 2 kinderen maximaal, want tjonge jonge wat een stress.
Opgroeien wordt op deze manier iets als een Tour de France fietsen, compleet met onverwachte controle. En compleet met de steeds maar zwevende vraag of de vooraanname dat de gevonden concentratie inderdaad slecht, of bevorderend of zelfs eigen of gemanipuleerd is.
Het aandragen van andere onderzoeken die andere cijfers vinden, helpt me niet van dat geknaag af. Mijn vraag is fundamenteler: Moet dat wel zo, dat gemeet? Is dat nog te stoppen? En wat zijn de mogelijke consequenties voor het gewoon opvoeden door ouders?
Groet,
Miriam Lavell
Mogelijke consequenties
De mogelijke consequenties zijn niet te overzien.
Waar ik moeite mee heb, is met het feit dat op het moment dat iets "meetbaar" is, het ook gemeten MOET worden.
Los van het feit of het zinvol is of niet.
Als ouder zijnde kun je hierdoor in de situatie terecht komen dat hoe je het ook wendt of keert, je of door de hond, of door de kat gebeten wordt.
Ik kan me levendig voorstellen, dat het meten van de stress waarde gebruikt kan worden als argument waarom het "slecht" is als ex-partner tijdens zijn ouderschapsweek het kind naar het KDV toe brengt. Zie je wel, Jantje heeft last van stress, en dat komt alleen omdat HIJ dat wil...
Ik kan me alleen ook de situatie voorstellen dan ex-partner zegt, ga maar aan het werk, Jantje kan prima naar het KDV toe, want thuis heeft Jantje ook veel last van stress....
Hoe dan ook, het is een geweldige manier om ouders in de stress te jagen, en om het schuldgevoel te vergroten over hun persoonlijke keuzes t.a.v. werk en thuisblijven.
JO
Kinderdagverblijf
Ik moet toch wel altijd lachen om dit soort onderzoeken. Wij hebben vier kinderen. Tja, volledig ontaard als moeder dus. Onze jongste is net 1 jaar geworden en gaat sinds hij 4 maanden is naar het kinderdagverblijf. Hij zal daar vast wel wat stress van gehad hebben. Maar thuis met 2 ouders broers en een oudere zus heeft hij het pas echt zwaar. Zo moet hij altijd mee als een van de kinderen iets heeft (zwemles, voetbaltrainen, muziekles, logopedie, fysiotherapie, naar school brengen etc. etc.). Mijn arme baby kreeg voedingen tussen alle afspraken door. Sliep wanneer er gelegenheid voor was. Desnoods legde ik hem in de wagen omdat ik wist dat ik een uurtje later weer weg moest. Nee, dan maar naar het kinderdagverblijf. Daar heeft hij even rust. En vreemd genoeg is mijn jongste echt het makkelijkste kind van allemaal. Op het kinderdagverblijf zijn ze dol op hem. Hij is gezellig, houdt erg van aandacht, is nergens bang voor. Toch is hij ook goed gehecht want als ik uit zijn blikveld verdwijn dan ligt hij op de grond te huilen tot ik weer terug ben. Van het CB horen wij ook geen klachten. Hij ontwikkelt zich razendsnel en het echt een schatje.
