Stomme actie puberdochter 15 jr

Reactie

Ze snapt dat je behoorlijk geschrokken bent. Ze weet ook dat ze niet eerlijk is geweest en dat ze vrijheid moet inleveren. Ik zou daarop doorgaan en met haar bespreken wat dat dan inhoudt. Maken jullie nieuwe afspraken over hoelaat thuiskomen? Ik denk dat jullie daar samen wel uitkomen.
Ik zou niet meteen in de modus van vergeven en vergeten gaan: eerst zien en dan geloven, dat zal zij snappen.
En verder ga je vandaag natuurlijk iets gezelligs met z'n tweeën doen 😊 Speciaal vandaag! Je bent alleen met haar dus jullie zijn erg op elkaar aangewezen. Dat kun je best met haar bespreken, op een gezellig moment, niet als je over dit voorval praat.

stap?

Tja, stap? Ik zou zeggen maak de afspraken SMART ( Wanneer managers praten over 'SMART maken' of 'SMART formuleren' bedoelen ze dat de doelen specifiek, meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden moeten worden geformuleerd).

Dus ga rustig in het zonnetje zitten en maak de afspraken specifiek en meetbaar, acceptabel, realistisch en tijdgebonden. Dus vraag haar WAT de nieuwe afspraken gaan worden en zorg dat jullie het eens zijn. Vraag haar hoe jullie dit meetbaar maken (heeft ze zich gisteren aan de afspraken gehouden), dus via die app? En vervolgens vraag haar wat jij moet doen als ze zich toch niet aan haar eigen gemaakte afspraken heeft gehouden?

emma

Toen ik eenmaal begreep wat het inhield ben ik ze (tot mijn schaamte) ook maar gaan gebruiken... Uhh zullen we dit even SMART maken maar soms is het gewoon makkelijk dit soort taal, je weet wel wat de ander bedoelt.

straffen?

Ik ga met haar aan tafel zitten en duidelijke afspraken op papier zetten, en wat de consequentie is als ze zich niet aan een afspraak houdt.
Voor hetgene wat ze gisteren geflikt heeft, zou ik haar daar nu nog verdere straffen op zetten ? Ik weet het niet zo goed.
Tot nu toe in ieder geval al bedankt voor de tips!

ook hier

Vraag haar wat ze daar zelf van denkt? Je weet dat je mij in de zorgen hebt laten zitten, wat zou jij jouw dochter als straf geven? Moet je wel straffen als ze duidelijk laat merken dat ze weet dat ze fout zit, is het dan niet beter om de nieuwe afspraken meetbaar te maken en afspraken te maken over straffen als ze zich alsnog er niet aan houdt? Zet dat dan ook allemaal even op papier.

Veel te zwaar

Zal wel aan mij liggen maar dit is toch geen zware zaak of zo? Kind, inmiddels AL 15 jaar, heeft die truc ergens opgedaan, je bed vullen met kussens. En wil ook een keer in de nacht ongezien en ongevraagd de hort op en denkt daaraan.

Natuurlijk hoeft ze dat niet te doen! En als het uitkomt kun je er met elkaar over praten dat het toch wel handiger is als je iets meer met je veiligheid bezig bent.

Maar jemig, een keer stiekum het huis uitsluipen, lijkt me juist een typische puberactie die iets meer ruimte wenst blijkbaar dan ze vermoed dat haar ouders haar zullen geven. En dat laatste is nog maar helemaal de vraag, daar kun je het ook over hebben.

Nee, geen straf

Deze leeftijd, meisje dat het verder ook prima doet, daar houd je een coachend gesprekje mee, je luistert even hoe ze dr op gekomen zijn. Vaak vinden ze dr zelf al van alles van. Voortaan gaat het beter.
Maar ja, ik snap toch al niet waarom je kinderen zou willen straffen voor de ontdekkingsreis die het leven is en waar je nou eenmaal ook wel eens een verkeerde inschatting maakt, zeker als onervaren puber.

Als

mijn puber zo'n briefje neer zou leggen, zou ik me zorgen maken over mijn reactie die blijkbaar zwaar overtrokken was, als ze vreest dat we niet normaal met elkaar kunnen omgaan. En me afvragen wat er in haar gevaren is dat ze zich zo overdreven (never nooit, zweer, heel mijn hart, nooit van mijn leven) uitdrukt. En nieuwe afspraken maken, maar niet speciaal SMART, want dat vind ik niet heel duidelijke managerstaal.

ben ik de enige?

Het kan zijn dat wij ouders inderdaad over sommige dingen wat anders denken.. maar ik snap niet hoe je hier geen straf of consequentie op kan leggen? 15 jarig meisje, kwetsbaar , ‘s nachts de deur uit (ik weet niet met wie, ik weet niet waar, ik weet alleen dat ze al liegt vanwege de kussens onder de dekens) om de wereld te verkennen?
Dat ze achteraf beneden bij ons in de flat was met wat vrienden maakt het wegsneaken toch niet minder erg?

High Sensitive Person

Mijn dochter heeft ook last van HSP , high sensitive person, dus ze is super gevoelig. Als ik maar 1 iemand een beetje teleurgesteld of boos doet naar haar dan gaat ze meteen huilen. Ze wilt altijd alles perfect doen en ik denk dat daarom de woorden in de brief zo overdreven waren. Ze wilt niet dat ik boos ben want daar is ze bang voor.... Maar ik kan niet nooit boos worden omdat ze er bang voor is

wat de anderen al zeggen

Ik zou het aanpakken zoals de anderen al aangeven, goede, nieuwe regels bespreken.
En de straf zou zijn: dit weekend niet meer uit. Volgend weekend mag het weer met de nieuwe regels.

AnneJ

Natuurlijk, dit soort dingen deed ik vroeger ook. Mjjn ouders zijn daar nooit achter gekomen. Maar ik wist toen wel dat het niet oké was. Ook dat mag duidelijk zijn. Dat geef je je kind toch mee?

Straf

Wat wil je bereiken met een straf?
Dat ze het nooit meer zal doen? Dat heeft ze toch al gezegd? Vertrouw je haar zo snel al niet meer?
Of wil je vergelding, voor de onrust die jij hebt gevoeld? Welke straf zou jou een beter gevoel geven?
Ik snap eerlijk gezegd zelfs niet waarom ze vrijheden zou moeten inleveren. Ik zou zeggen: "je voelt je schuldig. En terecht. Ik heb een rotnacht gehad."

Ik zou wel willen weten wat er in haar is omgegaan. Waarom was het nu zo belangrijk om langer te blijven? Ervaart ze groepsdruk? Was er een speciale aanleiding? Was het eigenlijk wel de eerste keer?

Niet oke Emma

Het is niet oke voor haarzelf, en blijkbaar beseft ze dat heel goed. Maar ook al heb je dan een periode van zorgen om haar dat hoef je toch niet in haar schoenen te wrijven. Ook dat weet ze al, gezien haar brief.

En waarom zou je dat nou persoonlijk nemen? Ze is er toch niet op uit om jou in de zorgen te storten. Het is een bijproduct van ouders als kinderen hun weg gaan en je maakt je zorgen of ze wel de goede veilige keuzes maken. Jou zaak. Deal er zelf mee.

Loslaten is blijkbaar een dingetje als je zo lang met zijn tweeen bent, of een kwestie van gewoonte of karakter. Too much.

Persoonlijk?

Natuurlijk neem je dat niet persoonlijk! Dan begrjjpen we elkaar verkeerd.
Doen alsof je het allemaal wel snapt en oke vindt is voor mjj een brug te ver, ook bij een 15jarige.

Wat is je punt Emma

Je doet alsof er een soort 'tegenover' houding nodig is.

Nee

Jij doet alsof het allemaal niks voorstelt. Voor dat meisje blijkbaar wel, en voor de moeder ook.

De emoties Emma

De emoties zijn wat mij betreft van beiden over the top. Natuurlijk is dit geen handig pubergedrag.

Helemaal eens

Met Anne J. Blijf vooral in het gesprek met je dochter en voor mij zou hiermee de kous af zijn.

Bij sommige situaties kan zo’n gesprek voldoende zijn

Maar de vrienden van dochter weten ongetwijfeld wat zich heeft voorgedaan. En dan is het ook voor dochter beter als ze kan melden dat het getoonde gedrag niet geaccepteerd wordt. Een weekend helemaal niet uit zullen de vrienden een milde straf vinden. Maar wel beter dan helemaal geen straf.

Oh nou

Een straf is prima hoor.
Maar - geen straf- is mi ook helemaal prima.
Hier werk ik helemaal nooit met straffen, kan er niks mee.

Locatie app?

En die app geeft dus ook aan hoe laat je ergens bent of hoe laat je thuis komt?
Ik ben blij dat ik geen puber ben anno 2019. Vreselijk om als onschuldige met een enkelband te moeten leven, je zou er van gaan liegen toch?

Maar ik lees hier geen enkele negatieve reactie op zo'n app, dus het is iets normaals om elkaar 24/7 in de gaten te houden?

Is ze echt voor op haar leeftijd?

Ik vind het briefje eerder iets voor een jonger meisje. Maar goed, daar gaat het verder niet om.

Om heel eerlijk te zijn snap ik niet zo goed waarom een meisje van 15 jaar al tot 3 uur uit mag gaan. Ik weet best dat het toelatingsbeleid van cafés niet waterdicht is, maar is er nergens en leeftijdsgrens van 16+ of 18+? Drinkt ze ook als ze gaat stappen?

Ik zou de actie denk ik toch beantwoorden met een weekendje niet weg. Jij hebt in de rats gezeten en wakker gelegen. Dan is het leuk en aardig dat briefje, maar zo makkelijk hoeft dat nu ook weer niet te gaan.

Wil40

"Maar ik lees hier geen enkele negatieve reactie op zo'n app, dus het is iets normaals om elkaar 24/7 in de gaten te houden?"

Nee hoor, ik wilde on topic blijven. Ts vroeg niet wat we van die app vinden. Ik vind het echt vreselijk. Sowieso die verschrikkelijke controle de hele tijd. Magister vind ik ook erg. Zeker ook praktisch, maar ik wil bijvoorbeeld niet via een app weten dat mijn kind uit de les is gestuurd. Ik wil ook niet via een app weten waar hij uithangt. Zodra je ze laat gaan, moet je ze laten gaan, vind ik. Ik ga ervan uit dat mijn kinderen niet 100% eerlijk zijn. Dat was ik ook niet. Ik wilde het zelf uitzoeken. Ik hoop dat ze dingen met ons blijven delen die echt belangrijk voor ze zijn. Tot nu toe (ze zijn 12 en 16) lijkt dat prima te lukken.

Kwetsbaar

Meisjes van 15 kunnen heel volwassen lijken maar het is een kwetsbare leeftijd. Toevallig las ik vanmorgen een artikel over groepsverkrachtingen door jonge jongens. Die pakken vaak kwetsbare meisjes uit gezinssituaties waar niet zoveel aandacht voor de kinderen is. Het heel ruim stellen van grenzen (15-jarigen die om 3 uur thuis mogen komen bijvoorbeeld) kan door zo’n meisje uitgelegd worden als ‘het maakt mijn ouders niet uit waar ik uithang’. Je hoeft je kind echt niet heel kort te houden, maar in uitgaansgelegenheden hebben 15-jarigen over het algemeen niets te zoeken en/of ze komen er alleen in met valse ID.

Daarom

Ik schreef al eerder:
Ik zou wel willen weten wat er in haar is omgegaan. Waarom was het nu zo belangrijk om langer te blijven? Ervaart ze groepsdruk? Was er een speciale aanleiding? Was het eigenlijk wel de eerste keer?

3 uur thuiskomen lijkt mij ook extreem laat voor iemand van 15. Meisje of jongen, maakt niet uit. Het wordt mij niet helemaal duidelijk of dit al een normale tijd was voor de dochter van ts. Ze heeft haar dochter meer vrijheid gegund ivm gedoe in het verleden. Het vertrouwen is gegroeid. Maar de vraag is of alles nog steeds goed gaat. Misschien liever wat meer 'gedoe' dan een 15-jarige die midden in de nacht over straat dwaalt.
Los van de truc met de kussens zou ik vooral willen weten of er meer geheimzinnigs aan de hand is. Ik zou dus vooral de lijn open houden, liever dan een straf voor iets waar ze zelf al spijt van heeft.

15 jaar

Ik zal wel ongelooflijk ouderwets zijn, maar 15 jaar en dan al tot 3 uur uit? Naar het centrum? Met oudere vriendinnen die alvast wat komen drinken vantevoren? Dat zal geen ranja zijn vermoed ik. Ze lijkt misschien wel volwassen maar ze is het nog lang niet. Wat TS nu zou moeten doen? Straffen niet, beperken van de vrijheden wel. Maar gezien de gedoetjes (dikke ruzies vermoed ik) in het verleden zal dat niet meevallen.

Gedoe

Gedoe hoort erbij. Als ouder stel je grenzen, en een eigenzinnige puber zoekt die op in het losmakingsproces. TS stelt totaal geen grenzen, is zich daar ook wel van bewust, anders zou ze dat niet compenseren met die app, en nog gaat dochter over die grenzen heen. Wie is er hier dan stom, vraag ik me af. Maar goed, ik heb misschien makkelijk praten met een partner naast met wie ik op dezelfde lijn zit. Ik vind houding van TS heel laks en risicovol voor een vijftienjarige.

Dat een heel jong, overgevoelig, kwetsbaar meisje een nacht in een kelder hangt met vrienden (ken je die overigens?) zou mij zorgen baren. Hoe weerbaar is ze? Zijn er dingen gebeurd waar ze zich achteraf niet fijn bij voelt, of die mogelijk hele nare gevolgen kunnen hebben.

Dat zou de eerste vraag zijn. En daarna zou ik aangeven dat we van nu af aan de zaken anders aan gaan pakken Dat deze escapade duidelijk maakt dat je haar meer vrijheid hebt gegeven dan ze aankan. Niet meer indrinken, niet meer uitgaan tot diep in de nacht. Want dat het nu goed gaat op school, en dat je dat vooral zo wilt blijven houden Mijn ervaring is dat pubers soms voor de vorm wat tegensputteren, klagen tegenover hun vrienden over die stomme ouders, maar in hun hart opgelucht zijn