Spelen, spelen, nooit vervelen, maar...

Tja

Mijn oudste twee deden dat precies zo. Ik kon wel eens een soort van jaloers kijken naar kinderen die lego/ playmobil etc. echt gebruikten. Dat gebeurde hier nou nooit.
Maar, ze vermaakten zich altijd opperbest, is nog steeds zo (ze zijn nu 'groot' en buitengewoon leuke mensen geworden). Dus mijn idee is, eigenlijk, dat de kinderen die zo spelen later de leukste volwassenen worden Helemaal mijn objectieve waarneming als moeder.

Niet te veel aan doen

zou ik zeggen, wees blij dat het zo goed kunnen vinden samen! Dat klinkt al heel positief. Tv kijken en computeren en ds en kun je natuurlijk met een tijdslimiet doen als je dat te veel vindt.
mijn 8 jarige bouwt veel met lego tegenwoordig, technisch lego, meer uitdaging, maar ook de ds is populair, en tv kijken samen met de jongste van 4 in 1 stoel. En de jongste kijkt het liefst de ganse dag tv zonder oponthoud. Gelukkig gaat ze naar school sinds kort, ik mag hopen dat ze eens bouwhoek vrouw wordt om in je beeldspraak te blijven.
Dus mijn advies is simpel: laat gaan, stuur wat bij hier en daar, maar niet te veel aan doen. een 4 jarige is toch ook zo klaar met een tekening of spelletje, die spanningsboog is erg kort merk ik hier.
En de 8 jarige jaag ik trouwens gewoon naar buiten, ga maar met een vriendje op de skelter het park in, speeltuintje in zicht van ons huis.
Dat zul je met een 4 jarige niet zo snel doen denk ik, mijn 4 jarige moet dan onder protest bij mij blijven ( om tv te kijken hahah) of puzzels maken of de hond opjagen.

Ach, wat maakt het uit

Zolang er niet al te veel naar beeldschermen wordt gekeken en ze zich niet te vaak vervelen is er volgens mij niets aan de hand. Mijn dochter van zeven tekent momenteel ontzettend veel, hele boekwerken met dubbelgevouwen blaadjes met een nietje erdoor maar de bakken met Lego en Playmobil worden nauwelijks gebruikt. Ook met de autootjes wordt de laatste tijd weinig gespeeld terwijl dat tijden een topper was. Ze heeft een periode veel gepuzzeld maar dat ligt ook helemaal stil. Het gaat erom dat kinderen spelen en hun fantasie gebruiken, of dat nu met een doos vol duur constructief speelgoed is of met één flutpoppetje.

Heerlijk toch!

Ik zou me er niet al te druk om maken, hoor, mijn oudste was en echt lego/knex kind, zijn broer helemaal niet, maar die speelde uren buiten en kon zich tijdens een treinreis met vertraging heel goed vermaken met...zijn handen. Hele rollenspellen speelden zijn vingers, echt hilarisch.

Ach

Ook hier 2 zoons die niet van constructiespeelgoed hielden, niet puzzelden, niet knutselden of tekenden, geen spelletjes wilden doen, maar altijd, echt altijd speelden ze en dan het liefst buiten. Fietsen, skateboarden, voetballen, basketballen, in het 'moerasbos' spelen, struinen over de dijk, dat was wat zij deden. Een stel vriendjes erbij, en ik zag of hoorde ze niet (alleen als er een grote pleister geplakt moest worden of er dorst/honger geleden werd)
Nu zijn ze 19, en zijn het gewoon erg leuke volwassenen geworden

Maw

Ik heb net een boek gelezen over "de ontwikkeling van het jonge kind," en daar stond in dat rollenspel de voornaamste manier is voor kinderen om te leren. Komt helemaal goed met die twee van jou dus!

Hier enig kind (bijna vier) die de ene dag wil dat ik "meespeel" met de ridders (Playmobil), de andere dag de hele dag buiten speelt met buurkinderen en de halve tuin omspit, en de volgende dag alleen wil kleien/puzzelen/tekenen. Alleen bouwen doet-ie niet, tenzij het een functie heeft in zijn ogen ("ik ga een dierentuin maken, mamma!) Heerlijk hoor, zo'n kind dat zich lekker kan vermaken. Zo was en ben ik ook. Heb me nog nooit verveeld...
(null)

Laat gaan laat gaan

Voor mijn oudste hebben een vermogen uitgegeven aan Lego, K'nex, Playmobil en Meccano. Echt niet dat hij daar ooit mee gespeeld heeft. En mijn jongste die speelt echt de hele dat met alles.

Gewoon een ander kind dus.

Toch is het met mijn oudste best goed gekomen. Hij heeft alles geleerd wat ie moet leren ondanks dat ie nooit speelde, knutselde en bouwde.

Volgens mij is dat ook terug te voeren op de verschillende kind types. Je hebt de Rauwers, Schouwers, Bouwers en Douwers:http://www.bewustouderschap.nl/index.php?topic=6969.0
Die van jou zitten zo te lezen meer in de Douwerhoek en mijn oudste zou dan een echte Schouwer zijn. Het is maar een theorietje, maar misschien heb je er wat aan.

Eens met beemer

count your blessings en vooral geen problemen zoeken waar ze niet zijn.
Nooit geweten dat kinderen aan bepaalde eisen moesten voldoen wb spelen
En even een kritische toon: ik vind toch wel echt dat er te veel en te vaak gelet wordt op hoe of wat kinderen doen, in het kader van ontwikkelen, gedrag enz enz. alsof ze allemaal in een bepaalde pas zouden moeten lopen, aan bepaalde eisen moeten voldoen en zich op alle gebieden zouden moeten ontwikkelen. Laat hen lekker ontdekken wat zij zelf leuk vinden.

Haha

Ha, ja, natuurlijk eens met Beemer. En over een half jaar maakt je je weer zorgen omdat ze alléén nog maar met playmobil willen spelen, zal je zien.
Over die typeringen: ik heb dus een Rauwende, Schouwende, Bouwende Douwer, kan dat? Nadat hij eerst een enorme hut van grote kussens heeft gebouwd waarin hij vakantie heeft gespeeld, daarna in de tuin ging werken, daarna ging hij een straaljager bouwen van de lego. Vervolgens oefenen met zijn instrument, daarna heeft hij besloten om zelf "leven" (een cel) te gaan creeëren uit levenloze materialen. Niet te typeren, dit kind.

Zegeningen

Ja, natuurlijk tel ik mijn zegeningen en ik maak me er verder ook helemaal niet druk om. Ik wilde het gewoon eens checken... handig zo'n forum toch?
Ik denk eigenlijk dat het meer met mij te maken heeft. Ik zie dat ze de hele tijd zo "in hun hoofd zitten". Zulke periodes heb ik zelf ook en daar word ik vaak vreselijk lamlendig van. Projectie dus... Het voelt ook al beter, als ze buiten spelen. Misschien omdat de kans op lamlendigheid daar kleiner is?? (ik stuur ze trouwens ook naar buiten Rieke, allebei!).
Voor mij is het natuurlijk lekker makkelijk dat zij zich nooit vervelen en echt altijd zelf iets weten te bedenken. Maar ik vraag me dan soms af of ik met 'lekker makkelijk' niet een Belangrijke Taak als Opvoeder laat liggen.
Groeten, Maw.

Lekker makkelijk en de belangrijke taak als opvoeder

Ik ken het gevoel, dat ik tekort schiet door geen gezellige knutselmoeder of koekjesbakster te zijn of mijn dochter achter haar broek te zitten dat ze vaker met haar Lego speelt. Maar op zulke momenten bedenk ik vaak dat mijn eigen moeder ook slechts sporadisch Hele Gezellige Dingen met ons deed. Waarschijnlijk hebben kinderen meer aan ouders die hen vrij laten om met vriendjes te spelen, hun kleren vies te maken, buiten rond te banjeren, kortom, niet te veel in de weg zitten om kind te zijn.

Ik herken het wel

Hier ook twee kinderen die het liefst samen rollenspellen spelen (als ze geen ruzie maken, want dat gebeurt de laatste tijd ook erg vaak). Tangodochter, bijna 10, heeft veel fantasie en neemt de leiding, Tangozoon van 6 doet mee, tot hij geen zin meer heeft en dan is het ruzie. Hij vindt echter heel veel goed. Vandaag liep hij weer in een jurkje rond omdat ze een of andere talentenjacht aan het spelen waren. Ach, ik laat het maar, ben blij dat ze samen spelen en ik ze even niet bezig hoef te houden en inderdaad dat ze niet achter de pc zitten.
Tangodochter heeft overigens wel veel gespeeld met playmobil en barbies. Dat is nu nagenoeg over. Tangozoon speelt heel weinig uit zichzelf, soms met auto's, treintjes of toystory poppetjes. Altijd maar erg kort. Lego en knexx wordt hier echt niet gebruikt. We hebben er niet veel van en kopen doe ik het ook niet. Af en toe krijgen we iets ervan, maar dat is dus gewoon zinloos. En puzzelen? Wat is dat? Dat doen die van mij dus echt nooit. Is vast heel slecht voor hun ontwikkeling.

Tango

Mijn zoon is ook absoluut geen puzzelaar.

Tot ik op een dag op een ouderkwartiertje op school kwam. "Hij kan erg goed puzzelen"zie de juf. Wij waren uiterst verbaasd. De volgende ochtend vroeg ik het aan mijn zoon. En wat was zijn antwoord: Ja maar mam, ik pak stiekem gewoon elke dag dezelfde.... hahaha

Emmawee

"Het voelt ook al beter, als ze buiten spelen."

Ach, ik heb serieus, wel eens aan dee consultatiebureauverpleegkundige gevraagd of het wel goed was als kinderen hele dagen buiten in de zandbak/speeltuin speelden. In mijn optiek moest er ook gepuzzeld, getekend en geknutseld worden? En moest ik niet meer tijd met ze doorbrengen? Ik dacht volgens mij echt dat ze met een achterstand in groep 1 zouden komen. Nog nooit een puzzel of potlood in handen gehad bij wijze van spreken. Ach, het werd vanzelf een herfstige herfst. Tekenaars en puzzelaars zijn het echter nooit geworden.

Guinevere

Ik denk het wel hoor.
Dat is namelijk het leuke van hokjes. Die passen nooit helemaal 100%

Ik wilde maar aangeven dat kinderen verschillend zijn en dat het geen nut heeft om kinderen te stimuleren om met lego te spelen als het geen legokinderen zijn.
Niet dat ik dat niet herken hoor. Nu pas bij onze 3e zie ik het verschil.
Die speelt wel met de keuken en de potjes en de pannetjes en bouwt hele torens met zijn lego. En ik grote broer en zus vroeger maar stimuleren en maar nieuwe spullen kopen in de hoop dat het ooit nog een keer zou aanslaan. Nou niet dus....

Combinatie

Ik denk inderdaad dat er een aanleg is voor bepaalde spelletjes, maar als je nooit iets aanbiedt en aanmoedigt, raken ze zeker niet geïnteresseerd.

Ik vind het op zich niet belangrijk dat mijn kinderen kunnen puzzelen hoor, maar ik vind het gewoon gezellig om samen iets aan tafel te doen!

Slecht

Ik moedig zoon vaak aan om even te puzzelen omdat ik het zelf zo gezellig vind en geen zin heb om met het ridderkasteel te spelen, haha! Vast ook slecht voor z'n ontwikkeling...

Tango, je hebt een slimme zoon

Nog zoiets, ken je van die doolhoven in puzzelboekjes waarin bijvoorbeeld een konijntje uit meerdere kronkelpaden moet kiezen om bij een wortel te komen? Of een aantal vissers met genummerde hengels met ineengestrengelde draden en wie dan de vis vangt? Mijn dochter begint altijd bij het einddoel en komt zo in één keer bij de goede optie uit.

Haha brunette

Dat ken ik, dat doen de mijne ook Maar ja, de mijne moet ik dan weer letterlijk naar buiten schuiven, want spontaan doen ze dat maar zelden.

Brunette

Bedankt voor het compliment hoor, ik weet niet waarop je baseert dat mijn zoon zo slim is, maar vind het wel leuk om te horen. Ik twijfel er zelf helemaal niet aan dat hij slim genoeg is, alleen willen ze het op school nog niet altijd zien.
Ik vind puzzelen zelf ook weinig boeiend, dat zal de reden wel zijn dat ik de kinderen er niet in stimuleer. Doolhoven maken doen ze hier overigens weer wel graag, inderdaad beginnen ze ook vaak aan het eindpunt.

Stimuleren

je kunt kinderen niet stimuleren met iets waar je zelf niets aan vindt. Dan martel je jezelf alleen maar

Het is juist zo leuk om dingen samen te doen die je zelf leuk vindt!

Haha

Tsja, volgens mij willen we tegenwoordig zoveel met de ontwikkeling van onze spruiten....En zien we al dat geweldige ontwikkelingsmateriaal...En poehee, dan kunnen ze het niet eens waarderen en willen alleen maar suf spelen! Stomme kinderen!
Deels herkenbaar, hier ligt de kast vol met spellen. En werkelijk, nooit wordt er een spel gespeeld. Ja, op nintendo en computer! Had werkelijk bijna het gevoel dat mijn kinderen iets ZEER essentieels aan het missen waren, help, we doen (bijna) nooit gezelschapsspellen! En toen heb ik mezelf eens goed wakker geschopt..Hou op, stop, kinderen kunnen niet alles! Ze hebben het hartstikke druk en maken dus keuzes. We zien teveel mogelijkheden tegenwoordig denk ik, dat maakt het soms lastig.

Hmm

Ik zou er wat voor geven als mijn oudste zoon van 4 en half zich zou verliezen in wat voor spel dan ook! Hij is zo snel afgeleid.. Ook voor hemzelf vervelend, alles gaat half. Soms is hij opeens 'opgezogen' door iets en houdt ie het even vol. Filmpjes kijken of spelletje op de comp ook liefst de hele dag, probeer dat te beperken maar voor mijn gemak zou ik t net zo goed de hele dag kunnen aanzetten. Tekent en knutselt heel graag maar altijd met mij en ik moet alles doen :/
*tips/inzichten in deze zijn welkom*
Jongste van 2 gaat meer zijn eigen gang, speelt graag met trein. Karakterlwestie.. Of komt dat samenspelen gewoon later op gang en is er nog hoop?

In ieder geval zou ik me rijk rekenen met zulke goede spelers! Klinkt zalig al die verhalen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Beeldschermverslaving

Mijn dochter van zeven is net als velen dol op tv kijken en computerspelletjes. Uren naar de kijkbuis staren vind ik niet gezond, maar computerspelletjes? Ik weet niet wat ik ervan moet denken, zolang het niet om stomme schietspelletjes gaat en het niet te vaak uren achter elkaar is, vind ik het niet erg. Heeft het soms te maken met dat we onze eigen opvoeding verheerlijken? Wie heeft er niet hele middagen strips zitten lezen? Of urenlang zitten krassen in een krasblok? En is een legpuzzel maken opvoedkundig nou echt zoveel beter dan een enigszins educatief computerspel?

Vertigo

"Tekent en knutselt heel graag maar altijd met mij en ik moet alles doen :/
*tips/inzichten in deze zijn welkom*
"

Mijn tip: hulp uitstellen. "ik ben nu even aardappels aan het schillen, probeer het zelf eerst, als ik klaar ben kan ik je helpen". Werkte hier prima.

En verder vind ik computerspelletjes ook heel goed hoor. Ik heb liever dat ze op de WII spelen dan suf voor de tv hangen. Dan zijn ze tenminste nog een beetje actief. Maar ook tv vind ik prima als ze moe zijn. Ik hou zelf van variatie in wat ik doe, en vind het gewoon leuk om te zien dat mijn kinderen dat ook hebben. En het gaat altijd met periodes. Nu is het weer een periode legpuzzels, vorige maand was het k'nex, en volgende maand is het waarschijnlijk weer wat anders. Ik denk dat het belangrijkste is dat het gezellig is (in mijn opinie dus niet alteveel scherm), en je kinderen leuk vinden wat ze doen, wat dat dan ook is!

Bedankt voor je tips. Inderdaad is een filmpje kijken hier echt ven een rustpunt voor de oudste. Vind ik ook fijn, kan ik eten opzetten/ was ophangen enzo.
Dat uitstellen van hulp, dat keert zich juist een beetje tegen me omdat het een automatische reactie geworden is. Vaak zeg ik ook gewoon dat hij net even zelf kan, maar dat heeft weinig effect. Oh well. Zoals ook in kleuterdraadje al duidelijk werd: het is een fase. Wel frustrerend dat mijn man meer gehoor vindt. Misschien omdat hij een tikkeltje bang is voor papa, die toch strenger klinkt

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Nieuwe

Ik heb een nieuwe ontdekt met mijn jongste zoon die veel meer kan dan hij denkt (beetje lui aangelegd denk ik).

Dan vraagt hij om hulp bij, bijvoorbeeld, een puzzel, en dan ga ik hem heel erg enthusiast helpen, maar leg alle stukjes verkeerd. Hij vindt het hilarisch, en gaat alles verbeteren. Het kost me wel tijd, maar het is wel heel erg leuk

Das een goeie! Ga ik eens proberen met jongste, zodra zijn broer even uit beeld is

Oudste zetten we wel eens even op zijn kamer met zijn Lego en boekjes en dan moet hij daar even zelf spelen. Soms gaat ie dat echt doen. Maar meestal alleen als mijn man er is, grr! Als ze een uit elkaars beeld zijn, is dat voor beide fijn.

Misschien trekken ze bij jou nog meer naar elkaar toe als de nieuwe baby er is?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Kan niet

Ze zijn al hele goede vriendjes. Echt fijn hoor. Soms leest de oudste de jongste voor (en hij kan nog niet lezen, grin), en ze spelen veel samen.

De jongste is vrij zelfstandig, terwijl de oudste eigenlijk altijd samen wil spelen, en eigenlijk houdt dat elkaar in evenwicht. Soms doe ik iets met de oudste en dan speelt de jongste alleen. Andersom eigenlijk weinig, maar goed, ik heb veel tijd alleen met de jongste, dus dat maakt niet zo uit.